Specimen literarium inaugurale exhibens quaestiones et explicationes Platonicas [microform] : quod...

81쪽

Vocabulum ιδνον ex multi codd. recepit Stalib., verum illud omittendum esse apparet ex iis quae statim adduntur: δικοι δε κερδανουμεν τε καὶ λισσομενοι περβαίνοντες καὶ ἀμαρτανοντες , πείθοντες αυτους ζημιοι ἀπαλλὰξομεν.

Schneiderus statuit μονον additum esse ab nonymo, ut Platonem exornaret atque amplificaret. Muretus conjectura legi Voluerat μεν, quod eum μονον facile permutari potuit. Nam etiam vetustissimi codices quasdas Voces in compendio scribunt, ita ut primam tantum atque ultimam interdum et mediam literam, pro integra voce ponant linea superducta, hoc modo: LIPC, C, TH C , PA , PA , AT IIPE , ANΘN. De his aliisque abbreviationibus tritis et vulgaribus vide Bern demonisaucon, alaeogr. r. Paris. . 1708, p. 34 sq. Polit IL p. 372 A. 'Aλλω τι di σῖτον τε ποιουν-

In hac suavi vitae agrestis descriptione On- feratur Lucretius, de natura rerum V : 13918eqq. Saepe itaque inter se prostrati in gramine molli l propter aquae rivum, sub rami arboris altae Non mugnis opibus jucunde corpora

82쪽

habebant i praesertim cum tempestas ridebat, et anni tempora pingebant viridaneis floribus herbas, i iim joca, tum sermo, tum duloe esse cachinni l consuerant agrestis enim tum musa vigebat' ', et quae deinceps leguntur in T. Lucretii Cari editione . . . RVereamp, L. B. 1725. . tom. I p. 411. I)

Explicatur iis quae in vicinia leguntur, ubi dicit Socrates inde oriri bella ex quibus magnae calamitates civitatem invadant: non suffi- olet exercitus qui civitati hucusque fuit, sed plures erunt comparandi milites, inde et ut agricolii Vol coriarius vel alius artifex simul Ait ilos Cf. p. 374. Ita informat vitiosam civitatem juxta sanam, ut appareat qua in Gn,i in civitatibus oriantur justitia et iniustitia,

Se ς πολυποαγιιOot νη. I Annotationum in Lucretium specimen communicatum cum Jo Clerico a Jo Barbeyracio, qui edere volebat aucto rem hunc . reperias in per c t. Bibliotheque Choisi iom. XVII p 24 sqq. quarum trimeti nnotationum titilla pud Havercam pium facta mentio.

83쪽

platonisellen τὰ oroii πραττειν 'ΤrZemesZno 18 45, 4. p. 7 vocabulum σκύλαξ a Platone electum esse propter Soni similitudinem cum misλα , quod in Oratione contexta praecedit. Vereor num recte nostro loco paronomasiam adesse Statuerit, quae saepe Xistit ut rideantur Sophistae e conjunctione nominis proprii cum nomine communi Symp. p. 185 C. II αυσανίου δ παυσαμενου addi

ανδρος.Ρolit. II 3 377. Ad Platonis sententiam de fabulis ibi propositum conseratur omnino Proclus Theol. lat. p. 10. 1 In iis quae Plato in mythologiam dixit praeivit Euripides, Ion. l. 443 Sq. Aαὶ γὰρ στις δεν βροτων - ακος

πεspilast. ζημιοῖσιν ok θεοί. IIῶς Ῥυὶ δίκαιον, πους lyΙn Dan. Wyttenbachii Lectionibus Quinque Ed. G. L. Maline, Gandau, 1824. . p. 44 legi, in librum X de Republica Ρlat exstitisse roeli Commentarium . qui superiori saeculo adhuc Florentiae in bibliotheca Salviati apparuit, sed postea

evanuit.

84쪽

Alii loci Euripid. qui huc pertinent, leguntur Iphig. in Aul. 795, in aurid. 385 Troad. 981 Androm. 107. Hippol. 120. Ante Deum

omnis mali et pravitatis expertem proposuerat Xenophanes, cujus notissimum dictum legitur apud Sext. Empir. adv. Mathum. IX, 193

Cf. Clem Alex. Stromat V p. 601 Euseb. Praep. v. lib. XII p. 678. X eadem opinione orta interpretatio allegorica poetarum cui jam faverat Democritus 1 apud Phurnu

tum de natura deor. 2, 3, 4 9, 11 16 al. in Vita Homeri p. 325 ed Gale, o

l Cf. Sohol venet ad Iliad. VII 39, in Homeri Iliad. o. Villoisoni , Venet. 788. s. m. pag. 92. Negligenter versatum esse illois in Iomeri codd. describendis post alios queritur . oet. . M liter, Herael. Allegor. Hom. pag. 3 Praes

85쪽

Attigerunt eam fabulam Porphyrius, de antro

nymphar. p. 65. δ καὶ πασχε δ μονος καὶ δεθεὶς εκτεμνεται ώς ὴ υρανος Phurnutus, de natura deorum VI p. 118 6 μονος ἱστορεῖται συνεπῶς

Timaeus apud Schol. Apollonii Rhodii 4 p.

tissime hac de re egit Robertus Unger Zeitschr. f. d. Alterth. . 1842 p. 117 sq.

Polit. I p. 378 B. υδέ γε , ην 'ἐγω , O παρὰπαν, ὁ θεοὶ θεοι πολεμουσί τε καὶ ἐπιβουλεtχυσικαν μαχονται. Conjunctio vocabulorum πολεμεῖν et μὰχεσθαι

quae etiam occurrit Polit. V p. 470 C, in

mentem revocat omericum πολε ιέζειν ηδ μώ-

χεσοαι Iliad. I, 452 III, 7, 35; ΙΙ, ) Scriptor Vita Homeri vere aureae quae legitur

apud Galeum , monet πολλὰς δ γνωμα καὶ παραινε σει. ἀγαθὰς Ομήρου ἐξενεγκοντος , παρεφρασαν Ουκολέγοι Tων με αντον Sententiam Suam defendit

afferendo locos Pythag. Eurip. Aesch. Oph. Arati. Vix ignoscas ei quod ceteris non addidit Platonem, qui innumeris locis Homerum nobis in mentem

86쪽

Conjectura locum sanare oluerunt Μnrkland . ad Lysiam p. 408 ed. Reisho est Rufinhen in Opusc. tom. I p. 23 4 d. Bergman. qui laudantur a Stalib. , sed videtur conjeetura non opus esse. Similiter Latine dicitur erant in Catone multae literae. V Phaed. p. 77 E legimus

assor verba Diphili, quae leguntur apud Harpo

crationem δευσοποιος , ἀγαθὼς βαφε i. ενεστιν Ἀνl In praelatione ad Timaei Gloss. scribit Ruhnhenius Platonem amare verba antiqua et a vulgari usu remotiora At num lato, sicuti hucydides , Sallustius, alii amavit antiquae orationis colorem

87쪽

7.1τω παιδιω. Opti111 Selitentia Platonica vernaculo sic redderetur e fleelit in de go geen leu

Cum latonis verbis comparetur Cicero, Τusc. Disp. III cap. 4 Num reliquae quoque perturbationes animi, sormidines, libidines, iracundiae Haec senim fere sunt ejusmodi quae

Graeci riala appellant: ego porteram m0rbos; et id verbum esset e verbo sed in consuetudinem nostram non caderet. Nam misereri, in-Videre, gestire, uetari, haec ninia morbos Graeci appellant, motus animi rationi non obtemperantes nos autem hos eosdem motu concitati animi recte, ut opinor, perturbationes dixerimus, morbos autem non satis usitate.

Siutilia apud Ciceronem leguntur Osfie III cap.

Polit. III p. 391 E. Nη τον κύνα. Ad intelligendam originem hujus affirmandi formulae, quae Socrati imprimis familiaris erat, vid. Wytterib ad Phaedon. p. 260 et qui ibi laudatur Aeg. Menagius ad Diog. Laort. 40. fortasse facit monitum Baehrii lassi Ctesiam: Canis multum abest ij de-

88쪽

spicatui sit habita apud Persas ut inter bo- ita animalia Ormugdi fuerit relata. Vid. lutarch de Isid. et sit p. 369 F, p. 14 Uytteub. Fuit quoque imago fidei et imprimis immortalitatis spe plenae et idcirco conspicua in monumenti Sepulcralibus. Vid. Creu-κori Symbolic. I p. 752, ne plura. f. o. Christ. Felix Baehr Ctesiae Cnidi operum reliquia0. Francos ad Noenum 1824 p. 96 sq. Polit. III p. 405 C. D. To i ἰατρικῆς, ην

Spectatur ad Hippocraticam doctrinam deflatibus atque de fluctibus. Vide se Oeconom. Hip

ἀλλὰ Φοινικικον l.

Conferatur Strabo I p. 259 B, ubi est

89쪽

Histor. XX cap. 4 is perfidia unica', apud Horatium legitur Parthis mendacior' ' Epist. U. 1 v. 1133 is infidi Persae sodar. IV, 15 v. 23).Ρolit. 3 p. 452 ἀπεε νυν τοῖς πολλοῖς

Miror nullum interpretem hic contulisse Herod. cap. 10, imprimis haec Verba: παρα γὰρ

Quamquam Plato Legg. V p. 730 C inelio

ra ScripSit, saepius tamet probaVit ψευσμα ἐνδέοντι γενομενον. id Polit. II p. 382 C, ΙΙΙ p.

414 , I p. 331 C. Legg. I p. 663 D. Haud dissimilis sententia legitur in Xenoph. Cyrop. I. 31, apud Sophoclem , hiloct. 108 sq.:

Darii apud Herodot. II cap. 72.

90쪽

74 Respicit luto locuti illum in imae p. 19

πολιν Ceterum non interfici jubet, sed inter inferioris ordinis homines, iii Opificum classem detrudi. f. oetillii ad ristot Polit. p. XIV. Polit. V p. 46 B. Ο ταν δ δὴ , ἐμαι αῖ

Laudat Ocellus Lucanus, de niV. cap. 4

Vir Doct. S. A. Nabor in crudita disputatione i. i. Observationes criticue in Plutonem p. 19, 2)facillima mutatione tro 7 legendum propo