장음표시 사용
351쪽
τα δε ς αριστον Ἀλεοπάτρα δέλτον χουσα γε- γρομμένην παὶ κατασεσημασμένην, ἀπέστειλε προς καίσαρα, καὶ τους αλλους ἐκποδὼν ποιησαμένη Πληντων δυοῖν εἰνων γυναικων, τὰς θυρας εκλεισε Καῖσαρ δε λύσας se δέλτον, ς νέτυχε λιταῖς καὶ Oio- φνρμυῖς δεομένης αυτης συν ζάντωνἱω θάφαι, τα-χυ συνηκε ad πεπραγμένον. καὶ πρωτον μεν αυτος ωρμησε βοηθεῖν, πειτα οὐ σκεψομένους κατὰ τάχος προφεν Ἐγεγύνει δ' οξο et πὰθος φύμω γαρ ἔλθόντες, καὶ τους με φυ1ώσσοντας Ουδἐν ἡσθημμνους καταλαβύντες, τὰς δὲ θύρας ἀνοίξαντες ευρον αvτὴν τεθνηκυῖαν, ἐν χρυση κατακειμενην κλμ ζ, κεκοσμημένην βασιλικως. ων δε γυναικων 3Mἐν Eῖρας λεγομένη προς τοῖς ποσὶν ἀπέθνησκεν
η ὁ Σήρμιον, ἔδη σφαλλομένη καὶ καρηβαρουσN,
κατεκύσμει o. διάδημα ὁ περὶ την κεφαλὴν αυτης. Εἰπύντος δέ τινος οπη' , λὰ ταυτα, ἄρμιον λλιστα μεν ου' φη, καὶ πρέποντα τη τοσοὐ-
τιον παρασχεῖν τῆ δειγματι γυμνώσασαν O δἐτηρεῖσθαι. μἐν ἐν δρία την ἀσπιβα καθειργμένη
352쪽
φάσκουσιρο ηλακάτη δέ τινι χρωσῶ της κλεο--τρας ἐκκαλουμένης αυτὴν καὶ διαγριαινουσης, ὁρ- μησασαν ἐμφυνα et βραχίονι. ὁ δ' ἀληθες omδεὶς οDεν ἐπεὶ καὶ 4μρμακον αυτὴν ἐλέχθη φορεῖν
ἐν κνηστιδι κοίλη, ora κνηστιδα κρυπτειν τῆ κύμη πλὴν οὐτε κηλὶς ἐξηνθησε του σώματος ουπαλλο φαρμάκου σημεῖον ου μην ουδὲ et θηρίον ἐντος φθη, συρμοος δέ τινας αυτου παρὰ θἁλασσαν, οὐ δωμάτιον ἀφεώρα, καὶ αἱ θυρίδες σαν, ἰδεῖν φασκον χνιοι δε καὶ ὁ βραχίονα ης κλεοπάτρας ὀφθηναι δύο νυγμὰς εχοντα, λεπτὰς
καὶ ἀμυδράς οἱ εοικε πιστευσαι καὶ ο Καῖσαρ. Ἐν γαρ τω θριάμβου της Κλεοπάτρας αὐτης εἴδωλον κομίζετο, καὶ της ἀσπιδος εμπεφυκυίας. αυτ μεν ουν ἴτω λεγεται γενέσθαι Καῖσαρ δι καμπερ ἀχθεσθεὶς επὶ τῆ τελευτὴ της γυναικdri θαὐ- μασε την εὐγένειαν αυτης καὶ ταφηναιτο σωμα σὐν χντωνει λαμπρῶς καὶ βασιλικῶς ἐκέλευσεν Ἐντί- μου ει καὶ τὰ γύναια κηδείας τυχεν, αὐτου προ τάξαντος Ἐτελεύτησε δέκλεοπάτρα μεν - δέοντα τεσσαρὰκοντα ετη βιώσασα, καὶ τούτων δύο καὶ εἴκοσι βασιλεύσασα, συνάρξασα δἐ Αντωνιωπλεωτῶν
δεκατεσσάρων ζάντώνιον οἱ μἐν ι οἱ δἐ τρισὶ τὰ
πεντηκοντα περβαλεῖν φασιν Αἱ ἐν Ουν Ἀντωνίου καθηρέθησαν εἰκόνες, αἱ δε Κλεοπάτρας κατὰ χώραν μειναν, ἔρχιβίου τιν4 των φιλων αὐτης δισχίλια τάλαντα Καίσαρι δύντος, ἴνα μη τναντο ταῖς
353쪽
ANTONIVS. 361 LXXXVII. ντωνίου ἡ γενεὰν ἀπολιπόντος
ἐκ τριῶν γυναικῶν ἔπτὰ παῖδας, ὁ πρεσβυτατος, χντυλλος, ino καίσυρος ἀνηρέθη δνος τους δε λοιποῖς ἰκταβια παραλαβουσα μετὰ τῶν αἰαντης
εθρεφε. καὶ Ελεοπάτραν μεν την κ Κλεοπάτρας 4 , τω χαριεστώειν βασιλεων, συνωκισεν Ἀναμνιον δε δν κ Φουλβία Ουτω μεγαν ποιησεν, στε,
την πρώτην παρὰ καισαρι τιμὴν Ἀγριππον, τηνδε δευτέραν των ψίας παίδων ε ντων, τρίτον εἶναι καὶ δοκεῖν Αντώνιον. Ἐκ δὲ Μαρκέλλου δυοῖν αυ- τη θυγατέρων οὐσῶν, ἐνος δ' υἱου Μαρκελλου, του--τον μεν αμα παῖδα καὶ γαμβρδν ἐποιησατο Καῖσαρ, τῶν δε θυγατέρων θρίππα τὴν ἐτέραν δωκεν 'μπε δε Μάρκελλος ἐτελεὐτησε κομιδ νεθαμος, καὶ Καίσαρι γαμβρον χοντα πιστιν υ ευπορον ν ει τῶν αλλων φίλων ελέσθαι, λύγον ἡ 'Oκταμα προσ- εγκεν, - χρὴ τὴν Καίσαρος θυγατερ λαβεῖν οριππαν, ἀφέντα την ἐαυρος Πεισθεντος δε και
μιτιο A dβαρβος λαβε, την δε σωφροσιν καὶ κώλλει περιβόητον Ἀντωνίαν μοῖσος ὁ ψιαι
354쪽
κνου και γυναικύς. γριππίνα δε υἱδ ἐξ ἰνοβάρβου Λευκιον Βομίτιον χουσα, κλαυδι- όσαρι συνωκησε καὶ θέμενος τον υἱον αυτης Ελαυδιος, πέρωνα Γερμανικον προσωνόμασεν. Oυτο, υρξας εφ'-μων, ἀπέκτεινε ην μητέρα, καὶ μικρῶν ιηέησεν π ἐμπληξια καὶ παραφροσύνης ἀνατρέφαι τὴν Ῥωμαίων ηγεμονίαν, πέμπτος ἀηδ εντωνιουκα ἀρι λώιν διαδοχης γενύμενος.
355쪽
δεπεὶ τοινον μεγάλαι περὶ αμφοτέρους γένοντο με ταβολαὶ, πρωτον τὰ της δυνάμεως καὶ της ἐπιφω-
νειας σκοπωμεν. 'OT Iω μεν ην πατρωα και προ
κατειργασμένα, μέγιστον ἰσχυσαντος ωντιγόν- των διαδοων, καὶ προ os σημητριον ἐν λικυλγεν σθαι τὰ πλεῖσet της 'Aσἰας πελθύντος καὶ κρατηθσαντος χντώνιος ὁ χαρίεντος μεν αλλως, ἀπολώμου δε καὶ μέγα μηδεν εἰς δόξαν αὐτῆ καταλιπύν- τος γενύμενος πατρος επὶ την καίσαρος ἐetdλμησεν ἀμν ουδἐναυτω κατὰ γένος προσηκουσαν ἐλθεῖν,καὶ τοῖς ἐκεiνω προπεπονημένοις αυro ἐαυτον εἰσεποί. Ἀώδυον. καὶ τοσουτον ἰσχυσεν εὐμύνων ων περ αντον παρούντων ορμώμενος, στε δυο μοι- ρας τὰ σύμπαν in ποιησάμενος, την τέραν λίσθοικοὶ λαβεῖν, την ἐπιφανεστέραν απῶν αυτος, υπηρέταις τε καὶ ποστρατηγοις Πάρθους τε νικη- σαι πολλἁκις, καὶ τὰ περὶ τον Καυκασον θνη βώροβαρα μέχρι mi σπως σασθαι θαλάσσης Μαγιὐρια ηι του uεγέθους αυτω καὶ δι α κακως ἀκοιε
356쪽
τρου Φιλαν, ς κρείττονα, συνοικισαι παρ ηλικιαν
γνων. η ἐβούλετο. δοκεῖν ξιος. II. Η μεντοι προαίρεσις, α ης κτήσαντο rq ωπὴν, μεμπτος ἐπὶ του ημητριου κρατεῖν καὶ βασιλευειν ἀνθρώπων εἰθισμένων κρατῶσθαι καὶ βασιλεύεσθαι ζητουντος η δ' Ἀντωνιου λεπὴ καὶ τυραννικὴ καταδουλουμένου δν Ῥωμαιων δῖ- μον αρτι διειφυγόντα τὴν πω ἰσαρι μοναρχααν ' δ' υν μέγιστον αὐτῆ καὶ ωμπροτατύνιστι των εἰργασμένων, ὁ προς κάσσιον καὶ Βρου- τον πdλεμος, ἐπὶ τω χὴν πατριδα καὶ etους πολίτας αφελέσθαι τὴν λευθερίαν πολυρήθη Θημήτριος δε, καὶ πρὶν εις τυας ἐλθεῖν αναγκαίας, ἐλευθ ρων τὴν Ελλάδα, καὶ των πύλεων ἐξελαύνων τὰς φρουρὰς διετέλεσεν ουχ σπερυντώνιος, τι τους ἐλευθερώσαντας την Ῥώμην ἀπέκτεινεν εν Μακεδ
μένων ἄντωνίου, ὁ φιλύδωρον καὶ μεγαλδδωρον,
ἐν, τοσουτον ὐπεραίρει Λημήτριος, στε a αρισα- σθαι τοῖς πολεμιοις, σα τοῖς φίλοις υκ δωκεν ἀντώνιος. καίτοι ταφηναι γε καὶ περισταληναι κελεύσας Βρουτον κεῖνος εὐδοκίμησεν οὐτος δε καὶ τους ἀποθανύντα των πολεμίων πάντα ἐκήδεισh
357쪽
καὶ τοῖς αλόντας Πτολεμαιω μετὰ χρημάτων καὶ δω- ρεων ἀπέπεμφεν. III. πρισταὶ μεν υτυχοῖντες αμφύτεροι κα. ὁ τρυφὰς ἀνειμένοι καὶ ἀπολαυσεις. υκ ἄν linno δέ τις, i μητριον ἐν ευπαθείαις άὶ συνουσίαις οντα πράξεων καιρος ἐξέφυγεν, αλλὰ τῆ, ριουσιε της σχολης ἐπεισηγε τὰς δονὰς καὶ το Λαμιαν, σπερ - μυθικην, ἀτεχνως παίζων αὶ νυστάζων ἐπισιεῖτο διαγωγην , δε τάῖς του πωλέμου παρασκευαῖς ου εἰρον αὐτο τι δόρυ κιττδν, ουδε μὐρων δώδει τι κράνος οὐδε γεγανωμένος καὶ ἀνθηρις επὶ τὰς μάχας - της γυναικωνιτιδος προίει, κοιμίζων ὁ τοῖς θιῶσους καὶ τὰ βακχεῖα καταπαύων, ἀμφίπολος υρεος ἀνιερου, κατὰ τιν χυριπίδην, γίνετο, καὶ δι ηδονην η ραθυμίαν οὐθεν πλως πταισεν. Ἀντώνιον δ' ἄσπερ ενταῖς γραφαῖς ὁρωμεν του φακλέους την 'Oμφάληνυφαιροῖσαν δ ρύπαλον, καὶ την λεοντην ἀποδύο σαν, ἴτω πολλάκις κλεοπάτρα παροπλισασα καὶ καταθέλξασα, συνέπεισεν ἀφέντα μεγάλας πράξεις
εκ των χειρων καὶ στρατειας αναγκαίας, ἐν τῶ πωρὶ κἀνωβον καὶ Ἀφύσιριν πιαῖς ἀλύειν καὶ παι- ζειν με αυτης. ελος , ῶς ὁ Πύρις, - της μάχης ἀποδρὰς ει τους ἐκείνης κατεδύετο ὁλπους' μῶλλον δ' ὁ μεν Πἀρις ηττηθεὶς ἔφευγεν εις τιν
γάλαμον, Αντώνιος δε κλεοπάτραν διω-ν εφευγε καὶ προήκατο την νίκην. IV. - Λημηπος μεν ου κεκωλυμενον, αλλ'
358쪽
ἀπλωιaίππου καὶ Ἀλεξάνδρου γεγονδ εν θει τοισΜακεδύνων βασιλευσιν, ἐγάμει ἁμους πλειονας, ωσπερ υσίμαχος κά Πτολεμάῖος επε δε δια τι- μης, σας ρομεν. αντώνιος δε πρωτον μεν ομοῖ 3b γυναὶ κα ηγάγετο, πραγμα μηδενὶ Ῥωμαιω τετολμημένον επειτα την ἀστην καὶ δικαίως γαμηθεῖσαν ξηλασε, τη ξενη καὶ μη κατὰ νύμους συνούσηχαρι μενος ' θεν καὶ ἐκ γάμου etωμεν ουθεν, ωδ τὰ μέγιστα των κακῶν ἀπηντησεν. Ἀσεβημα μέντοι τοσουτον δι ἀσέλγειαν οὐθέν ταῖς Αντωνίουιπράξεσιν, o ν ταῖς σημητρόου πρύσεστιν οἱ μενταρ στορικοί φασι, πιι της ἀκροπύλεως ολης εἶρογεσθαι τὰς κύνα, δια ab τὴν μιξιπιεμφανη μάλιστατοῖτο ποιεῖσθαι ὁ ζῶον. δ' ἐν αυτ τψ Πανθενῶνι ταῖς τε ὀρναις συνην, καὶ των αστῶν κατεπόρνευσε πολλάς καὶ Ου τις αν κιστα τὰς τοιαύτας τρυφὰς καὶ πολαύσεις τοιτο Ῥετέχει κακου, τηλωμδτητος, τουτ ενεστι τη Aημητρίου φιληδονιε, περιῶδόντος, μαλλον ἀναγκάσαντος οἰκτρῶς ἀποθανεῖν ὁ κάλλιστον καὶ σωφρονέστατον Αθηναίων, εὐγοντα τι καθυβρισθηναι. Συνωλdντι δ' ειπεῖν, Αντώνιος μεν αυτον διήτην ἀκρω
V. Πρις μέντοι γονεῖς μεμπτον ἐαυτὀν κοπαντα παρέσχεν ὁ Λημητριος χντώνιος δὲ τον ἀδελφον της μητρος ἐξέδωκεν ἐπὶ et κικέρωνα ἀποκτεῖναι, πραγμα καὶ καθ' ἐαυτωμι δν καὶ ωμιν. Ῥύλις Ἐνzώνιον ἐπ av ω συπνώμης τυεῖν, εἰ
359쪽
σπε νδησαν, ὁ με Ἀρτηβαζον συλλαβὼν, ὁ δ' Ἀ
φασιν ὁμολογουμένην ' ἀπελείφθη γὰρ ἐν Μηδοις υπ χρωβὰζου, και προεδύθη ' Λημητριον δε πολλοὶ λέγουσι ψευδεῖς αιτίας, ε si εδρασου, λα- μενον κατηγορῶν ἀδικηθέντα, ου ἀδικησαντα ἀμύνασθαι Πάλιν δε, των με κατορθωμάτων αντουργος ὁ Βημητριος γεγονε καὶ τουναντίον ὁ Αντώνιος, εν οἱ Ου παρῆν, καλλίστας καὶ π στας διὰ των στρατηγων ἀνηρεῖτο νικας. I. Ἐξεπεσον δε των πραγμάτων ροφύτεροεμεν δι αυτοῖς, ου μην ὁμοίως αλλ' ὁ μεν καταλειφθεις ἀπέστησαν γὰρ υτου Μακεδύνες - ὁ δ'
ρου μεν εστιν ἐπαινέσαι, ψεκτος δ' ὁ Λημητρωομυλλον. ι ἁλωτ οε γὰρ nγειν γενέσθαι, καὶ καθειρχθεὶς γάπησεν πικερδαναι τριεTιαν, οἴνω καὶ γαστρι, καθάπερ τὰ ζωα, χειροηθης γενύμενος ζάντώνιος δε δειλως με καὶ ικτρως καιατίμως, ου μην αλλὰ πρό γε τοῖ κύριον γενέ--τον πολέμιον του σώματος, α αδν ἐξηγαγεν.