Vitae parallelae: Ad optimorum librorum fidem accurate editae

발행: 1829년

분량: 363페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

341쪽

μονομαχησαι προκαλουμενος. Aποκριναμένου δ' Dκείνου, πολλὰς ὁδους ηντωνίω παρειναι θανάτου, συμφρονησας, ὁτι του διαμάχης υκ Grιν αὐτωβελτίων Θάνατος, γνω καὶ κατὰ γρο αμα καὶ κατὰ θάλασσαν ἐμιχειρῶν. καὶ παρὰ δεῖπνον, ς λέγεται, τους οἰκέτας ἐκέλευσεν πεπεῖν καὶ προοτμότερονευωχsi αυτόπι δηλον γὰρ, ει τουτο ποιησουσιν αυριον, δεσπόταις ἐτέροις πηρετησουσιν, αυτὐ δεκείσεται σκελετο καὶ τωμηδεν γενύμενος. Ἀος δε Φόλους ἐπὶ τοὐτοις δ ρὐοντας ορων, φη, μὴ προὐξειν ἐπὶ την μωγ' εξ ης αυτ θ ἀναgo ευκλεα μαυλον η σωτηριαν ζητεῖν καὶ νικην. Ἐν ταυτη τιν - κτὶ λέγεται, μεσοώσης σχεδὀν, ἐν σου, καὶ κατηφείφ της πὀλεως δια φύβον καὶ προσδοκιαν του μελλον- ούσης, αιφνιδιον πάνων τε παντοδαπων ε μελεῖς φωνὰς ἀκουσθηναι, και βοὴν πλου με εὐασμων καὶ πηδησεων σατυρικων, σπερ θιάσου τι νὼς ου ἀθορύβου ἐξελαινοντος εἶναι δε την ὁρ- μην ὁμοῖ τι διὰ της πύλεως μέσης ἐπι την πύλην - την τετραμμένην πρὸς τοῖς πολεμίους, και αὐ-τη τι θύρυβον ἐκπεσεῖν πλειστον γε μενον. Ἐδά κε δε τῶ ἀναλογιζομένοις et σημεῖον ἀπολείπειν ὁ θεὸς Ἀντώνιον, φ μάλιστα συνεξο Οιων καὶ συνοικειῶν ἐαυτον διετέλεσεν.

342쪽

των πρὸ της πύλεως λύφων ἱδρώσας ἐθεατο τὰς ur; ανηγμένας in ταῖς των πολεμίων προσφερομένας ααὶ περιμένων ἔργον τι παρ κεινων ἰδέ, grau-ζεν. Ony, ῶς ἐγγυς γένοντο, ταῖς κώπαις σπάσαντο τους Καίσαρος ' ἐκείνων δ' ἀντασπασαμένωιιετεβάλοντο καὶ πάσαις αμα ταῖς ναυσὶν ο στιλο εις γενύμενος ἐπέπλει προς την πουλιν ἀντίπρωρος si χντώνιος ἰδών, Ἀπελειφθη μεν εὐθοῦς υπωτων ἱππέων μεταβαλλομενων' Ἀττηθεὶς δἐ το πεζοῖς ἀνεχώρησεν εἰς την πύλιν πο Κλεοπάτρος προδεδδσθαι βοων, οἱ δι ἐκείνην ἐπολέμησεν Ἀλτην ὀργην αυτου φοβηθεῖσα καὶ την ἀπδνοιαν, etδν τάφον κατέφυγε, καὶ τοῖς καταρρώκτας ἀνημκλείθροις καὶ μοχλοῖς καρτεροῖς οντας προς δ' Ἀντώνιον ἔπεμφετο ἀπαγγελουντας,Oτι τέθνηκε Πν-στεὐσας ae ἐκεῖνος, καὶειπῶν πρ4ς αυτιν, , πόδει--λεις, χντώνιε; ην μύνην ob καὶ λοιπὴν ἀφίγρην etου φιλοφυχεῖν πρόφασιν εἰσηλθεν εις το δωμώτιον, ωάὶειν θώρακα παραλίων καὶ διαστέλλων, , Zκλεοπάτρα, ἀπεν, οὐκ αχθομαι σου στερούμενος ' tui κα γαρ εις ταὐrδν ἀφίξομαι viii οτι γυνικικος τηλικουτος αὐτοκράτωρ εὐφυχὼ πεφώραμαι λειπώμενος ' Ην δέ τις οἰκέτης ανγου πιστος, χρως νο μα. υτον ἐκ πολλου παρακεκληκώς, Ἀνδεησειεν, ἀνελεῖν αυτόν, ἀππει την πύπεσὶν πι δε σπασά υενος τι ξιφος, ἀνέπετο μεν, ἰς παισων ἐκμ νον ἀποστρέφω δἐ κω ὁσωπον ἐαυτῶν ἀπέκτεινι

343쪽

ANTONIVS. 351

Πεωντος δ' αυτου προς τους πδδας, ὁ Ἀντώνιος, Eb, εἶπεν, χρως, τι, μη δυνηθεὶς αυτος, ωἐποιεῖν, o δεῖ διδάσκεις και παίσας διὰ της κοιλιας ἐαυτον ἀφηκεν εις ὁ κλινίδιον Ἐν δ' οὐκ εὐθυ- θἀνατος η πληγη. B. καὶ της φορας του δατος, ἐπεὶ κατεκλιθη, παυσαμένης, ἀναλαβών, ἐδεῖτο των παρύντων ἐπισφάττειν αυτόν οἱ εφευγον ἐκ του δωματιου, βο-- καὶ σφαδάζοντος ἄχρις ου παρὰ κλεοπάτρας κε ιομηδης, ὁ γραμματεῖς, κνιζειν αυτον - ἐκείνην εἰς ὀν τάφον κελευσθεις. LXXVII. νοῖς ουν, τι di προθυως ἐκωλεουσεν ωρασθαι τοῖς πηρέταις ὁ σωμα, καὶ διαχειρων προσεκομισθη ταῖς θύραις του οἰκηματος.

, δε λεοπάτρα τὰς μεν θυρας ου ἀνέφειν, ἐκ δε

θυρόδων τινων φανεῖσα, σειρὰς καὶ καλώδια καθίει. και τούτοις ναφάντων δ υντώνιον, ἀνεῖλκεν αυτὴ καὶ δύο ρονάῖκες, ας μόνας εδέξατο μεθ' αὐτης εἰς τὀν ἀφον Ουδεν κεινου λεγουσιν. οικτρότερον γενέσθαι οἱ παραγενδμενοι θέαμα νεφνρμενος γὰράψατι καὶ δυσθανατων εἴλκετο, χὰς χεῖρας ὀρεγων εἰς ἐκείνην καὶ παραιωρούμενος ου γὰρ ν γυναι

κεροῖν ἐμπεφωκυῖα καὶ κατατεινομενη τε προσωπα , τον δε-δν ἀνελώμβανεν, πικελευομένων των κάTωθεν αὐτη και συναγωνιώντων. Λεξαμένη δ αυrδνολως, καὶ κατακλινασα, περιερρηξατο τους πέπλους - αὐτω, και τα στέρνα τυπτομένη καὶ σπαράττου- σα ταῖς ρορσὶ, καὶ τω προσώπω -υ ψατο ἀνα-

344쪽

' ἔταιρων Προκλέω πιστευουσαν αυτδ ει μὴ θρνεῖν ἐπὶ ταῖς στώταις μεταβολαῖς, ἀλλὰ μωκαριω- τυν, καλων ἐπιφανέστατος ἀνθρώπων γενύμνος, καὶ πλεῖστον ἰσχύσας, καὶ νυν-- ἀγεννως I

νον ' δ' ς κουσεν, ἐνδοτέρω της σκνης - ποστὰς ἀπεωκρυσεν ἄνδρα, κηδεστην νενω νον καὶ συνάρχοντα, καὶ ποώ.ων αγώνων καὶ πρων των κοινωνόν. ἶτα τὰς ἐπιστολὰς λαβών, καὶ τους φίλους καλέσας, ἀνεγινωσκεν - πνώμοναγρήφοντος αυτο καὶ δίκαια φορτικδς, καὶ vπερηφανος ἀεὶ περὶ τὰς ἀποκρισεις ἐκεῖνος γα δε οὐ- του τιν Προκληῖον επεμφη κελευσας, εν δι νημαι, μω

345쪽

ANTONIVS. 353: λιστα της Κλεοπώτρας ζώσης κρατησαι. κάγγί L. φοβεῖτο περὶ των ρη των, καὶ μέγα προς δκαν , γεῖτο του θριύμβου, καταγαγῶν ἐκώ- ώς μεν

ουν χεῖρας et Προκληει συνελθεῖν υ ηθέλησεν δ ἐγίνοντο δε λύγοι ἐν τω οἰκήματι, προσελθ' ὁντος D: ξωθεν αυτου κατὰ θύρας ἐπιπέδους, ἀποκεκλεισμέ- ν νας ἐν πυρῶς, φωνη δἐ διεξοδον ἐχούσας καὶ διε- η λέχθησαν η με αιτουμένη τοῖς παιοιν την βασι- ὸ λείαν, ὁδἐ θαρρεῖν καὶ πάντα πιστευειν Καίσαρι κε-

καισαρι, Γύλλος μεν ἐπέμφθη, πάλιν ἐντευωμενος αὐτὴ και παρὰ τὰς Ο ὐρας ἐλθών, πιτηδες ἐμηκυ-a νε ιν λόγον Ἐν τούτω δε Προκληῖος, κλίμακος, προστεθείσης, δια της θυριδος εἰσηλθεν η δν - τώνιον αἱ γυναῖκες ἐδέξαντο. o τὰς θυρας

346쪽

κτον. υμαχε και νειφος αὐτης παρειλετο, καο νῆνεσθη rre, μὴ κρυπτοι τι φάρμακον, διέσεισεν. αὐ- φθη δἐ καὶ παρὰ Καίσαρος των ἀπελευθέρων ' πα- φρδδιτος, ω προσετέτακτο ξωσαν αὐτην φυλάτTειν, ἰσχυρως ἐπιμωμενον, ταλλα δε προ et ραστον ἐνδιδύναι καὶ διστον. LXXX Aυτος δε Καῖσαρ εἰσήλαυνεν ει το πὀλιν χρει τω φιλοσύφει προσδιαλεγύμενος, Aαὶ την δεξιὰν ἐνδεδωκώς is εὐθυς εν τοῖς πολίεαις περιβλεπτος εἴη καὶ θαυμάζοιτο Ῥώμενος π αυ-

του διαπρεπως. E. 4 et γυμνάσιον εἰσελθων καὶ ἀναβὰς ἐπὶ βῆμώ τι πεποιημένον. ἐκπεπληγμε-

347쪽

ANTONIVS. 355ρειον η του δέους Φιλύστρατον. ἀπαaλάξαι βου-

λύμενος διηκε.

Φουλβίας, υντυλλος, πο εοδώρου του παεδαγωγου, παραδο θεὶς ἀπέθανε καὶ την κεφαλὴν

Mδτπιον λίθον, εἰς την ζώνην κατέρραφεν ἀρνησάμενος δε καὶ φωραθεὶς ἀνεσταυρώθη. Tu δε λεο--πἀτρας παιδία φρbυρούμενα μεzὰ των τρεφύντων μῖ υθέριον ευ δίαιταν καισαρέων δε τον εὐκαι- σαρρ γεγονῶναι λεγόμενον, Ῥεκμ Πηρ ἐξιπεμφε μετὰ χρημώτων πολλῶν εις τον δεδικὴν ὁ Αἰθιοπιας ετερος ὁ παιδαγωγος, ομοιος Θεοδώρω, Ῥύδων, αν πεισεν πανελθεῖν, ς Καίσαρος αυτον ἐπὶ βασι λείαν καλουντος Βουλευομένου ὁ Καίσαρος, - ρειον εἰπεῖν λέγουσιν οὐ παθὁ πολυκαισαρίη. LXXXII. Toυτον μεν ουν στερον ἀημκτεινε μετὰ την Κλεοπάτρας τελευτην Ἀντώνιον ἡ πολλῶν αἰτουμενων ἁφαι καὶ βασιλἐων καὶ στρατηγῶν. κώφειλετο κλεοπάτρας ὁ σῶμα καῖσαρ, ἀλc θάπτετο τῶ ἐκείνης χερσὶ πολυτελῶς καὶ βασιλικῶς, πασιν - ἐβούλετο χρησθὰ λαβουσης. Ἐκδε λυμ αμα τοσαύτης καὶοδυνης ἀνεφλέγμηνε γαρ αὐτης τὰ στέρνα τυπτομένης καὶ ηλκωτο πυρετῶν ωααβύντων, γάπησε πην πρύφασιν, ἰς ἀφεξομμ

348쪽

, ' τροφης διὰ oret , καὶ παραλὐσουσα του νύκωλύτως αυτην. - ατρος αυτὴ συνηλης, ολυμπος, ἡ φράσασα τἀληθες, ἐχρητο συμβούλω καὶ συνεργο της καθυιρέσεως - αυTὼς 'χλυμπος εἰ 'ρηκεν ἱστοριαν τινὰ των πραγμάτων τούτων ἐκδεδωκώς. υπονοησας ὁ Καῖσαρ, αεμλας μέν τινας αὐτὴ καὶ φύβους περὶ των τεκνων προσεβαλεν, οἷς ἐκεινη, καθάπερ μηχανήμασιν,

υπηρειπετο, καὶ παρεδιδου et σῶμα θεραπεύειν καὶ

rρέφειν ποῖς χρηνύουσιν. LXXXIII. κε δε καὶ αυτὴς μέρας δει; εις διαλιπὼν ἔντευξόμενος αὐτὴ καὶ παρηγορησων '

δντι δ' αὐτω μονοχλων ἀναπηδήσασα προσπιπτε δεινως μιν ἐξηγριωμένη κεφαλ κολπωσωπον, πο- τρομος δε τη φωνὴ, καὶ συντετηκυῖα ταῖς φεσιν. - δε πολλὰ καὶ ης περὶ etδ στέρνον αἰκέως κατωφανε καὶ ολως οὐθεν ἐδόκει et σῶμα της, iurῆς ἔχειν βέλτιον. Η μέντοι χάρις κείνη καὶ τωτης αρας ἰτώμον ου κατεσβεστο παντώπασιν, ἀλλα αἰπερουτως διακειμενης, ενδοθέν ποθεν ξελαμπε και συνεπεφαίνετο τοῖς κινημοσι που προσώπου κελεύσανgo δε - καισαρος αυτην κατακλιθηναι, κωὶ πλησιον αυτου καθίσαντος, φατο μεν τινος δικαιολογίας, εις ἀνάγκην καὶ ψύβον Ἀντωνίου τὰ α πραγμενα τρεπουσα ἐνισταμένου δε πρις ἔκασmναυτῶντο καίσαρος, αελεγχομάνη τωὐ πρις ἶ- κτον μεθηρμοσατο καὶ δέησιν - δη τις αν μῶλιστα

349쪽

του ἄν περιεχομένη. Dio δε του πλήθους ων-γμήτων ἀναγραφὴν χουσα προσέδωκεν αυτρ δε- λεύκου δέ τινος των ἐπιτρdπων ἐλέποντος ως ενια κρυπτουσαν καὶ διακλεπτουσαν, ἀναπηδήσασα, καὶ- των τριχων αὐτου λαβομένη, πολλὰς ἐνεφύρει τω προσώπω πληγὰς Tου δε Καίσαρος μειδιωντος, χαι καταπαύοντος αυτὴν, ζάλλ' οὐδεινον, εἶπεν, εαῖσαρ, εἰ σὐ μεν ξίωσας ἀφικέσθαι πρὀς μἐ καὶ προσειπεῖν Ουτω πράττουσαν, o δε δουλοί μου κατηγορουσιν, εἴ τι - γυναικείων ἀπεθέμην Ου - αυτῆ δήπουθεν, τἁλαινα, δυον, ἀλλ οπως 'Oκrusit καὶ Λιμα τη σῆ μικρὰ δουσα, δι κείνωνελεω σου et ovi καὶ πραοτέρου ὐτοις ὁ Καῖσαρ δετο, παντάπασιν αυτὴν φιλοφυχHν οἰδμενος. Εἰπών ουν, or καὶ ταῖτα ἐπιτρέπει, καὶ αλλαπώσης ἐλπίδος αὐτῆ χρήσεται λαμπρύτερον, χετο ἀαιών, ξηπατηκέναι μεν οἰδμενος, ξηπατημόνος δἐ μαλλον

φανὴς νεανίσκος ἐν τοῖς Καίσαρος ταἰροις. υτος εἶχε πρd τὴν Κλεοπώτραν ου ἀηδῶς καὶ etdete χα- ριγμενος αὐτῆ δεηθεω κρῖφα πέμφας ἐξήγγειλεν, ως αντις με ὁ Καῖσαρ ἀναζευγνυσι πεζῆ δια mρίας, κείνην δέ μετὰ των τέκνων ἀποστέλλειν εἰς τρίτην μέραν γνωκεν. Ηἰ ἀκούσασα ταυτα, πρωτον με ἐδεήθη Καίσαρος, πως αυτὴν ἄση χοὰς ἐσενεγκεῖν Ἀντωνίου καὶ συγχωρήσαντος, ἐπὶ τον xώτον κομισθεῖσα καὶ περιπεσοῖσα τῆ σορω μεrd

350쪽

358 H. TARCHI

των συνηθων γυναικων' ,ri φίλε εντώνιε, εἶπεν, ἔθαπτον μεν σε πρώην τι χερσὶν Διευθέραις, vi δ δε νυν αιχμάλωτος ουσώ, καὶ φρουρουμενη, μήτε κοπετοῖς, μήτε θρήνοις, αἰκίσασθαι δδοῖλον τουτο σωμα, κα τηρουμενον ἐπὶ του κατὰ σου θριάμβους 'χ λας δε μὴ προσδέχου μιιας, η χοάς diae αυται σοι τελευrάῖαι, Κλεοπάτρας ἀγομενης Ζωντας μεν γαρ ἡμῶς οὐθεν αυλήλων διέστησε, κινδυνευνεν ει τω θανάτω λαι εἱφασθαι τους τύπους σωμεν ὁ Ῥωμαῖος, ἐνταυ- θα κείμενος, πώ δ' η δυστηνος, ἐν Λαλία, et

σοῖτο της σης μεταλαβουσα χώρας δνον. I ii .ἰδῆ τις των ἐκεῖ θεων ἀλκὴ καὶ δυναμις, οἱ γαλε- τανθα προυδωκαν ἡμας, μὴ πρύη ζωσαν την σεα του γυναῖκα, μην ἐν μοι περίιδης θριαμβε με-

νον σεαυτον, αλλ' ἐνταμώ με κρύφον μετὰ σεαυ-- καὶ συνθα φον, λεμοὶ μυρίων κακων οντων, ουδεν οἴτω μεγα καὶ δεινόν ἐστιν, Ac ὁ βραχῖς ουτος

LXXXV. οιαυτ ολοφυραμένη, καὶ στεφα- σα καὶ κατασπασαμένη την σορον, ἐκέλευσεν αυτῆλουτρῶν γενεσθαι. ουσαμενη δε καὶ κατακλιθεῖ - σα λαμπρον αριστον ἡρωτα και τις κεν de γρου κίστην τινὰ κομιζων των δε φυλώκων ὁ τι φλθοι, πυνθανομενων ἀνοίξας, καὶ ἀφελών τὰ θρια. σὐκων ἐπιπλεων τυ ἀγγεῖον δειξε θαυμασάντωνδε to κάλλος καὶ το μέγεθος, μειδιάσας παρεκώλει λαβεῖν Οἱ δἐ πιστευυαντες ἐκέλευον εἰσενεγκῶν Μελ

SEARCH

MENU NAVIGATION