Vitae parallelae: Ad optimorum librorum fidem accurate editae

11쪽

THEMISTOCLES.

γρυπνῶν, καὶ τους πετους παραιτεῖσθαι τους - - θεις, καὶ λέγειν προς τοῖς ἐρωτωντας καὶ θαυμ ζοντας την περὶ τον μον μεταβολὴν, - καθευδειναυτιν οὐκ ἐω τι του Μιλτώδου τμπαιον. ομἐν γὰρ ἄλλοι πέρας οντο του πολέμου πῆν ἐν Μαραθωνι των βαρβάρων ore εἶναι - Θεμιστο-

κλης ἡ σὴ μειγνων αγώνων, ω ους -ἀνυπερ τη Mης χλλώδος λειφεν ει, καὶ την πουλινηοκει, - ρωθεν δη προσδοκων τι μέλλον. IV. και πρωτον μεν την συριωτ ὴν πρου--ων ἀπδ-ων ἀργυρειων μετάλλων ἔθος ἐεδντων ἔθηναιων διανέμεσθαι, μουνος ειπεῖν ἐτουλμησε παρελθών εις τον δημον - χρὴ την διανομὴν ἐάσαντας, ἐκ των χρημάτων τουτων κατασκευάσασθαι

τριηρεις ἐπὶ τον πρου Λιγινητα πύλεμον γοαζε γὰρ υτος ἐν τη Ἀλλώδι μαλιστα, αἰ κατωον οἱ Αἰγινηται πληθε νεων την θάλασσαν - καὶ 3ον Θεμιστοκλης συνέπεισεν, ου Θαρεῖον, Ουδἐ Πέρσας μακρὰν γὰρ - ουτοι, καὶ δέος ου πάνυ βέβαιονώς ἀφιγμενοι παρεῖχον ἐπισεων, αλλὰ τῆ προς

Αἰγινητας ὀπη καὶ φιλονεικία των πολιτῶν ἀπο- χρη-μενος εὐκαιρος ἐπὶ την παρασκευην Ἀκατόν γὰρ ἄπο των χρο)μώτων κείνων ποιηθησαν τριη- ρεις, in καὶ προς ἐμην ἐναυμάχησαν χὐδἐ του- του κατὰ μικρον πώγων καὶ κατώμμων την πόλιν προς την δήλασσαν - τὰ πτω μέν ουδ τοῖζωδροις α - ου οντας, et δ' π των νεῶν

12쪽

Mδος νειν δυναμένους, αντὶ μονιμων ὁπλιτων, ως φησι Πλάτων, ναυβάτας και θαλαττιους ἐποιησε καὶ διαβολὴν καθ' αὐτο παρέσχεν - αρα Θεμμστοκλης τι δύρυ καὶ την ασπίδα των πολιτων παρωλύμενος, ῶς πηρέσιον καὶ κώπην συνέστειλε ὁντων Ἀθηναιων δημον 'επραξε δε αυτα Μιλτι δου κρατήσας ἀντιλέγοντος, ῶς ἱστορεῖ Στησιμβρ etος. Ea μεν δὴ την ἀκριβειαν καὶ τ καθαρον ovπολιτεἡματος βλαφεν, η μη ταντ πρώρας, σπωφιλοσοφώτερον ἐπισκοπεῖν. ωτι δ' odτε σωτηρία τοῖς Ελλησιν ἐκ της θαλώσσης πηκε, καὶ πην Ἀθηναιων πώλιν αυθις ἀνέστησαν αἱ τριήρεις ἐκελναι - τ υλλα καὶ Σέρξης αυτὸς ἐμαρτώρησε. ης γαρ πεζικης δυνὰμεως ἀθραίμου διαμενούσης, εὐ- γε μετὰ την των νεί- ητταν, ς ουπιων αξιωπος, καὶ Μαρωνιον ἐμποδών εἱ- τοις Ελλησι της διώξεως μαλλον η δουλωσύμενον αυτοῖς, 4 ἐμοὶ δ

V. 'Eντονον δε γεγονέναι χρηματιστὴν οὶ μεν φασι δι ελευθεριύτητα - γὰρ Acλοθύτην οντα καὶ λαμπρον ἐν ταῖς περὶ τοῖς ξένους δαπάναις, φθονου δεῖσθαι χορηγίας. οἱ M oυναντίον ase πρύτητα πολλὴν καὶ μικρολογιον κατηγορουσιν - καὶ τὰ πεμ μενα των ἐδωδψων πωλουντος 'Eπεὶ δε Φιλέεις ὁ ἱπποτρύφος αιτηθεὶς π αυτου πωλον ovae δωκεν, πει σε τον οἶκον αυτου πωπο - σειν δούρειον Ἀποκ' αἰνιώμενος ἐγκλήμυτα συνπνια καὶ δίκας is ἀνθρώπω πρις οικειον τινῶ

13쪽

- ετ με νέος - καὶ φανὴς Ἐπικλ α δ α Ἐρμιδνης, κιθαριστὴν, σπουδαζύμενον - των χθηναίων, ἐκλιπαοησαι μελεταν παρ αὐ- φιλοτιμούμενος πολ οὐ την οικίαν ζητεῖν καὶ φοιταν παρ αυτρ. ις δε ολυμπιαν ἐλθών, καὶ δι- μἁλωμενος τω Κίμωνι περὶ δεῖπνα καὶ σκηνὰς κάὸ τηνωχλην λαμπρύτητα α παρασκευὴν ου ηρεσκετῶς χλλησιν ' εἰνω με γαρ ντι νέω καὶ ἀποικίας πύλης οντο δεῖν re τοιαυτα συγχωρεῖν' ὁ δε μήπω γνώριμος γεγονώς, αλλὰ καὶ δοκων ἐξου πανόντων παρ Ἀξόαν παιρεσθαι 'προσω φλισκανεν ἀλαζονείαν. Ἐνικησε δε καὶ χορηγων τραγωδῶς, Θ ἀλην δη det σπουδὴν καὶ φιλοτι-

μίαν του πωνος εχοντος. καὶ πίνακα της νικης ἀνεθηκε, τοιαυτην επιγραφὴν κοντα ,, Θεμιστοκλης

Φρ ἀριος ἐχορήγει, Φρύνιχος δίδασκεν, δειμα- τος πεν. μην ἀλλα τοῖς πολλοῖς ἐνήρμοττε,

τουτο μεν κάστου των πολιτων τοὐνομα λέγων αποστύματος, τουτο δε κριτὴν ἀσφαλ περὶ τὰ συμ- βύλαια παρέχων ἐαυτd στε που καὶ πως Σιμωνιδην ὁ Κεῖον ειπεῖν, αιτουμενδ τι Tων Ου μετρίων παρ αυτου στρατηγουντος, ως 'ου ἐκεῖνος

αν ἐγένετο ποιητὴς ἀγαθδ αδων παρὰ μέλος, υτ αὐτδ αστεῖος ἄρχων παρὰ νωον χαριζόμενος Π λιν δέ ποτε δν Σιμωνι ν επισκώπτων λεγε νουνον εχειν, κορινθιους με λοιδορουντα με δεν suovoa πύλιν, αὐτου δῶ ποιοώμενον εἰκδνας, -

14쪽

εως ἔντος αἰσχρου τὴν φιν. υωμενος δε, καὶ τοῖς πολλοῖς ἀρέσκων, ελος κατεστασίασε κάὶ μετέστησεν ἐξοστρακισθέντα ὁ Ἀριστεἰδην. VI 'Mδη δε του Μήδου καταβαίνοντος ἐπὶ τὴν Ἐλλάδα, και των 'Ἀθηναιων βουλευομένων περὶ στρατηγου, τοῖς με αλλους κύντας ἐκστηνα της στρατηγια λέγουσιν, ἐκπεπληγμένους τι κινδυνον Ἐπικυδην δε δν Εὐφημόδου, δημαγωγὸν οντα δεινδν μεν ειπεῖν, μαλακι δε την φυὴν κά χρη- μώτων ηττονα, της ἀρχης ἐφίεσθαι, καὶ κρατησειν ἐπιδοξον εἶναι τῶ χειροτονια. δν ὁ Θεμιστο-aλέα, δείσαντα, μη τὰ πράγματα διας ρε- παντάπασι της γεμονιας εις ἐκεῖνον ἐκπεσούσης, rem μασι τὴν φιλο τιμίαν ἐξωνήσασθαι παρὰ τουωπωκύδους Ἐπαινεῖται δ' αὐτου καὶ τωπερὶ τ4 δι

γλωσσον εργον ἐν τοις πεμφθεῖσιν - βασιλεως ἐπὶ γης και δατος αιτησιν Ἐρμηνέα γαρ ντα συλ

λαβῶν διὰ φηφίσματος ἀπέκτεινεν, τι φωνὴν χώληνιδα βαρβάροις προστομασιν ἐτουλμησε χρησαι.

πιι δε και τι περὶ Αρθμιον τὴν Ζελει ν Θεμιστοκλέους γαρ ιπύντος, και τουτον εις τους ἀτιμους,

και παῖδας αὐτου καὶ γένος ἐνέγραφαν, τι ὁ ἐκ Μηδων χρυσδ εις τους χλληνας ἐκ-ισε. ἐγιστον δε πώντων, is καταλῖσαι τοὐς λην Οὐ πο

λέμους, - διαλλῆα τὰς πύλεις ἀλληλαις, πει σαντα τὰς χθρας διὰ τ4 Maino ἀναβαλέσθαι

15쪽

THEMISTOCLES. VII. Παραλαβὼν δε την ἄσην, μω μώ - πειροι τους πολιτας ἐμβιμ ιν εις τὰς τριήρεις, καὶ

τὴν ἡλιν πεισεν ἐκλιπήντας - προσωπήτω της

Ἐλλάδος ἀπαντα et βαρβάρω κατὰ ἁλασσαν.

Ἐνισταμενων δὲ πολλων, ξηρον πολλὴν στρατιὰν εις τὰ ἐμπη μετὰ Λακεδαιμονιων - αυτω προκινδυνευσων της Θετταλίας, υπω τύτε μηδιζειν δω- κου ς' ἐπεὶ δ' ἀνεκώρησαν ἐκεῖθεν απρακτοι, κάὶ Θετταλων βασιλεῖ προσγενομενων, μηδιζε τὰ μεχρι Βοιωτιας, μαλλον λ τλωεμιστοκλεῖ προοεῖχον οἱ Ἀθηναῖοι περὶ της δαὶ σης, καὶ προπετα μετὰ νεων ἐπ άρτεμόσιον τὰ στενὰ φυλαων. Ἀθα δη- μεν Ἐλλην-χυρυβιάδην αἰ ακεδαιμονιους ηγεῖσθαι κελευδντων, - δε χθηναιων, ὁτι πλήθει των νεων σύμπαντας ὁμου τι τους αλλους περ- έβαλλον, ου ἀξιούντων ἐτεροι επησθαι, συναντο κινδυνον ο Θεμιστοκλης, αυτής τε την μὴν

Eυρυβώδη παρηκε, καὶ κατεπμῖν τους θη- ναίους, ὁπισχνοώμενος, αν ἄνδρες ἀγαθοὶ γένωνται πως ὁ πύλεμον, κύντας αὐτοῖς παρέξειν εις τὰ λοιπὰ πε. μενους τους χλληνας αδπερ δοκεῖτο σωτηρίας αἰτιώτατος γενέσθαι τη 'πιλάδι, και μάλιστα τους Ἀθηναιους προαγαγεῖν εἰς δουραν, λανδρεία μεν των πολεμίων, πνωμοσυνηδι των συμ- ων περιγενομένους. Ἐπεὶ δἐ τοις χήταις τοuβαρβαρικο στύλου προσμίξαντος, ωπλαγεὶς Evρυμώδης των κατὰ στόμα νεων τι πληθος, ἄλλας δὲ πυνθανύμενος διακοσιος περ Σκιάθου κυκλω περι-

16쪽

10 PLUTARCHI

Maν,4 ὐλετο τὴν ταχίστην εἴσω της χλλάδος κομμοθεὶς ἄφασθαι Πελοποννήσου, καὶ τον πε ν στρατον τάk -σὶμροσπεριβαλέσθαι, πανώπασιν ἀπρὁς-μαχον γορμενος την κατὰ θήλατταν ἀλκὴν βασιλέως δείσαντες οἱ Ευμεῖς, μὴ φῶς οἱ Ἐλληνες πρόωνται, κρυφα - Θεμιστοκλεῖ διελέγοντο, Π λήγοντω μετὰ χρο των πολλων πέμφαντες ' λαβών ἐκεῖνος, Ἀδδοτος ἱστύρηκε, τοῖς περὶ τον Eυρομάδην δωκεν Ἐναντιουμένου δε ώτω μάλιστα των πολιτων Ἀρχιτέλους, ο ην με επὶ zης ιερας νεὼς τριήραρχος, ου εχων δε χρήματα τοῖς ναυται χορηγειν, ἔσπευδεν αποπλευσαι, παρ-- νεν ἔτι μυλλον ὁ Θεμιστοκλης τους πολιτας ἐπ αυ- τω ἄσπε δ δεῖπνον ἁρπάσαι συνδραμόντας. vδ' ἀρειτέλους ἀθυμουντος ἐπὶ τούτω καὶ βαρέως

φέροντος, ισέπεμφε Θεμιστοκλης προ αυτον εν στη δεῖπνον αρτων καὶ κρεῶν, ποθεὶς κάτω ἀλα- τον αργυριον, κώ κελεόσας αυτδν τε δειπνεῖν ντ παρδοι, καὶ in μέραν ἐπιμεληθηναι των τριηριτων εἰ δἐ μὴ καταβοήσειν αυτου ὁ κοὐς πολιτας, - χοντος ἀργύριον παρὰ rῶν πολεμίων. ταττα μεν ουν Φανιας ὁ Λέσβιος εἴρηκεν a VIII. Ata δε γενόμεναι ὁτε προ τὰς των βαρβάρων ναος περὶ τὰ στενὰ μὰ ι κρισιν μεν εις τὰ δὶα μεγάλην ου ἐποιησαν, si δε πειρα μάλιστα ros χλληνας νησαν, υπ των πων παρὰ τους κινδύνους διδαχθέντας, ως υτ πληθη νεῶν, πιεκδσμοι κω λαμπρδνητες ἐπισημων οττε προπαι

17쪽

THEMISTOCLES. Duore ἀδεις, η βάρβαρο απιανας, - τε δεινω

δ ει νυται δε της ἀπνης τύπος ἐν πολλὴ si πέραδινι αδνιν τεφρώδη καὶ μέλαιναν ἐκ βάθους ἀναδιδο ,

ωσπερ πυριααυτον ἐν- τα ναυάγια αὶ τους -- κρους παυσα δοκουσε.

IX. νων μέντοι περὶ Θερμοπυλα ει τὸ ζ et μισιον ἀπαπελθέντων, - μενοι -ωνιδαν τε κεγ

18쪽

σθαι, καο κρα is a di των κατὰ γην παρόδων, εἴσον της Ἐλλὰδος ἀνεκομίζοντο, των Ἀθηναίων ἐπὶ πῶυι οπμένων, καὶ δι ἀρετὴν μέν τοι πεπραγμένοις φρονοbντων Παραπλέων δε τὴν χωραν ὁ Θεμιστοκλης η κατάσεις αναγκαίας καὶ καταφυγὰς ἐώρα τοῖς πολεμώις, ἐνεκάραττε κατὰ των λίθων ἐπιφανη ρήμματα, τους μεν ευρισκων, Ἀθης,

τοῖς δε vidς ἱστὰς περὶ τὰ ναύλοχα καὶ τὰς δρειας' ἐπισκήπτων Ῥωσι διὰ γραμμἀτων, εἰ μεν id τε,

μετατὰξασθαι προ αυτούς, πατέρας οντας καὶ προκινδυνωοντας περ της ἐκεώνων ἐλευθεριας, εἰ δεμη, κωκουν το βαρβαρικόν εν ται μάκαις - συνταράττειν. -υet δ' ηλπιζε η μεταστήσειν τοῖς γωνας η et ἀξειν, πόμπους.τοῖς βαρωροις γενομένους. ἐμου δε διὰ mi ριδος ἄνωθεν εμ- λύντος εἰς την σωκιδα, καὶ τὰ των Φωκήων ωστη πυρπολοῖντος ου προσήμυνον οἱ Ἐλληνες, καιπερτων Ἀθηναιων δεομενων εις τὴν Βοιωτίαν ἀπαντη σαι προ της Ἀττικης, σπερ αὐτοὶ κατὰ θάλασσαν ἐπ Ἀρτεμισιον εβοήθησαν. ηδενδ δ' ὁπακούοντος αὐτοῖς, ἀλλα της Πελοποννησου περιεχομένων, καὶ πασαν uia bo μου τὴν διναμιν ωρμημένων συνάγειν, και διατεσιώντων ad Ἀθμον ει δώ- λατταν ἐκ θαλάττης, αμα μεν οργῆ της προδοοιας

at τους Ἀθηναι ς, ἄμα δἐ δυσθυμια καὶ κατήφεια μεμονωμένους Μάχεσθαι - γὰρ υ διεν οιἐντο μυριάσι στρατοῖ τοσαὐ-ις ' ο δ' ην μόνον

ἀναγκαῖον ἐν του παρόντε, τὴν ὀλιν ἀφέντας, ἐμβρο

19쪽

ΤΗEMISTOCI. I. S. 13 ναι ταῖς ναυσιν Ἀπερ οἱ πολλοὶ χαλεπῶς γουον, ω μητε νίκης δεδμενοι, μήτε σωτηριαν ἐπιστώμενοι, θεῶν τε ερὰ καὶ πατέρω uia προῖεμένων. X. πιθα δη-εμιστοκλη ἀπορων τοῖς ἀν--πινοις λογισμοῖς προσωροσου - πληθος, σπερ ἐντραγωδια μηχανὴ ἄρας, σημεῖα δαιμυνια κα χρη- σμοῖς ἐπηγεν αὐτοῖς σημεῖον ἐν λαμβάνων τι του δράκοντος, ο αφανὴς ἐκειναις ταῖς μεραις ἐκ του κου δοκεῖ γενέσθαι καὶ τὰς καμ ημέραν αυτω προτιθεμένας ἀπαρεὰς ευρόσποντες ἀφαύστους οι ἱερεῖς, ἐξήγγελλον εἰς τους πολλοω, Θεμιστοκλέους λύγον διδύντος ως πολέλοιπε τῆν πουλιν η θεος υφηγουμένη πρὸς Φην ἀμπταν αὐτοῖς. ω δε χρη σμω πώλιν δημαγώγει, λέγων μηδε αλλο δηλου- σθαι ξυλινον τεῖχος, οὐ ναυς' δ καὶ την --λαμῖνα θείαν, ου, δειλὴν οὐδἐ σχετλιαν, καλεῖντο θεον, - ευτυχηματος μεγάλου τοις πιλησιν ἐπώνυμον σομένην κρατησας δε 4 γνωμον, πή- φιν γρου ει, την μεν ἡλιν πὰρακαταθέσθαι τῆ&θην ut Ἀθηναιων μεδεούση, τοῖς δ' ἐν ἡλικυε πάντας ἐμμένειν εἰς τὰς τριήρεις, παῖδα δἐ καὶ

νων. και γὰρ τρέφειν ἐφηφίσαντο δημοσια, θοόβολους ἐκάστω διδωτες, καὶ της πώρας λαμ-

νειν τους παεδαε αειναι παντα θεν, Ἀτι δ' Me

20쪽

14 PLUTARCHI

αυτων διδασκάλοις τελεῖν μισθους. ὁ δε ηφισμα πικαμρας ἔγραφεν. - οντων δε δημοσίων rem ἁτων τοῖς Ἀθηναιοις, Ἀριστοτέλης μεν φησι την εγρειον ποου βουλὴν πορισασαν επώσ- ων, - τευομένων κτῶ δραχμὰς, αιτιωτάτην γενέσθαι os πληρωθηναι τὰς τριήρεις κλειδημος δε κάι' τουτομμιστοκλέους ποιεῖται στρατηγημα καταβαινδ- των γαρ εἰς Πειραια των θηναίων φησὶν απολώσθαι τὼ Γοργένειον απ της θεου του πάλματος. N ουν Ο μιστοκλέα προσποιούμενον ζητεῖν, καὶ.διερευνώμενον παντα, χρη των ευρισκειν πλωος εν τἀ ἀποσκευαῖς ἀποκεκρυμμένων ' ων εις μέσον κομισθέντων, ευπορῆσαι τους ἐμβαίνοντας ει τὰς ναυς ἐφοδιων 'πιπλεούσης δε της πύλως, τοῖς μεν Ἀκτον et θέαμα, τοῖς δε θαυμα της ὁλμης παρεῖχε, γονέας με ἄλλη προπεμπύντων, αυτων δ' ἀκάμπτων πρὸς οιμωγὰς καὶ δάκρυα γυναικῶν, καὶ τέκνων περιβολὰς διαπερώντων ειςτῆννησον. καίτοι πολλοὶ μενδια γηρας ἀπολιμπανύμενοι των πολιτων λεον Lχον ' ην δέ τις καὶ ἄπωτων μέρων καὶ συντρουφων ων πικλωσα γλυκυθυμία μετ ρυγης καὶ - οσυμπαραθεδντων ἐμβαίνουσι τοῖς εαυτων τροφευσιν. Ἐν o. ιστορεῖται κύων ἄνθίππου του Περικλέους πατρις, ου ἀνασχωενος την re αὐτου μνωσιν,

ἐναλέσθαι et χαλάττη, καὶ Πν τριήρει παρανηχωμενος, ἐμπεσεῖν εἰς την Σαλαμῖνα, καὶ λειποθυμνσας ἀποθανεῖν xθύς ου καὶ eto δεικνύμενον- ινυν καὶ καλούμενον κωνος σημα τάσκ εἶναι λέγουσα