Vitae parallelae: Ad optimorum librorum fidem accurate editae

21쪽

καὶ δεδιδιας, μὴ δι ὀργὴν του βαρβήρω προσθεὶς

ἐαυτιν, ανατρέφη τα πράγματα της Ἐλλάδος, ἐξω- στωκιστο γαρ πρ του πολέμου καταστασιασθεις uno θεμιστοκλέους γρώφει ψηφισμα, τοῖς ἐπι χρύνω μεθεμωσιν ἐξεῖναι κατελθουσι πράττειν καὶ λέγε ιντα βέλτιστα si Ἐλλάδι μετὰ των αλλων πολιτων. Eυρυβώδου δε την μεν γεμονίαν των νεων ε ον-ς διὰ et της Σπάρetης αξίωμα, μαλακου δε περὶ τιν' κίνδυνον οντος, αἴρειν δε βουλομἐνου καὶ πλεῖν επὸ τον 'Tσθμον, που καὶ το πεων θροιστο των πωλοποννησίων ο Θεμισχοκλης ἀντέλεγεν ' τε καὶ ταμνημονευύμενα λεχθηναι φασι. ου γὰρ υρυμώδου προ αυτον εἰ ννος ου Θεμιστύκλεις, ἐν τοῖς Θωσε του προεξανισταμένους ραπίζουσι ' μὴ Lπεν ὁ Θεμιστοκλης, ἀλλἀ τους ἀπολειφθέντας ου στεφανοῖσιν Ἐπαραμένου δε ην βακτηρίαν - πατ ξοντος, ο Θεμιστοκλης - ' Πάταξον μεν, κουσον δέ. θαυμάσανrος δε την πραότητα του Evρυ- μὰδου, καὶ λέγειν κελεύσαντος, ο μεν εμιστοκλης ἀνηγεν αυτ4ν ἐπὶ τον λύγον. ἰπύντος δέ τινος, ἀνὴρ απολις ου ὀρθως διδάσκει τους ποντας ἐγκωταλιπεῖν καὶ προέσθαι τὰς παμιδας, ο Θεμιστοκλης ἐπιστρέφας τον λύγον ' μεῖς τοι, εἶπεν, --μηρι τὰς μεν οικίας καὶ τα τείχη καταλελοιπαμεν,

ου ἀξιουντες ἀφυχων ενεκα δουλεύειπι ἡλις δ' ημῖν ἐστι μεγιστη των Ἐλληνόδων, αἱ διακύ - τριηρεις,

22쪽

αδ νυν vis παρεστωσι βοηθοὶ σώζεσθαι δ' αὐτων δουλομένοις Eo δ' ἄπιτε δεύτερον - προδον τες, αυτικα πεύσεταὶ τις Ἐλλήνων δηναιους, καὶ πόλιν ἐλευθεραν, καὶ χωραν ου χειρον κεκτημένους ης ἀπέβαλον. αυτ του Θεμιστοκλέους εἰ ντος, εννοια καὶ δέος σχε δν Eυρυβιάδην --χθηναιων, μὴ σφας ἀπολιπύντες ο κωνται. ου δ' Ἐρετριέως πειρωμένου λέγειν τι πρὸς αυτιπι ναρ, εφη, πανυμῖν περὶ πολέμου τις ἐστι λύγος, ι, καθήπερ αἱ τευθιδες, μὰ ιραν μεν κετε, καρδια δε οὐκ XII. θεται δ' υ Ἀννων, δν με Θεμιστοκλέα περὶ τοὐτων απι του καταστρώματος ανωθεν της νεῶς διαλέγεσθαι, γλαυκα δ' ὀφθηναι διαπωτο νην ἐπὶ τὰ δεξιὰ των νεων, καὶ τοῖς κανησώοις ἐπικαθιζουσαν ' διωδὴ καὶ μῶλι- προσέθεντο 4 γνωμη, καὶ παρεσκεωἀζοντο ναυμαχήσοντες. --ἀ των πολεμων ὁ στὀλος, etsi 'Ἀττικη κατὰ ὁ Φωληρικον προσφερουμενος, τους πέριξ ἀπέκρυφεν αμγιαλοῖς, αυτους τε βασιλευς μετὰ του πεζου στρατον κατα ς ἐπὶ την θάλατταν αθρον - , των δ νώμων ὁ μου γενομένων, ξερρύησαν οἱ του θεμιστοκλέ Hidro των Ἐλλήνων, καὶ παλιν ἐπάπταμνον οἱ Πελοποννήσιοι προς ὁ Λυδν, εἴ τις αλλο τι λέγοι χαλεπαινοντες Ἐδύκει δὲ της -τὁ ἀπερορῶν, καὶ παρηγγέλλετο πλους τοῖς κυβερνῆ-

ταις. Ἐνθα δὴ βαρέως φέρων ὁ Θεμιστοκλης, εἰ

την ta του τουπου καὶ των στενῶν προέμενοι βοὴ

23쪽

θειαν οἱ χλληνες διαλυθησονται κατὰ,4λεις, ἐβου- λευετ και συνετιθει την περὶ τον αἰκινον πραγματείαν. in δε τε γενει Πέρσης ὁ Ἀκινος ινάλωτος, χυνους δε του θεμιστοκλεῖ, καὶ των τεκνων αὐτου παιδαγωγύς. 'ον ἐκπέμπει πρ4ς ὁ Πέρσην κρυφα, κελεύσας λεγειν, τι Θεμιστοκλης, ὁ των ψηναίων στρατηγὀς, αιρούμενος - βασι - ἐξαπόλλει πρῶτος αὐτω το4 Ελληνας ἀποδιδράσκοντας καὶ διακελευεται μη παρεῖναι φυγεῖν αυτοῖς, ἀλλ' εν, ταρώσσοντα των πεζῶν δωρὶς οντες, ἐπιθέσθαι καν διαφθεῖραι την ναυτικὴν δύναμιν. Tαυ--δ' ὁ Σερξης - ας ευνοια λελεγμένα δεξώμενος, ησθη, καὶ τέλος ευροῖς ξέφερε πρὁ τους ηγεμύνας των νεῶν, τὰς ἐν αλλας πληρουν καθ' ησυχίαν, διακοσίαις δ' ἀναχθέντας - περιβαλε- σθαι τον πύρον εν κύκλω πάντα, καὶ διαζῶσαι τὰ νήσους, οπως ἐκφυγη μηδεὶς τῶν πολ--κ Tos των δε πραττομένων, ωριστείδης ὁ υσιμάχου πρωτος αἰσθόμενος ηκὸν ἐπὶ την σκηνὴν του θεμιστοκλέους, οὐκ ν φιλος, αλλὰ και δ ἐκεῖνον ἀστρακισμένος, -σπερ εἴρηται προελ ντι δὲ - ωεμιστόκλεῖ φράζει την κυκλωσιν. M, την τ' αλλην καλοκαγαθιαν του ανδως ειδώς, καὶ της μτ -ρουσιας ἀγήμενος, φράζει τὰ περὶ τδν ἱκώ- νον αὐτο καὶ παρεκάλει τῶν Ἐλλήνων συνεπιλαμβάνεσθαι και συμπροθυμεῖσθαι πίστιν Ἀκοντα μώλλον, πως ἐν τοῖς στενοῖς ναυμαχήσωσιν. μεν ουν Ἀριστει ς, ἐπαινέσας τῶν Θεμιστοκλεα, τους PLO. T. H. B

24쪽

ναιτιος, παγγέλλουσα κύκλωσιν ατε καὶ θυμωτοὸς πιληνας κινησαι με ανάγκης προς πονκινδυνον.

- διειπεται της Ἀττικης η νησος ως δ' --δωρος, ἐν μεθορι της Μεγαρίδος, υπ- των καλουμένων κεράτων, χρουουν διφρον θέμενος, και γραμματεῖς πολλοῖς παραστησάμενος, - εργον ην ἀπογράφεσθαι κατὰ την - ν τὰ πραττdμενα. μιστοκλεῖ δἐ παρὰ την νωυαρχιδα τριηρη σφαγιαζ μένω τρεις προσηχθησαν αι μάλωτοι, κάλλιστοι μενιδόσθαι την οφιν, ἐσθησι δε καὶ χρω- κεκοσμημένοι διαπρεπως Ἐλέγοντο δ Σανδάκης παῖδες ἀκπι της βασιλέως αδελφης, και Αρτα ἴκτου - του ιδων Evφροντιδης ὁ ντις - μα με ἀνέ- λαμφεν ἐκ των ιερῶν μέγα και περιφανὸς πυρ, αμαδ. πταρμδ ἐκ των δεξιων ἐσημηνε, δν Θεμιστο κλέα si σώμενος, ἐκέλευσε των νεανισκων κωσάρξάσθαι, και καθνερῶσαι πάντας μηστὴ Λο- νύσω προσευξάμενον ' ουτω γὰρ μα σωτηριαν τε

καὶ νικην ἔσεσθαι τοῖς Ἐλλησιν Ἐκπλαγέντος διτos Θεμιστοκλέους ἀς μέγα τι μάντευμα και δεινὸν, οἷον εἴωθεν ἐν πάλοις ἀγῶσι καὶ πράγμασι χαλεπ

25쪽

-ῖς, ἄλλον ἐκ τῶν παραλθων, η των υλθων, την σωτηρια ελπιζοντες οἱ πολλοὶ, o θεδν, κοινη κατεκαλουντο φωνὴ, καὶ τους αιχμαλώτους - βωμω προσαγαγδντες, ηνἀγκασαν - ὁ μάντ=ς ἐκέλευσε, την θουσιαν συντελεσθηναι. αυτ μνουν ἀνηρ φιλήσοφος καὶ γραμμάτων ου ἄπειρος ἱστορικων Φανιας ὁ ἐσβιος εἰ ρηκε. Xlv. Περὶ M του πληθους των βαρβαρικωκνε- ισχύλος ὁ ποιητης, ῶς αν εἰδώς, διαβε- ωὐμενος ἐν τραγωδια Πέρσαις λέγει ταυτα 'in hiin και γὰρ οἶδα xιλιως ἐν ν

, λοιποὶ δ' ὁπλῖται Aοκεῖ δ' οὐχ ηττον υ δνκαιρδν ὁ Θεμιστοκλης, τῶν ὀπον, συνιδῶν καὶ φνλαας, Ῥη πρύτερον ἀντιπρώρους καταστησο ταῖς βαρβαρικαῖς τὰς τριήρεις, η την - ων - παραγενέσθαι, τι πνευμα λαμπρον ἐκ πώ ἁ- ρους ἀεὶ καὶ κυμα δια των στενων κατάγουσαπι τὰς μὲν Ἐλληνικὼς ουκ βλαπτε ναυς, αλιτενεῖς - - καὶ ταπεινοτέρας, τὰς δ βαρβαρμὰς, ταῖς πρυμναις ἀνεστώσας, καὶ τοῖς καταστρώμασιν φορορύφους και βαρειας ἐπιφερομένας σφαλλε προσπιπτον, καὶ παρεδιδου πλαγίας τοῖς Ελλησιν δέως προ πομπος, και του Θεμιστοκλεῖ προσέκοπιιν, 'BR

26쪽

Ἀροντι ἁλιστα et συμφέρον ' καὶ στι, κατ' ἐκεῖνον ὁ α υ ναυανος Αριαμένης, ναυν - μεγάλην, σπερ απο τεθους ἐτόξευε καὶ κύντιζεν, ἀνὴρ ἀγαθις ων, κα των βασιλέως αδελφων πολὐκρώχιστός τε καὶ δικαιύτατος. ovis μεν υνωμεινίας ὁ Θεκελεὐς, καὶ Σωσικλης ὁ Πεδανς, ὁμου

πλέοντες - αἱ νηe ἀντίπρωροι προσπεσουσαι καὶ συνερεισασαι τοῖς χαλκώμασιν ἐνεσχέθησαν, ἐπιβαινοντα της αυτων τριηρους, ποστάντες και τοῖς

δουρασι τυπτοντες, εἰς τὴν θάλασσαν ἐνέβαλοπι καὶτ σωμα με αλλων φερουμενον ναυαγων Ἀρτεμισία γνωρίσασα πρις αρξην ἀνηνεγκεν.XV. - δε τουτω του πωνος οντος, φως μενέκυμφαι μέγα λέγουσιν Ἐλευσινύθεν, υον δε καὶ φωνὴν τ ειριάσιον κατέχειν πεδιον πρι της λάττης, ἰς ἀνθρώπων μου πολλων τιν μυστικδνιέξαγύντων Σακχον M 'ου πληθους τῶν

φθεγγομένων, κατὰ μικρὴν πιθης ἀναφερωενον

νέφος εδαεν αυθις πονοστεῖν καὶ κατασκήπτειν εις

τὰς τριηρεις. 'Eτεροι δε φάσματα καὶ εἴδωλα κα- ι ραν δοξαν ἐνδπλων ἄνδρων, ἀπ Αἰγινης τὰς χεῖρας ἀνεχύντων πρωτων Ἐλληνικων τριηρ- ους ι εἴκαζον ιακιδας εἶναι παρακεκλημένους ευχαῖς προ της μου ει τὴν βοήθειαν. Πρωτος μεν ουν λαμβάνει ναυν Avκομήδης, ἀνὴρ Ἀθηναῖος, τριη, γε - ης α παρώσημα περικύφας ἀνέθηκεν unda λωνι δαφνηod O δ' ἄλλοι τοῖς βαρβάροις φισοιμενοι το πληθος, ἐν στενω κατὰ μέρος προ -

27쪽

THEMISTOCLES et1

ρομένους, καὶ περιπιπτοντας ἀλλήλοις, ἐτρέψαντο ει ι δείλης ἀντωχύντας - εἶρηκε Σιμωνι ς, τὴν

καλὴν κείνην καὶ περιμητον ἀρώμενοι νικην ης o. 'Eλλησιν, υτ βαρβάροις ἐνώλιον εργον ἀρ- γαστα λαμπρύτερον, ἄνδρεια μεν καὶ πρω μκοινῶ των ναν πάντων, γνῶ, δε καὶ δεινουτητι

Θεμιστοκλέους.

XVI. Μετὰ m την ναυμαχιαν, ἔρξης μεν τε θυμομαχῶν προς την ἀπύτευξιν ἐπεχείρει δια - μήτων ποειν ' πεων εἰς Σαλαμῖνα τοῖς Eum σιν, ἐμφραξας ὁ δια μέσον πύρον. Θεμιστοκλης δ' ἀποπειρώμενος χριστειδου λύγω, νώμην ἐποιεῖτο λυειν τι ζευγμα ταῖς ναουσὶν πιπλευσαντας εις

Ἐλλήσποντον 'Οπως, - την ζώων ἐν τῆ --πη λἀβωμεν. -σχεραίνοντος δε του χριστεόδου, καὶ λέγοντος, στιχυν με τρυφῶντι τοῦ ρ ρω πεπολεμηκαμεν α δε κατακλεισωμεν εις την -- λάδα, καὶ καταστήσωμεν εις ἀνάγκην π δέους ανδρα τηλικούτων δυνὰμεων ὐριον ουκέτι κα -

μενος π σκιάδι χρυσῆ θεάσεται τὴν μή ν ἐφησυιας, αλλὰ πῶντα τολμῶν, καὶ πασιν αυτος is ρων διὰ τδν κινδυνον, ἐπανορθώσεται τὰ παρεPs- να, καὶ βουλευσεται βέλτιον πἐρ των λων. υτὴν ουσαν Ουν, - δει γέφυραν, ω Θεμιστόκλεις, ημας ἀναιρεῖν, αλλ' ἐτέραν, εἴπερ iον τε, προ κατασκευάσαντας, ἐκβαλεῖν διὰ τ ους - αν - παν ἐπτης υρώπης. λουν, εἰπεν ὁ θεμιστο- κλης, ει δοκεῖ ταυτα συμφέρειν, - σκοπεῖν και

28쪽

μηχανασθαι πάντας ηρος, πως ἀπαλλαγησεται ντ ιστρο ἐκ της Ἐλώως. Ἐπεὶ in ταυτ εδοξε, πέμπει τινὰ των βασιλικῶν ευνούχων ἐν τοις αιθαλώτοις ἀνευρών, ' νήκην ονομα, φωζειν βασιλεῖα εὐσας, τι τοῖς με χλλησι δέδοκται, του ναυτικε κεκρατηκδτας, ἀναπλεῖν εις δν Ελλησποντων ' ἐπὶ τ ζευγμα, καὶ λύειν την γέφυραν ' εμωτο-πλης δε κηδουμενος βασιλέως, παραινε σπείδειν ἐπὶ την ἐαυτου θάλασσαν, καὶ περαιουσθαι, μέχρις αυτος ἐμποιεῖ τινας διατριβὰς τοι συμ- οις

μελλήσεις πρις την διωξιν. αυρο ὁ βάρβαρος

ἀκοισας, και γενωπος περιφοβος, δια - - ἐποιεῖτο την ἀναεώρησον. και πεῖραν --στοκλέους και Ἀριστειδου φρέκησις ἐν Μαρδονίαν πωρέσχεν, εἴγε πολλοστημορ- της ἐρξου δυνὰμεως

διαγωνισώμενοι Πλαταιασιν εις τον περι ων λων κινδυνον κατέστησαν.

XVII. Πδλεων μεν οδν την Ασι των ἀριστευ- σαι φησιν μύδοτος, Θεμιστοκλεῖ δε καιπερ κοντες πι θύνου, τλαρωτεῖον ἀπέδοσαν παντες.

με ἐαυτιν Θεμιστοκλέα Aακεδαιμdνιοι δ' ἐς την Σπάρτην αυῶν καταγαγύντες, Evρυβώδη μενανδρεως, ἐκεινω δε σοφιας ἀριστεῖον εδοσαν, αὐλου στέφανον, καὶ των κατὰ την ἡλιν αρμάτων πρωτευον ἐδωρησαντο, Ἀω τριακοσιους των ἐπιν

29쪽

πομπους πρι των ρων συνεξέπεμφαν - ται δ' ἰλυμπίων των ἐφεξης ἀγομένων, καὶ παρελων- τος ει et στάδιον του Θεμιστοκλεους, . ἀμελησαντας των ἀγωνιστων οὐ παρωτας, λην την μιραν ἐκεῖνον θεασθαι, καὶ τοῖς ξένοις ἐπιδεικνύειν αμα υ ζοντας κά κροτουντας ' στε καὶ αυτὸν ησθέντα πρις τοῖς φιλους ὁμολογησαι τον καρπιν ἀπέχειν των πέλτης Ἀλλώδος αυτω πονηθέντων. XVI I. καὶ γαρ ην τῆ φίσει φιλοτιμουτατος, οδεῖ τεκμαιρεσθαι διήτων ἀπομνημονσομένων. Dee ις τε γαρ αὐανος πἐλτης πόλεως, ουδὲν ουτε των διων, υτ των κοινων, κατὰ μερος ἐκρη--τιζεν, tax παν ἀνεβὰλλετο ὁ προσπιπτον κτην μέραν κείνην, - ην ἐκπλεῖν μελλεν, ἔν ὁμου πολλὰ πρώττων πράγματα, καὶ παντοδαποῖς ἀνθρώποις μιλων, μεγα εἶναι δοκη, καὶ πλεο- στον δύνασθαι. - τε νεκρων τους ἐκπεσδντας' ἐπισκοπων παρὰ την θάλασσαν, - ειδε περιαε μενὰ φέλλια χρυσω καὶ στρεπτοὐς, vis μεν παρημε, τω δ' ἔπομένω φιλήδειξας, His υνελοσαυτω σε λου εἶ Θεμιστοκλης φδ δε τινατων καλων γεγονύτων, Ἀντιφάτην, περηφάνως - του κεχρημένον πρύτερον, στερον δε θεραπεύοντα

δια την δύων δε μειωκιον, ἀπεν εφι ἐν ἀμ- φδτεροι δ' ἄμα νουν ἐσχηκαμεν. χλεγε δε τους Ἀθηναιον ου τιμῆν αυτιν, uti θαυμάζειν, αλλ' ωσπερ πλατειω ειμαζομένους μου ὁποτρέχειν καὶ κινδυνειοντας ευδιας δε περ αυτοῖς γενομένης,

30쪽

24 PLUTARCHI

τίλλειν καὶ κολουειν. Tu δἐ Σεριφών πως viaν ἀπύντος -- δι αυτδν εσχηκε δύων, αλλὰ διατην πειιπι χηθεύων λέγεις, Iπεν, ἀλλ' υτ ανθῶ, Σεριφιος ων, γενύμην ενδοξος, υτ συ, Αθηναῖος Ἐτέρου δέ τινος των στρατηγων, ἰς εδου τι χρησιμον διαπεπρωμα τῆ πὀλει, θρασυνομένου πρὁς ὁ Θεμιστοκλέα, καὶ τὰς εαυτου ταῖς ἐκείνου πράξεσιν ἀντιπαραβάλλοντος, - νεορρτώ, την στερον ἐρισαι, λέγουσαν, - κεένη μενασχολιων τε μεστὴ καὶ κοπώδης ἐστὶν ἐν αυτη δεπὰντες ἀπολαύουσι των παρεσκεπιασμένων πολλζοντες την δ' ἐορτὴν προς αυτ εἰπεῖν ' ωληθηλπεις' ἄλλ' ἐμου μὴ γενομένης, - ου αν ησθα κἀμου τοίνυν, φη, με μὴ γενομένου, που νητε νυν μεῖς; ὁ δ' υἱον ἐντρυφωντα τη μητρι καὶ δ ἐκεινην αυτω, σκώπτων λεγε πλεῖστον Tων

Ἐλλήνων δύνασθαι ' τοῖς μεν γαρ χλλησιν ἐπιτάττειν Ἀθηναιους, Ἀθηναίοις δ αυτον, υτ ει τὴν ἐκεινον μητέρα, τη μητρὶ δ' ἐκεῖνον. 'Tδιος δέ

τις ἐν πασι βουλύμενος ειαι, χωριον μεν πιπρῶ- σκων, ἐκέλευε κηρυττειν, τι καὶ γειτονα χρηστονε ει - δἐ μνωμένων αυτου την θυγατέρα, τον ἐπιεικη του πλουσέου προκρινας, - ζητεῖν, αχρη των δεύμενον μαλλον si χλιατα ανδρος ' , - ουν τοις ἀποφθέγμασι τοιουτω τις ν.

XIX. δε μενος δ' ἄπωτων πράξεων ἐκείνων, ευθὰ ἐπεχειρει την πύλιν ἀνοικοδομεῖν καὶ τει - ζειν ως ἐν ἱστορεῖ εδπροπος, χρήμαο πεισας