Vitae parallelae: Ad optimorum librorum fidem accurate editae

41쪽

σων ἀφῖγμαι, καὶ αυτους τε πεισομαι τοῖς μετέροις νωοις, ἐπεὶ θεήτω μεγαλυναντι Πέρσας ου- δωκῶ, καὶ δι ἐμὰ πλειονες των νυν βασιλέα προσκυνησουσεν. χστε τουτο μηδἐν ἐμποδὼν στω ola ad in is βούλομαι πως ἐκεῖνον ειπεῖν. is πινα

μεν; ου γὰρ ἰδιώτη την γνωμην εοικας. -ὶ ὁ Θεμιστοκλης' , - οὐκἐ α' φη, πυθοιτύ τις, Ἀρτάβανε, πρότερος βασιλέως. ' Ov- μεν ὁ Φα-νως φησιν 'O δ' Ἐρατοσθένης ἐν τοι Περὶ πλου- του προσιστὀρησε, δια γυναικὁ Ἐρετρικης, ην χιλιανο ευε, - Θεμιστοκλεῖ την πως αντον τευξιν γενέσθαι και σὐστασιν. XXVIlI. Ἐπειδὴ οὐν εἰ μη πως βασιλέα, καὶ προσκυνησα εστη σιωπὴ προσώωντος - ἐνη-- του βασιλέως ἐρωτησαι, τις ἐστι, και του ἔρρονέως ἐρωτησαντος, εἶπεν Mκω σοι, βασιλευ, ωρο-

στοκλης ὁ Ἀθηναῖος ἐγ- φυγὰς φ Ἐλλήνων διομμεὶς, ω πολλὰ ἐν ὀφειλουσι κακὰ Πέρσαι, πλείω δ' ἀγαθὰ κωλώσα- την διῶξιν, τε της Ἐλλάδος ἐν ἀσφαλῶ γενομένης, παρέπε τὰ οἴκοι σωζύμενα

χαρισασθαι τι καὶ Ῥῖν. Ἐμοὶ μεν Ουν πάντα πρέποντα ταῖς παροὐσαις συμφοραῖς ἐστι, καὶ παρ σκευασμένος ἀφῖγμαι δέξασθαι τε χῶρον ευμενω διαλλαττομένου, καὶ παραιτεῖ- μνησι κουντος

42쪽

M . PLUTARCHI

μενος, - ευεργέτησα δεερσας, - χρησαι τῶς ἐμαῖστυαι δ επιδειξιν αρετης μαλλον η πως ἀποπληρωσιν οργης Σώσεις - γὰρ κέτην σον, ἀπολεῖς δ' Ἐλλήνων πολέμων γε μενον. μ αυ ειπώνο εμιστοκλης, ἐπεθείασε - λόγω προσδιελθὼν τὴν φιν, ην εἶδεν εν ικογένους, καὶ τωμάντευματου Θωδωναιου ιὰς - κελσσθεὶς προ αδν - νυμον του θεου βαδίζειν, συμφρονήσειε πρὼς κελνον ἀναπέμπεσθαὶ μεγάλους γὰρ ἄμφοτέρous εἶναι τε καὶ λέγεσθαι βασιλεας Ἀκούσας ὁ ο Πέρσης, eκείνω μεν ουειν ἀπεκρίνατο, καίπερ θαυμάσας τοφωνημα καὶ την τύψαν ciumst ' μακαρισας δε προς τους φιλους αυτον, - ἐπ ευτυχι μεγιστη, καὶ κατευξάμενος ἀεὶ τοῖς πολεμιοι τοιαύτας φρένας δώ-

δύναι τον Ἀριμάνιον, πως ἐλαύνωσί τους αριστους α ἐαυτων, θυσαι τοῖς θεῶ λέγεται, και προ αδ- σιν εὐ ς τραπέσθαι, καὶ νύκτω υπι χαρας διὰ μέσων των πνων βοησαι τρις' - Θεμιστοκλέατον χθηναῖον.

XXIX. υμα δ' ημερα συγκαλέσας τους φιλους, εἰσήγαγεν αυτον, μηδἐν ἐλπίζοντα χρηστιν, αἰν

43쪽

αυτου, - -λιν προσκυνήσαντος, ἀσπασμενος και προσειπών φίλοφρύνως ὁ βασιλευς, ηδ μεν ἔφησεν αυτ διακύσια τάλαντα ὀφείλειν ' κομισανtαγαρ αυτόν, ἀπολήφεσθαι δεκαιως et ἐπικηρυχθἐν τῶ παγδοι Πολλαδε πλείω τουτων ὐπισχνεῖτο, κῶ παρε ρρυνε και λέγειν ἐκέλεουε περὶ των χυληνικων, α βούλοιτο, παρρησια μενον. χ δε θωμιστοκλης ἀπεκρινατο, ὁ λύγον ἐοικενοι του ἀνθρώπου του ποικιλοις στρώμασιν - γαρ κεῖνα, ' καὶ τουτο ἐκαινόμενον μεν ἐπιδείκνυσθαι τὰ εἴδη, συστελλύμενον δε κρυπτειν καὶ διαφθείρειν ' θεν

αὐτου χρδνου δῶν Υπεὶ δ' ησθέντος του βασιλέως

τ εικασία, καὶ λαμβάνειν κελεύσαντος, ἐνιαυτδναιτησάμενος, καὶ την Περσιδα γλωτταν ἀποχρώντως ἐκμαθών, νετυγχανε βασιλεῖ δι αυτου, τοῖς μενεκτο δύω παρέσχε περὶ των Ἐλληνικων πραγμάτων διειλέεθαι πολλων δε καινοτομουμένων περὶ την αὐλὴν καὶ τους φιλους του βασιλέως εν κεινωτω καιρο νον σχε πώρὰ τοις μνατοῖς - καὶ περὶ ἐκεινων παρρησια χερσασθαι πως αυτιν ἀποτετολμηκώς. υδὸν γὰρ σαν αἱ τιμα ταῖς - αυλων ἐοικυῖαι ξένων, αλλὰ καὶ κυνηγεσίων βασιλεῖ μετέσχε καὶ των ἴκοι διατριβων, στε και μητρὶ του βασιλέως εις φιν ἐλθεῖν καὶ γενέσθαι, συνφθης, διακουσαι δε και των μαγακων λθων του βασιλέως κελεύσαντος. πειδὴ δε η ρατος ὁ παρτιήτης, αιτησασθαι δωρεὰν κελευσθεὶς, τήσατο την χαριν, ωσπερ οἷ φωεῖς, παράμενος εἰσω

44쪽

λάσαι δια αρδεων, Μιθροπαυστης μεν, νεφας ων βασιλέως, εἶπε, τοὶ μαράτου της χειρις φωμενος' υτ μεν η κιδαρις οὐ πει ἐγκέφαλον ον ἐπικαλυφει συ δ' υκ ση πιυς, - λώβης -

το αἴτημα τολμωλέως, καὶ δοκουντος ἀπαραι - τως κειν πως αυτδν, ὁ Θεμιστοκλης δεηθεις επεισε καὶ διήλλαξα θεται δε καὶ τοῖς ὁστερον βασιλεῖς, ἐφ ων μαλλον αἱ Περσικαὶ πραεις ταῖς Ἐλληνικαῖς συνανεκρήθησαν, ὁσάκις δεηθεῖεν ἀν- δρις Ελληνος, ἐπαγγέλλεσθαι καὶ ρὰφειν παστον,

ῶς μειων σοιτο - αὐτω Θεμιστοκι τι δε Θεμιστοκλέα φασὶν, ηδη μέγαν οντα καὶ θεραπευδμενον πω λλων, λαμπρας ποτε προπέζης παρατεθείσης, προς τοὐς παῖδας ειπεῖν. παιδες, ἀπωλωε αν ει μη πωλύμεθα Πολεις δ αυτω τρεις μεν ὁ πλεῖστοι δοθηνοι λιγ-- σιν εις αρτον καὶ οἶνον κανοφον, Μαγνησίαν καὶ Αἀμφακον καὶ Μοουντα δυο 'VLλυς προμι- θησιν ὁ κυζικηνδ μάνθης καὶ Φανεως, Περ--την καὶ Παλαισκηφιν εις στρωμνὴν και ἀμπεχόνην.

XXX. καταβαίνοντι δ' αυτω ὁ τὰς Ἐλληνικὰς πράξεις ἐπι ἁλατταν, Πέρσης ἀνὴρ, πω

εὐης νομα, σατραπεὐων της νω Φρυγιας ἐπε- ώλευσε, παρεσκευακῶς απαλαι Πισιδας ἀποκτε- νουντας, ταν ἐν τῶ καλουμένη πέλει εsν κεφἁλωγενωπος καταυλισθῆ. - δε λέγεται καθεώδοντι

μεσημβριας 'ν Μητέρα των θεῶν ναρ φανεῖσαν

45쪽

κλέους μέται τὰς αυλαως διαβρύχους γενομενας ἐκπιώσαντες ἀνέφυοπι οἷ δἐ Πισίδαι τὰ ξιφη λαθύντες ἐν τούτω προσεφεροντο, καὶ τὰ φυδμεναπρις την σελήνην οὐκ ἀκριβως ἰωντες, νήθησαν υνα την σκηνὴν την Θεμιστοκλέους, κακεῖνον ενδονευρήσειν ἀναπαυδμενον 'ra δ' Vγὐ γενύμενοι την Οὐλαιαν ἀνέστελλον, ἐπιπίπτουσιν αὐτοῖς οἱ παρα- φωλάσσοντες, καὶ συλλαμβάνουσι. ιανυμ ειτον κόνδυνον ου , καὶ θαυμασας τὴν πιφάνειαν της μου ναον κατεσκεύασεν εν Μαγνησι Λινδυ- μερος καὶ πην θυγατέρα Μνησιπτολέμαν ἱέρειαν ' ἀπέδειον.

XXXI. 22 δ' ηλθεν εἰς Σάρδεις, καὶ σχολὴν

ἀναθημάτων ὁ πληθος, εἶδε M-καὶ ἐν Mητρος ἱερωτὴν καλουμένην ἡδροφύρον κύρην χαλκην, μεγεθος

διππον, ην αὐτος, τε των 'Ἀθηνησιν δώτων ἐπιστάτης ν ευρὼν τοὐς φηρημένους τι δωρ καὶ παροχετεύσαντας, ἀνεθηκεν ἐκ της ζημως ποιησώμενος ἀ- δὴ παθών τι προς τὴν ἰκμαλωσίαν τον

46쪽

μναθηματος, ιτε μυλύμενος ἐνδείξασθαι τοῖς - ναίοις, ο να ει τιμ. καὶ δώναμιν ν τοις βασιλέως προμασι λύγον τρυυδίας σατρώπη προσήνεγκεν, αιτούμενος ἀπιστεῖλαι την κύρην εις τὰς Ἀθηνας. λεπαινοντος δε του βαρβάρου, καὶ βασιιεῖ γεω- νειν φήσαντος ἐπιστοὶ , φοβηθεις ὁ Θεμιστοκλης,

εἰς τὴν γυναικωνῖτιν κατέφυγε, καὶ τὰς παλλακίδας αυτο θεραπείσας χρημασιν, κίῖνύν τε κατεπράυνετης πης, καὶ πρις τα υλλα παρεῖχεν εαυτ4ν εὐλαβέστερον, - καὶ τω φθινον των βαρβάρων δεδοικώς. O γαρ πλανώμενος περ τὴν Ἐσων, - φησι θεόπομπος, αλλ' ἐν Μαγνησία μεν οικῶν καροστούμενος δε δωρεὰς μεγάλας, καὶ τιμώμενος μια Περσῶν τοῖς ἀρίστοις, ἐπὶ πολὐν χρόνον ἀδεῶς διηγεν, o πάνυ τι τοῖς Ἐλληνικῶς πράγμασι προς- έεοντος του βασιλέως π πολιων περὶ τὰς νω

πράξεις ae δ' is γυπτός ἀφισταμένη, βοηθον- των Αθηναίων, καὶ τριήρεις Ελληνικαὶ Φρι κύπρου καὶ Κιλικίας ἀν πλεύσασαι, καὶ κίμων θαλα σοκρατῶν πέστρεφεν αυτον ἀντεπιχειρεῖν τοῖς 'H-λησι, καὶ κωλιειν αυξανομένους ἐπ' αὐτον, ηδ δε καὶ δυνάμεις ἐκινουντ καὶ στρατηγοὶ διεπέμποντο, καὶ κατέβαινον εις Μαγνησίαν πελιατ πρὁ ρο - μιστοκλέα, των Ἐλληνικων si πτεσθαι κελεύοντος βασι/ἐως, ω βεβαιουν τὰς ποσχέσεις Ουτε δἰ οργὴν τινα παροξυνθεὶς κατὰ vi πολιτῶν, ἔτιπαρθεὶς τιμῶ τοσαύτη καὶ δυνάμει προς δν Mλεμον, αλλ' ἴσως μεν ου ἐφικτον γοώμενος το ερο

47쪽

ρον, ἄλλως τε μεγάλους της 'Eua' πουσης στρωτηρους τύτε, καὶ Κιμωνος περνυως ευημερουντος ἐν τῶ Ἐλληνικῶς et δε πλεῖστον, αιδοῖ της τε δουρη των πράξεων αυτου, καὶ των τροπαιων ἐκει- νων, αριστα βουλευσάμενος ἐπφεῖναι - - την τελευτὴν πρεπουσαν, θυσε τοῖς θεοῖς, καὶ τους φίδους συναγαρον, καὶ δεξιωσάμενος, - μεν πολύς λύγος, αἷμα αὐρεμ πιων, ως δ' ενιοι, φήρμακον εφημερον προσενεγκάμενος, ἐν Nαγνησιακ στρεφθ, πέντε προς τοῖς ἐξηκοντα βεβιωκώς ετη καὶ τὰ πλεῖστα τούτων ἐν πολιτειαι καὶ ηγεμονίαις. οὐδ' αἰτιαν του θανάτου καὶ τον τροπον πωθύμενον βασιλεα λέγουσιν τι μαλλον θα μάσαι τον ανδρα, καὶ τοῖς Lisις αυτο καὶ Οἰκεἰοις

χρώμενον διατελεῖν φιλανθρώπως. XXXV. 'Aπέλιπε δε Θεμιστοκλης ἀδας, ἐκ μεν Ἀρχίππης της Λυσάνδρου του 'πιωπεκηθεν '

χέπτολιν καὶ νολυευκτον, καὶ κλεύφαντον ' ου καὶ

Πλάτων ὁ φιλύσοφος - ἱππεως ἄριστου, τἄλλα δ'

οὐδενω ἀξιου γενομενου μνημονεὐεα ων δε πρες- βυτάτων, ωκλης μεν, - παις ων ὐφἈππου δηχθεις ἀπεθανε, ιοκλεα δε υ-νδρος ὁ πώππος υἱον ἐποιήσατο θυγατερας δε πλειους σχεν, Μνησιπτολεμαν μεν ἐκ της ἐπιγαμηθείσης γενο-

48쪽

κδτος ἐκείνου, πλεισα εις Μαγνησιαν, λαβε παρατων ωδε-ων, νεωτάπην δε πάντων ων τέκνων Ἀσίαν

ἐδρεφε. και ἀφον μεν αυτου λαμπριν ἐν τῆ ἀγωρα Μουγνητες ερουσι περὶ δε των λειφώνων ουτ Ἀνδοκιδη προσεκειν α ιον, . - Πως τους ἔται- ρους λέγοντι, φωράσαντας τὰ λώφανα διώρριφαιτοὰς Ἀθηναιους φεύδεται γαρ ἐπὶ vi δημον παροξύνων τους λιγανικ d, ο τε ὁλαρχος, σπερ ἐν τραγωδια τε ιστορι μονονοὐ μηχανὴν ἄρας, καὶ προαγαγών εὐκλέα τινὰ καὶ Θημδπολιν, υἱους Θεμιστοκλέους, ἀγωνα βούλεται κινεῖν καὶ πάθος, ουν αν ὐτυχῶν ἀγνοήσειεν τι πέπλασται. -

δωρος δ' ὁ περιηγητὴς ἐν τοῖς Περντων μνηματων

ψηκεν - μονοων μυλλον η γινώσκων οτι περὶ τι λιμένα του Πειραιως - του κατὰ,4 'A2κιμον κρωτηρι- , προυκειται τις Io αγκῶν, καὶ κἀμφαντι τουτον ἐντις, ηολυπενδιον της θαλῶ της, κρηπις εστιν ευμεγέθης - τ περ αυτὴν βωμοειδἐς τάφος του Θεμιστοκλέους. οἴεται δε καὶ Πλάτωνα τιν κωμιῶν-υμ μαρσυρειν ἐν τούτοις '

Toῖς δ' ἀ- γένους του Θεμιστοκλέους καὶ τιμα τονες ι Μαγνησία φυλαττδμεναι μέχρι etων μετέρων χρωνων ησαν, ας ἐκαρπουτο Θεμιστοκλης Ἀθηναῖος, ημότερος --θης καὶ φίλος παρ' Ἀμμωνι-- φιλο-ο0φω γε μενος.

49쪽

λεγομένων ἴδιον ἀνα δοκεῖ μάλιστα και παράδοξον. ὁτι πλεῖστα μεν ἐνηγεμονίαις - μέγιστα κατορθωσας, δικτάτωρ δε πεντάκις αἱρεθεὶς θριαμβευσας δε τετράκις, πτιστης δε της Ῥώμης αναγραφεὶς δετερος, ἡδ απαξ υπάτευσε. ουτου δ' αἴτιον η της τε πολιτεια κατὰστασις, ἐκ διαφορας του δήμου προς την συγκλητον, πάτους μεν ἐρίσαντος μὴ ἀποδεικνύναι, χλώνους δε χειροτονουντος με την γε Μῶαν, ων, καίπερ ἀπ ἐξουσίας καὶ δυνάμεως πα-τικης ἄπαντα πραττουντων, ηττον νέα νης φωνὴ

δια τι πληθος To γαρ εξ ανδρας, αλλὰ μη δυο, τοις πρήγμασιν ἐφεστώναι, παρεμυθεῖτο τους βαρυνομένους την ὀλιγαρειαν κατὰ τουτο δὴ καιρου μὰλιστα

ut δε και et δε πρήγμασιν ἀκμουσας- κάμιλλος,

ματος μἐν ου ηξίωσεν ἄκοντι τω δημω γενέσθαι 'καιπερ ιν - δια μέσου δεξαμενης -τικὰς αρχαιρεσίας της πολιτεια πολλάκις ἐν δε ταῖς ἄλλαις ἡγε- μονίαις, πολλαῖς καὶ παντοδαπαῖς γενομέναις, τοιου

50쪽

ναρκουντος εῖναι κοιρον, τηρο δε δόξαν διαν καὶ μεμέτέρων στρατη ουντος ων του μεν η μετριδτης αἴτιον, ἀνεπιτ νως ἄρχοντος του δ' η φρήνησις, δι ην ὁμολογουμένως ἐπρώτευεν.ΙΙ. υπω δε τότε περὶ δ, Φουριων οἶκονουσης με λης ἐπιφανείας, αυτM, ἔαυτου πρωτος

νοὸς καὶ Ουολούσκους π δικτάτωρ Ποστουμίω νβέρτω στρατευω-- μολπεων γὰρ του στρατου, καὶ πληγὴ περιπεσὼν εις - μηρον, οὐκ ἀνηκεν, ἀλλ' ἐγκείμενον - τραύματι παρέλκων δοκύντισμα, καὶ συμπλεκωενος τοις ἀρέσεοις - , λεμίων, τροπὴν ἐποίησεν. - δε τούτου etων τ αλλων γερων ἔτυχε, και τιμητὴς ἀπεδείχθη, μέγα της - ανωμα ταύτης ἐπὶ των τιτε χρδνων ἐχούσης. μνημονευεται δ' αυτου τιμητοῖ οντος καλιν μεν εργον, et τοῖς γάμους, λόγοις τε πειθοντα, καὶ ζημίαις ἀπειλουντα, συγκατώζευξαι ταῖς χηρευούσαις γυναιs πολλαὶ δ' ησαν υται δια τους πολέμους, ἀναγκαῖον δε et τους ορφανοῖς ποτελεῖς ποιησαι, πρώτερον ἀνει δρου οντας. οἱα δ' ησαν αἱ σωνεχεῖς στρατεῖαι, μεγάλων ἀναλωμάτων δεδμεναι καὶ μὰλιστα κατηπειγεν η 'λν πολιορκία. Οὐτους ενιοι Ουηῖεντανοῖς καλουσιν - δε πρόσχημα της Τυρρηνίας η λις, πλων μεν ἀριθμέ, καὶ πλήθει των στρατευο-