Xenophontis Opera omnia

101쪽

III. γειλαμένου δε του Ἀγησιλάου την στρατείαν, διδόασί τε οἱ Λακεδαιμόνιοι οσαπερ Ιτησε και εξαμήνου σῖτον. ἐπει δεθυσάμενος οσα ἔδει καὶ τἄλλα καὶ τὰ διαβατήρια εξῆλθε, ταῖς μεν πόλεσι διαπέμψας αγγέλους προεῖπεν ὁσους τε ε δέοι ἔκασταχόθεν πέμπεσθαι καὶ Oπου παρεῖναι, aυτος δ'

οτ' εις Tροων ἔπλει εθυετο. ως δ' εκεῖ ἐγένετο, πυθόμενοι ηοι βοιωταρχοι ὁτι θυοι, πέμψαντες ιππέaς του τε λοιπου εἶπαν μὴ θυειν καὶ οἶς ἐνέτυχον ιεροῖς τεθυμένοις διέρριψavio ἀπὸ του βωμου. ὁ δ' ἐπιμαρτυραμενος τους θεους κaι

ὀργιζόμενος, ἀναβὰς ἐπι την τριήρη ἀπέπλει. ὰφικόμενος

δε επὶ Γεραστόν, καὶ συλλέξας εκεῖ οσον ἐδυνατο του στρα τευματος πλεῖστον, εις 'Εφεσον τον στόλον ἐποιεῖτο.

Ἐπεὶ δε ἐκεῖσε ἀφίκετο, πρωτον μεν Tισσαφέρνης πέμ- θ13 ψας ἡρετο αυτὸν τινος δεόμενος ήκοι. ὁ δ' ειπεν αυτονόμους καὶ τας εν τῆ 'Aσία πόλεις εἶναι, ωσπερ καὶ τας εν τῆ πaρ' ἡμῖν Ἐλλάδι. προς ταυτ εἶπεν ὁ T ισσαφέρνης Εἰ τοίνυν θέλεις σπείσασθαι ἔως αν ἐγω προς βασιλέα πέμψω, οἶμαιαν σε ταῖτα διαπραξάμενον ὰποπλεῖν, ει βουλοιο. 'Aλλαρο βουλοίμην αν, ἔφη, εἰ μὴ οιοίμην γε υπὸ σου ἐξαπατὰσθαι. Ἀλλ' ἔξεστιν, ἔφη, σοι τουτων πίστιν λαβεῖν ἡ μην ἰδόλως

. . . σου πράττοντος ταῖτα ημὰς μηδὲν τῆς σῆς αρχῆς ἀδικήσειν εν ταῖς σπονδαῖς. επὶ τουτοις ρηθεῖσι Tισ- 6σαφέρνης μεν ωμοσε τοῖς πεμφθεῖσι προς αυτὸν πιριππίδα

et 3 και Δερκυλίδα καὶ Μεγίλλω ἡ μην πράξειν ἰδόλως τηνειρήνην, εκεῖνοι δε ἰντωμοσαν υπὲρ Ἀγησιλάου Τισσαφέρνειὴ μην ταῖτα πράττοντος αυτοῖ ἐμπεδώσειν τας σπονδάς. ὁ μὲν δη T ισσαφέρνης li ωμοσεν ευθυς ἐψευσατο ' αντὶ γaρτοῖ ειρήνην ἔχειν στράτευμα πολυ παρὰ βασιλέως προς

102쪽

III. iv

ὼ εῖχε πρόσθεν μετεπεμπετο. Ἀγησίλαος δε, καίπερ

'Ως δε ησυχίαν τε κῶ σχολην εχων ὁ Ἀγησίλαος

διετριβεν εν τp Ἐφεσω, ἄτε συντεταραγμένων εν ταῖς πόλεσι των πολιτειων, κaι οἴτε δημοκρατίας ετι οἴσης, 5ωσπερ επ' Ἀθηναίων, οἴτε δεκαρχίας, ωσπερ επὶ Λυσάνδρου, ἄτε γιγνωσκοντες πάντες τον Λύσaνδρον, προσε -

κειντο αὐτῶ ὰξιουντες διαπράττεσθαι aυτὸν παρ' Ἀγησιλάουων εδεοντο καὶ διὰ ταῖτα Λει παμπληθης ἄχλος θεραπεύων αυτον ηκολούθει, ωστε ὁ μεν Ἀγησίλαος ἰδιώτης εφαίνετο, ro8 ὁ δε Λυσανδρος βασιλευς. ἔτι μεν ουν εμηνε καὶ τον Ἀγησίλαον ταῖτα εδηλωσεν υστερον οἴ γε μην ἄλλοι τριάκοντα υπὸ του φθόνου ουκ εσίγων, ἰλλ' ελεγον προς τον Ἀγησίλαον ὼς παράνομα ποιοίη Λυσανδρος της βασιλείας ὀγκηρότερον διάγων. επεὶ δε και ηρξατο προσάγειν τινὰς Ι5τω Ἀγησιλάω ὁ Λυσανδρος, πάντας οἷς γνοίη αυτον συμπράττοντά τι ηττωμενους ὰπεπεμπεν. ὼς δ' αεὶ τα εναντίαὼν εβουλετο ἀπεβαινε τω Λυσάνδρω, εγνω δη το γιγνό

9 αυτος παρείη. βαρεως δε φερων τI ατιμία, προσελθὼνεῖπεν Ἀγησίλαε, μειοfν μεν ἄρα σύγε τοῖς φίλους ηπίστω. Ναι μὰ Δί', εφη, τούς γε βουλομενους εμοῖ μείρους φαίνεσθαι' τοῖς δε γε αὐξοντας εἰ μη επισταίμην

ἀντιτιμὼν, αισχυνοίμην av. και ὁ Λυσανδρος εἶπεν Ἀλλ' 25ισως και μὰλλον εἰκότα σὴ ποιεῖς η εγὼ επραττον. τάδεουν μοι εκ του λοιποῖ χάρισαι, οπως αν μητ' αισχύνωμαι αδυνατῶν παρὰ σοὶ μητ' εμποδών σοι I, ὰπόπεμψόν ποί io με. ὁπου γὰρ αν I, πειράσομαι εν καιρῶ σοι εἶναι. εἰπόντος δε τasτa εδοξε και τω Ἀγησιλάω Osτω ποιησαι, 3o καὶ πεμπει αυτὸν εφ' Ἐλλησπόντου. εκεῖ δε ὁ Λυσανδρος

103쪽

III. iv αἰσθόμενος Σπιθριδάτην τον ΓΠέρσην ἐλαττούμενόν τι υπὸ

Φαρναβάρου, διαλέγεται αυτω και πείθει ὰποστηναι ἔχοντα τούς τε παῖδας καὶ τα περὶ αυτὸν χρηματα καὶ ιππέας ως διακοσίους. καὶ τα μεν ἄλλα κατέλιπεν εν Κυζίκω, ε αυτὸν δε καὶ τον υιὸν ἀναβιβασάμενος ηκεν αγων προς

Ἀγησίλαον. ἰδων δὲ ὁ Ἀγησίλαος ησθη τε τn πράξει καὶ ευθὴς ὰνεπυνθάνετο περὶ της Φαρναβάθου χωρας τε καὶ

Ἐπει δε μέγα φρονησας ὁ Τισσαφέρνης επὶ τω κατα- ΙΙ1o βάντι στρατευματι παρὰ βασιλέως προεῖπεν Ἀγησιλάωπόλεμον, ει μη απίοι εκ της Ἀσίας, οι μεν αλλοι σύμμαχοι καὶ Λακεδαιμονίων οι παρόντες μάλα ἀχθεσθέντες φανεροὶ ἐγένοντο, νομίοντες ἐλάττω την παρουσαν εἶναι δυνaμιν Ἀγησιλάω της βασιλέως παρασκευης, Ἀγησίλαος δὲ μάλα 13 φαιδρω τω προσωπω ἀπαγγεῖλαι Tισσαφέρνει τους πρέσβεις ἐκέλευσεν ὼς πολλην χάριν αυτω ἔχοι, ἔτι ἐπιορκησας

αυτὸς μεν πολεμίους τους θεοῖς ἐκτησατο, τοῖς δ' Ἐλλησι συμμάχους ἐποίησεν. εκ δὲ τούτου ευθὴς τοῖς μὲν στρατιώταις παρηγγειλε συσκευάρεσθαι ως εις στρατείαν, ταῖς δεao πόλεσιν εις ας ανάγκη ην ἀφικνεῖσθαι στρατευομένω επὶ Καρίαν προεῖπεν αγορὰν παρασκευάζειν. ἐπέστειλε δὲ καὶ Ιωσι καὶ Αἰολευσι καὶ Ἐλλησποντίοις πέμπειν προς εαυτον εις Εφεσον τοῖς συστρατευσομένους. ὁ δὲ Tισσαφέρνης, Iaκαι ὁτι ιππικὸν ουκ εἶχεν ὁ Ἀγησίλαος, η δε Καρία ἄφιππος a 3 ην, καὶ οτι ηγεῖτο αυτὸν ὀργίζεσθαι αυτω διὰ την απάτην, τω ἄντι νομίσας επὶ τον αυτos οἶκον εις Καρὶν αυτὸν ὁρμήσειν, το μὲν πεζὸν ἄπαν διεβίβασεν ἐκεῖσε, το δ' ιππικὸν εις το Μαιάνδρου πεδίον περιηγε, νομίζων ικανὸς εἶναι καταπατησαι τy -πω τοῖς Ελληνας, πρὶν εις τὰ δύσιππα

3o ὰφικέσθαι. ὁ δ' Ἀγησίλαος αντὶ του επὶ Καρίαν ἰέναιευθὴς τἀναντία ὰποστρέψας επὶ Φρυγίας ἐπορεύετο, καὶ τάς

104쪽

III. IV

τ εν τη πορεία πόλεις κατεστρεφετο καὶ εμβαλὼν ὰπροσ-I3 δοκήτοις παμπληθη χρηματα ελάμβανε. καὶ τον μεν aλλον χρόνον ασψαλως διεπορεύετο ου πόρρω δ' ἄντος Δασκυλείου, λύντος αυτου οἱ ἱππεῖς ηλαυνον επὶ λόφον τινά, ὼς προρ- δοιεν τί τἄμπροσθεν εἴη. κατὰ τύχην δε τινα καὶ οι τos sΦαρναβάρου ἱππεῖς οἱ περὶ ' Ραθίνην και Βαγαῖον τον νόθον αδελφόν, δντες παρόμοιοι τοῖς Ελλησι τον aριθμόν, πεμ-φθεντες υπὸ Φαρναβάρου ηλαυνον και οἴτοι επὶ τον aυτὸν τοῖτον λόφον. ἰδόντες δε ἀλλήλους Ουδε τετταρα πλεθρα απεχοντας, το μεν πρωτον εστησαν ἀμφότεροι, οι μεν Io Ελληνες ιππεῖς ωσπερ φάλαγξ επὶ τεττάρων παρατεταγ- μενοι, οἱ δε βάρβαροι τοῖς πρωτους ου πλεον η εἰς δωδεκα ποιησαντες, το βάθος δ' επὶ πολλῶν. επειτα μεντοι πρόσθεν

14 ἄρμησαν οἱ βάρβαροι. ώς δ' εις χεῖρας ῆλθον, οσοι μεν

των Ἐλλήνων επαισάν τινας, πάντες συνετριψαν τα δόρατα, Is οἱ δε ΙΠερσαι κρανεῖνα παλτὰ εχοντες ταχύ δώδεκα μενιππεας, δύο δ' ιππους ὰπεκτειναν. εκ δε τούτου ετρεφθησαν

οἱ Ελληνες ἱππεῖς. βοηθήσαντος δε Ἀγησιλάου σὴν τοῖς ὁπλίταις, πάλιν ἀπεχώρουν οἱ βάρβαροι, καὶ Περσῶν εἶς

13 αυτῶν αποθνήσκει. γενομενης δε ταύτης τῆς ιππομαχιας, eto

θυομενω τῶ Ἀγησιλάω τῆ υστεραία επὶ προόδω ἄλοβα

γίγνεται τα ιερά. τούτου μεντοι φανεντος στρεψας επορεύετο επὶ θάλατταν. γιγνώσκων δε οτι εἰ μη ιππικὸν ικανὸν κτήσαιτο, ου δυνήσοιτο κατὰ τὰ πεδία στρατεύεσθαι, εγνω τοῖτο κaτασκευαστεον εἶναι, ως μη δραπετεύοντα πολε - 25μεῖν δεοι. καὶ τοῖς μεν πλουσιωτάτους εκ πασῶν τῶν εκεῖ πόλεων ἱπποτροφεῖν κατελεξε' προειπὼν δε, οστις παρε - χοιτο ιππον καὶ Oπλα καὶ ανδρα δόκιμον, ὁτι εξεσται αυτῶ μὴ στρατεύεσθαι, εποίησεν οἴτω ταῖτα συντόμως πράττεσθaιωσπερ au τις τον υπερ αυτοῖ ἀποθανούμενον προθύμως ζητοίη. so

105쪽

Ἐκ δε τουτου επειδη εαρ wre φαινε, συνηγαγε μεν ἄπαν I6το στράτευμα εις Εφεσον ὰσκησαι δ' αυτο βουλόμενος ἶθλα προυθηκε ταῖς τε ὁπλιτικαῖς τάξεσιν, ητις ἄριστα σωμάτων εχοι, καὶ ταῖς ἱππικαῖς, ητις κράτιστα ἱππευοι 5 καὶ πελτασταῖς δε καὶ τοξόταις δθλα προύθηκεν, οσοι κράτιστοι προς τα προσηκοντα εργα φανεῖεν. - τουτου δεπαρην ὁρὰν τα μεν γυμνάσια πάντα μεστὰ δνδρῶν των γυμναύομενων, τον δ' ἱππόδρομον των ιππαζομενων, τους δε ἰκοντιστὰς καὶ τους τοξότας μελετῶντας. ὰξίαν δε καὶ ὐλην 17

αγορὰ ην μεστη παντοδαπῶν καὶ 7ππων καὶ Oπλων ωνίων, Or τε χαλκοτυποι και οι τεκτονες και οι χαλκεῖς καὶ οἱ σκυτοτόμοι καὶ οι ζωγράφοι πάντες πολεμικὰ οπλα κατεσκευαρον, ωστε την πόλιν ὁντως οἴεσθαι πολεμου εργαστηριον 13 εἶναι. επερρώσθη δ' αν τις κἀκεῖνο ιδών, Ἀγησίλαον μεν I 8 πρῶτον, επειτα δε καὶ τους ἄλλους στρατιώτας εστεφανω- μενους ἀπὸ τῶν γυμνασίων ὰπιόντας και ὰvaτιθεντας τους

βοιντο, τὰ δε πολεμικὰ ὰσκοῖεν, πειθαρχεῖν δε μελετῶ εν, Io πῶς Ουκ εικὸς ενταυθα πάντα μεστὰ ελπίδων αγαθῶν εἶναι ἰηγουμενος δε και το καταφρονεῖν τῶν πολεμίων ρώμην τινὰ I9εμβάλλειν προς το μάχεσθαι, προεῖπε τοῖς κηρυξι τους υπὸ τῶν ληστῶν ἁλισκομενους βαρβάρους γυμνους πωλεῖν. ὁρῶντες ουν οι στρατιῶται λευκους μεν διὰ το μηδεποτε25 εκδυεσθαι, μαλακους δε καὶ ἰπονους διὰ το ἀει επ' oχημάτων εἶναι, ενόμισαν Ουδεν διοίσειν τον πόλεμον η εἰ γυναιξὶ δεοι μάχεσθαι. Ἐν δε τουτω τῶ χρόνω καὶ ὁ ενιαυτος ηδη ὰφ' ου Ioεξεπλευσεν ὁ Ἀγησίλαος διεληλύθει, ωστε οι μεν περὶ 3o Λύσανδρον τριάκοντα οἴκαδε ὰπεπλεον, διάδοχοι δ' at τοῖς

106쪽

III. IV

ύλλον εταξεν επὶ τους ἱππέας, Σκυθην δε ἐπι τους νεοδαμώδεις ὁπλίτας, 'Hριππίδαν δ' ἐπὶ τους Κυρείους, Μύγδωνα

δε επι τοῖς ἰπὸ των πόλεων στρατιωτας, καὶ προεῖπεν αυτοῖς ως ευθυς ἡγήσοιτο την συντομωτάτην επὶ τα κράτιστατης χωρας, οπως αυτόθεν ουτω τα σωματα κώ την γνωμην 521 παρασκευάζοιντο ως ἀγωνιουμενοι. ὁ μέντοι Tισσαφέρνης ταῆτα μεν ενόμισε λέγειν αυτὸν πάλιν βουλόμενον εμπατῆσαι, εις Καρίαν δε νυν τω ἄντι εμβαλεῖν, καὶ τό τε πεζὸν καθάπερ το πρόσθεν εἰς Καρίαν διεβίβασε καὶ τὸ ἱππικον εις τὸ Μαιάνδρου πεδίον κατέστησεν. ὁ δ' Ἀγη - 1oσίλαος ουκ εψεύσατο, ἀλλ' ωσπερ προεῖπεν ευθυς εις τὸν Σαρδιανὸν τόπον ενέβαλε. καὶ τρεῖς μεν ημέρας δι ερημίας πολεμίων πορευόμενος πολλὰ τα επιτηδεια τῆ στρατιὰ ειχε,

22 τy δε τετάρτy ηκον οι των πολεμίων ιππεῖς. και τω μενάρχοντι των σκευοφόρων εἶπε διαβάντι τὸν Πακτωλὸν 15 ποταμὸν στρατοπεδεύεσθαι, αυτοὶ δε κατιδόντες τους των Ἐλλήνων ακολουθους εσπαρμένους εις αρπαγὴν πολλους αυτων ἀπέκτειναν. αισθόμενος δε Ἀγησίλαος, βοηθεῖνεκέλευσε τους ιππέας. οι δ' αυ Πέρσαι ως εἶδον την

βοήθειαν, ἡθροίσθησαν καὶ ἀντιπαρετάξαντο παμπλήθεσι ao 23 των ιππέων τάξεσιν. ενθα δη ὁ Ἀγησίλαος γιγνώσκων οτι τοῖς μεν πολεμίοις οἴπω παρείη τὸ περόν, αυτω δεουδεν ὰπείη των παρεσκευασμένων, καιρὸν ἡγήσατο μάχην συνάψαι, εἰ δυναιτο. σφαγιασάμενος ουν την μεν φάλαγγα ευθυς ἡγεν επὶ τους παρατεταγμένους ιππέας, εκ δε των a5ὁπλιτῶν εκέλευσε τα δέκα ὰφ' ήβης θεῖν ὁμόσε αυτοῖς, τοῖς δε πελτασταῖς εἶπε δρόμω υφηγεῖσθαι. παρήγγειλε

δε καὶ τοῖς ἱππευσιν εμβάλλειν, ως αυτου τε καὶ παντὸς 24 του στρατεύματος επομένου. τους μεν δη ιππέας εδέξαντο oc Πέρσαι επεὶ δ' ἄμα πάντα τα δεινὰ παρῆν, ενέκλιναν, 3o

107쪽

ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ Γ

κaι Oι μεν αυτῶν ευθὴς εν τῶ ποταμῶ επεσον, οἱ δ' ἄλλοι εφευγον. οἱ δ' Ἐλληνες επακολουθοῖντες αἱροῖσι καὶ τοστρατόπεδον αυτων. καὶ οἱ μεν πελτασταί, ωσπερ εἰκός, εις αρπαγην ετράποντο ' ὁ δ' Ἀγησίλαος κυκλω πάντα καὶ 5 φίλια και πολεμια περιεστρατοπεδεύσατο. καὶ ἄλλα τε

πολλὰ χρηματα εληφθη, d ηυε πλεον η εβδομηκοντα τάλαντα, καὶ αἱ κάμηλοι δε τότε εληφθησαν, ας Ἀγησίλαος εις την Ἐλλάδα ἀπηγαγεν. τε δ' αἴτη η μάχη εγενετο, Tισσαφερνης εν Σάρδεσιν 23IO ετ εν ων' ωστε nτιῶντο οἱ ΙΠερσαι προδεδόσθαι υπ' αυτου. γνους δε καὶ αυτος ὁ ΓΙερσων βασιλευς Tισσαφερνην αἴτιον εἶναι του κακως φερεσθαι τα εαυτου, Tιθραύστην κατα- πεμψας ἀποτεμνει αυτοῖ την κεφαλην. τουτο δε ποιησας ὁ Tιθραυστης πεμπει προς τον 'Aγησίλαον πρεσβεις λε-

is γοντας 'sa Ἀγησίλαε, ὁ μεν αἴτιος των πραγμάτων καὶ υμῖν καὶ ημῖν εχει την δίκην βασιλευς δε ἀξιοι σε μεν ὰποπλεῖν οἴκαδε, τὰς δ' εν τη Ἀσία πόλεις αυτονόμους ουσας τον ὰρχαῖον δασμὸν αυτῶ ὰποφερειν. ὰποκριναμενου 26δε του Ἀγησιλάου οτι Ουκ αν ποιησειε ταῖτα ἄνευ των οἴκοι zo τελῶν, Συ δ' αλλά, εως av πύθy τα παρὰ της πόλεως, μεταχώρησον, eφη, εις την Φαρναβάρου, επειδη καὶ εγὼ τον σὸν εχθρὸν τετιμώρημαι. ' Εως αν τοίνυν, εφη ὁ Ἀγησίλαος,εκεῖσε πορευωμαι, δίδου δη τp στρατιὰ τὰ επιτηδεια. εκείνωμεν δη ὁ Tιθραυστης δίδωσι τριάκοντα τάλαντα ὁ δε λαβὼν as pes ἐπὶ την Φαρναβάθου Φρυγίαν. ἄντι δ' αυτω εν τῶ πεδίω 27τω υπερ Κύμης ερχεται απὸ των οἴκοι τελῶν ἄρχειν κώ του

ναυτικου οπως γιγνώσκοι καὶ καταστησaσθαι ναύαρχον οντινα

αυτὸς βούλοιτο. τοῖτο δ' εποίησaν οἱ Λακεδαιμόνιοι τοιῶδε λογισμῶ, ως, εἰ ὁ αυτὸς ὰμφοτερων ἄρχοι, τό τε πεζὸν πολύ 3Q aν ισχυρότερον εἶναι, καθ' εν ουσης της ισχύος ὼμφοτεροις, τό τε ναυτικόν, επιφαινομενου τοῖ περos ενθα δεοι. ἰκούσας 28

108쪽

III. iv

δε ταῖτα ὁ Ἀγησίλαος, πρωτον μεν ταῖς πόλεσι παρήγγειλε ταῖς ἐν ταῖς νήσοις καὶ ταῖς ἐπιθαλαττιδίοις τριήρεις ποιεῖσθαι ὁπόσας εκάστη βουλοιτο των πόλεων. καὶ ἐγένοντο καιναί, ἐξ ων αἴ τε πόλεις ἐπηγγείλαντο καὶ οἱ ἰδιῶται ἐποιουντο 29 χαρίζεσθαι βουλόμενοι, εις εικοσι καὶ εκατόν. Πείσανδρον 5 δε τον της γυναικὸς αδελφον ναυαρχον κατέστησε, φιλότιμον μεν καὶ ε ρρωμένον την ψυχήν, ἁπειρότερον δε του πaρασκευάζεσθaι ως δεῖ. καὶ ΙΠείσανδρος μεν ἀπελθὼν τα ναυτικὰ ἔπραττεν ὁ δ' Ἀγησίλαος, ωσπερ ωρμησεν, ἐπι την Φρυγίαν

ἐπορεύετο. IoV D μέντοι Tιθραυστης, καταμαθεῖν δοκων τον Ἀγησίλαον καταφρονοῖντα των βασιλέως πραγμάτων καὶ ουδαμῆ διανοουμενον ἀπιέναι εκ της Ἀσίας, ἀλλα μὰλλον ελπίδας ἔχοντα μεγάλας αιρήσειν βασιλέα, ἀπορων τί χρῶτο τοῖς πράγμασι, πέμπει Tιμοκράτην τον 'Pόδιον εις Ἐλλάδα, Isδους χρυσίον εις πεντηκοντα τάλαντα ἀργυρίου, καὶ κελευειπειρὰσθαι πιστὰ τα μέγιστα λαμβάνοντα διδόναι τοῖς προεστηκόσιν εν ταῖς πόλεσιν εφ' ωτε πόλεμον ἐξοίσειν προς Λακεδαιμονίους. εκεινος δ' ἐλθων δίδωσιν εν Θήβαις μεν Ἀνδροκλείδα τε και Ἱσμηνία κώ Γαλαξιδώρω, εν Κορίνθω ao δε Tιμολάω τε καὶ ΓΙoλυάνθει, εν Ἀργει δε Κυλωνί τε και

2 τοις μετ αυτου. Ἀθηναῖοι δε καὶ ου μεταλαβόντες τουτουτου χρυσίου ομως πρόθυμοι ησαν εις τον πόλεμον, νομίζοντές 'τε αυτων ἄρχεσθαι '. οἱ μεν δη δεξάμενοι τα χρήματαεις τὰς οικείας πόλεις διέβαλλον τους Λακεδαιμονίους ἐπεὶ a5δε ταυτας εις μῖσος αυτῶν προήγαγον, συνίστασαν καὶ τὰς μεγίστας πόλεις προς ἰλλήλας. 3 Γιγνώσκοντες δε οι εν ταῖς Θηβαις προεστῶτες ἔτι εἰ μή τις ἄρξει πολέμου, ουκ ἐθελήσουσιν οι Λακεδaιμόνιοι λύειν τὰς σπονδὰς προς τους συμμάχους, πείθουσι Λοκρους 30

109쪽

τε καὶ εαυτοῖς, χρήματα τελέσαι, νομίοντες τους Φωκεας τούτου γενομενου εμβαλεῖν εἰς τὴν Λοκρίδα. καὶ Ουκεψεύσθησαν, ἰλλ' ευθὴς οἱ Φωκεῖς εμβαλόντες εἰς τὴν 5 Λοκρίδα πολλαπλάσια χρήματα ελαβον. οι ουν περὶ του 4'Aνδροκλείδαν ταχὴ επεισαν τοῖς Θηβαίους βοηθειν τοῖς Λοκροῖς, ὼς ουκ εἰς τὴν ἰμφισβητήσιμον, αλλ' εἰς τὴν ὁμολογουμένην φίλην τε και σύμμαχον εἶναι Λοκρίδα εμβεβληκότων αυτῶν. επεὶ δε οι Θηβαῖοι ὰντεμβαλόντες εἰς 1o τὴν Φωκιδα εδήουν τὴν χώραν, ευθὴς οἱ Φωκεῖς πέμπουσι πρέσβεις εἰς Λακεδαίμονα καὶ ὴξίουν βοηθεῖν αυτοῖς, διδάσκοντες ως ουκ ήρξαντο πολέμου, ἰλλ' ὰμυνόμενοι ῆλθον

επι τους Λοκρούς. οι μεντοι Λακεδαιμόνιοι ἄσμενοι ελαβον 5

πρόφασιν στρατεύειν επι τους Θηβαίους, πάλαι ὀργιζόμενοι 15 αυτοῖς τῆς τε ἀντιλήψεως τῆς του 'Aπόλλωνος δεκάτης εν Δεκελεία και του επὶ τον ΙΠειραιὰ μὴ εθελῆσαι ἀκολουθῆσαι. 'τιῶντο δ' αυτοῖς καὶ Κορινθίους πεῖσαι μὴ συστρατεύειν. ἀνεμιμνήσκοντο δε καὶ ὼς θύειν τ εν Αυλίδι τον 'Aγησίλαον Ουκ ειων και τα τεθυμένα ιερὰ ὼς ερριψαν ὰπὸ του βωμου sto καὶ οτι oυδ' εἰς τὴν 'Aσίαν Ἀγησιλάω συνεστράτευον.ελογίζοντο δε καὶ καλον καιρον εἶναι του εξάγειν στρατιὰν επ' αυτοῖς καὶ παυσαι τῆς εἰς αυτοῖς υβρεως τά τε γὰρ εντὴ Ἀσία καλῶς σφίσιν εχειν, κρατοῖντος Ἀγησιλάου, καιεν τῆ Ἐλλάδι οὐδενα ἄλλον πόλεμον εμποδὼν σφίσιν εἶναι.a5 ουτω δε γιγνωσκούσης τῆς πόλεως τῶν Λακεδαιμονίων 6 φρουρὰν μεν οι εφοροι εφαινον, Λύσανδρον δ' εξεπεμψαν

εἰς Φωκέας και εκελευσαν αυτούς τε τοῖς Φωκεας ἄγοντα

παρεῖναι καὶ Οἰταίους και πιρακλεώτας και Mηλιεας καὶ Αἰνιὰνας εἰς 'Aλίαρτον. εκεῖσε δε καὶ Παυσανίας, οσπερ 3ο εμελλεν ἡγεῖσθαι, συνετίθετο παρεσεσθαι εἰς ρητὴν ἡμεραν,εχων Λακεδαιμονίους τε καὶ τοῖς ἄλλους ΓΠελοποννησίους.

110쪽

και ὁ μὲν Λυσανδρος τά τε ἄλλα τα κελευόμενα ἔπραττε καὶ πρ0σέτι Dρχομενίους ὰπέστησε Θηβαίων. ὁ δὲ Παυσανίας,

ἐπει τα διαβατηρια ἐγένετο αυτῶ, καθεωμενος εν Tεγέατους τε ξεναγοῖς διέπεμπε καὶ τους εκ των περιοικίδων στρατιώτας περιέμενεν. ἐπεί γε μην δηλον τοῖς Θηβαίοις 5 ἐγένετο υτι ἐμβαλοῖεν οι Λακεδαιμόνιοι εις την χωραν αυτῶν,

πρέσβεις ἔπεμψαν 'Aθηναζε λέγοντας τοιάδε. 8 ' Ω ανδρες 'Aθηναῖοι, α μεν μέμφεσθε ημῖν ώς ψηφισαμμένων χαλεπὰ περὶ Ῥῶν εν τn καταλύσει του πολέμου, ουκδρθῶς μέμφεσθε ου γὰρ η πόλις ἐκεῖνα εψηφίσατο, ἰλλ' 1 oεις ανηρ εἶπεν, ὁς ἔτυχε τότε εν τοῖς συμμάχοις καθημενος. οτε δὲ παρεκάλουν ημὰς οἱ Λακεδαιμόνιοι επὶ τον Πειραιὰ, τότε απασα η πόλις ἀπεψηφίσατο μη συστρατεύειν αυτοῖς. δι υμὰς ουν Ουχ ηκιστα ὀργιθομένων ημῖν των Λακεδαιμονίων,9 δίκαιον εῖναι νομίομεν βοηθεῖν υμὰς τy πόλει ημῶν. πολυ 15 δ' ἔτι μὰλλον ὰ Ουμεν, ὁσοι τῶν εν ἄστει ἐγένεσθε, προθυμως επὶ τους Λ εδαιμονίους ιέναι. εκεῖνοι γὰρ καταστήσαντες υμὰς εις ολιγαρχίαν και εις ἔχθραν τῶ δημω, ἀφικόμενοι π0λλn δυνάμει ος υμῖν σύμμαχοι παρέδοσαν υμὰς τῶ πληθειρωστε το μεν επ' ἐκείνοις εἶναι ἀπολώλατε, ὁ δὲ δημος ουτοσι ao Io υμὰς ἔσωσε. καὶ μην οτι μέν, ὼ ανδρες Ἀθηναῖοι, βουλοισθ' αν την αρχην ὴν πρότερον εκέκτησθε ὰναλαβεῖν πάντες ἐπιστάμεθα τοῖτο δε πῶς μὰλλον εἰκὸς γενέσθαι η εἰ αυτοὶ

τοῖς ἡπ' εκείνων ἰδικουμένοις βοηθοῖτε; οτι δὲ πολλῶν ἄρχ0υσι, μη φοβηθητε, ἀλλα πολὐ μὰλλον διὰ τοῖτο θαρ- 25ρεῖτε, ενθυμούμενοι ὁτι καὶ ἡμεῖς ὁτε πλείστων ηρχετε, τότε πλείστους εχθροῖς εκέκτησθε. ἀλλ' ἔως μὲν Ουκ εἶχον οποι δεποσταῖεν, ἔκρυπτον την προς υμὰς ἔχθραν ἐπει δέ γε Λακεδαιμόνιοι προύστησαν, τότε ἔφηναν οἷα περὶ νῶν ἐγί- II γνωσκον. καὶ νῖν γε, αν φανεροι γενώμεθα ημεῖς τε καὶ 3o