Xenophontis Opera omnia

91쪽

το χωρίον' καὶ ἄθλα υποσχόμενος δώσειν τοῖς πρώτοις εκτειχίσασι, καὶ τοῖς ἄλλοις ως εκαστοι ἄξιοι εῖεν, ὰπετελεσετο τεῖχος ἀρξάμενος απὸ ηρινοῖ χρόνου προ οπώρaς. καὶ εποίησεν εντὸς του τείχους ενδεκα μεν πόλεις, πολλους δε 5 λιμενας, πολλην δε κὰγαθην σπόριμον, πολλην δε πεφυτευμένην, παμπληθεις δε καὶ παγκάλας νομας παντοδαποῖς κτηνεσι. ταfτα δε πράξας διεβαινε πάλιν εις την Ἀσων. DἘπισκοπῶν δὲ τὰς πόλεις εώρα τα μεν ἄλλα καλῶς εχούσας, Xιων δὲ φυγάδας ηὐρεν 'Aταρνεα εχοντας χωρίον Io ισχυρόν, καὶ εκ τούτου ὁρμωμενους φεροντας καὶ ἄγοντας την Ἱωνίαν, καὶ ζῶντας απὸ τούτου. πυθόμενος δε οτι

πολυς σιτος ενην αυτοῖς, περιστρατοπεδευσάμενος επολιόρκει

καὶ εν οκτὼ μησὶ παραστησάμενος αυτούς, καταστησας εναυτῶ Δράκοντα ΓΠελληνεα επιμελητην, καὶ κατασκευάσας

15 ἐν τῶ χωρίω εκπλεω πάντα τὰ επιτηδεια, Da εἴη αυτῶ καταγωγη, οπότε ἀφικνοῖτο, ἀπηλθεν εις 'Εφεσον, ἡ ἀπεχειαπὸ Σάρδεων τριῶν ημερῶν οδόν. Καὶ μεχρι τούτου τοῖ χρόνου εν ειρηνη διηγον ΤισσαφερνηS 12τε καὶ Δερκυλίδας καὶ οι ταύτη 'Ελληνες καὶ οἱ βάρβαροι.

ao επεὶ δε ὰφικνούμενοι πρεσβεις εις Λακεδαίμονα απὸ τῶν Ἱωνίδων πόλεων εδίδασκον Oτι εχ επὶ Tισσαφερνει, εἰ βούλοιτο, ὰφιεναι αυτονόμους τὰς 'Ελληνίδας πόλεις εἰ οἶν κακῶς πάσχοι Καρία, ενθαπερ ὁ Tισσαφέρνους οἶκος, οἴτως αν εφασαν τάχιστα νομίοιν αυτὸν συγχωρησαι αυτονόμους 25 σφὰς ὰφεῖναι ὰκούσαντες ταῖτα Oι εφοροι επεμψαν προς Δερκυλίδαν, καὶ εκελευον αυτὸν διαβαίνειν συν τῶ στρατεύματι επὶ Καρίαν καὶ Φάρακα τον ναύαρχον συν ταῖς ναυσὶ παραπλεῖν. οἱ μεν δη ταfτ εποίουν. ἐτύγχανε δε κατὰ I3τοῖτον τον χρόνον καὶ Φαρνάβαζος προς Tισσαφερνην 3o ἀφιγμενος, ἄμα μεν οτι στρατηγὸς τῶν πάντων ἀπεδεδεικτο

92쪽

d ισσαφερνης, ἄμα δε διαμαρτυρόμενος οτι ετοιμος εἴη κοινη πολεμGν καὶ συμμάχεσθαι καὶ συνεκβάλλειν τους Ἐλληνας εκ τῆς βασιλεως ἄλλως τε γὰρ sπεφθόνει τῆς στρατηγίας τω Tισσαφερνει και τῆς Αἰολίδος χαλεπῶς εφερεν ἀπεστερη- μενος. ὁ δ' ὰκουωw ΓΠρῶτον μεν τοίνυν, εφη, διάβηθι 5συν εμοὶ επὶ Καριαν, επειτα δε καὶ περὶ τουτων βουλευ-Iη σόμεθα. επεὶ δ' εκεῖ δεσαν, εδοξεν αυτοῖς ικανὰς φυλακας εις τα ερυματα καταστήσαντας διαβαίνειν πάλιν επὶ την ωνίαν. ὼς δ' ήκουσεν ὁ Δερκυλίδας οτι πάλιν πεπερακότες εἰσὶ τον Μαίανδρον, εἰπων τω Φάρακι ως ὀκνοίη μη ὁ io Τισσαφερνης καὶ ὁ Φαρνάβαρος ερήμην ουσαν καταθεοντες φερωσι καὶ ἄγωσι την χωραν, διεβαινε καὶ αυτός. πορευό

προεληλυθότων των πολεμίων εις την Ἐφεσίαν, εξαίφνης Is ὁρωσιν εκ του αντιπερας σκοπους επὶ των μνημάτων' καὶ 15ὰνταναβιβάσαντες εις τα παρ' εαυτοῖς μνημεῖα καὶ τυρσεις

τινὰς καθορῶσι παρατεταγμενους fi αυτοῖς δεν ἡ ὁδὸς Κὰράς

τε λευκάσπιδας και το ΙΠερσικὸν οσον ἐτυγχανε παρὸν στράτευμα καὶ το Ἐλληνικὸν οσον εἶχεν εκάτερος αυτων και το ιππικὸν μάλα πολυ, το μεν Tισσαφερνους επὶ τω ao 16 δεξιω κερατι, τὸ δε Φαρναβάρου επὶ τω ευωνυμω. ως δεταυτα pσθετο ὁ Δερκυλίδας, τοῖς μεν ταξιάρχοις και τοῖς λοχαγοῖς εἶπε παρατάττεσθαι την ταχίστην εις Oκτώ, τους δε πελταστὰς επὶ τὰ κράσπεδα εκατερωθεν καθίστασθαι καιτους ιππεας, οσους γε δὴ καὶ ο&υς ετύγχανεν εχων αυτὸς 25I7 δε εθυετο. οσον μεν δὴ ῆν εκ ΙΠελοποννήσου στράτευμα, ησυχίαν εἶχε καὶ παρεσκευάζετο ὼς μαχούμενον οσοι δεῆσαν απὸ ΙΠριήνης τε καὶ Ἀχιλλειου καὶ aπὸ νήσων καιτων Ἱωνικῶν πόλεων, οι μεν τινες καταλιπόντες εν τω σίτω

93쪽

ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ Γ

Μαιάνδρου πεδίω οσοι δὲ και ἔμενον, δηλοι ησαν Ουμενοῆντες. τον μὲν οἶν Φαρνάβαζον ἐξηγγέλλετο μάχεσθαι 18 κελεύειν' ὁ μέντοι Tισσαφέρνης το τε Κύρειον στράτευμα καταλογιούμενος ως ἐπολέμησεν αυτοῖς καὶ τούτω πάντας ε νομίων ὁμοιους εἶναι τους Ελληνας, ουκ ἐβούλετο μάχεσθαι, ὰλλα πέμψας προς Δερκυλίδαν εἶπεν οτι εις λόγους βούλοιτο αὐτω ἀφικέσθαι. καὶ ὁ Δερκυλίδας λαβων τους κρατίστους

τα ειδη των περὶ αυτὸν και ιππεων καὶ πεύων προηλθε προς τους αγγελους, καὶ εἶπεν Ἀλλα παρεσκευάσμην μεν εγωγε io μάχεσθαι, ως ορατε ' επεὶ μέντοι εκεῖνος βούλεται εις λόγους ὰφικεσθαι, ουδ' εγω αντιλεγω. αν μεντοι ταfτα δέy ποιεῖν,

πιστὰ καὶ ὁμηρους δοτέον και ληπτέον. δόξαντα δε τasτα I9και περανθέντα, τὰ μεν στρατεύματα ὰπηλθε, το μεν βαρβαρικὸν εἰς Tράλλεις της Καρίας, το δ' 'Ελληνικὸν εις

is Λεύκοφρυν, ἔνθα ην Ἀρτέμιδός τε ιερὸν μάλα ἄγιον καὶ

λίμνη πλέον η σταδίου υπόψαμμος aέναος ποτίμου καὶ θερμοῖυδατος. καὶ τότε μεν ταῖτα επράχθη τI δ' υστεραία εις το συγκείμενον χωρίον ηλθον, και ἔδοξεν αυτοῖς πυθέσθαι ἰλληλων επὶ τίσιν αν την εἰρηνην ποιησαιντο. O μεν δη aoao Δερκυλίδας εἶπεν, εἰ αυτονόμους ἐωη βασιλευς τὰς Ἐλληνίδας πόλεις, ὁ δε Τισσαφέρνης κοὰ Φαρνάβαρος εἶπανοτι, εἰ ἐξέλθοι το Ἐλληνικὸν στράτευμα εκ της χωρας καὶ οι Λακεδαιμονίων ἁρμοσταὶ εκ των πόλεων. ταῖτα δὲ εἰπόντες ἀλληλοις σπονδὰς ἐποιησαντο, ἔως ἀπαγγελθείη τὰ λεχθέντα a 5 Δερκυλίδα μεν εις Λακεδαίμονα, Tισσαφέρνει δὲ επὶ βασιλέα. Tούτων δὲ πραττομένων εν τp Ἀσία υπὸ Δερκυλίδα, 2IAaκεδαιμόνιοι κατὰ τον αυτὸν χρόνον, πάλαι ὀργιούμενοι τοῖς Ἱ λείοις καὶ ὐτι ἐποιησαντο συμμαχίαν προς Ἀθηναίους καὶ Ἀργείους καὶ Μαντινέας, καὶ οτι δίκην φάσκοντες κατα-3o δεδικάσθαι αυτων ἐκώλυον καὶ τos ιππικοῖ καὶ τοῖ γυμνικοῖ

94쪽

ὰγωνος, κώ ου μόνον ταῖτ ήρκει, ἀλλα καὶ Λίχα παραδόντος Θηβαίοις το ἄρμα, ἐπεὶ ἐκηρύττοντο νικῶντες, οτε εισῆλθε Λίχας στεφανωσων τον ἡνίοχον, μαστιγοῖντες αυτόν, ἄνδρα eta γέροντα, ἐξήλασαν τουτων δ' υστερον καὶ Ἀγιδος πεμφθέντος θῆσαι τω Δα κατὰ μαντείαν τινὰ ἐκώλυον οι πιλελι 5μη προσεύχεσθαι νίκην πολέμου, λέγοντες ως καὶ το ὐχαῖον εἴη ούτω νόμιμον, μη χρηστηριάζεσθαι τους Ελληνας εφ' 23 Ἐλλήνων πολεμω ωστε ἄθυτος ὰπῆλθεν. εκ τουτων Ουν πάντων ὀργιζομένοις εδοξε τοῖς ἐφόροις καὶ τn εκκλησίασωφρονίσαι αυτούς. πέμψaντες ουν πρέσβεις εις 'Hλιν 1οεῖπον οτι τοῖς τέλεσι των Λακεδαιμονίων δίκαιον δοκοίη εἶναι ὰφιέναι αυτους τὰς περιοικίδaς πόλεις αυτονόμους. ὰποκριναμένων δε των Ῥλείων οτι Ου ποιήσοιεν ταυτα,

ἐπιληίδας γὰρ εχοιεν τὰς πόλεις, φρουρὰν ἔφηναν οι ἔφοροι. ἄγων δε το στράτευμα 'Aγις ἐνέβαλε διὰ τῆς Ἀχαως εις την is

24 Mλείαν κατὰ Λάρισον. ἄρτι δε του στρατευματος οντος εντn πολεμία καὶ κοπτομένης τῆς χωρας, σεισμὸς ἐπιγίγνεται ὁ δ' 'Aγις θεῖον ἡγησάμενος ἐξελθων πάλιν εκ τῆς χωραῖ

διαφῆκε το στράτευμα. εκ δε τουτου οι πιλεῖοι πολυ θρασύτεροι δεσαν, και διεπρεσβευοντο εις τὰς πόλεις, οσας Iδεσαν roas δυσμενεις τοῖς Λακεδαιμονίοις ουσας. περιόντι δε τω ενιαυτωφαίνουσι πάλιν οι ἔφοροι φρουρὰν επὶ την 'Hλιν, καὶ συνεστρατευοντο τω Ἀγιδι πλὴν Βοιωτων και Κορινθίων οἴ τε ἄλλοι πάντες συμμαχοι καὶ οι Ἀθηναῖοι. ἐμβαλόντος δετου Aγιδος δι Aυλῶνος, ευθυς μεν Λεπρεὰται ἀποστάντες a5των Mλείων προσεχωρησαν αυτω, ευθυς δὲ Μακίστιοι, εχόμενοι δ' Ἐπιταλιεῖς. διαβαίνοντι δὲ τον ποταμὸν προσ-26 εχωρουν Λετρῖνοι καὶ Ἀμφίδολοι καὶ Μαργανεῖς. εκ δε τούτου ἐλθων εις 'Oλυμπίαν ἔθυε τω Δὰ τω 'Ολυμπίω κωλύειν δὲ

95쪽

κόπτων καὶ κάων την χωραν, καὶ υπερπολλα μεν κτήνη, υπερπολλα δε ανδράποδα ἡλίσκετο εκ τῆς χώρας ἄστεακούοντες καὶ αλλοι πολλοὶ τῶν Ἀρκάδων καὶ Ἀχαιῶν 5 εκόντες ῆσαν συστρατευσόμενοι και μετεῖχον τῆς αρπαγῆς. και εγένετο αυτη ἡ στρατεία ἄσπερ επισιτισμος τῆ ΙΠελοπον νήσω. επεὶ δε ἀφίκετο προς την πόλιν, τα μεν προάστιa 27 καὶ τα γυμνάσια καλὰ οντα ελυμαίνετο, την δε πόλιν saτεί

χιστος γὰρ ἡν) ενόμισαν αυτον μη βουλεσθαι μὰλλον ἡ μη

io δυνασθαι ελεῖν. δyουμενης δε τῆς χώρας, καὶ ουσης τῆς στρατιὰς περι Κυλλήνην, βουλόμενοι οι περὶ Ξενίαν τον λεγόμενον μεδίμνω ὰπομετρήσασθαι το παρὰ του πατρος ἰργυριον ' δι' αυτῶν ' προσχωρῆσαι τοῖς Λακεδαιμονίοις, εκπεσόντες ἐξ οικίας ξίφη εχοντες σφαγὰς ποιουσι, καὶ ἄλλους

15 τε τινας ἀποκτείνουσι καὶ Oμοιόν τινα Θρασυδαιω ὰποκτείναντες τῶ του δήμου προστάτy ωοντο Θρασυδαῖον ὰπεκτονεναι, ἄστε ὁ μεν δῆμος παντελῶς κατηθυμησε καὶησυχίαν εἶχεν, οι δε σφαγεῖς πάντ ωοντο πεπραγμενα εἶναι, 28 και οι ὁμογνώμονες αυτοῖς εὐφεροντο τα οπλα εις τηναο αγοράν. ὁ δε Θρασυδαῖος ετι καθευδων ετυγχανεν ουπερ

εμεθυσθη. ως δε Ισθετο ὁ δῆμος οτι ου τεθνηκεν ὁ Θρασυδαῖος, περιεπλήσθη ἡ οικία ενθεν και ενθεν, ἄσπερ υποεσμοῖ μελιττῶν ὁ ἡγεμών. επειδὴ δε ηγεῖτο ὁ Θρασυδαῖος 29ὰναλαβὼν τον δῆμον, γενομενης μάχης εκράτησεν ὁ δῆμος,23 εξέπεσον δε προς τους Λακεδαιμονίους οι εγχειρήσαντες ταῖς σφαγαῖς. επει δ' αυ ὁ 'Aγις ἀπιὼν διεβη πάλιν τον Ἀλφειόν, φρουρους καταλιπὼν εν Ἐπιταλιω πλησίον του Ἀλφειου καὶ Λυσιππον αρμοστὴν καὶ τους εξ Ἐλιδος φυγάδας, το μεν στράτευμα διῆκεν, αυτος δε οἴκαδε ὰπῆλθε. καὶ το μεν 3O3o λοιπον θερος καὶ τον επιόντα χειμῶνα υπO του Λυσίππου

96쪽

καὶ των περὶ αυτὸν εφέρετο καὶ ηγετο η των Mλείων χωρα. του δ' επιόντος θέρους πέμψας Θρασυδαῖος εἰς Λακεδαίμονα συνεχωρησε Φέας τε το τεῖχος περιελεῖν καὶ Κυλληνης καὶ τας J ριφυλίδας πόλεις ἀφεῖναι Φρίξαν καὶ Ἐπιτάλιον καὶ Λετρίνους καὶ 'Aμφιδόλους καὶ Μαργανέας, προς δε ταύταις 5 καὶ 'Aκρωρείους καὶ Λασιῶνα τον ἡπ' Ἀρκάδων ἀντιλεγόμενον. ῬΙπειον μέντοι την μεταξὴ πόλιν Mραίας καὶ Μακίστου ηξίουν οἱ πιλειοι εχειν πρίασθαι γὰρ εφασαν την χωραν ἄπασαν παρὰ των τότε εχόντων την πόλιν 3Ι τριάκοντα ταλάντων, καὶ το ἰργύριον δεδωκέναι. οἱ δε Io Λακεδαιμόνιοι γνόντες μηδὲν δικαιότερον εἶναι βία πρια - μένους η βία ἀφελομένους παρὰ των ηττόνων λαμβάνειν,

ὰφιέναι καὶ ταύτην ηνάγκασαν' του μέντοι προεστάναι του

μένους χωρίτας εἶναι καὶ ουχ ἱκανους προεστάναι. τούτων

δε συγχωρηθέντων εἰρηνη τε γίγνεται καὶ συμμαχία πιλείων προς Λακεδαιμονίους. καὶ ουτω μεν δη ὁ Λακεδαιμονίων καὶ Nλείων πόλεμος εληξε. III Μετα δε τοῖτο 'Aγις ὰφικόμενος εις Δελφοῖς καὶ την ao δεκάτην ἀποθύσας, πάλιν ἀπιων εκαμεν εν πιραία, γέρων ηδη ων, καὶ ἀπηνέχθη μεν εἰς Λακεδαίμονα ετι ζῶν, εκεῖ δεταχὴ ετελεύτησε καὶ ετυχε σεμνοτέρας η κατὰ ἄνθρωπον ταφης. επεὶ δὲ ωσιωθησαν αἱ ημέραι, καὶ εδει βασιλέα καθίστασθαι, ἀντέλεγον περὶ βασιλείας Λεωτυχίδης, υιος a52 φάσκων Ἀγιδος εἶναι, 'Aγησίλαος δε ἀδελφός. εἰπόντος δε τοῖ Λεωτυχίδου Ἀλλ' ὁ νόμος, ω 'Αγησίλαε, ουκὰδελφον ὰλλ' υιον βασιλέως βασιλεύειν κελεύει εἰ δε υιὸς ων μη τυγχάνοι, ὁ ἀδελφός κα ως βασιλεύοι. Ἐμ ε αν

97쪽

δέοι βασιλευειν. Πως, ἐμου γε ἄντος; τι ον τυ κaλεῖς πατέρα, ουκ ἔφη σε εἶναι εαυτου. Ἀλλ' η πολυ κάλλιον ἐκείνου εἰδυῖα μητηρ κῶ νυν ἔτι φησίν. Ἀλλα ὁ Ποτειδανως μαλα σευ ψευδομένω κατεμηνυσεν ἐκ του θωλάμου 5 ἐξελάσας σεισμῶ εις το φανερὸν τον σὸν πατέρα. συνε μαρτυρησε δε ταυτ' αὐτω καὶ ὁ αληθέστατος λεγόμενος

χρόνος εἶναι ὰφ' ου γάρ τοι ἔφυσέ σε καὶ ἐφάνη ἐν τῶ

θαλάμω, δεκάτω μηνὶ ἐγένου. οἱ μεν τοιαsτ ἔλεγον. Διο- 3πείθης δε, μαλα χρησμολόγος ὀνηρ, Λεωτυχίδy συναγορευων Io εἶπεν ως καὶ Ἀπόλλωνος χρησμὸς εἴη φυλάξασθαι την χωλην βασιλείαν. Λυσανδρος δε προς αυτὸν υπὲρ Ἀγησιλάου ἰντεῖπεν ως ουκ οἴοιτο τον θεὸν τουτο κελευειν

φυλάξασθαι, μη προσπταίσας τις χωλευσαι, ἀλλα μὰλλον μη ουκ ὼν του γένους βασιλευσειε. παντάπασι γὰρ αν 15 χωλην εἶναι την βασιλείαν οπότε μη οι ὰφ' ' Ηρακλέους της πόλεως ηγοῖντο. τοιαῖτα δε ἰκουσασα η πόλις ἀμφο- 4τέρων Ἀγησίλαον εἴλοντο βασιλέα. Ουπω δ' ἐνιαυτὸν ἄντος ἐν τη βασιλεία Ἀγησιλάου,

θυοντος αυτου των τεταγμένων τινὰ θυσιῶν υπὲρ της ao πόλεως εἶπεν ὁ μάντις οτι ἐπιβουλην τινα των δεινοτάτων φαίνοιεν οι θεοί. ἐπει δε πάλιν ἔθυεν, ἔτι δεινότερα ἔφη τα ιερὰ φαίνεσθαι. το τρίτον δε θυοντος, εἶπεν 'sa Ἀγησίλαε, ωσπερ εἰ ἐν αυτοῖς εἴημεν τοῖς πολεμίοις, ουτω μοι σημαίνεται. εκ δε τουτου θυοντες και τοῖς ἀποτροπαίοις a5 και τοῖς σωτηρσι, καὶ μόλις καλλιερησαντες, ἐπαυσαντο. ληγουσης δε της θυσίας εντὸς πένθ' ημερῶν καταγορευειτις προς τους ἐφορους ἐπιβουλην καὶ τον αρχηγὸν του πράγματος Κινάδωνα. ουτος δ' ην καὶ το ειδος νεανίσκος S

98쪽

III. iii

καὶ την ψυχην επωστος, ου μέντοι των ὁμοίων. ἐρομένων δὲ των ἐφορων πῶς φαίη την πρὼξιν ἔσεσθαι, εἶπεν ὁ εἰσαγγείλας οτι ὁ Κινάδων ὰγαγὼν αυτον ἐπὶ το ἔσχατον της αγορὰς ἀριθμῆσαι κελεύοι οπόσοι εῖεν Σπαρτιὰται ἐν τpαγορῆ. καὶ ἐγώ, ἔφη, ἰριθμησας βασιλέα τε καὶ ἐφορους 5 καὶ γέροντας καὶ αλλους ὼς τετταράκοντα, ηρόμην Tί δή με τούτους, I Κινάδων, ἐκέλευσας ἰριθμησαι; ὁ δὲ ειπε Tούτους, ἔφη, νόμιθέ σοι πολεμίους ειναι, τοῖς δ' ἄλλους πάντας συμμάχους πλέον η τετρακισχιλίους οντας τοῖς ἐν τy αγ0ρῆ. ἐπιδεικνύναι δ' αυτον ἔφη ἐν ταῖς ὁδοῖς ἔνθα 1ομεν ἔνα, ἔνθα δὲ δύο πολεμιους απαντῶντας, τοῖς δ' ἄλλους

ἄπαντας συμμάχους καὶ ὁσοι δη ἐν τοῖς χωρίοις Σπαρτιατῶν τύχοιεν ἄντες, ἔνα μεν πολέμιον τον δεσπότην, συμ-6 μάχους δ' ἐν ἐκάστω πολλούς. ἐρωτώντων δε των ἐφορων πόσους φαίη και τοῖς συνειδότας την πρὰξιν εἶναι, λέγειν X5και περὶ τούτου ἔφη αυτον ὼς σφίσι μεν τοῖς προστατεύουσινου πάνυ πολλοί, αξιόπιστοι δε συνειδεῖεν αυτοὶ μέντοι πὰσιν ἔφασαν συνειδέναι καὶ εἴλωσι καὶ νεοδαμώδεσι καὶ τοῖς υπομείοσι καὶ τοῖς περιοίκοις Oπου γὰρ ἐν τούτοις τις λόγος γένοιτο περὶ Σπαρτιατῶν, ουδένα δύνασθαι κρύπτειν ao 7 το μη 0υχ ηδέως αν καὶ ωμῶν ἐσθίειν αυτῶν. πάλιν ουν ἐρωτώντων ' πιπλα δε πόθεν ἔφασαν ληψεσθαι; τον δ'ειπεῖν οτι οι μεν δηπου συντεταγμένοι ημῶν αυτοὶ ἔφασάν

γεJ οπλα κεκτημεθα, τῶ δ' ἄχλω, ὰγαγόντα εις τον σίδηρον ἐπιδεῖξαι αυτον ἔφη πολλὰς μεν μαχαίρας, πολλὰ δε ξίφη, a5 πολλοῖς δὲ οβελίσκους, πολλοῖς δε πελέκεις καὶ Λείνας, πολλὰ δὲ δρέπανα. λέγειν δ' αυτον ἔφη οτι καὶ ταῖτα οπλα πάντ εἴη ὁπόσοις ἄνθρωποι καὶ γην καὶ ξύλα καὶ

99쪽

λίθους εργάρονται, και των αλλων δὲ τεχνων τὰς πλείστας τα οργανα οπλα εχ ειν ὰρκοῖντα, ἄλλως τε και προς aόπλους. πάλιν αυ ερωτώμενος εν τίνι χρόνω μελλοι ταῖτα πράττεσθαι, εἶπεν οτι ἐπιδημεῖν οι παρηγγελμενον εἴη. ἁκου- 85 σαντες ταυτα Oι εφοροι εσκεμμενα τε λέγειν ηγησαντο

αυτὸν καὶ εξεπλάγησαν, καὶ ουδε την μικρὰν καλουμενηνεκκλησίαν συλλεξαντες, ὰλλα συλλεγόμενοι των γερόντων ἄλλος ἄλλοθι εβουλεύσαντο πεμψαι τον Κινάδωνα εις

Aυλῶνα συν ἄλλοις των νεωτερων καὶ κελευσαι ηκειν io ἄγοντα των Aυλωνιτῶν τε τινας καὶ των ειλώτων τους εντy σκυτάλy γεγραμμένους. ἀγαγεῖν δὲ εκέλευον καὶ την

γυναικα, δε καλλίστη μεν αυτόθι ελεγετο εἶναι, λυμαίνεσθαι δ' είκει τους ὰφικνουμενους Λακεδαιμονίων καὶ πρεσβυτερους καὶ νεωτερους. υπηρετηκει δε καὶ αλλ' ηδη ὁ 91s Κινάδων τοῖς ἐφόροις τοιαῖτα. καὶ τότε δη εδοσαν την

σκυτάλην εκείνω, εν ν γεγραμμένοι ησαν οος εδει συλ - ληφθῆναι. ερομενου δε τίνας ἄγοι μεθ' -υτου των νεων, θι, εφασαν, καὶ τον πρεσβύτατον των ἱππαγρετῶν κελευε σοι συμπεμψαι εξ η επτα es αν τύχωσι παρόντες. εμε- ao μεληκει δε αυτοῖς ὁπως ὁ ιππαγρετης εἰδείη ους δεοι πεμ- πειν, καὶ οι πεμπόμενοι εἰδεῖεν οτι Κινάδωνα δεοι συλλaβεῖν.

εἶπον δε καὶ τουτο τῶ Κινάδωνι, οτι πέμψοιεν τρεις ἁμάξας, Da μη πεύους ἄγωσι τους ληφθεντας, ὰφανίοντες os

εδυναντο μάλιστα ἔτι εφ' ενα εκεῖνον επεμπον. εν δε τy Ioa 5 πόλει ου συνελάμβανον αυτόν, οτι το πρὼγμα ουκ yδεσaνοπόσον τὸ μεγεθος εἴη, καὶ ἰκουσαι πρῶτον εβούλοντο του Κινάδωνος οἴτινες εῖεν οἱ συμπράττοντες, πρὶν αισθεσθαι αυτους οτι μεμηνυνται, ἴνα μη ἀποδρῶσιν. εμελλον δε οἱ συλλαβόντες αυτὸν μεν κατεχειν, τους δε συνειδότaς πυθό-3O μενοι αυτου γράψαντες ἀποπεμπειν την ταχίστην τοῖς

100쪽

III. iii

11 καὶ μόραν ἱππέων ἔπεμψαν τοῖς επ' Aυλῶνος. επεὶ δ' εἰλημμένου του ἀνδρὸς δεκεν ιππευς φέρων τα ονόματα ων ὁ Κινάδων ἀπέγραψε, παραχρῆμα τον τε μάντιν Tισαμενὸν

καὶ τους αλλους τους ἐπικαιριωτάτους συνελάμβανον. ως

δ' ἰνήχθη ὁ Κινάδων καὶ δελέγχετο, καὶ Aμολόγει πάντα 5

και τους συνειδότας ἔλεγε, τέλος αυτὸν Oοντο τί καὶ βουλόμενος ταῖτα πράττοι. ὁ δ' ὰπεκρίνατο, μηδενὸς ηττων εἶναι εν Λακεδαίμονι. εκ τούτου μέντοι ήδη δεδεμένος καὶ τὼ χεiρε και τον τράχηλον εν κλοιῶ μαστιγου μενος καὶ κεντούμενος αυτός τε καὶ οι μετ αυτοῖ κατὰ την πόλιν 1o περιήγοντο. καὶ οὐτοι μεν δη της δικης ἔτυχον. IV Μετὰ δε ταῖτα ἹHρώδας τις Συρακόσιος εν Φοινικy ων μετὰ ναυκληρου τινος, καὶ ἰδων τριηρεις Φοινίσσας, τὰς μεν καταπλεούσας ἄλλοθεν, τὰς δε και αυτοῖ πεπληρωμένας, τὰς δε καὶ ἔτι κατασκευαρομένας, προσακούσας δε 15 καὶ τοῖτο, οτι τριακοσίας αυτὰς δέοι γενέσθαι, ἐπιβὰς επὶ το πρῶτον ἀναγόμενον πλοῖον εις την Ἐλλάδα εξήγγειλε τοῖς Λακεδαιμονίοις ὼς βασιλέως καὶ Tισσαφέρνους τον στόλον τοῖτον παρασκευαρομένων οποι δε ουδὲν ἔφη et εἰδέναι. ὰνεπτερωμένων δε τῶν Λακεδαιμονίων καὶ τους eto συμμάχους συναγόντων καὶ βουλευομένων τί χρὴ ποιεῖν, Λύσανδρος νομίζων καὶ τῶ ναυτικῶ πολυ περιέσεσθαι τους Ελληνας καὶ το περὸν λογιζόμενος ὼς ἐσώθη το μετὰ Κύρου ἀναβάν, πείθει τον Ἀγησίλαον υποστῆναι, αν αυτῶδῶσι τριάκοντα μεν Σπαρτιατῶν, εις δισχιλίους δε τῶν a5 νεοδαμώδων, εις ἐξακισχιλίους δε το σύνταγμα τῶν συμμάχων, στρατεύεσθαι εις την 'Aσίαν. προς δε τούτω τὼ λογισμῶ καὶ αυτὸς συνεξελθεῖν αυτῶ ἐβούλετο, οπως τὰς δεκαρχίας τὰς κατασταθείσας υπ' εκείνου εν ταῖς πόλεσιν, ἐκπεπτωκυίας δὲ διὰ τους ἐφορους, es τὰς πατρίους πολιτείας 3o 3 παρήγγειλαν, πάλιν καταστήσειε μετ' Ἀγησιλάου. ἐπαγ-