Xenophontis Opera omnia

81쪽

ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ Γ

M μεν δη Ἀθήν σι στάσις ουτως ἐτελευτησεν. εκ δε Ιτουτου πέμψας Κυρος αγγέλους εις Λακεδαίμονα ηξίου, οῖόσπερ αυτὸς Λακεδαιμονίοις ην εν τω προς Ἀθηναίους πολέμω, τοιουτους και Λακεδαιμονίους αυτω γίγνεσθαι. οιε δ' ἔφοροι δικαια νομίσαντες λέγειν αυτόν, Σαμίω τω τοτε ναυάρχω ἐπέστειλaν υπηρετεῖν Κυρω, εἴ τι δεοιτο. κὰκεῖνος

μέντοι προθύμως οπερ ἐδεηθη ὁ Κυρος ἔπραξεν ἔχων γὰρ

τὸ εαυτου ναυτικον συν τω Κυρου περιέπλευσεν εις Κιλικιαν,

και ἐποίησε τον της Κιλικίας ἄρχοντα Συέννεσιν μη δυνα Io σθαι κατὰ γην ἐναντιουσθαι Κύρω πορευομένω επὶ βασιλέα. ως μεν ουν Κυρος στράτευμά τε συνέλεξε καὶ τουτ ἔχων et ἀνέβη ἐπι τον αδελφόν, καὶ ως η μάχη ἐγένετο, καὶ ως ὰπέθανε, καὶ ως εκ τουτου ἀπεσωθησαν οι 'Ελληνες επὶ θάλατταν, Θεμιστογένει τω Συρακοσίω γέγραπται. 13 'Επεὶ μέντοι Τισσαφέρνης, πολλοῖ ἄξιος βασιλεῖ δόξας 3 γεγενησθαι εν τω προς τον αδελφὸν πολέμω, σατράπης κατεπέμφθη ων τε αυτὸς πρόσθεν ηρχε καὶ ων Κῆρος, ευθυς ηξίου τὰς Ἱωνικὰς πόλεις ἁπάσας ἐαυτω υπηκόους εἶναι. - αἱ δε ἄμα μεν ἐλευθεραι βουλόμεναι εἶναι, ἄμα δε φοβουμεναι 2o τον Τισσαφέρνην, οτι Κυρον, οτ ἔζη, ἀντ ε κείνου pρημέναι ησαν, εις μεν τὰς πόλεις Ουκ ἐδέχοντο αυτόν, εις Λακεδαίμονα δε ἔπεμπον πρέσβεις, καὶ ηξίουν, ἐπεὶ πάσης της Ἐλ- λάδος προστάται εἰσίν, ἐπιμεληθηναι καὶ σφων των εν Ty

82쪽

αυτοὶ ἐλεύθεροι εῖεν. οἱ ουν Λακεδαιμόνιοι πέμπουσιν αυ- τοῖς Θίβρωνα αρμοστήν, δόντες στρατιώτας των μὲν νεοδαμώδων εἰς χιλίους, των δε αλλων Πελοποννησίων εις

τετρακισχιλίους. 'τήσατο δ' ὁ Θίβρων καὶ παρ Ἀθηναίων sτριακοσίους ἱππέας, εἰπὼν οτι αυτος μισθον παρέξει. οἱ δ' ἔπεμψaν των ἐπὶ των τριάκοντα ἱππευσάντων, νομίοντες

5 κέρδος τῶ δήμω, εἰ ὰποδημοῖεν καὶ ἐναπόλοιντο. ἐπεὶ δ'εις την Ἀσίαν ἀφίκοντο, συνήγαγε μὲνJ στρατιώτας καὶ ἐκ των εν τp ὴπείρω Ἐλληνίδων πόλεων πὰσαι γὰρ τότε αἱ io

πόλεις ἐπείθοντο ο τι Λακεδαιμόνιος ἰνὴρ ἐπιτάττοι. καὶ συν μεν ταυτy τῆ στρατια ὁρων Θίβρων το ιππικὸν εις τοπεδίον ου κατέβαινεν, ἡ γάπα δε εἰ οπου τυγχάνοι ἄν, δύναιτο 6 ταυτην την χώραν ἀδὴωτον διαφυλάττειν. ἐπεὶ δε σωθέντες οἱ ἰναβάντες μετα Κύρου συνέμειξαν αυτω, ἐκ τούτου γ δη I5 καὶ ἐν τοῖς πεδίοις ἰντετάττετο τω Tισσαφέρνει, καὶ πόλεις Πέργαμον μὲν εκουσαν προσέλαβε καὶ Tευθρανίαν καὶ 'Aλι-

σαρναν, ὼν Ευρυσθένης τε καὶ IΠροκλῆς ῆρχον οἱ απὸ Δαμαράτου τοῖ Λακεδαιμονίου ἐκείνω δ' αἴτη ἡ χώρα δῶρον ἐκ βασιλέως ἐδόθη αντὶ τῆς ἐπὶ την Ἐλλάδα συστρα - ao τείας ' προσεχώρησαν δὲ αυτω καὶ Γοργιων καὶ Γογγύλος, αδελφοὶ δντες, ἔχοντες ὁ μὲν Γάμβριον καὶ Παλαιγάμβριον, ὁ δὲ Μύριναν καὶ Γρύνειον δῶρον δε καὶ αὐται αἱ πόλεις ῆσαν παρὰ βασιλέως Γογγύλω, οτι μόνος Ἐρετριέων μηδίσας ἔφυγεν. ὴν δὲ ας ασθενεῖς οἴσας καὶ κατὰ κράτος ὁ Θίβρων a5 ἐλάμβανε Λάρισάν γε μην την Αἰγυπτίαν καλουμένην, ἐπεὶ

ουκ ἐπείθετο, περιστρατοπεδευσάμενος ἐπολιόρκει. ἐπεὶ δὲ ἄλλως ουκ ἐδύνατο ελεῖν, φρεατίαν τεμόμενος υπόνομονώρυττεν, ως ὰφαιρησόμενος τὸ ἴδωρ αυτῶν. ως δ' ἐκ του

83쪽

III. 1τείχους εκθεοντες πολλάκις ενεβαλον εις το ορυγμa καὶ ξύλα καὶ λιθους, ποιησάμενος αυ χελώνην ξυλίνην επεστησεν επὶ τη φρεατια. καὶ ταύτην μεντοι εκδραμόντες οἱ Λαρισαιοι νύκτωρ κατεκαυσαν. δοκοῆντος δ' αυτοῖ ουδεν 5 ποιεῖν, πεμπουσιν οἱ εφοροι ὰπολιπόντα Λάρισαν στρατεύεσθαι επὶ Καρίαν.

Ἐν Ἐφέσι, δε ήδη ἄντος αυτοs, ὼς επὶ Καρίαν πορευο - 8μενου, Δερκυλίδας ἄρξων ὰφίκετο επὶ το στράτευμα, ἀνηρδοκῶν εἶναι μάλα μηχανητικός καὶ επεκαλεῖτο δε Σίσυφος. io ὁ μεν ουν Θίβρων ἀπηλθεν οἴκαδε καὶ ζημιωθεὶς εφυγε κατηγορουν γὰρ αυτοῖ οἱ σύμμαχοι ὼς εφείη ἁρπάζειν τῶ στρατεύματι τους φίλους. ὁ δε Δερκυλίδας επεὶ παρελαβε το 0 στράτευμα, γνους υπόπτους ἄντας ἀλληλοις τον Tισσαφερνην καὶ τον Φαρνάβαζον, κοινολογησάμενος τῶ Tισσαφερνει 15 ἀπηγαγεν εἰς την Φαρναβάθου χώραν το στράτευμα, ελόμενος θατερω μὰλλον η ἄμα ἀμφοτεροις πολεμεῖν. ην δεκαὶ πρόσθεν ὁ Δερκυλίδας πολεμιος τῶ Φαρναβάλ' αρμοστης γὰρ γενόμενος εν Ἀβύδω επὶ Λυσάνδρου ναυαρχοῆντος, διαβληθεὶς υπὸ Φαρναβάρου, εστάθη την ασπίδα εχων, ὁ uo δοκεῖ κηλὶς εἶναι τοῖς σπουδαίοις Λακεδαιμονίων αταξίας γὰρ ζημίωμά εστι. καὶ διὰ ταῖτα δη πολὴ ηδιον επὶ τον Φαρνάβαζον pει. καὶ ευθὴς μεν τοσούτω διεφερεν εις τO IO ἄρχειν τοῖ Θίβρωνος ωστε παρηγαγε το στράτευμα διὰ της

φιλίας χώρας μεχρι της Φαρναβάζου A ἰολίδος ουδεν βλάψας

a5 τοῖς συμμάχους. δε Aιολις αυτη ην μεν Φαρναβάζου, εσατράπευε δ' αὐτῶ ταύτης της χώρας, εως μεν εὐη, Ζηνις Δαρδανεύς επειδη δε εκεῖνος νόσω ἀπεθανε, παρασκευαζομενου τοῖΦαρναβάζου ἄλλω δοῖναι την σατραπείαν, Μανία η τοῖ3o Zηνιος γυνη, Δαρδανὶς καὶ αυτη, ἰναζεύξασα στόλον καὶ δῶρα λαβοῖσα ωστε καὶ αυτῶ Φαρναβάρω δοῖναι καὶ παλ-

84쪽

III. 1

λακίσιν at του χαρίσασθαι καὶ τοῖς δυναμενοις μάλιστα παρὰ ΙΙ Φαρναβάζω, επορεύετο. ελθοsσα δ' εις λόγους εἶπεν 's Φαρνάβαρε, ὁ ἀνηρ σοι ὁ εμος καὶ τὰλλα φίλος ην και τους φόρους ἀπεδίδου ἄστε συ ἐπαινων αυτον ετίμας. αν Oῖνεγώ σοι μηδεν χεῖρον εκείνου υπηρετῶ, τι σε δει ἄλλον 5 σατράπην καθιστάναις αν δε τί σοι μη ὰρεσκω, επὶ σοι 12 δηπου εσται ὀφελομενω εμε ἄλλω δουναι την αρχην. ὰκούσας ταῖτα ὁ Φαρνάβαθος εγνω δεῖν την γυναῖκα σατραπεύειν. η δ' επεὶ κυρία της χώρας εγενετο, τους τε φόρους ουδενηττον τὰνδρος ὰπεδίδου, καὶ προς τούτοις, οπότε ὰφικνοῖτο 1o προς Φαρνάβαρον, ἀεὶ ηγε δῶρα αυτῶ, και οπότε εκεῖνος εις την χώραν καταβαίνοι, πολυ πάντων τῶν υπάρχων κάλλιστα I3 καὶ ηδιστα εδεχετο αυτόν, καὶ ας τε παρελαβε πόλεις διεφύλαττεν αυτῶ και τῶν Ουχ υπηκόων προσελαβεν επιθαλαττιδίας Λάρισάν τε καὶ Ἀμαξιτον καὶ Κολωνάς, ξενικῶ μεν 13 Ἐλληνικῶ προσβαλοῖσα τοῖς τείχεσιν, αυτη δε εφ' ἁρμαμάξης θεωμενη ' ον δ' επαινεσειε, τούτω δῶρα ὰμεμπτως εδίδου, ωστε λαμπρότατα το ξενικον κατεσκευάσατο. συνε στρατευετο δε τῶ Φαρναβάζω και οπότε εις Μυσους ηΙΠισίδας εμβάλοι, οτι την βασιλεως χώραν κακουργουσιν. 2o ἄστε καὶ ἀντετίμα αυτην μεγαλοπρεπῶς ὁ Φαρνάβαρος καὶ I4 σύμβουλον εστιν οτε παρεκάλει. ηδη δ' οἴσης αυτης ετῶν πλεον η τετταράκοντα, Μειδιας, θυγατρος ἀνηρ αυτης ἄν, avaπτερωθεὶς υπό τινων ὼς αισχρον εἴη γυναῖκα μεν ἄρχειν,αυτον δ' ἰδιώτην εἶναι, τοῖς μεν ἄλλους μάλα φυλαττομενης 25αυτης, ἄσπερ εν τυραννίδι προσηκεν, εκείνω δὲ πιστευούσης καὶ ἀσπαρομενης ἄσπερ ὰν γυνη γαμβρον ἀσπάζοιτο, εἰσελθὼν ἀποπνῖξαι αυτην λεγεται. ἀπεκτεινε δε κaὶ τον υιον αυτης, το τε εἶδος ἄντα πάγκαλον καὶ ετῶν ἄντα ὼς επτα - 13 καίδεκα. ταῖτα δε ποιησας Σκηψιν καὶ Γεργιθα εχυρὰς 3o πόλεις κατεσχεν, ενθα καὶ τα χρηματα μάλιστα ην τy Μανία.

85쪽

III. iαι δ' ἄλλαι πόλεις Ουκ εδεχοντο αυτόν, ἰλλα Φαρναβάζωεσωρον aυτὰς οι ενόντες φρουροί. εκ δὲ τουτου ὁ Mειδιας πεμψας δῶρα τῶ Φαρναβάρω ῆξίου εχειν την χώρGν ωσπερ η Μανία. ὁ δ' ἀπεκρίνατο φυλάττειν αυτό, εστ av aυτὸς 5 ελθὼν συν αυτῶ εκείνω λάβη τα δῶρα ου γὰρ ὁν εφη ζην βούλεσθαι μη τιμωρήσας Μανία. ὁ δὲ Δερκυλίδας εν τουτω Ι6τῶ καιρῶ ἀφικνεῖται, καὶ ευθυς μεν εν μια ημέρα Λάρισαν

καὶ Ἀμαξιτὸν και Κολωνὰς τὰς επιθαλαττίους πόλεις ε κούσας παρελαβε ' πεμπων δε και προς τὰς Αἰολίδας πόλεις io ὴξίου ελευθεροῖσθαί τε αυτὰς καὶ εις τα τείχη δεχεσθαι κώσυμμάχους γίγνεσθαι. οι μεν ουν Νεανδρεῖς καὶ Ἱλιεῖς και Κοκυλῖται επείθοντο ' καὶ γὰρ οι φρουρουντες Ἐλληνες εν αυταῖς, επεὶ η Mανία ὰπεθανεν, ου πάνυ τι κaλῶς περιείποντO'

ὁ δ' εν Κεβρῆνι, μάλα ἰσχυρῶ χωρίον, την φυλακην εχων, Ι7

i5 νομίσας, εἰ διαφυλάξειε Φαρναβάρω την πόλιν, τιμηθηναιὰν υπ' εκείνου, Ουκ εδεχετο τον Δερκυλίδαν. ὁ δὲ ὀργιω- μενος παρεσκευάζετο προσβάλλειν. επεὶ δὲ θυομενω αυτῶουκ εγίγνετο τα ἱερὰ τp πρώτy, τp υστεραία πάλιν ἐθύετο.ὼς δε ουδε ταῖτα εκαλλιερεῖτο, πάλιν τp τρίτy και μέχρι ao τεττάρων ημερῶν εκαρτερει θυόμενος, μάλα χαλεπῶς φερωσεσπευδε γὰρ πρὶν Φαρνάβαθον βοηθησαι εγκρατης γενεσθαι πάσης της Αἰολίδος. 'Aθηνάδας δε τις Σικυώνιος λοχαγός, I 8 νομίσας τον μεν Δερκυλίδαν φλυαρεῖν διατρίβοντα, αυτὸς δ'

ικανὸς εἶναι το υδωρ ὰφελεσθαι τους Κεβρηνίους, προσδρα- R5 μὼν συν τη εαυτοῖ τάξει επειρὰτο την κρήνην συγχουν. Oιδε ενδοθεν επεξελθόντες αυτόν τε συνετρωσαν και δυο ὰπεκτειναν, καὶ τους ἄλλους παίοντες και βάλλοντες απηλασaν. ἀχθομενου δε του Δερκυλίδου, και νομίοντος ἀθυμοτερανκH την προσβολην εσεσθαι, ερχονται εκ του τείχους παρὰ

ao τῶν Ἐλλήνων κήρυκες, καὶ εἶπον οτι li μεν ὁ αρχων ποιοίη, ουκ ἀρεσκοι σφίσιν, αυτοὶ δὲ βουλοιντο συν τοῖς Ἐλλησι

86쪽

III. I

19 μὰλλον ἡ σὐν τῶ βαρβάρω εῖναι. ετι δὲ διαλεγομένωναυτῶν ταυτα, παρὰ του ἄρχοντος αυτῶν δεκε λέγων οτι Oσα

λέγοιεν οἱ πρόσθεν καὶ αυτῶ δοκοῖντα λέγοιεν. ὁ ουν Δερκυλίδας ευθὴς ἄσπερ ἔτυχε κεκαλλιερηκὼς ταύτy τηδεμερα, ἀναλαβὼν τα οπλα ηγεῖτο προς τὰς πύλας - οἱ δ' 5ὰναπετάσαντες ἐδέξαντο. καταστήσας δὲ καὶ ενταυθα φρου-2o ρους ευθὴς θει επὶ την Σκῆψιν καὶ την Γέργιθα. ὁ δὲ Μειδιας προσδοκῶν μεν τον Φαρνάβαρον, ὀκνῶν δ' ἡδη τους πολίτας, πέμψας προς τον Δερκυλίδαν εἶπεν ὁτι ἔλθοι θνεις λόγους, εἰ ομήρους λάβοι. ὁ δὲ πεμψας αυτῶ απὸ πό- 1oλεως ἐκάστης τῶν συμμάχων ἔνα ἐκέλευσε λαβεῖν τούτωνοπόσους τε καὶ ὐποίους βούλοιτο. ὁ δὲ λαβὼν δέκα ἐξῆλθε, καὶ συμμείξας τῶ Δερκυλίδα δερώτα επὶ τίσιν αν σύμμαχος γένοιτο. ὁ δ' ὰπεκρίνατο ἐφ' ωτε τοῖς πολίτας ελευθέρους τε καὶ αυτονόμους εὰν. καὶ ἄμα ταυτα λέγων Ιει προς την i5 2I Σκῆψιν. γνοῖς δὲ ὁ Mειδίας οτι Ουκ ὰν δύναιτο κωλύειν βία τῶν πολιτῶν, εἴασεν αυτὸν εἰσιέναι. ὁ δὲ Δερκυλίδας

θύσας τῆ 'Aθηνα εν τῆ τῶν Σκηψίων ἁκροπόλει τοῖς μεντου Μειδίου φρουροῖς ἐξήγαγε, παραδοῖς δὲ τοῖς πολίταις

την πόλιν, καὶ παρακελευσάμενος, ἄσπερ Ἐλληνας καὶ ελευ- 2o θέρους χρή, οὐτω πολιτεύειν, ἐξελθὼν ηγεῖτο επὶ την Γέργιθα. συμπρούπεμπον δὲ πολλοὶ αυτὸν καὶ τῶν Σκηψίων,22 τιμῶντές τε καὶ ἡδόμενοι τοῖς πεπραγμένοις. ὁ δὲ Μειδίας παρεπόμενος αυτῶ δεξίου την τῶν Γεργιθίων πόλιν παραδοῖναι αυτῶ. καὶ ὁ Δερκυλίδας μέντοι ἔλεγεν ὼς τῶν a5 δικαίων Ουδενὸς ἰτυχήσοι ἄμα δὲ ταυτα λέγων Ιει προς τὰς πύλας σὴν τοῦ Μειδια, καὶ το στράτευμα δεκολούθει αυτῶ εἰρηνικῶς εις δύο. οἱ δ' απὸ τῶν πύργων καὶ μάλα υψηλῶν ἄντων ὁρῶντες τον Mειδιαν σὐν αυτῶ ουκ ἔβαλλον εἰπόντος δὲ του Δερκυλίδα Κέλευσον, ὼ Μειδια, ἰνοῖξαι τὰς πύλας, 3O

87쪽

θύσω τη 'Aθηνα, ὁ Μειδίας ἄκνει μεν ἰνοίγειν τὰς πυλας, φοβουμενος δε μη παραχρημα συλληφθy, εκελευεν ἰνοῖμι.

ὁ δ' ἐπεὶ εισηλθεν, εχων αυ τον Μειδιαν επορευετο προς την 23ὰκρόπολιν καὶ τους μεν aλλους στρατιώτας εκελευε θεσθαι 5 περὶ τα τείχη τα οπλα, αυτὸς δὲ συν τοῖς περὶ αυτον εθυετν 'Aθηνα. επεὶ δ' ετεθυτο, ἰνεῖπε καὶ τους Μειδίου δορυφόρους θέσθαι τα οπλα επὶ τω στόματι του εaυτοῖ στρατευ- ματος, ως μισθοφορησοντας Mειδια γὰρ οὐδεν ετι δεινὸν εἶναι. ὁ μεντοι Μειδίας απορῶν ο τι ποιοίη, εἶπεν 'Εγὼ 241o μεν τοίνυν απειμι, εφη, ξενιά σοι παρασκευάσων. ὁ δε,

ου, μὰ Δί εφη, επεὶ αισχρὸν εμε τεθυκότα ξενίζεσθαι υπὸ σου, ἀλλα μη ξενίζειν σε. μενε ουν παρ' ημῖν' εν ω δ' avτο δεῖπνον παρασκευάOται, εγὼ καὶ συ τα δίκαια προς ἰλληλους καὶ διασκεψώμεθα καὶ ποιησωμεν. επεὶ δ' εκαθεύοντο, 25 15 ηρώτα ὁ Δερκυλίδας Εἰπε μοι, ἁ Μειδια, ὁ πατηρ σε ἄρχοντα του οἴκου κατελιπες Mάλιστα, εφη. Καὶ πόσαι σοι οἰκίαι ησαν; πόσοι δε χῶροι; πόσαι δε νομαί; ἀπογράφοντος δ' αυτου οι παρόντες τῶν Σκηψίων εἶπον ψευδεται σε ουτος,2 Δερκυλίδα. 'Υμεῖς δε γ', εφη, μη λίαν μικρολογεῖσθε. 26ao επειδη δε ὰπεγεγραπτο τα πατρῶα' Εἰπε μοι, εφη, Μανία δε τίνος ην; οι δὲ πάντες εἶπον οτι Φαρναβάθου. Oυκοῆν καὶ τα εκείνης, εφη, Φαρναβάρους Μάλιστα, εφασαν. Ῥμέ- τερ αν εἴη, εφη, επεὶ κρατουμεν' πολεμιος γὰρ γημῖν Φαρνάβαρος. ἀλλ' ηγείσθω τις, εφη, οπου κεῖται τα Μaνίας και 25 τα Φαρναβάρου. ηγουμενων δὲ τῶν ἄλλων επὶ την Maνὶς 27 οἴκησιν, ην παρειληφει ὁ Μειδιας, ηκολουθει κἀκεῖνος. επεὶ δ' εισηλθεν, ε κάλει ὁ Δερκυλίδας τους ταμίας, φράσας δε

τοῖς υπηρεταις λαβεῖν αυτους προεῖπεν αυτοῖς ὼς εἴ τι κλεπτοντες ἁλώσοιντο τῶν Μανίας, παραχρημα ἀποσφαγη-3o σοιντο. οι δ' εδείκνυσαν. ὁ δ' επεὶ εἶδε πάντα, κατεκλεισεν αυτὰ καὶ κατεσημηνατο και φυλακας κατεστησεν. εξιὼν δὲ 28

14 διασκεψόμεθα

88쪽

III. i

ους ηυρεν ἐπι ταῖς θύραις τῶν ταξιάρχων καὶ λοχαγῶν, ειπεν αυτοῖς Mισθος μεν ημῖν, ὼ ἄνδρες, εἴργασται τy στρατιῆεγγυς ενιαυτου ὀκτακισχιλίοις ἀνδράσιν αν δε τι προσεργασώμεθα, και ταῖτα προσέσται. ταυτα δ' εἶπε γιγνώσκων οτι ἰκούσαντες πολυ ευτακτότεροι και θεραπευτικώτεροι 5

ἔσοιντο. ερομένου δε του Mειδίου Ἐμε δε που χρη οικεῖν, ἁ Δερκυλίδα; ὰπεκρίνατο Ἐνθαπερ καὶ δικαιότατον, ὼ Μειδια, εν τy πατρίδι τy σαυτου Σκηψει καὶ εν τp πατρία οἰκία. II D μεν δη Δερκυλίδας ταυτα διαπραξάμενος και λαβὼν ενοκτὼ ημέραις εννέα πόλεις, ἐβουλεύετο οπως αν μη εν τy IOφιλία χειμάζων βαρυς εἴη τοῖς συμμάχοις, ωσπερ Θίβρων, μηδ' αυ Φαρνάβαζος καταφρονῶν τη ιππω κακουργy τὰς Ἐλληνίδας πόλεις. πέμπει ουν προς αυτὸν καὶ πωτα πότερον βουλεται εἰρηνην η πόλεμον εχειν. ὁ μεντοι Φαρνάβαρος νομίσας την Αἰολίδα ἐπιτετειχίσθαι τy εαυτου Ι5 οἰκησει Φρυγία, σπονδὰς εἴλετο. et δὲ ταυτα εγενετο, ἐλθὼν ὁ Δερκυλίδας εις την Βιθυνίδα Θράκην εκεῖ διεχείμαζεν, ουδὲ του Φαρναβάου πάνυ τι ἰχθομενου πολλάκις γαρ οι Βιθυνοὶ αυτῶ επολεμουν. καὶ τα μεν ἄλλα ὁ Δερκυλίδας ασφαλῶς φερων καὶ zo ἄγων την Βιθυνίδα καὶ ἄφθονα εχων τα επιτηδεια διετέλει επειδη δε ηλθον αυτῶ παρὰ του Σεύθου περαθεν σύμμαχοι τῶν δρυσῶν ιππεῖς τε ὼς διακόσιοι και πελταστὰ ι ὼς

τριακόσιοι, ουτοι στρατοπεδευσάμενοι καὶ περισταυρωσάμενοι

απὸ του Ἐλληνικου ὼς εἴκοσι στάδια, αἰτουντες φύλaκας 25 του στρατοπεδου του Δερκυλίδαν τῶν οπλιτῶν, ἐξοσαν ἐπιλείαν, και πολλὰ ελάμβανον ανδράποδά τε και χρηματα. 3 ηδη δ' ἄντος μεστου τοῖ στρατοπεδου αυτοῖς πολλῶν αἰχμαλώτων, καταμαθόντες οι Βιθυνοὶ οσοι τ εοσαν καὶ Oσους κατελιπον Ἐλληνας φύλακας, συλλεγεντες παμπληθεις 3Qπελτασταὶ καὶ ιππεῖς ἄμ ημέρα προσπίπτουσι τοῖς ὁπλίταις

89쪽

ὼς διακοσίοις οῖσιν. επειδη δ' εγγὴς εγενοντο, οι μενεβαλλον, οι δ' ηκόντιον εις αυτούς. οι δ' επεὶ ετιτρώσκοντομεν και ὰπέθνyσκον, εποίουν δ' ουδεν κατειργμενοι εν τὼ σταυρώματι ως ἀνδρομηκει ἄντι, διασπάσαντες το αυτῶν 5 οχύρωμα εφεροντο εις αυτούς' οι δε ν μεν εκθεοιεν sπε- 4χωρουν, κὐ ραδίως ἀπέφευγον πελτασταὶ ὁπλίτας, ενθεν δεκαὶ ενθεν ηκόντιον, καὶ πολλοῖς αυτῶν εφ' εκαστη εκδρομI

τίσθησαν. εσώθησαν μεντοι αυτῶν δμφὶ τοῖς πεντεκαίδεκα Io εις το Ἐλληνικόν, καὶ οὐτοι, επεὶ ευθεως yσθοντο το πρὼγμα, ἀποχωρήσαντες, εν τy μάχy διαπεσόντες ἰμελησάντων τῶν Βιθυνῶν. ταχὴ δε ταῆτα διαπραξάμενοι οι Βιθυνοὶ και τοῖς θσκηνοφύλακας τῶν 'Oδρυσῶν Θρακῶν ὰποκτείνaντες, ἀπολαβόντες πάντα τα αιχμάλωτα ὰπῆλθον ωστε οι Ελληνες επεὶ I5 yσθοντο, βοηθοῖντες ουδεν ἄλλο ηὐρον η νεκρ0ῖς γυμνοῖς εν τὼ στρατοπεδω. επεὶ μεντοι επανηλθον οι Dδρύσαι, θάψαντες τοῖς εαυτῶν καὶ πολὴν οινον εκπιόντες επ' αυτοῖς καὶ ιπποδρομιαν ποιησaντες, ὁμof δη το λοιπὸν τοῖς Ἐλλησι στρατοπεδευσάμενοι ηγον καὶ εκαον την Βιθυνίδα.ao Ἀμα δε τὼ ηρι ὰποπορευόμενος ὁ Δερκυλίδας εκ τῶν 6 Βιθυνῶν ἰφικνεῖται εις Λάμψακον. ενταυθα δ' ἄντος αὐτofερχονται ἀπὸ τῶν οἴκοι τελῶν 'Aρακός τε καὶ Ναυβάτης καὶ Ἀντισθενης. οἴτοι δ' ηλθον επισκεψόμενοι τά τε ἄλλα οπως εχοι τὰ εν τy Ἀσία, καὶ Δερκυλίδα εροῖντες μενοντι 25 ἄρχειν καὶ τον επιόντα ενιαυτόν επιστεῖλαι δὲ σφίσιν

αυτοῖς τοῖς εφόρους καὶ συγκαλεσαντας τοῖς στρατιώτας ειπειν ως ἄν μεν πρόσθεν εποίουν μεμφοιντο αυτοῖς, οτι δενυν ουδεν ηδίκουν, επαινοῖεν καὶ περὶ του λοιποῖ χρόνου ειπεῖν οτι av μεν ἰδικῶσιν, Ουκ επιτρεψουσιν, αν δε δίκαια 3o περὶ τοῖς συμμάχους ποιῶσιν, επαινέσονται αυτούς. επεὶ 7μεντοι συγκαλεσαντες τοῖς στρατιώτας ταὐτ ελεγον, ὁ τῶν

90쪽

III. H

Κυρείων προεστηκὼς ἁπεκρίνατο Ἀλλ', ω ανδρες Λακεδαιμόνιοι, ημGς μέν ἐσμεν οι αυτοὶ νυν τε καὶ πέρυσιν aρχων δὲ ἄλλος μὲν νυν, ἄλλος δὲ το παρελθόν. το Ουν αἴτιον του

νυν μὲν μη ἐξαμαρτάνειν, τότε δέ, αυτοὶ ήδη ἱκανοί ἐστε

8 γιγνώσκειν. συσκηνουντων δὲ των τε οἴκοθεν πρέσβεων 5 καὶ του Δερκυλίδα, ἐπεμνήσθη τις των περὶ τὸν Ἀρακον οτι καταλελοίποιεν πρέσβεις των Xερρονησιτῶν εν Λακεδαίμονι. τούτους δὲ λέγειν ἔφασαν ως νυν μεν ου δυναιντο την Νερρόνησον ἐργάζεσθαι φέρεσθαι γὰρ καὶ ἄγεσθαι υπὸ των

Θρακῶν εἰ δ' ἀποτειχισθείη εκ θαλάττης εις θάλαττaν, και Io σφίσιν αν γην πολλὴν κώ αγαθην εἶναι ἐργάζεσθαι καὶ ἄλλοις οπόσοι βουλοιντο Λακεδαιμονίων ωστ ἔφασαν Ουκαν θαυμάζειν, εἰ καὶ πεμφθείη τις Λακεδαιμονίων ὰπὸ της 9 πόλεως συν δυνάμει ταῖτα πράξων. ὁ ουν Δερκυλίδας προς μεν εκείνους Ουκ εἶπεν ὴν ἔχοι γνώμην ταῖτ ὰκουσας, ὰλλ' 15 ἔπεμψεν αυτους επ' Ἐφέσου διὰ των Ἐλληνίδων πόλεων, ἡδόμενος οτι ἔμελλον ἄψεσθαι τὰς πόλεις εν ειρήνy ευδαιμονικῶς διαγουσας. οι μεν δη ἐπορευοντο. ὁ δὲ Δερκυλίδας επειδὴ ἔγνω μενετέον ον, πάλιν πέμψας προς τον Φαρνάβαρον ἐπήρετο πότερα βουλοιτο σπονδὰς ἔχειν καθάπερ διὰ του ao

χειμῶνος ἡ πόλεμον. ἐλομένου δὲ τοῖ Φαρναβάρου καὶ

τότε σπονδάς, ουτω καταλιπὼν καὶ τὰς περὶ εκεῖνον πόλεις

φιλίας εν ειρήνn διαβαίνει τον Ἐλλήσποντον συν τὼ στρατευματι εις την Ευρώπην, καὶ διὰ φιλίας τῆς Θράκης πορευθεὶς καὶ ξενισθεὶς υπὸ Σευθου ὰφικνεῖται εις Xερ- 25ΙΟ ρόνησον. ὴν καταμαθὼν πόλεις μεν ἔνδεκα δε δώδεκα ἔχουσαν, χώραν δὲ παμφορωτάτην καὶ ἀρίστην Oῖσαν, κεκαροκωμένην δέ, ἄσπερ ἐλέγετο, υπο των Θρακῶν, ἐπεὶ μετρῶν ηυρε τοῖ ισθμοῖ επτὰ καὶ τριάκοντα στάδια, ουκ ἐμέλλησεν, αλλὰ θυσάμενος ἐτείχιζε, κατὰ μέρη διελὼν τοῖς στρατιώταις 3o