장음표시 사용
181쪽
V. iii την καταδρομήν, ησυχίαν τεJ εἶχε, τους θ' ιππους ἐπεσκευα σμένους καὶ τους δμβάτας ἐξωπλισμένους εχων. επειδὴ δε καταφρονητικῶς οἱ λύνθιοι καὶ εις το προάστιον καὶεις αυτας τaς πύλας ήλαυνον, τότε δη συντεταγμένους ἔχων 5 ἐξελαύνει. οἱ δε ως εἶδον, εἰς φυγὴν ωρμησαν. ὁ δ' ως et ἄπαξ ετρέψατο, ουκ ἀνῆκεν ἐνενήκοντα στάδια διώκων καιὰποκτιννύς, ἔως προς αυτὸ κατεδίωξε των Dλυνθίων το τειχος. καὶ ἐλέγετο ὁ Δέρδας ἀποκτεῖνaι εν τούτω τὼ εργω περὶ ὀγδοήκοντα ιππέας. και ἀπὸ τούτου τειχήρεις τε io μὰλλον δεσαν οἱ πολέμιοι καὶ τῆς χωρας ὀλίγην παντελῶς εἰργάθοντο. προῖόντος δὲ του χρόνου, και του Tελευτίου 3ἐστρατευμένου προς την των Dλυνθίων πόλιν, ως εἴ τι δένδρον υπόλοιπον εἴη ἡ τι εἰργασμένον τοῖς πολεμίοις, φθείροι, ἐξελθόντες οἱ Dλύνθιοι ιππεις ήσυχοι πορευόμενοι διέβησαν Ι5 τον παρὰ την πόλιν ρέοντα ποταμόν, και επορεύοντο ἡσυχyπρος το εναντίον στράτευμα. ως δ' εἶδεν ὁ δ ελευτίας, αγανακτήσας τI τόλμy αυτῶν ευθὴς Τλημονίδαν τον τῶν πελταστῶν ἄρχοντα -δρόμω φέρεσθαι εις αυτοῖς ἐκέλευσεν. Οἱ δὲ Dλύνθιοι ως εἶδον προθέοντας τοῖς πελταστάς, ὀνα- 4eto στρέψαντες ἀπεχώρουν ῆσυχοι, καὶ διέβησαν πόλιν τον ποταμόν. οἱ δ' ὴκολούθουν μάλα θρασέως, καὶ ὼς φεύγουσι διώξοντες ἐπιδιέβαινον. ἔνθα δη οἱ Dλύνθιοι ιππεῖς, ἡνίκα ἔτι ευχείρωτοι αυτοῖς ἐδόκουν εἶναι οἱ διαβεβηκότες, ἀναστρέψαντες ἐμβάλλουσιν αυτοῖς, καὶ αυτόν τε ἰπέκτειναν 25 τον Tλημονίδαν καὶ τῶν ἄλλων πλείους δε εχατόν. ὁ δὲ 3Tελευτίας ὼς εἶδε το γιγνόμενον, ὀργισθεὶς ἰναλαβὼν τα0πλα ἡγε μεν ταχὴ τοῖς ὁπλίτας, διώκειν δὲ καὶ τους πελταστὰς ἐκέλευε καὶ τοῖς ιππέας καὶ μη ἰνιέναι. πολλοὶ μεν οὐν δη καὶ ἄλλοι του καιρου ἐγγυτέρω τείχους διώξαντες
182쪽
κακως aπεχώρησαν, κώ εκεῖνοι δ' επεὶ ἀπο των πύργωνεβάλλοντο, ὰποχωρεῖν τε ηναγκάροντο τεθορυβημένως και6 προφυλάττεσθαι τα βέλη. εν τουτω δη οι 'Oλύνθιοι επεξελαύνουσι μεν τοῖς ιππέας, εβοηθουν δε και οι πελτασταί- τέλος δε καὶ οι ὁπλῖται επεξέθεον, καὶ τεταραγμέν' 5τp φάλαγγι προσπίπτουσι. κH ὁ μεν Tελευτίας ενταυθα μαχόμενος ἀποθνyσκει. τούτου δε γενομενου ευθυς καὶ οιὰμ φ' αυτὸν ενέκλιναν, καὶ ουδεις ετι ἴστατο, ἰλλα πάντες εφευγον, οι μεν επὶ Σπαρτώλου, οι δὲ επὶ Ἀκανθου, οι δεεις Ἀπολλωνίαν, οι πλεῖστοι δε εἰς ΙΠοτείδαιαν. δ' 1o ἄλλος ἄλλη εφευγον, ουτω καὶ οι πολέμιοι ἄλλος aλλοσε διώκοντες παμπληθεις ὰπέκτειναν ὰνθρώπους καὶ οτιπερ ἄφελος ην του στρατεύματος.
7 Ἐκ μέντοι γε των τοιούτων παθῶν ὼςJ εγώ φημι ανθρώπους παιδεύεσθαι μάλιστα μεν ουν ουδ' οἰκέτας χρη 15ὀργp κολάρειν πολλάκις γὰρ καὶ δεσπόται ὀργιζόμενοι μείζω κακὰ επαθον η εποίησαν ἀτὰρ αντιπαλοις το μετ οργης ἀλλα μη γνώμη πρ0σφέρεσθαι ολον αμάρτημα. η μεν γὰρ ὀργη ἀ 0νύητ0ν, η δε γνώμη σκοπει ουδεν ηττον μη τι πάθη η 0πως βλάψy τι τοῖς πολεμίους. 2O8 Toις δ' ουν Λακεδαιμονίοις, επεὶ ηκουσαν το πρὼγμα, βουλευομένοις εδόκει ου φαύλην πεμπτέον δύναμιν εἶναι,οπως τό τε φρόνημα των νενικηκότων κατασβεσθείη καὶ μημάτην τὰ πεποιημένα γένοιτο. ουτω δε γνόντες ηγεμόναμεν Ἀγησίπολιν τον βασιλέα εκπέμπουσι, μετ αυτου δε 25ωσπερ Ἀγησιλάου εις την Ἀσίαν τριάκοντα Σπαρτιατῶν. 9 πολλοὶ δε αυτῶ καὶ τῶν περιοίκων εθελονταὶ καλοὶ κἀγαθοὶηκολούθουν, κὐ ξένοι τῶν τροφίμων καλουμένων, καὶ νόθοι τῶν Σπαρτιατῶν, μάλα ευειδεῖς τε καὶ τῶν εν τn πόλει καλῶν Ουκ ἄπειροι. συνεστρατεύοντο δε καὶ εκ τῶν συμμαχίδων 3o πόλεων ε θελονταί, καὶ Θετταλῶν γε ιππεῖς, γνωσθηναι τῶ
183쪽
V. iii Ἀγησιπόλιδι βουλόμενοι, καὶ 'Aμυντας δε καὶ Δερδας ετιπροθυμότερον η πρόσθεν. 'Aγη σίπολις μεν δη ταυτα πράττωνεπορευετο επὶ την Ολυνθον. δε των Φλειασίων πόλις, επαινεθεῖσα μεν υπο του ΙΟ3 'Aγησιπόλιδος οτι πολλὰ και ταχεως αυτω χρηματα εις την στρατιὰν εδοσαν, νομίζουσα δ' εμ ἄντος Ἀγησιπτόλιδος Ουκαν ἐξελθεῖν επ' αυτους Ἀγησίλαον, ουδ' av γενεσθaι ωστε ἄμα ὀμφοτερους τους βασιλεας ελ Σπάρτης εἶναι, θρασεως Ουδεν των δικαίων εποίουν τοῖς κατεληλυθόσιν. οι μεν γὰρ
io δη φυγάδες ηξίουν τὰ ἀμφίλογα εν ἔσω δικαστηρίω κρίνεσθαι οι δε ηνάγκαζον εν αυτp τn πόλει διαδικάζεσθαι. λεγόντων
δε των κατεληλυθότων και τις αυτη δίκη εἴη οπου αυτοὶ οι ἀδικοῖντες δικάθοιεν, ουδεν εισηκουον. εκ τούτου μεντοι II ερχονται εις Λακεδαίμονα οι κατελθόντες κατηγορησοντες της i5 πόλεως, καὶ ἄλλοι δε των οἴκοθεν συνηκολουθουν, λεγοντες οτι πολλοῖς και των πολιτων Ου δοκοῖεν δίκαια πάσχειν. ἀγανακτησασα δε τουτο ις των Φλειασίων η πόλις ε ζημίωσε πάντας οσοι μη πεμπουσης της πόλεως ηλθον εἰς Λακεδαίμονa. οι δε ζημιωθεντες οἴκαδε μεν ωκνουν ἀπιεναι, μενοντες Iaao δ' εδίδασκον ως Ουτοι μεν εἴησαν οι βιαωμενοι ταυτα, οἴπερ σφὼς τε εξεβαλον και Λακεδαιμονίους απεκλεισaν, ουτοι δε οἱ
πριάμενοί τε τὰ σφετερα καὶ βιαθόμενοι μη ἀποδιδόναι, ουτοιδε καὶ νυν διαπεπραγμενοι εισι ζημιωθηναι σφὰς αυτοῖς εις Λακεδαίμονα ελθόντας, οπως του λοιπου μηδεις τολμωη ἰεναι 25 δηλώσων τὰ εν τI πόλει γιγνόμενα. τω δ' ἄντι υβρίθειν I3 δοκουντων των Φλειασίων φρουρὰν φαίνουσιν επ' aυτους οιεφορ0ι. ην δε ου τω Ἀγησιλάω ἀχθομενω ταυτα καὶ γὰρ τω μεν πατρὶ αυτοῖ 'Αρχιδάμω ξενοι ησαν οι περὶ ΙΠοδάνεμον, καὶ τότε των κατεληλυθότων ησαν αυτω δε οι ἀμφὶ ΙΠροκλεα3o τον Ἱππονίκου. ως δε των διαβατηρίων γενομενων ΟυK Ι4εμελλεν, ἀλλ' επορευετο, πολλαὶ πρεσβεῖαι ἀπηντων καὶ
184쪽
χρηματα εδίδοσαν, ωστε μη εμβάλλειν. ὁ δε ἀπεκρίνατο οτι ουχ Da ἰδικοίη στρατεύοιτο, ἀλλ' οπως τοῖς ἀδικουμενοις 13 βοηθησειεν. οι δε τελευτῶντες πάντα εφασκον ποιησειν,εδεοντό τε μη εμβάλλειν. ὁ δε πάλιν ελεγεν ὼς ουκ αν πιστεύσειε λόγοις, καὶ γὰρ τὸ πρότερον ψεύσασθαι αυτούς, 5ὰλλ' εργου τινος πιστου δεῖν εφη. ερωτώμενος δε καὶ τί τουτ αν εἴη; πάλιν ἀπεκρίνατο Oπερ καὶ πρόσθεν, εφη, ποιησαντες Ουδεν υφ' ημῶν ηδικηθητε. τουτο δε ην την 16 ἀκρόπολιν παραδοῖναι. ουκ εθελοντων δε αυτῶν τουτοποιεῖν, ενεβαλε τε καὶ εις την χώραν καὶ ταχυ περιτειχίσας Ioεπολιόρκει αυτούς. πολλῶν δε λεγόντων Λακεδαιμονίωνος ολίγων ενεκεν ανθρώπων πόλει ὰπεχθάνοιντο πλεον
πεντακισχιλίων ἀνδρῶν καὶ γὰρ δη ὁπως τουτ ενδηλον εἴη, οι Φλειάσιοι εν τὼ φανερῶ τοῖς ελ εκκλησίαον ὁ μεντοι I7 Ἀγησίλαος προς τουτο ἀντεμηχανησατο. οπότε γὰρ εξίοιεν i5η διὰ φιλίαν η διὰ συγγεvειαν τῶν φυγάδων, εδίδασκε
συσσίτιά τε αυτῶν κατασκευάζειν καὶ εις τὰ επιτηδεια ικaνον διδόναι, ὁπόσοι γυμνάζεσθαι εθελοιεν και οπλα δε εκπορίζειν ἄπaσι τούτοις διεκελεύετο, καὶ μη ὀκνεῖν εις ταυτα χρηματαδaνείύεσθαι. οι δε ταυτα υπηρετοῖντες απεδειξαν πλείους aOχιλίων ἀνδρῶν ἄριστα μεν τὰ σώματα εχοντας, ευτάκτους δε
καὶ ευοπλοτάτους ωστε τελευτῶντες οι Aaκεδαιμόνιοι ελεγονὼς τοιούτων δεοιντο συστρατιωτῶν.
τῶν λυνθίων τὰ οπλα. επεὶ δε ουδεις ἀντεξνει αυτῶ, τότε της Dλυνθίας εἴ τι υπόλοιπον ην εδpου καὶ εις τὰς συμμαχίδας ἰων αυτῶν εφθειρε τον σιτον Tορώνην δε καὶ προσβaλὼν I9 εῖλε κατὰ κράτος. εν δε τουτοις ἄντα κατὰ θερους ακμην καυμα περιφλεγες λαμβάνει αυτόν. ὼς δε πρόσθεν εορακότα 3O τὸ εν 'Aφύτει του Διονύσου ιερον ερως aυτον τότ εσχε τῶν
185쪽
τε σκιερῶν σκηνημάτων καὶ των λομπρῶν καὶ ψυχρῶν υδάτων. εκομίσθη μεν ουν εκεῖσε ετι ζῶν, ομως μεντοι εβδομαῖος aφ' οἴ εκαμεν εξω του ιεροῖ ετελεύτησε. καὶ εκεῖνος μεν εν μελιτι τεθεὶς καὶ κομισθεὶς οἴκαδε ετυχε της βασιλικης 5 ταφης. Ἀγησίλαος δε τουτο ἰκούσας ουχ ν τις αν ωετο εφησθη Σοὰντιπάλω, αλλὰ καὶ εδάκρυσε καὶ επόθησε την συνουσίον. συσκηνοῖσι μεν γὰρ δη βaσιλεῖς εν τῶ αυτοῦ, Oτaν οἴκοιοῦσιν. ὁ δὲ Ἀγησίπολις τῶ 'Αγησιλάω ικανος μεν ην και Io ηβητικῶν καὶ θηρευτικῶν κῶ ἱππικῶν και παιδικῶν λόγων μετέχειν' προς δε τουτοις καὶ υπyδεῖτο αυτον εν τy συσκηνω, ωσπερ εἰκὸς πρεσβυτερον. καὶ οἱ μεν Λακεδaιμόνιοι aντεκείνου Πολυβιάδην αρμοστην επὶ την λυνθον εκπεμ
15 D δ' Ἀγησίλαος ηδη μεν υπερεβGλε τον χρόνον, οσου 2Iελέγετο εν τ9 Φλειουντι σιτος εἶναι' τοσοῖτον γὰρ εγκράτεια γαστρὸς διαφερει ωστε οι Φλειάσιοι τον ημισυν ψηφισάμενοι σῖτον τελεῖν η πρόσθεν, καὶ ποιοῖντες τουτο τον διπλάσιον του εικότος χρόνον πολιορκουμενοι διηρκεσαν. καὶ τόλμα IIIo δε ἀτολμίας εσθ' οτε τοσουτον διαφερει ωστε Δελφίων τις, λαμπρος δοκῶν εἶναι, λαβὼν προς αυτὸν τριακοσίους ἄνδρaς Φλειaσίων ικανὸς μεν ην κωλυειν τους βουλομενους εἰρηνην ποιεῖσθαι, ικανὸς δε οἶς ηπίστει εἴρξας φυλάττειν, εδύνατο δε εις τε τὰς φυλακὰς ὰναγκάζειν το πληθος ιεναι καὶ τούτους 25 εφοδεύων πιστους παρεχεσθαι. πολλάκις δε μεθ' ὼν εἶχε
περιτετειχισμενου κύκλου. επεὶ μεντοι οἱ επίλεκτοι Ουτοι 23 πάντα τρόπον ζητοῖντες Ουχ ηύρισκον σῖτον εν τy πόλει, εκτ0ύτου δη πεμψαντες προς τον ἈγησίλaOν εδεοντο σπεί-
186쪽
σασθαι πρεσβείαν εις Λακεδαίμονα ἰουσι δεδόχθαι γὰρ σφίσιν εφασαν επιτρεπειν τοῖς τελεσι τῶν Λακεδαιμονίων 24 χρησασθαι τy πόλει ο τι βουλοιντο. ὁ δε ὀργισθεὶς oτι ἄκυρον αυτον εποίουν, πεμψας μεν προς τους οἴκοι φίλους διεπράξατο εαυτῶ επιτραπηναι τα περὶ Φλειουντος, εσπεμ 5σατο δε τ9 πρεσβεία. φυλακy δε ετι ἰσχυροτερα η πρότερον εφυλαττεν, ινα μηδεὶς των εκ της πόλεως εξίοι. ομως μεντοι ο γε Δελφίων καὶ στιγματίας τις μετ' αυτου, ὁς πολλα υφείλετο οπλα των πολιορκούντων, ἀπεδρασαν νυκτωρ. 23 επεὶ δε ηκον εκ της Λακεδαίμονος ὰπαγγελλοντες οτι η io πόλις επιτρεποι Ἀγησιλάω διαγνῶναι τα εν ΦλειOfντι Oπως αυτῶ δοκοίη, Ἀγησίλαος δη ουτως εγνω, πεντηκοντα μεν ἄνδρας των κατεληλυθότων, πεντηκοντα δε των οἴκοθεν πρῶτον μεν ἀνακρῖναι οντινα τε ζην εν τI πόλει καὶ Oντινα αποθανευ δίκαιον εἴη ἐπειτα δε νόμους θεῖναι, καθ' ορς 15 πολιτευσοιντο εως δ' av ταῖτα διαπράξωνται, φυλακην καὶ μισθὸν τοῖς φρουροῖς εξ μηνῶν κατελιπε. ταυτα δε ποιησας τους μεν συμμάχους ὰφηκε, το δε πολιτικὸν οἴκαδε ὰπήγαγε. και τα μεν περὶ Φλειοῖντα Ουτως αυ επετετελεστο εν Oκτὼ μησὶ καὶ ενιαυτῶ. 2Oz6 Και ὁ ΙΠολυβιάδης δε δη παντάπασι κακῶς εχοντας λιμῶ τους Dλυνθίους, δια το μητ' εκ της γης λαμβάνειν μητε
κατὰ θάλατταν εἰσάγεσθαι σιτον αυτοῖς, ηνάγκασε πεμψαιεις Λακεδαίμονα περὶ εἰρηνης. οι δ' ελθόντες πρεσβεις αυτοκράτορες συνθηκας εποιησαντο τον αυτὸν μεν εχθρὸν 25 καὶ φίλον Λακεδαιμονίοις νομίζειν, ακολουθεῖν δε οποι ανηγῶνται καὶ συμμαχοι εἶναι. καὶ ὀμόσαντες ταυτα εμμενεῖν ουτως ὰπηλθον οἴκαδε.27 Προκεχωρηκότων δε τοῖς Λακεδαιμονίοις ἄστε Θηβαίους μεν καὶ τους ἄλλους Βοιωτους πaντάπασιν επ' εκείνοις εἶναι, 3OKορινθίους δε πιστωτατους γεγενησθαι, Ἀργείους δε τετα-
187쪽
V. iii πεινῶσθαι διὰ το μηδεν ετι ώφελεῖν αυτοῖς των μηνῶν τηνυποφοράν, Ἀθηναίους δε ηρημῶσθαι, των δ' αυ συμμάχων
κεκολασμένων οι δυσμενῶς εἶχον αυτοῖς, παντάπασιν ηδη
καλῶς και ασφαλῶς η ἀρχη ἐδόκει αυτοῖς κατεσκευάσθαι. 5 Πολλὰ μεν ουν αν τις ἔχοι και ἄλλα λέγειν καὶ 'Ελλη- IV νικὰ καὶ βαρβαρικά, ως θεοὶ οἴτε τῶν ἰσεβούντων ουτε τῶν
ανόσια ποιούντων ἀμελοῖσι I/υν γε μην λέξω τα προκείμενα. Λακεδαιμ ιοί τε γὰρ οι ὀμόσαντες αυτονόμους ἐάσειν τὰς πόλεις την εν Θηβαις ἰκρόπολιν κατασχόντες υπ' aυ-io τῶν μόνων τῶν ἰδικηθέντων ἐκολάσθησαν πρῶτον oυδ' υφ' ενὸς τῶν πώποτε ανθρώπων κρατηθέντες, τούς τε τῶν πολιτῶν εισαγαγόντας εις την ὀκρόπολιν αυτοῖς και βουληθέντας Λακεδαιμονίοις δουλεύειν την πόλιν, ἄστε αυτοὶ τυραννεῖν, την τούτων αρχην επτὰ μόνον τῶν φυγόντων ηρκεσαν κατα- 15 λῆσαι. ως δε τοῖτ ἐγένετο διηγησομαι.
'Hν τις Φιλλίδας, ὁς ἐγραμμάτευε τοῖς περι Ἀρχίαν aπολεμάρχοις, καὶ τὰλλα υπηρετει, ως ἐδόκει, ἄριστα. τούτω δ' ὰφιγμένω Ἀθηναρε κατὰ πρὼξίν τινα καὶ πρόσθεν γνώριμος ὼν Μελων τῶν Ἀθηναζε πεφευγότων Θηβαίων συγ-ao γίγνεται, καὶ διαπυθόμενος μεν τα περὶ Ἀρχίαν τε τον πολεμαρχουντα και την περὶ Φίλιππον τυραννίδα, γνοῖς δεμισοῖντα αυτὸν ἔτι μὰλλον αυτοῖ τὰ οἴκοι, πιστὰ δοῖς και λαβὼν συνέθετο ως δει ἔκαστα γίγνεσθαι. εκ δε τούτου 3προσλαβὼν ὁ Μελων εξ τοῖς ἐπιτηδειοτάτους τῶν φευγόν - 23 των ξιφίδια εχοντας καὶ ἄλλο οπλον ουδέν, ἔρχεται πρῶτον μεν εις την χώραν νυκτός' ἔπειτα δε ημερεύσαντες ἔν τινι
τύπω ἐρημω προς τὰς πύλας ηλθον, ως δη ἐξ αγροῖ ἀπιόντες, ηνίκαπερ οι απὸ τῶν ἔργων ὀψιαίτατοι. ἐπεὶ δ' εἰσηλθονεις την πόλιν, διενυκτέρευσαν μεν εκείνην την νύκτα παρὰ
3o Xάρωνί τινι, καὶ την επιοῖσαν δε ημέραν διημέρευσαν. ὁ μεν 4oυν Φιλλίδας τά τε ἄλλα επεμελεῖτο τοῖς πολεμάρχοις, ω S
188쪽
Ἀφροδίσια ἄγουσιν επ' εξόδω της πχὴς, και δη καὶ γυναῖκας πάλαι υπισχνούμενος ἄξειν αυτοῖς τὰς σεμνοτάτας και καλλίστας των εν Θηβαις, τότε εφη ἄξριν. οι δε, ησαν; γὰρ τοιοfτοι, μάλα ηδεως προσεδεχοντο νυκτερεύειν. επεὶ δε εδείπνησάν τε και συμπροθυμουμενου εκείνου ταχυ εμε- 5θύσθησαν, πάλαι κελευόντων ἄγειν τὰς εταίρας, εξελθωνηγαγε τους περὶ Μελωνα, τρεῖς μεν στείλας δεσποινaς,6 τους δε ἄλλους ως θεραπαίνας. κἀκείνους μεν εισηγαγενεις το προταμιεῖον του πολεμαρχείου, αυτος δ' εἰσελθων εἶπε τοῖς περὶ 'Αρχίαν οτι Ουκ αν φασιν εισελθεῖν αι γυναικες, 1 o
λευον πάντας ἐξιέναι, ὁ δε Φιλλίδας δοῖς οἶνον εις ενὸς των διακόνων εξεπεμψεν αυτούς. εκ δε τούτου εισηγαγε τὰς εταίρας δη, καὶ ἐκάθι se παρ' εκάστω. ῆν δε σύνθημα, επεὶ 7 καθίθοιντο, παλιν ευθυς ὰνακaλυφαμένους. οι μεν δη ουτω 15 λεγουσιν αυτους ὰποθανεῖν, οι δε και ὼς κωμαστὰς εἰσελθόντας τους ὰμφὶ Μελωνα ὰποκτεῖναι τους πολεμάρχους. λαβων δε ὁ Φιλλίδας τρεῖς αυτων ἐπορεύετο επι την τοῖ Λεοντιάδου οικίαν κόψας δε την θύραν εἶπεν οτι παρὰ των πολεμάρχων ἀπαγγεῖλαί τι βούλοιτο. ὁ δε ετύγχανε μεν ao χωρὶς κατακείμενος ετι μετὰ δεῖπνον, και η γυνη εριουργουσα παρεκάθητο. εκελευσε δε τον Φιλλίδαν πιστὸν νομίζων εἰσιέναι. οι δ' επεὶ εισηλθον, τον μεν ὰποκτείναντες, τηνδε γυναικα φοβησαντες κατεσιώπησαν. εξιόντες δε εἶπον την θύραν κεκλεῖσθαι εἰ δε ληψονται ἀνεωγμένην, ηπεί- 258 λησαν ἀποκτεῖναι ἄπαντας τους εν τI Oικω. επει δε ταῖτα επεπρακτο, λαβων δύο ὁ Φιλλίδας των ἰνδρῶν ηλθε πρ0ς τὸ ἰνάκειον, και εῖπε τω ειργμοφύλακι οτι ἄνδρα ἄγοι παρὰ πολεμάρχων ὁν εἶρξαι δέοι. ως δε ἰνεωξε, τοῖτον μενευθυς ἀπεκτειναν, τους δε δεσμώτας ελυσαν. καὶ τούτους
9 ταμιεῖον StephantiS πολεμάρχου V corr. CX πολεμαρχεῖν
189쪽
V. iv μὲν ταχυ τῶν ἐκ της στοὰς οπλων καθελόντες ωπλισαν, καιὰγαγόυτες ἐπὶ το 'Αμφεῖον θέσθαι ἐκέλευον τα Oπλa. εκ 9δε τουτου ευθυς ἐκηρυττον ἐξιέναι πάντας Θηβαίους, ιππέας τε καὶ ὁπλίτας, ως των τυράννων τεθνεώτων. οι δὲ πολῖται,5 ἔως μὲν νυξ ην, ἀπιστοῖντες ησυχίαν εἶχον ἐπεὶ δ' ημέρατ ην και φανερον ην το γεγενημένον, ταχυ δη και οι ὁπλῖται κaι οι ἱππεῖς συν τοῖς οπλοις ἐξεβοήθουν. ἔπεμψαν δ' ιππέας οἱ κατεληλυθότες καὶ ἐπι τους προς τοῖς ὁρίοις Ἀθηναίων τουςJ δυο των στρατηγῶν. οι δ' εἰδότες τO πρὼγμα 1o εφ' ὁ ἀπεστάλκεσαν . . ο μέντοι ἐν τy ἀκροπόλει αρμοστης IO ἐπεὶ Ισθετο το νυκτερινον κηρυγμα, ευθυς ἔπεμψεν εις ΙΠλαταιὰς καὶ Θεσπιὰς ἐπι βοηθειαν. καὶ τους μεν Πλαταιὰς αἰσθόμενοι προσιόντας οι των Θηβαίων ιππεις, ὰπαντησαντες ἀπέκτειναν αυτῶν πλέον η εἴκοσιν ἐπεὶ δὲ εισηλθον 13 ταῖτα πράξαντες καὶ οι 'Aθηναῖοι ἀπὸ τῶν ὁρίων ηδη παρησαν, προσέβαλον προς την ἰκρόπολιν. ως δὲ ἔγνωσαν οι ἐν τI IIὰκροπόλει ολίγοι οντες, την τε προθυμὶν τῶν προσιόντωναπάντων ἐώρων, και τῶν κηρυγμάτων μεγάλων γιγνομένων τοῖς πρώτοις ἀναβὰσιν, ἐκ τουτων φοβηθέντες εἶπον οτι ao ἀπίοιεν αν, ει σφίσιν ασφάλειαν μετὰ τῶν οπλων ὰπιοῖσι
διδοῖεν. οι δὲ ασμενοί τε ἔδοσαν li ντουν, καὶ σπεισάμενοι καὶ ὁρκους ὀμόσαντες ἐπι τουτοις ἐξέπεμπον. ἐξιόντων II μέντοι, ὁσους ἐπέγνωσαν τῶν ἐχθρῶν οντας, συλλαμβάνον - τες ὰπέκτειναν. ησαν δέ τινες es καὶ υπὸ 'Aθηναίων τῶν as ἀπὸ τῶν ὁρίων ἐπιβοηθησάντων ἐξεκλάπησαν καὶ διεσώθησαν. οἱ μέντοι Θηβαῖοι καὶ τους παῖδας τῶν ἰποθανόντων, οσοις ησαν, λαβόντες ὰπέσφαξαν. Ἐπει δὲ ταῖτα ἐπυθοντο οἱ Λακεδαιμόνιοι, τον μὲν Ι3αρμοστην τον ἐγκαταλιπόντα την ἰκρόπολιν καὶ ουκ ἰνα-3Q μείναντα την βοηθειαν ὰπέκτειναν, φρουρὰν δὲ φαίνουσιν ἐπὶ τους Θqβαίους. καὶ Ἀγησίλαος μὲν λέγων οτι υπὲρ τετταράκοντα ἶφ' ηβης εἴη, καὶ ωσπερ τοῖς ἄλλοις τοῖς
190쪽
τqλικουτοις Ουκετι ἀνάγνη εἴη τῆς ἐαυτων ελ στρατευεσθαι,ουτω δη και βασιλευσι τον αυτὸν νόμον ἄντα ὰπεδείκνυε. κἀκεῖνος μεν δὴ λεγων ταυτα ουκ εστρατευετο. ου μεντοι τούτου γ' ενεκεν κατεμεινεν, ἰλλ' ευ εἰδὼς ὁτι ει στρατηγοίη, λεξοιεν οι πολῖται ὼς Ἀγησίλαος, ὁπως βοηθήσειε τοῖς 5 τυράννοις, πράγματα τῆ πόλει παρεχοι. εἴα ουν αυτους I4 βουλεύεσθαι ὁποῖόν τι βούλοιντο περὶ τουτων. οἱ δ' εφοροι διδασκόμενοι υπὸ των μετὰ τὰς εν Θήβαις σφαγὰς εκπεπτωκότων, Κλεόμβροτον εκπεμπουσι, πρῶτον τότε ηγούμενον, μάλα χειμῶνος ἄντος. την μεν ουν δι 'Ελευθερῶν Oδὸν Io Xaβρίας εχων 'Aθηναίων πελταστὰς εφύλαττεν ὁ δε Κλεόμβροτος ανεβαινε κατὰ την εἰς ΓΠλαταιὰς φερουσav. προῖόντες δε οι πελτασταὶ περιτυγχάνουσιν επὶ τω ἄκρω φυλάττουσι τοῖς εκ του ἀνακείου λελυμενοις, ὼς περὶ εκατὸν καὶ πεντήκοντα ουσι. καὶ τούτους μεν ἄπαντας, ει μη τις I3εξεφυγεν, οι πελτασταὶ ἀπεκτειναν' αὐτὸς δε κατεβαινε προς 15 τὰς ΙΠλαταιάς, ετι φιλίας ουσας. επει δε εις Θεσπιὰς ἀφίκετο, εκεῖθεν ὁρμηθεὶς εις Κυνὸς κεφαλὰς ουσας Θηβαίωνεστρατοπεδεύσατο. μείνας δε εκεῖ περὶ εκκαίδεκα ημερας ἀπεχώρησε πάλιν εις Θεσπιάς. κἀκεῖ μεν αρμοστὴν κατε- 2oλιπε Σφοδρίαν καὶ απὸ των συμμάχων το τρίτον μερOSεκάστων' παρεδωκε δε αυτω καὶ χρήματα οσα ετυγχανεν 16 οἴκοθεν εχων, καὶ εκελευσε ξενικὸν προσμισθουσθαι. καὶ
ὁ μεν Σφοδρίας ταυτ επραττεν. ὁ δε Κ λεόμβροτος ἀπῆγενε τ' οἴκου την διὰ Κρεύσιος τους μεθ' αυτου στρατιώτας καὶ 25
μάλα ἀπορουντας πότερά ποτε πόλεμος προς Θηβαίους δεριρήνη εἴη ήγαγε μεν γὰρ εις την των Θηβαίων τὸ στρά -
17 τευμα, ἀπῆλθε δε ὼς εδύνατο ελάχιστα κακουργήσας. ὰπιόντι γε μην ἄνεμος αυτω εὐλέος επεγενετο, ιν καὶ οιωνίθοντό τινες σημαίνειν προ των μελλόντων. πολλὰ μεν γὰρ καὶ 3o