Xenophontis Opera omnia

201쪽

μεν τριήρεις επληρωσαν, Πολλις δ' αυτῶν ναυaρχος εγενετο. καὶ μεντο ι Ουκ εψεύσθησαν οἱ ταυτα γνόντες, aλλ' οἱ Ἀθηναῖοι επολιορκοῖντO' τα γὰρ σιταγωγὰ αυτοῖς πλοῖα επὶ μεν τον Γεραστὸν ἀφίκετο, ε κεῖθεν δ' Ουκετι ηθελε πaρα-5 πλεῖν, του ναυτικου ἄντος του Λακεδαιμονίων περί τε Αἴγιναν

καὶ Κεω καὶ 'Aνδρον. γνόντες δ' οι Ἀθηναῖοι την aνάγκην,ενεβησαν αυτοὶ εις τὰς ναυς, και ναυμαχήσαντες προς

τον Πόλλιν Xαβριου ηγουμενου νικῶσι τy ναυμαχία. καὶ ὁ μεν σῖτος τοῖς 'Aθηναίοις Ουτω πaρεκομίσθη. Iraρα- 62 Io σκευα μενων δε των Αακεδαιμονίων στράτευμα διαβιβάζειν επὶ τους Βοιωτους, εδεήθησαν οι Θηβαῖοι των Ἀθηναίων περὶ Πελοπόννησον στράτευμα πεμψaι, νομίσοντες εἰ τOsτογενοιτο, ου δυνaτὸν εσεσθαι τοῖς Λακεδαιμονίοις ἄμα μεντην εαυτων χωραν φυλάττειν, ἄμα δε τὰς περὶ εκεῖνα τὰ

Ι5 χωρία συμμαχίδας πόλεις, ἄμα δε στράτευμα διαβιβάζεινικaνὸν προς εaυτούς. καὶ οἱ Ἀθηναῖοι μεντοι ὀργιζόμενοι 63 τοῖς Λακεδαιμονίοις διὰ το Σφοδρία εργον, προθυμως εὐ- πεμψαν περὶ την Πελοπόννησον ναυς τε εξήκοντα πληρώ σaντες καὶ στρατηγὸν aυτων Tιμόθεον ελόμενοι. ἄτε δε ao τὰς Θήβας ουκ εμβεβληκότων των πολεμίων οἴτ ενω Κλεόμβροτος δεγε την στρατιὰν ετει ουτ εν ω Tιμόθεος περιεπλευσε, θρασεως δη εστρατεύοντο οἱ Θηβαῖοι επὶ τὰς περιοικίδας πόλεις καὶ πάλιν αυτὰς ὀνελάμβaνον. ὁ μεντοι 64Tιμόθεος περιπλεύσας Κερκυραν μεν ευθὴς υψ' εaυτῶ εποιή-ῖ5 σατο ου μεντοι δενδραποδίσατο Ουδε ἄνδρας εφυγόδευσεν ουδε νόμους μετεστησεν εξ ων τὰς περὶ εκεῖνα πόλεις πάσας εὐμενεστερας εσχεν. ἰντεπλήρωσαν δε καὶ οἱ Aaκε- 65 δαιμόνιοι ναυτικόν, καὶ Νικόλοχον ναύαρχον, μάλα θρασυν ἄνδρα, εξεπεμψαν ὁς επειδὴ εῖδε τὰς μετὰ Ttμοθεου νaυς,

30 ουκ εμέλλησε, καίπερ εξ νεων αυτῶ απουσῶν των Ἀμβρaκιωτίδων, αλλὰ πεντε καὶ πεντήκοντα εχων ναυς εξήκοντα

202쪽

V. iv

Οἴσαις ταῖς μετα Τιμοθέου ἐναυμάχησε. καὶ τότε μεν66 ἡττήθη, καὶ τροπαῖον ὁ δ ιμόθεος ἔστησεν εν Ἀλυζεία. ὁ δὲ ἰνειλκυσμένων των Tιμοθέου νεῶν καὶ επισκευαρομένων, ἐπεὶ παρεγένοντο αυτῶ αι Ἀμβρακιώτιδες ἔξ τριήρεις, επὶ την Ἀλυθειαν ἔπλευσεν, ἔνθα ην ὁ Tιμόθεος. ως δε Ουκ 5 ἀντανῆγε, τροπαιον αυ κἀκεῖνος ἐστησατο εν ταῖς ἐγγυτάτω νήσοις. ὁ δε Tιμόθεος ἐπεὶ ας τε ἡ ἶχεν ἐπεσκεύασε καὶ ex Κερκυρας ἄλλας προσεπληρώσατο, γενομένων αυτω Tων πασῶν πλέον ἐβδομηκοντα, πολυ δη υπερεῖχε ναυτικῶ' χρηματα μέντοι μετεπέμπετο Ἀθήνηθεν πολλῶν γαρ εδεῖτο, 1o

203쪽

ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ

οἱ δὲ Θηβαῖοι ἐπεὶ κατεστρέψαντο τὰς εν τy Βοιωτία πόλεις, ἐστράτευον καὶ εις την Φωκίδα. ως δ' aυ καὶ οἱ Φωκεῖς επρέσβευον εις τυ, Λακεδαίμονα και ἔλεγον οτι εἰ μ)ὶ βο 5 θήσοιεν, ου δυνησοιντο μη πείθεσθαι τοῖς Θηβαίοις, εκ τούτου οἱ Λακεδαιμόνιοι διαβιβάθουσι κατὰ θάλατταν εις Φωκέας Κλεόμβροτόν τε τον βασιλέα καὶ μετ' αυτοῖ τέττaρας μόρας καὶ των συμμάχων το μέρος. Σχεδὸν δὲ περὶ τουτον τὸν χρόνον καὶ ἐκ Θετταλίας et Io ὰφικνεῖται πρὸς το κοινὸν των Λακεδαιμονίων Πολυδόμaς Φαρσάλιος. οἶτος δε καὶ ἐν τp aon Θετταλία μαλα

ηυδοκίμει, καὶ εν αυτῆ τῆ πόλει Ουτως ἐδόκει καλός τε κὰγαθὸς εἶναι ωστε καὶ στασιάσαντες οἱ Φaρσάλιοι πaρa- κατέθεντο αυτω την ἰκρόπολιν, καὶ τὰς προσόδους επέτρεψαν I5 λαμβάνοντι, οσα εγέγραπτο εν τοῖς νόμοις, εἴς τε Ta ιερὰ ἀναλίσκειν καὶ εις την aλλην διοίκησιν. κὰκεῖνος μέντοι 3 απὸ τουτων των χρημάτων την τε ἄκραν φυλάττων διέσωθεν αυτοῖς καὶ τἶλλα διοικῶν ὰπελογίζετο κατ ενιαυτόν. καὶοπότε μεν ἐνδεησειε, παρ ἐαυτου προσετίθει, οπότε δε περιροῖο γένοιτο της προσόδου, ἀπελάμβανεν. ην δὲ καὶ ἄλλως φιλόξενός τε καὶ μεγαλοπρεπης τον Θετταλικὸν τρόπον.

ουτος ουν ἐπεὶ ἀφίκετο εις την Λακεδαίμονa, εἶπε τοιάδε.

204쪽

VI. i

4 Ἐγώ, ω ἄνδρες Λακεδαιμόνιοι, πρόξενος υμῶν οῦν καὶευεργέτης εκ πάντων ων μεμνημεθα προγόνων, ἀξιῶ, εάν τέ τι απορῶ, προς- ἰέναι, εάν τέ τι χαλεπὸν ἡμῖν εν τὶ

Θετταλία συνιστηται, σημαίνειν. ακουετε μὲν Ουν ευ οἶδ'

οτι καὶ υμεῖς Ἱάσονος ἄνομα ὁ γαρ di ηρ καὶ δύναμιν ἔχει εμεγάλην καὶ ὀνομαστός ἐστιν. ουτος δὲ σπονδὰς ποιησά-s μενος συνεγένετό μοι, καὶ εἶπε τάδε Ori μέν, ὼ Πολυδάμα, καὶ aκουσαν την υμετέραν πόλιν Φάρσαλον δυναίμην αν παραστησασθαι ἔξεστί σοι εκ τῶνδε λογίζεσθαι. εγὼ γάρ, εφη, ἐχω μὲν Θετταλίας τὰς πλείστας καὶ μεγίστας πόλεις io συμμάχους' κατεστρεψάμην δ' αυτὰς υμῶν συν αυταις τaεναντία ἐμοὶ στρατευομένων. καὶ μην οἶσθά γε οτι ξένους ἔχω μισθοφόρους εις ἐξακισχιλίους, οἶς, ως ἐγὼ οἶμαι, Ου- δεμία πόλις δύναιτ' αν ραδίως μάχεσθαι. αριθμὸς μὲν γάρ, ἔφη, καὶ ἄλλοθεν ουκ αν ἐλάττων ἐξέλθοι ὰλλα τα μὲν εκ I5 τῶν πόλεων στρατευματα τους μὲν προεληλυθότας ηδη ταῖς ηλικίαις ἔχει, τους δ' Οἴπω ακμάζοντας σωμασκουσί γε μην μάλα ολίγοι τινὲς εν ἐκάστp πόλει παρ' ἐμοὶ δὲ Ουδεὶς 6 μισθοφορεῖ, οστις μη ικανός ἐστιν ἐμοὶ ἴσα πονεῖν. αυτὸς δ' ἐστί, λέγειν γὰρ χρη προς υμὰς τἀληθη, καὶ το σῶμα ao μάλα εὐρωστος καὶ ἄλλως φιλόπονος. καὶ τοίνυν τῶν παρ' αυτοῦ πεῖραν λαμβάνει καθ' ἐκάστην ημέραν ηγειται γὰρ συντοῖς οπλοις καὶ ἐν τοῖς γυμνασίοις καὶ οταν πy στρατεύηται. καὶ Οἴς μὲν αν μαλακοῖς τῶν ξένων αισθάνηται, ἐκβάλλει,οος δ' αν ὁρα φιλοπόνως καὶ φιλοκινδύνως ἔχοντας προς *5 τοῖς πολέμους, τιμα τοῖς μὲν διμοιρίαις, τοῖς δὲ τριμοιρίαις, τοῖς δὲ καὶ τετραμοιρίαις, καὶ ἄλλοις δώροις, καὶ νόσων γε θεραπείαις καὶ περὶ ταφὰς κοσμωρ ἄστε πάντες ἴσασιν οι παρ' ἐκείνω ξένοι οτι η πολεμικη αυτοῖς αρετη ἐντιμότατόν 7 τε βίον καὶ ἰφθονώτατον παρέχεται. ἐπεδείκνυε δέ μοι 3Qεἰδότι υτι καὶ υπηκοοι γ δη αυτῶ εῖεν Μαρακοὶ καὶ Δόλοπες καὶ

205쪽

φοβουμενος ου ραδίως αν υμὰς οἰοίμην καταστρεψασθαι; τάχα ουν υπολάβοι aν τις εμου απειρος' Tί ουν μελλεις και Ουκ ηδη στρατευεις επὶ τους Φαρσαλίους; οτι νη Δία 5 τῶ παντὶ κρεῖττόν μοι δοκεῖ εἶναι εκόντας υμὰς μαλλον η ἄκον raς προσαγαγεσθαι. βιασθεντες μεν γὰρ υμεῖς τ αν βουλευοισθε ο τι δυναισθε κακον εμοί, εγώ τ αν υμὰς ὼς ασθενεστατους βουλοίμην εἶναι' ει δε πεισθεντες μετ εμοῆγενοισθε, δηλον οτι αυξοιμεν αν ο τι δυναίμεθα ὰλληλους. Io γιγνώσκω μεν ουν, ὼ ΙΠολυδάμα, οτι η ση πατρὶς εις σε 8αποβλεπει εὰν δε μοι φιλικῶς αυτην εχειν πaρασκευασyς,υπισχνοωαί σοι, εφη, εγὼ μεγιστόν σε των εν τη Ἐλλάδι μετ εμε καταστησειν. οἴων δε πραγμάτων τα δευτερά σοι δίδωμι ἄκουε, καὶ μηδεν πίστρυε μοι ο τι αν μη λογιομενω 15 σοι αληθες φαίνηται. ουκουν τουτο μεν ευδηλον ημῖν, οτι Φαρσάλου προσγενομενης καὶ των εξ υμῶν ηρτημενων πόλεωνευπετῶς αν εγὼ ταγὸς Θετταλων απάντων κατασταίην' ως γε μην, οταν ταγευηται Θετταλία, εις ε ξακισχιλίους μεν οιιππευοντες γίγνονται, ὁπλῖται δε πλείους η μυριοι καθίστανται.

zo ὼν εγὼ καὶ τὰ σώματα καὶ την μεγαλοψυχίαν ορῶν οἶμαι αν 9αυτῶν ει καλῶς τις επιμελοῖτο, Ουκ εἶναι εθνος ὁποίω αν ἀξιώσαιεν υπηκοοι εἶναι Θετταλοί. πλατυτάτης γε μην γηSουσης Θετταλίας, πάντα τὰ κύκλω εθνη υπηκοα μεν εστιν,οταν ταγὸς ενθάδε κατασyn' σχεδὸν δε πάντες οι ταυτyas ἀκοντισταί εισιν ωστε καὶ πελταστικῶ εἰκὸς υπερεχειν τηνημετεραν δυναμιν. καὶ μην Βοιωτοί γε καὶ οι ἄλλοι πάντες Ioοσθι Λακεδαιμονίοις πολεμοῖντες υπάρχουσί μοι συμμαχοι καὶ ἀκολουθεῖν τοίνυν ἰξιουσιν εμοί, au μόνον απὸ Λακεδαιμονίων ελευθερῶ αυτους. καὶ Ἀθηναῖοι δε ευ οιδ' ἔτι πάντα 3ο ποιησαιεν αν ἄστε συμμαχοι ημῖν γενεσθαι ὰλλ' εγὼ ουκαν μοι δοκῶ προς αυτους φιλίαν ποιήσασθαι. νομίω γὰρ

206쪽

VI. 1

ἔτι ρῆον την κατὰ θάλατταν η την κατὰ γην αρχην παραλα- 11 βεῖν ἄν. ει δὲ εἰκότα λογίομαι, σκοπει, ἔφη, και ταῖτa.

ἔχοντες μέν γε Μακεδονίαν, ἔνθεν καὶ Ἀθηναῖοι τα ξύλα

ἄγονται, πολυ δηπου πλείους εκείνων ικανοὶ ἐσόμεθα ναῖς ποιησασθαι. ἀνδρῶν γε μην ταύτας πληρουν πότερον Ἀθη- 5 ναίους η ημὰς εικος μὰλλον δύνασθαι, τοσούτους καὶ τοιου - τους εχοντας πενέστας; τους γε μην ναυτας τρέφειν πότερονημὰς ἱκανωτέρους εικος εἶναι τους δι' αφθονίαν και ἄλλοσε σιτον ἐκπέμποντας η Ἀθηναίους τους μηδ' αυτοῖς ικανον

12 εχοντας, ἄν μη πρίωνταις και χρημασί γε εικος δηπου ημὰς io ἀφθονωτέροις χρησθαι μη εις νησύδρια αποβλέποντας, ἀλλ' ηπειρωτικὰ ἔθνη καρπουμένους. πάντα γὰρ δηπου τὰ κύκλωφόρον φέρει, οταν ταγεύηται τὰ κατὰ Θετταλίαν. οἶσθα δεδηπου οτι και βασιλεῖς ὁ ΙΠερσῶν ου νησους ὰλλ' ηπειρον

καρπούμενος πλουσιώτατος ανθρωπων ἐστίν' ὁν εγὼ υπη- 15κοον ποιησασθαι ἔτι ευκατεργαστότερον ηγοῖμαι εἶναι η την

Ἐλλάδα. οἶδα γὰρ πάντας τοῖς εκεῖ ανθρωπους πλην ενὸς μὰλλον δουλείαν η αλκην μεμελετηκότας, οἶδα δε ὐφ' οἴας δυνάμεως και της μετὰ Κύρου ἀναβάσης καὶ της μετ' Ἀγη - Ι3 σιλάου εις πὰν ἀφίκετο βασιλεύς. ἐπεὶ δὲ ταῖτ' ειπόντος aoαυτοῖ ἐγω ἀπεκρινάμην οτι τὰ μεν ἄλλα ἀξιόσκεπτα λέγει, τὸ δὲ Λακεδαιμονίοις ἄντας φίλους ἀποστηναι προς τοῖς εναντίους, μηδὲν ἔχοντας ἐγκαλεῖν, τοῖτ', ἔφην, ἄπορόν μοι δοκεῖ εἶναι ὁ δ' ἐπαινέσας με καὶ εἰπὼν ἔτι μὰλλον ἐκτέον

μου εἴη, οτι τοιοῖτος ειην, ἀφηκέ μοι ἐλθόντι προς υμὰς 25 λέγειν τἀληθη, οτι διανοοῖτο στρατεύειν επὶ Φαρσαλίους, ει μη πεισοίμεθα. αἰτεῖν οἶν ἐκέλευε βοηθειαν παρ' υμῶν. καὶ εὰν μέν σοι, ἔφη, διδῶσιν ωστε σε πείθειν ικανην πέμπειν συμμαχίαν ως ἐμοὶ πολεμεῖν, ἄγ', ἔφη, καὶ τούτω χρώμεθα ὁ τι ἄν ἀποβαίνη εκ τοῖ πολέμου ὰν δέ σοι μη 3o δοκῶσιν ἱκανῶς βοηθεῖν, Ουκ ηδη ανέγκλητος ἄν δικαίως

207쪽

VI. ειης τy πατρίδι η σε τιμὰ καὶ συ πράττοις τα κράτιστa; περὶ τουτων δη εγὼ ηκω προς υμὰς καὶ λέγω πάντα ὁσα 14 ἐκει αυτός τε ὁρω καὶ ε κείνου ἀκήκοα. καὶ νομίζω ουτως ἔχειν, ω ἄνδρες Λακεδαιμόνιοι, ως ει μὲν πέμψετε ἐκεισε

ε δυναμιν μη ἐμοὶ μόνον ἀλλα καὶ τοῖς ἄλλοις Θετταλοῖς

ἱκανην ' δοκεῖν εἶναι ' προς Ἱάσονα πολεμεῖν, ἀποστησονταιαυτου αἱ πόλεις' πὰσαι γὰρ φοβουνται οποι ποτὲ προβη - σεται η του ἀνδρὸς δυναμις ει δὲ νεοδαμώδεις καὶ ἄνδρα ἰδιωτην οἴεσθε ἀρκέσειν, συμβουλεύω ησυχίαν εχειν. ευ Isio γὰρ ἴστε, προς τε μεγάλην ἔσται ρωμην ὁ πόλεμος, καὶ προς ἄνδρα ος φρόνιμος μὲν ούτω στρατηγός ἐστιν ως ὁσα τε λανθάνειν και οσα φθάνειν καὶ υσα βιάζεσθαι επιχειρεῖ ου μάλα ἀφαμαρτάνει. ικανος γάρ ἐστι καὶ νυκτὶ οσαπερημέρα χρησθαι, καὶ Oταν σπευδy, ἄριστον καὶ δεῖπνον ποιη- 15 σάμενος ἄμα πονεῖσθαι. οἴεται δε καὶ ἀναπαύεσθαι χρηναι,

οταν ὰφίκηται ἔνθ' αν Δρμημένος p καὶ διαπράξηται ἁ δει

καὶ τους μεθ' aυτου δε ταυτα εἴθικεν. ἐπίσταται δὲ καὶ ὁταν ἐπιπονησαντες αγαθόν τι πράξωσιν οι στρατιῶται, ἐκ- πλησαι τὰς γνωμας αυτῶν' ἄστε καὶ τουτο μεμαθηκασι Io πάντες Oι μετ' aυτου, ὁτι εκ των πόνων καὶ τα μαλακὰ

γίγνεται. καὶ μην εγκρατέστατος γ' ἐστὶν ID εγὼ οἶδα 16των περὶ το σῶμα ηδονῶν ωστε ουδὲ διὰ ταυτα ασχολίαν εχει το μη εις τοὶ πράττειν αεὶ το δεόμενον. υμεῖς Ουν σκεψάμενοι εἴπατε προς εμέ, ωσπερ υμῖν προσηκει, Oποῖα as δυνησεσθέ τε καὶ μέλλετε ποιησειν. o μεν ταυτ εἶπεν. οι δὲ Λακεδαιμόνιοι τότε μὲν ἰνε- 17 βάλοντο την ἀπόκρισιν τη δ' υστεραία καὶ τp τρίτy λογισάμενοι τάς τε ἔξω μόρας οσαι αυτοῖς εῖεν καὶ τὰς περὶ

208쪽

VI. i

Λακεδαίμονα προς τας ἔξω των Ἀθηναίων τριήρεις καὶ τον

προς τους ομόρους πόλεμον, ὰπεκρίναντο οτι εν τω παρόντι Ουκ αν δύναιντο ἱκανην αυτω εκπεμψαι επικουρίαν, ἰλλ' ἀπιόντα συντίθεσθαι αυτὸν ε κελευον οπy δύναιτο ἄριστα τά I 8 τε εαυτου καὶ τα της πόλεως. κἀκεῖνος μεντοι επαινεσας 5την απλόrqτα της πόλεως ἀπῆλθε. καὶ την μεν ακρόπολιντων Φαρσαλίων εδεῖτο του Ἱάσονος μη ὰναγκάσαι αυτὸν παραδοῖναι, οπως τοῖς παρακαταθεμενοις διασω η' τους δε εαυτοῖ παῖδας εδωκεν ὁμηρους, υποσχόμενος αυτω την τε πόλιν πείσας εκοῖσαν σύμμαχον ποιήσειν καὶ ταγὸν συγ- Ιοκατaστήσειν αυτόν. ὼς δε τα πιστα εδοσαν ἀλλήλοις,

ευθὴς μεν οι Φαρσάλιοι ειρήνην ἡγον, ταχύ δε ὁ Ἱάσων

I9 ὁμολογουμενως ταγὸς των Θετταλῶν καθειστήκει. επεί γε μην ετάγευσε, διεταξεν ιππικόν τε οσον εκαστη πόλις δυνατὴ ῆν παρεχειν καὶ ὁπλιτικόν. και εγενοντο αυτω ιππεῖς μεν 15 σὴν τοῖς συμμάχοις πλείους ἡ ὀκτακισχίλιοι, ὁπλῖται δεελογίσθησαν Ουκ ελάττους δισμυρίων, πελταστικόν γε μην ἱκανὸν προς πάντας ανθρωπους αντιταχθῆναι' εργον γαρεκείνων γε καὶ τας πόλεις ἀριθμῆσαι, προεῖπε δε τοῖς περιοίκοις πασι καὶ τον φόρον ωσπερ επὶ Σκόπα τεταγμενος λοὴν φερειν. και ταῖτα μεν ουτως επεραίνετο εγὼ δε πάλιν επάνειμι, οθεν εις τας περι Ἱάσονος πράξεις εξεβην. II οι μεν γαρ Λακεδαιμόνιοι καὶ οι σύμμαχοι συνελεγοντοεις τοῖς Φωκρας, οι δε Θηβαῖοι ἀναχωρήσαντες εις τηνεαυτῶν εφύλαττον τας εἰσβολάς. οι δ' Ἀθηναῖοι, αυξανο- ῖ5μενους μεν ὁρῶντες διὰ σφὰς τοῖς Θηβαίους, χρήματά τεου συμβαλλομενους εις το ναυτικόν, αυτοὶ δε ὰποκναιόμενοι

καὶ χρημάτων εἰσφοραῖς καὶ ληστείαις εξ Αἰγίνης καὶ φυλα

καῖς τῆς χώρας, επεθύμησαν παύσασθαι του πολεμου, καὶ πεμψαντες πρεσβεις εις Λακεδαίμονα ειρήνην εποιήσαντο. 3Q

209쪽

VI. Ευθὴς δ' εκεῖθεν δύο τῶν πρεσβεων πλεύσαντες κατa 2 δόγμα τῆς πόλεως ειπον τῶ Tιμοθεω ἀποπλεῖν οἴκαδε ως εἰρήνης οἴσης ὁ δ' ἄμα ἀποπλεων τους των Ζακυνθίων φυγάδας ἀπεβίβασεν εις την χωραν αυτῶν. επεὶ δὲ οι εκ 33 τῆς πόλεως Ζακύνθιοι πεμψαντες προς τους Λακεδαιμονίους ελεγον οἷα πεπονθότες ε ν υπὸ του TιμOθεου, ευθὴς οι Aaκε δαιμόνιοι ἀδικεῖν τε ηγουντο τους Ἀθηναίους καὶ ναυτικὸν πάλιν κατεσκεύαθον καὶ συνετάττοντο εις εξήκοντα ναῖς απ'aυτῆς τε τῆς Λακεδαίμονος καὶ Κορινθου και Λευκάδος και io Ἀμβρακίας και Ηλιδος και Zacύνθου καὶ 'Axaως και Ἐπιδαυρου καὶ Tροιζῆνος xia 'Ερμιόνος καὶ 'Aλιῶν. επιστή - 4σαντες δε ναύαρχον Μνάσιππον εκελευον των τε ἄλλωνεπιμελεῖσθaι τῶν κατ εκείνην την θάλατταν καὶ στρατεύειν επὶ Κερκυραν. επεμψαν δε και προς Διονύσιον διδάσκοντες

I5 ὼς και εκείνω χρήσιμον εἴη την Κερκυραν μη υπ Ἀθηναίοις εἶναι. καὶ ὁ μεν δη Μνάσιππος, επεὶ συνελέγη αυτῶ το 3ναυτικόν, επλευσεν εις την Κερκυραν ειχε δε και μισθοφόρους συν τοῖς εκ Λακεδαίμονος μετ αυτοῖ στρατευομενοις

Ουκ ελάττους χιλίων καὶ πεντακοσίων. επεὶ δε ὰπεβη, 62ο εκράτει τε τῆς γῆς και εδίου εξειργασμενην μεν παγκάλως καὶ πεφυτευμενην την χώραν, μεγαλοπρεπεῖς δε οικήσεις και

πίνειν, ει μη ἀνθοσμίας εἴη. καὶ ἰνδράποδα δὲ καὶ βοσκήματαῖ 5 πάμπολλα ἡλίσκετο εκ τῶν αγρῶν. επειτα δὲ κατεστρατορο 7πεδεύσατο τῶ μεν πεύ- επὶ λόφω ἀπεχοντι τῆς πόλεως ως

πεντε στάδια, προ τῆς χώρας ἄντι, οπως ὰποτεμνοιτο εντεῆθεν,ει τις επὶ την χώραν τῶν Κερκυραίων εξίοι το δὲ ναυτικὸν εις ταπὶ θάτερα τῆς πόλεως κατεστρατοπεδευσεν, ενθεν ωετ 3ο αν τα προσπλεοντα καὶ προαισθάνεσθαι καὶ διακωλύειν. ος δε τούτοις καὶ επὶ τῶ λιμενι, οπότε μη χειμὼν κωλύοι,

210쪽

VI. H

8 ἐφώρμει. ἐπολιόρκει μὲν δη ουτω την πόλιν. ἐπεὶ δε οι Κερκυραῖοι εκ μεν τῆς γης ουδὲν ἐλάμβανον διὰ το κρατεῖσθαι κατὰ γην, κατὰ θάλατταν δὲ Ουδὲν εισήγετο αυτοῖς διὰ το9 ναυκρατεῖσθαι, εν πολλη απορία δεσαν' καὶ πέμποντες προς τους Ἀθηναίους βοηθεῖν τε ἐδέοντο καὶ εδίδασκον ως μέγα 5 μὲν αγαθον ἀποβάλοιεν ἄν, εἰ Κερκύρας στερηθεῖεν, τοῖς δεπολεμίοις μεγάλην ἄν ισχυν προσβάλοιεν εξ ουδεμιὰς γὰρ

πόλεως πλην γε Ἀθηνῶν οὐτε ναῖς ουτε χρηματα πλείω ὰν γενέσθαι. ετι δὲ κεῖσθαι την Κέρκυραν εν καλῶ μὲν του Κορινθιακου κόλπου καὶ τῶν πόλεων at επὶ τουτον καθή - 1 oκουσιν, εν καλῶ δε του την Λακωνικην χώραν βλάπτειν, εν καλλίστω δε της τε αντιπερας πιπείρου καὶ του εις Πελο- Io πόννησον ὰπο Σικελίας παράπλου. ὰκούσαντες δὲ ταfτα οι Ἀθηναῖοι ἐνόμισαν ἰσχυρῶς επιμελητέον εἶναι, καὶ στρατηγον πέμπουσι Κτησικλέα εις ἐξακοσίους ἔχοντα πελταστάς, 15 II Ἀλκέτου δὲ ἐδεήθησαν συνδιαβιβάσαι τούτους. καὶ Ουτοι μὲν νυκτος διακομισθέντες που της χώρας εἰσῆλθον εις

την πόλιν. ἐψηφίσαντο δὲ και εξήκοντα ναῖς πληροῖν, Ι2 Tιμόθεον δ' αυτῶν στρατηγον ἐχειροτόνησαν. ὁ δ' ου δυνάμενος αυτόθεν τὰς ναῖς πληρῶσαι, επὶ νήσων πλευσaς 2oεκεῖθεν επειρὰτο συμπληροῖν, ου φαῆλον ηγούμενος εῖναι επὶ

νομίοντες αυτον ἀναλοῖν τον τῆς ωρας εις τον περίπλουν χρόνον, συγγνώμην Ουκ ἔσχον αυτῶ, αλλὰ παύσαντες αυτον

Ιη τῆς στρατηγίας Ἱφικράτην ὰνθαιροῖνται. ὁ δ' επεὶ κατέστη a 3στρατηγός, μάλα ὀξέως τὰς ναῖς ἐπληροῖτο καὶ τοῖς τριηράρχους ὴνάγκαρε. προσέλαβε δὲ παρὰ τῶν 'Aθηναίων καὶ εἴ πού τις ναῖς περὶ την 'Aττικὴν ἔπλει καὶ την ΙΠάραλον καὶ την Σαλαμινίαν, λέγων ὼς εὰν τἀκεῖ καλῶς γένηται, πολλὰς αυτοῖς ναῖς ὰποπέμψοι. καὶ ἐγένοντο αυτῶ αἱ 3o