Xenophontis Opera omnia

191쪽

V. iv ἄλλα βίαια εποίησεν, ἀτὰρ καὶ υπερβάλλοντος αυτου μετὰ

τῆς στρατιας εκ τῆς Κρευσιος το καθῆκον επὶ θάλατταν ἄρος πολλους μεν ονους κατεκρήμνισεν αυτοῖς σκευεσι, πάμπολλα δε οπλα ὰφαρπασθέντα εξέπεσεν εις τὴν θάλατταν. τέλος 18s δε πολλοὶ ου δυνάμενοι συν τοῖς οπλοις πορευεσθαι, ενθεν και ενθεν του ἄκρου κατέλιπον λίθων εμπλήσαντες υπτίας τὰς ασπίδας. καὶ τοτε μεν τῆς Μεγαρικῆς εν Αἰγοσθένοις εδείπνησαν ως εδυναντο τn δ' υστερata ελθόντες εκομίσαντοτα Oπλα. κaὶ εκ τουτου οἴκαδε ήδη ἔκαστοι ἀπῆσαν ὰφῆκε io γὰρ αυτους ὁ Κλεόμβροτος. οι μεν ουν Ἀθηναῖοι ὁρῶντες τὴν των Λακεδαιμονίων Ι9ρώμην καὶ οτι πόλεμος εν Κορίνθω ουκετι ἡν, ὰλλ' ὐδη παριόντες τὴν Ἀττικὴν οι Λακεδαιμόνιοι εις τὰς Θήβας

ενέβaλλον, ουτως εφοβουντο o στε καὶ τὼ δυο στρατηγώ, is es συνηπιστάσθην τὴν του Mέλωνος επὶ τους περὶ Λεοντιάδην επανάστασιν, κρίναντες τον μεν ἀπέκτειναν, τον δ επεὶ Ουχ υπέμεινεν, εφυγάδευσαν.

οἱ δ' αυ Θηβαῖοι καὶ αυτοὶ φοβουμενοι, εἰ μηδένες 2O ἄλλοι δε αυτοὶ πολεμήσοιεν τοῖς Λακεδαιμονίοις, τοιόνδε

ao ευρίσκουσι μηχάνημα. πείθουσι τον εν ταῖς Θεσπιαῖς aρμοστὴν Σφοδρίαν, χρήματα δόντες, υπωπτευετο, εμβαλεῖν εἰς τὴν Ἀττικήν, D εκπολεμώσειε τους 'Aθηναίους προς τους Λακεδαιμονίους. κἀκεῖνος πειθόμενος αυτοῖς, προσποιησάμενος τον ΙΠειραιὰ καταλήψεσθαι, οτι δὴ απύλωτος δεν,25 ῆγεν εκ των Θεσπιῶν πρω δειπνήσαντaς τους στρaτιώτας, φάσκων προ ημέρας καθανυσειν εις τον Πειραιὰ. Θριὰσι 2Ι δ' aυτω ημέρα επεγένετο, καὶ Ουδεν εντευθεν εποίησεν ωστε λαθεῖν, ὰλλ' επεὶ ἀπετράπετο, βοσκήματα διήρπασε καὶ οικίας επόρθησε. των δ' εντυχόντων τινες τῆς νυκτος φευ-3o γοντες εις το ἄστυ ἀπήγγελλον τοῖς 'Aθηναίοις οτι στρά - τευμα πάμπολυ προσίοι. οι μεν δὴ ταχυ ὁπλισάμενοι καὶ

192쪽

V. iv

22 ἱππεῖς καὶ ὁπλῖται εν φυλακy της πόλεως ησαν. των δε Λακεδαιμονίων καὶ πρεσβεις ἐτύγχανον Ἀθηνησιν ἄντες παρὰ Καλλια τω προξενω Ἐτυμοκλης τε και Ἀριστόλοχος καὶ Ωκυλλος ους οι Ἀθηναῖοι, επει τὸ πρὼγμα ηγγέλθη,

συλλαβόντες εφύλαττον, ως καὶ τούτους συνεπιβουλεύοντας. 5οι δε ἐκπεπληγμένοι τε ησαν τω πράγματι και ἀπελογοῖντο ὼς ουκ αν ποτε Oυτω μωροι ησαν ως ει νδεσαν καταλαμ βανόμενον τον ΙΠειραιὰ, εν τω ἄστει αν υποχειρίους αυτους

παρεῖχον, καὶ ταῖτα παρὰ τω προξενω, ου τάχιστ αν ηυρέ- 23 θησαν. ετι δ' ἔλεγον ως ευδηλον και τοῖς Ἀθηναίοις εσοιτο Iooτι οὐδ' η πόλις των Λακεδαιμονίων ταῆτα συνβδει. Σφοδρίαν γὰρ ευ ειδέναι εφασαν οτι απολωλότα πεύσοιντο υπὸ της πόλεως. κἀκεῖνοι μεν κριθεντες μηδεν συνειδέναι ὰφεί- 24 θησαν. οι δ' εφοροι ἰνεκάλεσάν τε τον Σφοδρίαν καὶ υπηγον θανάτου. εκεινος μεντοι φοβούμενος ουχ υπηκουσεν I5ομως δε καίπερ ουχ υπακούων εις την κρίσιν ἀπέφυγε. και

πολλοῖς εδοξεν αυτη δη ἀδικώτατα εν Λακεδαίμονι ny δίκη

23 'Hν υιος τω Σφοδρία Κλεωνυμος, ηλικίαν τε ἔχων τηνἄρτι εκ παίδων, καὶ ἄμα κάλλιστός τε καὶ ευδοκιμώτατος Ioτων ηλίκων. τούτου δε ερῶν ετύγχανεν Ἀρχίδαμος ὁ Ἀγησιλάου. οι μεν ουν του Κλεομβρότου φίλοι, ἄτεεταῖροι ἄντες τω Σφοδρία, ἀπολυτικῶς αυτos εἶχον, τον δεγε Ἀγησίλαον καὶ τους εκείνου φίλους ἐφοβοῖντο, καὶ τους 26 διὰ μεσου δερ δεινὰ γὰρ εδόκει πεποιηκέναι. εκ τούτου δε 25 ὁ μεν Σφοδρίας εἰπε προς τον Κλεώνυμον Εξεστί σοι, ωυιέ, σῶσαι τον πατέρα, δεηθέντι Ἀρχιδάμου ευμενη Ἀγησίλαον εμοὶ εις την κρίσιν παρασχεῖν. ὁ δε ἀκούσας ετ - μησεν ἐλθεῖν προς τον 'Aρχίδαμον, καὶ ἐδεῖτο σωτηρα αυτω27 του πατρὸς γενέσθαι. ὁ μέντοι 'Aρχίδαμος ἰδων μεν τον 3Q

193쪽

Κλεώνυμον κλαίοντα συνεδάκρυε πaρεστηκώς ὰκούσας δεδεομένου, ἀπεκρίνατο Ἀλλ', ω Κλεώνυμε, ἴσθι μὲν ὁτι εγὼ τὼ ἐμὼ πατρὶ οὐδ' ἰντιβλέπειν δυναμαι, ὰλλα καν τι βούλωμαι διαπράξασθαι εν τI πόλει, πάντων μὰλλον η του 5 πατρὸς δέομαι ομως δ', ἐπει συ κελεύεις, νόμιζε πὰσαν με προθυμίαν ἔξειν ταυτί σοι πραχθηναι. καὶ τότε μὲν δη εκ 28 του φιλιτίου εις τον οἶκον ἐλθὼν ἰνεπαύετο του δ' Ορθρου ἀναστὰς ἐφύλαττε μη λάθοι αυτον Ο πατηρ εξελθών. ἐπεὶ δε εἶδεν αυτον ἐξιόντα, πρῶτον μέν, εἴ τις των πολιτῶν Io παρην, παρίει τούτους διαλέγεσθαι αὐτῶ, ἔπειτα δ', εἴ τις ξένος, ἔπειτα δε καὶ τῶν θεραπόντων τῶ δεομένω παρεχώρει.

τέλος δ', επει ἀπὸ του Ευρώτα ἀπιὼν ὁ Ἀγησίλαος εισηλθεν οἴκαδε, ἀπιὼν ωχετο ουδὲ προσελθών. καὶ τy υστεραία δε ταυτὰ ταυτα ἐποίησεν. ὁ δ' Ἀγησίλαος υπώπτευε μεν ον 2935 ἔνεκεν ἐφοίτα, οὐδὲν μέντοι ηρώτα, ἀλλ' εἴα αυτόν. ὁ δ' αῖ Ἀρχίδαμος ἐπεθύμει μέν, ωσπερ εἰκός, ὁρὰν τον Κλεώ -- νυμον οπως μέντοι ἔλθοι προς αυτον μη διειλεγμένος τῶ πατρι περι ἄν εκεινος ἐδεηθη οὐκ εἶχεν. οι δε ἀμφὶ τον Σφοδρίαν οὐχ ὁρῶντες τον Ἀρχίδαμον ιόντα, πρόσθεν δεῖο θαμίροντα, εν παντὶ ησαν μη λελοιδορημένος υπὸ 'Aγησιλάου εἴη. τέλος μέντοι ὁ 'Αρχίδαμος ἐτόλμησε προσελθεῖν 3Oκαι εἰπεῖν 'si πάτερ, Κλεώνυμός με κελεύει σου δεηθηναι σῶσαί οι τον πατέρα και εγὼ ταυτά σου δέομαι, εἰ δυνατόν. ὁ δ' ἀπεκρίνατο Ἀλλα σοι μὲν ἔγωγε συγγνώμην ἔχω 'ῖ5 αυτὸς μέντοι οπως αν συγγνώμης τύχοιμι παρὰ της πόλεως ἄνδρα μη καταγιγνώσκων ἀδικεῖν οἶς ἐχρηματίσατο ἐπι κακῶτης πόλεως οὐχ ὁρῶ. ὁ δε τότε μὲν προς ταυτα οὐδὲν 3Ι εἶπεν, ἰλλ' ηττηθεὶς του δικαίου ἀπηλθεν. ἴστερον δε ηαυτὸς νοησας η διδαχθεις υπό του εἶπεν ἐλθών Ἀλλ' oτι 30 μέν, ὼ πάτερ, εἰ μηδὲν ηδίκει Σφοδρίας, ἀπέλυσας αν αυτὸν

194쪽

V. iv

oιδα νῆν δέ, εἰ ηδίκηκέ τι, ημῶν ἔνεκεν συγγνώμης υποσου τυχέτω. ὁ δὲ εἶπεν Ουκοῖν αν μέλλη καλὰ ταfθ' ημῖν εἶναι, οἴτως εσται. ὁ μεν δη ταῖτ ἀκούσας μάλα 32 δύσελπις ὼν ὰπει. των δὲ τοῖ Σφοδρία φίλων τις διαλεγόμενος Ἐτυμοκλεῖ εἶπεν 'Υμεῖς μεν, οἶμαι, εφη, πάντες 5οι Ἀγησιλάου φίλοι ὰποκτενεῖτε τον Σφοδρίαν. καὶ ὁ Ἐτυμοκλῆς Μὰ Δία ουκ ἄρα ταἴτ , εφη, ποιησομεν Ἀγησιλάω, ἐπεὶ εκεινος γε προς πάντας οσοις διείλεκται ταὐτὰ λέγει, μη ἀδικεῖν μεν Σφοδρίαν αδύνατον εἶναι' οστις μέντοι παῖς τε ὼν καὶ παιδίσκος καὶ ηβῶν πάντα τα καλὰ ποιων Io

διετέλεσε, χαλεπον εἶναι τοιοῖτον ἄνδρα αποκτιννύναι' την

33 γὰρ Σπάρτην τοιούτων δεῖσθαι στρατιωτῶν. ὁ οἶν ἀκουσας ταῖτα απηγγειλε τῶ Κλεωνύμω. ὁ δ' ησθείς, ευθὴς ἐλθὼν προς τον ' χίδαμον εἶπεν τι μεν ημῶν επιμελy ηδη ἴσμεν ευ δ' ἐπίστω, Ἀρχίδαμε, οτι καὶ ημεῖς πειρασόμεθα 15επιμελεῖσθαι ώς μηποτε συ επὶ τn ημετέρα φιλία αισχυνθyς. καὶ ουκ εψεύσατο, ὰλλα καὶ ζῶν ἄπαντ εποίει οσα καλὰ εν τpΣπάρτy, καὶ εν Λεύκτροις προ τοῖ βασιλέως μαχόμενος συνΔείνωνι τῶ πολεμάρχω τρὶς πεσὼν πρῶτος τῶν πολιτῶν εν μέσοις τοῖς πολεμίοις ἀπέθανε. καὶ ηνίασε μεν εις τὰ ἐσχατα ao

τον 'Aρχίδαμον, ως δ' υπέσχετο, ου κατησχυνεν, ἀλλα μὰλλον ἐκόσμησε. τοιούτω μεν δη τρόπω Σφοδρίας ἀπέφυγε.34 Tῶν μέντοι Ἀθηναίων οι βοιωτιάοντες ἐδίδασκον τονδημον ως οι Λακεδαιμόνιοι Ουχ οπως τιμωρησαιντο, ἀλλακαὶ ἐπαινέσειαν τον Σφοδρίαν, οτι ἐπεβούλευσε χαῖς Ἀθή - 23ναις. καὶ εκ τούτου οι Ἀθηναῖοι ἐπύλωσάν τε τον Πειραιὰ, ναῖς τε ἐναυπηγοῖντο, τοῖς τε Βοιωτοῖς πάσy προθυμία

33 ἐβοήθουν. οι δ' αῖ Λακεδαιμόνιοι φρουράν τε ἔφηναν επὶ τους Θηβαίους, καὶ τον Ἀγησίλαον νομίσαντες φρονιμώτεροναν σφίσι τοῖ Κλεομβρότου ηγεῖσθαι, ἐδέοντο αυτοῖ ἄγειν 3o

195쪽

V. iv την στρατιάν. ὁ δὲ ειπὼν οτι ουδὲν 4ν ὁ τι τη πόλει δοκοίη ἀντειπεῖν παρεσκευάζετο εις την ἔξοδον. γιγνώσκων 36δ' οτι εἰ μη τις προκαταληψοιτο τον Κιθαιρῶνα, ου ράδιον ἔσται εις τὰς Θηβας ἐμβαλεῖν, μαθὼν πολεμουντας τους 5 Κλητορίους τοῖς Dρχομενίοις και ξενικον τρέφοντας, ἐκοινολογησατο αυτοῖς, οπως προσ γένοιτο το ξενικον αὐτῶ, εἴ τι δεηθει'. ἐπεὶ δε τα διαβατηρια ἐγένετο, πέμψας, πρὶν 37εν Tεγέα αυτος ειναι, προς τον ἄρχοντα των πaρὰ τοῖς Κλητορίοις ξένων, καὶ μισθον δους μηνός, ἐκέλευε προκατα-1o λαβεῖν αυτοῖς τον Κιθαιρῶνα. τοῖς δ' Dρχομενίοις εἶπεν,εως στρατεία εἴη, παυσασθαι του πολέμου εἰ δέ τις πόλις στρατιὰς Ουσης ἔξω επὶ πόλιν στρατευσοι, επὶ ταυτην ἔφη

πρῶτον ἰέναι κατὰ το δόγμα τῶν συμμάχων. ἐπεὶ δὲ 38υπερέβαλε τον Κιθαιρῶνα, ἐλθὼν εις Θεσπιὰς ἐκεῖθεν i5 0ρμηθεὶς νει επὶ την τῶν Θηβαίων χώραν. ευρὼν δὲ ἀποτεταφρευμένον τε καὶ ἀπεσταυρωμένον κύκλω το πεδίον καιτὰ πλείστου ἄξια της χώρας, στρατοπεδευόμενος αλλοτ'

ἄλλη καὶ μετ ἄριστον ἐξάγων ἐδyου της χώρας τὰ προς

εαυτου τῶν σταυρωμάτων καὶ της τάφρου. οι γὰρ πολέμιοι, ao οπου ἐπιφαίνοιτο ο Ἀγησίλαος, ὰντιπαρyσαν αυτῶ εντος του χαρακώματος ως ἀμυνούμενοι. καί ποτε ὰποχωρουντος 39αυτου ηδη την ἐπὶ το στρατοπεδον, οι τῶν Θηβαίων ιππεις

τέως αφανεις ἄντες ἐξαίφνης διὰ τῶν ἁδοποιημένων του χαρακώματος εξόδων ἐξελαυνουσι, καὶ οἶα δη ὰπιόντων προς a5 δεῖπνον καὶ συσκευαθομένων τῶν πελταστῶν, τῶν δ' ἱππέων τῶν μὲν ἔτι καταβεβη κοτων, τῶν δ' ἀναβαινόντων, ἐπελαύνουσι' καὶ τῶν πελταστῶν συχνοῖς κατέβαλον και τῶν ἱππέων Κλέαν καὶ Ἐπικυδίδαν Σπαρτιάτας, και τῶν περιοί-

196쪽

V. iv

κων ενα, Ευδικον, και των Θηβαίων τινὰς φυγάδας, οἴπω ο ὰναβεβηκότας επὶ τους ιππους. ως δε ἀναστρέψας συντοῖς ὁπλίταις εβοήθησεν ὁ Ἀγρσίλαος, οἴ τε ιππεις ήλαυνονεναντίον τοῖς ιππευσι καὶ τα δεκα ἀφ' ήβης εκ των ὁπλιτῶνεθει συν αυτοῖς. οι μέντοι των Θηβαίων ιππεις εωκεσαν εὐποπεπωκόσι που εν μεσημβρία υπεμενον μεν γὰρ τοῖς ἐπελαύνουσιν ωστ εξακοντιζειν τα δόρατα, ἐξικνουντο δ' ου. 41 ὰναστρέφοντες δε εκ τοσούτου ὰπεθανον αυτων δώδεκα. ως

δε κατέγνω ὁ Ἀγησίλαος ὁτι ἰεὶ μετ αριστον καὶ οι πολέμιοι ἐφαίνοντο, θυσάμενος ἄμα τn ημέρα ἡγεν ως οἷόν τε Io τάχιστα, καὶ παρῆλθε 8ἱ Ῥημιας ἔσω των χαρακωμάτων.

εκ δε τουτου τα εντος ἔτεμνε κώ ἔκαε μέχρι του ἄστεως. ταυτα δε ποιησας καὶ πάλιν ἀποχωρήσας εις Θεσπιάς, ἐτείχισε το ἄστυ αυτοῖς και εκεῖ μεν Φοιβίδαν κατέλιπεναρμοστήν, αυτος δε υπερβαλὼν πάλιν εις τα Μέγαρα τους 15μεν συμμάχους διῆκε, το δε πολιτικον στράτευμα επ' οἴκου

ἀπήγαγεν. et Ἐκ δε τουτου ὁ Φοιβίδας ἐκπέμπων μεν ληστήρια ἔφερε καὶ ῆγε τους Θqβαίους, καταδρομὰς δε ποιούμενος ἐκακούργει την χώραν. οἱ αῖ Θηβαῖοι ἀντιτιμωρεῖσθαι βουλόμενοι ao

στρατεύουσι πανδημεὶ επὶ την των Θεσπιῶν χώραν. ἐπεὶ δ' ἡσαν εν τp χώρα, ὁ Φοιβίδας συν τοῖς πελτασταῖς προσκείμενος ουδαμοῖ εἴα αυτοῖς ἀποσκεδάννυσθαι τῆς φάλαγ

γος ἄστε οι Θηβαῖοι μάλα ἀχθόμενοὶ τη εμβολὴ θάττονα

την ἀποχώρησιν ἐποιοῖντο, καὶ οι ὀρεοκόμοι δε ἀπορρι- 25 πτοῆντες ον εἰλήφεσαν καρπον ὰπήλαυνον οἴκαδε ούτω δεινος 43 φόβος τω στρατεύματι ενέπεσεν. ὁ δε εν τούτω θρασέως ἐπέκειτο, περὶ εαυτον μεν ἔχων το πελταστικόν, το δ' ὁπλιτικὸν εν τάξει ἔπεσθαι κελεύσας. καὶ εν ἐλπίδι ἐγένετο τροπὴν των ἀνδρῶν ποιήσασθαι αυτός τε γὰρ ἐρρωμένως 3o

197쪽

ηγεῖτο, καὶ τοῖς αλλοις ἄπτεσθaι των ἀνδρῶν πaρεκελευετο, καὶ τους των Θεσπιῶν ὁπλίτας ἰκολουθεῖν εκελευεν. ως 44δε ἀποχωρουντες οι των Θηβαίων ἱππεῖς επὶ νάπη ἰδιαβάτω εγίγνοντο, πρῶτον μεν ηθροίσθησαν, επειτα δε ἀνεστρεφον 5 δια το ἀπορεῖν οπη διαβαῖεν. οι μεν ουν πελτaσταὶ oλίγοι τες οἱ πρῶτοι φοβηθεντες αυτους εφυγον οι δε ιππεῖς aυ τουτO ως εἶδον, εδιδάχθησαν υπο τῶν φευγόντων επιθεσθαιαυτοῖς. και ὁ μεν δη Φοιβίδας και δύο η τρεῖς μετ αυτου 43 μαχόμενοι ὰπεθανον, οἱ δε μισθοφόροι τουτου γενομενου lo πάντες εφυγον. επει δε φεύγοντες ἰφίκοντο προς τους ὁπλίτας τῶν Θεσπιῶν, κἀκεῖνοι, μάλα πρόσθεν μεγα φρονουντες μη υπείξειν τοῖς Θηβαίοις, εφυγον, ουδεν τι πάνυ διωκόμενοι καὶ γαρ ην ηδη ὀψέ. καὶ ἀπεθανον μεν ου πολλοί, ομως δε ου πρόσθεν εστησaν οι Θεσπιεῖς, πρὶν εν 15 τῶ τείχει εγενοντο. εκ δε τούτου πάλιν αυ τα τῶν Θη- 46βαίων ὰνεζωπυρεῖτο, καὶ εστρατεύοντο εις Θεσπιὰς καὶ εἰς τὰς αλλας τὰς περιοικίδας πόλεις. ὁ μεντοι δημος εξαυτῶν εις τὰς Θηβας ἀπεχώρει εν πάσαις γὰρ ταῖς πόλεσι

δυναστεῖαι καθειστηκεσαν, ωσπερ εν Θήβαις' ωστε και Oιao εν ταύταις ταῖς πόλεσι φίλοι τῶν Λακεδαιμονίων βοηθειας εδεοντο. μετὰ δε τον Φοιβίδα θάνατον πολεμαρχον μεν και μόραν οι Λακεδαιμόνιοι κατὰ θάλατταν πεμψaντες τὰς Θεσπιὰς εφύλαττον. Ἐπεὶ δε το εαρ επεστη, πάλιν εφαινον φρουρὰν οἱ εφ0ροι 47a5 εις τὰς Θηβας, και του Ἀγησιλάου, yπερ το πρόσθεν,εδεοντο ηγεῖσθαι. ὁ δ' υπερ της εμβολης ταυτὰ γιγνώσκων,

πριν καὶ τα διαβατηρια θύεσθαι, πεμψας προς τον εν Θεσπιαῖς πολεμαρχον εκελευε προκατaλαβεῖν το υπερ της κατὰ τον Κιθαιρῶνα οδου ἄκρον καὶ φυλάττειν, εως ον αυτὸς 3ο ελθy. επεὶ δε τουτο υπερβαλὼν εν τaῖς Πλαταιaῖς εγενετο, q8 πάλιν προσεποιησατο εις τὰς Θεσπιὰς πρῶτον ἰεναι, καὶ

198쪽

V. iv

πέμπων αγοράν τε ἐκέλευε παρασκευάζειν καὶ τὰς πρεσβείας εκεῖ περιμένειν cστε οἱ Θηβαῖοι ἰσχυρῶς την προς 49 Θεσπιῶν εμβολην ἐφύλαττον. ὁ δε Ἀγησίλaoς τη υστεραία ἄμα τη ημερα θυσάμενος ἐπορεύετο την ἐπ' Ἐρυθράς καὶ ως στρατεύμaτι δυοῖν ημέραιν ὁδον εν μια καθανύσας 5εφθασεν υπερβὰς τὸ κατὰ Σκῶλον σταύρωμα, πρὶν ἐλθεῖν τους Θηβαίους ὰπο της φυλακης, καθ' ὴν το πρόσθεν εἰσῆλθε. τουτο δε ποιησας τα προς ἔω της των Θηβαίων πόλεως ἐδyου μέχρι της Tαναγραίων' ἔτι γὰρ τότε και τηνTάναγραν οι περὶ Υπατόδωρον, φίλοι ἄντες των Δακεδaι- Io

μονιων, εἶχον. και εκ τούτου δη ὰ ει εν αριστερα ἔχων 3O TO τεῖχος. Oι δε Θqβαιοι υπελθόντες ἀντετάξαντο επὶ Γραος στηθει, μισθεν ἔχοντες την τε τάφρον καὶ το σταυρωμα, νομίοντες καλον εἶναι ενταυθα διακινδυνεύειν' καὶ γὰρ στενον ην ταυτy επιεικῶς καὶ δυσβατον το χωρίον. ὁ as δ' Ἀγησίλαος ιδὼν ταῖτα προς εκείνους μεν ουκ ηγεν, ἐπι-3Ι σιμώσας δε προς την πόλιν νυ. οι δ' αυ Θηβαιοι δείσαντες περὶ της πόλεως, οτι ερημ' ην, ὰπολιπόντες ἔνθα παρατεταγμένοι ησαν δρόμω ἔθεον εις την πόλιν την επὶ ΙΠοτνιὰς 0δόW ην γὰρ αυτη ασφαλεστερα. καὶ μέντοι εδόκει καλὸν 2o γενέσθαι το ενθύμημα του Ἀγησιλάου, οτι πόρρω ὰπαγαγὼν

ὰπο των πολεμίων ἀποχωρεῖν δρόμω aυτους εποίησεν ' Oμως μέντοι επὶ παραθέο ντaς αυτους των πολεμάρχων τινὲς ἐπέ-52 δραμον συν ταῖς μόρqις. οἱ μέντοι Θηβαιοι ὰπo των λόφων τὰ δόρατα ἐξηκόντιον, ωστε καὶ ἰπέθανεν Ἀλύπητος, εἶς 25των πολεμάρχων, Λκοντισθεὶς δόρατρο ομως δε και ἀποτούτου του λόφου ἐτράπησαν οἱ Θηβαῖοι ωστε δναβάντες

οἱ Σκιρῖται καὶ των ιππέων τινὲς ἔπαιον τους τελευταίους

33 των Θηβαίων παρελαύνοντας εἰς την πόλιν. ὼς μέντοι ἐγγυς του τείχους ἐγένοντο, υποστρέφουσιν οἱ Θηβαῖον οἱ 3oδε Σκιρῖται ἰδόντες αυτους θὰττον η βάδην ὰπηλθον. καὶ

199쪽

Ἀγησίλαος, επεὶ ωρα ην, ἀπελθὼν ε στρατοπεδευσατο ενθα περ τους πολεμίους εἶδε παρατεταγμενους' τI δ' υστεραία 5 ὰπηγaγε την επὶ Θεσπιάς. θρασέως δε πaρακολουθούντων των πελταστων, es ησαν μισθοφόροι τοῖς Θηβαίοις, καὶ τον Xaβρίαν ἀνακαλούντων, οτι Ουκ ηκολούθει, ἡποστραφεντες οἱ των 'Oλυνθίων ιππεῖς, ηδη γὰρ κατὰ τοῖς ὁρκους συνεστρατευοντο, εδίωξάν τε aυτοῖς προς ορθιον, καθάπερ ηκο-io λούθουν, καὶ ἀπεκτειναν αυτῶν μάλα πολλούς' ταχὴ γυρπρος avaντες ευηλατον ἁλίσκονται περοὶ υφ' ιππεων. επεὶ 35 δ' εγενετο ὁ Ἀγησίλαος εν ταῖς Θεσπιaῖς, ευρὼν στaσιά - ζοντας τοῖς πολίτας, καὶ βουλομενων των φaσκόντων λακωνίζειν ἰποκτεῖναι τοῖς εναντίους, ῶν καὶ Μενων ην, τουτο15 μεν οἶν ουκ επετρεφε διαλλάξας δε αυτοῖς καὶ ορκους ὀμόσαι ἀλληλοις ἰναγκάσας, οἴτως ὰπηλθε πάλιν διὰ του Κιθαιρῶνος την επὶ Μεγαρα. καὶ εκεῖθεν τοῖς μεν συμμάχους ὰφηκε, το δε πολιτικὸν στράτευμα οἴκαδε ὰπηγαγε. Μάλα δε πιερόμενοι οἱ Θηβαῖοι σπάνει σίτου διὰ το 36ao δυοιν ετοῖν μη εἰληφεναι καρπὸν εκ της γης, πεμπουσιν επὶ δυοῖν τριηροιν ἄνδρας εις Παγασὰς επὶ σῖτον δεκα τάλaντα δόντες. Ἀλκετας δε ὁ Λακεδαιμόνιος φυλάττων Oρεόν, εν

ω εκεῖνοι τον σῖτον συνεωνουντο, επληρώσατο τρεις τριή

ρεις, επιμεληθεὶς οπως μη εξαγγελθείη. επεὶ δε ὰπηγετο et 3 ὁ σῖτος, λαμβάνει ὁ Ἀλκετας τον τε σῖτον κaὶ τὰς τριηρεις, καὶ τοῖς ἄνδρας εζώγρησεν ουκ ελάττους η τριακοσίους. τούτους δε εἶρξεν εν τy ἀκροπόλει, οὐπερ αυτὸς

200쪽

V. iv

ὴ πόλις ἀφίσταται ωστ ευπόρως ήδη οι Θηβαῖοι σῖτον

παρεκομίθοντο.

58 Υποφαίνοντος δε πάλιν του δερος ὁ μεν Ἀγησίλαος

κλινοπετὴς ην. οτε γὰρ ἀπῆγε το στράτευμα εκ των Θηβῶν, εν τοῖς Μεγάροις ἀναβαίνοντος αυτοῖ εκ τos 'Aφρο- 5δισίου εις το ὰρ ιον ρήγνυται οποία δη φλέψ, καὶ ἐρρύη τὸ εκ του σωματος αἶμα εις τὸ υγιὲς σκέλος. γενομένης δετης κνήμης υπερογκου καὶ οδυνων αφορητων, Συρακόσιός τις ἰατρὸς σχάζει την παρὰ τω σφυρω φλέβα αυτos. ως δε ἄπαξ ηρξατο, ἔρρει αυτω νύκτα τε καὶ Ἱμέραν τὸ αἶμα, καὶ 1o πάντα ποιοῖντες Ουκ ἐδύναντο σχεῖν τὸ ρεῖμα πρὶν ἐλιποψύχησε τότε μέντοι ἐπαύσατο. καὶ ουτως εκεῖνος μεν ἀποκομισθεὶς εἰς Λακεδαίμονα δερρώστει το τε λοιπὸν θέρος καὶ διὰ χειμῶνος. 59 οἱ δε Λακεδαιμόνιοι, ἐπεὶ ἔαρ υπέφαινε, πάλιν φρουράν is τε ἔφαινον καὶ Κλεόμβροτον ἡγεῖσθαι ἐκέλευον. ἐπεὶ δ'

ἔχων τὸ στράτευμα πρὸς τω Κιθαιρῶνι ἐγένετο, προῆσαναυτω οι πελτασταὶ ὼς προκαταληψόμενοι τὰ υπὲρ της ὁδοῖ. Θηβαίων δε καὶ Ἀθηναίων προκατέχοντές τινες τὸ ἄκρον τέως μεν εἴων αυτοῖς ἰναβαίνειν ἐπεὶ δ' επ' αυτοῖς δεσαν, eto ἐξαναστάντες ἐδίωκον καὶ ἀπέκτειναν περὶ τετταράκοντα. τούτου δε γενομένου ὁ Κλεόμβροτος αδύνατον νομίσας τὸυπερβηναι εις την των Θqβαίων, ἀπῆγέ τε καὶ διηκε τὸ στράτευμα.6o Συλλεγέντων δε των συμμάχων εις Λακεδαίμονα, λόγοι a5 ἐγίγνοντο ἀπὸ των συμμάχων οτι διὰ μαλακίαν κατατριβή σοιντο υπὸ του πολέμου. ἐξεῖναι γὰρ σφίσι ναῖς πληρώ - σαντας πολῖ πλείους των Ἀθηναίων ἐλεῖν λιμω την πόλιναυτῶν ἐξεῖναι δ' εν ταῖς αυταῖς ταύταις ναυσὶ καὶ εις Θηβας στράτευμα διαβιβάζειν, ει μεν βούλοιντο, επὶ Φωκέων, ει 3Q6Ι δε βούλοιντο, επι Κρεύσιος. ταῖτα δε λογισάμενοι εξήκοντα