Xenophontis Opera omnia

221쪽

VI. iii

ταῖς ὀμωμοκυίαις πόλεσι καὶ οι Θηβαιοι, προσελθόντες πάλιν τη υστεραία οι πρέσβεις αυτῶν ἐκέλευον μεταγράφειν

ἀντὶ Θηβαίων Βοιωτοῖς ὀμωμοκότας. ὁ δε 'Aγησίλαος

ἀπεκρίνατο οτι μεταγράψει μεν ουδὲν ἄν το πρῶτον ἄμοσάν 5 τε και ἀπεγράψαντο ει μέντοι μη βουλοιντο ἐν ταῖς σπονδαῖς ειναι, ἐξαλείφειν αν ἔφη, εἰ κελεύοιεν. οἴτω δη Io εἰρηνην τῶν ἄλλων πεποιημένων, προς δὲ Θηβαίους μόνους αντιλογίας οἴσης, οι μεν Ἀθηναῖοι Ουτως εἶχον την γνώμηνως νυν Θηβαίους το λεγόμενον δη δεκατευθηναι ελπις εἴη,1o αυτοὶ δὲ Οι Θηβαῖοι παντελῶς ἀθυμως εχοντες ὰπηλθον. Ἐκ δε τούτου οι μεν Ἀθηναιοι τάς τε φρουρὰς εκ τῶν IV πόλεων ἀπηγον καὶ Ἱφικράτην καὶ τὰς ναῆς μετεπέμποντο, καὶ υσα υστερον ἔλαβε μετὰ τους ὁρκους τους ἐν Λακεδαίμονι γενομένους, πάντα ἡνάγε ασαν ἀποδοῖναι. Λακεδαι- 215 μόνιοι μέντοι ἐκ μεν τῶν ἄλλων πόλεων τους τε ἁρμοστὰς

καὶ τους φρουρους ἀπηγαγον, Κλεόμβροτον δὲ εχοντα το ἐν Φωκεῖσι στράτευμα καὶ ἐπερωτῶντα τὰ οἴκοι τέλη τί χρηποιεῖν, ΙΠροθόου λέξαντος οτι αυτῶ δοκοίη διαλύσαντας τοστράτευμα κατὰ τους ὁρκους καὶ περιαγγείλαντας ταῖς πόλεσι ao συμβαλέσθαι εις τον ναον του Ἀπόλλωνος ὁπόσον βουλοιτο ἐκάστη πόλις, ἔπειτα εἰ μη τις ἐύη αυτονόμους τὰς πόλεις εἶναι, τότε πάλιν παρακαλέσαντας, οσοι τy αυτονομία βούλοιντο βοηθειν, ἄγειν ἐπὶ τους ἐναντιουμένους' οἴτω γὰρ αν ἔφη οἴεσθαι τούς τε θεοῖς ευμενεστάτους εἶναι καὶ τὰς 25 πόλεις ηκιστ αν ἄχθεσθαι' η δ' ἐκκλησία ὰκούσασα ταῖτα 3εκεῖνον μεν φλυαρεῖν ἡγήσατο ηδη γάρ, ὼς ἔοικε, το δαιμόνιον ηγεν ἐπέστειλαν δὲ τῶ Κλεομβρότω μη διαλύειν τοστράτευμα, ἀλλ' ευθὴς ἄγειν ἐπὶ τοῖς Θηβαίους, εἰ μηαυτονόμους ἀφίοιεν τὰς πόλεις. ὁ δε Κλεόμβροτος, ἐπειδη3Q ἐπύθετο την εἰρηνην γεγενημένην, πέμψας προς τοῖς ἐφO-ρ0υς ηρώτα τί χρη ποιειν' οἱ δ' ἐκέλευσαν αυτον στρατεύειν

222쪽

VI. iv

επὶ τους Θηβαίους, εἰ μη ὰφίοιεν τὰς Βοιωτίας πόλεις αὐτονόμους. ἐπεὶ ουν pσθετο ουx οπως τὰς πόλεις ἀφιέντας, ὰλλ' oυδε το στράτευμα διαλύοντας, ὼς ἀντετάττοντο προς

αυτους , ουτω δη ἄγει την στρατιαν εις την Βοιωτίαν. καιη μεν οι Θηβαιοι ἐμβαλεῖν αυτὸν εκ των Φωκέων προσ- 5εδόκων καὶ ἐπι στενω τινι ἐφυλαττον ουκ εμβάλλει δια Θισβῶν δε ορεινην και ὰπροσδόκητον πορευθεὶς ἰφικνεῖταιεις Κρεῖσιν, και το τειχος αἱρεῖ, και τριηρεις των Θηβαίων 4 δωδεκα λαμβάνει. ταυτα δε ποιησας καὶ ὰναβὰς ὰπὸ της

θαλάττης, εστρατοπεδευσατο εν Λευκτροις της Θεσπικης. Ioοι δὲ Θηβαιοι εστρατοπεδευσαντο επὶ τω ὰπαντικρυ λόφωου πολυ διαλείποντες, ουδένας ἔχοντες συμμάχους ἀλλ' ητους Βοιωτους. ενθα δη τω Κλεομβρότω οι μεν φίλοι 5 προσιόντες ἔλεγον Ἱὶ Κλεόμβροτε, εἰ ὰφησεις τους Θηβαίους ἄνευ μάχης, κινδυνευσεις υπὸ της πόλεως τα εσχατα I5 παθεῖν. ἀναμνησθησονται γάρ σου καὶ οτε εις Κυνὸς κεφαλὰς ὰφικόμενος ουδεν της χωρας των Θηβαίων εδyωσας, καὶ οτευστερον στρατευων ἀπεκρουσθης της εμβολης, Ἀγησιλάου ἰεὶ εμβάλλοντος διὰ του Κιθαιρῶνος. εἴπερ ουν η σαυτοῖκηδη η της πατρίδος επιθυμεῖς, ἰκτερν επὶ τους ἄνδρας. οι 2ομεν φίλοι τοιαfτα ελεγον οι δ' εναντιο ι' Νῖν δη, εφaσaν, δηλώσει ὁ ἀνηρ ει τω οντι κηδεται των Θηβαίων, ἄσπερ 6 λέγεται. ὁ μεν δη Κλεόμβροτος ταυτα ἀκουων παρωξυν τοπρος το μάχην συνάπτειν. των δ' aυ Θηβαίων οι προεστῶτες ἐλογίθοντο ως ει μη μαχοῖντο, ὰποστησοιντο μεν αἱ περιοι - 25κίδες αυτῶν πόλεις, αυτοὶ δε πολιορκήσοιντο εἰ δε μη ἔξοι ὁ δημος ὁ Θηβαίων τἀπιτηδεια, οτι κινδυνεύσοι καὶ η πόλις αυτοῖς εναντία γενέσθαι. ἄτε δὲ καὶ πεφευγότες πρόσθεν πολλοὶ αυτῶν ἐλογίοντο κρεῖττον εἶναι μαχομένους ἀποθνy-

223쪽

VI. σκειν η πάλιν φευγειν. προς δὲ τουτοις παρεθάρρυνε μεν 7 τι αὐτους καὶ ὁ χρησμος ὁ λεγόμενος ως δεοι ενταυθα Λακεδαιμονίους ηττηθηναι ενθα το των παρθενων ην μνημα, H λεγονται διὰ το βιασθηναι υπὸ Λακεδαιμονίων τινων 5 ἀποκτεῖναι εαυτάς. κώ εκόσμησαν δη τουτο το μνημα οι Θηβαῖοι προ της μάχHς. ἀπηγγελλετο δε καὶ εκ της πόλεως αυτοῖς ως Or τε νεω πάντες αυτόματοι ανεωγοντο, ar τε ἱερειαι λεγοιεν ως νίκην οι θεοὶ φαίνοιεν. εκ δε του πιρα- κλείου καὶ τα οπλα εφασαν αφανη εἶναι, ως του 'Hρακλεους Io εις την μάχVν εξωρμημενου. οἱ μεν δη τινες λεγουσιν ως ταῖτα πάντα τε νάσματα ην των προεστηκότων. εις δ' Oυν 8την μά qν τοῖς μεν Λακεδαιμονίοις πάντα ενμντία εγίγνετο, τοῖς δε π4ντα και υπὸ της τυχος κατωρθοῖτο. ην μεν γὰρ

μετ' ἄριστον τῶ Κλεομβρότω η τελευταία βουλη περὶ της

ώρμημενων εκ του Βοιωτίου στρατευματος των την αγορὰν παρεσκευακότων και σκευοφόρων τινῶν και των Ου βουλο-ao μενων μάχεσθαι, περιιόντες κυκλω οι τε μετὰ του Ἱερωνος μισθοφόροι και οἱ των Φωκεων πελτασταὶ καὶ των ιππεων Ηρακλεῶται και Φλειάσιοι επιθεμενοι τοῖς ἰπιουσιν επε στρεψάν τε αυτους και κατεδίωξαν προς το στρατοπεδοντο των Βοιωτῶν ωστε πολυ μεν εποίησαν μεῖζόν τε καὶ 25 ἁθροώτερον η πρόσθεν το των Βοιωτῶν στράτευμα. επειτα IOδε, ἄτε καὶ πεδίου ἄντος του μεταξυ, προετάξαντο μεν της εαυτῶν φάλαγγος οἱ Λακεδαιμόνιοι τους ιππεας, ἰντετάξαντο δ' αυτοῖς καὶ οἱ Θηβαῖοι τους εαυτῶν. ην δε το μεν τῶν Θηβαίων ιππικὸν μεμελετηκὸς διά τε τον προς Dρχομενίους 3o πόλεμον καὶ διὰ τον προς Θεσπιὰς, τοῖς δε Λακεδαιμονίοις

224쪽

μεν γὰρ τους ιππους οι πλουσιώτατοι ἐπεὶ δε φρουρα φαν- θείη, τότε ηκεν ὁ συντεταγμένος λαβων δ' αν τον ιππον καὶ oπλα ὁποῖα δοθείη αυτω εκ του παραχρημα αν ἐστρατευετο ' των δ' aυ στρατιωτων οι τοῖς σώμασιν ἰδυνατώτατοι Ia καὶ ηκιστα φιλότιμοι επὶ των ιππων ησαν. τοιOfτον μεν 5ουν το ιππικον ἐκατέρων ην. της δε φάλαγγος τους μεν Λακεδαιμονίους εφασαν εις τρεις την ενωμοτίαν ἄγειν' τουτοδε συμβαίνειν αυτοῖς ου πλέον η εις δώδεκα το βάθος. οἱ δε Θηβαῖοι Ουκ ἔλαττον η επὶ πεντηκοντα ασπίδων συνεστραμμένοι ησαν, λογιζόμενοι ως εἰ νικησειαν το περὶ τον Io

I 3 βασιλέα, το ἄλλο παν ευχείρωτον ἔσοιτο. ἐπεὶ δε ηρξατο ἄγειν ὁ Κλεόμβροτος προς τους πολεμίους, πρῶτον μεν πρὶν και αἰσθέσθαι το μετ αυτοs στράτευμα οτι ἡγοῖτο, και δηκαι οι ιππεῖς συνεβεβληκεσαν καὶ ταχυ ηττηντο οι των Λακεδαιμονίων φευγοντες δε ἐνεπεπτωκεσαν τοῖς εαυτῶν I5

ὁπλίταις, ἔτι δε ἐνέβαλλον οι τῶν Θηβαίων λόχοι. ομως δε ὼς οι μεν περὶ τον Κλεόμβροτον το πρῶτον ἐκράτουν τyμάχy σαφεῖ τουτω τεκμηρίω γνοίη τις αν' ου γὰρ αν ἐδυναντο αυτὸν ἀνελέσθαι και ζῶντα ἀπενεγκεῖν, ει μη οι προ αυτοῖI4 μαχόμενοι ἐπεκράτουν εν ἐκείνω τῶ χρόνω. ἐπεὶ μέντοι Io ἀπέθανε Δείνων τε ὁ πολέμαρχος και Σφοδρίας τῶν περιδαμοσω ν καὶ Κλεώνυμος ὁ υιος αυτοῖ, καὶ οι 'μὲν ιπποι καιοι συμφορεῖς του πολεμάρχου καλουμενοι or τε ἄλλοι υπὸ του ἄχλου ωθουμενοι ἰνεχώρουν, οἱ δε του ευωνυμου ἄντες τῶν Λακεδαιμονίων ως ἐώρων το δεξιον ὼθουμενον, ἐνέκλιναν 25ομως δε πολλῶν τεθνεώτων καὶ ηττημένοι επεὶ διέβησαν την τάφρον δε προ του στρατοπέδου ετυχεν ουσα αυτοῖς, ἔθεντοτα οπλα κατὰ χώραν ἔνθεν ἄρμηντο. ην μέντοι ου πάνυ ενεπιπέδω, αλλὰ προς ὀρθίω μὰλλον τι το στρατόπεδον. ἐκ

225쪽

VI. iv δὲ τούτου ησαν μέν τινες των Λακεδαιμονίων ἀφόρητον

την συμφοραν ηγούμενοι το τε τροπαιον ἔφασαν χρηναι κωλύειν ἱστάναι τους πολεμίους, τούς τε νεκρους μη υπο- σπονδους, ἀλλα δια μάχης πειρὰσθαι ἰναιρεῖσθαι. οἱ δε IS 5 πολεμαρχοι, ορῶντες μεν των συμπάντων Λακεδαιμονίων τεθνεῶτας εγγυς χιλίους, ὁρῶντες δ' αυτῶν Σπαρτιατῶν, δντων τῶν εκεῖ ως επτακοσίων, τεθνηκότας περὶ τετρακοσίους, αισθανόμενοι δε τοῖς συμμάχους πάντας μεν ἀθύμως εχοντας προς το μάχεσθαι, εστι δε ορς αυτῶν Ουδε ἀχθομενους Io τῶ γεγενημενω, συλλεξαντες τοῖς επικαιριοπάτους ἐβουλεύοντο τί χρη ποιεῖν. επεὶ δε πὰσι ν εδόκει υποσπονδους τοῖς νεκροῖς ἰναιρεῖσθαι, οἴτω δη επεμψαν κηρυκα περὶ σπονδῶν. οἱ μεντοι Θηβαῖοι μετὰ ταῖτα καὶ τροπαιον εστησαντο καὶ τοῖς νεκροῖς υποσπονδους ὰπεδοσαν. 13 Γενομενων δε τούτων, ὁ μεν εἰς την Λακεδαίμονα αγγελῶν I6το πάθος ὰφικνεῖται γυμνοπαιδιῶν τε Ουσης της τελευταίας καὶ τοῖ ανδρικοῖ χοροῖ ενδον ἄντος' οι δε εφοροι επεὶ ηκουσαν το πάθος, ελυποῖντο μεν, ἄσπερ, οἶμαι, ανάγκη 'τον μεντοι χορὸν Ουκ εξηγαγον, ἀλλα διαγωνίσασθαι εἴων. ao καὶ τα μεν ονόματα προς τοῖς οἰκείους ἐκάστου τῶν τεθνεώτων

ὰπεδοσαν προεῖπαν δὲ ταῖς γυναιξὶ μη ποιεῖν κραυγην, ἀλλασιγy το πάθος φερειν. τp δ' υστεραία ην ὁρὰν, ὼν μενετεθνασαν οἱ προσηκοντες, λιπαροῖς καὶ φαιδροῖς εν τῶφανερῶ ἀναστρεφομενους, ῶν δε ζῶντες ηγγελμενοι ησαν, a5 ολίγους αν εἶδες, τούτους δε σκυθρωποῖς καὶ ταπεινοῖς

περιιόντας.

Ἐκ δὲ τούτου φρουρὰν μεν ἔφανον οἱ εφοροι ταῖν ἡπο- Ι7λοίποιν μόρα in μέχρι τῶν τετταράκοντα ἀφ' ηβης' ἐξέπεμπον δὲ καὶ ἀπὸ τῶν ἔξω μορῶν μέχρι της αυτης ηλικίας 3Q το γὰρ πρόσθεν εἰς τοῖς Φωκέας μέχρι τῶν πέντε καὶ

226쪽

VI. iv

τριάκοντα ἀφ' ήβης εστρατευοντο ' καὶ τους επ' ὐχαῖς δε 18 τότε καταλειφθεντας ακολουθεῖν εκελευον. ὁ μεν ουν Ἀγησίλαος εκ τῆς ἰσθενείας οἴπω ἴσχυεν ἡ δε πόλις Ἀρχίδαμοντον υἱον εκελευεν αυτοῖ ἡγεῖσθαι. προθυμως δ' αυτω συνε στρατευοντο Tεγεὰται ετι γὰρ εὐων οἱ περὶ Στάσιππον, ελακωνίοντες καὶ Ουκ ελάχιστον δυνάμενοι εν τῆ πόλει.ερρωμενως δε καὶ οἱ Μαντινεῖς εκ των κωμων συνεστρατευ- οντο ἀριστοκρατο μενοι γὰρ ετυγχανον. καὶ Κορίνθιοι δεκαὶ Σικυώνιοι καὶ Φλειάσιοι καὶ Ἀχαιοὶ μάλα προθυμως ἡ κολουθουν, καὶ ἄλλαι δὲ πόλεις εξεπεμπον στρατιωτας. Ioεπλήρουν δε καὶ τριήρεις αυτοί τε οἱ Δακεδαιμόνιοι καὶ Κορίνθιοι, καὶ εδεοντο καὶ Σικυωνίων συμπληροῖν, εφ'

19 ων διενοονντο το στράτευμα διαβιβάθειν. καὶ ὁ μεν δη'Αρχίδαμος εθυετο επὶ τὴ διαβάσει. οἱ δὲ Θηβαῖοι ευθυς μεν μετὰ την μάχην επεμψαν εἰς Ι5Ἀθήνας ἄγγελον εστεφανωμενον, καὶ ἄμα μεν τῆς νίκης τομεγεθος εφραθον, ἄμα δε βοηθεῖν εκελευον, λεγοντες ὼς νυνεξείη Λακεδαιμονίους πάντων ων επεποιήκεσαν αυτους τιμω

zo ρήσασθαι. των δε Ἀθηναίων ἡ βουλὴ ετυγχανεν εν ἀκροπόλει καθημενη. επεὶ δ' ήκουσαν το γεγενημενον, οτι μεν zo σφοδρα δενιάθnσαν πὰσι δῆλον εγενετο ουτε γὰρ επὶ ξενιατον κήρυκα εκάλεσαν, περί τε τῆς βοηθείας ουδεν ὰπεκρίναντο. καὶ Ἀθήνηθεν μεν ουτως ὰπῆλθεν ὁ κῆρυξ. προς μεντοι Ἱάσονα, συμμαχον ἄντα, επεμπον σπουδὴ οἱ Θηβαιοι, κελευ- οντες βοηθεῖν, διαλογιζόμενοι πῆ το μελλον ἀποβήσοιτο. 252I ὁ δ' ευθυς τριήρεις μεν επλήρου, ως βοηθήσων κατὰ θάλατταν, συλλαβων δὲ τυ τε ξενικον καὶ τους περὶ αυτον ιππεας, καίπερ ἀκηρυκτω πολεμω των Φωκεων χρωμενων, πεζὴ διεπορευθη εις την Βοιωτίαν, εν πολλαῖς των πόλεων πρότερον ὀφθεὶς δε αγγελθεὶς οτι πορευοιτο. πρὶν γουν συλ- 3o

227쪽

VI. λεγεσθαί τι πανταχόθεν εφθανε πόρρω γιγνόμενος, δῆλον ποιων ὁτι πολλαχοῆ το τάχος μὰλλον τῆς βίας διαπράττεται τὰ δεοντα. επεὶ δε ἀφίκετο εἰς τὴν Βοιωτίαν, λεγόντων aetτων Θηβαίων ως καιρος εἴη επιτίθεσθαι τοῖς Λακεδαιμονίοις, 5 ἄνωθεν μεν ε κεῖνον συν τὼ ξενικῶ, σφὰς δε αντιπροσωπους, ὰπετρεπεν αυτοῖς ὁ Ἱάσων, διδάσκων ως καλου εργου γεγενημενου ουκ ἄξιον αυτοῖς εἴη διακινδυνεῖσαι, ωστε δε ετιμείρω καταπρὰξαι ἡ στερηθῆναι καὶ τῆς γεγενημενης νίκης.

0υχ ὁρὰτε, εφη, οτι και νεις, επεὶ εν ανάγκy εγενεσθε, 231o εκρατήσατε; οἴεσθαι Ουν χρὴ και Λακεδαιμονίους αν, εἰ ἀναγκάθοιντο Nκγενεσθαι του ζῆν, ἀπονοηθεντας διαμάχε - σθαι. και ὁ θεος δε, ως εοικε, πολλάκις χαίρει τους μεν μικρους μεγάλους ποιωνοῦ τους δε μεγάλους μικρούς. τους μεν 24ουν Θηβαίους τοιαῖτα λεγων ἀπετρεπε του διακινδυνεύειν 15 τους δ' αυ Λακεδαιμονίους εδίδασκεν οἷον μεν εἴη ἡττημενον στράτευμα, οῖον δε νενικηκός. ει δ' επιλαθεσθαι, εφη, βουλεσθε το γεγενημενον πάθος, συμβουλεύω ὰναπνεύσαντας καὶ ἀναπαυσαμενους καὶ μείρους γεγενημενους τοῖς ἀηττήτοις Osτως εις μάχην ιεναι. νυν δε, εφη, ευ ἴστε οτι κώ των ao συμμάχων υμῖν εἰσὶν es διαλεγονται περὶ φιλίας τοῖς πολεμίοις' ἰλλα εκ παντος τρόπου πειρὰσθε σπονδὰς λαβεῖν.

ταῖτα δ εφη, εγὼ προθυμοῖμαι, σῶσαι υμὰς βουλόμενος διά τε τὴν του πατρὸς φιλίαν προς υμὰς καὶ διὰ το προξενεῖν

υμῶν. ελεγε μεν ουν τοιαῆτα, επραττε δ' ἴσως οπως διά - 23a5 φοροι και ουτοι ἀλλήλοις ἄντες δμφότεροι εκείνου δεοιντο.οι μεντοι Λακεδαιμόνιοι, ἀκούσαντες αυτοῖ, πράττειν περὶ των σπονδῶν εκελευον επεὶ δ' ἀπηγγελθη οτι εἴησαν αι σπονδαί, παρήγγειλαν οι πολεμαρχοι δειπνήσαντας συνεσκευάσθαι πάντας, ως τῆς νυκτὸς πορευσομενους, οπως ἄμα

228쪽

VI. iv

τῆ ἡμερα προς τον Κιθαιρῶνα αναβαίνοιεν. επεὶ δ' εδείπνησαν, πρὶν καθεύδειν παραγγείλαντες ακολουθ ῖν, ηγουντο ευθὴς ὰφ' εσπερας την διὰ Κρεύσιος, τω λαθεῖν πιστεύοντες 26 μὰλλον ἡ ταῖς σπονδαῖς. μάλα δὲ χαλεπως πορευόμενοι, οῖα δη εν νυκτί τε καὶ εν φόβω ὰπιόντες καὶ χαλεπὴν οδόν,εις Αἰγόσθενα τῆς Μεγαρικῆς ὰφικνοῖνται. εκεῖ δε περιτυγχάνουσι τω μετὰ 'Αρχιδάμου στρατεύματι: ενθα δηὰναμείνας, εως και οι σύμμαχοι πάντες παρεγενοντο, ἀπῆγε παν ὁμοῖ το στράτευμα μεχρι Κορίνθου εκεῖθεν δε τους μεν συμμάχους ἀφῆκε, τους δε πολίτας οἴκαδε ἀπήγαγεν. 27 D μεντοι Ἱάσων ἀπιων διὰ τῆς Φωκίδος 'Υαμπολιτῶν μεν το τε προάστιον εῖλε καὶ την χωραν επόρθησε καὶ ὰπεκτεινε πολλούς την δ' ἄλλην Φωκίδα διῆλθεν ὰπραγμόνως. ἀφικόμενος δε εις Mράκλειαν κατέβαλε το πιρακλεωτων τειχος, δῆλον οτι ου τοῖτο φοβούμενος, μη τινες αναπεπταμενης ταύτης τῆς παρόδου πορεύσοιντο επι τηνεκείνου δύναμιν, αλλὰ μὰλλον ενθυμούμενος μη τινες την Πράκλειαν επὶ στενω ουσαν καταλαβόντες εἴργοιεν αυτόν,28 εἴ ποι βούλοιτο τῆς Ἐλλάδος πορεύεσθαι. επεὶ δὲ ἀπῆλθε

πάλιν εις την Θετταλίαν, μεγας μεν ῆν καὶ διὰ το τω νόμω Θετταλῶν ταγὸς καθεστάναι καὶ διὰ το μισθοφόρους πολλους τρεφειν περὶ αυτὸν και πεζοῖς και ιππεας, καὶ τούτους εκπεπονημενους ως αν κράτιστοι εῖεν ετι δε μείζων και διὰ τοσυμμάχους πολλοῖς τοῖς μεν ήδη εἶναι αυτω, τοῖς δε και ετιβούλεσθαι γίγνεσθαι. μεγιστος δ' ῆν των καθ' αυτὸν τω μηδ' 29 υφ' ενὸς ευκαταφρόνητος εἶναι. επιόντων δε ΙΠυθίων παρήγγειλε μεν ταῖς πόλεσι βοῆς καὶ οἶς και αἶγας και ῖς παρασκευάθεσθαι ὼς εις την θυσίαν καὶ εφασαν πάνυ μετρίως εκάστy πόλει επαγγελλομενω γενεσθαι βοῆς μεν ουκ ελάττους

χιλίων, τὰ δε ἄλλα βοσκήματα πλείω δε μύρια. εκήρυξε δὲ

229쪽

βουν ηγεμόνα κάλλιστον τῶ θεῶ θρέψειε. παρήγγειλε δὲ 3o

καὶ ως στρατευσομένοις εἰς τον περὶ τα Πυθια χρόνον Θετταλοῖς παρασκευάρεσθαι' διενοεῖτο γάρ, ως ἔφασαν, καὶ τηνε πανήγυριν τω θεῶ κH τους αγῶνας αυτὸς διατιθέναι. περὶ μέντοι των ἱερῶν χρημάτων οπως μεν διενοεῖτο ἔτι και νυναδηλον λέγεται δὲ ἐπερομένων τῶν Δελφῶν τί χρὴ ποιεῖν,εὰν λαμβάνn τῶν του θεου χρημάτων, ὰποκρίνασθαι τον θεὸν οτι αυτῶ μελήσει. ὁ δ' ουν ἀνὴρ τηλικουτος ὼν καὶ 3IIo τοσαῖτα κaι τοιαῖτα διανοουμενος, ἐξέτασιν πεποιηκὼς καὶ δοκιμασίαν του Φεραίων ιππικου, καὶ ηδη καθήμενος καὶ ἀποκρινόμενος, εἴ τις δεόμενος του προσίοι, υπὸ νεανίσκων επτὰ

προσελθόντων ως διαφερομένων τι αλλήλοις ὰποσφάττεται καὶ κατακόπτεται. βοηθησάντων δε ἐρρωμένως τῶν παρα- 32 15 γενομένων δορυφόρων εἶς μεν ἔτι τυπτων τον Ἱάσονα λόγχ' πληγεὶς αποθνίσκει ἔτερος δὲ ἰναβαίνων ἐφ' ιππον εγκαταληφθεὶς καὶ πολλὰ τραυματα λαβὼν ἀπέθανεν οι δ' ἄλλοιὰναπηδήσαντες επὶ τους παρεσκευασμένους ιππους ὰπέφυγον οποι δὲ ὰφίκοιντο τῶν Ἐλληνίδων πόλεων, εν ταῖς πλείστaις et o ἐτιμῶντο. ω καὶ δῆλον ἐγένετο οτι ἰσχυρῶς ἔδεισαν οι Ἐλληνες αυτὸν μη τυραννος γένοιτο. Ἀποθανόντος μέντοι εκείνου Πολυδωρος aδελφὸς αυτου 33και Πολυφρων ταγοὶ κατέστησαν. καὶ ὁ μεν Πολυδωρος, πορευομένων ἰμφοτέρων εις Λάρισαν, νυκτωρ καθευδων ὰπο- 23 θνήσκει υπὸ Πολυφρονος του αδελφου, ως ἐδόκει ὁ γὰρ θάνατος αυτου ἐξαπιναῖός τε καὶ ουκ εχων φανερὰν πρόφασιν ἐγένετο. ὁ δ' αυ Πολυφρων ῆρξε μεν ενιαυτόν, κατε- 34σκευάσατο δὲ την ταγείαν τυραννίδι ὁμοίαν. εν τε γὰρ Φαρσάλω τον Πολυδάμαντα καὶ ἄλλους τῶν πολιτῶν οκτὼ 3o τους κρατίστους ἀπέκτεινεν, εκ τε Λαρίσης πολλους φυγάδας ἐποίησε. ταυτα δὲ ποιῶν καὶ ουτος αποθνῆσκει υπ' Ἀλεξ- 33

230쪽

άνδρου, ὼς τιμωρουντος τῶ Πολυδώρω καὶ την τυραννίδα καταλύοντος. ἐπεὶ δ' αυτος παρέλαβε την αρχην, χαλεπος μὲν Θετταλοῖς ταγος ἐγένετο, χαλεπος δε Θηβαίοις και Ἀθηναίοις πολέμιος, αδικος δε λpστης καὶ κατὰ γην καὶ

aυτοχειρία μεν υπὸ των της γυναικὸς αδελφῶν, βουλη δε36 υπ' αυτης εκείνης. τοῖς τε γαρ ἀδελφοῖς εξήγγειλεν ὼς ὁ Ἀλέξανδρος ἐπιβουλεύοι αυτοῖς και ἔκρυψεν αὐτοῖς ενδονοντας ολην την ημέραν, καὶ δεξαμένη μεθύοντα τον Ἀλέξανδρον ἐπεὶ κατεκοίμισεν, ὁ μεν λύχνος ἐκάετο, το δε ξίφος io αυτοῖ ἐξήνεγκεν. ὼς δ' ἡσθετο ὀκνοῖντας εισιέναι επὶ τον Ἀλέξανδρον τοῖς αδελφούς, εἶπεν Aς ει μη ήδη πράξοιεν, ἐξεγερεῖ αυτόν. ὼς δ' εἰσῆλθον, επισπάσaσα την θύραν 37 εἴχετο τοῖ ρόπτρου, ἔως απέθανεν ὁ ανηρ. η δε ἔχθρα

λέγεται αυτy προς τον ανδρα γενέσθαι υπὸ μέν τινων ὼς 15επεὶ ἔδησε τα εαυτοῖ παιδικα ὁ Ἀλέξανδρος, νεανίσκον ἄντα καλόν, δεηθείσης αυτης λῆσαι ἐξαγαγὼν αυτον ὰπέσφαξεν οἱ δε τινες ὼς ἐπεὶ παῖδες αυτῶ ουκ ἐγίγνοντο εκ ταύτης, οτιπέμπων εις Θηβας ἐμνηστευε την Ἱάσονος γυναῖκα ἀνα λαβεῖν. τα μὲν οἶν αἴτια της επιβουλης υπὸ της γυναικὸς ao ουτω λέγεται των δε ταῖτα πραξάντων αχρι Ου οδε ὁ λόγος εγράφετο Tισίφ0P0ς πρεσβύτατος ὼν των αδελφῶν την

V Kαι τα μὲν Θετταλικά, οσα περὶ Ἱάσονα ἐπράχθη καιμετα τον ε κείνου θάνατον μέχρι της Tισιφόνου αρλης, δεδή- 23λωτω νῖν δ' ἐπάνειμι ἔνθεν επὶ ταῖτα ἐξέβην. ἐπεὶ γὰρ 'Αρχίδαμος εκ της επὶ Λεfκτρα βοηθειας ἀπηγαγε το στρά -