장음표시 사용
251쪽
CAp. I. II Cyrus quidem haec age bat Armenius auten , cum denuntio inandata Cyri audisset, perterritiis est quod cuna animo et o cogitaret se injuste facere, qui et tributum petulere desineret, et non mitteret exercituni maxime vero meis
252쪽
πεμ πιν αθροίζων την αὐτου δυναμιν, ἄμα δ
tuebat, quod futurum erat ut manifestum fieret, se fecisse initium struemlae regiae, quo ad propulsandos hostes illa suffice
Des trepidans, simul nonnullis in diversas parte clinat SSis copias suas cogebat, si nihil innaontes nainorem natu filiuni Sabarim, et stiana atque filii uxorem, et filias mittebat; et cum his ornatum quoque apparatuni lue maximi pretii --tebat, Mitis etiam qui deducerent. Ipse auten si naul mittebat, qui specularentur quid-nana Oui in CyTUS ageret, I-mul Arnaenios, qui aderant, instoiebat cum mox adesSentald, qtii Cyriin ipsit nanae appropinquare dicerent : tum Vero manum conserere non am-
253쪽
και αἱ γυναῖκες, και α θυγατερ ες εαλωσαν, και τα χρηματα, σα συν αυτώ- αγο να
plius ausus, se sub lucet, at Idclini eum Armenii facere viderent, ad Sua eorum quiSique aedes diffugiunt, ut qui res suas longii s submovere vellent Cyrus auten cum vississet canipum liscurrentibus et abigentilius plenuin, subi nisi qui dicerent, nemini eoruna qui remanerent se futurum hosteni si fugientena aliquem caperet,
in se pro hoste habitur in praedixit. Itaque con3plures
renaanebant, una nonnulli e Sent qui cum rege se subducerent. At vero qui cum mulieribus antecesserant, in eos cum
incidissent qui erant in Inonte, clamorem statina ediderunt et duni in lagana se conjiciunt eorum complures capti sunt. Tandem et filius et uxores, et filiae captae Sunt, si cum opibus, quascunque secum vehe-
254쪽
φον τινὰ καταφευγει. DG αὐ Κύρος αὐ-τα ἰδὼν περί mταται τον λόφον τω παρόντιστρατευματι, καὶ προς Xρυσάνταν τεμ ψας
κειν. To μὰν δὴ στράτευμα ηθροίζετο τω
bant. Rex autem eorum ubila acciderent Sentiret, quo se verteret ambigens, in collem quendam fuga se recipit. Cyriis terra haec cum Vidisset, collem cum is, aderram, copiis circundat, mittitque ad Chrysantana, jubetque eum montis custodia relicta VeΠire. Et Cyro quidem collectus an aderat exercitus misso aliterra ad Amanenium caduceatore, Sic eun interrogabat, Dic milii, ait, Arinente, uir In isti m nens cum fame ac siti pumare mavis, an in aequum campum descertitere, ac nobiscum de- pu Gnare. Cuna neutris pugnare se velle respondit Arnieni- Us Cyrus terram misit qui
quaererent, Cur igitur istic d fides, ac non descendis ' uia quid agendum sit, inquit, ambigo. Sed enim, ait Cyrias, te
255쪽
neutiquana nil igere Oporte D: nam licet tibi ad agemlam causana descendere. Ollis tuem,
iiiiiiiit, judex erit 8 inairunais cui deus potestaten fecit de te pro actito suo, indicta etiana causa, statuendi. Hic Ar-rnenius, conSiderata necessitate, clescendit a Cyrus et illo et caeteris omnibus in me si uni recepti S castra iis circundedit; cum copia jam Sectum, una Omnes haberet. ToΜ. I. Hoc ipso tenapore TigraneS, natu maxinaus Arnaenia litis, peregre rod mi adveniet at, cliten Cyrus aliquando soci una venationis halbuerat is cuna ea quae acciderant audisset, Statii nad Cymina ita contendit, uti tun con paratus erat. Ulbi Vero Patrona, et aatrena, et Soror S, et uxorein suana in hosti una naanus devenisse vidit, ut par eriit, illacrynaavit Cyrus autetit eum intuitus, cona
256쪽
δων προσεκάλει δὲ καὶ, ει τις 'Αρμενιων των
ἐντιμων παρην' ζαι τας γυναῖκας, εν ταῖς
tate in ipsunt Hia nulla est USUS, quana quod diceret, opportune ades, ut judicium in patrem triaιn Gercendunt praesens audias. Stati lue duces tuna Persarum tum Medorum convocavit; quin et Aranenios arceSSivit, I qui eorum dignitate praestantes aderant; et foeminas, quae in harmanictaeis aderant, non repulit, sed eis audire permittebat Cumque opportunum illi visum esset, dicere orsus est et Primunt, ait, Armenie, auctor tibi sum, ut in hac causae cognitione Vera dicas, quo unum illud saltem a te absit, quod odium maximum meretur: nam in Inendacio deprehendi, certo scias maximo esse hominibus ad veniam aliquam consequendam impedimento. raeterea, id eri tur, inquit, et hae mulieres, et A
257쪽
ταληθη ρουντος τουτου ἐνεκα καὶ γενεσθω, ο,
σι βουλεται. Λέγε δοη μοι, ἔφη, ἐ πολεμησάς
menti qui adsunt, omnium alis te actoruio tibi sunt conscii: qui si te senserint alii dicere, quana quae facta Sint arbitrabuntur te etiam ipsum extrema tibimet supplicia patienda decernere, Si veritaten ego rescivero. Tu vero, Cyre, inquit, quodclinque Voles interrogato te nonpe hau di te veraclictumina quidvis tandent ea de causa niihi evenerit. Dic mihi igitur, inquit, bellu nane aliquando una naatris meae patre Astyage caeterisque Medis gessistici Gessi equidem, ait Victus autem ab ipso, nonne conditiones has accepisti, tributum te adlaturum, et nachin ipso militaturiam ubicunque denuntiasset, munitionesque non habiturum irata pror-8us. Iam ergo quamobrem neque tributum adtulisti, ne-
258쪽
λιπεῖν. Και γάρ εστιν, φ ό Κυρος, καλον μάχεσθαι, πως λη ποτε τις δουλος Ζέλλοι
θον ανδρα και καλα πραττοντα τιμας ἡ ως
ove misisti exercitum, et muni l tur, ut domi nomina se potestatetionem extolerae coepisti Et lixi inat, hunc tu, prinius mihi ille dixit, I ibertati erana Vpidus 1 an praeclaruin nimi visum est et ne ipsum liberunt esse, et libertatera liberis ners dicito, utruna ceu virum bo- nun et praeclare se gerentem honore asscias, ari ut injuste gentem, ei n Si depreheruleris,
reli nouere. Certe praeclamina plectas Plecto, inquit nonost inciuit Cyrus, pugnare, ne i enim concedis uilia Ut mentiarqui UIT JUalia Servus fiat' at siquis vel bello victus, vel alio quodam modo in servitutem redactus, id moliri deprehemia- Responde mihi liquido, ait Cyrus, singulatim in hunc moduni: Si quis cum imperio Sit, ac delinquat, utrunt esse illium
259쪽
καινω, ἔφη τι γὰρ si , ἐλεγχθεντα τι ψευ
ναῖκες ἀναζοησασαι ἐδρύπτοντο, καὶ τους τε πλους κατερρηξαντο, ως οἰχομενου του πατρος, καὶ ἁ πολωλότων πάντων σφων joη.
cum imperio pateris, an es scin locum alium substituis Alium, inquit, substituo. Quid vero, si magnas habeat opes, divi- temne permittis esse, an ad paupertatem redigis ' Eripio, ii uiuit, honiani, a possidet. Si ad hostes etiana eum deficere intelligas, quid facis ' Occido, inquit cur enim potius, mendacii convictus, mortar, quarn vera prolatus ' Ibi quiden Arniensi filius, haec ut audivit, detraxit tiaram capiti, VeSte que discidit sceminae autem, ii genti sublato Ulatu ora suam laniabant, quasi serra periisset pater, et actuna de Indibus ipsis esset. Et Cyrus, indicto Silentio, rursus inquit, Esto; tua quidem hiae Sunt, Armenie, jura nobis vero quid Secundum haec aciendunt consulis Tacebat quidem Armenius, duo
260쪽
l iii aninii, triana sui necandi coiisilii in i Cyro daret, an contraria doceretis, quae e facill-rum fuisse dixerat. At filius Hiis i ranes Cyrum percunctatus, Dic mihi, Cyre, ii luit, quatulo pater haerere Videtiir, an consilium mihi de eo dare liceat, tibi quod ex usu maXime futurum actitreri Et Cyrus, qui aninaadverterat, quo tensepore Tigranos cum ipso venari solebat, Sophistam quendam Tigrani familiarem eique magnae adnairationi fuisse, quid tam deni dicturus esset audire percupiebat atque adeo jubebat alacriter, quod sentiret, pro
Ego igitur, inquit Tigranes, Si tu quaecunque pater vel deliberando in stituit, vel patravit