장음표시 사용
261쪽
δικαιον κολάζειν Πότερα δ' η γῆ, Κυρε,
ρίας ποιεῖσθαι η συν τῆ σῆ ζημί , Ἐμαυ-
Ἀλλὰ συ ροεντοι, ἔφη ἡ ιγράνης, λεγάλα
probas, omnino tibi sum auctor, ipsum ut imiteris si tibi videtur omnia peccasse, hoc tibi do consilii, eum ne imite ris. Ergo minime delinquentem imitabor, ait Cyrus, si quod justum est egero. Ita est, iiDiuit ille. Erit igitur animadvertendum, ex tua quidem ratione, in patrem tuum; siquidem justum est in hominem injiiεt: agentem animadver
tere. Utrum Vero, Cyre, melius esse ducis tuo cum OImmodo poenas te Sumere, an tuo
cum detriment, Niniimini hoc pacto, subjecit Cymιs, supplicio me ipsum adfecero. Atqui tu Inagnam sane jacturam facies, ait Tigranes, si tuos tum occiadas, uni tibi quantivis pretii fuerint, tua si sint in potestate. Veraim qui obsint homines, iii liut Cyriis, maximi tum 3μο q
262쪽
. i. Ιως δ' αν, ἔφη ad ρος, τότε πλείστου
pretii, cum in improbis facinoribus fuerint deprehensit Situm, nimirum, Sanae fiant mentis. Nana mihi, CHe, Sic eres habere videtur, Sine anitate nentis ne ιiden Oiyisul, alterius virtutis sunt ulluna esse quam rasina ad rem, inquit, utatur aliquis honi in/sxobusti vel fortis, vel equestris ei periti opera, si non Sit sana mentes quana ad rem, divitis 'clitam ad rem, honainis qui in civitate potentatum obtinet '
at si mentis adsit Sanitas, et anaicus innis, utilis est, et omni Servus, bonus. Hoc igitur, ii uiuit, dicis, etiam patrem tulit hoc uno die de insano Sanun factum esse hominem. Sane quidem, ait. Ergo tu Sanitatem assectionem esse ani
mi dicis, sicut est aegritudo, non quid lana ex disciplina comis
263쪽
τεχεσθαι θέλει Ιοίαν δ', ἔφη ἡ Κυρος, καὶ
parandum nec enim Sane, Si prudentena una fieri oporteat, qui mente sanus sit liorno futurus, subito qui ex insano sanus evaserit. Quid autena, Cyre, inquit, nunqualia adhuc animadvertisti honainein etiarn unum ex insania conantem Pug- ait, civitatem unaan adversus aliani se opponentem vidisti, quae ubi victa fuerit, confestina huic alteri parere, ciliana rem pugnare, mallet i Quam Vero, Cyrus inquit, etiam patris luith cladem narrans, mentis eum ad sanitem revocatum SSe trant. irare una alio se diribus prae pere adsimnes ' Quod sibi pro- Stantiori, una vicitis esset, mox ' secto, conscitis est, se liberta- insaniae adversus iunc suo fi tem adpetetulo, ad eam Servi
nem fecisses Nondum citena, tutem redactum, in qua nun-
264쪽
θαι. Επειτα δοκει σοι, ἔφη ό Κυρος,
quam antehac fuerit atque tiai nihil eorum perficere potuisse, quae habenda lana, Vel occupanda, vel conficienda per vim existimarat Te vero scit in iis, in quibus ipsum fallere volueris, ita fefellisse, uti quis caecOS, aut Surdos, et nullius plane mentis iomines fallat: quae autem occultanda putaris, e sic te scit occultasse, ut quae loca sibi reservata esse tutissima existimabat, hiae ei tu septa prius effeceris, quam ipse persentisceret celeritate Ver tantuna eum superasti, ut e longinquom agno cum Xercitu prius Venires, quam is copias sibi proxinia cogeret. Videturne igitur tibi, inquit Cyriis, talis etiam clades, quod nempe homines ipsis alios meliores tan lex cognoscant, sufficere ad eos ad sanam mentem reducen -
265쪽
ναμαχήσασθαι οἴν ους δ' ἀν βελτίους τινες
μύνους, τους ἀληθη λέγοντας ' οὐδε τους-οι-
loci multo sane magis, ait' volunt Videris tu, subjecit
Tirames, quana cum pugna luis superatus Sit Robore en im inferior inter luna, rursus exercito corpore, Se pugnana instauraturum putat et captae qui dena civitates, adscitis belli sociis, cladem acceptam resarciri posse existimant quos vero aliqui seipsis praestanti res ducunt, iis saepe nulla eti- Cyrus, non existimare homines petulantes alios se ipsis mode tiores noscere vel fures, illos qui non furantur uel mendaces, eos qui vera dicunt vel injustos, eos qui juste amni: an ignoras, inquit, nunc etiam patrena tulina nos sesellisse, neque pactis inter nos conventis stetisse, quamvis Sciret nos nihil qui cilitana eorum, quae AS
266쪽
tyages pepigit, violasset Atenim nec ipse id dico, solum
hoc hornines ad Sanain mentem reducere, quod se meliores norint, nisi melioribus etiam poe-Da dent, quemadmodum dat nunc pater meus. At tuus
certe pater, inquit Cyrus, nihil prorsus mali adhuc est permas, imiuit Tigranes, quod homines magis ad servilem animi demissionem dejiciat, quam Ve-heniens metu. Num ignoras, eos qui ferro caeduntur, quod castigationis genusgravissimum
exi Stimatur, tamen adversus eosden pugnare velles at quos admodum metuunt homines,PeSSUS: metuit Vero, at Scio, eos ne quidem consolantia cline ultinia quaeque patiatiir centes verba intueri sustinent tErgo tu quidquam esse existi Dicis et go, inquit, metum gra-
267쪽
σίτου, υθ' υπνου δύνανται τυγχάνειν διὰ τον
νοι, δη δὲ δουλευοντες, ἔστιν τε υνανται καὶ μἀλλον των ε υδα μυονων ἐσθίειν τε κά κα αευδειν. Eτι δὲ φανερωτερον καὶ ε τοῖσδε, οἰον φορημα, ο φούος ἔνιοι γορ φοσουμενοι, μη
vius coiciare homines, quam si re ipsa nes mactentii t Actu quidem nosti, inquit, verani dicere: Scis enim eos quinietuunt ne patria exulent, et qui pugnaturi tinaeiat ne vincantur, in anxietate versari iti leni qui inter naviganduna uetuitnt, ne naufragi una factarit, et qui servituten ac vincula itanaent, isti qui dena nec cibuni nec soninuna prae metu capere possunt at tu jam Sunt exules, Pria victi, an Servi, nonnunquar etiali naagis quam fortunati homines edere et dor- narre possunt. Manifestius est etiali in his, tale Onus Sit nae-tus quippe nonnulli aetuentes ne capti intersiciantur, praemetu prius mori tintiar; alii quidem, Se Se alicunde praecipitandos alta, Strangulando alii, Fgulando u Sylia adeo metus
268쪽
θεντα παλιν αὐ μεγα φρονησχοι, και παλιναὶ πράγματα παρασχειν Ἀλλα ναι μοι
Δί', ἔφη, Κυρε, ἔχει με προφάσεις τα η-
inter omnes res terribiles maxime animos percessit. Ac tio nunc, ait, animo patrem Ineum esse affectuin putas, qui non solum sua, Sed mea etiam, et UXoris, et Omnium liberor na ausa servitutem metuiti Et
Cyriis, Mihi quidem, irrituit, nequaquam incredibile videtur,
eum nunc sic ani)n affectum CSS : Verum ejusdem esse hominis arbitror, et secundi Te-lbus insolescere, et adversis Ubito consternari; et, si venia donatu in antiquunt Statururestituat hir, rursus insolenter se efferre, denuoque negotium facessere. Enimvero, Cyre, inquit, delicta nostra adferunt illa quidem causas, quamobrem fides nobis non haberetur at vero dat licet castella circumvallare, et loca munita cc Pata tenere, atriue alim quodcun-
269쪽
que voles fidei pignus capere. Et nos sane, inquit, si erga te erimus, qui haec non graviter
tores existere. Quod si ex iis alicui tradito imperio, qui nihil in te deliquerint, fidem ipse non halbere videberis, cave ne si nihil et beneficium praestes, Siniuique te minime anai cum ducant. Rursus si, dum cavebis ne odio premaris, juga ipsis non imposueris, quo ni nus se insolenter gerant, viden illi magis etiam quam nos modo, tibi sint ad mentem Sanam revocandi. At ego me profecto, inquit Clymis eiu modi ministris, quos Sciam necessitate coactos tuas lilii praestare operas, minus libentur υ-
270쪽
κελευει ευεργετεῖν 'ς. καὶ δύναιο αν,
Suria in actitror : quos autetia animadvertere viderer, e benevolentia et mei aniore, in id quod facto sit opuS tecuin Simul incumbere, hos ego delinquentes et lain laturum nae facilius existimo, quam eos i lini quidem oderint, cumii lute
ti explere studeant. Ad haec Tigranes, A quibus autet D inquit, amorem tantum unquamconSequeris, quantum modo ti-lbi licet a nolbis adipisci t Ab
illis arbitror, ait Cymis, via uianhimon nunquam ita hostili fuerint in te animon si velim eos beneficio adficere, quemadmodium tu ain, ut in vos beneficium conferam, hortaris. Num, Cyre, possis, inquit, quenquam hoc tenapore reperire, cui tanta gratificam queas, quanta meo