장음표시 사용
241쪽
ουτω μεγάλα πραττοντα, εἰ τι ηδ δόξειε
λαζεῖν, κηδὲν τούτων μονον κατα octe. παναν,
αλλὰ ἔργον ἔχειν εομενον τουτου κοινωνεῖν του παγρόντα ς. Ιολλάκις δὲ κά των ἀπον-
των φιλων στιν Οἰς ωρα πεμ ποντα ταυτα
αὐτον, οἱ ἡσθεὶς τύχοι ' στε ἐπι εδεδειπνηκεσαν, καὶ τα πάντα πολλὰ όντα διαπεπομ-φει Κυρος ἀπο της τραπεζης, εἰπεν α ρα Γωζρύας, λλ' γω - Κῖρε, προσθεν μεν -
γούμ , τουτω σε πλειστον διαφέρειν ανδεω- πων, ω στρατηγικωτατον εἰναι νυν δε θεους
ὀμνυμta, ἐμοὶ δοκῶν πλεον σε διαφέρειν φιλανθρωπία, η στρατηγια. N; Δι , ἔφη
ςum est obryae miriam, magna copia res ingratas esse apud hominem multis imperantem: sed id potius, quod Cyrus in tanta remm magnitudine, si quid suave visus esset cons u-tus, Id non solus absumeret; sed etiam negotium sibi exhiberet rogando, ut amici praesentes US 38ent participes. Quinetiam saepenumero id bat eum nonnullis amicis al)aentibus ea mittere, quibus forte delectatus esset quo fiebat, ut posteaquam coenati essent, et omnia, permulta quidem iula, Cyriis ex mensa hue illue misisset, obryas ciceret. Existimabam antehac equidem, Cyre, plurimum eo praestare te metreis hominibus, quod imperatoriae artis peritissimus e Ses at nunc deos juratus te tor videri mihi plus te humanitate quam imperatoria laude
excessere Sm est profecto, ait
242쪽
Κυρος και μεν η και επιδείκνυριαι τα ἔργα πολυ ηοιον φιλανθρωπίας η στρατηγίας. ΓΙως o ἔφη ο Γωζου ας. τι, ἔφη, α λεν, κα- κως ποιουντ ανθρωπους δέ ἐπιδείκνυσθαι, τα
α εσθείης χοι, εἰ ora ἐροιμην, ὁ βουλομαί
αἰσθοι χην σιωπωντα, α ν βούλοιο ἐρεσθαι.
Cyrus; et quiden humanitatis, quani artis ii Tiperatoriae, opera dei nonstrare inulto est gratius. Quin ana istites ait Golaryas. Quod iii luit, haec laonainibus Dialefaciendo demorritrare necesse est, illa lienefaciendo. Deinde, curri largius biberent, Cyruna Hystaspas interrogans, Nurn niihi succensuriis .ib, ait, Cyre, si te interrogem, quod rescire cupio ' in vero per deos in in γλ tal s, ait, contra succenserena tibi, si te reticere alii naadverterent, de quilius interrogare velles. Dic niihi igitur, inquit, an unquana arce Situ, abs te, lon accessit B na veriba, sub)ecit Cyrus. Num
Vero lente tibi paruit Ne id qui leni. Nun aliquid mihi abs te imperatuna, non nec
243쪽
querar, ait. Quidquid auteni facerem, eorum Diniitu an aliquid est, quod unquan non alacriter, neque una Voluptatefacere me an ina advortem. Id vero minime omni una, ait Cyrus. Quid igitur est, per deos Durnoriales, quo Chrysantas te movit, ut Sede honoratiori, quam e o, collocaretur ' Dicamne' inquit Cyrus. Innino, ubjecit Hystaspas. Et tu mihi marsum non succensebis, ubici 'od verun est audies ramo vero Volii platena captain, inquit, si a nulla injuria adsies sciam. Hic ergo Chrysantas, Ponatam,
ait, non expectabat donec arcesSeretur sed ierum nostra-runa cauSa UUS etiam, quam arcesseretur, aderat : deinde,
non id solun farictat, quod ina peraretur; sed quidquid antimadverteret ipse, quod effectum nobis conduceret, agebat.
244쪽
σεν. ποτε δ' ειπεῖν τι δεο εις τους συμμά
χους, α μει με ετ οτ ρεπειν λεγειν, εἱλοι συν
εύου λευεν - δε με αἴσθοιτο βουλόμενον λεν
τὰ παρόντα, αρκεῖν, ἐμοὶ σε αεὶ φανερός ἐστι
Quoties autem ad socios aliquid dicendum erat, quae ejus judiei me licere decebat, de iis consilium mihi dabat suum ;quae Ver praesentisceret me quidem scire socios cupere sed pudore praepediri, quo nai laus ipse de me dicerern ea Sicar serebat, quasi suam ipsius sententiam exponeret atque adeo quid vetat, quo retinus in iis
mihi cineipso potior fuerit tPraeterea sibi seni per ea, quae adfiint, sufficere ait mihi vero prospicere Senaper eum palani est, ecquid accedere possit anaplius, quod utilitatena adferat clenique de Ineis corrim dis plus laetitiae ac voluptatis illi capit, quam egomet capi ani. Ad haec Hystaspas, Laetor, ita me Iuno amet, inquit, nae de his te ilaterrogasse. Cur
245쪽
τάζαζος εἰπεν ' ρχεῖσθαι δεῖ το ΙΠερσικόν.
re enitar : unurn niodo, inquit, ignoro, quo scilicet pacto efficere OSSim, ut manifestrum sit me tuis continodis gaudere utrum manibus mihi plaudendum, an ridendum, vel quid agendum sit. Et ArtabazUR, Saltandum tibi est, ait, more Persico. Et haec quidem verba risus consequutus St. Cum autena compotati produceretur, obryzim Cyriis interro ans, Dic mihi, obrya, inquit, Ianodorae tibi videare libenitius horum alicui filiain daturus, quan id temporis Maopriniuria nobis consuetudine congressus e t una et ego, subjecit obryas, erui dicant ' Ita profecto, ait Cyrus; quippe nulla interrogati mendacium desiderat itaque certo scias, inquit, multo me amnlibentius id fictum in. Ossi ne mihi licere, ait CyruS, quan -
246쪽
γέ κοί ἐστι τοιαυτα συγγεγραμ μ ένα ων γωσο ου φθον σω, ην την θυγατέρα μου γυναῖκα
obrem ' Ego vero ossi n. Die igitur. 9uia cernebam eos id tenaporis lina labores, thina pericula, praesentibus et aequis antivis tolerare ; nunc etiam re secundas naoderate ferre video. Arbitror autena, Cyre, dissicilius e sse reperire honii liena qui ' Secundas, quani qui adversas, recte erat:
nain illae in plerisque insolenticina, hae imodestiani in omnibus, excitant. Et Cyrus, Audivistine, inquit, hoc olbryae verbuna, Hystaspa ' Audii iprofecto, ait ac si quidetv j iisni Oili plura dixerat, inultonu naagis silia procula laabiturus est, quato si uilla naihi pocula ostentet Prose cto, incniit ἰOl3ryas, multa initii sunt liiij iisniodi literis consignata, quae tit, ego iion invidebo, si filiain nieana uxorem duxeris:
247쪽
οι αλλοι δε ι παροντες, ην ἐμοὶ λεγητε, ταντις υμων γαμεῖν πιχειρητη, γνωσεσθε, ποῖος τις κα γω συνεργος μῖν ἔσομαι. Και Γω-
ἔρυρις ειπεν, Η δε τις ἐκ δουναι βούληται θυγατερα, προς τίνα δεῖ λέγειν ; Iρος εμε, -
pocula vero, ait, quia naihi non videris admittere, haud scio an Chrysantae huic lena, quando is Sedem etiana tibi surripuit. Enimvero ait Cyrus, HystaSPa, et caeteri qui adestis, si nihirem in sicaveritis, quando quis
bitur, qualis et ipse vobis tu ea suturu sum adjutor, cognoSce
tis. Et obryas, Cui vero indicanduin erit, inquit, Si quissiliam nuptum dare velit ' tiani illud athi signfcate, ait
Cynis : nam hanc artem mirifice calleo. Quatrid ait Chrysantas. Cognosces risi, inquit, quod conjugiuria cuique congruat Et Chrysantas, Dic e go, per deos inmortalcs, ait, cujtismossi uxorein mihi pulcherrinae congruentem fore arbitreris. Prinavim, inquit, par-
250쪽
μεγάλην γαμεῖς, ἡ ποτε βουλη αυτην ρθην
laod si grandent ducas, adsiliis re te necesse fuerit, catellorum more, si sorte rectam osculari velis. Id vero, inquit, recte abs te providetura an ne tantillum quidein ad saltandiana habilis sum. Deinde ait, Sima adniodum tibi adcona inoda es set. Cur liud ' Quia tu, inquit, nasum aduriciani habes: optini igitur, certo Scias, Si- In nari ornaae congrii erit a.dunca. Tune ais, inquit, bene
coenato, quenia lino turn ain ego Sit it inca natan fore con irrueliteia i t Ita profecto, ait Cyrusci nani omina, qui pleni Sunt, venter aduncus est incinnat iuna, inaus. Et Chrysantas, Possisne, Obsecro te, in- l l It dicere, cujusi nodi uxor
regi rigido conirnoda foret. Hic risuri et Cymis edidit, et alii iti leni Quibus simul -