장음표시 사용
212쪽
αρμα λευκον, καὶ τουτο στρομ ενον, σπι το
ανδ ες εἴποντο φέροντες. Ἐπὶ δὲ τούτοις λ
eos producebatur currus albus, cuni aureo jugo, coronatu S, JO- vi sacer pone huire, Solis chirrus albus, et is, ut prior ille, coronatus: Oh, illuna, currus alius tertius producebatur, cuius equi puniceis r fragra l/s Ou- tecti erant, et post euin viri quidam sequebantur, qui naairno in foco ignena gestabant.
Post hos an Cyriis ipse pro libat in conspectum e portis incurru, cuna tiara recta, et tunica purpti rea ait o sistincta, Gild, o sulizillaicantein gestare non licet et Stibligaculis cir-cti in crur. colore hysg ino tinctis, et tot i pilrptire' candye. Habebat et circuna tiaran dia litiana identilii insigne cognatis ipsiu, erat, iami et hoc re napore illud ipsuna retinent. Mantis extra naanicas tenebat. Praeter ipsuna curru vehebatur
213쪽
παντες προσεκυνησαν, εἰ τε κα- αρξαι τινες κεκελευσμενοι, εἰ τε κω εκ πλαγεντες τη πα
o εἰς Κυρον προσεκυνει. Ἐπεὶ δὲ προ ηει το
auri a proceriis quidem ille, pSe Visus esset. Ante id certe sed Cyro tamen minor, sive tempuS PerSarum nemo Cy- hoc reapse sic esset, Seu quo in il Veneratus fuerat. Cumcunque modo : multo quidem autem curru Cyri progredere- certe procerior visus est Cyriis. tur, praeibant quater mille sa- Eum tibi conspexissent, omnes tellites, bis mille ad currus u submisse venerati sunt, sive lorumque latu comitabantur: quia fuisset imperatum aliqui sul Se luebantur autem familiabus ut 'nerationis hujus ini l res ejus sceptrigeri in eo uistium facerent, seu quod adpa Ornati, alta geStantes, num ratu fuissent obstupefacti, quod ro fere trecenti Praeterea du-
214쪽
ταμύνοι, αμφὶ τους διακοσίους ' πὶ δε τούτοις δι σχίλιοι ξυστοφοροι ' πὶ o τούτοις, ἱππεῖς
οι πρωτοι γενομενοι, μυριοι, εις κατον παντα. -
signes, qui Cyro nutriebantur, virgatis vestibus instrati, adducentos Secundum hos spiculatores bis inisse poSt eos prini facti equites, decies mille, ubique per centenos Ordina ti, quortina dux orat Chrysantas post hos alii decies ni isse Persici equites, eodena modo instructi ouorum dux erat Hystaspas post eos itidem alii decies mille, quos Datama ducebat: post hos alii duce Gadata et post eos erant equites Medi ac post Arimensi, post illos Hyrcania, post quos Cadusii, ac post Cadusios Sacae. Post equites currus Omne inclitaternos ordinati quos A tabates Persa ducebat.
215쪽
Κύρου αλλος ἄλλης πράξεως. II μψας ουν
εἰ πεῖν μυτοῖς εἴ τίς τι αὐτου δέοιτο, διδάσκειν των, ἄρχων τινα, τὶς βούλοιτο, ἐκείνους δὲ ἔφη πρὸς χὐτὸν Ῥῖν. O μὲν δηαπιόντες εὐθυς κατὰ τους ἱππεα ἐπορεύοντο,
και ἔουλευοντο, τίνι καστος προσιοι. δε Κυρος, ου. ἐδείλετο μάλιστα θεραπεύεσθαιτων φίλων πο των ανθρωπων, τούτους, προ πων τινα, πρὸς αυτον ἐκάλει καν καστον, καὶ -
Cur aesana pergeret, homines per ulti extra signa adsectabantur, quor in alius iudvnddam a Cyro petebat. Itaque miεsis ad eos quibusdam ex sceptriferis, qui terni ab iitroque currus latere, nuntiOraim perserendorum cauSa, Ο- nutabantur eum, lici ei iussit, si quid aliquis ab se posceret, is praefectis inferioribus, quod-e queu esset, indicaret, eos autem aiebat vim ad se delatuis ros. Atque illi quidem cliscedentes, mox ad equite se convertebant, et quem quisque potininiurn adiret, deliberabant. Cyrus autem, quos ex amicis coli maxime ab hominibus vellet, eos, mi SSo quodam, ad se singillatina arcessebat, et his verbis compellabat, Si quis utorum, Ilii adsectantur, vobis
216쪽
πράττοιμεν αυτοῖς. οἱ μὲν δη ἄλλοι, ε πει καλέσειεν, νακράτος ἐλαυνοντες πηκουον, συναυξοντες την
ὰς χην τω Κύρω, καὶ ἐνδεικνυμ ενοι, τι σφόδρα, πείθοιντο Δαῖφάρνης δε τις ην, σολοικότερος
nihil dic et viilebitur, ei ne ad. te iactite qui vero justa postulare visu fuerit, I ' mu' a liniereserte, ut con nauit consultatione res eis conficiamuS. Et caeteri qui lena, vocante totis viri laus adequitantes Ob Tript r ita ant, suoque sti dia in peritina Cyri aligue fiant, et Si Proiit piissinios ad pii renduin deritot str ant: At Daiphar - ρ sciliat lana erat, horridior virili tole, qui se, si Ininus celeriter pareret, visum iri magis liberuna existimat,at. Id cum an inia iverteret Cyriis, prius dicina accederet, secuntque colloquc retur, quendam e sceptri geris sui inlisit, ac dicere honiini jussit, nihil amplius eo sibi opus esse nec deinceps una arcessi ibat. Ut auten is, qui postreior ili vocatus fuerat,
217쪽
τοῖς Συρίαν ἔχου G. M ετ α δὲ ταυτα, καλου
cessit, Cyrus o luxu provectuSest, eique equurn donavit, ex illoriim numero, qui una Seque bantur, et ex sceptrigeri quendam iussit deducere quo ille Inandasset. Hoc vero qui cernerent, esse putabant honorificum quiddam, ac multo plures deinceps eum colebant.
Cum rassi delubra perveni μn , sacrii in Iovi fecere tauris integris combustis deinde Soli, conibustis hic equis integris. Deinde Telluri mactatis hostiis, id secere, quod magi docuerant L postea, iis heroibus, sui terram Πiam tenerent. His peractis, quia locus amoenus erat, metam designavit ad stadiorum quinque spatiuna edixit lue ut tributim hic equos totis viribus ad cursum emitte-
218쪽
κον, ε δες αιτ α βασιλείαν ἀντὶ του πτου. Tον δ' α/ποκρίνασθαι, τι βασιλεία. μεν ουκ
rent. Et ipse quidem cum Persis provectus vicit quippe eui multo maxime res equeStris curae fuerat. Inter Medos Aristabates victoriani adeptu est: huic enim Cyrus equuin donaverat inter Syros is, qui Syris praeerat inter Armenios, Tigranesu inter Hyrcanios, qui tuni praefecti filius inter Sacas autem, privatus quidam, equo suo hic ut ι caeteros a tergo reliquit, prope limidio spatio curriculi. Atque hic Cyriis interrogasse iuvenem
dicitur, an latin equun commutare cuna regno vellet. Illum responcisse, Nollem equidem euiu cum regia commutare, Venirn gratiam apud virunt bonuna mi νιο dono dolo collocata in inire non recurarem.
Et Cyrus, Equidem, ait, Osten dere tibi locum volo, a si
219쪽
CYR INSTIT. VIII. 155λσης, ου αν ἀμαρτοις ἀνδρος αγαθου Πάντως τοίνυν, Σάκας ἔφη, Mῖξόν μοι' ως
μωλω, και παρελαυνοντος Φεραυλα συγχάνει ἔτυχε γαρ ὀ Φεραύλας παραγγέλλων τι τακτος παρα του Κύρου βληθεὶ δὲ οὐδὲ μετεστράφη, ἀλλ' ἔχετο, ἐφ ό περ ἐτά η. Ἀναύλεψας δὲ ὁ Σάκας ἐρωτα, τίνος ἔτυ-
ν. οὐ λα τον Δἴ, ἔφη, οὐδενὸς των παρόνrων. Ἀλλ' οὐ κέντοι, ἔφη ὁ νεανίσκος,των γε πόντων. αὶ μὰ Δί', ἔφη ό Κῆροο,
σύ γε κείνου του παρα- τα αρματα ταχυ
ve conniventibus oculis aliquid conjicias, a viro bono non a Saberraturus omnino, inquit Sacas ille, ostenclito mihi ut puSteaquam glebam hanc sustulero, conliciam. um Cyrus ei demonstrat locum, ubi amici ipsius plurimi erant is vero conniventibus oculis ictu gleba tocun petit, et Pherauis Iani adtingit, qui praetervehebatur; nam is sorte quiddam To M. LII. a Cyro imperatum renuntiabat cumque ictu percusSus esset, ne se quidem convertit. sed id acturus perrexit, quod imperatum erat. Sacas, aperistis oculis, quena adtigisset, interrogat. Neminem profecto, ait Cyrus, ex iis qui adsunt. At ne quidem inquit adolescens Ele, quenquam absentium. Ina vero inquit Cyriis adtigisti profecto illum, qui praeter
220쪽
νος γα τις εστιν, in εοικεν 'Aκούσας δε
ιππον. D δ' ἐπηρετο, Ἀντὶ του Ἐκ του- σου δη διηγεῖτο Σάκας το πραγμα, κοί
χομυοιι δε ἔφη, τοῖς θεοῖς, petra με ἐποίησαν
ὶstos currus celeriter equum agitat. Qui sit igitur, ait, ut se non convertati initru nifuriosus quispiana est, ait Cyrus, uti qui deni adparet. His adole,cens auistis, quinan is Esset, inspecturiis ibat ac Pheraulani reperit, qui ment unae una hiari, terra et sanguine plenum haberet D Enina percusso e naribiis fluebat. Cunaque acceξsi 5set, an ictu percusesus fuisset interrogavit. Ut vides, respondit ille. Hunc ergo tibi, ait, eqtilina dono. Cujus rei gratiat quaerebat Pheraulas. Hic Piri Sacas rena narrat at ac tan lem aiel at, Arbitror equi dena me a viro bono non alberrasse. Et Pheraulas, philentiori, quana ego Suna, ait, si illi idem Saperes, elint dedisses sed tanaen una accipiam deos autem precor,