Xenophontis quae extant opera, graece & latine, ex editionibus Schneideri et Zeunii; accedit index latinus

361쪽

ΠΟΛΛΑΚΙΣ Α αασα, τίσου ποτὲ λογοι Ἀθηναιους πρασαν οἱ γραψάμενοι Σωκράτην, ως ἄξιος ἡ θανάτου τη πόλει et πιν γαρ γραφη κατ αυτου τοιάδε τις ' Ἀδικεῖ Σωκράτης, ους μὲν η πολις νομίζει θεους, ου

MEMORABILIUM

LIBER PRIMUS.

C A P. I. 3AEPENUMERO rniratus Sunavibus tandem argumentis accusatores Socratis Atheniensibus persuaserint, eum de iri..ΤΟΜ. VIII. late mortem meruisse Naraa accusatio instituta adversus eum huiuscemodi sere erat: Agit unxiste Socrates, quod

362쪽

MEMORABILIUM LIB. I. I. νομιζων, ἔτερα ε καινα δαφώνια εἰσφέρων

Oιετεθρυλλητο γαρ ως φαίη Σωκράτης, os αιμ ονιον αυτ σημαινειν. θεν δη καὶ μάλιστά μοι δοκουσιν αυτον αἰτιάσασθαι καινὰ δαιμόνια εισφέρειν. Q ουδὲ καινότερον Πτεφερε των αλλων, σοι μαντικην νομι-

ζοντες, οἰωνοῖς τε χρωνται καὶ σηριαι καὶ συμζολοις καὶ θυσίαις. οὐ τοι τε γὰρ Γ πο-

Deo non ducat, quos civitas ducit, alia ver nova Numina introducat Praeterea injuste agit, quod et adoleScente coris Tunipat. Primum igitur, quod Deos non duceret, quos civitas ducit, quo tandem argumento sunt usi t Etenim palam acrificabat, saepe quiden domi, Saepe conaniunibus in aris civitatis; nec tivinatione AElam utebatur. Erat enim pervulgatum, dicere Socratena, Nunae sibi hoc aut illud signis- cur ex quo certe vel maxime mihi videntur de introductis novis Nuntinibus illum accusasse. At Socrates nihil magis novi introdiixit, quam alii, qui livinationen ESA Sta tuentes, et auguriis et ominibus et praesagiis et sacrificiis

363쪽

MEMORABILIUM LIB. I. I.

πεσθαι Σωκράτης δ' σπερ γιγνωσκεν, ου- τως λεγε. ' δαιμόνιον γὰρ ἔφη σημαίνειν,

utuntur existimant enim illi

nec AVeS, nec Obviantes scire

quid ex usu sit divinantibus, sed horuin opera Deo significare : quod etiani putabat So. crates At vulgus quidem se ab avibus ac obviis set dissuaderi vel persuadem Sserit. Socrates autem dicebat id quod et sentiebat. Aiebat enim Numen omni Si niscare, multisque familiaribus praeis nuntiabat, ut haec facerent, omitterent illa tamiuam Numine sibi ea praeclicente. Et his, qui ei parebant, Omlucebat; si ii vero non illos poeniatebat. Quis vero non fateatur, noluisse Socratem vel stolidum vel arrogantem apud eos videri, qui consuetum ne

364쪽

MEMORABILIUM Lin I. I. φαινομ ενα, και ψευδομει ος ἐφαίνετο δηλον

ἐνόμιζεν ;Ἀλλα ηο ἐποίει καὶ τάδε προς τους ἰ πιτηδείους. τα Ita γαρ αναγκαῖα συνεζου- λευε και πράττειν ως ἐνόρχιζεν ἀριστ αν πραχs αι ' περὶ δε των αὐηλων, πως ἀποζη-

certe videbatur in eum cadere, si quid tari tuam a Deo indicatum praenuntiaSSet, ac palam mentitus SSet. De quo patet eum nihil praedicturum fuisse, nisi vera se dicturum credidi Set. Quis autem alteri fidem in his halbeat, quanime, Iam qui sis dena habebat, quo- niodo Deo non esse putabat tEnimvero faciebat haec quoque ad fantiliares Res nece sarias agere consulebat, quemadmodum ea fieri putarent op tinae vertim de iis quorum

incertus esset eventus, oracula consultum mittebat suos, an

suscipierula essent. Addebat, eos, qui praeclare domos et urisbes administraturi essent arte divinan si egere Nanaque utariis aedificaram, aut fabricandi, aut agmina colendi, aut hominibus 4imperandi, aut hujuse

365쪽

MEMORABILIUM LIB. I. l.

τεα, ἐνόμιζεν εἰναι. α δε μέγι στα των ἐν

οἰκοδομ ιησα, χένω δῆλον, στις οἰκησει' υτε τω στρατηγικω δηλον ει συμ φερει στρατηγεῖν ου τε τω πολιτικω δῆλον ει συμφερε τῆς πο-

λεως προστατεῖν Ουτε τω καλην η λαντι, να

ευφοαίνηται, δῆλον, εἰ δια ταυτην ανιάσεται,ουτε τω δυνατους εν τα πόλει κηδεστας λα-

modi opera examinandi, aut rationes ineundi, aut rem Omesticam administrandi, aut exercitum ducemsi quis peritus evadat, Omnes hujusmodi di ciplinas etiam ab hominis consilio eligendas esse censebat. Quae autem in his essent maxima, eos sibi aiebat reservare, Ortimque nihil hominibus certum Me Nec enim

tarnstat ei, qui ag uin pulchre

conserit, quisnam mictum sit percepturiis nec qui pulchre domum aedificat, quis earn sit habitaturiis nec duci, an exercituari ducere expediat; nec perito enim civisum, an ex usu futuriana sit, ut civitati praesit nec qui somnosam duincit, ut laetetur, an propter hanc dolorem sensuriis sit ne

qui potentes in civitate assines adeptus est, an propter hol

366쪽

6 MEMORABIMUM AEDa. I. l.

ζευγος λαύεῖν κρεῖττον, Ἀλη ἐπιστά λενον '

θανομενους θεμιστα ποιεῖν ηγίῖτο ἔφη εδεῖν, ἁ με μαθοντας ποιεῖν ἔδωκαν οι θεοὶ,

eivitate sit exulaturus. Horum omnium si qui nihil ad Nunaen referant, Sed universa potius ad hi ominis consilium, furere dicebat. Itidem illos etiam aiebat furere, qui per divinationem explorarent ea, de quibus discernenctis data est horninibus discentibus a Diis facultas veluti si quis con- ulat, utrum Imoderanssi curriis peritum, an imperitum praestet

in vehiculum recipere vel gubernancti peritum in naven recipere praestet, an naperi tuni. Quae iter homines numerando, vel metierulo, vel ponderando scire possunt, ea qui a lis quaererent, nefarie ducebat agere et quae doctrina percipi si voluerunt, discere homines oportere lice-

367쪽

MEMORABILIUM H in I. l. 7

ἔλεγε μὰν ως o πολυ, τοῖς δε βουλομ νοις εξην ἀκουειν. υδεὶς δε πωποτε Σωκράτους

πλεῖστοι, διελεγετο, σκοπων, πως ί καλου-

bat quae vero sunt obscura hominibus, in iis conandunt ut per clivinationem Dii consulaniatur: nam Significare Deos haec illis, quibus sint propitii. Eraa autem Socrates Semper in propatulo. Nam mane ad loca deambulationibus et exercitiis destinata pergebat, et cum frequens erat lar In conspicietatur in publico, reliquumques duci degebat istic,

ubi versaturiis inter plurimos esset disserebat autem ple Pulvilue, omni vero volenti audire licebat. Neque ullus -- clutam Socratem impii quidquam aut nesari si vel patrare vidit, vel audivit dicere. Nec enim de rerum omnium natura sic disserebat, uti complures alii, inlisum considerans quo

pacto is, qui a professoribus sapientiae Mundus appellatur,

368쪽

A MEMORABILIUM J IB. I. I.

ανθρωπινα παρεντες, τα δαιμ όνια δὲ σκοπουν-

τες, ηγουνται τα προσηκοντα πράττειν;

'Εθαύμαζε δε ει μη φανερον αυτοῖς ἐστὶν,

περὶ τουτων λεγειν, ου ταυτα δοξάζειν αλληλοις, αλλα τοῖς μαινομενοις μοιως διακεῖσα ἴαι προ αλληλους. Tων τε γὰρ μαινομ έ-

natus sit quibusque de causis

necesSariis singulae res coele S. te fiant. Inr eos, Mi hi rebus occuparetitur, fatuo esse lenionstrabat. Ac primum de eis lao considerabat, An quod rati se humana iam satis intelli ere, ac talia tractatula accederent: in relictis rebus hutnanis, sivinas contemplantes, recte se agere putarent. Mirabatur etiam, quod non iis perspicuum esset, homines liaec invenire non posse. Nec enim si, qui plurimi a arrogent sit, i, quod de lais Esserere nomini, idem inter e sentiunt, sed anina insanorum instar inter se conaparati sunt. Nam

qui animo insani sunt, partim

369쪽

MEMORABILIUM Qui B. I. 1.νων του μεν ου δὲ α δεινα δεδιεναι, τους δὲ και τα λη οζερα φος, ἐῶσθαι καὶ τοῖς Ἀνουδ' ἐν χλω δοκέῖν αασχρον εἰνοι λέγειν ποιεῖν τιουν, τοῖς δὲ υ δ' ἐξιτητέον εἰς ἀν'

που εἰναι δοκῶν καὶ τους μεν ου ἱερον, Ου τε βω χον, ου τε ἀλλο των θείων ου o ἐν

τιμῆν, τους δὲ καὶ λιθους καὶ ξυλοι τα

τυχοντα καὶ θηρια, σεύεσθαι ' των τε τερ της των παντων φυσεως Ἀριμ, νωντων τὸ is λεν δοκεῖν εν μόνον το ν εἰναι, τοῖς δ' πειρα, το πληθος καὶ τοῖς λεν ει κινέῖσθαι πάντα,

τοῖς δ' ουδὲν ἀν ποτε κινηθηναι καἰ τοῖς μὰν πάντα γίγνεσθαι τε καὶ ἁ πόλλυσθαι, τοῖς δ

quae sunt teretibilia, non me diiunt partim etiam non metuenda metuunt itidem his non videri turpe esse, in turba quid vel licere vel facere; aliis Vero, ne exeundum quidem esse ad homines, videri: hos neque fanum, neque aram, neque rerum divinarum qui taquam in honore habere illos et lapides, et ligna, et belluas quailibet coleres iudem eorum, qui de rerum omnium natura solicite inquirant, aliis videra unum solum esse id quod est, alii Vero numero infinita his omnia semper In

veri, illis nihil unquam moveri posse his, omnia tum oriri, tum interire illis, nihil unquam oriri posse, aut interire. Praeterea de his illud quoque considerabat, triana, perinde ac illi, qui res humanas I

370쪽

IO MEMORABILIUM ILIB. I. I.

αναγκαις καστα γιγνεται, ποιησειν, ταν

βουλωνται, και ἀνεμους καὶ δατα καὶ ρας,

τί σωφροσυνη, τί μανία ' τί ἀνδρεία, τί δει-

eunt, arbitrantur hoc quod didicere, tum sibi tum aliis, quibuscunque Velint, se sacere possea sic et illi, qui res divinas inquirunt, arbitrentur se, posteaquam cognoverint quisus rationibus necessariis ingula sant, effecturos ubi velint, Ventos, aquas, temporum vici titudita es, aliaque, si quo sit opus, lais consimilia an ejus movi quiddam ne sperent quidem, satisque habeant M ire tantun , cilio pacto rerum hujusnaocti singulae fiant. De illis igitur, qui haec tractarent, talia proferebat. Ipse de relatis humanis disserebat semper, considerans quidpitin esset, quid inapiunt:

quid pulchruna, quid turpe: quid justum, qui injustunt: quid an ina sanitas, quid insati itas; quid sortitinio, qui4

라틴어 텍스트