Xenophontis quae extant opera, graece & latine, ex editionibus Schneideri et Zeunii; accedit index latinus

371쪽

MEMORABILIUM LIB. I. I. II

ἀμφὶ Θράσυλον καὶ Ἐρασινίδην, αποκτεῖναι

ignavia quid civitas, quid reriam civilium peritus quid imperium in homines, quid hominibus imperandi peritus: identitue de rebus caeteris, quarum comitione instriictos actitrabatur pulchri bonique

stu Logos esse: DII auteri eaSignorarent, mancipia merito

vocari debere. Quapropter de quibus quid sentiret SocrateS, non constabat, in iis de illo in ulu statuisse iudices, mimam

non st. Quae auteni sci bant omnes, mirum est, quod ea animo non conciperent. Nam cum aliquando senator ESRet, ac sacramentum Senaistorium praestitisset, in quo hoc inserebatur, nempe, ut secundum leges consilium agitaret, praeses populi factus, petente contra leges populo novem praetores. inter quo

372쪽

isi MEMORABILIUM quin I. I.

μ ν εἰδέναι, τα δε υ ειδεναι Σωκράτης ς ε πάντα - ηγεῖτο θεους εἰ δενα, τά τε λεγόμενα καὶ πραττόμενα, καὶ τα συγ βου

Thrasyliis et Erasini des erant,

Omnes uno calculo norte naul

rari, populo suffragii serendi

potestatem dare noluit; cuinque populus ei succenSeret, multique Potentes nainarentur nihilona iniis pluris fecit Sancte tirare, quam oratisicari populo contra jus et fas, alio-rlanitie nainas eritare. Etenim eos putabat hominummaram aerere, inlix quadam ratione, quam vulgo existimetur. Nana plerique putant Deos quaedana Scire, quaedan nescire Socrates autem arbitrabatur Deos Onania, quae vel clicerentur Vel agerentur, Vel clam deliberarentur, Scire eosdem ubique adesse, ac de rebus humanis omnia horninibus significare. Quani brena mirari subit, quo tala lena pacto

persuasi duerint Athenienscs,

373쪽

σωφρονεῖν, τον σε ζες λεν ουδεν ποτε περιτους θεους υτ ει ποντα ου τε πράξαντα, τοιαυτοι δε καὶ λεγοντα και πράττοντα περὶ θεων, ἰά τις αν και λεγων και πράττων εἴη τε καὶ νομί ιτ ευσε ζεστατος. β . Θαυμ αστον δε φαίνεται μοι καὶ τοπε ιηθηναι τινας, ω Σωκράτης τους νεους

διέφθειρεν ο , προς τοῖς εἰρημένοις, πρωτον με αφροδιπίων καὶ γαστρος πάντων ἀνθρωπων

εγκρατεστατος ν' ἰτα προς χειμωνα καὶ θερος και παντας πονους καρτερικωτατος ἔτι

δὲ προς το αετρίων δεῖσθαι πεπαδευμενος ου-

τως, στε πάνυ μικρα κεκτημενος, πάνυ

Socratem animo erν Deos San non uti, quum ille nihil unquam impii in Deos vel lixerit vel commiserit; sed potius sic et de iis locutus sit, et in eos se gesserit, ut si quis ea turn dicat turn faciat, sit ac putari debeat religiosissi

2. Hoc quoque mirum mihi videtur, persuaderi quosdam potuisse, quod Socrates adolescente corrianaperet, qui rite-ter ea quae dicta sunt, primo remina VenereRTum, ac gulae, supra omnes homines continentissiimus erat deinde hyemas, aestatis, laborum omnium tolerantissimus atque etiam sic ad mediocritatem institutus, ut quum valde modicum possideret, facillime contentus sis e

Set, quae Suffciant. Quo igiatur pacto, quum etas esset

374쪽

τοιουτος, αλλους αν csse, η παρανόμους, λιχνους, η ἀφρος ατίων α κρατεῖς η προς

Καίτοι γε υς πω τε πεσχετο διδάσκα λος

εἰναι τουτου αλλα τω φανερος ει ιαι τοιουτος ὼν ελ πιζειν ε ποίει τους συνδιατρίζοντας εα τω, μιμουμ ενους κεῖνον τοιουσδε γενησεσθαι. Aλλα μην και του σωματος αυτος τε Ουκημελει, τους τε ἀμελουντας ου επηνει το

μὰν ουν περεσθίοντα περπονεῖν ἀπεδοκίμαζε,

ἔpse, reddidit alios vel impios, vel legum violatores, vel lii xuriosos, vel in rebus venereis continentes, vel molles ad perferendos labores Iino vero multos ab his vitiis revocavit. itque virtutis essent studiosi, perfecit etiam Iajecta spe, futuruin, ut si sui ipsorum curana gererent, viri pulchra bonique stat clios evaderent. Ne me tamen Miquam haec se docere velle prostebatur, sed quia constabat eum tale' esse. in spem erigebat eos qui cum illo versabantur, futurum, ut si ipsum imitarentur, et ipsi tales evaderent. Nec corpus quidem ipse suum negligenti rcurabat, ac si qui curaretunegligenter eos minime laudabat. Itaqtie improbabat siritiis nimio cibo resertus labores iniis Λsicos usciperet, in agisque

375쪽

ε πράττετο χρη λατα. ουτου δ' ἁ πεχομi-νους νομιζεν ελευθερίας πιμελεῖσθαι, τους

ποοιστας εαυτων ἀπεκάλει, δια το ἀναγκαῖον αυτοῖς ιναι, διαλεγεσθαι παρ ων α λάζοιεν

probibat, Si quod animus lubenter admisisset, id laborando conficeretur. Nam ejusmodi habitum valetudini sufficere, ac animae studium havit ilia quam impedire aiebat. Minime vero delicatus erat, aut Ostentandi se cupidus, sive vestitu sive calceatu, Seu reli-cFa vitae ratione : nec avaros quidem efficiebat eos, qui una ipso versabantura nam et aliis a libidinibus eos revocabat, et a Muciosis sui pecuniam non exigebat. Qua in re qui ab tinentes se ostenderent, libertatem colere ii sicabat; qui autem conversationis causa mercedem caperent, si timet quoSdam quasi plagiarios appellabat, Propterea quod De cessario disgerere cogerentur apud eos, a quibus mercedem

acciperent. Mirum ipsi vide.

376쪽

ἐπαγγελλομενος αργυριον πράττοιτο, καὶ μηνομίζοι το μέγιπτον κέρδος ἔξειν φίλον ἀγα -

Σωκράτης δ' ἐπηγγείλατο μεν οὐδενὶ πουποτε τοιουτον οὐδεν ἐπίστευε δε των ξυνόντων αὐτωτους ἀποδεξαμενους, ἁ περ αὐτος δοκιμοι ζεν,

εις τον πάντα βίον αυτ τε και ἀλλοις φιλους ἀγαθους σεσθαι. πως ν οὐν τοιουτος νηὶ διαφθείροι τους νεους ει ληἄρα η της αρετης επιριελεια διαφθορά, στιν.

batur, eum qui virtutem profiteretur, pe cunian eXigere, neque maxinaum lucrii in ducere, quod bonum amicum sibi adjungeret potius autem metuere, ne is qui studiosus pulchri bonique vir factus emet,liomini optime de se aerito non etiam maximam ratiana laalberet. Socrates nemini unquam tale quid pollicebatur, sed latur in credebat, ut qui

de numero familiarium Suomana amplexi fuissent ea, quae r bibat ipse toto vitae tempore tum sibi uni aliis noni aniles essent. Quo igitur naodo vir talis adolescentes corrumperet nisi forte virtutis tumum corruptelani quis esse putat. At profecto, dixit Accusator, fana iliares suos tale effecit, ut te es receptas contemn rent quum liceret, stultorum

377쪽

ἁμαρτανομενα ποιῶ των περ την πολιν ἁμαρτανομένων τους δε τοιουτους λογους επαιζειν φη τους νεους καταφρονεῖν της κα θεστω ης πολιτείας, και ποιεῖν βιαιους. 'Εγου δ' οὐχ αι τους φρον σου ας κουντθος, και νομίζοντας ἱκανους σεσθαι τα συμ φεζοντα διδά κειν του πολίτας, ηκιστα γιγνεσθαι

βιαιους, ειδότας τι τη με βία προσει τιν

ἔυραι καὶ κίνδυνοι, δια δὲ του τει θειν κιν-

esse hominum, magistratus ciavitatis a faba sibi constituere quando nemo fabam velit uti naviunt gubernatore, nePae salaro, neque tibicine, ne tristallis in relius talibus, in quitiussi erretur, multo nainora detramenta capiantur, quana Si peccetur in republica Tales ille Semnone efferre adolescenti uni animos ale Dat, ut praebcntena reipublicae statuin contentne is

To M. VIII.

rent, eosdemque violentos reddere. Verum ego arbitror, eos qui prudentiam Xercent, Seque putant posse cives ea docere, quae expediant, minime violentos fieri quippe qui

Sciant, cum violentia quidem inimicitias et pericula conjuncta esse, ea lena autem pos

se fieri absque omni periculo, et cum arnicitia, persuadendo: nam qui vi coguntur, ita ocle.

378쪽

is MEMORABILIUM LIB. I. e.

δυνως τε και μετα φιλιας τὰ αὐτα. γίγνεται. o με γαρ βιασθέντες, ως ἀφαιρεθεντες,

το βιάζεσθαι, ἀλλα των ἰσχυν ἄνευ γνωμης

εχ 'ντων τα τοιαυτα πράττειν ἐστίν. Ἀλλα

λην καὶ συμμ,άχων ο με βιάζεσθαι τολμνδέοιτ α ουκ λίγων ο δὲ πείθειν δυνάμενος, Ουοενος καὶ γὰρ μόνος ηγοῖτ αν δύνασθαι

πείθειν καὶ φονευειν δε τοῖς τοιουτοις κιστα συμ ζαι νει τις γὰρ ἀποκτεῖναι τινα βουλοι τῶν ἄλλον η ζωντι πειθομεν χρῆσθαι ἔΑλλ φην γλ ω κατηγορος. Σωκράτει ομιλητα γενομενω Κριτίας τε καὶ Ἀλκιζιά-

Nant, ut quibus aliquid ademptum sit atriti persuadentur, quasi quibus grata res acciderit, etiam amant quamobreni homini mininae est, qui prudentiam exercent, Vina inferre; sed illoriarn, qui vires lialbent absque consilio. Praeterea siquis vioIenter audeat agere, non paucis egebit sociis qui vero persuadere potest, Iiulio :nani solum se putat ad persuadendum satis valere quin etiam ejusmodi hominibus mi nilne accidit, ut quenquam occidant. Quis enini interficere velit aliquem potius,

quam vivum Obsequenter habere.

At vero, dicebat Accusator, usi consuetudine Socciitis Critias et Alcibiades, maximis malis civitaten affecerunt. Nam

Critias quidem paucorii in cin

379쪽

Oης, πλεῖστα κακα την πόλιν ποιησάτην.

Κριτιας με γαρ των ν τ ολ αρψια πάντων πλεονεκτεστατος τε κώ βιαιότατος ἐγένετο Αλκιζιά oης ε αλτων ἐν τῆ δοη Δοκρατια πάν- τω ακζατεστατος, καὶ ἔριστοτατος, καὶ βιαιοτατος Ἐγω δ', εἰ μέν τι κακον ἐκείνω την

o ιηγησο λαι. γενέσθην πιν γαρίη τω ἄνδρε τουτω φύσει φιλοτ γοτάτω πάντων Ἀθηναιων, βουληλεν τε πάντα ι ἐαυτων πράττεσθαι,

δε Σωκράτην ἀπ' ἐλαχίστων μὰν χρημάτων

dominatu longe omnium Varissimus et violentissimus fuit: Alcibiades autem longe omnium in statu populari fuit intemperantissimus, et petulantissiarius, et violentissimus. quidem, si quo clarnno civitatem hi duo asseceriant, non X-cusabo : quae auten fuerit triusque cum Socrate conme trulo, commemoraturus Sum. Fueriint hi viri nati ira longe omnium Atheniensium ambitiosissinii, et qui cuperent misnia per se geri, omniumque clarissimi evadere. Oriant autem, minimis facultatibus So cratem plane contentum ViVere, cunctisque a voluptatibus Se prorsus abstinere denique illos, quibu8cum Issereret, in

colloquiis ita flectere, prout ipse vellet. Quae quum illi viderent, ac tales essent, quali

380쪽

προείρησθον, πότερον τις αυτ φη του βίου του Σωκράτους πιθυμησα ντε, κοί τῆς σωφροσύνης ην ἐκεῖνος εῖχεν, ρέξασθαι της μιλὼχ ς

λιτικα ωνπερ ἔνεκα Σωκράτους ρε ητην.

quis dicat, eos cupidos vitae et anini sanitatis, qua Sus StSocrates, consuetudinen ipsi iis expetivisse an potius quod existimarent, se, Si cuin ipso versarentur, suturos et ad diceIulunt, et ad geren las res proni piissinaos Ari itror eqiii- deni, Si Deus optionen utrique dedisset, ut vel Otun vitana Sic Viverent, Alvenaci limo luna Socraten viderent vivere, vel n orerentur, potius mortem sitisse electuros. Ex iis auteni rubuS, quas gessere, cogniti suerunt. Nam ibi prina una ar-lbitratiantur, se cortilisci ptilis praestantiores esse, stati in i Socrate resilierunt, rein epublicani gerendana subceperunt, cujus gratia Socratis stu cliosi fuerant.

라틴어 텍스트