Xenophontis quae extant opera, graece & latine, ex editionibus Schneideri et Zeunii; accedit index latinus

731쪽

εμο δε τί αἰσχρον, το ἐτερους εα ἡ δυνασθαι

Enimvero si interficiar injuste, turpitudo ea in auctores mortis meae redundat,it. Nams turpe sit assicere aliquent injuria, quomodo non turpe sit injuste quicquam facerest ui vero mihi Sit turpe, quod alii de me neque cognoscere neque facere ea possint, quae idern justa inest ideo vero super1orum temporum hontines, non eamdem posteris opinionem de se reliquisse, et qui iniuriam feceriint, et quibus facta fuit injuria. Studia quoque hominu na, tametsi an neci tradarerg me futura scio plane alia, clitana erga interfectores meos. Semper enina testimonium mihi datum iri scio, quod nullum unquam Oininuna laeseriira, neque deteriorem reddiderim; sed potius operant perpetuo dederim, hic farniliariis naeo.

732쪽

s et MEMORABILIUM' In IV. 8.

ους ε ποιεῖν πειρωμην εἰ τους ἐμοὶ συνόντας. οι αὐτα. μεν προς ρριογενην τε διε- λεχθη, καὶ προς τους αλλους.

ἁρετης ἐφάμ, ενοι παντες ἔτι καὶ νυν διατε

λοῖσυ παντων μάλιστα ποθουντες κεῖνον, ως ωφελιμωτατον οντα et o ἀρετης επιμ, ιαν.

ἐμοὶ μὲν δὴ τοιοῖτος ων io ἐγω διηγημαι,

βελτίονος, φρόνιμος δὲ στε μη διαμ αρτάνειν

κρίνων τα βελτίω καὶ τα χείρω, μηδε αλλου

meliores efficerem. HuJusmodi tum ad Hernaogenem, tum ad alios disseruit. Quotquot auten ex iis, qui virtutis studiosi sunt, OVere Socratem, etiam nunc Eumcuin nraximo desiderio expetunt, ut qui ad virtutis sudi- una utilissimus fuerit. Mihi quidem quuna talis esset, qilalem commentoravi, ni nitrum adeo litis, ut sine meoruin

consilio nihil faceret; adeo

Justus, ut nemini ne qui leni exigua in re noceret, prodesse autem sis maxinae, qui eo te renthir adeo temperans, ut nunquam i l. quod jucuitilius esset, meliori anteponeret; adeo prudens, ut in melioribus

ac prioribus mjudicandis non erraret, neque alterius ad loe Opera egeret, sed ipse ibi ad cognitionen hortina sussiceret;

733쪽

προσδέῖσθαι ἀλλ', αυτάρκνης εἰναι προς την τούτων γνω ν, κανος δε κά λογω ειπεῖν τε καὶ διορίσα. σθα ι τὰ τοιαυτα, κανος δε και ἄλλους δοκιμάσαι τε καὶ ἁμαρτάνοντας ἐξο εγξαι καὶ προτρεψασθαι et αρετην και καλοκαγαθίαν, ἐδόκει τοιουτος ιναι, io ανείη ἀρι στός γε νη καὶ ε υδαιμ ονεστατος. ειδε τω lia αρέσκει ταυτα, παραζάλλων το

et oratione proferre ac definire hujusmoili OSset, atque etiam alios explorare, deli quentes arguere, ad virtutem ac pulchri bonique studium hortarici ejusmodi vir es vi8us eSt, qualis esset optimus et felicissimus. Quod si haec alicui non probantur, comparati alius cujuspiam ad haec moribus, ita

deinde jussicium faciat.