장음표시 사용
711쪽
ει σιν; ιμαι ἔγωγ ἔφη. οἴει οὐν τινας
πειθεσθα ι τοῖς νόμοις, μη ειδότας α ι νόμοι
legibus parent, justa faciunt domnino, ruiuit Scis alitem qualianam justa dicantur touae leges libent, ait. Ergo tui ea faciunt, quae te es II - hem, tum sta faciunt, tum quae fieri debent i ut non ZAn vero justi sunt, qui justa faciunt i Artiitror eqlii leni, ait. Ergone putas legibus aliquo parere, qui uesciunt quae leges jubenti Non equidem, ait At qui sciunt quid faciendum sit, eosne putas actitr ri, faciendum id non essest Non
qui alia iaciunt, quam quae fieri debere putanti Minime, inquit. Ergo qui sciunt quae legitinia sunt erga homines, justa faciunt i nanino, ait.
Oui igitur usta faciunt, ii Mi
712쪽
πότερά σοι δοκουσιν ι σοφοὶ, α, ε πίστανται,
στανται, σοφοι ' A επιστανται δηλον ότι, εφη.
πως γαρ αν τις, α γε λη Στισταιτο, ταυτα
sunt Oui tandi iri alii ait. Ergo recte des niamus, si eo, esse justos definiverimus, qui sciunt citiae lepitina sint er laonaine. Sic inita videtur, ait. Quid vero dicere possinatis. Sapientiarn esse ' Die ni illi; utrairia tibi sapientes, in iis re-lbus, Iliae norunt, sapientes SSeVideantur an aliqui sint in iis Sapientes, quae nesciunt 'Niniiruna in illis sapientes sunt, quae sciunt. Nuna iiii possit aliquis esse sapiens in illis, quae nescit ' lini igitur sapientes, Scientia sunt sapientes' tianain alia re sapiens aliquis fuerit, si non scieritia i 'univero pittas quid lan aliud esse Sapienti an , quan quo honi ines sapientes uii ' Non triclen .
Ergo sapientia est scientia 'Mihi qui leni videtur Ergone
713쪽
τουτ και σοφος εστιν Ἐμοι γε δοκεῖ.
αλλω βλαζερον εἰναι Καὶ μάλα, ἔφη.
tibi videtur, hominem re ΟΠ ne scire posse trana nec partem profecto rerum millesimam. Homo igitur in nuribus nequit esge sapiens ' Minime profecto, ait. Ergo in eo quidique est SapienS, sluod
sei t Mihi quidem videtur. Num et de bono, Euthydeme, sic quaeremtum erit 'Quomodo Z ait. Num idem tibi videtur omnibus io in in esse utiles Non missi qui- ToΜ. VIII. hem. Quid ' An quod utile
egi alteri, non tibi videtur esse nonnunquam alteri noxium tomnino, ait. Num quid illud potes dicere bonum Sse, quam id, quod est utile t Non equidem, ait Ergo quod est utile, bonum est illi, cui utile fuerit Ita mihi videtur, inquit. An vero pulchrum alio quodam modo appellare OSSimuS, quam aut pulchrum cor pus arui RS, aut aliud quiddam:
714쪽
an tibi licet nona inare, quod scis ad oninia ut claruni essest Non cliu terra profecto, inquit. Ergo ad quoci titile iii idque fuerit, ad id cisi lue pulchrain Est eo uti t Onanino, ait Niln autem quaevis res ad alii id quid lani pulclara est, quana cujus usui Sin aula putet ire applicenturi Ad nillil Elul,
incliti t. Ergo clito utile, Pulcimim est ad ii iodcuIulue utile fuerit Ita miliai videtur, iii luit. Fortitudinein vero, mi ti-tlaydenae, una inter pulchra esse censes t Ino iii clierm- nati Inmitici, ait. Erg tu fortitudine in noti ad ni inina utilena esse statui. Certe, inqiiit, ad naaxinu. i. Nun igitur tibi titile esse ad terrinilia et periculosa videtur, ea ipsa ignora
715쪽
qui ejusmodi non metuunt, propterea clii Od nesciant quid sitat, non sunt fortes Non profecto, inquit nana caeteroqui naulti honaine antino insani et timidi, fortes essent. Ouid auten illi, qui non terribilia metuunt 8 Multo sinus, inquit. Qui ergo iboni sunt ad terribilia et periculosa, hos sortus esse putas qui vero mali, timido Omnino, inquit. An vero putas ad testa Iosdam. alios etiani bono eSSe, quare qui eis uti recte possint i Non, ait, sed hos ipsos. Malos autem, iii his male utantur 'Quosnani alios ' inquit. Er- 1 one utuntur in Guli, ut oportere se arbitrantur ui aliter inquit. Sciuntne qui non possi in recte titi, quo pacto II-
716쪽
τανοντες τουτου. δειλοί si μοι γε ἰοκουσιν,
Βααλείαν δὲ καὶ τυραννίδα ὰρ ν ὰς μὲν
λων νομιζε. την με γαρ, κοντων τε των ἀν-
tendum sic Nequaquam, inquit. Igitur qui norunt ut sit utendum, illi etiam possunt 'Ina soli, inquit. Quid traicitii
non aberraverunt ab Oriin USU, Dum naale his utuntur tNon arbitror, inquit. ErgUqui male utuntur, aberrant 'ConSentaneuria, ait. Qui igitur terribilibus et periculosis recte uti sciunt, sunt fortes; citi vero ab lao aberrant, i ii Hi sunt ' Mihi quident videntur, inquit. Et regnum etiam et tyran-Iliclena, uir utraque ii dicabat e se qui dein ira perium, verunt inter se disserre statuebat. Nam regnun esse putat at in homines volentes secundilln
717쪽
το, τυραννίδα και o που με ἐκ των τα νόμι- μα ἐπιτελουντων αἱ αρχαι καθιστανται, ταυτην την πολιτείαν αραττοκρατίαν ἐν-αιζεν εἰ- ναι ' που δ' ἐκ τιμ. ηἱλάτων, πλ6υτοκρατ in ν'
πάντα τον λόγον δέ πως Φ η ς συ μείνω
civitare uni leges imperium; at in hornines nolentes, nec Secundum leges, Sed ex ari itrio principis imperium SSe tyrannidem. Atque ubi naa istratus ex iis constituerentur, qui legitima perficiunt, eam reipublicae formam existimabat esse, in qua Optimates dominantur; ubi e cenSinus locupletuna imperium; ubi ex uni- Versis, statum popularem.
re contra liceret, ita nihil certi, quod liceret, haberet ac sine demonstratione, vel Sapientiorem esse praedicaret illum, cujus ipse mentionem faceret, vel civilis administrati ni peritiorem, vel fortiorem, vel quid aliud ejusmo si hoc fere modo orationem omnem ad rem propositam reducebat. Tune civem esse meliorem IS,
718쪽
OG Rκοτως γε οὐ κουν καὶ ἐν δημηγο-
ποτε δε αυτός τι τω Ἀογω διεξιοι, διὰ
anno id prinauia consideralbinatis, quota an boni civis sit ostreium ' haciaria iis id sane. Ergo in opiri ad ininistratione potior illi his aerit ratio, liri civitatena optile ruiori ni recidit omnino, ait. At ii in ello, qui hosti uni victi cella estici Qui non At in lepratione, cliti ai Dico ex hostibus esticit Meri- tD. Erit o etiana in colicioni-lbus ad plebena, qtii seditiones
cordiae suerit ' Ita illi videtur. Hoc nodo citi tiIn Sernao reduceretur, Ctiain illi ipsis. qui conirci licebaIit, verita elucesccibat. Et qiuitia ipse ili lii id oratione percurrebat, Per ea pro- p rediet athir, cluae niax inre e
719쪽
hanc orationis certitum nem ar-lbitraretur. Itaque quum aliquid licebat, longe omniunt viamne, quo ego novi, auditores uos, ut idem faterentur, ad lucelbat. Aiebat et HoInerunt id Ulyssi tribuisse, quod
esset orator certus: V quia perca quae honiinibus viderentur, orationes sua deducere OSSet. 7, itast hie perspicuum este, ex iis quae diximus, arbitror, Socraten ad eos, qui eius consuetudine usi sunt, sententiam suam si inpliciter protulisse. Ouod etiam operam dederit, ut ipsi in agendis iis, quae sibi convenirent, Satis essent idonei id nunc exponam. Etenina maxime Socrati Onanium, quos equidem novi, Urae erat, ut sciret, qua scientia sttorturi
720쪽
'Eδιδασκε δε καὶ μέχρι του δέοι ἔμπειρον
Dimiliari uin quisque polleret in iis, quae viruiri pulchra bonique studiostina Scire conveniret. Quod ipse cognovit Sllna-nra curri alacritate edocet at :qua vero in re ipse minus esset veritus, ad peritos eos deduce-Edocebat etiana, qtiolis lite homineri recte institutuna cujusque iei petatuna esse conVeniat. Exenapii gratia, geometriam eo usque cliscelidam aie-lbat, donec iis posset, si aliquando pus fuerit, terrana vel recta aetteiadi ratione accipere, vel tradere, vel distribuere, vel opus designare. Atque hoc tam facile disci posse, ut quinaemeni ad dirnensionem ad- Vertat, is et scire pOSSit, quanta sit ipsa terra, et cognita ue-