장음표시 사용
261쪽
Oαιμονιων στεφάνωτον ιναι καὶ πλα δε λαρος υνεσθαι προαγορευε ται Ἐξεστι δὲ
ται γας εἰς καστην πασαν την νωμοτίαν
est, nihil desideretur quippe quod nihil non ante proSpectuni sit. Etiam haec praeclare Lycurgus utiliterque, naea Sarae ententia, ad arriraturi Ce tamen excogitavit. Nain una jar hostiurn in conspectu capra mactatur, lege constitutuni est, ut O nT eS, quotquot adsunt, tibicines tibia cairant, ac nemo Lacedaemoniorum Serto careat etiam ut arma posita niteant, edicitur. Iuveni tu que ac delecto ad pu nam ineundam pernaittitur, ut hilarer et egregi una Se gerat. Atque hi etiali nnanipularium praefecturi incitando cohortantur. Nani a quovi manipularium praesecto exterius ad unumque lue nan ipulum nihil auditur. Ut auten omnia recte fiant, polenaarchi curae committitur Quodnam tem-
262쪽
'H δ' οὐ δίκης δεομενος τις ελθη, προς Ἐλ
δε χρημάτων, προς ταμίας ' ην δὲ ληῖδα
ἄγων, προς λαφυρο πωλας. υτω δὲ πρα τομένων, βασυλεῖ ουδὲν αλλο ἔργον καταλεα πιτα ι επὶ φρουρας η ἱερεῖ λεν, τα προς τους θεους, ειναι, στρατηγω δε, α προς τους ἀν-
δ . ι δε τις με ἔροιτο, ει καὶ νυν ἔτι μοι δοκουσι οἱ Λυκούργου νόμοι κίνητοι διαμ ε-
pus esse metami castra vide tur, regis est ire arbitrio si- turris itemque locum conanaon strandi. Praeterea sive foederatoruna, seu hostium cliniitte.
re legationes, ad Regena pertinet. Quoties aliquid agenduna est, ornates e Rege initi uni sumunt. Si quis dici disceptaturus ad Regem veniat, ad Hellano scas, sive Graecorun judices, a Rege remittitur: si pecunia quis egeat, ad quaest res: in praedam adserat, adiman laruni listractores. Quae cum ita gerantur, Regi nihil aliud in exercitu restat negotii,
quana ut remim clivinarum respectu sit Sacerdos, humanarum Vero, Imperator. 1 g. Quod si quis me roget, an hac etiam tempestate Lycurgi leges inaniolae mihi peris manere videantur id profecis
263쪽
u ι. ιδα γαρ πρότερον μὰν Λακεocκιμον - ους αἱρουμενους, ἰκοι τα μετρια, εχοντας α ληλοις συνεῖναι P. ἀλλον, in Μορμοζοντας ἐν ἴαι. Και πρόσθεν μυεν ιδ αυτους φρύου κυε- νους, χρυσάον ἔχοντας φαίνεσθαι νυν o ἔστινους και καλλωπι μενους ἔπι τω κεκτησθαι. 'Επίσταμαι δε καὶ προσθεν τουτου νεκα ξεν λασιας γιγνομένας, καὶ α ποοημεῖν υ εξον,οπως πι ραδιουργίας οἱ πολῖται πo των ξε-
ηγίῖσθαι νυν δὲ πολυ μαλλον πραγματευον-
to non audacter dixero. Narrasci Lacedaenionios pridem maluisse domi modicis cum facultatibus consuetudine Iutua uti, quam in praefectum civitatuni per adsentationes degenerare. Scio naetvisse ante hac eos Sibi ne aurum possidere deprehenderentur jam nonnulli sunt, citi hoc ipso semet ostentant, quod auram possideant. Praetere . scio Ieregrinos ob eam causam olim ejectos fuisse, neque concaeSMSperegrinationes ne ab exteris cives improbitatem haurirent: nunc mihi constat, eos, qui loco videntur apud ipsos esse principe, tu liose in hoc incia-buisSea ut nunquam non apud exteros uisium praesecti essent.
Fuit item aliquando tempus, cum in id operani dabant, ut principatu digni essent nunc
264쪽
id magis enituntur, ut in perent, quam ut imperio digni sint. Itaque fit, ut Graeci, qui olim Spartan profecti I .acedaemonios Orabant, ut duces adversus illos essent, ii iniuste agere viderentur: uiren a na e parte seipsos ad ina-Pediendum cohortentur, ne ad Lacedaemonios rerum Sumnaa redeat. Neque vero mirum
prehensiones incurrant quando palam est, eos neque
pollini, neque ΙLycurgi legibus
parere. 5. iubet etiana Onamem rare, quae pacta Lycurgus inter egeni et civitatem constitia it. Nam solus hic principatus in eodena permanet statu, quo fuit ab initio : caeteras administrationum publicarum formas vel innalitatas, vel in
265쪽
LACEDAEM REIPUB CAP. XV. 55θυειν ἐν βασυλε α προς της πόλεως τα δημό-
φέρειν. Oπως δε καὶ οἱ βααλεῖς ἔξω σκηνοῖεν, σκηνην αυτώῖς δημοσίαν oc πεοειξε, και
tiam nunc aliquis mutari comperiat. Sanxit igitur, ut Rex Pro salute civitatis rem divinam in omnibus sacris publicis faceret, veluti ortus a Deo : ut, quocunque civitas nailitum copias mitteret, ducis nunere fungeretur. Adtrit ut hoc quoque, ut te victinais caesis honoris cau8a quae lana ipse caperet praeterea tantum oleximii multis in uribilaus finiti
quidem illi facultaturn copia non desit, non tamen opisus alitecellat. Atque uti Reges etiam soris uti contubernio possent, ad hoc eis tabernaculum pul,licum ordinavit, unaque honorem illic addicit, ut in coena duplex ipsis portio cederet; non id qui lena, ut duplo plus quam alii, orarent; sed ut aliquid inde honoris causa
266쪽
λα χρ ἡ μον, οι μη ἔχοντες αυτ μαλλον γιγνωσκουσι. Καὶ ἔδρας δὲ πάντες πανιστανται βασιλεῖ, πλὴν ου ἔφοροι απο των ἐφορικων δίφρων Και ορκους δε αλληλοις
πόλεως, βασιλευς δὲ περ εαυτου. D δεορκος εστ τω με βασιλεῖ, κατα του της πολεως κειμενους οἱχους βασιλευσε ιν τη δὲ πόλει, εμ πεδορκουντος κεινου στυφελικτον
την α λείαν παρεξειν. Ab ται μὲν οὐν αἱ σιμα οἰκοι ζωντι βααλεῖ δέδονται ουδεν τι
dare possent, cui libuisset. Praeterea Regi utrique pote talem deligendi contubernales binos concessit, quos Pythios vocant. Perini sit etiam, ut de Omnium scrofarum partu porcum acciperet, ne unquam ex victimis careret, si qua in re Dii consulendi essent. Propinter domum re iam stagnum aquae copiam suppeditat.
perutile, magis intelligunt si, qui eo carent. Etiam de sella Regi adsurgunt omneS, praeterquam Ephori de sellis Ephoracis. Mensibus singulis jure jurando se invicem adstringunt, Ephori qui dein nomine civita tis, Rex autem suo. Regis jusjurandum est, 'e unx se gesturum ex praescripto legum latamini: V Civitatis, Ἐ0Mervaturam rae regnum
267쪽
LACEDAEM REIPUB CAP. XV. 57πολυ πις φέρουσαι των io ιωτικῶν ου γαρ ἐζουληθη ου τε τοῖς βασιλεῖσι τυραννικον
φρονημ α πριζαστησαι, υτ τοῖς πολίτας
φθονον ἐμ ποιησα. τῆς δυνά μυεως. ι δε τελευτησαντι τιμαι βασιλεῖ δέδονται, τηδε
- ipsius Inconcussum, FI qu1- dein jusjurandum hoc sancte wrvaret.' Atinii lii honores in patria Regi, quana uvivit concessi sunt; non multum privatoriam honoribus potiores. Etenim neque Regibus animos addere tyrannicos voluit, neque civibus omini potestatem invisam reddere. Qui autem Regi mortuo concessi sunt honores, si Lycurgi leges indicare volunt, non e Lacedaemonior in Reges ut homines, sed tanquam heroas honore eximio adfecisse. To M. IX.
268쪽
CAP. I. JAM de Atheniensiuni republica, quod eam reipublicae fornaana Secuti sint, propterea non laudo quia una illam voluerunt, voluerunt ini probos ho-niines meliora esse constitione, quam probos. Hanc itaque ob causam non laudo. Quia vero
269쪽
σίων, διὰ τόδε, τι ό ηαος ἐστιν o λαυνωντας ναυς, καὶ την δυναμιν περιτιθεις τη πόλει καὶ οἱ κυζερνῆται, και οἱ κελευσται,
καὶ οι πεντηκονταρχοι, και ι πρωραται, καιοι ναυπηγοὶ, οὐ τοι εισιν οἱ την δυναμιν π ξρι- τιθόντες τη πολει, πολυ μαλλον η ι πολῖται
καὶ οι γενναῖοι καὶ οι χρηστοι Eπειο ουν ταυτα ουτως ἔχει, δοκεῖ δίκαιον εἰναι, πασι
τη χειροτούα, και λέγειν Ἀξεῖναι τοῦβουλ
ita eis visum est, equidem ciliet: adeoque bernatores, tendam rempublicam eos Silana incolumem conservare, atque etiam alia perficere, in quibus aberrare Graecis caeteris exi tintentur. Primum rei tu hoc dicam merito pauperes ac plebem ibi plus poMe, quam nobiles et divites, idque ob hanc causam, quod plebs et naves mi et potentiam civitati con-
quinquaginta remigibus Praesecti, et proretae, et navi irrifabricatores, hi sunt qui multo magis reipublicae potentiam amplificant, quam cives, quam nobiles, quana homines rugi. Haec quum ita se habeant, aequin e SSe Videtur, ut onmeς imagistratuum participes fiant,
270쪽
αρχας, ἀλλ' ἐαν του δυνατωτάτους ἄρχειν )
ωφελειας ει τον Οἰκον, ταυτας ζητεῖ λδημος αρχειν. E. πειτα δε ὁ νιοι θαυμάζου πιν,
O τι πανταχου πλεον νεμο υσυ τοις πονηροις καιπενησι και σημοτικοῖς η τοῖς χρηστοῖς, ν
Sive per sortem, seu per Suffragiunt utque cuivis civiuna se plus emolumenti capere, dum licere liceat, qui quidem velit. Deinde quotquot magistratus, Sive superiores seu inferiores, Universo populo vel salutis vel periculoruna auctore Sunt eorum uti particeps sit vulgus, non est necesse neque plebs Sorte praetorias, neque prae fecturas equitum ad se pertinere putat. Animadvertit enim, ni agistratus hosce non obit, sed illis relinquit gerendos, qui plurina una possunt. Quotquot Vero magistratus habent stipendia, reique familiam conducunt, hos etiani vulσiis ambit. Quod autem nonnulli Intrantur, ubique plus eos hominibus nullius momenti et pauperibus, et