Xenophontos Apomnemoneumata. Memorabilia Socratis; accedit anonymi Apologia Socratis, ex recensione et cum annotationibus Ludovici Dindorfii

5쪽

ANONYMI APOLOGIA SOCRATIS.

EX RE CIENSIONE ET CUM ANNOTATIONIBUS

7쪽

utentarior una libros ranaum et Secundiani in Seripto : κ τῶν του ξεινοφῶντος πομνημονευμάτων, lyrario in pSa inscriptione peccantu Secundo autem illoriina Ophisculomina 'ut Seripi tilla φηνιμαρτίω πινεμησεως ἔκτης τυυς, se et p. iii annus clii una sit Clitristi I 278, et uani ἔ qtine eo te cona plectitur calana tantun aut atra Oaento, non Imanu Esserant, non erat, et Od Gallius loco priori

dubitaret Catalogi iunc hirunt oculo undecinio ascritientis udiciuna salSuni esse etiani do Xenopii Onteis. Collatus 1 inaum in usum divar si divariis do mi infra dicaui, dein te a Gallio, Daeos denauni in usus penitu excUSSUS est a P. Dii inero, vii Ohariana reruni peritissimo, eadem sagacitate qua alter Parisinus B. Hujus auton libri luctu difficillitia propior scripturam impeditarmo compendiis referiaua, qualis esse solet secuti iii, et nunc quidem etiana saepius detritam aut exesa ui, accuratiSSimum exhibet apographiana Vindobonensis apud Laimbecium Biblioth. Caesarea Vol. 7, P. 4, 1. i, solii 2 Ob-266b orgo totidem fero quotaretietVpuIm, complexu lil ,run primum et Seeundunt, chartaceus quidem, sed antiquus et diligenter scriptus. Xcerpti e eo nonnullis a Martinosi bibliothoea turri custode factis, pariterque nonnullis x alio jusdem bibliothecae n. XX, apud Luna heci una ibid. p. 25 O, D libros quattuor continet, usus St, Ernestus in oditione quinta Lips. 772. Utrumlue ego quoque ad particulani

quandam accurato habeo collatuin, sed varietate nimborum paria a

8쪽

iv PRAEFATIO.

tor at suo alioruin niihilo utiliorum apponere omitto. Illini tamen mihi n0tamitii est quod tuum maestus I, 2, 24, in Vindobonensin X deesse perlithient VertiuIn In OleStuni κολακευειν, quod non deest in A. Parisino, iami ductus est, hunc aut Ernesti utrumluo Vindoibonensem permutantis aut, si deest in n. xi, librarii isse

errorem.

B. Parisinus 7 O g0SSypinus, brinae octavae soliis II complex iis libros quattuor, litibus pagina aversa Vita Xenophontis exl logono excorpta accessit Cori'ectore eXpertu est plures, si1O-1 uin ego Dimonioravi correctiones, lilii non nimis leves viderentur,ot ut, si ori potuit, distinxi tanquam recentiorem et antis suiOrena, ut secorat uti neruS.C. Parasinus I 6 2 oliui quem accuratius deSempsi praesation ad Historiana Graecam p. iv, uti dixi . Integruin contulit Gallius, go auten iterui a Dubner inspoctum raro memoravi, pariter quo ceteros tuos Galliu contulerat, Parisinos 1643, 1 5, 1739, angerimanen Sena 89 Vaticanun I95O, quos deScripsit votiso in inavit Vol. 7, pari. 2, p. 93 98. Antum nisi uni Ed vardus Ed Vard in ossitione posthum Oxoniensi a. 1785 non Soluui Parisinorum triuiit n. 13 Oa, quem ego dixi A. 16 3, et tori per librum quartum, quelii Gallius p. 76 negat se scire lui sit Scripturas in togras exhibuerat, Sed etiam in selectis tutibus laui locis V inspectoruui aliorum Octo, PIOrum nuSolim ,ibliotlioca ducur Urbini, signatus . 63, in cla arta bou1lbycina exaratus circa sec. xiv. Alteri duo blibliothoeae Vaticanae, unus lina Francisci actari Patricii oncti, set alius Fulvii Ursini, ambo Xarati circa Sec. XV, Signatii. 6 I9, 3 36. Quin sue aSS0rvantur in hiihil Modico Florentiae, Se ellari seculi XV, . 6 a, solio chari . telinosis Apostolii Soc. xv n. 6 3 solio Pap T. Sec. Vi n. 6 5 n. 79 , in Ira'; ibona nota See. Ei n. 7qO.' Ernesto, quum quintiana iunc librum oderet, ut Supra dixi, Rulanlcentiis, qui in annotationibu ad I 2, 48 3, 4 4 6 7, 5.2 6, 2I, 27, etiani S. Loiden Senio suon lain amem Orat, Suppediat: ivor at non soluin diversuria ab hoc Loidonsona o Vossianis copiis otiam alior una ex biblio illoc Moer Imanniani R. V culmS cxcorpta in libi o tortio desindro ' quantunivis Ernestus dixisset in praelatione . Ei, nilailontinus in annotatione ad , , , deuiquod Riilualconitis X cocliue Excorpionina e Xenoplionii Monior. quena pili lucerna annunt evolverit V aDri impudontis impostoris adclitanioni tui : To δὲ και τον έρα μῖν φθόνως ἴτω πανταχου διαχῆσαι, ου μόνον Πρόμαχον και συντροφον ζωm, ὰλλα και πελάγq

9쪽

περαν δι' αυτοῖ καὶ τα επιτήδεια αλλος ἰλλαχόθι καὶ ἐν ἀλλοδαπ9στελλόμενος πορίζεσθαι, πῶς υχ περ λόγον νέκφραστον. tio le Irecyraiau twpkinentitan Sei'io merularunt Bulini enius et alc-kenarius raris leui pretii esse illas Vossianas copias ita est mani-DStuna, ut nec lacunani at illo 2 9, 5, Xpletam Vecti αυrων τινα, vibicini illo plura excidisse videntur, nec cime quid tabe Sive peculiare ivo uni aliis libris commvno ullius esse fidei verbo dixisse sussciat. Ex libris scripti vero, quan triam ignotis, duetae Sunt arietate a b anonymo ascriptae iurgini Juntinae et a dioisono cuna Veisicio comini inicata, de qua dixi praes ad Anab P. Vii, et a

Petro Victorio margini Aldina Monaeon sis, de sua dixi praes

tlioca Monacensi, tum a P. Villi000 Aldina Bodl anao, de via dixi praes ad Anab . p. i. denique a li Huteli insono Stephanianae a. 581, iter Bodle lanae, Imarginibus, qua editiones dixi Pith et Mea l. scriptum enim alterius p. 4 I initi Ἀπομνημονευμάτων Variae, quae in nargine ad8cribuntur, lectione e Sto, inteiunis in coinni unicavit Ricardus Mead Ἀρχίατρος, collectae tint.' Quod ab Hutchitisono actum esse colligitur ex ascriptis blio anto titulum manu recentiori vertiis in notis S,S P . mit Mn-

Sed horum quoque librorum ego raro tantum feci mentionem, ubi soli aliquid veri pra erunt, pariterque editioni in Juntinae a. Ι5I6 et Aldinae a. 15 25, Par isinarum libi iii iiii et securulia I 5 I, apud Jacolitum Bogardum, et Onani una quattuor a. 559, apud Martinum Juvonern deni lite intorpretationis Latinae RieS- Sarione saetae See. 5, et priua uua edita Hormae apud Ariolturiade Trin0, 5aΙ,-- Qii multo ante codicum superstituti notatoria plura et ampla libro Xenophonico feceriint cxcerpta Eusebius et Joannes Sto-lbaeus etsi perutiles sunt partim ad vitia illorum tollenda parilinad lacuna nonnullas explendas, iidem tauio codicum, iuibus ipsi uterentur, arulem fere suisse ostendunt Omlitionem piari etiana papyri HJperidet demonstratam vidimus. Nam et formiae Atticae novitiis introduc sis ponitus in libris o0nim erant abolitae et OtiOSOrum lectorum annotationes, qualibus ne illi quideria carent papb pSeque contaminatos con est ad 4, 2, 3, e mar initIUS antiquioris exemplaris in or linei receptae, qua tan tuam in signa Xenoptioni notavi 1, 3, 3 Iσως δε καὶ οἱ Ερωτες τοξόται

10쪽

δια τοῖτο καλουνται τι και πρόσωθεν οἱ καλοὶ τιτρώσκουσιν. Et et, I ao: αρτυρεῖ δὲ και Ε, πίχαρμος ἐν τωδε,- καὶ ε aλλω δε τόπω

τινες και Aretro και βουν τω βουλομένω δικαίους ποι hσασθαι πάντα

μεστὰ εἶναι των διδαξόντων Isiti lii fallit Trincavultus, quum desintilla in codice. Ac facile Podam etiam cetera liudus generi additamenta Imodo breviora modo On iora, qualia et ego et alii deprehendimus, si illi hos locos excerpsissent, pleraque apud illo quoque fuisse comparitura. Sunt enim Hia. Imagnaim partem SI, Santi sua, et Iod codicum Xenophontis pariter atque alior uni plu

drina vel Perganaonae vel alius cujusdam bibliothecae codice cum tot aliis vitiis, do quibus partiua grana uiatici aliique scriptores, ut Galentis, partim librarii in codiciana ut Scriptioniblis conqueruntur, in cetera Onania propa at a Naui ut hodie Aeschyli, Sophoclis, Apollonii Rhodii, Allienaui ut aliorum uno singuloriani utimur fide digno codice, ita Xenophontis non minus quana Platonis scripta plerruiue e uno Sunt codice ducta an graviter corrupto et inte1 polato non tanturii minoribus illis additanientis, sed otiarn iusto amplioribus fiuibus lana, de quibus aut utilii est dicenduim. Quod nim in alii Xonoptaontis scriptis factuna, ut partim interponerentur quae ab ingenio aut aetatem his valde essent aliena, ut in Historia Gra00a triplex perinde insepta chronologia, in Anabasicomputationes itineris aliaeque piriopOSterae animadverSioneS, Partini in no addet oritur aut initio praefigerentur appendices et prooenaia, de quibus ille ne cogitare quideri potuit, ut in Cyro-paudia alienissimus ab libri consilio, qualo prooenatu ut declarat, Epilogus, in Cynegetico praeter ineptuni epilogunt non Iminus

ineptia ui 1'OOenii uui, quae omnia quot Seculis ante codice Superstites fuerint illata testantur scriptores, qui iis utuntur tanquaui Xenophon tuis, i leui factuni esse etiam in his de Socrate continentariis Imagi minusve aperta produnt indicia. PHAIIII enirn quilii graui uiatici hos quoque coninientarios in lilbros quattuor divisissent, ut inde a carininibus Hontericis plera- suo antiquior una Scripta, impliora, qualet in partes divisionoua

alionissintain suisse ab illis ostendit Georgius Corno vallus divis Musui classici voluinino secundo iden in lao Xenopia ontis libro accidisso vi dotii quod in Anabasi, ut aut at ipso qui una in Plattuor dispesceret grauamatico aut at ali non solun prooenita libris luibus laua praefigerentur, sed etiana ipsa eorum initia prooenalis illis acco immodarentur. Nam ut pi'OPSus absurda Sunt in narreatione