Xenophontos Apomnemoneumata. Memorabilia Socratis; accedit anonymi Apologia Socratis, ex recensione et cum annotationibus Ludovici Dindorfii

발행: 1862년

분량: 336페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

ricia ivlio lived thre or Dur centuries lateri vortia naturali serm

22쪽

tria Schnoideriis o oque dixtinus ad loco Singulos Satis apparere arbitror non modo Xenophonte, sed etiam aetate ejus indignunt ess lilbollium, qui in medio relinquendum est quot annis ante Atlienaeum et Diogenoni fuerit conscriptus. Illi ut tamen apertum St, quae de Socratis cum Hermogono in carcere collo uilio OImmunia, sere sunt Apologia scriptori cum capitis octavi auctore, ea hunc aut ocilla petiisse aiit utrunaque ex eodem fonte hausisSe totum

lue illud collovi rini in capito octavo ita interponi ceteris ut ne

certuin tui lena sit odiis lena Imnia esse Script OUS.

Restat ut post suam satis naulta dixi de iis tuae non Sunt Xenophontis, nonniissa adjiciana do iis quae capso sunt illius. Socratis, udus nomen Xenoption his C0Inimentariis a criminibus im-

23쪽

pietatis et coi'ruptae uventutis vindicare et quam injuste esset damnatus ostendere Volliit, Vitaui scripsit Diogenes inertius a, 18-47. Quae quum ejusInodi si reserta fabulis quas odio vix roselli operae pretium sit, quippe fictis ab hominil ius rerum tem porum innis sue aistoriae imperitis, veri autem nihil soro continuat luod non sit a Platone a ut Xenophonte relatum, ego pauca tantum e ea eXcerpta infra, OSui, i suae cum Xenophontis sui ipto essent conjuncta. Plura enim do Socratis vita et doctrina qui id siderot sponte adibit Grotin Histor. Ol. 8, p. 55a es cs. Thirl- valli Histor. c. 32, jusdem quo in Muse philol. Cantabr. Ol. I, p. 3 Seqq. di SSertationena, lim etiam Xenopia ontis locos inultos attigerunt, neque hujus narrationibus, quas G1 otius p. 61 7 Vocata iere Ire leton of the realiti', ita ut Valet enarius initio annotationum, SpreSSium putarunt ingenium octatis. In quo an nillil fuerit anaphia qua ui quod in eo agnoverit de eoque rotulerit Xenophon, ficta a item sint viae Plato ei tribriat haud parillo a adora, dubitavit etiam Thiri valli is p. 53 Seqq. ut Lietronniu Vitae p. 393. Una tamen in o Diogeni in iuria facta videtur, quum ita XOP-sus: Σωκράτης Σωφρονίσκου μεν η υἱος λιθουργο και Φαιναρέτης μαίας, ἁ και Πλάτων ε Θεαιτητω φησὶν, Ἀθηναῖος των δημων Ἀλωπεκηθεν, anteviam ad magistros Socratis transiret liae interposuisse creditus est: δόκει δε συμποιεῖν Ευριπίδη ὁθεν νησίλοχος ἴτω φησί

καὶ πάλιν

και Καλλίας Πεδηταις'

'Αριστοφάνης Νεφέλαις

Quae non solum interrumpunt tuae condungenda erant, si libus parentibus Socrates natius et ciuitius usus Sset magi Stri S Ἀκου- σας δε 'Aναξαγόρου κατά τινας, ὰλλα καὶ Δάμωνος κ τ λ. Sed etiam

praepostero initio ita posita insuperque gravissimis repleta sunt erroribus, ut ostonitit ita Euripidis o codice Amt, rosiano edita ab Elnisloj post Bacula as Ἀναγνους δε hoo Si Sermone ByZantino, Quum litteris puram dedissset, ut in locis Joannis Malalao quos indicavi in Thes Stephani, 'Aναγιγνωσκω, p. 3 9 D, et apud ba

24쪽

HeSychiuIT : Παραμείνας, παραναγνούς. Quo non intolligens Thomas Mag. in Vita Euripidis posuit γχίνους δε ν, εἴπερ τις,

και τω ποιεῖν ἐαυτον κδεδωκὼς εἰς τραγωδίαν τράπη επι τραγωδιαν ἐτράηγὶ, καὶ πολλα ροσεξευρε ὼς δν ακουστης γενόμενος ναξαγόρου καὶ Προδίκου καὶ Πρωταγόρου καὶ Σωκράτους ταῖρος δοκε δε αυτωκαὶ Σωκράτrὶς ὁ φιλόσοφος καὶ νησίλοχ' συμπεποιηκεναι τινα, ῶς

φησι ηλεκλείδης ' νησίλοχος δε κεAG φρυγικόν τι δρῖμα καινον Ευριπίδη καὶ Σωκράτης ποτίθhσιν Teloclidem scripsisse, νησίλοχός εστ εκεῖνος ς φρύγει τι δραμα καινον Ευριπίδp καὶ Σωκρατης τα φρυγαν ποτίθqσιν animadvertit . indorfius ad se a in Ari-Stophani p. 5 Iared. Xon. quum ηλεκλείδm pro νησίλοχος apud Diogenem restituenduui Gn ocisset Elnastolus. Inupta autona illa Ευριπιδης σωκρατογόμφους et Αριστοφάνης Νεφήλαις, suun allus Comici sit suod se luitur fragment uni, nihil quo ad Euripidis cum Socrate Societaten pertineant Aristophanis uibus vo Diogenis superant ineui aut, qui ubes ita citat ins a ut proferat suae reapso sunt in illis, nusquain Teleelidem aut Calliam. Prorsus etiam alienum a Vita Socratea illud piod Aristophani amno it iri aomentum, quum nihil in eo sit de Soci'ate, iis τας σωκρατογόμφους sui stituatit illi τας περιλαλούσας, quae G. Dindorm On ectura fuit. Qua ipsa quum novae in Seriptorem Onseratu1'ἰeulpa confusionis, credit,ilius mihi os omnia liae Ἐδόκει σοφά Diogeni illata osso ex Vita Euripidis plenior quam fertii in eo scitius

Ambrosiano et minus pleno Havniensi, eoque ipso et locus quo posita sunt et quod fragmentum lia bent, ad Euripidem, non ad Socraten pertinens, aut, Si pertinuit, inepte in duo discerptuua, ceterique graviSSimi errores et scripturae ilia Xplicari videntur. Ad Xenophontem autem quae potetinent, haec Sunt s. 38 'Aπηνεγκατο μὲν Ουν την γραφην ὁ ελητος, ειπε δε την δίκἹν Πολυ-ευκτος, ῶς φησι Φαβωρῖνος εν Παντοδαπὴ ἱστορία συνέγραφε δε τον λόγον Πολυκράτης ὁ σοφιστης, ως φησιν ἘρμιπΠος, υνυτος, ως τινες προητοίμασε δε πάντα Λυκων ὁ δημαγωγός. 39 'Aντισθένης δ'

ἐν ταῖς των φιλοσόφων Διαδοχαῖς και Iλάτων ε 'Aπολογία τρεῖς αυτο κατηγορησαί φασιν, Ανυτον και Λύκωνα καὶ δεητον, τον μεν Avυτον, ως περ των δημιουργῶν καὶ των πολιτικῶν ὀργιούμενον, τονδε Λύκωνα πὲρ των ρητόρων, καὶ τον έλγὶτον περ των ποιητων,οος παντας ὁ Σωκράτης διέσυρε Φαβωρῖνος δε φησιν ν τω πρώτωτων πομνημονευμάτων μ' εἶναι ἰληθη τον λόγον τον Πολυκράτους

κατα Σωκρατους εν αυτω aρ, φησὶ μνημονεύει των πὸ Κόνωνος τειχῶν νασταθεντων ο γεγονεν τε σι εξ της του Σωκράτους τελευτῆς

25쪽

ὰδικεῖ δὲ καὶ τους νεους διαφθείρων. Cons. Plato Apol0g. p. 24 B, Di Chrys. r. 43 Vol. 2, p. 192 Maxinaii TVP. DiSS. 9, 5, JOSeph. Contra Apion 2, 37. τίμημα θάνατος. ὁ δ' υν φιλόσοφος, Λυσίου γράψαντος ἀπολογίαν αυτω διαναγνους ἔφη, Καλὸς μὲν ὁ λόγος,

Λυσία, ο μην ἁρμόττων γ' ἐμοί. θλωδη a ην το πλέον δικανικος εμφιλόσοφος. 41 εἰπόντος δε του Aυσίου, Πῶς, ει καλός εστιν ὁ λόγος, υκ ν σοι ἶρμόττοι εφη, υ a xa ἱμaτι καλα a υπο-δqματα an a εμο ανάρμοστα Quae etsi ipsa tuo suo, quatenus Livsiae cum Oerate colloquium reserunt de nitido feta sunt, ut infra diuetur, tamen Piod initio Imemorant Polveratis exstitisse accusationem Socratis, salsis mixta vera continent et quae ad Xenophonti Scriptuna rectiu uana ad-liu facti in erat intolligerulum plurinquut On ΓRnt. Pol rates enirn sopiti Sta spei indium Aeschrionem Samium apud Allienaeum 8, p. 335 C, την γονην Αθηναῖος, λόγων τι .aιπάλημα καὶ κακη γλῶσσα, et secumlum Dion VSi una ISae e. O p. 627, 2, κενὸς μεν εν τοῖς δεηθ οῖς, ψυχρος δε καὶ φορτικος εν τοῖς πιδεικτικοῖς, ἄχαρις δε ε τοῖς aριεντισμου δεομένοις, cujus ineptia Verbo tangit Aristot0lo Rhet. 2, 24, Busiridis quiden et ClytaemneStrae, Pla erat perversita te ingenii, neomia, Oerati Ver mortui ieeu-Sationsem serips0rat. Et Busiridis tui leni lati lationem Isocrates, accusationem vero Soei'atis Lusias sit, refutandam sumpsit. Undo duplex natus Poeontiorum horninum error, ut et Polycratis declamatio in usu in nuti Cus suo socioruin Scripta putaretur et Lysiae desensio Socratis a Polycrato in usui Socratis contra Anythini et ros quos Et prior Π liuidem e orem illum FI VOmnia re largitisset Tiro utrient quod men)orat Diogene S. 39, alterum huic non ininus grave addiderunt ValesiuS De critica I, II, p. Ι5, tanto itinui illa Vnlusii dita ossunt, Boni loatas in Dissori de pistolis Socrati eis c. 6, cliuod cluetuni est ex verbis Isocratis in risim lop. 22 2 B, ubi morti io, non vivo Soerat Olbeeisse Polycraten quae in illi in non adorent declarat: ἰσθόμενος υν υ ῆκιστά σε με γαλαυχούμενον ἐπί τε τῆ Βουσίρῶος πολογία καὶ τ)ὶ Σωκρατους

κατηγορία πειράσομαί σοι ποι3lσa καταφανε δει πολυ του εοντος εν ἀμφοτέροις τοῖς λόγοις διημαρτες. πόντων a εἰδότων ἔτι δει τους μὲν ευλογεῖν τινας βουλομένους πλείω τῶν ὐπaρχόντων γαθῶν αυτοῖς προσόντ' ὰποφαίνειν, τους δε κατηγορουντας τὰνaντία τουτων Ποι Kν,

26쪽

τοσούτου δεῖς ἴτω κεχρησθαι τοῖς λοροις, ωσθ υπὲρ μὲν Βουσίριδος ὰπολογησασθai. φάσκων οὐχ ὁπως της παρχούσης αυτον διαβολῆς ὰπήλλαξας, αλλα καὶ τηλικαύτην αυτ το μεγεθος raρανομίαν προ - ψας, ης ου εσθ' ὁπως ν τις δεινοτεραν ξευμ si δυνηθείη των aρ ἄλλων των πιχειρησάντων κεῖνον O QOρεῖν τοσOfτο μόνον περι υ- του βλασφημουντων, ὼς εθυε των ξένων τοῖς ὰφικνουμενου , συ καὶ κατεσθίειν αυτον τοῖς νθρώ ους τιάσω Σωκράτους δε κατηγορεῖν ἐπιχειρησας, σπερ εγκωμιάσαι βουλόμενος 'Aλκιβιάδην ἔδωκας αυτωμαθητην, ν π κείνου μὲν οὐδεις si σθετο παιδευόμενον, ἔτι δε πολῖδιηνεγκε των ἄλλων 'αντες ν μολογησειαν. τοιγαροῖ ει γένοιτεξουσία τοῖς τετελευτqκόσι βουλεύσασθαι περὶ των εἰρημένων, ὁ μὲν SocrateS αν σοι τοσαυτην ἔχοι χάριν περ της κατηγορίας σην Ου-δεις των Ira ιν si αυτον θισμένων. Benti us autem liuod Diogeni S. 38 credidit dam Hennippum sic errasse, ut Quinctiliantis Instit. 2,I7, 4. Pol 'erate compOSutSSe rationem, quae St halbita Ontra Socratern dicitur ' Themistius P. 23, p. 296 C: οἱ δικασταιε γοητευθqσαν πο ου λόγου, o ξυνέγραψε Πολυκράτης, Avυτος δεεμισθώσατο, et epistolae Socraticae I seriptor, denique consulatuS a Peragonio ad Aselianum V. H. 11 1O: υτος ὁ Πολυκράτης καὶ την κατηγορίαν ἔγραφε την κατα Σωκράτους, Suidas, paullo Seel IrIUS fiden habili Diogeni, qui Horimippo affinxit Nod non cadere in illum animadvortii Cobetus Nov. L. ecl. p. 777ς. Alter autem error dealysiae oratione, contra Polveratem Scripta pOS mortem Socratis, minime vero, ut narent Diogene S. 38 Socrati vivo oblata omni hoc repudiata, ut crediderunt etiam Cicero De Orat. I, 5 , tuinctilianus InSt. 2, 5, 3O, II, , II, et alii, ad ΠOViSSima VSquo tempora obtiniuit, ut pium Ps. Pilitarctius V ita decem Oratorum p. 36 B, dicat: ισὶ δ αυτ και τέχναι ρητορικαὶ

πεποιημενaι-κα ἐρωτικοὶ κa Σωκράτους Λ ολογία στοχασμένη των

δικαστῶν, hoc Sc tanqualm oram iudicit, his dicta, Pium Polycratea lectaniatio suisse videatri similis mus neomiis essent liti duplicem opinarentur X stitisse lysiae rationem, post ii iam e Seholio ad Aristideria Ol. 3, p. 3 9, 35 8O, a, ubi LySia citatur ν τωυπερ Σωκράτους πρὸς Πολυκράτhν λόγω, constitit de Polycrate albiso

confutato.

No Diogenis quidem, sed librariorum gare Nitium Σωκράτην pro 'Iσοκράτην. Culpa non minus OaVem eoorem assingi Contra Ilotius Bibl. cod. 26o, p. 86, Hemippo et D. Ερμιππos ἐν vi περὶ 36 Scipulos Isocratis eodem oritine re- Θεοφράστου καὶ Σωκράτην φησὶ Γρύλλου censens quo Ps. Plutarchus 'Titae decem εγκώμιον γεγραφέναι, quod et ipsiun cre Oratoriam p. 83 7 C, quum illis praemittit diderat Pentimus, non opus S multis Ξενοφωντα τὸ ν Γρύλλου, albsurde Isocra-dICI, postquam Jam Is VOSSius inpud is solus facit discipulun Socratis, quod Z Nam Leet Att. p. 49 sustUlit ut miror Cressi Esse LelmnniumVitae p. 372.

27쪽

PRAEFATIO. xxiii

Atque eundem Polveratem a Xenoptioni confutari, hi unum dicit κατηγοροὶ , , , 9, 2, 26, 49 II, 56,58, certissimium reddunt qua d Polveratis illa declaro alione stupersunt fragulenta cum Xenopia ontei prorSUS Ongi'uentia. De quo qui multa lisputavit Cobetu NOV. .eet. p. ia Sect l. tamen non Solum Apologiae ii-ba , citia infra meam Polucratis deelamationem confutatam simul et quodammodo conservatam idem, nullani halbuit rationem, Sed etiam Xenophontis erim ipsum misit locum qui si unus exstaret, Solus rem SSet conlecturUS I, 2, 26 ιτα εἰ μέν τι πλημμελησάτην Critias ut Aleilbiades), τούτου Σωκράτη ὁ κaτηγορος ἰτιὼται, τι

αἰτίαν ἔχοι. Nam omnia hae praesens tenapii arguit adverSIIS praesentem dici caluuiniatorem, non qui olim in jui scio Socratem esset calumniatuS. Polycrateae autem declarmationis fragmentorum quae supra memoravi ex scholiasta Aristidis alteriam Toῖτο δ' υκ ργως εἶροεν, ἀλλ' ἐπειδη οἶδε τον Σωκράτη προς τους νέους cliso 'Oδυσσε θαυμάζοντα δια την τοιαύτην πρὼξιν ως Πολυκράτης ν τω κατ' aυτου λόγω φησὶ καὶ δευσίας ε τω προς Πολυκράτην περ αυτου, ὁ μεν

συνιστῶν ἔτι την δημοκρατίαν, τούτου καταλύειν Πεχείρει, πaινων τον δυσσέα, τοῖς μαν βασιλευσιν παινουντα επιτιμωντα λόγω,

τους δε ιδιώτας τύπτοντα, οὐδεν ὁ δε λέγων φροντίζειν μαλλον αυτοῖ aυτον της τάξεως ita congruit cum Verbi Xenophontis I, 2, 58 To δε ομηρου ὁ κατηγορος ἐφη πολλάκις υτὸν λέγειν ὁτι δυσσευς

et reliqua). αυτ δη αυτὸν ἐξηγ σθa ως ὁ ποιητης ἐπaινοίη ra ι-εσθαι τους δημότας καὶ πένητaς, re ipsum Olveraten die τον aτηγορον quivis OneeSSurus Sit L obelo p. 768. Non minus Imanifestun est quae Xenoption dicito, , Ir Ἀλλα Σωκράτει ἔφη ὁ κατηγορος, ὁμιλητὰ γενομενω Κριτίας τε καὶ 'Aλκιβιάδης πλεῖστα κακὰ την πόλιν 'οιησάτην, OlVeratem Spectare, luem solum omnium Alcibiadem fecisse Socratis μαθητην IsocratesteStatur loco Supra p. Hi citato Critiani niuarii iod Aescnines

contra Tirmat hum p. 24, 33, Socratis iacit discipulum 'T-ειθ'

28쪽

σάντων, cliuel eXprimere ridetur Alciphron Ep. , 34, 7, ubi Σωκράτην τον σοφιστην Ci'itiae magistrum pol libet, lutarcho Mor. p. 328 C, Xpi'itaiente potius Xenophontem I, 2, 16 , id ab eodem eum accepisse Polucra te intellexit Ja in obolus p. 767. Addere lidolbat doni sacer Lilbanivit in Apologia Socrati Vol. 3, p. 52, I 6 Συ Anutris 'Aλκ βιάδρο καὶ Κριτίαν λέγεις πολλους δὲ χρηστους παραλείΠεις, qui bus addit essensum isseipulorum Socratis. Atque id alia quo lii liabo ha con ruentia cum iis viae e Polyerntea declamatione aut seli hasta repetit Aristidis aut Xenophon poti-iSS Videtur, ut quantiumvis Anyto respondeat, Polveratis declaritationem et se isse et ah Anuto usurpatana credidisse videatur. Nam et aae domosi duo εργον δ' υδὸν ἄνειδος aes et p. 3O G, On-Veniunt cum Xenopliontei I, 2, 57, aliis iii aucta sunt de Pindaro et Theo nide, qua non si int apud Xenopliontem, sed fuerunt, Si recte conjicio, apti l olveratem, et quae de Palladio rapto inibot p. 36, Q. IT οῖν δίκει Σωκράτης η 3Iέλανθος ως νίκησε λέγω v-ητον 'Oδυσσε φάσκων επι τὴ του Παλλαδίου τιμηθηναι κλοπ'ὶ τα aρτων ρύων ἔκλεπτε των τα τιμιώτατα των του Ιενελίου κεκλοφότων

SiUS ad Harpocrat. Vol. 2, p. 242 ed. Xon. παρὰ Διομήδους ρπάξας εις την πόλιν alter eo te λαβόντος δεχι μγ δους πάσας ἀροδ τούτου Δημόφιλος Αθήναζε ηγαγεν ως υσίας ἐν τω περ Σωκράτους προς Πολυκράτην λόγω φησὶ addit si iter). Qiiod si ita est, ut supra dixi, Libani Apologia hi e conservata os declamatio Polycratis. Quam Xenophon, auri paullo OSt 0Imponeret scripta illa Socratica, qua Ἀρουμνημονεύματα et οἰκονομικος vel ικονομικὰ inseribuntur', non ut Lysias et fortasse Libanius, integrani roselloro di natus est, sed nonnullas tantuni e i ineptias notavit,

satoriarii Socratis, illos dicen τους γραψαμένους, hune τον κατηγορον. Unil intolligit in otiani non Xenopia ontis, Sed ingeniuΠ1 Cus prorsus ignor antis impostoris esse et patieula illa Ἀπομν μονευμάτων, ul)i soliis Oiminatur Meletus, et Apologiana, ibi cum Anuto con unctus. Nam omnes illos lionaines ita dotestabatur senophon ut nonain eoruΠ1, ibi posset, Permeret, quod iam etiani aliis in

nominibus li0iminuit si , invisomini secisse satis constat, ut ipsi non nainus alisur dii liholli nim aliunt ni ingenio mihi visus fuisset

29쪽

Scriptor quam hodie omnibus videatur, si quis explosae a multis Apologiae mente captius XOriatur defenSOP. Valet enarius autem etsi erravit, tuum Apologiam abjiciens tamen postremo Commentarioruna capit ipsis pio Epist0lis quae feruntur Xenophontis usus est an piam Xenophontei S, et procorto posuit quod ne probabile quidem est, ejusdem Seriptoris Me Apologiam set pilo tu Curopae diae laudandius tamen est quo lot apud Xenophontem et apti l Euripid01 plus in iocisonor vidit et a USUS Si plerisque ae si tali uiri. Qui a mentiri inciri lagandis

illis veteratorum Satis sappe et antiquorum set callidor in fraudibussa a citate ad tantana desciverant Securitaten ut Hemstethusius Apologia non minus delectaretur quam illinicenius gesilao, Mai lanctus aut uni phagoniam in Aulido, qua quasi colluvies quae lana est indignissimarum saepe ineptiarum, ita tractaret ut nullium in ea versum iaspectun haberet, et si quid nimis absonum occurreret, ut admira bile notaret potius quam fraudes illas deprehendero clivae Iulo a Por Sono donaum perspici coeptae ne nunc

Cia usino si imposiores ipsi risissent commentoriim uorun laudatores, iit odio ridiculi is videtur Procopitis inii exordia illa singulorum Analba sis inde ab secundo libro 'im, de ciuibus supra lixi p. vii Xenophonti esS Opinat IS ad Vectum XpreSSit, IULII Secunditu do Audi fietis librum ipso litoque exorsiis Ost 'Oσ μεὶ δὴ - ἱδρύσατο, ἐν ἔμ ροσθεν λόγω δεδηλωται, similiter pie tertii iniet quintum, ut Persi eoru in initio lauevis sis Xpresserat XOr

ilium.

Superest ut pauet dieana iri fere tempore Xenoption composuisse videati in hos de Socrate commentario et clui jam ante Ciceronis et Philodemi, ut dixi p. xiv aetaten ab iis diutinetus St salogum de oeconomia, interposita fortasso an tuni vel paullo post elati Sula, de qua dixi p. xiii aut Apologia Socratis, de iap. v. Quo quum pSi primi illorum vecti πολλάκις θαύμασα prodat haud paullo post mortum Socratis scriptos ad rosellendas non soluui accusatoriani in udicio, Sed etiam O lucratis in scripto,

30쪽

satisque sit probat, ile cir ca idem set' teImpu utruni sitie Scripsisse contra Olycrate in tale et it ponendunt quod longius albsit ab Socratis nece qua ui ab LiySiae morte, id est circiter Ol. 99. Cui

ipsi satis convenit quod et in Conaria sentariis 3 5, 26 de Mysis et Pisidis adunt sileni fere vertiis scuntur quae in nabas 3, 2, 23, et in Oeconomico 4, 9, de Cyri Imorte ea dein quae in illa I, 9,

3Ι, si ias uterque libet eo leni fere sci iptus sit tempore Anat,aSin auten ipsam quo que viginti circiter annis post expeditionis l. 94,4 tempora Scriptaui prodere filios Xenophontis in illa memoratos tanquam Scilliante cum pati e venantes, quos nullos dum halbuerat in Thracia, vix ad lana p. xxvii. Quodsi recte negarunt Mit-Drdus Histor. c. 23, . , annot alii lue, de quibus clinei lerus praes ad Histor Gr. p. XX i, Xenopia ontem interfuisse proelio ad Delium Ol. 89, 1, unde una ali oci ate ablatum peri boni Diogenes et iis vel ' πολλοῖς σταδίους Sporiatun narent Stratio,

Athenaeus aute in otiani Convivio Ol. 89, 3 non, ut ipse putat, q)celebrato, licet lio citii dona ipse affirmet Xenophon, si uod illius

tempore puer fuerit erit pium uidit, fortasse ne natum quidem suisse, non cogitavit Se ita facere Ana basis leui poro ducem Graecorun adolescentem vicena uni), hoc igitur si recte negavit Mit sordus suod loci Anahiasis, qui spectant aetatem Xenophontis, juveni potius circiter trieonario conveniant quaim vir Supra quadraginta anno nato. Xcepto Rua hiis uos, 2, 38, ibi Seuthus et filiamo suani offert, et si litati ipse 1albeat, uxorem petit, Xenophon, quilui lio scriberet Onamentarios uinquaginta circiter vir fuit

annorum. Sic enim potius vertendunt vocabu consuetudinis caussa, ut divisio in libros tum g raecum quam Memorabilia. Quae et capita.

inscriptio mihi servanda fuit receptae

SEARCH

MENU NAVIGATION