Aaron del conte I.C. de iure legitimarum successionum nouissimo commentarius

발행: 1783년

분량: 239페이지

출처: archive.org

분류: 상속법

11쪽

sesens omisi , ne, ius Romaniam concinna admistione deturpassem, rimundi Merillii iurisconsulti vere magni Praecepto edoctus, qui pro recta legi-.2imae: scientiae methodo, antecesibres ,

an tr) , . consultius facere s forensa

rriturae usum, fi consuetudineo cui que Dei in expostionibus suis praetermittant, e genuinam iuris Romani pulchrituri. nem inconcinna admisione devenustent. . - . Habes itaque, erudite letitor , operis rationem . Iam non dubito fore pleros. Que, qui nodum quaerentes in scirpo, meam. si qua ulla sit , existimati mem dilacerandam suscipient, ita quidem

-ingenio comparatio, nulla Vt re magia capiantur , quam aliena obtrectare via ' rosque litteris saeros pessumdare , ac labefactare . modi3 omnibus . Ego i men: irritos malestriatorum hominum conatus. suauiter derideo, Vnis taptum,

quibus suffragii ius eth, placuisse cor tentus. Hisce igitur laboribus , bene--VOle lector, Vtere, et faue , qui , si tibi arriserint , ad alios sponte s

beundos, animum reddent alacriorem .

12쪽

r ma sueresis dicatur. g. II. 'CAP. II. Quando legitima successo , quibusque

generatim personis , deseratur , ac εquo fundamento. VII. CAP. III. De teg tima liberorum successione. XXV.CAR IR Do legitima parentum successone. Lxxx. CAP. V. De legirima eouateriaium successe

14쪽

Pan XXV. v. 1. decedamus deueniamus

XL. v. s. adcrestiseereseere L v I. V. s. nepos nepote

I 4. Insit. LXII. v. p. C. de adoptionis. C. de naturalib. ΓεLXXII. v. 4. duobus duabus LX III. v. II. eoniici.

ab Iustiniano iatur, Ut lXCVII. ) v. 6. ederit dederit

CXI. v. 23. quam quod

CXX. v. 13. λα ἀπανουσιν

CXXIII. v. II. redunt redeunt

Ibid. v. ap. deficientiam defectum

CLVII. v. 28. pareat pariat

locus CCII. v. s. constitutionaeonstitutione

CCXIV. t j v. a. bonis ea. in bona castrensia

Reeessores

CCXXI. v. 32. bonis in bona vacantia, . leantibus

aeuum

Cetera menda, quae auctor, emissiliis oeulis typorum experimenta lustrans , non animaduer

tit, si qua supersunt, lector sua humanitate M ilitabit.

16쪽

LEGITIMARUM SUCCESSIONVΜ

SVςςςssiones, quae iure nouissimo Romano

ab intestato deferuntur, tricis quanto implicatiores, inuolutioresque, eo magis homini in Themidis sacris constituto scitupernecessarias , curatius expendendas adgredior . Ut autem pro dignitate spartam hanc exornem' quum ea apprime in aliqua obeunda prouincia necessaria habenda sint, quae ipsi rei lucem generaliter affundunt , quibusque omissis operis ratio manca , & hiulca redditur ; hinc principio, omni adhibita animi sedulitate , inquiram, quid sit successio, & quae inde legitimae successionis adpellatione veniat quando ea deseratur , quibusque generat lin peilonis, ac quo fundamento. Quibus omnibus rite cognitis , res succetaria sane planior, ac sacilior euadit , δc nouissimae Romanae νομοθεσιας legislationis ratio panditur. In rem iptam inde deicendam, variosque succedentium ordines percurrens , primum de legitima liberorum successione disputabo : mox de A sucis

17쪽

successione parentum: ad lateralium sueeessionem exinde gradum faciam: postea de iure adcrescenis di inter legitimos heredes, & edicto successorio disseram . Haec omnia tandem excipient succensio coniugum ex edicto praetorio , & fisci b

norum Vacantium . ccupatio.

Quid sit successio , quae inde legitIma

successo dicatur . I. 'Voniam omnis scite inquit Cicerode ine. Iib. I. cap. 2. , quae a ramsione suscipitur de aliqua re , insit iis, debet definitisne proficisci , ut intelligatur εο ῖd si id, de quo disputetur ideo facturi nos operae pretium videbimur, si, quum ius de legitimis successionibus pertractare in animum nostrum induxerimus , in antecessum quid sit successio, & quae inde legitima successio nuncupetur, dispiciamus. Successio nihil aliud est, qua in hereditatis, quae tempore mortis desunm fuit, in alium transmissio. Successores ergo non sunt, nisi heredes. Hereditatis autem adpellatione non veniunt ipsae res corporales , quae in ea continentur, sed uniuersa desuncti iura, quibus olim admistum quoque erat ius sacrorum ). Et hinc

' Olim in hereditate etiam sacra priuata conti

18쪽

III in

. hereditas etiam ea , quae res corporales comis' plectitur , rebus incorporalibus accensetur . Inis corporales res sunt , ait Tribonianus a. Insip. de rebus eorporalis. incorporalib. , quae tangi

non possunt et qualia sunt ea , quae in iure eon Bunt , sicut hereditas , vsuafructus, usus , Obila xlanes. Et quamuis nulla sint in hereditate dorpora, tamen hereditas etiam est. Hereditas, inquit Papinianus L. so. D. de petition. hereditat. , etiam sne υllo corpore, iuris intellectum habet. Qua de caussa iure ciuili liberi ex numero suorum, vel serui , heredes a dominis instituti , qui paternam, Vel dominicam hereditatem , veri lint, nolint , retinere coguntur , heredes sunt , utut non aliud hereditas, nisi aes alienum complectatur, ι. ω In sit. de hered. qualit.

nebantur. Cuiuis enim iamiliae , praeter Lares, qui communes Omnibus, erant Penates proprii , quibus simulacra dicata, arae postae, ae foet , seriaeque erant suae: de quibus disseruat Iacobus . Gutherus da ure pontificio lib. II. cap. a. , & lanus Uineentius Grain vina ad leges XII tabula . eap. LXXVII. Ea saera interire nefas habebatur , quoniam lege decemvirali cautum erat . ut perpetuo in familiis manerent . Vevero perpetua in semiliis essent, iure pontificio proditum erat: ut , ne morte patνi, familias faeri rummoνia occideret, iis essent ta adianeta, ad quos eiuratiumorte pecunia venerat , teste Cicerone lib. II. d. Ie aib. cap. 19. . At salsa Deorum superstitione ab imperatoribus tandem excisa , sacra priuata Romae penitus deleta sunt , nullaque inde fuit laetorum ha reditas a

19쪽

disserent. 'in . Porro et si quis non ex asse, sed

aliqua ex parte heres sit, non ideo tamen uniis verit auiis luccessor minus die e tur; is enim in

niuersi luccedit iuris partem , quae in ipsa iuris v m uersitate in liuidua elt, legis intellectu; aliter atque is , qui in certas res , ex dii polit.One puta testatoris, succedit, veluti in fundum Tulculanum , qui proinde iuris successor non erit, sed legatarii loco habebitur, L. I g. C. de here,ib. insit uend. Quia ergo luccessor univcisi iuris , quod defunctus habuit, heres est; hinc is ipsius

d. functi vicem iustinet, eumque repraetentat, ac ieadem . veluti l erlona fungitur , iuris fictione , quum nulla persona sit , quae ad vicem eius , qui e vita emigrauerit, propius accedat , ut ininquit Cicero tu . II. de legib. cap. II. Successio duplex est, vel testamen aria, vel legitima. Testamentaria successio est , quae testamento, ac proinde hominis facto, defert uer. legi- D Lucius Annaeus Seneca de . benef. lib. VI. cap. 3. iuri lconsultorum distinctionem inter hereditatem , & res hereditarias deridendam putauit . Sed is ab iuris interpretibus bene vapulat . Hereditatem namque ab iis, quae in hereditate lunt , toto caelo distingui vel inde patet, quod aliquis ut heres litnon sufficit , res hereditarias habere , sed amplius opus est , ut sit succellar in omnia d)functi iura , eiusque vice fungatur : & ideo si quis corpora in hereditate contenta usu ceperit omnia , non ideo Universa iura defuncti, ae proinde herestitatem v suceptuse dicetur o non defuncti succellor erit , non heres.

20쪽

segitima vero , de qua dumtaxat disputationem instituimus. ea dicitur, quae, citra ullum hi minis factum, sola lege defertur; unde leg timae successionis, ac bereditatis, L. TO. , L. 77. D. de ad. qurrenda vel omittenda heredit. ; itemque legit mi successeris , ac beredis nuncupatio descendit, L. 2. pr. , L. P. D. de suis legitim. ) . Et si vero

lege obuenise dicatur ea etiam hereditas, quae testamento desertur, quoniam lege XV. tabula mtestamentariae hereditates coinrmantur , ut ait Vlpianus L. I 3O. D. de verbor. Anis' est. nihilo tamen minus successiones tantum, quae sine facto hominis deseruntur , proprie te Iitimarum nomine veniunt, quia primo, principaliter , ae 1ετως lege deferuntur testamentariae vero successiones, quae hominum potissimum facto o Veniunt, quodammodo, quia scilicet fictio testamenti ex lege deriuat, sed non proprie legitimae quoque audiunt , ac iure legitimo deserri dicuntur, quum leget nonnisi deferantur. Nomine legis hac in caussa non ciuile m do ius, verum etiam praetorium venit, ut bonorum etiam possessiones, quae a praetore dese-

Quamuis heres legItimus generatim dicaturi, qui lege vocatur ad hereditatem tamen iurisconsulti stricto sensu adgnatos legitimos dixere , L. 6. q. a. D. de Carboniano ericio . Vnde titulus in Digellis: de Dis o legitimis. Quod in iure plura sint negotia, quam vocabula, L. 4. D. de praescript. verb. , essiet quam saeptis me , ut nomen generis speciei adcommodetur , ab interpretibus iuris nostri iam pri sem

SEARCH

MENU NAVIGATION