장음표시 사용
151쪽
patris, quam matris peraeque soleat diligere. sicque poli obitum utrosque sibi succetares optause praelum atur; hine imperator non sexus modo discrimen, quod media iurisprudentia inuexerat, sustulisse contentus, in hac constitutione vite. rius procedens adgnatos cognatis exaequauit in successionibus: atque ita coniuncti ex latere hodie non tantum siue mares sint siue seminae, sed ditae adgnati siue cognati ad intestatam successionem admittuntur indiscriminatim. Nec vero amplius cognati, & qui cognatorum loco sunt, pro bonorum possessoribus, sed pro legitimis heredibus
habentur. Vnus enim praetor bonorum possessores facit, lex vero, .senatusconsultum , aut constitutio principis, heredes. V. Coniunctorum vero ex latere tres veluti ordines imperator constituit, quorum in prima sunt fratres ac sorores utrimque coniuncti defuncto, in altero fratres coniuncti ex uno latere, in tertio densum ceteri deinceps. Propinquis omnibus ex transuerso potiores sunt fratres utrimque defuncto coniuncti, hoc est tam per patrem, quam per matrem, qui a Latinis vocari videntur germ
Germani ita adpellantur a germine, quod Festus scribit : Germen est, quod ex arborum furculis nascitAr ἰ unde germani, quasi eadem stirpe geniti . Hinc & arbores e/rminatos apud Paullum iaL. 7. f. a. D. Duto matrimonio , ut ibi legendum.
A que hac attenta verbi etymologia fratres & sor
152쪽
iique ad laeeessionem primi vocantur, fratribus ex uno latere coniunctis,hoc est vel consanguineis vel uterinis, ceterisque pinsus exclusis. Quippe quum erga germanos iratres ac sorores ob duplex vinculum maiorem beneuolentiam defunctum M. Visse praesumatur ; iure merito isti fratribus ac sororibus uno ex latere coniunctis, ceterisque omnibus praeseruntur. Germanorum itidem filii alios omnes excludunt iure repraesentationis. quod imperatori ad obliquam quoque lineam producere placuit, quum id in linea tantum descendentium obtinuisset olim. Nam antiquitus in linea tantum descendentium, & quidem imter eos, qui sui heredes essent, locus repraese talioni dabatur. In obliqua linea haud ita erat. Atque ita defuncto fratre, soli iratres superstites ad
res e1 vno tantum patre orti germani etiam possent adpellari. Reapse Theophilus ad lassit. de legitia natori success. sororem ex eodem tantum patre natam germanam vocat. Uulgo tamen eontendιtur, germanos ita dici eos, qui utrumque parentem communem habent: quod probant ex Terentio in Auaeriact. I. R. I. v. 17. , & in Adelph. aft. II. R. 4- ν. 3, ς magis vero probatur ex Cicerone pro Milone cap . 2 3.7Clodius cum sorore germana nefarium suprum facit: ubi sororem germanam diei videtur ad ingendam de licti grauitatem , quum is, qui eum sorore ex vero que parente coniuncta rem habet, grandius sane peccatum admittat, quam qui eum sorore vel ex patre tantum, vel matre cognata coit. Sed, quidquid de vera germani significatione sit , iamdiu usu iuris i valuit apud interpretes, ut germani ii intelligerentur, qui eisent ex utroque parente .. ,
153쪽
ad hereditatem voeabantur, non item praemor.
tuorum stat rum filii At Iustinianus ius repraesentationis , ac pminde successionem in stirpes ad fratrum germanorum filios porrexit, Quum ex lege decemvirali adgnatus proximior,
exeluso penitus remotiori, succederet, demortui fratris filii a superstite fratre utpote proximiori excludebantur : quod & disertis verbis tradit Gaius instit. tib. II. it. 8. g. 6. Si quis moriens dimittat germanum , ex altero germano filios garmanus fratar , quia gradu
proximiον es , solus D edit , fratris fili non fue-
Franeiseus Hotomagus illusr. quaest. IV effluas. XIV. docet , non ideo inter filios fratrum ereditatem esse in stirpes diuidendam, quia ad eos ius repraesentationis productum sit: quippe, ait, suecessio in stirpes locum habet , quum iis hereditas defertur , qui ex defuncti sirpe, hoc est sobolo ae pro genie sunt , puta quum aut hireditas desertur nepotibus vel pronepotibus. Atque ideo, subdit, in stirpes & ex stirpibus succedere idem est. Quumque filii fratrum ex stirpe ae progenie defuncti fratris non sint; inde colligit. hereditatem inter eos in stirpes partiri absurdum esse. Profecto sententia haec, quae
apertam iuris austoritatem subuertit, tantum virum omnino dedeeet . Nam inter eos, qui iure repraesentationis sueeedunt, hereditqtis diuisionem in stirpes fieri debere vel ei, qui summis labiis iurisprudentiam degustarit, notum est, Repraesentatio idem est, ae in parentis loeum ingressio ; ideoque filii patrem repraesentando non aliam hereditatis portionem fer- e possunt , quam quae patri suo contigisset : quod st laeeedere in stirpes. Porro absurdum pon est,
Elim fratrum patrem repraesentando in stirpes, siue ex
154쪽
xit, qua tamen, ne omnino iuris antiqui restas neglecta videretur, ultra fratrum fili repraesentationem extendi vetuit. Is enim in nouel CXVM ev. g. aperte habet, semiui tum but modi s repraesentationis ) m hoe oris ne cognationis ex transuerso ) solis praeberemi scutorem ac feminarum Aliis ae Mi
hoc sus 'rgiri Filias tantum priuilegium hoeam pertiuat lust in ranus; filiorum vero a ellatione nepotes , ceterique descendentes non comprehenduntur, vis. gem 3, germanaeque, eorum.
includunt, inde fit, ut in iuccessione eoniunct stiri an m adg to adgnato
ambo lunt adanati. Sic μνοῦ , excludi r μαε--- ά . Nrmanus fratet excIudit fratrem uterinum et ille adenatus est hic cognatus. Fit quoque, ut nae λαν-- '
mo remotior proximiorem exeladiis Cri sta ter germanus fratrem vel eonsangu C Mi
pes hereditatis diuisonem' pVM αmtrahat οῦ quod ab h-n- . filios hatrum quoa ad nostro imperatore praeuitum.
155쪽
uterinum repellit, qui omnes a defuncto aeque. Item germani praemortui filius fratriae sorori defuncto itidem ex uno latere coniuncto. hoe est suo patruo vel amitae, auunculo vel materterae praesertur, qui tamen propius a destincto absunt.
, VI. Discrimen iam vides inter ius, quod nouissime Iustinianus introduxit, de id quod
ante obtinuit, intercedens. Nam adgnati eodema defuncto gradu distantes aeque succedebant, sue alter succedentium ex uno tantum latere, alter ex ambobus lateribus desuncto iungeretur, Me ex ambobus uterque. Qui enim ex eodem patre, eademque matre, quique sunt ex uno tantum patre orti, aeque adgnati sunt inter se. L. z. . r. D. de suis er legis m. o non secus ac qui ex eadem matre, eodemque patre, iique, quibus una mater communis est, aeque cognati sunt. Hinc patet, fratrem germanum haud exis elusis e fratrem per patrem coniunctum tantum,
sed utrumque suisse ad hereditatem vocatum s 'λ
Patruus Latinis dieitur frater patris , amita pa
tris soror auuneulus vero illis est frater matris, uti matertera matris foror . Patruus aeque ac auunculus Craeee vocatur Salae; amita aeque atque matertera
SHα. Ia antiqua & vulgata nouellae CXUIII. vemuone Graeeum vocabulum breuitatis mussa , Latina .amen inflexione, usurpatur. '' Constitutione tamen imperatorum Leonis &I ni hemii in L. . C. de hom quae liber. ia bonis ex matrimonio filiolamilias quaesitu, ac Iustiniani conuit
156쪽
, Quod vero iure nouissimo viget, fratrem gerat manum excludere fratrem utericium, id & a i liquitus obtinebat. Hic enim quia cognatus in
t omine cognatorum vocabatur. Praeterea num
i quam par parem excludebat, . nisi quod germ nos Sc si ater coniunctus ex parte tantum patris., quia adgnati, fratri ex parte matris coniuncta, praeseiebantur. Tandem quum iure veteri germani, , ac consanguinei filius uterinum defuncti fratrem, ut & adgnati cognatos vel proximiores omnes, i exelusisset, hoe casu potissimum dici potest, fuisset antiquitus proximiorem a remotiori exclusum, ac - , nouissimum ab iure veteri in eo diuerti, quia exi illo unus germani filius potior uterino fratre sit. i VII. Quamuis autem filii fratrum cum, patruis & auunculis utroque ex latere coniuno, His defuncto iure repraesentationis in stirpes v . centur, tamen si filii ex diuersis praedelanctis, germanis fratribus orti soli exstent, in capita ii an stirpes succedere debeant, disputant hine in... de interpretes. Quaestio haee inter Accursum, & Αzonem acriter olim exarsit. Αecurtas in stirpes, Aeto vero in capita eos vocandos extin stimauit. Vtraque sententia multos habuit pr pugnatores. Azonem sequuti sunt Odolaedus, Albericus, Castrensis, aliique: Accursit autem opinionem, prae ceteris, Ioannes Andreas, &
, Iustiniani constitutione in L . .
157쪽
Bariolus amplexi sunt. Labentibus annis di latu tandi aestus nec deserbuit, ae aliis Accursio, aliis Aetoni placuit adstipulari . Nonnulli porro in. tentosae indolis iurisconsulti medios inter utramisque sententiam se praebuerunt, veterum i l rum iuri lconsultorum, quos Cui acius er euu-ris adpellat, vestigia prementes. Isti opinati sunt , germanorum filios , si ad exclusionem aliorum vocentur, puta Θειων qui ex uno Iatere coniuncti sunt . in stirpes vocandos esse. in capita vero, si nulli Θειοι, ne ex uno qui dem latere coniunm supersint. At Azonis senistentia verissima est, & plerisque probatur iurisconsultis: quae non solum ubique plurimis rerum iudicatarum exemplis, sed ab ips, etiam Carolo V. comitiis Spirae habitis anno Chr.CIDI DXXIX. eonfirmata est , teste Gudeli node iure nouis. lib. V cap. IS. Sane quum olimius repraesentationis in obliqua linea ignotum esset, fratrum praemortuorum filii a fratribus defuncto superstitibus omnino excludebantur, L. a. D. de suis er leguim. Atque hinc eos . si soli exstitissent, ex propria persona, proin deque in capita , non iure repraesentationis in stirpes, quod nullum erat in hoc cognationis ordine, vocari oportebat : prout de iure Α
te. ivltinianeo aperte liquet ex Gaio & Vlpiano deque Dem si moriatur ρώis, inquit Gaius instis. sib. II.
158쪽
deque ipso Iustinianeo iure ex L pem θ. ia M.
C. Ea legitima beredis. e quod nouellis constituti nibus nutquam mutatum est . Nam Iustinianus ianotieli. CXVIIL ωρ. 3. ius sepraesentationis in
obliqua linea ad fratrum filios produxit, si eum defuncti fratribus successuri sorent ' . Nostra
K ver is alia quatuost similiter masculos r omnes quidem fra-emm . filii patruo suo intestato faecedunt , sed non ἐσμηνιν, sed in .eapira. Et Vlpiamus fragmentori tit. XXVI. ,. 4. r Adgnatorum hereditates i. eapita disi, dantur: velxt , s sit 1ratris filius , o alte,iώs farris duo , pluresue liberi; quotquor sunt ab utraque parte personae , tot sunt portiones , ut singuli singulas
Si filii fratrum praemortuorum eum aliis deis uncti fratribus eoaeurrant , in stirpes succedere omnino debent. Quo enim. casu ii eum suis Θειως concurrunt, in stirpes succedant neeesse est, alioqui penitus exaudi deberent. ippe quum sint fratribus gradu remotiores, ex propria persona, hoe est in eapita, eum ipsis fratribus vocari nequeunt, quin susque deque proximitas habeatur. Conueniens ergo omnino est, ne ulla fratribus iniuria insem videretur, ut iure reptaesentationis suemdant: quo quidem iure ab Iustiniano vocantur. Nam quum ii, qui iure repra sentationis in stirpes ad laeeelsionem admittuntur, patrem repraesentando eam ferant portionem , quam Ipse pater habiturus suisset; nulla fratribus iniuria terit inferri, quum si in vivis ille esset, & ipsa ueeederet. At ubi fratres desunt , filiique ex diuer- fis praedefunctis fratribus soli exstant, quum omnes pari gradu sint, repraesentatione non indigent, ex propriaque ad hereditatem persona venire possunt; ae ideo singuli aequas capient partes. Protritum in rure est, legem cessate , ubi ipsa legis ratio cessat .
159쪽
vero quaestio eos solos exstare ponit . nullis defuncti fratribus superstitibus. Ergo quo casu filii fratrum soli exstant, nullum debet ius rein praesentationis admitti; ae proinde neque succes.so in stirpes, quae semper ius repraesentationis tomitatur; atque antiquum ius vigere . debet. quo iis capita illi vocantur . quum quidquid noua lege specialiter non videtur exprestum, id veterum legum, constitutionumque regulis. a. omnibus res ictum debeat intelligi, L. 32.
C. de Praeterea ius ah Iustiniano m. vissime certis in personis introductum, earum sonarum finibus coercendum ae restringendum est ;quia illud diserte priuiritum vocat imperator, hoc est benescium, quod e ctra personas, quibus concessum est, non egreditur, L. I. n. de conflixuisonib.
princ'. Quumque is hon simpliciter ae indefinite filiis fratrum concesserit , ut patres suos repraesentarehi . sed illis dumtaxat, qui cum aliis defuncti si a tribus concurrunt, fieri nullo Iacto pὸtest, ut tonstitutionis fines excedenteluccxssionem in stirpes ad filios fratrum ibi
v III. Nunc ad Aeeurhi opinionem, ei uia
que propugnatores animum conuertamus. Quum
iure veteti filios fratrum solos exstantes in capita suecellisse certum sit; id Αccursus, elusique ii*atores nouissimo iure mutatum esse variis tuentur rationibus, quarum praecipuae hae sunt. I) Inter eos, qui iure reprael intationis
succedunt, hereditas in stirpes . diuidenda est, uirum non amplius serre Iossint, quam is, cu-
160쪽
ius personam repraesentant . Quiim ergo' filii fratrum iure repraesentationis succedant, eos in stirpes succedere necesse est. i II) Quum nepotes auo in stirpes succedant siue eum patruis suis. sue seli concurrant , quumque soli concurrentes
pari omnes gradu sint , ex propriaque persona succedere possint, & tamen in stirpes ad aut
bona 'voeentur ; a veri specie alienum non est.
ut protracta iure nouissimo ad filios fratrum reis praesentatione, quod de nepotibus auo, idem de filiis fratrum suis Θειοις succedenti s dica.tur. III) Tandem duos textus noseu. CXMILcaR. 3. urgent, quorum in altero dicitur, post fratres, & fratrum filios, reliquos cognatos non in stirpes sed in capita succedere: cuius sente tiam hanc esse aiunt , ut quemadmodum reliqui cognati in capita semper, ita fratrum filii semper in stirpes succedant: in altero vero postquam imperator statuit, ut filii fratrum ex uno latere coniunctis praeserantur, subdit: sicut eorumi r - prseponeretur , se uiuerere quibus ex veris is colligunt, fratrum filios, Aut eorum parens , hoc est per patris persona iii, ideoque iure
repraesentationis , succedere .
IX. At haec argumenta . sane leuissima sunt. Quod enim primo obiiciunt, suo veluti
pondere eorruit. Nam Iustinianus eo dumtaxat ea su filios fratrum iure repraesentationis succedere iubet, quando una cum Θειοις concurrunt: quippe eo casu quum ex pronria persona succedere nequeant , quia defuncti Datribus gradu remotiores sunt . ne aliqua iis iniuria in lρrri