Aaron del conte I.C. de iure legitimarum successionum nouissimo commentarius

161쪽

videretur, ad repraetentationis ius contigere opus est, ut patrem repraesentando cum Θειοις vocari possint. At ubi soli exstant superstites. quia eodem a defuncto gradu distant, Sc ex propria persona vocari possunt, repraesentationis ius plane superfluum euadit. Neque nepotum exemis plum quidquam conficiet. Duae enim inter se diuersinimae species hae sunt, nepotes avo, 3c filios fratrum succedere . In altera specie, quia de descendentium successione agitur, num . quam proximitas spectatur, s. in vis. Insis. ais bereditatib. quae ab intes. I in altera vero, quia de suecessione transuersae cognationis , maxiane attentenda est, pri Instis. de legitim. adgnatori su μθ., Ο pr. Insit. de soccess. cognator. ἰ utut nouissimo iure ad filiorum fratrum personas ius repraesentationis productum sit I in . Praeterea ex productis nouellae textibus nihil inde inhontrariam sententiam euinci poterit. Ex primo enim, ubi Iustinianus scribit, post fratres acifratrum Hlos reliquos cognatos in capita suec dere, non aliud sane ostendi poterit, nisi quod

. In linea descindentium proximitas numquam spectatur, ob iuris prineipium illud, quo liberi vivo parente rerum paternarum quodammodo habentur domini. l. a. rastit. de heria. quatit. σ different. , L4 . 3. 4. D. da legat. Q. adeo ut non tam ad aliena, quam ad priruria veluti bona voeari viMantur. Sed inter coniunci ex latere hoe veluti contaminium non datur, nee alterius statris bona ad alterum pertinere fratre navideri possunt, multoque minus, alterutro fratre de

sua , ad alterius praemetui flavis filios.

162쪽

ratrum filii eum fratribus, qui defuncto su

persunt, ςoncurrentes, in stirpes sqccedant: quod ultro satemur, & ab nostra disputatione, quae illos exstare solos ponit , omnino alienum

est. Nam iid si de iis quoque Dareum filiis, qui soli succedunt, erui posset, hoe idem dc de

si tribus solis exstantibus dicendum esset, qui uno cum illis sermone comprehenduntur. Iuris Utem nouissimi tam ignarum esse puto nemunem, cui persuasum sit, fratres, qui soli exstant, nou 1 a capixa, ut reliqui eognati, sed in stirpes suecedere. Quum ergo de fratribus separatim succedentibus id nulla prorsus ratione adstrui queat, qui de filiis fratrum itidem sep ratim succedentibus, quos imperator eum illis Nna oratione complexus est, colligi id poterit 'Vide Donellum eommenta ν. de iura cIMII. lib. IX. cap. 4. I 8. seqq. Alter allatus textus longe minus obstat. Ratio enim pr elationis filiorum fratrum non e iure quidem repraesentationis, sed ex duplici vinculo , quo defuncto iunguntur, deducenda est. Idcirco quemadmodum ipse frater germanus consanguineis A uterinis , quamuis eodem a desuncto gradu distantibus, praelatus fuisset , non alia quidem de caussa, nisi ob vinculum, quo pollebat, duplex: se etiam eius si-aios eamdem ob caussam Θειοις, qui duplici deinstituuntur vinculo , iubet impetator praeserri .

Atque haec est vera textους sententia . En integri textus verba: Unde eonsequens , ut s for- νι mortuus fratre, euius filii vivunt, per virvm-eve Parentem runc defunctae personae tange=a-

163쪽

tur οῦ superstises autem fratres per patrem I

lum forsan, aut per matrem eι iungebantur . prae

ponantur istus filii propriis thiis, licet ia terrissent gradu , scut rerum parens praeponeretur , si viverra: quae postrema verba si sedulo expen. dantur, apparebit, istius praelationis rationem haud esse ex iure repraesentationis repetendam,

sed ex duplici vinculo, quo filii fratrum, seu teorum parens, defuncto coniunm sunt. X. Quod quum ita st . procul dubio 'eo, ei det & altera sententia, quam amplexi sunt Culaeius parat. C. de Iegitim. heredib., Faehineus controuers Iib. VL cap. g. , Vinnius sese Hari quaeston. lib. II cap. 3 , aliique, quae habet, fratrum filios tum in stirpes succecere

quum ad exclusionem veniunt earum persona rum, quae uno ex latere defuncto iunguntur. in capita vero, quando soli omnino exstant.

Huius opinionis praesidium est , imperatorem ius repraesentationis germanorum statrum filiis impertiuisse, non mota quo eum germanis: d

iuncti fratribus concurrerent, a quibus alias Ut pote proximioribus excluderentur, verum etiam veeiusdem defuncti Θειους. ex alterutro quidem latere ei coniuncto excluderent. qui pari ab ipso desumcto gradu absunt, nimirum tertio, quique imo pedimento alias essent, quominus illi iure pro. ximitatis soli succederent: itemque ut illos exiscluderent , a quibus alias quia proximioribus ipsi excluderentur, nimirum Datres defuncti vel consanguineos tantum, vel uterinos. Si enim, inquiunt, germanorum filiis ius repraesentatio.

164쪽

pis minus coneessum seret, neque cum ipss ge manis fratribus succedere possent, neque Θειους desuncti excludere, neque etiam fratrcs dupli incis expertes vinculi repellere ; quin immo ab

iis quia remotioribus ex luderentur . Quae r tiones quum eo tantum casu cessent , quando nulli omnino fratres, ac Θ Mot tui ersint, tunc ger. manorum filios in cani in luccedere opinantur. Nam si quando ad ex riuuotiem eorum veniunt,

qui alias cum iis succeisuri f..ent, vel a qui. bus, quia proximiores estent , exeluderentve iure repraesentationis indigent . ut patrem rein praesentando eius locum & gradum subeant. eamque serant portionem. quam ille habiturus suisset, si vixisset; ita ubi soli omnino exstantiquum possint ex propria persona succedere, ius repraesentationis. quod numquam imperator adpropinquos ex transuerso produxit, nili necessit sis eaussa, superfluum est . Haec profecto sententia aeque est reiicienda. Sane germanorua Dareum filii non aliam ob caussam fratribus, defuncto ex alterutro latere coniunctis . praeponuntur, nisi ex duplici, quo illis praestant, e gnationis vinculo; non seinus ac olim adgnatus Iroximiori cognato, vel . eodem in gradu con ituto praeserebatur ob ius adgnationi S, . . quod potius iure cognationis erat; itemque ipsul met

desuini λοις repellunt, vel quia illi cuique

sunt aut per patrem tantum coniuncti, aut per matrem, Vel etiam, quod magis arridet, quom niam quemadmodum in linea cogn tionis recta descendentes praeseruntur adscendentibus, utut

165쪽

in eodem, vel propiori gradu positis,' Ita 3c in

transuersa linea potiores sint habendi qui descendentium loco sunt, ut fratrum filii, quam qui .

Ioco parentum esse videntur, quales sunt patrui, L. , α 5 D. de risu nuptiar. XI. Post germanos fratres eorumque filios

ad successionem fratres vocantur ex uno latere

defuncto copulati, hoc est per patrem tantum ei coniuncti, vel per matrem, noveli. CXVIII. cap. 3. , quorum illi interpretibus dicuntur consanis,guinei ), Graece -οπατριοι, hi interpretibus

Consanguineorum adpellatione in libris tutic

fratres , vel sorores ex eodem patre prognati, pr g alaeue intelliguntur, quod & Gaius habetrion. lib. II. tit. 8. 3.; siue ex eadem sint matre , siue ex diuersa. Vt fratres enim eoasanguinei sint non aliud leges requirunt, nisi ut eodem sint patre senili . Hi ne in laeeessione, quae titulo consanguini ratis eompetit , tam fratres quam sorores pari iuro esse, licet non ex eadem matre suscepti sat, reseripse Alexander in L. t. C. da legit. heredib. Atque ira -- ge inter se disserunt sanAuis Sc consanguinitas. Saninguis pro cognatione naturali sumitur, L. 13. D. da. adoptionib., L. I. D. υσι cognati , L. tr. D. M manum. vindi t.; eonsanguinitas vero est species adiagnationis, hoe est fraternitas e quam verbi proprietatem Graeci, Latinique scriniores seruarunt. Conise Culaetum obseruation. lib. XI. cap. 26- , &Caluinum in lem iurid. voce consanguinitas . Caiasus autem consanguineos definit qui languine inter se sunt connexi, L. r. q. tenuit. D. da fuis σι Itim. : quae definitio nimis lata videtur, quum &adgnatos, cognatosque omnes comprehendat, qui sanis

166쪽

itidem , Latine tamen , uterini 'ὶ, quasi qui

bus praeter eumdem matris suae uterum nihil sit commune, Graecis dicti ομοιχετριοι seu Mλογα-τριοι , a quibus insuper utriusque speciei fra. tres uno nomine adpellantur . Ii autem si sint vel omnes conlanguinei, vel Vte. rini omnes. absque ulla bonorum ristincti ne ex aequo succedere, inter omnes constat interpretes. At si quidam consanguinei, quidam uterini sint, acerrime disputatur, num iacienda. bonorum discretio, ut Dona paterna consanguineis, materna uterinis cedant, bona Uer ex nouo adquisita inter omnes aequaliter diuiridantur Communis quidem in hae controuersia sententia est, bona, quae ex linea paterna Pr secta sunt, ibiis consanguineis, quae autem ex materna, uterinis tribuenda esser cui sententiae iacius quoque ad noueli. LXXXm, Donet Iussommo rariori de iure ciuili lib. IX. cap. q. , ela

Gud mine itidem copulantur. Tu ita interpretaberis Cassii definitionem, vi consanguinei dicti sint a sangurne . nomine alioqui communi, quoniam ii eumdem saa. guinis auctorem proxime habeant. Ceterum consan euinei in auth. itaque C. eoom. de Deeossi nib. iuspeeie adpellantur, qui unum patrem communem habent, & ita quoque interpretibus vulgo dicuntur, Atque ita Hotomanus ad tit. Insu. da la/it

a uatori suee r. necessitudinem, quae inter ger n.4- nos fratres intercedit, germanitatem , quae inter fratres consanguineos, consantvanitarem adpellae, qua tandem inter uterinos , uterinitatem , veteribus Latiis

nis quidem praeeuntibus , nam & apud Ciceronem germanitas occurrit, di apud Liuium contansuinita: .

167쪽

cudelinus de rure noti Us. lib. II. cap. I s. dsti, ulati sunt. Sed, ut verum lateamur, quum opinio haec prorsus salsissima st, nulloque id iiWo sundamento suffulta, horum hominum auctoritas tantum. Valere non potest, ut rationem vIncat, aut legem. Eos equidem transuersos

egit tex I3. C. Misim. redib. , ubi Iustiis nianus quum fratres. sororesque ad alterius emancipati fratris successionem indistincte v

casset , ad bona materna eos tantum

ri iussit , qui ex eadem forent matre ἔ emeaptis minem is rebus, ait, in qu bus, si ex emrim matre. fratres , vel sorores Imr , ras solos v eari oporter. Sed verum huius legis sensum a nemine adhuc, quod sciamus, pro dignitate ex postum, Meiam emetemus. Quum pater olim iure patriae potestatis ex veteris iuris principiis mortui filiisamilias bona omnia Meuparet, ast vel ipsa eastrensia & quasi, vii superius dictum capite IV., imperatoriis tandem constitutionibus eo redacta res est, ut in bona materna, & I era nuptialia 'filius familias heredes quidem haberet , ac vi primo succederent eius liberi, deinde fratres vel sorores ex eodem matrimonio tum qui ex alio, ac ipse demum parens, L. Vt. C, comm. de successonib. Quum vero dubitatio suborta suisset, si filius emancipatus vivo patre obiret, bona eius virum ad patrem an etiam ad fratres, sororesque tamquam ad successores abirent' definitum est , emancipati filii hona omnia, ad exemplum bonorum matrinionii causis

168쪽

s st

si quaestorum, itemque maternorum eius lilii. qui obiret in testate constitutus, ad fratres. sororesque iure successionis proxime post liberos, periinere, cis. L. I 3. q. 2. Quum autem ea lege ad emancipati successionem fratres, Si sorores indi. stincte vorentur ἰ prono velut alveo fluit, eam fuisse Iustiniano mentem ut fratres indiscrim natim siue ex eodem tae' ex alio matri in isto nati ad suecessionem emancipati fratris venitent . ex pris tamen maternis rebus, in qu bus, s le eadem matre fratres I sorores snt , eos solos motari oportet hoc est, exceptis maternis rebus,

in quas illi primum , qui sunt ex eodem m trimonio fratres. scilicet germani s j, tum qui

. in fratribus germanis , quod tale de bonis maternis statuitur,totelligendum, ell, de uterinis non item. . ceu docte obseruat Fachineus controuersi lib. VI. ρε I., quod perperam Vinnio serectar. quaestion. Ab II. I.eo nomine improbatur, quia id de fratribus sermanis aecipi verba legis non patiantur . 'Nam laia vini admittetantur olim ad suecessionem in ordino cognatorum , non in ordine fratrum, quum primum a Me fratrum ordine eos admiserit iustini Mus tqLII. F. a. C. α δ . ubi ait: Sed nee fratrem vel με- rem Dierinos eoucedimus in eoonationis loco resinqui: quibus ex verbis manifestissime arguitur,' eos aethcle in ordine eognatorum Recessisse . Lex autem ltempore posterior est lege τυ, quum ilia edita fuerit Iustiniano IU. dc Paullino V. eoli. , - hoc' est

anno Chr. I DXXXIV. . haec vero post eoasulatum Lampadii & Orestis anno II., hoe est anno Chr.

169쪽

sunt ex alio editi, suecedant, non aliter ἰ ari que de bonis maternis filii familias , lucrisque nuptialibus fuerat cautum. Quae quum ita linti iam vides, in allata lege minime omnium ho-na paterna a maternis secerni, sed materna dumisgaxat a reliquis emancipati filii bonis , ut in illa primum fratres de sorores ex eodem, tum ex diuerso matrimonio prognati , in haec vero

indistincte siue ex iisdem siue ex diuersis nuptiis editi succederent.. XII. Iam si ex allata lege bona male vietinis fratribus deberi ostendi posset , nee

etiam inde ullum contrariae Antentiae robur φccederet. Nam quum bona materna uterinis tantum tederent , cetera bona, de quibus lex siet, fratribus nulla habita distinctione vel conis sanguineis vel uterinis dubio procul deberenturim omnia ergo bona, maternis exceptis, ad sta rea indiscriminatim abirent, bona paterna inis distincte quoque ad fratres tam ex eodem ma trimonio , quam ex diuerso genitos pertinerent, Qua ergo ratione interpretes ex hac lege ostenisdunt, iana paterna consanguineis, materna Ute. rinis cedere, quum ves ipsa paterna bona ut rinis eontingere possent Sane seret necessarium.

vi imperator, si hele bonorum distinctionem

admitteret, bona paterna ad consanguineos tantum pertinere caueret: de quo ne verbum quidem ullum exstat. Ceterum res iure nouissimo explorata videri debet , quum hane bonorum

distinctionem explosam plane suisse, ae abrogatam , si antea illa sortasse obtinuisset, cem

170쪽

l7ssimum lit. Quum enim constitutiones omnes

de re successoria antea editas imperator tessare iusserit, atque ex sua tantum nouella suteessi nes intestatas deseret; eontrouersia eiusmodi no stra ex ea certe dirimenda erit. In hae autein

constitutione imperator, quum, liberis deficientibus, parentes cum permanis defuncti fratribus, eorumque filiis, vocasset, mox , si etiam adscendentes declient, in collateralium classe primum vocasset eosdem germanos fratres, ae post illos Indistincte ae simpliciter eonsanguineos It ut vinos simul, nulla bonorum diteretione facta: procul dubio colligitur . . eos ad omnia delanct ibona vocari tam paterna quam materna' neque

plus iuris tribui consanguineis in paternis, quam in materais, Sc vicissim plus uterinis in maternis, quam in iis bonis . quae a patre prs secta sunt. Quod si bonorum origo attendenda seret, sequeretur omnino, ut si in desuncti se

tris hereditate bona paterna tantum exstarent, uterinus a consanguineo excluderetur, quemad modum, si tantum malema, consanguineus abuterino. Ad haec germani fratres vocari deberent eum fratribus consanguineis ad bona paterna,

ad bona vero materna cum uterinis , quum

si non ipsum ius siccedendi, sed bonorum origo eonsideranda sit, vinculum duplex nullum peculiare ius pareat , notante Vinnio selectanquaestion. lib. II cap. 3t.: quae omnia ab Iusti alia ni mente penitus abhorrent. XIII. Post fratres ex uno latere defuncto coniunctos ceteri omnes ex transuerso coniunm