Aaron del conte I.C. de iure legitimarum successionum nouissimo commentarius

발행: 1783년

분량: 239페이지

출처: archive.org

분류: 상속법

181쪽

Ita: Sἰ, spurius ntestato decesser i , rure eonfamguinitaris , aut a gnationis heres iras eius ad n uulum pertinet , quia consanguinitaris , irenuque ia Ariationis iura a patre oriuntur οῦ proci mritatis vors nomine mater eius, aust frater eadem matrenarus, bonorum pt siestionem eius ex edicia petere potest. Iurisconsultus hic ait, fratrem l Aio veluti cognato succeaere: ergo ipse lourius ad fratris. aliorumque ex transuerso coniunc tirum succestione ni vocavitur. In eamdem porro lente tu iam trahitur Gaius in L. 2. I . eod. , in qua sit latur.' Itaque etiam vulgo suae ri liberi mariis , o mater talium διberorum , item ipsi sa-ι res inter se ex hae parte bonorum possessionem P rere polliunt, quia sunt inuicem sibi eo nati: --que adeo, ut prata laus quoqua manumissa, β ρ p reris . is , qui natus es , matri, mater ipse inter se quoque, qui nascuntur cognari. Praeterea quoniam inter eos naturali S c gnatio intercilii, nil vetare videtur , quominus succedant saltem qua cognati. Denique elli a successicine adicenden riuin te pellantur, nulla tamen lege a fratrum, aliorumque ex latere coniunctorumsu cessione repelluntur . & in legibus eorrectoriis, ut aiunt. praeter tim species expressa ad omissam . produci nequit. Ncc vero Iustiis nianeae ct institutionis ratio patitur, ut a succcssione coiriuilesorum ex transuerio amoueantur,

ut ab illa patentum , quum Vtique parentes , non coniuncte cx latere peccarint ; illiiqite proinde haec irrogatur poena. Nouuin autem non

est in iure, ut licet quis serentibus non succedat,

182쪽

succedat ex Iatere ii unctis. Nam si pater reuuelliciatur perdueitionis, minus ei filii succedunt, ρ s. Iussit. de hereditat. suae ab intes. , L. I. 3n de suis o I gitim. o adgnatis vero patriS, e gnatiique succedere inficias tuerit nemo. Sic etiam nepos post obitum aut conceptus, editus. que, etsi aut hereditatis sit expers, 8. Ipsit. de bereditat. quae ab intes. , L. I. 8. D. de suis' CT legitim. , filio tamen aliisque omnibus succedit. XX. . Verum altera sententia , quae hqbet, elui modi liberos nec inter se , nec aliis coniun-Ehrs ex transuerso luccedere, iuris principiis sedulo per pinsis . Neriori est : quam sententiam prae ceteris Fors erus de successionib. Db.IReap.SO. . Faber Cis. lib. VI. tit. 33. desin. Fachineus controueri. Iib. VI eap. Io. amplexi sunt. Nam ex eiusmodi coitu prosectos exosos haberi , nullamque eis participandam esse clementiam, ut dc nec vocari naturales posse, statuit Iustinianus. Atque hinc inter se consanquiner Scfratres neque per patrem, nec etiam per matrem videri pollunt. Eos enim, inquit impetator uois

neque naturales vocari, neque par icipanda eis via

triam, ut a DPioscant, quia nec quidquam pece tricis emeυρ istentiae eorum habebunt i mii . Et rursus noueII. LXXXIX. ev. vlt.: Primam quidem omnis, qui ex complexibus f non enim hoe vocaamus nuptias aut nefariis , aut inculis , aut 4

183쪽

mnatis praeesseris, .se neque naturalis nomiaatur , neque. alendus es a pareatibus, neque babebit quod- .dam ad praesentem legem participium . Itaque quum id genus liberi adgnationis iure ex parte patris, cognationis ex parte matriis sim experistes; eonlectaneum est, ut nullo in gradu coninstituti censeri debeant, neque ad ullam vocari iaceessionem possint.

xx L Iam facilis responsio iis , quae in

contrarium produximus, argumentis. Vlpianus Sc Gaius in L. 4. er a. D. Unde cognati de Ipuriis loquuntur, quos diuerso regi iure ab eo, quod de liberis ex damnato eoitu editis statutum est, latet neminem. Et quamuis θυ-rii adpellatio generalis sit, ad omnesque pertineat, qui ex illegitima coniunctione nati sunt, adeo ut dici posset, Vlpianum I Gaium liberos quoque ex damnato coitu susceptos fuisse complexos; iure tamen nouissimo omnis ademispta eis successio est.& si quid suisset de ipsa incit. LL. cautum, iure nouus mo procul dubio esset abrogatum. Neque regeras, eos nulla legea successione ex latere coniunctorum repelli , speciemque in iure expressam, maxime in odiois sis , non posse ad omissam extendi. Nam quia imperator eos naturalium nomine. omnisque clemςntias participatione indignos iussit haberi. nulloque cognationis vinculo patri ae matri tu gi; quumque cogi attonis ius omne ex patre, di matre tamquam sontibus fluat ; patet meridiana luce clarius, longe minus cognatione adligatos ςollateralibus esse. Scilicet ut Iustinia.

184쪽

mea constitutio, utut seuera nimis &odiosa, M'omissam speciem producatur, summa urget --.tio: quo casu lagis sententiam protendere e quis ambiget' Praetereae quamuis nullum colla. terales admiserint probrum, parentes tamen pee- carunt, quibus proinde unis haec infligitur poe- na ' ut omni . consanguinitate , cognationeque

liberos destitui intelligant, solue successi nis esse omnis expertes. Praeterea . quamuis inficiari nequeat, quia liberi a successione parentum repellantur. haud inde sequi, ut a col. . lateralium quoque successione snt excludendi ;tamen, quum parentibus ideo non succedant , quia adgnationis cognationisque ius lege peremptum est omne, subdubitari nequit, quin a successsione quoque collateralium utpote omni gra- .du destituti prorsus excludi debeant. An id ho- . diem is quoque moribus obtineat, subsisto. Sacrum eonsilium Neapollianum eos ad mutuam

successionem admitisse prodit de Franchis decis XXX L. XX l I. Quandoquidem nouissimo Iustinia-

neci iure intustatorum successiones iure sanguinis 3c proximitatis deseruntur: nemn adfinitatis obtentu ad infestatam contendere successionem poterit, L. 7. c. commvn. de successe Onib. Hinc vitricum nec iure liuili, neque etiam prae zorio priuigno intest to .succedere discimus ex. L. C. eod. Et si omnes omnino cognati'

185쪽

deficiant, adfipibus penitus exclusis, in bona veluti vacantia succedit ilicus. Tantum placuit

C. eod. Hieronymum Treuiterum decepit, non imi alioqui subsellii virum , qui eius legis perperam intellectae auctoritate .motus docuit, adfines in praefatae tantum legis specie suecedere. Sed in ea profecto nihil est, eur adfines aliquando succedere demonstretur. Verba haec sunt ipsi is ma : Amitae cui Decessis filios suos proponis, hereditatem tuo nomine non recte petis. Sed quoniam hos etiam intestatos diem Ductos adseueras psi quidem hi, quos priMienos ei uem amitae dicis , eorum cynsanguinei fuerἰnt , fratres tam a quationis , quam cognatiovis iure, secundo grusi conmtutos tibi praeferri nen ambieitur . Nam s amitinis tuis alio etιam 'atra natis numquam eorum matris ,riuigni funi, admisisse te bonorum possessionem probans, eorum viud; ea successionem. Species est: Amita mea vidua,quae ex priori matrimonio filios tulerat itio itidem filios alio ex matrimonio susceptos habenti nupsit . Ex hoe posteriore coniugio editi filii illis quidem Titii prioris matrimonii filiis consanguinei sunt , quia ex eodem patre; filiis vero amitae meae prioribus uterini , utpote ex eadem matre nati . Proinde illis ut consanguinet, his tamquam cognati succedunt ; et quia in secundo gradu sust, ego equidem, qui ab iis quarto gradu ablum, exeludor. Sed si de successsoae filiorum amitae meae inter me et Titii .filios prioris Matrimonii quaellio erit, puta si ex posteriori matrimonio nulli sint filii, vel nati decesserint ego amitinis meis succedo, Titii filiis penitus exelusis, qui e priuigni sunt illis , non cognati . Atque haee legis sententia ell, ubi quum in verbis . nam si amitinis tuis alio etiam parre malis numquam eorum matris priuigni sunt :Uedipo coniectore opus esse videatur ἱ Mundum . ex , stare

186쪽

tuit conidos, qui adfines non sunt, adfinitatis

utique origo, inter se mutuo iuccedere, Sc fit copraeterri. Multo minus ob educationem alicui praestitam quispiam poterit succedere. Atque hine nutrix ad laceessionem insantis, quem nutriit, non' vocatur, nec nutritor alumno suo succedit . L. I S. C. eod. Item aduenae, & peregrini praetextu htispitii inter se non sue cedunt: sed eorum bona , quae si habeant, ad pauca rediguntur mobilia, quae secum aduenas ae hospites, dum peregrinantur, serre moris est . ad episcopos loe rum deferenda sunt, ut ab iis tradantur cognatis defuncti proximioribus , vel ipsis deficienti. bus , in piam caussam erogentur, surb. omissperegrini C. eod. . poena tripli in hospites com

minata, si aliquid ex hisce bonis 'sibi detinue.

stare puto in particula numquam, quam diuido , 'essi. aioque non quam, vi sensus sit, nam se amitinis tia ἐν non aliud funι , quam eorum matris pr1uigni ere. a Quae sane emendatio quum modestia ae in simplicitate sua commendetur, non est, eur egeamus emendati nibus Culaeti obseruat. lib. XII. cap. 7. . et Hot 'mani obseruat. lib. H. cap. 9., quae legem redduae implicatiorem. δ

187쪽

a ae.

De iure aderescendi Inter in imos heredes , . . edicto succebo; io . I. t Ontigi h saepenumero, ut quis legitu a mam hereditatem, quae sibi iam delata est, amittat: idque tribus potitsimum in dis euenire potest . I) Si eam repudiauerit ;potest enim hereditas repudiari ab extraneo, si id sibi expedire duxerit : non item olim in suo herede, qui, vellet nollet, paternae hereditari se immiscere eogebatur, qui proinde heres μυι& necessarius audiebat: quod tamen quia latperdurum visum est , quum sui tamquam patris

heredes omne aes alienum hereditarium, Utut vires hereditarias supergrederetur . expungere te nerentur, praetor sustulit, humanitatisque ergo suis quoque heredibus permitit volentibus aiastinere se hereditate, L. 37. D. de adquirend. b redit. II) Amittitur porro hereditas, si heres, antequam eam adiret, mortuus sit; exceptis tamen suis heredibus, qui rerum paternarum viavo quoque patre quodammodo doaiani ex ἱνnantur. ut ait Tribonianus a. Iussit. de bered. quia it. disserent. , quarum Sc statim a morte parentis quasi continuatur dominium, ut idem Tribonianus . Insit. de hereditatis. quae ab talest. Ill)' Tandem hereditas tum temporis lapsua mitti potest: quod non de iure ciuili, sed

189쪽

Iussiti de bonor. dod essioni b. , L I. ta. D. desueeess. edicto : quo in tempore si q iis bonorum possessionem non petierit, ea in caussa est. vi amplius eam petere nequ: at. At hodie cum liberi emancipati, pat-tes, cognarique ad suciscessionem iure cituli ricentur, & raro admo.

dum praetoria b orum possessione opus sit ;inde est , ut quisque iure nouissimo non alio possit , quam longissimi temporis spatio . v Nplurimum ab hereditate excidere . II. Qua vero cumque de caussa euenerit,

ut hereditatem quis amiserit, si ex alii cum eo in eodem gradu constituti reperiantur, po tio eius, qui defecit, illis adcrescit, si Sc 'ipsi hereditatem non amiserint. At si alii desint in eodem cognationis gradu positi, hereditas se-quehtibus desertur, eoque casu suum sibi vinis dicat locum edictum successorium Itaque de iure adcreseeodi inter legitimos here - edi.cto successo io heic agendum est. Vt in testamen. tariis successionibus locus est iuri adcrescendi, si unus ex coheredibus deficiat . sic etiam in siccessionibus , quae lege deseruntur ζ' , 4.

het. Sed & is etiam experiundi potestatem non habuiise dicetur, qui praetoris .copiam non habuit . D. de dicie.f. temporal. praeferiptionib. Si plcires, ait Vlpianus 1 agmentor. t t. XXVLk- , eodem giata sint adgnati, s quidam ei rum

alteri it , decessa ι ut ; eorum pars a tiresciι iis . quia ierint. Hi ac paet & olim ius quidem adcrescendi later

190쪽

r a ita

Dssit. δε senatuscons. Orpbit., r. ρ. D. de suis orlegisim. Quippe, quum laepe plures ad legitimam

successionem vocentur, ac portio alicuius her dis deficiat , haec omnino aliis coheredibus d bet adcrese re ob vulgatissimam iuris regularu , quae tam testamentarias, quam successiones legitimas respicit: neminem eiusdem beria latis . quae alium heredem non babet, partem habere posse, partem. repudiare '), L. I. 2. D. de

inter legitimos . heredes , non ius eadu eorum, obtinuise ' .se . Labitur ergo Balduinus Iustinian. lib. IV. seribens in causa quoque intestati eadueorum iuri loeum fuisse. Neque . vllum sententiae suae robur accedit, dum addit, e ius ab Vlpiano esse dissimulatum. Fuisset id enim praeter ossietium, moremque Vlpiani, qui ius hoeiaepius memorat, ae praesertim iit. XPII. σex professo de eadueis pertractat . vide Seruit tingium adcit. Vi' loe. Heres fictione iuris deiuncti personam. repra sentat , quasi defunctus in rerum natura adhue esset. Quam vero in fingendo Romani. iurisincisulti natu istam imitari proselli sol, L. i6. D. de aἀptioni b. ; 'quumque ex parte tantum defuncti personam repraeis ientari, id sane pro monstro foret, ae ex parte reis praesentaretur, si diuidua ei Iet hereditas, ae pars alutera haberi posset, altera repudiari; inde est, ut pro parte adquiri, ηεl omitti nequeat hereditas. Vide Quarenum da iure adcrescendi lib. I. cap. 2. Neque regeras, uno ex iustitutis heredibus deficiente, . proximiorem ex legitimis in eius portionem vocari posse ἔ partemque unius ex legitimis heredibus c- terum , qui ellat an sequenti gradu, ea re . ita ea im eueniret , ut succeisores druersis qualitatibus

SEARCH

MENU NAVIGATION