장음표시 사용
211쪽
ex nouel. CXVIII ut suis repudiantitari sequens admittatur ordo, bonotum est quoque possessi
redes seripti hereditatem repudiarunt . Ah imperatois ribus in cit. L 5. constitutum , fratrem defuncti iure consanguinitatis foecedere posse: quae optima est , d iuris rationi congruens decisio . Nam lege XII. t bularum proximus adgnatus, suis non exstantibus, sue-eedit ; & proximitas. si testamentum quis condiderit , ispectanda eli tempore, quo testamentum destituitur , 6. o. Insit. da tigit. adgnator. Dues. ,' quumque in eit. llegis speeie repudiantibus heredibus institutis, sitisque liam mortuis, adgnatus esset frater proximus , iure e sanguinitatis sueredere equidem poterat . Recte autem ponuntur sui exheredati, alioqui nullum testamentum esset , pr. Instit. δε exheredat. ΓMων. , L.
V t vero hare interpretatio magis eon alescat, obseruvandum est, verba exsantibus heressi bus tantumdem vale re , se si dictum fuisset raesentitas horedibus, nimirum seriptis, qui & heredes diei possunt, utut nondum sibi quaesiverint hereditatem p quippe in iure non raro heres voratur is, qui heres tantum est scriptus, non adhue est hereditatem consequutus, L D. de heredib. ἐπ- siluend. , L. Io. D. de adquirend. vel omittend. M redit. Verba autem mox subsequentia re abstinenti sωel repudiantibus Oeressitatem videntur simul stare noci posse nam abstinere se hereditate suorum est proprium , repudiare vero extraneorum. Itaque dicendum est , improprie hele positum esse verbum affinentibus; qui pe ut saepe sui dicuntur adire & remulare . L. q. v. t. D. de test. lnt , L. a. C. de legit. her dib. . L. 2. C. s minor ab hereditat. se abseim ; ita mirum non est . si in hae L. o. abstinere extraneos dictum fuerit, qiemadmodum in L. t 4. D. in fidei, somm. Iisertaiab. extranem dicitur quoquo se abit inest
212쪽
necessaria; nisi quod, adgnatorum 3c mgnatoriam, exaequata successione, adgnati aeque ac cognati bonorum possessione sede legitimi vocandi sunt. Iustinianus enim in cit. nouell. , quum illas, quas mox exposuimus . de suis heriaibus iuris. rmulas non sustulisset; hine & hodie sui heredes. impedimento ceteris erunt, quo minus succedere, iure ciuili possint.
m successimis e iugum. ex edtati maeroris, δερον Aei bvinorum vacanι iam occupations. I. Eliquum est, ut de mutua successione l. c. coniugum, ac de fisci bonorum vaωeantium occupatione pertractemus . Liberis aeparentibus, iitque. omnibus, qui sunt ex desu fhi sanguine ac cognatione, , deficientibus, po stremo loco coniuges ad mutuam successionem vocantur,' Sc fisco praeseruntur. Inde vique ab antiquissimis Romae temporibus sibi mutuo cono
re . Porro imperatores impropriam locutionem corinrigere videatur particula vel , qua declarant se verbum abstinentibus acalpere pro repudiantibus , quum vel idem quandoque fit ae id est Lege iam ita ex plicata , vides, eam nihil refragari sententiae, quam superius iastruximus, suis se abl.tinentibus, vel repudiantibus. legitimori ordinem succede ciuili noa posset.
213쪽
iuges Beeedebant, non ultimo, sea primo qui
dein loco, si mulier tamen is viri manum eo venisset. Matrimonio enim per es ruentionem iomanum inito, illis adhibitis- sollemnitatibus , quae apud veteres Romanae rei scriptores passim sunt obviae, uxor. matrisfamilias nomine donata,
in viri familiam transibat, eiquet sui heredis imeo erat, & fiebat κοινωνει σπαν--m mulερων, particeps omnium bonorum pariter ae μerorum, Dionysius Halicarnasseus antiqv taν. R
man. lib. II. , Gellius nos. iacit ear. lib. XVIII. eap. 6. ; ideoque viro una cum H liberis pro v xiii , liberis deficientibus ex asse succedebat. Reapse Aeeam Laurentiam in omnia Tarentii euiusdam viri sui admodum locupletis bona suciscessisse , tradunt Macrobius Saturnal. I b. I. eap. Plutarchus quaes. Roman. euamuis ex testamentone, an potius ab iritestatonic esserit , non satis liqueat . Ita vir quoisque bona uxoris suae tamquam' pateria milias iure quodam peculii oecupabat , ut ex Vlpiano ifragmentori sit. XXIX. colligi pronum est . em lque nomine ipsis' liberis praeserebatur. Conser Petrum Fabrum ad L. y I. D. de regul. .r. At
si mulier in viri manum non conuenisset, quoinniam' eo easu viro sui heredis loco non erat, quia in eius familiam potestatemque non transini uerat, neuter coniugum alteri succedebat e quod
por)ssimum arguit illud Virgilii
214쪽
per eo ptionem' sacu matrimonio eanisges fiatauisem Itieeedobant. II. Sub imperatoribus eonventiones in m num adhue in usu erant; quum earum tamquam rei praesentis meminerint Vlpianus fragmen rori sit. IX. , & Gaius apud pariator. Di Μομμων. er Romanari tis. XVI. 2., licet ea temo pestate mulieres in manum coouenire rarius coe pissent. Atque a vero quam longissime absunt, qui eas Romani imperii aeuum non attigisse eon. tendunt. Sed quum conuentiones in manum tamdem desueuissent, suecessio coniugum , quae eNillis deriuabat , haud amplius obtinuit. Ex e itaque tempore praetorio tantum beneficio poterant coniuges laee edere. Praetor namque edicto unda iis , -- virum & uxorem ad mutuam v cauit successionem: quod sane exigebat artissima matrimonii eon iurictio, omnis vitae consortium continens. Verum praetor nonnisi omni eogh 'tionis linea deficiente coniuges ad bonorunt posisessionem vocavit; liberos enim, adgnatos, cognatosque omnes potiores iis fecit. Theodosii postmodum & Valentiniani quadam eonsti tu ti m , quam ipsi memorant in L. vir. C. N. δειegitim. hereditatis. effectum est , ut eoniux sis, perstes cum quibusdam concurreret defuncti tonis iugis propinquis , remotiores excluderet . Cum propinquioribus enim superstitem coniugem cen parari lex illa , statuerat , remotioribus autem
215쪽
Prtem , in qua id statutum inueniebatur,
illo em imperatoribus non multo post abrogata fuit . atque post cognatos Omms , coniuges sucis cedere iussi sunt in cit. L. vlt.: quod idem ea tum est eorumdem imperatorum constitutio. na quae prostat in L. m. C. Iust. Unde Ur cruxor , quae ab illa diuersa videtur esse . Atque ita coniugum successio ex edicto praetorio deis suo restituta . Etsi vero coniuges omni cmgnationis linea deficiente ab imperatoribus ad mutuam successionem fuerint vocati; tamen ex eo non sequitur, ut ii iure ciuili luccedere du
ci possint; quippe Theodosus & Valentinianus
ea constitutione ius tantum praetorium eo rismant, & adprobant, quum in cis. L. vn. C. -δεών ον sibi mutuo coniuges laecedere sta. tuant pro iure antiquo , quod non aliud esse poti
est , quam praetorium t j. f. III.
, Thalelaeus Graeeus interpres ad lib. XLV.
Βασιλ. tit. s. ius antiquum in hae eonstitutione pro lege Papia decimaria aeeipiendum e tendit . Omnino perperam. Lex Papia decimaria ad testamentarias tantum, non ad successitones intestatas pertinebat , L. 7. C. Th. de nauicutie. , L. I. C. Iustin. de ins mand. poen. caelib. , eaque ad Honorii & Theodosii aeuum obtinuit, L. a. C. Th. de lare liberor. Lege marita . quae hominum foecunditati lauerat , inter alia cautum , ut vir 8c uxor matrimonii nomine , si nulli ex eo liberi serent . nonnisi omnium bonorum ei mam possent ex testamento capere , ex alio Uero matrimonio liberis exstantibus , praeter decimam , tam matrimonii nomine, ut totidem alias decimas PrisA , Di Ja
216쪽
III. Haec praetoria eoniugum sueressio ita, eum habet, si iustum fuerit matrimonium ; qui pe F inissum fueris matrimemium , ne4'aquam bonorum possessionem pari ait Vlpianus in
μ liberorum numero ferrent ἔ tandemque ut commmunis filius μst nonum diem amissus uuam duo filii duas deeimat adiicerent , . Vlpianus frumeηtoristit. XV. Adde Heineeeium ad L. LI Pap. lib. ILeap. I 4. Haec igitur lex, si vir & uxor istestati deis 'cederent, sueeestionem nee tribuit, nee adimit. Iacobus Culacius οἷδενώati . ι b. III. Pap. 32. Ius antiquum autumat illic denotare et stit utionem e mmdem Theodosii & valentiniani, euius ipsi m minerunt in L. vlt. C. Th. de usitim hereditatiι. , quae coniuges , ut i pie ait, liberis, parenti biu, aliis ve propinquis exstantibus, pro certa parte . illis autem defieientibus, .in solidum ad intestatam successionem voeabat; & cuius pars prior a praelatis imperatori bus in cit. L. . t. sublata est, posterior cohsirmata in hac L. Da. C. Dude vir uxor . Sed Culaeius quo- ue a vero quam longiisi me abest. Primo enim salvium est, in constitutione, cuius meminit eisi lex υIt GTh. cautum fuisse, ut coniuges, propinquis exstaatibus, pro certa parte, illis deficientibus in solidum succedereat: illic imoeratores aiunt, se coniugem suis perstitem eum quibusdam defuncti eoniugis propinquis comparasse, hoc est vocasse eum illis ad successioΑem, remotioribus praetulis: quod iidem Augusti abroga, runt. & nonnisi e natis omnibus deficientibus eon. iuges succedere statuerunt . Deinde quis. crederet. imperatores ad designandam: constitutionem paullo ante ab ipsis editam. suisse iuris antiqui nomine u . 'Quae quum ita sint, magis est, ut ius antiquam hese interpretemur pro iure praetorio, ' quo id in γν eoni uisces omni cognatione deficiente, ad intestarim laues.sionem vocati sunt.
217쪽
L. vn. D. unde vἰr uxor. Ueteres iurisconsulisti iussi matrimonii, vel potius iussarum num meum nomine coniugium . quod per in manum eonventionem initum esset , intellexerunt . At
inficiari nequit, iustum matrimonium dc illud dictum suisse, quod contra legum praecepta initum non foret, iniusto oppositum , quod legum praesciapto aduersaretur , & ideo non legistimum quoque dictum Callistrato in L. 37. a. D. mun ejalem. Sic iusti liberi sunt, qui ex
legitimis . coniunctionibus oriuntur, L. II. σix. D. de flatu bomis.' iustus pater, qui non naturalis, L. 3. D. de ritu nuptiar. 3c tuissus tutor, qui iure datus, L. 27. D. de tes
ment. tui. Ita inci . L. m. iustum matrimonium non
illud est, quod fit per in manum conuentionem, sed νομιιμον legitimum . quod vel inde patet, quia matrimonio per conuentionem in manum habito, coniuges succedebant non iure praetorio
omni cognationis linea deficiente, sed iure qui isdem ei uiti primo loco cum liberis; quum tamen Vlpianus habeat, intestatam stiperstiti e6niugi successionem deferri post eognatos demum
omnes. Itaque inter eos, qui contra legum praecepta coierint, successio ex edicto praetorio non erit et veluti si quis uxorem sibi duxerit cognatam in eo gradu constitutam, quacum matrimonium esse iura non sinunt. Ideoque si auunculus uxorem duxerit sororis filiam. inter se non succedent: ut & siquis in alicuius mulis ris adulterio damnatus eamdem duxerit uxonem,
quod fieri vetant leges; nec inter me erit ex
218쪽
hae parte successio, quia nec μγssunt sibi inui
cem testamento succedere, L. D. de bis quae ut indignis. IV. Praeterea ut uxor vim succetit amisplius opus est , ut intra praefinitum, luctui tempus alteri non nubat. Mulier, quae defunctum maritum. non luget , ac ad alteras festinat nuptias, multis Romano iure poenis subiicitur. Nam praeter infamiae notam, nihil ex testamento capere potest, non legata, non fidei commissa.& ea potissimum, quae a viro suo sunt ei reis licta, nedum eidem viro intestato succedere , quin immo ab hereditatibus legitimis vel prae- . toriis ultra tertium gradum repellitur , L. 1. C. de secund. nupt. Annus lugendo, viro praestitutus est, primis quidem Romae tempo-xibus decem mensibus constans, hoc est annust lunaris a Romulo institutus, S/neca consol. adHeia. eap. XVI. . posteaque integer annus, hoc . est XII. mensum, L. a. .C. eod. ). Mulier itidem. D Lugendi legitimum tempus annus decim me sibus e ilans fuit ad Theodosi tempus , ex Romuli institutione. Ouidrus lib. I. rasor. in princip. δ R mulus
Constituiι me es quinque bis os suo 'Et paullo post:
Per totidem menses a stinere eoniugit - Sustinet in Oidua tristia flava domo . . Quamuis autem Numa Pompilius annum duobus mensibus auxisset, non auxit tamen annum luctus AN quo quum matroiias Romanas per Maum luxisse '
219쪽
dem uxor debet esse mortis tempore, sicut iaeognatis exigitur, ut cognati sint tempore m oratis, quum qui cognati esse desierint, puta servvitute, a bonorum possessione repellantur. Α que ita quae uxor esse desiit, veluti diuortio, ad praetoriam bonorum possessionem non vocatur et
Brutum memoriae prodiderint Liuius lib. II. eam
uit prosecto esse decem mensium . lusequenti tem- Irare propter lugentium ex Cannensi elade frequeneiam statutum, ut luctus C dies non egrederetur , teste Festo in Graeca saera, vel potius XXX., ut habet Valerius Maximus Iab. I. eop. 33. : quod tamen ad trilliorem habitum reserunt pleraque omaes, non ad id spatium, auo mulieret nouis nuptiis se de ni abstinere propteriminis & sanguinis turbationem. Tandem Theodosiius in L. 2. Q da secunt. m. annum lugendo integrum, hoe est XII. mensium , praestituit. Mulier vero intra luctus tempus nuptiis se debet a stinere, quia sanguinis turbatio metuitur , siue, ut Basiliet , & Harmenopulus aiunt, confusio seminis,& sanguinis. Etenim si ea priori ex marito conceperit, & post illius obitum alteri continuo se nuptui dederit, tam primi, quam laeundi viri sanguis ita
perturbari potet , ut cuius sit partus post editus , mrnnino ignoretur. Quinimmo etiamsi ex priori uiro concepisse eertum sit, sanguinem turbari quoque posse propter superfeισtionem , docet Mercetius iit, II. o nisη. cap. io. Qv d quod latus ex priori arari totoueeptus corrumpi quoque posset ob iactationem , quum primis tribus mensibus si tamquam flos in arboribus , ob eruante Galeno in IV. apiari . lib. LyQuae omnia quum in feminis tantum, non in maribus locum ha aut ἱ hinc intelligitur, eur sola uxoriaita luctus anaum nouis se nuptiis teneatur abitinere. I
220쪽
t a quod aeque obtinet, etsi mullae diuorierIt, Seti diuortium non valuerit, ac coniux permanserit o quippe, quantum in ea suit, diremptum matrim ἰὴν ' nium est . Sic liberi , quae patrono suo nups a rat, si ab eo diuorterit , quaminis inuita mane. :r: ret uxor, ac nullum esset diuortium ex legu Iulia de maritandis ordinibus, L. Io. D. de dia vortiis, ' L. So. D. de risu nuptiar. ς omnis eom. a modi , quod uxoribus competit, intestatae praeis . cipue successionis, redditur expers , ob allatam ιγ patrono suo iniuriam', L. vn. D. Unde vi, σe uxor. Quum vero eertas tam viro. quam uxori definiuerint diuortendi caussas Theodosus &ὰ Valentinianus L. g. a. m. C. de repud is . . Itemque Iustinianus L. IO. II. 2. C. eod. noueII. XXII. cap. 1isueti. CXGL cap. 8. N. . .,u novel . CXL. eap. I., qui poliremus, si 'eitra. Iustam caussam esset .diuortium factum, matria, monii commodis noluit innocentem coniugem. defraudari, statuitque, ut ei dos, vel propter nuptias donatio, communibus liheris defieientiabus, rederet; hine liquet, ex coniugibus illum xi a successione repelli tantum, qui iniustam ola: caussam . diuortisset, alterum innocentem succeis apud nos diuortii caussa eonis iuges hae honorum possessione priuari nequeunt. uum ob ecclesiae δρομαm matrimonium si
e et, V. Sed & maritum, si uxorem Oeeiderit i, si occasio eam οἰ cidendi, verum etiam si eam deprehenderit in , adulterio, necatae coniuilis successione indignum fieri