장음표시 사용
191쪽
aliam ob rationem legitimis nuccessi anibus pro. priam , quia scilicet omnis βήccessio, in usumpem verba iuri iconsulti Paulli sentenimn lib. IV.
xit. 8. 23.. . proxim ori defertur . Nimirum vno ex coheredibus deficiente, eius pars ceteris adcrescere omnino debet, ne cum illis vocandus esset alius vlterioris gradus, ac eum proximi ribus remotior: quod ratio legitimarum lucce sonum omnino non sinit.
III. Verum non omnibus, qui legitimi heredes sunt, indiscriminatim portio quocumque modo deficiens adereicit , sed iis tantum .' quibus is, euius portio deficit, coniunctior via detur esse . Coniunctionis namque usus som. In e a testamentariis ad legitimas suecessio. nes transssiri potest, valetque ad iuris adereis scendi rationem inter heredes legitimos pro dignitate explicandam: quod Hugo Donet lux, aliique summi viri praestiterunt , licet paul- lulum confuse o Tripliciter autem in re te 'stamentaria coniuncti censentur. I, Re tam si ad eamdem hereditatem, ' sed diuersa oratione voeati sint; unde de is functi diei so. lent, 8. Infit. de legat. . quatenus tamen ad eos, qui verbis tantum, veι verbis re finia Teoniuncti sunt, reseruntur : veluti, Titius he
aucti defuncti personam . quae una est, non eodem modo repraesentarent ἔ pro que repraesentatio unus ais non esset.
192쪽
res esso . Gaias heres eso , L. 89. D. de Iegat. Verbis tantum , si ad eamdem heredita 'tem itidem propolitionibus vocentur, sed partibus aequis , intellectualibus tamen , Sc quaa mente tantum concipiantur nam si testator inter heredes bona ipse diuiserit, ut si dixerit. Titius' r Sempronius heredes sunto, siti in rebus, quae sunι in .Africa, hic in rebus, quae exsan in Asa, hi coniuncti non sunt ), veluti, Tiarias in Gatas heredes sunto aequis partibus, cit. .
L. 8ς. IH Tandem re verbis smut, si ad eamdem rem simpliciter & pro indiviso vocentur; yeluti, Titius m Gaius bereis suuro, cito L.89. Iam legitimi quoque successores coniuncti inteese videri possunt, sol lummodo tam ea re tantum ac re m verbis simul: coniunmo verbalis in successionibus legitimis omittenda est, utpote nullum habens vlum . . Et primum quidem comi uncti esse possunt re tantum, si ad hereditatem
vocentur diuersa veluti legis oratione, quo ca
su. disiuncti adpellari queunt, quem dmodum in re testamentaria ς ae re & verbis simul, si ad eamdem hereditatem simpliciter, & pro indiuisci
quasi eadem legis propositione vocentur.
IV. Iam vero ii, qui in capita succedunt, eoniuncti re tantum; illi vero, qui vocantur in stirpes, coniuncti re dc verbis simul videri possunt; ae succedentes in eapita Jc succedentes in stirpes simul accepti itidem re coniuncti tantum. Ergo fratres, qui in i capita saccedunt, retantum coniunguntur. Si enim duo fratres ex.
stent. ita legis verba eoncipi possunt: Primus
193쪽
fratre, beres sis: irem Secundus fratεν όeres sis At si fratres permisti inueniantur eum aliorum fratrum praemortuorum filiis , qui succedunt in stirpes coniunctio re & verbis simul, ac re tantum perspici commode potest. Finge, praeter duos fratres , ex uno fratre praemortuo filios tres, ex altero itidem praemortuo filios sex e stareo legis ad . hereditatem vocatio ita poteritessingi: Primus fratre benes sis: Secundus frater heres site item ex Tenio fratre praemortuo filirres heredes sunto e ex Quarto fratre praemortuo
filii sex heredes sunto. Et filii quidem ex alte. rutra stirpe inter se coniuncti intelligendi suntire & verbis, ae proinde una veluti legis ora tione ad eamdem hereditatem vocari. Nam si re tantum coniuncti forent, ac proinde tisiuncti , non in stirpes succederent , sud quisque
filiorum esset vocandus in caput. Succedunt auo tem in stirpes, ae unius personae vice langu tur; ergo coniuncti sunt inter se; non secus atque in te tamento si haec fiat institutio: Ti. pias heres esto e Seius o Maevias heredes sunto . semissem hereditatis solus Titius seret, Seius ΝΜaeuius re ac verbis simul eoniuncti semissem alterum, ae proinde tantum Titius, quantum duo eoniuncti Seius & Μaeuius, L. 39. ι 2. D. do beredib. iasiluend. Fratres pariter inter se, de cum fratrum praemortuorum filiis re tantum eoniuncti sunt: itidem filii unius praemortui statris eum filiis alterius fratris praemortui conis iuncti quoque sunt re tantum. Et primo quidem quisque fratrum, quaeque filiorum stirps
194쪽
eoniuncti . esse debent re tantum. Quum enim quisque fratrum, quaeque stirps filiorum viri. . ἡ lem capiat portionem , legis verba ita intelliis Penda sunt. . ut quisque fratrum separatim, Scisilii fratrum , vocari simul videantur, ut in eapita illi succederint, hi in stirpes. Re quidem vera quum fratres, & fratrum filii communissiorum vocabulo, vocentur, plures filii inter se copulantur, & a quoque fratrum ita disiunguntur , ut si ii non aliam portionem capiant omnes, quam quae fratribus contigisset, atque , ita vocentur in stirpes: quod tamen non fieret, si fratres disiuncti non serent cum fratrum dein functorum filiis, hique minus inter se coniuncti , omnesque unius patris sui potestate non iungerentur. Deinde filii unius stirpis a filiis alterius stirpb re tantum coniuncti esse debent. Nam filii fratrum inter se verbo simium ita connectuntur, ut qui ex uni stirpe sunt a filiis stirpis alterius secernantur; & licet plures paucioresue ex una stirpe sint, omnes, quoniam unius personae potestate languntur, eam acciripiant pAtionem quae patribus epntigisset suis: quod ne quidem fieret, nisi filii ex una stirpe a filiis alterius stirpis disiungerentur , reque tantum coniuncti forent. V. His ita praestructis, quaestiones inda de iure adcrescendi inter legitimos heredes sa-cile soluuntur. Et primo si unus ex heredibus in capita succedentibus desciat , eius portio tam ceteris, qui succedunt in capita, quam iis, qui xeniunt. in stipes, adcrescit, arg. L. I
195쪽
pr. D. de bonori possess. contra tabo I. Nam qui sue- cedunt in eapita inter se, & eum iis, qui in stirpes vocantur , simul acceptis , re tantum coniuncti sunt: ergo coniuncti aeque omnes , omnibusque proinde deficiens adcresce e portio deis bet. At quum illi. qui in stirpes succedunt, resimul & verbis copulentur, omnesque re & vem bis coniuncti unius personae potestate funganis tur, L. 34. pr. D. de legat. I. , ubi concurrant cum iis, quibus re tantum coniuncti sunt: iam
patet. eos unius serre personae partem, ari L. I l. I., L. I 2. D. de honor. possess. contra ea.
hul. Itaque in proposita specie si unus ex fratribus denciat, virilis eius in tres partes diuidetur, quarum una fratri superstiti, altera filiis ex uno fratre praemortuo editis, tertia filiis ex altero fratre piaedelancto cedet. Itidem quum ii, qui in stirpes succedunt, arctiori inter se uinisculo eonnectantur; si unus ex eis deficiat, eius portio iis dumtaxat, qui sunt ei uidem stirpie. Iure adcrelaendi debetur. Qua de caussa in eadem 'superius allegata specie si unus alterurrius sirpis suam amiterit hereditatis partem. haee propriis tantum fratribus, qui ex eadem stirpe sunt, adcrescit , non patruis , non patrueli-
UI. Venio ad edictum Decelsorium . tui nomen factum est ab edicto, quo praetor pollic tur, inter eos, quibus bonorum possesso dea sertur, luccessionem se daturum, L. I. q. o. D. de Decelso. edicto ; est enim successio hae in ulla repudiatae, vel quouis alio modo amissae
196쪽
hereditatis in alios transmissio. Ea duplex est, vel graduum, vel ordinum .. Graduum luccessio est, quum proximioribus, qui in aliquo ordiis ne sunt positi, omittentibus, hereditas iis, qui in sequenti sunt eiusdem ordinis gradu deserintur. Praetor, quum ad bonorum possessionem vocasset eos, qui jure ciuili ab legi pnia luccetasone excluduntur, e re fore pii blica duxit, b norum possessionem, quam amisitset proximio aliis insequentis gradus deserre . . a in re ab iure. ciuili prorsus desciuit . Quippe iure etiavili, quo nomine prudentum hete interpretatio venit , proximis sic hereditas deserebatur , ut in illorum tantum persona consisteretur , nec . si ab heredibus proximis morte fortasse praeuentis adita non fuisset, aliaue ratione amissa , ad insequentes gradus transinittebatur. Atque hinc edictum luccetarium in liberis et cognatis tantum obtinet, non in suis heredibus . non in i gitimis, cui iure ciuili ad successionem vocanctur. Ita li duo fratres, qui nee adgnatum, nec cognatum habent aliquem , nisi 'auiae fratrem , hoc est auunculum magnum , qui quarto ab iis gradu abest, decesserint ; si auunculus hic magnus eorum adierit hereditatem ex testamento , quod falsum postri suerit repertum , nec impetrata ab intestato bonorum possessione vita sunctus sit potest enim ab intestato succedere, 'qui ex testamento, quod falsum postea detectum est , adit hereditatem , nec censetur i. intestatae successioni renuntiare, quum sibi eam ;gnoret delatam , L. 8. D. de petitione heredit. , L. I'. '
197쪽
D. de taQ. testam. )ς imperatores Dioclet Ianus et Maximianus in L 2. C. de edicto succesI Orio. rescripserunt, cognatum quinto gradu ab iis comstitutum bonorum possessione ex capite Decessoris posse eorum clem vindicare successionem. VII. Iam quoniam praetor edicto succeiasorio tuos heredes noluit complecti locum in iis successioni haud esse traditur in L. x. 8. D.
de suis et leeis in.: quod ita intelligendum est .vt si sui heredes deficiant qui sunt ex iis ge- niti iure suitatis haudquaquam succedcre possint.
Sequens species rem reddet elariorem . Filio Mnepote in aui potastate constitutis, moritur avus,
eiulque hereditas ipso iure filio desertur: filio postea e vivis disceta, utut hereditate se abstunuerit , eadem aut hereditas nepoti prout suo heredi non desertur, hoe est eumdem is patris sui lucum non subir, ut quemadmodum pater iuresultatis, ita quoque auo nepos succedat ). Huius, iuris. 'J Ex iuris regula, qua inter suos heredes locum non est sueeeisioni , allitque iuris principiis, quae-ltionis illius decisio oendet.: Si alii & patris hereditas alie ut da lata si eodem ferme tempore, an is, omissa patris hereditate , auo poli t tantuat ab intestato sue de re, & s potest, quo iure possit Quaestionem hane varie atque varie ab interpraeibus iactatam quam hoc in loco perara hiandam esse duximus. quia priua principia erant illa iuris pernoscenda , ex quibus ea
pendet st ut pio Quode inus, ponenda el principio species . Auus, qui filium , ex eoque nepotem habet, intestatus de eedit; paullo poli tilius quoque moritur, seque uno serme temp.re nepoti hereditas defertur utrius-
198쪽
hiris ratio est, quia parentum ab intestato moris tuorum hereditas ipso iure transit ad suos hereis des; nepos autem, filio praecedente, non . est suus heres avo, a. Insis. de hereditaris. νάεUtriusque. At. is patris hereditate posthabita ob ingens sorte aes alienum damnosa, unius aut cupiesuscipere hereditatem: quaeritur an possit, & quo iure ' De hae controuersia exstat Constantini reseriptum in L. vlt. C. unde tiberi, his conceptum ver
bis : si ii se patris post arim intemium defuncti ne eat huedem, mortui aut paterni scipere facultat suom potes, maxime emancjaιαν , nisi par bonorum ad Miusmodi beneficiam peruenerit . Sed quum haee eonstitutio generalis si admodum & amisbigua , ex aliis iuris locis est interpretanda. Plures sunt dili inctiones adhibendae, diuerseque responsitandum. Nam distinguendum est principio, utrum nepos tempore mortis aut fuerit emineipatus, an in eius pol
Si nepos tempore mortis aut emaneipatus fuerit inuentus, praetorio dumtaint beneficio patris hereditatem respuere, aut retinere poterit, ut Constantinuet habet in cit. L. PIL Nam emanet pati conditio eum iure ei uili excluder; quum emancipatum ad intesta ii parentis hereditatem venire haudquaquam posse astet, nisi solius praetoris indulgentia ,,9. ἐκI itido heraeditatib. quae ab intestat. Sed quum emaneipati h die ex mueli. CXVIII., ae proinde iure ei uili sile- cedant, vix dubium est, quia nepos eiusmodi possit avo tantum eo iure succedere. Quod si fuerit is inaui potestate , videndum viterius, an eius pater aut etiam obnoxius potestati, fuerit, necne .
Si nepos, itemque pater in eiusdem aut potestare
199쪽
as inro. Nec quidquam refert, quod filias obis
ierit, deseritque suus heres esse; quoniam venepos auo suus heres dici possit, proximi pe tem. pore saltem, quo constet, intestatum decessisse
luerint, auo mortuo, nepos in patris potestatem reeiadit , paterque ipso iure auo heres exilit . Qua de causa inspiciendum est, an reapse pater auo heres e stiterit, vel non. Pater auo heres fuisse dicetur, si hereditate se expresse non abstinuerit , quum sui ipso iure statim post parentis obitum heredes evadant, nec opus habeant aditione, ut hereditatem ad .quoia vis successores transmittant. . Heres autem non fuistidiretur , si abstinuerit se hereditate . Si pater quidem hereditate se non abltiauerit, eius avique hereditates veluti consolidantur, ae una euadere in tetiliguntur , L. ro. D. de - . re pupili. Proinde nepos patris hereditatem repudiando eiusdem he
mlitatis partem alteram aeceptare, alteram repudiare videretur . Hereditatem vero seindi , portionemque unam retineri, alteram reiici iura non patiuntur .
Atque ita nepos, qui pinis hereditatem respueret. quoniam ea eum aut hereditate eoa lidata iam est .& illam aut videretur repudiare. Sicque nullo pacta nepoti licebit avita bona a paternit separare , ac illa retinere, haec respuere. Quod si vero pater hereditate aut se abdicauerit, si ius civile eonsideretur , nec etiam poterit nepos iste paterna bona ab auitis separare. Nam quum non sit in suis heredibus suciscessio, nepos, patre suo herede deficiente, eius i cum subire nequit, vi quemadmodum pater iure suitatis, sic etiam nepos ut suus, ae proinde iure ciuiali, si ii auo su edere possit. Sui enim ipso iure , rades existuat, pateraisque bonis sa immiscere iure
200쪽
auum , debet esse. 7. Institi eis. , parum reseri , si talis euaserit postea . Verumtamen Mapos Nanorum possessione unde liberi , quae iis quoque datur, qui sui heredes non sunt, auci
praeseiussi e untur; & quamuis abstinere se possint Misneficio praetoris , qui ' id fauore suorum heredum inistroduxit; iure tamen ei vili heredes esse non desinunt, ae sequentibus semper obsunt, quominus vi sui su eedant: itemque iure suitatis ii succedunt, qui tempore mortis in parentis potestate fuerunt, graduque
proximi r nepos autem etsi tempore mortis in defuncti aut potestate constitutus, proximus tamen nouerat, quum pater eum gradu, Faecederet. ItaquEiure ei uili nepos, quum ei pater obibet, tamquam suus auo non suecedet; tantum abest , ut eodem iure bona paterna abi ieere, auita retinere possit. Sed quum ei tamquam libero iure praetorio bonorumpos Iessio deferatur , is equidem auo tantum succeder potest, sed iure praetorio ut liber, non ut suus iure ei ulli : quod & nouissimo iure obtinere non inconsulta putat Hugo Donellus ad eit. L. ωIL C. Nuda L ieri , ea sane ratione quia Iustinianus in noueil. CX . quamuis inter suos & emaneipatos distriamen sui tulerit, liberosque succedere omnes ex aequo iusserit; nihil ei tamen derogare plaeuit illi ueteris ruris principio. quo suus ipso iure parenti exstat heres , de quamuis hereditatem repudiauerit, heres tamen esse iure ei uili non desinit; ae proinde non ti, stulit regulam, qua non est inter suos successioni loeus. Quaeres, an Me casu nepos possit ut adgnatus saltem auo cedere iure ciuili, quum aer tum sit ei adgnatum esse, quia per patrem iungitur P At nepos ne hoe quudem nomine poterit aut tantum suscipere heredit