Simonis Simonii ... De vera nobilitate

21쪽

Origo nobilitatis : varis eam cur Nobiles degenerent

Cap. VII. Genus uere nobile,quot sumdant: Falsi nobiles. Cap. VIII. Locus quatenus nobilitet:

B rbari: eorum nobilitas sexplicatur locus Aristotelis ex primo libro Politi Nobis

.ia . . . . les in pagis uiuentes.

Cap. IX. Caussae a quibus Nobilitas

' pendet: Diuitiar quatenus - faciant ad Nobilitatem: Ho i nos quid, quorum, quotius plex: Magistratus: Munera.

Cap. X. Nobilium ius in Aristocra. tia& Oluarchia: Honos ab 'excellentia boni alicuius.'

22쪽

Laus: Virtus 3c Scientia quae

ratione' honorentur, & qua

Cap. X L. Sapientiaquς nobilitat: Costemplatio praestat actioni: Non tamen facit nobiliorem rPolitica de legibus: Ars mi litaris: Prudentia: Virtutes

morales.

Cap. XII.

nulla: Christiana nobilitas sica : Ciuilis: Publica:

Privata: Gradus nobilitatis unde petendi. Cap. XIII. Proponiitur praecipuae qua s. itiones quatuor: Maternum

genus quatenus nobilitet Foemina mare non calidior:

- Non est monstrum: habeo

suas virtutes

cap. X IIII. Nobilis nascitur,no sit: Hos

nox quamobrem expetatur:

23쪽

Clarus honore dignus: Nobis lis Generosus dignior: princis

Patus magnares: Verus Prinsceps: Solus Princeps propriὸ

sapiens. TyrannuS.Cap. XV. An Nobilis possit ignobilis

fieri Artes mechanicae: an dest rogent Nobilitati : Servus: Seruilia ministeria : Scientia

. etiam mechanica: .: quatenus': iis liceat Principi Mechanicis stus diis operam dare. Epilogus

' totius operis.

Dum autem haec aguntur, multa interim Aristo telis Ioca, multa alia tum moralia itum physica argu mentλ svlicmtur.

SIMOs

24쪽

SIMONIS SIMONII

De Vera Nobilitate

Scopus: partes tractationis: ordo earun, dem: methodus tractandi.

N omni disputatione quaeiemei dsuscepta non sit, id de quo disputatur, esse, vel supponendum est.

vel ante omnia demonstrandum. Tunc dςmonstratur, cum incoingnitum est ac dubiuman sit, at si Sic naturam esse non demonstrauita Aristoteles, cum

adeo manifestumat Q omnibus pes

nota non est,quasi cα γενετων τυφλ ut cum Aristo tele loquar cum decoloribus ratiocinatur, diiudicare A nequeat

25쪽

nequeat. Post haec seqvitur ut quid sit baperiaturr - - . . m. . Prassertim haec secunda quaestio,pri

sD L. Evici ad Ni Vehi atem stabiliat .' Aristoteles ς' 7 cuius unius diuinissimum ingenis um hic etiam imitari habemus in σι. 2, e p/Wς- 3 ahimo &sane debemus) quanquam

i cognosceret ex communi hominum.

consensu Locum esse; attamen quia difficile adeo erat inuenire quid esset, ut sere non esse videretur, idcirco inprimis virum Locus e esset nec ne, e , inquirere voluit . Et nos igitur de LV 3- Ο nobilitate acturi, cuius esse atq3 natur m cpntrouersi est, to dem primo ac eodem optune de ista quae emus. Tertio,proponemus specieS eius. Postremo qua liones aliquot, de quibus hodie in hoc argumeto dubitari magis solet, non ex ullius vel ἀ Rhea, toris vel etiam Imperatoris respona ad ubp. pol. ςρο- fg aut , sed ex sola rei natur psti U quani unam ubiq; legitimi verissu Eurip. ιη - μυ- harum rerum Magistri Plato Afistotelem, sequuti sunt, ac nos etiam sequi iussum est petitis rationibus , subiectae tamen materiae aecomodatis, non magno negocio decidemus. Omnino , vulgi iudicia testimonia b in eiusmodi arm. nielitis tractandis peti non debent. Quanquam enim in omnibus fere artibus, praeter α ειδοτας quosdam esse amr δε qui de rebus artis iudicare soleant e Aristoteles dicat: attamen addit, οἴτι' εἰδοτων γε μαλον. Et qui sunt iu-

dices in foro naturae, quae sapientisiiuna

26쪽

i N o B i 2 1 T A T E. ssma est & ante omnes imperauit,leges praescribunt alis, non ab aliis accipiunt ipsi. Quo pertinent illa Philoso

των. Et concludit, λέπετρα τοίν , οπήρ ἔοικε, πεφυκωνα πάθεθοω τῶς τοιουτοις πώτοις ασμενως . Quapropter aliorum nos vel δημαγωγων vel Grammaticorum vel Poetarum testimonia non multa huc afferemus, nisi fortasse aliquando naturarcongruenter loquuti fuerint:& non tam ad faciendam fidem, quam ut isti, qui res suas testium & quidem Idiotarum qualicunq; authoritate pertractare solent, hac etiam in parte se nobis non esse pra tantiores intelligant. Exempla, dicta, facta nobilitatis petantur ex historicisi facile est eiusmodi consarcinare quae in promtu sunt omnibus: & malumus ut ex natura nobilit iis cognita intelligatur quid sit No-

. bile,quam ut ex uno alterove exemplo scriptoris vulgaris, nobilitas a timetur. Praecepta quo reformandorum g nobilium non alia fere sunt,quam quibhsin, formatus eme vir probus debeat rind 3- Pq-- V ' quorsum igitur hanc paedagogiam nobilitatis gratia, tanta cum pompa hic renouare τῆς ευγενεσι γυ- καλους ait quodam loco Demosth nes) inprimis decet, ut perseuerent habere pulchritudinem in facie, temperantiam in anima, in viris p sortia

tudinem, in verbis gratiam. bd si peculiare aliquid

habene nobilitatis eruditio videatur, ut ex Platone inbrio Theagis colligitur, id ab istis ne quidem attactum L Et nonnulli tamen fuerunt, qui isto solo uomine - Α a suos

27쪽

4 DE v a cit Asuos libros titulo De Nobilitate vel orig e Nobilitatis ornarunt. Eos si legas, vix aliquid habebis praeter monita, exhortationes, increpationes, historiolas quasdam: doe natura rei prope nihil. In summa, non paedagogum, non historicum, non rhetorem, sed Philosophum lila volumus, si tamen possimus, agere.

C A P. II.

Nobilitatem reuera esse aliquid.

V I ευγ-uethhoc est,bonum genus,vel prout nos dicimus Nosili carem aliquid ita

-DJPIutarch. rarasia Madum miclligonios. Aiunt, b Olim cum primum nati sumus , naturam omnibus consimilem dedisse faciem, peculiare nihil, unam eandemque generis originem haberi: Nullum e esse qui multos auos suos numerare nequeat: Frumentum Optimum non iudicari, quod in pulche rimo agro natum est,sed quod commodὰ nutrit. Addunt, Nobilitatem si reuera sit, in genere aliquo bonorum fore, vel animi , vel corporis, vel externorum: at in nullo istorum esse, quod ipsa maioriabus exposita calamitatibus, morbis, caedibus, insidiis, nihil corpori ad robur, ad pulchritudinem , ad valetudinem, nihil animo vel ad recte contemplandum vel agendum

28쪽

agendum peculiariter conferre videatur, cum humili genere natos h*mines pleruns' ad virtutes aptiores proposiorest, , conditionibias aliis commemor tis longe stiperiores esse vyleamus. His inquam omnibus efficere volunt, lege potius hominum & stulta opinior ne, cuius d habitus serua facit iudicia nostra, quam n tura, nobilium atq; ignobilium dialfi Plutar. in Isb. scrimen esse positum. Afferre huc de facie in ore limae. ctiam possent alii Aristotelis authoritatem, qui in libello de Nobilitate, cuius fragmenta duntaxat quaedam hodie legimus,omnino se dubitare ait, quem oporteat appellare Nobilem, ac testimonio Lycophronis sophisbe concludere,

duntaxat hone uatis faciendam, a nobilitatis titulo argumenta ducere posse. Veruntamen qui rerum naturam non ex affectione, sed ex veri tate iudicant, opinioni quidem hic adscribunt aliquid, rem tam n ipsam natur ae non tollunt. At p snpri mis an liquam & consenti latem totius prope humani si neris opinionem de nobilitate conceptam afferqnt, quae Vi- non certo concludi ita hon om hi de cariet, quemadmodum Aristoteles multis in lo cis . f sed praesertim in libello de Diuitiatione his vectis te-

29쪽

Et sane fama uniuersalis, Naturae ipsius vox esse videtur. Atq; hinc tot gentium, tribuum, familiarum, prout nempe una quael suam habet genealogiam, d stinctio, Hinctot ac tam varia earundem g insignia. His annectunt, b In natura rerum di. Herod. lib. ι scrimen istud nobilium at 3 ignobi- Thracisi. lium expressum perspici. I quali Pistarcb. in quaes. arbore surculus euellatur ad fructusum. 76. de Sotb- plures, maiores, suauiores, atq; et s Romanis. Eantiores edendos, ex quali genere canis .u. g. venaticussuscipiatur,ad sh PIMar pro ' ihi man mHllendamo feram, Vel .iι . . adeat idem persequendam iuri, damm, ex imal talem, equus generatus ad cursum vel ad bellum, magni interest . muldo igitur inuis ex qualibus parentibus nomo sit procreatus, ad vitam recte attex virtute agendam, referre existimabimus. Sic Xenothon ex Theognide F - ας μεν δε νορι σιγγιευα, Κυρνε, υμ ιππους βυγενεας, - τις βουλεται αγα Bησεθα z γημαι θ κακίω κακοῖ ου μελεδανει

Hominum studia quaedam certa,& mores quosdam invariabiles, pro a locorum & regionum varia natura - , ad succestionem perpetua haeredita-

L quaedam

30쪽

quaedam ipsi sumus, ad eam rem aliquid, imo multum conferre, nes'igntundem valere, sue Barbara sit siue Graeca origo. Hoc certe sensit b Homerus, qui , , is , i de Telemacho Vlysiis loquςns,in-

Eι-τοι σου πιαπος ευετοιίαι ριεν' - , . Quasi assereret,una cum seminis guttis & vitae seminariis,paternae quoq3 virtutis bona influere. Et Xeneis phon post allegata ex Theognide verba, πασι st ἀγγελλω βροτο ς ι,α .3

Iam vero si Aristotelem Nobilitatis testimatorem vos Iumus habere, is Primo partem beatitatis facit e nobilitatem, at 3 adeo ut dicat, raei h. es, ευ mn, - η

ieenset igitur Aristoteli nob- intem esse nihil,re felicitatem,cuius

' . tamen mirifico quodam desiderio affecti sunt omnes homines,& ad quam omnes suas cogitationes, omnia studia, omnes B actiones referunt, Aristoteli nihil esse,& secundum Aristotelem naturam iniquius cum homine, qui tamen huius Iniuersitatis nobilissima pars existit, quam cum reliquis animantibus, imo vero quam cum reliquis inanimis egisse, cenis' sebit quoq3. Quae omnia quam sincianti Phil0sophi placitis repugnantia,adeo notum est,ut probatio nulla d sideretur. Ad eandem sententia' pertinent illa quae ab eodem scripta sunt sibi, nos neri bolio a iura , do-

ctrina, exercitatione r item EdoctriasHJ y Emς s ' nam non multum, alia vero duo

multum, imo totum ad id valexv