Simonis Simonii ... De vera nobilitate

발행: 1572년

분량: 176페이지

출처: archive.org

분류: 철학

51쪽

Aristotelem semper in bonam accipi partem, Generosi autem etiam in malam. Sic Lupum svocat Generosum, quod non desciscat a sua natura, IIJ 3. dehis'. an. cap. 3. quam tamen his verbis describit, τα γενναα κδ αγουα ηδ επι C λα ἀπλυκω. Apud Latinos autem, nobilis appellatio malis etiam rebus tribuitur. In caussa est aequivocatio quam supra monstrauimus. Nobilem ipsi hoc uno defuniunt, quod notus sit. Ex quibus colligitur: Non mulistum esse ipsam per se Generosi denominationem , imonem Nobilis, ea quoq; significatione qua ἔσγενύα r spondet. In priori verbo latent insidiae: alterum quanquam sit liberalius, non multum tamen ad gloriam s cum affert. Maximus certe illi honos adhibetur, quem Nobilem simul & Generosum nominamus. Isto titulo nullus dari maior, nullus honorificentior homini ab homine potest. In isto continentur omnes alii, Magnificus , Prudens, Sapiens, Doctus, Illustris, Excellens,

Serenus, Altus, &u qui alii sunt huiusmodi,a nullo alio continetur ipse. Se ipsos igitur fallunt, qui posthabita

Iuce ac veritate rexit, umbra & fumo vulgarium titulorum quo rudam, quibus obscuratur fama potius quam illustratur, hodie tantopere deIectantur. Ubil nunc abusus obtinet: nobis tamen si non loquendi, at senistiendi saltem cum sapientibus integrum ut spero) relinquetur. Reformare mund in nolumus: dicere dun. taxat quod res est, habemus in animo. Neo enim si perlativa ista Illustrissimus, Excellentissimus, Serenisi simus, Altissimus, tantum re vera dare Principi posisunt, quantum illa Nobilissimus Generosissimust.

I ex ipse Galliae cum in sermonibus familiaribus tur

52쪽

NOBILITATE.

mentum ist fid interponere aliquando uult, non alio uti solet hoc a suis maioribus ipsum accepisse aiunt)quam Foy de Gentit homme, quod multis quot Italiae Principibus eadem ratione usitatum esse constat, Α' se da Gentir liuomo. Sed istud tamen non satis etiaam esse ad fidem faciendam, & antea diximus, & exs qaentibus magis liquebit.

Quid sit Nobilitas, Gloria: Natura Pas' rentum in Filiis: Origo Nobilita,

NVne si alteram definiendi rationem sequamur, no male ut arbitror, hoc pacto Nobilitatem definiemus. Nobilitas est Dignitas Generis redundans in eos, qui ex tali genere legitime ortum ducunt. Dignitatem. quidem statuimus, quoniam Nobilis hoc ipso quod. nobilis est,splendorem & lucem quandam assert secum, . qua dignior est & praestat ignobili. Qualitates hasce animi,corporeis istis accommodatissimis exprimi a nobis, rerum intelligentes aequo animo, quod scio, pati entur. Et a Euripides de nobili loquens, ait, in OJIii Elictra.

53쪽

re splendidi. & e Galenus de nobilitate agens, his ipsis, utitur verbis, πεIiφανὰ scabsuas ad art. ca. . τορ. & paulo post: οσοις δἰ Ε' op διασημιον του Alii dicunt ornamentum, sed eodem haec omnia recidunt. Et propositiones illas quas omnem docendum praescire, non modo propter earum euidentiam, sed etiam propter usum necesse est, Axiomata eo nomine uocantur a d Graecis, quasi dignissimae sint, quibus procul L . - .i hi dubio sine ulla adhibita demon-

rfJ In rhetor. σή Ab esse scripsit. & paulo post, ρῖψ' . ἐπιι δἐ μκrip απο τωρ VUογονωρ ἔν ὁ ο ορθπααλ,&. Sed clarius in libro g secundo rhetor. si H ἐuγένμοι ἔντιμοτους τις QSογο-Lgd CV ys dior. Vnde autem talis praestantia dignitas* nascatur, in sequentibus aperietur. Generis autem dignitatem esse dicimus, quia si generis non sit, nullam constituit n6bilitatem, quemadmodum particula etiam ipsa is aut demostrat. Aristoteles nusquam de nobilitate sermonem fecit, quin istam particulam

immisciterit quoq3 vel ipsi aequivalentem, nam Πογο--ρ ἁρε Hui , Esse &-EIεHm pro codem accipit) Est enim totius rei cardo, ut paulo post audi mus. Loca describere, cum tam multa sint, superstitio-ι sum

54쪽

ru In Defuit.

NOBILITATE. 3 Isum fortassie vidcri possiet: satis erit rem indicasse. Ac proinde reprehendebatur Euripides & quidem iure, qui alicubi g dixerat, Nobilem esse non qui maioribus J Infrag. δε nobil. i0ngo iam tempore bonis natus

Q Q ut, sed qui vir bonus ipse simpliciter fuerit, το δἐ inquit Aristoteles oia latii. α α' κτῖcri u ei et i, αξ ἄμ- Ποτιθέντες. Plato quoq; in b omnibus locis, quibus nobilitatis m minit, eandem vocem retinet, &uel idem uel alius quiuis fuerit, Nobilitatem i desinit, ut sit αντilii γευους Hoc vulgo concedunt: & qui uel nobilitatis vo- cem efferre duntaXat norunt,tale quippiam ipsa significari confitentur. Hinc ratio elicitur,quamobrem nobiles cum Reipub. administrationem sibi arrogant, eo etiam iure utantur, quod Aristoteles iis verbis attigit, ποαίται γαύιλῆλυ οἱ γενναιοτεῖοι Nam apud a Bizantinos pro cive tantum habebatur, qui patre & matre ci- Lib. a. oecon. uis esset: b apud alios autem,qui& auum & proauum& atauum H Lib. 3. pol. cap. n habuisset ciuem l quam definitiamnem ut non probat Aristoteles, suasi non explicantem ciuis naturam, ita etiam non improbat, quasi ab usu administrationeq; ipsa Reip. nqalienam. Nobiles ergo, quia hoc ipso nobiles domi suae sunt & putantur esse, quod multos auos in ciuitate habuerint, iure se ποNτας ibu Rota appellare possunt, eoq; nomine de principatu cum ignobilibus in Rep. con

tendere Atl hoc quam d eri nobilitas a Gloria,

quam

55쪽

quam uel κ citis Graeci dicunt, quod haec nihil aliud sit quam splendor ille, qui in aliquo ex bona illius fam .honoribusvineum collatis exoritur: omnino nan splendor iste&lux de qua loquimur, & quam vocamus gloriam, non est εupolici, quam definit rhetorice tamen)c Aristoteles, ut sit, studiosum virtutis virum ab omnibus haberi, uel huiusce- P. rber. eap. s. modi quippiam bonum in se ha

. . ii Ias bere, quod omnes, aut saltem

multi, aut boni, aut prudentes homines habere ipsi appetunt: & quae differt ab honore, quod hoc sit signum siue potius ἐυδούο et effectium, ut paulo post dicendum erit. Gloria utrunq3 sequitur, & lay Oftos propter virtutem benefacta i conceptam, & honores propter uposap collatos. Quae omnia breuiter Aristoteles, apposite tamen significantissimem his verbis d indicauit,

D rbet. a Ast en primum, O πιμέ τις P L en secundum quasi ex primo, tatertium quasi ex utroiu, γεροσετα τοῖς αγcrip. εν hos enim Aristoteles vocat, quos nos gloriosos appellamus . Sed ad propositum reuertamur. Nobilitas est quidem & ipsa dignitas quaedam,& lux ex honestate honestet factis emanans , attamen non eius praecise qui nobilis dicitur, sed aliunde,id est, a maioribus emanans. Sic Nobilis aliena virtute,Gloriosus autem splena dore in se exoriente , non aliena luce dicetur. Sic nobilitatem accipimus, gloriam acquirimus: sic nascimur nobiles, gloriosi fimus. Diumus ' e praeceptor ita di-- - . ' stinxit his verbis, δεοίς τα se si . i D ' Quid ravetoumrma δἰ QuTU ,ο '

56쪽

NOBILITATE. 33m πογον , Hi sunt No biles,κ Ili dicuτοις μωwi , hi se iit Gloriosi. Sic enim se statim explicat ibi, Dd τοῖς Dγενί καὶ τοῖ' ἔνδο olet. Quo etiam Generosus a Virtuoso dita fert, quod hic nullum sibi proponat imitandum, ille nonisi relatione ad vestigia maiorum intelligatur. Quanquam autem initio constituerim, nolle me hac disputatione,Nobilitatis paedagogiana profiteri,sed naturam eius duntaxat docere, ut in tanto ab usu rerum & nominum , qui reuera nobiles & ignobilesvssent, intelligeretur: attamen occasione adeo aperte oblata, silentio praeterire id non possum,de quo fGalenus adhocpro-

monuit: Meminerant scilicet no-

biles, se illustriore & splendidiore quodam loco positos, homines latere no posse ποiδτο EF αα inquiti Aristoteles & multo

etiam magis eorum vitam atorio Lib. a. rbet. eap. 17. actiones cognosci, quam igno-- Bilium, qui cum ex obscuro loco exiverint, hoc habent commodi, ut quales sint, multos latere possit. Nunc ad prima. 'Redundare autem dici mus dignitatem & praestantiam hanc maiorum inposteros,non modo quia ut g Cicero inquit) valeat apud nos clarorum hominum & benetia In orat.pro P. de Republica meritorum me- Sextis. moria etiam mortuorum in ipsis posteris excitata, sed quia consentaneum est ut inquit , Plato) meliores esse naturas in genere nobili: verba illius ista Iba in Aliniad. sunt. Socr 'πιρον Ελ αμένους E γιγαδε

57쪽

Tanta vis est natura . Sed hoc ipsum quod hoc loco Naturam vocamus, quid sit, a sapientibus qua ritur. varias perfectione promptita linei facultates animae nostrae, varios mores, studiat vaxia a corporis &instrumen

58쪽

NOBILITATE

trumentorum animae varia constitutione, praesertini naturali ex temperamento confirmationeque contracta effici Galenus dicet. Et Aristoteles non repugnabile qui O semen parentis & prauertim maris caussam vocat efficientem. In quo tamen semisod z. Pi f. tex. 33. ne, non modo id quod ex tem-

degener. anim. cap. peramento Clementorum con-

.. cap. i. stat considerandum est, ut crac ditudo substantia*, sed diuinius aliquid aliud atq; coeleste nullius elementi particeps. Hoc ipso,caro est caro ut Aristoteles loquituo ait os,os: Et in hoc ipso,animae omnis corporeae potestas, quae eum spiritibus ex parentis uniuerso corpore, maxime autem ex principibus partibus in testibus per 'asa cordis, epatis & cerebri accepta est, quasi delitescens consistit, tum sese ostentatis, cum expressam solidamqypem

sectionem materiae habilitas obtinuerit. μα Φύσου γνω nil inquit)κ τεχνη υπο υελεια οντο , en parentis compus, ἐκ τg P άμω τoiῖτον, en semen a parente decisum: & ipsemet addit, το η υ ου σπεῖμα Niουτπ: sequitur, κάμπινυ η1 τοιαυτta, a parente nimirurum, qui actu talis erat, quale semen est potestate. ω παυομme τῆς at non cessat nisi plane accomodata materia, γινε ' εκας -μο, p, Missi h .ψρχον. Et ne quis existimaret, hanc vim seminis a parentibus ex elementorum temperatione proficisci, addit, ira in af εν μαλακα, κραυρα κm ἔσα αλλα πάθη πάρχει τύς εμψυχοις μοριοις, Θε ιοτπ-gQ οτης ποήσειεν

59쪽

τεχν . Quae omnia expressius adhuc tertio eiusdem tractationis capite repetiti Et sane h1c non sat esset prumarum duntaxat qualitatum habere rationem: mores enim non plane ducuntur ab illis. Sit v. g. ira a siccitate, lentitudo ab humiditate, sunt tamen: affectus quis dam & mores,qui in omni temperatura auisaltem pluribus iis 3 diuersis aequeinueniuntur: Vix dicere pos. sis, quaenam temperatura pro caussa voluptatis, odii, inviaiae, maledicentiae, auaritiae, erudelitatis, fraudum

lentiae, sit accipienda: Nel adeo temperari quidquid

m Galenus quodam loco dicat parentum: caliditas uel ri . - ν e frigiditas, vel cuiusuis alius qua-sm Liρ- ς Ρη - η litatis excessus potest, Vt pr xς ςU rea mores insis mutentur , & no

similes in sobolem transferantur. Vnde haec igitur pNo cx eo quod ab elementis semen habet,sed alio quopiam, quod b cum seipso tale sit,vel si placet, a coelo *derum p potentia, quam pro- Procliu trasentit. zenitricis loco VetereS omnes habuerunt, tali ac tali proprie- Iad Lib. 2. Degen. an. late pictum,filiis. cu semine ipso cap. t. insunditur. Atl hoc ipsum Plato b significauit, cum dixit, ΗΟ- rq si lib.3. lim. His mines a Deo sic genitos, ut qui Ari lib. a. tot cap. 3. apti futuri essent ad imperandii, eorum animis a prima generati- one admixtum si aurum, aliis argentum, agricolis &opificibus aes ac ferrum i ingenium: nempe virtutes iasas naturae designans , quarum caussae nullis indasatio-

vibus ab humano ingenio possunt criti, τειρο νο νς

60쪽

NOBILITATE. 37

ait quot Homerus ad hoc propositum, εsili lari Oxi

Argumentum est fere demonstrans, Physiognomiae: non tantum fidei praestandum esse, quantum ex neotericis quidam contenderunt. Quae tamen vilio dicamus obiter si non omnem, saltem quandam naturae propensionem sine dubio potest indicare. Vt non omnino frustra, a Pythagorei de ado- sescentum erudiendorum indo- Proci in Astib. te, iudiciu m ex ea ferre consue-Piat. uerint. Atm extat Zopyrib Phy. ID Alex. . hod.ύλ siognomici de Socratis ingenio. ἐς fato cap. 4. moribusq;,vera & ipsiusmet So- Cicero, lib. de fato. cratis testimonio cosirmata praedicti0. Sed ad rem Mens ipsa quom, etsi sit a corporis natura diuersa, exatrinsecus b illadatur,motibus tamen corporis afficitur Smutatur, prout a Aristoteles mille in locis scriptum reliquit: mutatur inquam. non Phila m. per se , sed ratione animae sentia

a. prior.avabi cap. uis. entis, quae ipsi seruit in operan- . de gener. an. x. do, cum alioquin corporeo albr . . probi. i. quo instrumento ipse non utas sect. Probi. i. tur, ut selisus essecund um suani substantiam immixta sit corpora, a quo non alia ratione dum in e' est, pendere cheitii quam quoniam rerum intelligibilium formae in phantasmatis resident, quae sine corpore non subsi sterent.

SEARCH

MENU NAVIGATION