장음표시 사용
71쪽
Iis sali Em mensibus pro rebus spiritualibus & temporaII-hus mensae dirigendis cogantur statis diebus, non tamen Dominieis, aut Fostis, vel Diuinorum ossiciorum temporibus Ibi agenda tractentur Saceldotali, & Canonicali modestia. Per secreta suffragia res omnes statuantur, de
Pridie saltem ante celebrationem indicatur Capitulum ab eo, ad quem uti primo in Ecclesia spectabit, citatis ominnibus, & singulis Dignitatibus, & Canonicis, significata. que re, de qua consulendum, & deliberandum erit. Res grauiores in primo Capitulo proponantur, in alio decerinnantur, nisi secus cogat necessitas, aut angustia temporis exigat. Electus ad ossicium Punctatoris meminerit, se teneri in manibus nostris iurare, se in ossicio suo fidem, & diligentiam praestiturum , nec transuersum unguem a legibus diis scessurum, iuxta statuta Illustrissimi Iacobi Diedi vigilantissimi Antecessoris nostri in eius Synodo fol. ar. Tit. de Canon.& Praeben. , quam & Nos confirmamus, districta Praecipientes in virtute Sanctae obedientiae, de sub pgnis Nostro arbitrio statuendis, ne aliquis electu. in punctat rem differre audeat iuramentum ut supra praestandum ultra duos dies ab eius electione, eoque praestito iuxta id, quod iurauit, ossicium suum exacte adimplere satagat, posthabito quolibet humanitatis affectus ne, si facilis negligentibus conniueat, alienis peccatis communicet, ceterorumque inseruientium dama inde enati onus in se transferat retparandi. '
72쪽
Moniales etiam, quae fluxarum opum spreto sulgore
paupertatem solidam religiosae vitae patrimonium ., sectantur studio placendi honorum omnium lasegitori Christo Iesu, qui diues cum esset propter nos est factus egenus, hoc uno stlices, quod amittentes terrena , quae fures effodiunt, & furantur, veniunt in certam spem c lestium, quae nea dari possunt ab hominibus, nec ause ei, eoq; feliciores, quod e saeculi perieulis erutae, carnis illecebras Coercentes, sponso, qui pascitur inter lilia vi sineo fragrans odore uinii horto sui corporis suaviter educant a pastoralis nostri ossicij solicitudo tanquam dilectissimas in Christo filias paterna charitate complectitur. Meminerine igitur, & 0ph ac sepius secum meditentur, solemni professione paupertatem, obedientiam, castita. temque sevouisse, atque adeo quod ore semel rith prot Ierunt, opere etiam, usque ad extremos vitae halitus,adimis Plere satagant. Suarum institutionuin obseruantiam, quae ad regularem diseiplinam maximE pertinent, firmiter toneant, & si quas earum in desuetudinem abiisse constiterit, quas instaurari satius sit, Abbatissae, siue Priorista pro vitidi illarum obseruantia urgeant. Iuxta Sacros Canones, ει Apostolicis sanctiones clausurae limina inuiolabiliter e stodiant, & ne ab aliis violentur, occulate intendam, viis delicet quibus necessitate urgente a Nobis specialiter ap- Irobatis septa Monasterii ingredi permissum, ut quam diagentissim heaueant, na data facultate abutantur: qui seocus fecerint, aut alias concessis licentiis abuti praesumpserint, penam excommunicationis aduersus clausurae violatores le incurrisse pio certo habeant. Nemo
73쪽
Nemo Clericus euiusque status, gradus, conditionis, ac dignitatis existat, sine nostra, aut vicarij nostri habita inscriptis scentia per Iani trices Abbatissae, seu Priorissa Monasterii prius exhibita, ad ipsius Monasterii collocutoria, crates. & rotas, portas, suE senestellas Moniales allocuturus sub quouis praetextu accedere praesumat, sub p nasuspensionis ipso iacto incurrenda ,Nobisque reseruata pro ut decernitur in Synodo Illustris limi, & Reuerendissimi Petri Emi Praedecessoris nostri habita I 6 I9. Dec. I 7. de collocutione cum Monialibus, aliisque arbitrio nostro inissigendis. Nemo similiter Laicus, sin E eadem facultate, sub culpa, aliisque grauissimis p pnis ab utroque Foro imponendis,prout in Dec. supra citato, ad dicta loca eum Monialibus collois Cuturus accedat. Ab hac tamen lege primo, vel secundo consanguinitatis gradu coniunctos , siuε Clericos, siue Laicos declaramus immunes , dummodo non cum aliis, quam cum dicto gradu coniunctis colloquium habeant: exisceptos quoque hac lege volumus famulos domesticos, quos
iidem consanguinei ad easdem mIlerint. U . i
Quicunque vero Regulares, qui ad easdem crates, &α pro ut supra, Moniales quamuis a Iurisdictione ordinarii exemptas, ac etiam ipsis Regularibus subiectas sinE legitima facultate Sanctae Sedis a Nobis recognita, vel a Nobis in casibus permissis concessa, alloqui praesumpserint, eX- communicationis vinculo ipso facto incurrendae, Nobisque reseruatae nouerint se esse inuo datos, pro vi Nos innod mus , iuxta Decreta Card. Sacri Concit. Interpret. dier T. Maii 166 s.
Praeterea sacerdotes quicunque , siu8 Spculares , siue Regulares , quibus quandoque lacultatem fecerimus in Ecclesiis Montalium sacra celebrandi, seu Diuinum verbum an nunciandi quod praecipvh munus etiam ij ReguI e , ad quos earumdem regimen pertinςt,absque nostra benedio
74쪽
ne dictione exercere prohibemur exino ministerio conis festim discedant, nee se propterea ad sanctimonialium couloeutiones ullo modo diuertant sub iisdem p pnis respectio
Ast qaoniam in his omnibus circumspiciendis, &Ianiis triaum, & Abbatissae, sed Priorissae praecipuum munus est, hae sedulo curent, ut haec ad unguem seruemur s u secus
fecerint, pinas a S.Can. comminatas incurrent.' - Pueros quoque, ac puellas cuiuscunque minimae aetatis
extent,in Monasteria Monialium introduci non patitur SEpiscoporum Congr. I a. Februarii I sq. Alio similiter Decreto eiusdem Congr. 6. Iumi I 6I3. emanato cautum est, ne loca per obitum Montalium intra
numerum decedentium pro tempore vacatura cuiquam ad habitum suscipiendum eoncedantur, nisi vera, realiquα ovacatione subsequuta i quod & obseruandum censemus, di volumus. i. x e Cum autem paupertatis votum, quod solemni prosensione nuneuparunt, quarumlibet rerum dominium a Mois ni alibus procul eliminet, & ableget alienandi facultatem; tempore mortis caueant, ne alteri per modum donationis, seu legati, aut quavis otia ratione quidquam alienen quamuis interposito nutu , aut consensu Abbatissae, seu Priorissae, quod excedat in totum summam duorum scuto.
Quo ad ingressum puellarum in Monasterium, earumq; educationem, di disciplinam, seruentur ea, quae ab Illustri L simo, & Reuerendissimo DD. Ia labo Diedo Praedecessore nostro in Synodo Dilc. 36os. in cap. de Monialibus sol.6a. sancita sunt. In reliquis vero, quae spectant ad susceptionem habitus , ad annum probationis , & ad professionis solemnis emissionem, seruentur, quae a Concit. Trid. sese. 23. cap. IM & 1 S. Cong. Episcoporum 17. Aprilis I fio declarata , atque decreta suere , quae Congregatio cum
75쪽
tempore haechanalium aliqua animi remissionem MontaIlisbus concedendam existimet, & concedat; ea tamen d here esse honestam, & non in liberioris vitae licentiam deis clarat . Eapropter habitum sibi assumere virilem , ferro latus cingere, obstinos sermones, quibus easta aures laetaduntur, multoque magis turpia, vel quae turpibus proxi-mh accedunt exhiberi, aut repraesentari prohibet, nEvir gineus candor decolori voce, aut gestu non honesto inmciatur: hac quoque prohibitione adciuntur moniales Reingularibus sublactae. i
De bonorum Ecclesiasticorum tutela.
BEneficiorum Patrimonia, siuὶ Desensoribus destituista, siuEa Curatoribus impiε prodita, siue ab inuasoribus 'temera occupata st pius adeo is dE depereunt, ut iurium monumentis vel amissis, vel interceptis. spes nulla ea in ditionem,&censum Ecclesiasticum vindicandi reliqua videatur. Id malum ne longe serpat, omnishus, & singulis Capitulo Cathedralis, Seminarii Depulaatis, Canonicis, Praepositis, Parochis, &Beneficiatis quibuscunque in virtute Sania obedientiae districth mandamus, quatenus m Iermino sex mensium proximE futurorum , di illis, qui deinceps Beneficia obtinebunt, intra sex menses ab eorum legitima, di quieta possessione numerandos , omnium bonorumc mobilium, immobilium, iurium, actionum, fictorum, decimarum, censuum, siue reddit uum annuorum, & aliorum quorumcunque ad Ecclesias , men. as, beneficia, praebendas, vel administrationes eorum pertinentium, propositis publicis edictis, citatisque vicinis, & colis rentibus, solemne inuentarium a Notario publico subscribendum, conficiendum curent. EA quo dua
76쪽
exempla authentica extrahantur, unum asseruandum apud Beneticiatum, alterum vero in Cancellaria Episeopali prε- sentandum, ibique in libro, siue fileia pro talibus inuenistariis specialiter destinanda perpetuo custodiendum. Ino hedientes, & salutis suae immemores debitas, Nobis exis
CAthedraticum iuxta Sacras Concisiorrum sanctiones Nobis insolemni Synodali sessione debitum, & ab Illustrissimo Ioanne Iacobo Diedo in synodo sua sol. 63. exactum, ab IlI Brissimo vero Baduario in sua sol. r. remissiam, &Nos libenter in praesentium temporum calamitate, & angustia remittimas, S condonamus, sine tamen praetulicio Iurium Ecclesiae, & Dignitatis Nostrae, quibus hac voluntaria Nostra cessione pro hac vice facta detrimentum inferre non intendimus. Finalis vero clatasula liarum nostrarum constitutionum sit, ut omnes, di quascunque aut Ninras, aut Nostrorum Praetesibrum Synodos, atque edicta in stio robore permanere velimus, confirmemus, &innovemus, excepto Decreto Illustrissimi Petri Emi in sua Synodo r628. 6. Conc: prouinc. Vsque ad ultimum, quod incipit clancellarius noster, &c. circa quod, id struari volumus quod do iure communi Sacrorum Canonu sancitum est, &non aliter; decI rantes mentis nostrae non esse, iniungere obseruantiam Decretorum Praecessorum nostrorum stabcensura aIiqua. nisi quoties a Nobis expresse in his nostris Decretis apposita fuerit. Postremis qua de hemus, humilitate, reuerentia, atque o clientia Sarinae Sectis Apostolicae, ac Sanctae Romanae Ecclesiae omnium Matris iudicio omnia quFunq; in hac Synodo constituta sunt, emendarida, conigenda, augenda, minuenda,&quouis modo mutanda, subiscimus. Nequis autem horum Decretorum ignorantiam allegare possit,
Vniuersis, ac sngulis Ecelesiasticis in virtute S. Obedientiae praecipimus, ut libellum hunc primae Nostrae Synodi Di celanae, statim ac Typis fuerit impressias, atq; euulgatus, sibi coemere teneantur.
77쪽
Praeditionem Verbi D rEt sacramenti rinitentiet administrationem
VPERNA mx Patrisfamilias 'awrdinatim t ne creditum Nobis uniuersalis Ecclesiae mystia
b cumagrum circumspecta prouidentia custodia ire, priue ςxcolere qua0tum ςx alto concediatur satagςntes, animum in eas curas libenter intendimus, quibus valeant dissidia interviia .
. licos, di operarios componi, iurgia tolli, scandalis, atq, offensionibus aditus praecludi Is Vt quibus una fides, Vna Mater Ecclesia, & unus Dominus, qui charitas est, & pacis cogitans cogitationes, fiat etiam cor unum, atqueant, una; sic etenim euulsis opportune Elaaniis, dum plantamus, idc rigamus; incrementum dabit inus a Quo benedicinin messis multa fructu centemotaeseste inhorreum congregabitur. 1 Sanc cum Sacri Concidi Tridentini decretis provido statutuma isuerit, ut Regularescinutamq; Ordinis, nisi astris Superioribus de vita, moribus, &scientia examinati, &approbatifuerint, ac de eorum licentia, ptiam in Ecclςsijs suorum Ordinum praedicare non possint; cum qua licentia personaliter se cor m Episcopis praese lare, & ab eis benedictionum petere teneamur, antequam Praedia care incipiant; In Me fiss voro, quae suorum ordinum non unt, ultra licentiani suorum Superiorum etiam isticopi licentiam gratis ab eo dandam habere teneantur; Sine qua in ipfis Ecclesim non suorum ordinum nullo modo praedicare possint. Atque ut nullus 'Saeculam, siue Regiuaris etiam in Eccles, suorum ordinum contradicente Episcopo praedicare praesumat. Itidemque cum nulIus Sacerdos Regularis possit consessiones Saecularium etiam Sacerdo- Ium audire; nec ad id idoneus reputari, nisi aut Parochiale bene
78쪽
necessarium, aut alias idoneus iudicetur; Et approbationem, quaei gratis detur, obtineat, priuilegi s, & conmetudine quacunque non obstantibus. Innotuit Nobis dubitationes nonnullas circa he- .nedictionem licentiam, contradictionem, examen, & approbationem eiusmodi in aliquibus Dioecesbus excitatas fuisse ; in quibus controuersiae, & dissensiones permultae in diem subsequi possent occasione priuilegiorum, quae per Sedem Apostolicam religiosis Ordinibus concessii fuerunt. Nos attendentes, quo lias Grersis temporibus praedicaee dubitationes, & controue sae nonnullis Praedecessorum Nosi rorum Summorum Pontificum Constitutionibus, earumque Declarati nibus definitae fuerint. Eiusmodi definitiones in unum collectas, ut magis, magisque dissensonum tollantur semina, &in posterum firmior in Agro Dominico pax Christi floreat; pro summo , quo .fungimur Apostolatus ossicio nouis Apostolicis litteris muniendas innamus, εe roborandas. Itaque de consilio nonnullorum Venerabilium Fratrum Nostrorum S. R. E. Caini lium, dilectorum Aliorum Romanae Curiae Praelatorum pietate, doctrina, & prudentia praestantium, & matura deliberatione nostra, atq; ex certa scientia; hae generali, & perpetuo valitura Corastitutione decernimus, ac declaramus.
Regulares, qui in Eecsesessui ordinss praedicare voluerint, 'te . neri ab Episcopo Discesano Benedictionem petere; praedicateia men posse, quamuis illam non obtinuerint. Quod si Episto shenedictionem nedum non concesserit, lad etiam contradikerit, nee in praedictis quidὸm Ecelassis licere Reφularibus praedicate , Eosquὸ eontrauenientes ab illo tanquam Sedis Apostolieae Delegato censuris aliisq; poenis Ecclefiasticis in vim Constitutionis ser. reci Gregoris XV. Praedecessoris Nostri, incipientis, Infra labia D prouidevitas coerceri, & puniri posita; Epistopum tamen in uδiusta, & rationabiIi eausa contradicere non debere; Et hulusinoeshenedictionem teneri etiam Regulas es petere, si in quibuscunq; oratoriis sus ordinis sermonem coram populo, vel im Ecclesjs,
asit ad Crates Monasteriorum Sauctimonialium eorum iurisdicti ni subiectarum licet clausis ianuh& nullus Saecularis ibi intersit, hahere voluerint. Posse autem Epistopum licentiam concessuruin Regularibus in presesi', ouet suorum ordinum non sunt , pinea care volentshus, illos, quavis ab iuersitatibus, atri Magistratibus laicis nominatos, etiamsi Episcopi Antecessores per etempus
79쪽
immemorabile hanc licentiam ab I examine concedere consueuerint; quoad doctrinam examinare; Si ita ipsius arbitrio , quod moderatum, &discretum esse debet, visum fuerit. Et licentiam praedicandi semel iiisdem concessam ob rationabiles causas licet o
cultas, praedicationem tamen concernentes suspendere . Non
Posse tamen Epistopum generatim prohibere Regularibus, quin in Ecclesijs suorum Ordinum praedicent. Ad hec Religioχs ab Episcopo ad Consessiones utarium in sua Diecesi audiendas approbatos, non posse in alia Diecesi eas absque Episcopi Dieceiani approbatione audire , quamuis penitentes subditi sint eius Episcopi, a quo ipsi Religiosi iam fuerant a
probati. Et generaliter approbatos ab Episcopo ad Persisnarum saecularium consessiones audiendas nequaquam censeri apyrobatos ad audiendas confessionas Montalium sibi subiectarum; Sed egere quoad hoc speciali Episcopi approbatione; Atque approbatos pro audiendis confessionibus Montalium unius Monasterij minime posse audire consessiones Montalium alterius Monasteri, . Itidem que Confessores extraordinarios semel deputatos, atque approba tos ab Episcopo ad Monialium e sessiones pro una vice audieridas, haud posse cxpleta deputatione in vim approbationis huiusmodi illarum consessiones audire; Sed toties ab Episcopo esse approbandos , quoties casus deputationis contigerit. Caeterum in Monastis. xiis, ac etiam Collagijs, ubi iuxti Regularia instituta vinitur, posseram Praelatos Regulares, etiam Conietares Regularium eorumctem Monaste riorum, seu Couegiorum audire consessiones illorum Sa cularium , qui inibi sunt vere de familia, di continui commentales , non autem illorum , qui tantum ipsis deseruicini. Illos autem Re- Iigiosos, qui ad consessiones audiendas idonei generalitet reperti fuerint, ab Episcopis, generaliter quoque, &mdistincte absque aliqua limitatione temporis, certorumque locorum, ait generis Personarum in Diecesi propria admittendos. Quoadcaeteros Vero, qui non adeo idonei reperientur, si petierint se admitti, arbitrio Ordinariorum relinquise ipsos cum limitata factatate . prout ei filem ordinarijs magis expedire videbitur , probare, & admittere. Seis mel autem simpliciter approbatos posse in Discesi Episcopi appro-hantis quouis Anni tempore etiam Paschali, & quorumcunq; etiam infirmorum consessiones audi re absque ulla Parochorum, vel ipfius Episcopi licentia. De qua tamen conisssione teneri dictos Religio, sos eorumdem Infirmorum Parochum illico certiorem redderect .
Et hoc posse illis ab Episcopo sub poena suspensionis a facultate am' diendi
80쪽
diei uti consessiones praecipi: Sussicero tamen, ut certioratio huiusmodi fiat saltem per scripturam apud ipsum Insirmum i clinquel
Eteos, qui dictis Religiosis simpliciter approbatis Paschalitem.
POre contessi fuerint; Constitutioni , quae incipit Omnis viri NIexus, quoad Conlassionem dumtaxat satisfecisse consendos . R gulares vero ad eiusmodi conseisic es auctiendas praevio examine simpliciter, & absque ulla temporis praefinitione ab ipsomet Episcopo, secus autem si ab eius Vicario, aut ab Antecessoribus Episcopis approbatos, non posse ab eodem, qui sic approbauit, iterum examinari; aut in eisdem Conlassionibus audiendis suspendi; seu licentias illis concessas reuocari , nisi noua superueniente causa, qui ipsas Consessiones concernat. De qua tamen haud necessarium esse,Vt in actis constet; nec eam teneri Episcopum ipsis Regularibus
significare; sed Sedi Apostolicae dumtaxat, ubi eam sibi aperiri postulauerit. Porro si Regulares cum scandalo, aut alias inhoneste vivant; vel aliquod delictum comittant, per quod rationabili Episcopi iudicio videantux a Confessionibus suspendendi, in quo ipsius Episcopi conscientiam oneratam esse volumus, cum praeci a Mianistri Sacramenti poenitentiae qualitas sit vitae integritas, ac morum honestas; utiq; eam causam ad Consessionis ministe rium pertinere, ac proinde nihil obstare, quominsis ob eam possit Episcopus Regi lares a semetipso approbatos suspendere, aut repellere a Conses sionibus audiendis. Attamὸn Confessiones audiendi facultatem omnibus simul unius Conuentus Regularibus Confessoribus adimi ab Episcopo inconsulta Sode ApostoIica nullatends posse. Ex s cultatibus per Mare Magnum, aliaue priuilegia Regularibus cuius. cunque ordinis, Instituti, aut Societatis etiam Iesu concessis factam eis non esse potestatem absoluendi in casibus ab Episcopo sibi reseruatis. Et per Confirmationes dictorum Privilegiorum, quas Regulares a Sede Apostolica post Sacrum Concilium Tridentinum obtinuerunt, nequaquam reuixisse priuilegia prius ab eodem Co cilio, aut deinde Apostolicis etiam Decretis stablata, atque extimcta, si quae habebant, absoluendi a casibus Episcopo reseruatis. Et habentes facultatem absoluendi ab omnibus casibus Sedi Ap ROIicae reseruatis, non ideo a casibus Episcopo reseruatis pos h a soluere. Posse autem Regularem Consessorem in ea dioecesi, in qua est approbatus, confluentes ex alia Dioecesi a peccatis in ipsa reseruatis, non autem in illa , ubi idem Consessor est approbatus
absoluere, nisi eosdem rinitentes nouexit in iraudem reseruatior