장음표시 사용
501쪽
: emisset, excusatio quaerebatur. Rem eXpontant A L B E R-
mens ad Ann. ra . Sententia dicitur lata in Comitiis Norinbergae per Regem HENRICUM, NOR TH F d. l. STADENs Is d. l. Verum horrendi supplicii in imperiali sententia non video factam mentionem, M tantum, Ut Comes Usque ad quartam generationem ab omni jure eκhaeis redatus esset. Coloniae tamen post executionem Te Deum laudamus cantatum esse cum gaudio multorum, rese
ro hanc poenam legalem illo tempore fuisse, ex hac tragoe- eudem, dia non video, Cum comitiali uecreto, ceu dictum, tale quid non contineatur, omniaque debeantur ferocite su
cessoris Engelberti, Henrici Mollenarcii. Plane ipse ALBERI Cus fatetur, quod Aossvpidicium miracula Enge berti cessaverint, & iniquus alias in seculares homines scri
crudelitati aliquid datum fuisse, ultro agnoscit. Minimum in modo exequendi, modus non servatus, licet poenam rotae e Spem . Saxon. d. l. II. Art. U. aliquatenus excuses. In mulierem plane, quae Anno IO94. turpis commercii cum genero insimulata, pro suspicione a se amolienda, hunc per duos pueros occidendum curaverat, poena vivi comburii statuta est. Verum hoc Contigit extra Germa- Exemplaniam in praesulatu Laudunensii, teste sIGAERT G ad An. mori rorum roo . Magis huius loci sunt quae in Chronit. Lucensi toni. ' 'ς μ' 'M III. Rer. Bruns pag. 87. referUntur: Hnno I528. OCCIdem dimetiis ἄhatur a rustico monasterii Jo. Meiero, Abbas LMCcensis Lueeumense. Burchardus, poena judicio more veterum e nonnullis nobialibus & rusticis congregato, decernebatur: ut. D. II ieri sedeonguli duobus equorum pedibus alligarentur, e quibus coI pus humi jacens per aliquod tempus traheretur, cor e pectore extractum ori latronis impingeretur, sesum denique corpus in
502쪽
in ilomini tu commisso ea. sita recentior.
in . varies secaretur. Atrocitatem sententiae tuebantur sine dubio: quod Melerus I) domino suo a) consecrato ca- piti sacrilegas manus injecisset. Quamvis dein, cum Dei .& MARI AE gratiam imploraret miter, totusque adstanti-uin chorus limul, per S. GEORGII patroni monasterii misericordiam intercederet, supplicium ita Commutaretur, ut caput homicidae gladio amputatum palo, Corpus tmn-catum rotae interponeretur, Ut ipse petierat. Lipuenses tamen quondam poenam ignis cum poena rotae alternative Conjunxerunt, SCHIL TE R. 3. I29. h. t. Cum maritus VXorem praegnantem Occisiisset. Adeo Caroli aetate circa genus supplicii hinc inde variatum. An. ITO3. RUtem, Cum praelatus S. Cornelii monasterii per assastinium occideretur, GIES SENSES poenae rotae hic in Articulo definita inhaeserunt. Vid. AER T. Resp. CCCCXXX lII. addendo tamen, ut facinorosorum sedes solo sequarentur, & area palo ignominioso erecto notaretur. 6 Dicuntur in textu: holi e trefiiche Personen, eminentes& graves vocat GOBLER, in dignitate constitutos, vel
honesto loco natos, Vertit R E M v S. IntelliguntUr Uero-
similiter non alii, quam ministri principum status bellici& pacati, vel illi, qui e principum, baronum, aut comitum moris nati. Nam praeter tales, alios Caesarem quorue elogio: der holien treflichen, maetasse, mihi certeuhium videtur. Si itaque deliberato, & ex mera protervia ejusmodi viri occiduntur, homicida traha per plateas educitur, rota necandus. Quod intelligo, ri taedes
fiat privati odii causa. Nam si plane hostilis animus in occidente subesset, facinus ad L. Iul. Majes. pertineret.
vid. M A T T H. p. IJ7. Porro, si alii viri honesti egregiaeque personae caeduntUr, eXtra latrocinium. extra quoque casus, de quibus not. '3 rotae Ρcenam, nec legem nostram in occisorem statuere, nec juaicem decernere debere crederem, licet ante vel poli poenam gladii, aut trahar impositionem raptumque ad supplicium. vel cadaveris inrota elevationem superaddere pollit aliquando. Agit Dissiligod by c oste
503쪽
Agit Articulus non de quolibet occisore, sed, ut me- DeeV le: xl rdio aevo saepe dicitur, de niordro. Insuper textum capit H 'hς u . CARPTO VIVS qu. XXIV. n.39. de domino in dignitate constituto, cui quis fidem sacramento spopondit. Reliquorum autem dominorum famulitium V.C.Knechte, Lehr-jungen, si magistros suos occidunt, satis sola gladii poena coerceri posse, faeile CARPE OUIo consentio. Nec eis Dim in republica crudelill imorum suppliciorum tanta necessitas, ususque tantus, ut vulgo creditur, ut jam diu
monuerunt sapientes, nominatim SENE c A apud sto. M Nos. Si modo judex Cassi eUeniente arbitretur eκa- e ei umstar-
iste, an non trillis exe Cutionis adparatus, de quo not. νω-ctic in s. propter rem pessimi exempli accedere debeat, cum utique cuilibet domino, seu hero, securitas contra domesticos suos, non tantum propter commune omnium hominum lus, sed e praecipua quadam ratione debeatur, ut probe agnoverunt prinCipes, qui furti domestici poenas hodie exasperamul. 8 Articulus non loquitur de quolibet parricidio, sed de Parrididiuindeliberato & ex protervia, surserelicti, muthWillim adeoia in morsirum, que sine praecedente gravi irritatione commisso; per ver-ha: Und man mag auch in Rirge reten, i. e. Hrsetzlichen' 'Mord. Atqui Caesiir: Mord jam in pnecedentibus sep raverat: von Todis chlag aus Guillicit und Zorn. Igitur tantum sit MORDRUM , vel ut medio aevo quoque dicitur: M o R T A V D v M in adscendentes, Conjuges, proximeque cognatos Commissiun, poena rotae sunestis a stibus aliis ex mente Caesaris exasperanda est. Unde regu- . Iariter moribus, etiam in Saxonia, viae CT qu. XVIIL 3 vel in aqua suffocantur, qui parenaes non ex peculiari malitia occiderunt, vel gladio seriuntur, si aquae non sit Copia. B R V N N E M. c. m. n. 7O. Proc inquis. Quae gladii De fratriei in poena quoque ConjugeS, viae L AvTER BACH. g. XIV. coniugi idιo. Coll. M. h. t. fratres, vel reliquos cognatos occidentes manet, ut tamen traha aliquando per viam publicam ad supplicium raptentur hi parricida: id d. I. atque caput Minm ' ampu- Diqitigod by Corale
504쪽
am putatum rotae assigatur. HARPRECH ad tit. de public. ju . Quod ii vero parentes, vel conjUges proterVe&ex diutina praemugitatione occisi, rotam hodienum dictitari, fatetur BRvN NE M. n. 73. d. l. Ceterum de adinscendentibus diserte quidem textus non agit, potest i men haec parricidii species argUmento Contextus huc referri, ut factuin a plerisque interpretibus. Tandem suballata diutinctione Caesaris intelligerem quoque statuta, quae poenam rotae indilcriniinatim in parricidio, sive silmplici, sive Cum mordro Conjuncto definire Videntur, U. C. in ducatu wurtebcroco, cum quod Iaaec distinctio ipsi aequitati vid. CZ. d. qu. XVIII. debeatur, tum quod in dubio leges speciales declarentur e jure imperii CommUni. De reliqais mitigantibus viae EVND. D. XU. XVI. XVII. XVIII. Regula est: quod ea, quae mitigant poenam homicidii, mitigent etiam poenam parricidii. Itaque vid. g. a. ad Attic. seq. Melancholiam tantum a culeo & rota, non autem a gladio parricidam liberare, in delirio vero parentes occidentem sustigandum esse docet a CAR ΡΣ. XVIII. n. 33. 36. Quod nobis aliter videtur, cum melancholici & delirantes dolo careant. Atqui d ius verum delietum constituit. n AE iussa Art. CLXXIX. Risit B. Tuo MASIVS in not. ad n rizamb. Collegium, quod studioso, qui criminis turbatorum sacrorum argUebatur, sustigationem dictaverat ex causa: Qv IA ESSET Al ELANCHOLICUS. Unge ordo Juridicus Halensis parricidas melancholicos non puniendos, sed custodiendos csse, in casibus ei oblatis censuit. viii. probis. apud I U D O V ICI P g. a p. ad es Arsit. & nos infra ad Artit. CLXXIX. Coeptum parricidium lenius coerceri consummato propter Artici CLXXVIlI. pr judicio, demonstrat
505쪽
ARTI C. CXXXVIILVErba: etliche allein von peinliciter und hi irgerlichee Stratie, distinctius expressa sunt in Norico: etlicheallein von peinliciter, und Genn etliche andere Von Pein- licher und hurgeri lcher Straste v. s xv. Sane verba, uti in impresso hic leguntur, sensu carent. Nam Poenae tantum sunt vel civiles, vel criminales, aliae non noscuntur. Itaque incommoda locutio est: allain von peinlicher undburgerlicher Strassie. Siquidem, si nullae aliae poenae supersunt, nullae per Particulam exclusivam: allelu, ex
NOTAE AD ARTI C. CXXXVIII. b. g. I. Vidimus duo homicidarum genera, primo I Hacteuiis , a mordrorum, dein homicidarum, Zc quidem illorum, 'et '
qui praeter riXam lubitaneam, iram atque ammt Impe- tali.
tum, ' a nihil pro defensione allegare possunt. Utrumque ex mente Caesaris capitale esto, licet diversa ratione. siversoque si applicii apparatu.
i Dici posiet & hoc duplicis generis esse, prout scilicet De mordeo vel de technis, insidiis, aut de medio occidendi occulto, dupi ct . deque commodi cupiditate, satis aperte & evidenter P RR VPψις)ν constat, vel dubium adhuc circa has qualitates iccircum. Minna et stan-Disit ipso by COOste
506쪽
stantias aggravantes restat: ibi rotae poena, hic tutius gladius, superaddito aliquo externo terriculamento, adhibetur. Omnia autem arbitrabitur judeκ, nam non tantum additamenta illa terroris circa poenam gladii, quam quoque ipsius rotae asperior poena, ni casus manifestissimest lege comprehensus, dependet a prudenti judicis arbitrio. a Non summum, non surori similem, non occisi facto excitatum, sed communi mutuaque veluti opera eXO tum, ut jam diximus . ad y. praeced. Nam alias ejusmodi affectus, vel ab omni, vel certe a capitali poena CX-cusaret homicidam.
β. 2. Sequitur tertia homicidii species, quae respectu homicidae simplicis, non ex capite irae, aut animi Praecipitantiae, sed ex aliis circumstantiis suo modo excusari,&vel tantum a criminali, vel quoque plane a civili poena eximi potest. Sunt autem excusationes I) moderamen inculpatae tutelae, 'I I) improvisa' a neces Ilias Dimprindentia, ' 3 vel casus, 4 vel deficiens 'glaesionis lethalitas, ς incertitudo ' s homicidar, & tandem 6) defensio honori S, honorum, amicorum, & si quae alia aeque judici sufficientia videntur. ' 6 1 Artic. CXXXIX CXLV. et Artic. CXLV. 3 Artio. CXLVI. 4 Artic. CXLVII. s Artic. CXLVIII. 6 Artic. CL.
507쪽
ARTI C. CXXXIX. ui ad vitae suae vel membrorum desensionem necessa- De.
riam obtinendam, aggressorem suum occidit, nemi- 'μ si 'PM ni ' incle ad rationem reddendam tenetur.' Scilicet nee reipublicae ad poenam, nec judici ad mul- et ejur effectuctam, nec agnatis ad V eriget dum, nec ecclesiae ad su- ο isero beundam censuram ecclesiasticam tenetur. Ut perspicite decidit Caesar, & ipsum jus naturae jubet. DisputatiOnes, an in soro poli, vel consi lentite aggressorem occidere liceat, & annon laudabilius sit occidi, quam occidere malle, a moralistis & scriptori hus juris naturae satis lubtiliter tr
508쪽
Ad necessariam detentionem requirit Caesar has circumitantias, I ut se defendenti, telo ' I aut armis vim aggressor intentaverit, a) ut defendens commode sine corporis, pira & honoris 'a periculo, ad locum tutum discedere non ' 3 pomerit. Ut vero 3 expectet primum ' 4 ictum, non opus esse statuit.
1 Verbis: todiliche wassen o wchr. Sed, quid si inermis vim intentarct y quaestio dependet a circumstantiis, i an aggressor robustus, Validus, crudelis, pugnax &C. Aggrcuus autem imbecillis, miser, timidus, pavidus: destin ut dicimus in nostro idioinate) der Insultante, venia cr ilim aut den Leib kuine, aucti leichilich mit bios- sen Fausten machtig werden konte. An vero casus litplane inversus, aggressorque pr*tensus talis, qualem ag- grcisum jam descripsimus. In priori specie nullus dubitarem, pro moderamine inculpatae tutelae respondere, ast minime in posteriori, quae curae gravi coercitioni extraordinariae obnoxia est. Confer Oaυ. I. rufa ad. THON A S.
diserti de judic. sent. ab M. r OV. A. D. - a Disputari solet de sensu horum verbori G utrum sellicet indiscriminatim praetextu honoris disconum e wei-chen dicitur in textu) vel fugam declinare, & aggressorem prosternere liceat Z IJ REMus hic citat T A RU E L Lc. XX. n. O. de uobilis. qui nobilibus non fugiendum esse putat, ne honor ipsorum laedatur. Unde quidam Od rem exponunt sub hac distinctione, quod nobilibus &militibus fas sit. sine tentato discessu, aut suscepta possi
hili fuga, invasores suos occidere, reliquis autem non aeque, cum illis nulla ex abitu, fugaque ignominia me. 10cnaa sit. Sed hoc discrimen late impugnat 2 THEODORI CVS p. Issi R. additque aliam explicationem, quod nempe Caesar hic vespiciat ad casum Artis. . deprene sique a marito adulteri, ubi honoris in iuga aut discessur
nonem litaeri posse statuit, quasi dedecus esset marito su-
509쪽
gere ad conspectum armati adulterL Ain 3) huc pertinere putant, defensionem pudicitiae, quam virgo salvo
etitia accipit verbis: Leibes Lehens Ehro, quasi honor λ-liis non constitueret necessariam defensionem. Tandem B E Y r. R h. 5 reliquias pristini juris manuarii, duellorum- του que sibi hic reperiisse visus est, quasi Caesar e genio institutorum veterum honorum, inter causas alterum occi- 'dendi neeessarias retulisset. Confirmatur haec observatio ' praejudiciis a CAR pzo v Io recitatis qu. XXIX. n. δr. N. Scilicet Scabini Liplienses ad duellum injuriose provocato . 'Pr Vocantem prosternenti, quondam non nisi arbitrarjam poenam dictitarunt, ut sententiae illorum apud CAR . CARPZo P Zo ivxi t. l. ostendunt. Unde concludcndum Vide- tur. quod quilibet insultatus, qui honoris tuendi causa, fudere noluit, impunis omnino sit, cuin tam levi ratio- , ne cum eo, qui ultro in arenam cuni adversario descenderat, a LIPSIENS Inus transactum fuerit. Enim veror facile concedimus, quod aliqualiis ratio personamin ha- Judietum de
benda, & magis audiendus sit praesectus militum, qui l)i positio' honoris causa fugere noluit, quam homo de intima plebe,' qui codem praetextu uti intendit. 2) Mariti caedes depre- hensi adulteri, in ipsis articulis sequentibus excusatur, foeminaeque pudicit Lam suam violanter tuentis factum sana ratio ipsa defendit. Quod vero 3 fuga semper suscipi debeat, nisi conjunctilia, vitae. amillionis membri honorisque periculum adsit, vel ψ quod articulus veteris privatim dimicandi licentiae vestigia contineat, minime credimus. Quod enim ultimum attinet, hic de mutua aggressione sive duello plano non est sermo, scd de illa , specie, ubi alter ab altero invitus & eκ improviso invaditur nec mutua offensio, sed aperte offensio ab una, tu defensio ab altera parte adest. Ut quaestio talis proinde Verus enime surgat, an V. h. in loso proprio, vcl publico, inno troVςrsiae center invaso vim vi repellere IiGIὶ liceat, sed neCessario nisabis'm 1
quacunque via pateat, praeceps & ignominiosa fuga arri- pienda
510쪽
An I. N. primeeps deiensi nem honoris
Qirae CT saris luris pr. hie de disserentia dileessua ct fusaesqualem dis-eessum Caesar exigat, ct
pientia sit. Deinde quod tertiam spect.it, si rcctam rationem consalimus, ille clare delinit, I quod, ubi ossensio illicita, ibi de sentio sit licita, et) quod defensio haec ii olitantum pertineat ad avertendum periculum Vitae, sed quoque ad tuendum honorem, 3 quod in aggressore nullum sit sugandi jus, ergo nec in inuaso nulla ad fugiendum obligatio. Negari quidein nequit, quod in statu reipublicae Legislator fugam, insuper habita, quae illam
comitatur, vulgari ignominia, modo vita membraque in periculum non adducantur, ab invaso exigere, & inobedientem arbitrarie coercere possit, sed inde non sequitur, ruod necessario & e praecepto juris naturae fugam exigere ebeat, illeque imperans, qui non exigit, omnino peccet. Carolus noster certe eκigere noluit, ut vel conjunctim periculum vitae, membrorum & honoris simul concurrat, vel, ut honor indistincte insuper habeatur. Idque non. juri veteri manuario, sed ipsi juri naturae consori niter. Imo l sugae ne quidem mentionem injicit, sed C o MMODI tantum D Is C Essus. Non enim dicae' davonlaus sen, enistichen, sonderia si tuli eniweichen. Quae duo omnino disserunt, si quidem I fuga praecipiti cursu suspicitur, discessus autem cessim peragitur, et iuga fit ad
quem laque locum, quo Veluti porta data, discessus vero consistit in secessu ad loeum v. c. aedes, curiam, locum excubiarum &c. non procul remotum securumque,3 sugiens regulariter aliis ludibrium debet, qui vero discessum commodum cetne Retirado intendit, non aeque. Porro Caesar II ne quidem discedere indiscriminatim mandat, sed salva existimatione suadet. Itaque ulterius - videndum, quinam salva illa discedere possint, & qui non possint. Nam quod hac ratione distinguendum lit,eκ ipso textu constat, si enina omnes invasi ex is limationem sive honorem allegare possciat nemini discedendum foret, si vero nemini hanc ex sitioncm adducere liceret, omnes discedere deberent. Atqui neutrum Convenit menti imperatoris. igitur dispiciamus, quorum sit honoris causa Disitigod by Corale