장음표시 사용
511쪽
causa gradum sistere, & quorum vicissim sit discedere
potius. Doctores priori clat Ii accensent milites, nobiles cons. LYNCΚ. Uid. I. Rese. XIV. n. aes ad discedere jussos reserunt Clericos, Professores, Advocatos, Medicos Consiliarios. Forte ut in Gallia distinguitur entre les'. . gens d' epee & les genS de robe. Enim vero talis homi- . num cias uicatio non est ad palatum ERICI MAURI Tras. 917. Nam & literato aliquando stationem deseruisse turpe est. Imo apud Germanos fugam ubique fugienti probrosam fuisse, notat D I T H M A R. p. v. ad Tacit. de M. G. Unde M.A V R I T I V S p. 916. d. l. secemere in praesentit mavult obscuros a claris. Enim vero satius est, ut rem committamus prudentis judicis arbitrio, ut ille gradum dedecoris & vicistim allegati honoris e variis ci cumstantiis perpendat, nec soli statui invas perpetuo & unice inhaereat. Alias uti facile obscurae personae disce- dere juberi possimi, ita claritas in C. in Clericis non est statim sistendi & resistendi sussiciens causa. Ex his con- Conclusiones cludimus I) Caesarem non FUGAM proprie dictam, prae dictis acae cipitemque v. α in campo libero, sed D I s C E s s v M v. c. , in urbe, pago, ubi tutum receptaculum in promtu, re- uirere. Imo 2 ne qVidem hunc in genere atque indi-incte, verum Commodum & honori non noxium eκ- poscere. Qualis est non tantum, si Clericiis, vel alius in ossicio togato jam constitutus vir, commode cedit sed . quoque si ipse praesectus militum cederet: ehrio, iurioso, i inbecilli, valetuditiario, mutilato, vel inermi, imis . prudenter in ipsum bene armatum irruenti, Imilique, misero invasori. . Nam sin secus faceret & ejusmodi mi- ζ.' ι serum aggressorem, ut facile potest, prosterneret,. non tantum crudelitatis notam poenamque arbitrariam incuris reret, sed quoque passim apud alios tanquam intempestivus & inglorius heros traduceretur. Unde jam antea Desensio senis diximus elle quidem rationem diversorum statuum pota tentuae Caesaria liticorum habendam, attamen ita, ut insimul ad alias distςisu quoque Circumstantias respiciatur. Verum instas, esto 'i 0 hQt Q . N n n Impe-
512쪽
Imperatorem, ita decidere, esse tamen hanc decisionem I iniquam, cum humanus sanguis vani honoris ergo hoc modo effundatur. I) Esse quoque eandem ad mores praxinque nostram minime accommodam. Aliud entindocere C Α R P Z. qu. XXX. n. 3967. Sed salva res est. Nam sequitatem e jure naturae jam supra indicavimus. 'Et Cur quaeso non liceret I innocenti et in suo vel pu-hlico loco versanti a) pacemque colenti Α) invasorern injustum, inquietum s) suo loco, suaque ilatione, in qua
a nemine turb3tur, non Contentum, circa ullam causam
6) magna serocia atque vi irruentem, vicissim per vim justam repellere Τ Cur opus foret fuga, medio non tantum ignominioso & ut plurimum incerto, sed quoque in publicum veluti noxio. Fuga enim regulariter irritat aggressoris laedendi cupidinem. ad ulterius instandum & insequendum, naturae siquidem dehetur illud tritum: wer da laum, den jaget mari, e Contra, qui gradum firmiter fistit, aggressoris affectus vehementicimae hibet & quasi remoratur. Imo & alii, bono in publi-Cum exemplo. ne temere alios invadant, deterrentur, si vident par referri pari. Neque in tali casu dici potest: qu sanguis humanus effundatur honoris causa. Effunditur
enim DEFENSIONIS& propriae Q I E Tis obtinendae causa, licet honoris innocua ratio simul concurrat. Ut taceam, quod quilibet insultatus naturali ratione, aliquatenus perturbetur, & magis ad vim ingruentem repellendam, quam ad locum fugae excogitandum, trahatur. In terim circa commodum discessum, quem diversum a fuga esse iam vidimus. aliter res comparata est. Nam si non
discessit, qui non debuit, omnis poena cessat, licet discedere potuerit: Sin vero, qui debuit potuitque, arbitrarie
in eum animadvertitur. Quod praxin attinet. Contra C A R P et o v I v M produco BESOL DUM VOL VL. eo Lam. MAURITIVM d. p. pr7. quosque ibi plena manu citat. GOMEZ. t. III. GF. III. n. ai
513쪽
3 Possunt requisita inculpatae tutelae & ita constitui. I Compendi Requiritur in praesenti imminens violentia & periculosa ag- Π ς' asino grellio per verba: todiliche wassen v. s. w. de quibus viae tamen not. I svr. Item per Verba Art. I a. Uersc. Oder Nothmehe.der Entlcibte gerulchen und der Todischlager nactig sol get v. sin. a)Ue non possit aggressor leniori via v. c. plagis, armorum ereptione in Ordinem redigi, verbis: Oh- ne Fatirlichkeit oder VerlegZung. Item Art. I 3. Uersi lewenn et des Entleibten, ehe er ilin erschlagen ganta machiig. 3 Ut desentio non degeneret in vindictam, novamque non necessariam offensionem, cessante jam adigressore vid. tunae Artis. I a. iit. At. CARPE. Qu. XL. n.M. Issu. Ubi exempla. 4 Ut invasus non irritaverit in princ. I a. intit. Quae hic de fuga vel discessu monem tur, confecimus jam not. praeced. 4 In projecto de An. Isa I. sententia, quasi opus esset ex- Unde opinio pectare ictum primum, tribuitur opinioni vulgi, his veris 'Tςcta Μ his: als etliehe inverstindige Leute meinen, sed in Εκ- ' P i emplo de An. Is 29. legitur jam, ut in articulo nempe: unangelahen ob es den geschriebenen Recliten und Ge-wohnhelten Entgegen ware. Jus civile Romanorum hie vult, ut invasus defensionem disser i post receptionem ictus primi vid. l. a. C. Quando liceat unicuique Ue. Itaque ad statuta quaedam particularia sorte respicit compilator,& peculiares consuetudines locorum, quamvis de illis mihi non constet. Imo concinnius, ni fallor, suisset, reis linquere articulum, ut An. IIa I. conscriptus erat, intactum
514쪽
NOTAE AD ARTI C. CXLI. . q. I. Quicunque, probato homicidio allegat de- sensionem 'I necestariam, 'a & dicit se justos servasse defensionis limites, ille tenetur de hac sua allegatione liudici fidem ' 3 suscepta probatione facere, ita jubente in
ioc Articulo Imperatore. Modo accusator rei allegata neget. ' 4 I , Quod redditur in textu: Nach Εrfindung der That,
adhibita scilicet sectione cadaveris, de qua infri Artic. LVII. Nam si de lethalitate vulneris, Commissoque homicidio nondum constet, aliunde, quam a moderamine inculpatae tutelae, defensio quoque parata est. Licet & hujus moderaminis tali in casu, pro plenaria absolutione obtinenda, si facile probari queat, insignis usus esse possit. a Dico NEC EssARIAM, non hoc respectu, quasi regu- ' lariter invaso, si ulla ratione potest, fugiendum sit, nee desensio aliter, quam si omnis fuga manifesto prieclusa, locum habeat: id enim antea rejeci, sed non respectu, quod invaso, si in suo loco salvus & incolumis restare velit, Contra vim praesentem NECESSARIO, violenta defensio, de qua in textibus nostris sermo est adhibenda sit.' 3 Quidam contra hanc probation Em objiciunt, quod regulariter quilibet praesumatur honus. Ergo alleganti credi debere. Sed respondetur observatio limitum justae defensionis, est de raro contingentibus, nec enim limites regulariter in pugnis & caedibus observantur, at-' qui praesumtio desumitur ab eo, quod fit, ut plurimum α) si homicidae simpliciter crederetur, nec iis teneretur suam exceptionem probare, nullus homicida sere am
515쪽
plius debite puniri posset,' donec contrariam probetur. Insuper regula: quod quilibet praesumatur bonus, pertinet tantum ad quaestionem de alicujus facti dubii coin- missione, v. c. an Titius Cajum laeserit, Mevio suum abstulerit &c. non vero ad laeti regulariter inpisti notorie jam commissi justificationem, quasi circumstantior ad justum pertinentes sint praesumenda . Vel si mavis: hOmo prassumitur bonus, facta autem, quae regulariter & Ut plurimum mala sunt, non possunt praesumi bona. Unde' v. c. furta & homicidia & si quae alia non possunt praesumi ob famem, vel vitae con eruationem admissa. Nec aliter de jure civili. Nam & secundum hoc allegatio defensionis probanda est l. r. C. ad L. CORNEL. de Sicari
s . de judice sentent. ab actis remou. Imo: si quilibet praesumitur bonus, & occisus ratis praesumi debet. Ergo Occisor, qui insum malum invasorein dicit, invasionis factum probare debet.
' a Quaeri solet, quidnam probandum ab homicida neces- Q-l prosario λ dicitur in textu: Die herii limie Nothwehr obge b Π i u' bmel iter Massen Zu Recht mug etu heweisen. Ergone' ' i omnia requisita probanda D quod Occisus fuerit aggressor Nothisehre. injustus 20 vis fuerit praeteris 3 lenius remedium non adfuerit contra inVd rem, quam internecio g) occidens non dederit occiso causam in praesenti ad offensionem JVidetur propter verba adduista concludendum, quod singula requisita probanda. Nam voca hulum: Noth-wehre videtur haec omnia includere; accedit, qDod secundum Articulum CXL. ad defensionem necessariam' minimum duobus opus sit I) vi praesenti instignique ammorum &C. 2 pr clusione commodi discessus: atqui vero in Articulo nostro CXLI. dicitur: Zuheweisen obgemelι ter Masen. Sunt tamen. qui putant susscere,probane injustam invassionem, reliqua priesumi, vel certe accus toris, aut judicis eue, ut v. o. commoditatem discessus probet, non rei, ut hic incommoditatem demonstret,
516쪽
per verba Articuli CXLII. .die Nothwehreist aus die todi- liche Ansechtung gegrundet. Sed alii respondent, Uerbum, gemindet, innuere tantum sundamentum praecipuum primamque defensionis originem, quod nempe defentio ratione primi sui principii landetur in invasione injusta, nec sine noc fundamento concipi possit. Interim pro plenissima occisoris eκcusatione & exemtione a poena criminali civilique, atque a solutione e ensarum non sum cere invasionem solam demonstrasse, ni Carentiae Commodi discessus prohatio accedat per Artis. CXL Alii dicunt, quod Artici CXLII. loquatur de casu, tibi accusator onus deficientium requisitorum probandi sua sponte suscepit. Nam hic eo ipso dum accusator in probando
succumbit, rei innocentiam ostendi M A v R I T. 93I. Ce-
Pro bilior terum non dissiteor, quod prior opinio, quae duo pro Nς 'pinis handa reo iniungit, invasionem scilicet & deficientiam
. commodi discessus, magis conveniat nextri teXtuum,
quam posterior. Tenendum tamen I quod reus pr hala invasione, violenta & injusta, qua reliqua admittatur ad purgatorium. 2 Quod si jurare nolit, nihilominus poena ordinaria & corporis amictiva cesset Sed cur λrespondetur quia probavit initium pugnae ab occiso & hunc auctorem pugnae esse. 3) Quod personis, quae salvo honore disceaere nequeunt, nulla incumbat respectu discessus probatio. 4 Quod locus quoque conjecturis, ab ipsa invasione desumtis, ad probandam deficientem disi
defensionis, in tota hac probatione non adeo exacte respicitur ad rigorem juris, admittunturque testes etiam inhabiles, testes de crudelitate, & testis unicus GAI L. L.
r. de PP. c. XVI. G V A Z Z I N. p. 37a. n.3a. Z I E R I Z. h. G V A Z Z I N. n. a. d. L Unde verba Articuli: berueiat eri . die nichi, so wird er schuldu gehalten, civiliter intelligi
debent, adde quos citat M A v R I T. p. nr. in L. Contra Teum autem testes tantum habiles producendi sunt. Neque Oiqitigod by Gorale
517쪽
que occiso, si cum e vulnere adhue decum heret, Occisori pestima quaevis imputavit, ulterius Creditur, quam ad inquirendum & capiendum vici. XI. EIN. P. 32F. N.f. 5 Per verba: Diad der Anklagcr der nichi gestandu: Qitando Itaque si accustitor allegata rei admittit, non opus est λ 'probatione. Ni judex praevaricationem subesse animad- vertat, tunc enim ipse in Veritatem dclieti, praecipue ho- ite liberei die recepto procῖessu inquisitorio, inquirere potest.
q. I. Quidam hunc Articulum restringunt ad spe- Interpretatiociem, ubi homicida indem negavit, & dein convictus est. Nam tunc ob malam praesumtionem teneri exceptionem moderaminis inculpatae tutelae probare. Atque hoc arguere verba: nach ER FINDVNG der That, i. e. factam detectionem facti antea actute negati. OLDΕ-c o P. tit. IV. observ. 9. Sed haec verba tam ad facinus commissiam aliquamdiu negantem. quam statim confe suaupertinent. Utrumque enim facinus recte dicitur: eineerfundene That. Unde communis interpretatio merito
retinenda. Imo verba: Erfindung der That nihil aliud signiscatat, Et finditus quam quod alibi passim in Carolina, scilicet: certitudi sier I hat nem corporis delicti, quod revera homicidium continis 'u' sum esse, in genere constet. Num to . de furto Artio. CLXI. prino. ad verbum: Erinden, Artic. CLXII. ve bis : mit gutem Grund erfunden.
518쪽
519쪽
520쪽
ARTI C. CXLII. V Erba finalia: nach Rathgebung der Rechtverstfndi-gen, in Norico leguntur: nach Rathgebung derobri Leit, ais vorstehet.
satuue exile deis prehensi in adulterio.
NOTAE AD ARTI C. . CXLV. l. I. Hic Articulus persequitur accusatoris replicas contra rei exceptionem moderaminis inculpatae tutelae. Prima est, quod reus quidem invasus fuerit x se defienderit, sed invasionem isthanc fuisse justam, vel quod reus v. c. ab occiso in adulterio ' Ι deprehenderetur, vel quod reus oh facinus aliquod patratum corpore apprehensio ad judicem duceretur, adeoque juste vim pateretur. 'ai Atqui dicis: Ergo adulter in adulterio deprehensus, irae&Telotypiae adventantis mariti, se lubens exponere tenetur immolandum, nullo gavisurus moderamine inculpatae tutelae. H. Ut exitum effugiumque quovis modo sibi paret, non impeditur, modo citra mariti caedem respergatur. Nam eκ quo lex marito occidendi jus dedit, non potest, non contra eum, qui maritum ne Vit, adeoque adulterium cum homicidio cumulavit, severam Vinia victim exercere. Nec ullus hic occisoris, utpote mali omnino civis, auctoris totius scenae funestae, & in pestimo actu deprehensi, favor aut jume tutelae moderamen commemorari potest. Nee legis beneficia, ad illos pertinent, qui leges spernunt. Nec Reipublicae interest, ut ejusmodi admissiriorum genus tam lollicite adversus justam vindictam custodiatur. Accedit, quod jus non sine destructione sui ipsius. moderamen inculpatae tutelae ad facinorosos extendere queat. Adde GAI L. L. XVI. n. ap. in . de P. P. Deprehensito tamen fieri debet in actu adulterii. aut certe actu proximo aut in colloquio suspecto ter in scriptis prohibito missi. CYVII. c. g. Ut resp. versus H. 1 . RI. Febr. add. collat. LL. Mbaic. pag. apud sCHUOING. a IIaee