장음표시 사용
521쪽
. a Haec duo cκempli loco asseruntur ab ipso Imperatore. De Messore Sed quid si occisor, non quidem adulterio polluisset exsum a i a - citi thorum, Uerum eundem atrocissimis conviciis laces sivisset, & ad ictum primum inserendum provocasset λarbitrarie coercebitur, Ut habetur in fine Articuli. sssit mandus malitiae gradus, v. c. an pugnax, robustus tisimilis data veluti opera eκerceat injuriis, alterius pavidi& imbecillis patientiam, hoc fine, ut cum ipso manum conserere poliet. An vero pugna inter tales praecipitanter excitata, qui virium corporis & animi aequalium sunt. Vel Ecne non multo inaequalium. 'Ibi sustigationi, hie relegationi & aliae arbitrariae locus esse poterit S AND L. V. tit. IX. Asin. 7. Imo longa praemeditatione in priori specie antecedente: dase einer lange an dem andem Hiindet, und thm eines anEuhangen ges hi, ut inj riis, Conviciis, Vexis tantum impiae cautelae loco usus siti quo exacerbatum ad primum ictum infligendum quata' adigeret, poenam gladii dictari posse non ambigcre propter rationem juris naturalis, quod hic adsint assectus & essectus homicidii, nee non ob totus verba fia. nalia: an Leib oder Lehcn. Neque enim offensionem occisi pro se allegare potest, qui omni studio id egit, ut offenderetur. Capitali poena quoque subjicit Pilina per. CZ. qu. XXIX. n. 1 fgu. eum, qui primus percussit S dein in periculum vitae adductus, alteriuri prostravit,
quod assertum tamen saepitis arbitritam judicis non eκ- seeuto. cludit, ratione conditionis personarum, instrumenti
uo percussum, loci, intentionis. Est &alia insupercari-idicorum inventio: der den Ausschlager nachetlende Enueibte, sty diesen in den Degera gelatassen, quam
multis allegatis investit & exornat LYNCxER. I L fr. H. Irr. Sine dubio haec asserenti citra probationem non
β. I. Deinde replicatur, quod reus injuste quidem qς tu
invasus fuerit, interim vel ratione modi, vel ratione . Eus,iuta 'temporis finU defensionis excesseriti replieis. Ooo a ηε Dum
522쪽
De eaede, Pe rieulo. Cessiante aut nondum praesente. De nimia
' i Dum, prout in textu assereur, occisor postquam aggressorem armiS exuerat. Compescuerat, suaeque potestatis secerat dast er des Beleidigera vortier, ais eritin erschla-gen, schon gant2 maelitu und Von der Benothi sungentie liget gewesen) nihilominus sime ulla desensionis
necessaria specie eundem occidit. Cum tamen alio longe leniori, seque tamen securo remedio, Cum ipso transigere, & suae securitati in futurum prospicere potuisset, quam internecione prostrati. Ultra poenam extraordinariam tamen, cum non tam facile sit defensionem a vindicta secernere irato, & utriusque accuratos limites constituere, procedi nequit in ejusmodi casu. a Dum vel periculo nondum satis praesente, vel jam sedato & praeterito homo perimatur, V. C. ii quis minas spargentum praeveniat, aut inUasorem suum jam terga vertentem insequatur & occidat. His speciebus tamen, si vel vis actusque hostiles praeparatorii v. C. quod mianans arma jam circumspiciat, &quaerat)non comitentur minas, vel pugna jam ante notabile tempus cessaverit, ordinaria, sin utrumque secus se habeat, arbitraria poena decernitur. Quid autem sit notabile tempus, relinquendum judicis arbitrio, qui testimabit, Utrum tantum te pus, ut insigniter laesus moderari irae Vehementiam potuerit praeterierit, an tantum nondum emuxerit, quoue ultimo supplicio, Vel poena extraordinaria prudenter statuere queat, cons. HVBER. tit. ad L. Cornu desitar. II. . ibique praejudicia. Certe justo indulgentior nobis videtur L Y Nc x ER. ind. Resp. CLXX GLII. ubi homici-d e nut iam diu ante: Vor Jahr Uiid Tag ut n. ap. II. d. L in ligni injuria assectus erat, dein haculo injuriantem percusserat, tandemque gladio conssiderat, causam tuetur. Porro, quod minas attinet, si qui minas capitales spargit, illas mox executurus videatur. ut ii V. e. jam strictum gladium nM nu teneat. Vel certe arma praesentia 'arripere tentet, impune plane praevenitur ab eo, cui ita minatur. argu nent. Artis. CAL. iv Iin. COLER. Conss. n.
523쪽
que pro reo praesidium in eo locatur, quod hic jam apud judicem de minis filisset questus, & ejus tutelam implorasset idem d. l. Ceterum minae sunt in varia disserentia minarum va-3 quaedam plane spernendae & nequidem ad petendam Πς,M . cautionem cle non offendendo sufficiunt, V.C. quae sunt am- I himi sensus, ut non constet, an viam facti, an juris contineant v. c. Er Nolle ira Titio gedenchen, er solle esium nichi uinsonsi gestan haben. Quamvis circa ejusmodi sormulas ulterius videndum: quis auelox illarum 'audaκ an timidus λ miles an clericus λ pro exado judicio - .. de iis serendo. 2 Quaedam obligant ad cautionem de
non offendendo, nempe quae gravom malum viamque saeti continent vita ' Ros ENER. r. II ad Francisc. Hercul. tr. de calis. de non Olfend. 3) Quccclam poenam homicidii mi- nuunt, ut si dubium fit, utrum occisor in quem minae atrociores, ah homine occiso seroci directae, in praesenti
periculo fueriti an vero minus. viae BoVRI C. in captiu. F. I S. n. H. dissent. BRVNN. c. m. n. v. proc. inquis Item si minae acerbiores injuriis mixtae via. LYNCE. Re
fit. p. agi column. a in sit. 4 Quaedam ab omni poena absolvunt caedentem, de quibus jam e COLERO DTHEODORICO diximus. Deinde, quod sic undum casum, de periculo cessante & veluti delinente attinet, observandum est, quod I invasus coetus esse debeat, quod revera periculum cesset, nec amplius reiterationis metus subiit vid. t H E O D o R. p. 611. n. in D. a) Quod licet periculo cessante, defensio amplius allegari nequeati ata tamen ipsa vindieta, e iustissimo & adhuc e pugna. se
vescente dolore procedens, veniam quoque mereatur &tantum extraordinaria poena infligi debeat. Did. Η U B E R. pror cf. ad L. Cornet ae Sicar. g. II. Newc. re plerumque
f. 3. Porro replicari solet, quod occisor reus peri De repli stiterit in loco invasionis, & conflixum expectaverit, i ''vel certe non discesserit, licet salvo honore potuerit.' literis disee. Ooo 3 Veris dere.
524쪽
suo aut publi. eo sine diseeessiones per sistenti . tot adinii.
Poena occiso Versici Arue. Mehr so surgewendet wita u. s. w. Sane siris in topo nihil aliud obstpt occisori, quain solus dilhessus neglectu extra ordinem tantum animadvertendum erit in illum. Neu obstant verba: hostilich ge lichen. Nam haec ad- ducuntur ex mente accusatoris, adeoque non continent ducisionem Caesaream. Nec enim qui Cedere. non vult malitiose occidere vult, sed tantum ex assectu humano stationem suam defendere intendit.
f. q. Pergit Imperator, additque dictis: I quod
a. ὀζ judeX non tantum hactenus explicitas accusatoris repli-dine proban. cas, sed & alias similes admittere debeat; et) quod indi, probatione Ordo servari debeat, ut accusiator suas replicas, contra rei exceptionem necessariae defensionis, non probet, nisi exceptione allegata a reo Probata. Quamvis hoc generale sit, atque in omni judicio, criminali &civili, obtineat. De poen. ex g. s. In complementum, quia Omnes species exces-eeis modς sus distincte recenseri nequeunt, generatim additur: quod secundum prudens arbitrium judicis reliqui exces-
sus omnes coerceri debeant.' Pro norma judici praescribitur: gar eben Eu ermessen, vie vici oderivenigder Thater Zur That Ursach gehahi habe. De regula nemo dubitat, sed circa singulos casus adeo non convenit non tantum inter singulos JCtos, sed ne quidem inter plura integra collegia, ut in Una eademque specie, collegium I ab solutionem, collegium 2 uitiamum suppliciuin 3 torturam, collegium 4 purgatorium decreverit Uud THOMAs de Des feni. ab M. remou.
Noti, ebrη β Ulterius Caesar hic constituit, quod: die Noth-welire distingui debeat in perfectam & imperfectam, tum generale quodque illa meram absolutoriam pariat, haec autem:., . ' hii discutienda, &. diversimode secundum circumstantias punienda sit. Quod monitum judici prae,cipua quadam ratione observandum. Intim omnis:
525쪽
Nothmehre supponit, quod occisus auctor pugnae fuerit, ut innuitur verbis: si einer der eriten Benothigung. Il-lnstrationis causa cons. c ARPLO v. qu. XXIX. XXX. XXXI. '. 7. Tandem nota, quod auctor pugnae, vel secundum CL. qu. XXIX. n. 42. etiam auctor RIXAEi non possit allegare moderamen inculpatae tutelae I nec qui eum occidit poena ordinaria plectatur. Id d. f. qu. XXX. n. 4. 22. 44. 77. Quod LY NcΚ E R. d. l. n. 228. eXtendit etiam ad homicidam, qui conviciis ipfurn excipientem in continenti prosternit. Quod tamen judex ex persona injuriantis, injuriati, ipsiusque injuriae formula, casu obveniente dijudicabit. Quid enim v. c. videtur, si pastor pastorem ob suodcunque convicium mox ad internecionem percussisset, vulneras let y Paucis: verbis injuriosis laesus non potest allegare: eine Noth-welire, cum nulla periculosa invasio adsit. Potest tamen, pro atrocitate injuriae & contumeliae, occisoris excusatio aliunde peti v. c. quod non e dolo proprie dicto, sed ex impetu, e furore quodam Occiderit, adeoque extraordinariae tantum locus sit. adde CZ IT IO. 67.
526쪽
ARTI C. CXLIII. 1 On differt a projectis. NOTAE AD ARTI C. CXLIIL
Qtii pri ballo g. I. Probandam esse vidimus ab allegante necessa-
527쪽
riam desentionem. Sed quid si testes desinit Respon
det Caesar, quod tunc recurrendum ad conjecturas 'I' ' varias 'a a personae statu 'a, morali, naturali, item a luco pugnae, '4 vulneribus ' S a parte utraque inflictis, armis utrinque gestis, factis utriusque partis ante occisionem, nec non a gestis utriusque partis '7 post conflictum, item a spe commodi e morte occisi aci occisorem, aut vice versa ab hujus fato ad illum pervenientis, ' 8
desum taS. - vi Neb aliter in rebus iam fieri potest, quam ut istas, si ipsi non fuimus presentes, nec easdem ex aliis, qui viderint, di 'cere possumus, e circumstantiis, quae nobis cognitae sunt, conjecturando pro possibili eruamus. A que hoc labore praecipue occupabantur veterum judices, nec diffitendum est, quod vivida ostentio nexus circumis stantiarum , plus verosimilitudinis & fidei operetur in mentibus 'hominum, quam nuda & cruda dictio multo-
a Diximus varias, nec enim numerus iniri potest, sed huc referendum est, quicquid ulla ratione jacttatae necessariae defensioni fidem conciliare, vel eam tanquam tal- sam impugnare potest. a Dicitur in textu: der gute und bose Stand jeder Per - nen. Quod cum ita generaliter effertur, tam ad corporis robur, & infirmitatem sive morbis contractam, sive naturaliter v. c. sexui sequiori inhaerentem, quam ad animi virtutes atque vitia, textum in versione applicuimus. Nec enim negari potest, quin haec Omnia judicem aliquatenus instruant, quid judicare debeat de allegata neces1aria de- sentione occisoris. Praecipue quidem ratione status mois ratis, vitia naturalia animi huc pertinent, quod occisor sit persona crudeliis, audax pugnax &c. cum ejusmodi aD sectus facile irritent ad tacdem perpetrandam: attamen improbitas quoque in genere gottiose, ruchlose Lebens- Arto item vita vagabunda, surtis &sceleribus sustentata, . Pp p den
Quae eonte adiurae hue pertineant. Quomodo personae sta
528쪽
denegatio honoris debiti v. e. parentibus, vel ipsi persona occisae, pariter aliquod indicium faciunt: in terminis vid.
o--ati φο De loco iussiectio instituitur, ut constet, an occisor s Ioel ei reum- ' cile commoaeque potuerit discedere ad locum alium seis stantia, curum. Immo interdum locus etiam indicium sacere potest primae insultationis, v. c. si quis alium ad domum suam fortuito venientem occidat, & quod primo fuerit invasus, alleget, sane regulariter probabile non videtur, aliquem rixam pugnamque facile inchoaturum in domo aliena, cum sciat, quemlibet paulisper animosum, omni molimune adhibito, se in suis sedibus ut gallus se in suo fimo defendere. Idem dicendum, si homicidium factum riua proces spectantibus occisoris amicis vel asseclis, vel saeulitiuus. eum vuInes u. c. si in occisore leves percussiones, aut levia vulne-hus, mutuis in apparent, in occiso autem gravissimae laesiones, ma-
λήνη ν gnaque vulnera conspiciuntur, vel quoque, si occisus sit ictu hombardae, nec tamen ipse habuerit hombardam, aut sciopeti genus. Ut proinde non defensionem in casu oblato, sed primam offensionem arguat ipsum occisionis
si Paritatem armorum quidem nemo sapientiorum JCt rum requirit, negari tamen nequit, si arma occisi nullo modo conferri possint armis occisoris, quod tune non levis proci unatio oriatur, occisorem esse auctorem conflictUS. et v. c. Quod occisor post taedem aufugerit, salvum comductum oblatum acceptare noluerit, in fuga nova facianora commiserit. Item, quod ante taedem alterius h stis fuerit, minas sparserit, arma conquisiverit, Drimus e convivio abierit, occisum alicubi expectasse sulpectus sit &c. Interim videndum simul, annon haec talia omnia,
de quibus hactenus, magis possint probari contra occisum, cujus pariter dicta lactaque hic oblemari jubentur. Meretur nis jungi supr. est. confit. F I C H A R D I, ubi in speciali casu singulas rationes Articuli percurri:
529쪽
' 8 Respectu utriusque partis probe etiam aestimanda est haro momodo
circumstantia, de emolumento vel commodo ex alterius is morte in alterum redundaturo. Imo licet commodum z: ' 'sive quaestus, sive honoris eines Charactere, Oder ciner dicium a spe. Charge aliquatenus appareat, non tamen statim occisor reto G μω usque adeo nefarius, ni vilis ipsius & avarus animus jamih ς aliunde cognitus sit, praesumendus videtur, ut commodi μ 'musa occiderit adversarium. Nam I propter quaestiam, aut spartam alterum occidere, extremus malitiae gradus est. et) Regulariter incertum est, an per caedem alterius h micida quaestum vel spartam sit consecuturus. Itaque,
ut praesumtioni Articuli locus sit, opus mihi videtur, ut alia quaedam accedant m c. vel illud, quod supra Artis. XXV. L essita habetur: ob der Verdachre elae solcheve egene letchisertige Person v. s. in. vel, ut constet v. c. quod Titius Caio ratione certi ossicii, quod uterque ambiebat, praelatus Cajus valde inde lacessitus, item quod ad Titium redierit insigne lucrum, quod Caius jam inlae devoraverati Nec obstat I) quod honores & opes sine illa duo calcaria, quae homines ad facinora sua excitant Minstigant, ut nemo gratis malus esse dicatur, E quod Imperator ita argumentari videatur: eommodum aliquod ad .
Ergo causa oecisonis fuit. Etenim circa I) observandum, quod quidem hominum actiones magnam partem honore & opibus regantur, inde tamen non mox ad homucidia speciatim inserendum sit, quiDpe quae plerumque non quaesiui,.non promotioni, lea irae, vindi , υ nae gloriae, sive honori, non pro dignitate spartae ossicio. que, sed pro fama atque existimatione, accepto, debeantur. 2 Esto cum etiam caedes a Ualde nefariis, opum diis gnitatumque consequendarum Causa , . in partes Voca
hoc tamen non potest conficere regulam generalem. 3 Non refragabor multos esse, qui illis, per quorum mor tem ad opes & dignitates se aspirare posse credunt, arpreceritur illud antiquum: A divus, modo non It vi I. Interim regulariter caute agunt, non adhibent remedia
530쪽
aperte periculosa, ad quae homicidium, de quo hic tractatur, pertinet, sed celat ut plurimum sua furta Venus. Igitur sv occulto veneno, sit denegatione auxilii, denega- i tione medicamentorum simili arte, invidendum e medio tollere possunt, occasionem saepe non omittunt; ait violenta occisione & facinore in publicum sensunt veluti incurrenti vix in hunc usum defunguntur. II. Quod alteram objectionem attinet, repono I) me Imperatorem explicuisse ex ipsoImperatore Articulum Q.nolirum CXLIII. . ex Articulo XXV. supra. Accedi quod et secundum prae- . . sentem Articulum prima & praecipua inspectio esic: debe- at: von gutem oder hosen Stande des Todischlagers, addaturque in fine textus: mit FGHegung ALL ER Umflande. Unde non simpliciter uni circumstantiae inhaerendum, nec quidlibet ex quolibet sine ulla meditatione inferendum. : Imo distinguendum inter praesumtionem aliqualem, &indicium ad Questionem lassiciens. Inter pupiditatem honoris, opum, deliciarum, & vicissim vehemens desii-derium declinandi ignominiam summam, summam egestatem, dolores exquisitos. Unde .in C. Certius praesumitur stuprator occidisse stupratam, cui a manifestatione. stupri ignominia insignis, amissio dignitatis honorificae &. proficuae metuenda; quam V. c. Titius occidisse patruum suum hereditatis opulentae lucrique adipiscendi mula.
Conie'urae Monet ulterius imperator, quod occisoris non .z oh. v. statim quocunque PrieteXtu utenti, ses conjecturas valde dentes. Verosimiles ' Ι pro se & contra occisum alleganti pro- . hantique, circa necessariam defensionem sit credendum. et Ceterum contra rei probationem accusatori salva esse debet reprobatio.
Per verba atri I Die Vermuthung, ut expresse statuitur in textu, mussticuli. gar gute, starche, bestandige Ursach haben. Notat hic Σ I E R I Z, quondam I A S O N LM in L ut vim I . a. etiam dubias levesque' praesumtion 's admisisse, Bo Lo-GNETVM autem non nisi graves i&' hujus doctrinam Imperatorem hic conservasse.