장음표시 사용
631쪽
Neque vero sic onmis disserentia inter furtum primum, secim luna, & tertium tollitur, ut moκ de caussis poenam mitigantibus uicenda probabunt. Ait quod reliqua tria Eplarissi de mitigantia attinet, negari no luit, quin magis autoritati miti Doctorum, trituraeque defensortitia torensi, quam regu- 1 Πx div lis bonae interpretationis debeantur. Nam I) facultas restringenda ad casum, non ad furis virtutem, emendabiliatatem, aut inemendabilitatem, de qua in Artic nostro, referenda videtur. 2) Condonandi facilitas aut dissicultas, assectus humani regulariter intempestivus foet .s est, non rectae rationis ellae s ui es tamen quos citat MARCIR. XVIII. Tandem 3 quod fur ter furatus nondum punitus sit, calliditatem & artes suris magis arguit, quam ut genuinum poenam mitigandi fundamentum constituat. Licet in furto primo secundoque talia attendantur, &nos ipsi eκ mente aliorum mi. I ad Art. praecia juyra talia huc transtulerimus. Unde quoque multi haec mitigantia, in quaestione de surto tertia vice facto rejiciunt, quibus & ordo Juridicus Halensis accedit vid. praejudicium apud LUDOVICI h. Interim nos eκ illis esse nolumus, qui Contra intentionem Caesaris arg. Art. CL LX. versic. E assigung des Riciaters, casu oblato, omne judicis arbitrium, v. c. si restitutio sponte ante accusationem facta Di Dyr. ad Artis. CLX. I a. not. 3. insu. eX- cludunt. Praecipue nobis non placet illorum rigor, qui tunc etiam surtum tertium, quando priora duo jam per decursuin annorum praescripta sunt, Capitaliter puniunt,
F. furtum, atque hac ratione poenam semel praescriptam vita jurisprudentia, denuo suscitant, & miseris sua beneficia juris, contra aequitatem extorquent, quaesitoque illos jure spoliant. Non autem possumus assentiri BLVMLACH ER o & illis, quos citat h. n. a. ubi resere: Dasi das Hon
632쪽
De non usuraenae aquae xii furto rei te
enim hic tria furta, rebus, locis, tempore, licet modico distincta. Atque ter utique homicida est, qui tres montinum post alterum dolose occidit. Εκ eo quidem BLUM LACHERI & sequacium opinioni, species accedit, quod ejusmodi fures non satis accurate dici queant: mehrere υπ- Uumbite Dιebe. Nec enim mala illorum fama, tam brevi temporis spatio inter illorum furta intercedente, dispergi potuit. Ego tamen circa dicta nihil muto, & extraordinaria ejusmodi furum malitia, mihi tractum temporis aliqualem, qui alias furta distinguere debet, abunde compensasse videtur. Tanilcm illud non praetereundum est, uod quidam inter surtum magnum & parvum Ueluti meia via incedere, & non res minimas, nec tamen quinque ducatos valentes, sed res alicujus momenti in trino furto, Pro poena capitali infligenda requirant. consenT H E O D. P. I p. n.IT. Enimvero si hoc admitteretur, daretur occasio in infinitum de quanto furtorum disputandi& arbitrandi. Unde melius est quanto quinque ducatorum tanqUam certo inhaerere, in tam ardua capitalique
' 3 Poena aquae non est in usu. De Bavaria vir Male Ord. in . In Palatinatu alternative quidem pronunciatur: mit dem Schwerit, oder wasier. Sed nec ibi poena aquae usu obtinere videtur IB. XLIIL oriae trini. palat. In Comitatu Tyrolenti adhuc oriri prov. q. L. VIII. frequentatur. In provinciis autem juris Saxonici foeminae pariter, ut mares suspenduntur. 4 Dicitur fur ter suratus: ein Uerlaumhdter Dieb Sed quaeritur an omne surtum iris. met 8 De jure civili amrmatur L. cf. defurt. l. δ. C. ex quib. c f. infam. Sed quoad furtum rei minimae dissentit LYN cx E R . detis D CXXIII.
u ante eum WESEN B. tit. desuri. n. X. Dorum rationes
nobis potiores sunt, quam nuda& cruda generalia verba textu tam juris Romani quippe quae interpretanda exsequitate. Accedit, quod Imperator noster ingenere, in quodlibet furtum non animadvertat infamia, sed tantum tertia
633쪽
tia vice furem dicat: cinen veris inibileten Dich. Imo serti poenam in genere aestimat non eκ saeto solo, sed eκ damni quantitate. Ut proinde de aliis furtis illorumque infamia, & poenae in illa stitutae genere demum , v. c. an fur ad numellas positus, sultigetur &c. sit judicandum. Neque facile aliter ientiet, qui gravitatem poenae infamiae vel eκ ipsius infamiae natura & eneelii, vel certe ex CARPE. fu, 9 . η- 73. qu. U. S. n. I religiose perpendet aestanabitque. Nec analogiae juris Germanici tam faciles circa poenam infamiae judices este convenit.
g. 2. Quaeritur autem an & quatenus aestimentur An Afurta jam punita. Tractat hoc quaesitum ΤΗΕΟDΟ-- ires, R I cv s binis locisp. I 47. dein p. I sq. IAIS. ibi dicit,quod potentur fur- rori quid aestimentur respectu praeteriti, eum poena delicti is j lv Punita. melsoluta pareat liberationem, aestimentur tamen, repectu aggravationispoenae furti novi nondum puniti. Hic vero: uo Uurtorum jam ultorum ratio adhuc habeatur in poevasurii novi, quoad resteration Vincurrigibilitatem, quam inserunt, sed ad computandam remum ablatarum quant,
ratem. eamque in furto novo su plendam, nihil confree furta praecedentia jam punita, nec se ob magnitudinem parva noviter instigenda, aesimaripo se, imo potius pro non covimissis haberi.
634쪽
Orden, tinter dem Rockdem Volgiem Paar neue Schu-he mit genominen. Rationem habuim has tot furtorum,& incorrigibilitatis & decrevimus, ob tot furta non minima, accedentemque malitiam inemendabilem, poenam suspendii. Licet non satis probatos valor quinque aureorum esset. Nam licet propter omisia eκ projecto de Anno Isai. verba der Diebstahi sey gross oder Heiu, in iurio tertio non sit regulariter deveniendum ad poenam patibuli: versa hamur tamen hic in casu oppido lingulari, ubi non ten sed tredecies inquisita furata, inemendabilitatem consessa, his punita, semel vincula ruperat, aliquando ad surta iacienda tectum adscenderat, & teli genus : einen Κlumphammer in loco reliquerat; ut proinde opinabile esset, cum praecipue quantitas furtorum, attentis simul furtis punitis, furtum magnum longe superaret vel impunita plane ad minima spectarent, ex mente Ca-- roli nostri mitius pronunciari non posse. Ceterum, si praeter reiterationem frequentiorem nihil adsit, quod su tum aggravet, tutius est operas publicas perpetuaS decem
An rudis ct β. 3. Tandem circa infamiam; de qua in M. notiriando se . ad L Ι quamlur: an judex famam aliquando rese .. . pom V Iare possit Quod affirmat HARPREcBT β. 4..is.si u si furtum modi m. ita enim famam reservasse Anno 1687. hoetho fabrili qui WetZIariae porcum a stulerat, Tu hingenses. Parcendum quippe esse inprimis famae opificum, vid. quos in terminiS citat HERN
635쪽
ersennen. ARTI C. CLXIII. Oncordat cum projectis. NOTAE AD ARTI C. CLXIII.
Generalis hic continetur observatio criminalis, Quid si sudiquod nempe pinna in delictis, adeoque etiam in furtis , commensuranda sit e circumstantia facinoriS atrO- tiae aggracissima.
Nach der meisten Beschwerung dicitur in textu: Goη- Qxiis sensus L ER: PRO GRAVAMINE MAJORI, REMus minus' dῖν recte: CONDIGNAM AVDACIAE DELICTO, nee me Tisten flealius EIERIE: POTISsIMAM CIRCUM ST ANTIAM Ohwe M. transtulerunt. Nos magis secuti sumus contextum & reddidimus, ATROCIssIMAM. Ita quoque exponere jubet regula juris criminalis preiua major absorbet minorem. Unde si quis furtum parvum & aliud magnum, simplex &aliud qualificatum commisit, pUnitUr ut magni, aut qua-lificati reus Item Titius his surtum commisit, scd ultima vice arma gestavit, punitur non ut in Aitit L ID. sed ut in Artis. Is. Ulterius Imperator loquitur quidem tantum de speciebus in praecedentibus recensitis, per verba: so in den vomeseraten Articulia gemel det: attamen si plane nova aggravans Circumstantia, Vel noviam atrocius f Cinus cum iurio concurreret, V. c. Titius furatus est & si- Eeee 3 mul, Disilired by Gorale
636쪽
1nul oceittit, Titius furtum commisit, & laesi aedibus simul ignem subjecit, pariter non ut fur suspenditur, sed
ut latro, ut incendiarius, rota contunditur, vel vivus comburitur. Inter aggravantia recte refert ordin. crini. p
latin. tit. XLVI. Ner siet, in Feuers-Noth ais e in Freundstellet, und unter den Schein das Feuer Σu loschen, lilii-ger V elle in sol cher Noth stiehlet. In terris regiis cxtat de furto occasione incendii commisso edictum singulare, quod integrum recitabimus ad calcem.
Norico leguntur: der obgemel deten Leth - oderG E L D - Strasse gemass. Et licet in impresso mulctae mentio amplius hic non fiat, cum tamen conclusio amticuli, imo res ipsa poenam arbitrariam suadeat, nulla revera correctio hic subest; licet OMIss Io quaedam, scit. der Geld-Strasse negari nequeat. In eo tamen non satis cohaeret Articulus impressus, quod in fine verbis:
637쪽
an Gut, Leth oder Leben, mulctam iterum commemoret & quidem in ea specie, ubi non simplex, sed magnum aut qualificatum furtum commissiun, adeoque justior de pcena pecuniaria dubitandi ratio adest, quam in ea, ubi mentio mulita expressa in Norico erat. Unde
non omnis OMISSIO verborum in Projectis contentorum, correctionem SOLA inseri, verum circum stantia:& rationeS ejusdem examinandae sint, ut in Artis. praeced.
Ratione aetatis ' I tenendum, quod fur nondum pu- De suris aeta-bertatem 'a egressus, arbitrarie tantum coercendus sit. xv PVbς ς Aliquando tamen propter circumstantias furtum aggra vantes e consilio prudentum tali mandum est, an non
forte malitia suppleat aetatem, ut vel capitali locus esse possit 'o vel corporis afflictioni. ' s
i Ratio aetatis in omni crimine haberi soleti Excipitur Ju quo deli species tui. I . ad So. Silan. ubi ivire ad pedes Domini io pub ea cubans non prodidit Domini sicarium. Puuiuntur. a Quae XIV. annis hic definitur. Fur infans autem pla- De ise in-nu non punitur, sed ab honestis Virgis castigatur, ne furia se itς iitis assuescat. i 's In dicta l. I . ad Sta. Stan. dicitur, quod in nullo plane impubertas crimine pueri impuberes veniam mercantur. Interiin Veni ut cum & puerilis malilla non certo firmoque judicio nitatur, ς μ ' sed multum impetus, vanitatisque regulariter admixtum habeat, merito extra atrocissana crimina, impuberis vitae membrisque parcetur. Arg. LIOR. de R.jur. THEODOR. . . III . MATTH. Fas. II. Sed sola minorennitas, licet Minorenni a. iacile liberet a poena suspendii, non tamen liberat furem non 'iisi ex a poena gladii. Nec Imperator minori in hoc Arlit, suh-ς-μβη venit, sed diserte tantum impuberum meminit, atque pro omni disputatione de aetate tollenda,ccrtos annos XIV.
638쪽
Crineiliatio I. 37. de minor. cum l. t 6.ν. . de surt.
quando eap taliter puniri possit. eum
Maximi l. l. adeonsilium doctorum lata.
ctis Τ de minor. Agnoseunt tamen &hic aliquod judicis
arbitrium CARPE. F. CXLII. circ. . BER LICH. P. V. cons XLIV. u. 37. TIR A RU EL L. c. VII. de caro. mitiganae parn. BLUM LACHER. in sv. h. t. Hic speciatim hoc judicis arbitrium tuetur ex IIcl. g. 3. desuri. in qua lege tamen MINORENNITATIs non fit mentio, sed AETAT I s, quae de impubertate intelligi potest, ne committatur cum l. 37. de min. & antea dictis, quod sola minorennitas a poena mortis non ablolvat, ni aliquid sit, quod judicem
4 Dicitur in textu: dast Ohne sondere Ursache ein impubes nichi am Lebeia gestrasset werden soli. Quaeritur
ergo quaenam illa P A C V L I A R I s Causa sit. CARPE OU. qu. LXXXII. n. seqv. Commemorat hic magnitudinem, violentiam, atque rei te rationem furti. His enim accedentibus, furem mox puberem, malitiosumque suspendi posse n. ar. abipraejud. Sed violentiam armorumque impetum in impuberem nequidem cadere animadvertit CLAsEN. h. Concedit tamen in fine, aliquando impuberem suspendio puniri posse, si malitia insignis cum aliis circumstantiis concurrat. Sane quod aliquando magnitudo damni, reiteratio, calliditas, inemendabilitas, b infine vitae lapsis ructa ultimo supplicio causam in hac specie praebere nossint, negari nequit, cum ipse Caesar ita statuat; in dubio tamen in tam lubrico Casu, judeκ magis inclinabit ad poenam extraordinariam. REMvS &gIE RI E. provocant hic ad ΗvNDII Baiyerifra Samni- Buta sub Rubr. nauselreyn p. DK. Cumque hic liber non in omnium manibus versetur, subjiciemus casum: Georg comes se. de Machselrain dieser Wolinete An. 49O.etu Augspum innerhalb hellicen CretatZes-Thor,hat heinweib, aber das Podagra hefflig; ward vota seiner eigenen Gelialten einer Dieren, item ein Magdiein bey 33. Diad einen Buben hey Iet. Jahren, ermo det, seine Baar-scham und sein Silber-Geschirr vota threepi Underi, docti die Thater danait in der Fluchi begrinen , alle drey gericlitet, Disjtjgoo by Cooste
639쪽
os eme so bole Morathat war. Alswurden si e den ita Jan. Isos. avsgesti liri, die Dieren und Magdiein lebendi g crgraben, dem Buben das Haupt ahgeschlagen. Ita Chron. Au spurgense cit. H V N D. Quod Caesare Dira adhibito consilio conceptum decretum, in simili specie judeκ omnino quoad ultimum supplicium imitari potest. Fluitque ex eo regula: impuberes ex Causa aliquando ultimo, supplicio puniri posse. ue Dicitur in textu: obgem clitelen Leibes-Strassen gem Iss. Quae Supra autem adductae sunt: Atashaven init Ruthen Art. impuberum CLVIlI. Aufilechung der Augen, Abhauung der bland φRi raQi lilia' Art. CLIX. Sed an praxis moderna admittet, & quidem V contra miserum impuberem, ejusmodi suppliciorum portenta, quibus perpellis vita ipsis supplicium, mors inlatium 3 Sane vix est, Ut tam immane jus obtineat. Cui bono enim alias ergastula publica , quam ad emendationem horum petulantium juvenculorum P vid. s i- M o M. P. II. disp. VIII. g. Τ. Imo & de tarphedae usu in praesenti casu dubito, nee enim Articulus noster rationes aetatum immutare potest. Alias de poena : des Handa h-diauens, sormula pronunciandi est: Mit Abhauung einer
640쪽
Oncordat cum projectis. NOTAE AD ARTI C. CLXV.
Quot speeie l. I. Circa ablationeS rerum ex hereditate iacente dentur here' occurrunt specie , totidemque diversa jura. I Sidit 'i' ς pi δ' is abstulit rem quandam, qui non est heres, casus
'μ ' pertinet ad Tit. F. de expil. heredit. ' I Pinna hujus delicti tanquam extraordinarii, de jure civili non est definita, sed modo lenior, modo acerbior infligenda cum jus hic in facto positum. Potest tamen hoc jure extendi ad corporis cruciatum. 'I An, & quod hactenus exposui. . . mus, ultimum suspendii supplicium in iis speciebus, de quibus Artie. CLlX. CLXll φ Quod videtur affirmandum.' 3 Add. F ABER. in C. IX. 19. 3. qui itidem dissimguit, ut nos in h. I. a. distinximus.' 1 Furtum sit de jure communi possessori L. as.ss. de uuta
lacentis hereditatis non est possessori ergo nec surtum L. a. si I. h. t. Imo ante aditam hereditatem, res hereditarias plene nullius dicit CAIVS I. I. g. r. de R. D. quo sup-
liosito; longus adhuc exulat ratio & definitio furti, in
pecie certae rei eκ hereditate jacente ablatae. Quamvis V L P I A N. d. l. a. h. re*ectu criminis expilationis, non
distinguat inter aditam & non aditam hereditatem, sed utroque casu auferentem, rem hereditatis nondum pos- . sessae, D siligod by Corale