Codex rerum in Pedemontano Senatu aliisque supremis patriæ curiis judicatarum a sacerdote j.u. doctore Thoma Mauritio Rhicheri privatis lucubrationibus in gratiam eorum qui forensibus studiis vacant collectus. Tomus 1. 4.

발행: 1784년

분량: 451페이지

출처: archive.org

분류: 상속법

151쪽

Cogici lib. II. th. XLV.

vicem vulgarit et substituti. tacite quidem intelliguntur etiam substituti pupillariter , si omnes impuberes sint, ut pupillaris suistitutio in omnibus

locum habere possit: sed si alii quidem sint pupilli , alii vero pupillarem

aetatem excesserint, ita ut pupillariter

amplius ipsis substitui nequeat ne eadem substitutionis formula diversos est ectus pariat; videlicet in puberibus

vulgarem tantummodo substitutionem contineat, in impuberibu1 . vero tum pupillarem, tum vulgarem; adeoque nueadem res , prout fert vulgatum axi inma pragmaticorum, diverso iure censeatur sue , placuit solam vulgarem admitti substitu ponem 4 6). Quare,

ut voluntatis quaestio tollatur, si pater velit, ut pubes frater non tantum per vulgarem , sed per pupillarem quoque lubstitutionem succedat, utrumque substitutionis casum exprimere debet in pupillo ), alioquin in eum

tantummodo casum substitutio facta intelligitur, quo utrique heredum sub sti tuere potuit 8); atque idear obtinet , quotiescuinque altera ex personis , quibus simul substituitur , pupillatis substitutionis capax non est , puta si filius Iegitimus . & naturalis invicem substituit 'proponantur ἔ cum in filio naturali pupillaris substitutio locum habere non possit, ut pol equi in patris potestate constitutus non est Defin. I.), neque in filio legitimo a testatore volita praesumitur s93. i) D. L. Quamvis placuerιι 4. c d. hoe titi de impiab ribus , O alιis subsistit. 6. 1 f.

si in L. Si chirographum a . f. de

sὶ L. Iam hoc jure 4. S. Sed F a

ter a. f. hoe titi de vulgar. , O .uis

nii I73 . refer. D. Blavet in caussa Tana contra Deroi post. num. 9.

7ὶ D. L. Iam hoc jure 4. s. 2 , in med. st. de vulgari , O pupillar. substituta 8ὶ D. L. Hereditatem a. , L. Quam

vis placuerit ε. eod. hoc tit. de impinber. , O aliis substitur. 9ὶ L. Lucιus T. tius 4s. in princip. f. hoc tit. de vulgar. , O pupillar. Iab- Itituti

DEFINITIO IR

Sublitatio compendiosa facta a pagano verbis communibus Ilio impabe i , smater superses non sit, durante pae. piliari male directa es , deinceps autem fideicommUsaria. Ium quaeritur . utrum substitutio

compendiosa facta verbis communibus filio impuberi a pagano pupili

rem in se eontineat; puta testator ita cavit: filius. meus heres eo eo autem quandocumque De liberιs deeedente , Titius heres esto, non tantum fidei comismillatia sit , sed etiam direm pupillaris ; decedente filio in pupillari aetate.

distinguendum est, an pupilli mater adhuc superstes sit , an. fato functa . Si mater superstes non sit , substitutionem hanc compendiosam , durante pupillari aetate, directam pupillarem esse, deinde vero fideicommissariam iudicate solet, Thesauro teste , Senatus Pedemontanus sirin Atque consentit Senatus Sabaudus sa); nisi forte substitutio restricta sit ad bona testa. toris is); quia verba generalia. & indefinita utramque substitutionem coni.

152쪽

De impuberum , O aliis substitutionibus, seu Oe.

prehendere apta sunt. Atque quaestio haec hodie , subjicit Thesaurus, frequentius resolvitur ex communi notariorum praxi , qui solent in sub stiluti Ombus apponere clausulam illam salutarem vulgariter, pπιllarιter , O

nec immer. to , dubitari potuit , an verba sponte a not2rio adiecta , neque iubente , neque for tallis vim verborum intelligento testatore, ejus voluntati

demonstrandae inserviant. Neque interest , quod substitutio compendiosa impuberi facta sit sub conditione, si sine liberis moriatur; vel quod plures sint substituti, quorum posteriores post

primum vocati sint ordine successivo per verba, quae tractum temporis successivum habere videantur, atque apta

sint fideicommissum comprehendere: puta si testator substituerit impuberi filio fratrem , & post fratris mortem ipsius liberos sis); quia in dubio ea semper capienda interpretatio est, ut substitutio directa judicetur potius , quam obliqua 6 , favore videlicet substituti, quem directa minus gravat: cum aditione semel facta eva. nescat ). Neque ad fideicommissa. . riam flecti debet substitutio haec prointer adjectam conditionem , si impubes sine liberis moriatur, vel quia poli fratrem substituti sint iplius liberi , etenim sine liberis mori is etiam diei potest, qui liberos habere nequit: si aut intestatus vocatur, cui condendi testamenti facultas non competit l8ὶ, Quamquam nec impossibile est , ut liberos gignat, qui pubertati proximus est is) ; praeterquamquod verba haec suppositive potius , & demonstrative, quam conditionaliter , & dispo-stive, tamquam expressio ejus, quod tacite inest, accipienda sunt : iuccesisva autem filiorum post fratrem substitutio exitum habere potust, si frater vivo pupillo decedat, neque enim ex plurium graduum vocatione substitutio directa statim transit in fideicommissariam tro). 891ὶ Thesaur. Deris. OO num. 3. 3 , Decf. s. junii I 6 3. refer. D. neccaraa in caussa utrinq. Martini. Domini tamen re bene discussa , Decisy novembras r 61s refer. D. Delaude in Oufa Petrana confra Nepotem in

IT. aprilis I73 o. refer. D. Cariatore

pro teritis possessoribus , O eatissam ha bentibus a quondam Franeiso Glle Oc.

per lol.

tes Pro arbitrio heredum gradus facere, Prin. institui.de νώlgar. subsitus. I. II .

153쪽

DEFINITIO V. Quid s mater supersit a Substitutio ex

pressa pupillat is Iure regio subintelligitur quoad ι Cectus in omnibus ea. Fbus . in quibus ex jure Romanoarili tacitia.

Di Teilior solutu haec quaestio est ,

cum mater adhuc vivit de impuberis successionem consequi potest: atquet tes diversae sant tu hac quaestione sententiae ; quidam putant , compen diosam hanc substitutionem omni tempore fideico inmissariam esse , nunquamvrro directam pupillarem ; ita ut , decedente filio in pupillari aetate ,

marcr censeatur rogata de restituenda hereditate defuncti impuberis

substitutis; sed simul leg timam, dei rebellianicam detrahere possit i l.

Placet aliis contraria omnino se latentia, cxilliinantibus , compendii sim lianc substitutionem directam pupillarem essu intra tempora impuberis aetatis , deinceps vero fidei coirtinissariam ; adeoque matrem a denuchi pupilli su et aerepellunt. Alii postremo luediam quanda in viam amplectuntor: videlicui, aequitate potius , quam ratione iuris in ncta propter quaestionis ainbigu:tatem, matri legitimam tr. buunt , prout .n reciproca substitutiona, non vero trebullianicam saὶ ; ut ita tum stibili tutis consulatur, quatenus trebc Lianicae detractio prohibetur, & limul matii portio luctuosae hereditatis concedatur . perinde ac si substitutio fideicommiliaria uiset , -tque rogata mater de restituenda hereditate illis , quos testator substituit . Sententiam lianc olim amplexus est . Senatu; M-baudus sin, atque etiam luteidam ΡΟ-deinontanus si )r quae sane non jure scripto, sed aequitate sustinetur ; nam inspecta iurix ratione mater etiam a legitima excludenda esset ἔ etenim omnes fatentur , per substitutionem pupillarem expressam excludi matrem non a successione tantuar , sed etiam

ab ipsa legitima, prout docet Papi . nianus , rat Onem su bi iciem , quod potius testamentum patris, quam filii est ue): dc quamquam vis hac noa tribuatur pupillati tacitae , quae sub

expressa vulgari continetur, coinpetn-diosa tamen , non laetite , sed expressu continet pupillarem; quid enim iu- terest , si veru in amamus , ut lu:n scrip serit pater: decedenta sito in pupillari aetate , vel pol eam ITtius heres elia , an compendio verborum usas sit , at-ue filio quandoctimque morienti Nituerit 3 Si autem quaeratur , quo pacto aequitas cum iure stipto cor cilietur , cum scripto aρerto juri aequitas antela renda non su 6ὶ , respondemus, ita ratiocinari pragmaticos. Cum lex , quae matrum a luctuosa filii hereditate omnino repellit, ne con cessa quidem legitima , par quan1dura sit, naturali pietati, & sert: siis et am tum patris , tum filii voluntati contraria , 'admitti non debet , nisi ubi nominatim, Se aperte lata est in. Porro da expressa iantum pupillari substitutione ieripis est lex , ut matrem ab inosticioli testamenti querela excludat , adeoque ab ipsa legitima 83. Quare , etiam ii eadem videatur ratio pupillaris tacitae substitutionis. quae sub expressa vulgari continetur, non idem tamen effectus ei tribui debet is . Non immoramur in diluendis iuris textibus , quos obiiciunt secua.dae opinio is patroni , ut proboni, substitutionem hanc tempore pupili ris aetatis directam pupillarem esse; cum sponte fateamur , si icto iuri non omnino consentaneam ess a sententiam vostratu, sed defendi aequitate, quae

154쪽

De impuberum, O adiis substitutionibus ; seu sc. ινι

suadere videtur , ut matri luctuosa filii hereditas concedatur, ne duplici maerore limul alliciatur, atque lugere debeat tum defunctum filium , tum Iegitimam deperditam sto ; atque ita

aflictio addatur a filicto contra natu. talis pietatis regulas. Haec ex interpretum. N pragmaticorum placito tractata taut: sed, cum iure nostro expressi pupillatis substitutio utique

quoad est ctus adiecta in te jgatur in omnibus casibus, in quibus ex iure communi adest tacita , si superstites

sol filii, aut eorum descendentes , non secus ac viduitatis conditio tacite inest ili se istionibus ulti inae volunt iis , quae mulierum favorem respiciunt i ιὶ, compendiosa autem substitutio tacite commeat pupillarem , ut omnes fatentur , coni. luens videtur , per gompendiosam substitutionem ab omni succussionis emolumento, atque ab ipsa Iegitima matrem excludi , quoties assunt tibi , eorumque descendentes si ij.

ii in L. Si ei, qui a. s. xlι. β. de

D. Honorato in caussa utrinq. Torrino , Deris in ianuar. s. refer. D. Bal- taliono in eausa fratr. de Fousa contra de Moliuertis in M., ubi confirmata fuit prior sententia , qua matri legiti. mam aditidicaverat , atque Senatores in id propendebanι, ut trebellianicam qu que haberet mater, quatenus substitutio

hae sit omni tempore fideicommifaria;

sed in hoc articulo revisio petita non fuit, Senat. Me Io febru. I 678 in ea DBlamona contra fratr. de Ardiu vis, ubi , quia ex eoniecturis apparebat , reis statorem de directa pupillari non sensisse , data emarai tum legitima, tiam

rebellian ea: alias tamen Senatus ceras in

suit , matrem ex compendiosa sub βιαι. ιιone ab ipsa legitima repelti , D. Deci f. 3 janu. a 643, refer. D. Becearia , ineatis utrinqu. Ma tini O d. s. Domini tamen re bene discussa.

ino iosum testamentum dicit, quia fater ei hoe feeιt L. Papinianus s. g.

Sed nee impuberis 3 F. de inoscios.

O a quia . manumis liber. non fiunt

ρὶ argum. L. Quod vero I . cum

Substitutio tacita pupillaris an eontinea. tur sub expressa vulgati odio matris .

qua superses sι il n ea quaestione, utrum pupillaris

substitutio sub vulgari contineatur odiomatris , quae superstes est . non vina est omnium seu tentia. Si mater datast pupillo coheres a marito , Iustinianus, veterum dubietato explosa , sanis civit, ut matri impuberis hereditas tribui debeat, excluso 'substituto , qui in vulgari tantum casu vocatus fuerat i): cum e uim testator substantiae suae partem uxori reliquit, multo magis ,

155쪽

Codie. lib. II. iit. XLV.

stite animadvertit Imperator, credendus est voluisse, ut luctuosa filii hereditas ad matrem perveniat sa). Iustinianus utique speciem fingit de testatore, qui posthumum suum insti.

tuit, si nasceretur, eoque minime nato , alium substituit: quod si natus uetit, & impubes decesserit, nullam in hoc casu tactam substitutionem vult odio matris , cui luctuosam filii sue- cessionem defert; quamquam , si mater ante pupillum vita fumua sit, tacitam pupillarem substitutionem admittit t3 . Sed eodem savore digna est mater,

si V e post humus, sive ὀlius jam natus

institutus proponatur , eique datus su stitutus ; adeoque idem jus in utroquo. casu vigere debet ): atque idem

favore matris, cui maritas Iegatum reliquutit, ferendum videtur eue iudicium; licet enim Iustinianus tantum agat de matre pupilli coherede . subiecta ratio aeque convenit matri ,

cui maritus legatum reliquit; si enim, ait Imperator , suae subsantiae partem

uxori dereliquit, multo magis O ω- Euosam hereditatem ad madrem vocite

nulli nili praesumpta voluntate defunctimariti, qui non creditur , excludere voluisse ab hereditate filii uxorem, quam bonorum tuorum participem esse voluit: neque odio matris luctuosam

filii hereditatem postulantis tam stricta interpretatio fieri debet ; ut ei sola prosit institutio , cum malitus atque per legatum , ac per instituti nem benevolentiae specimen praebeat; neque minus dilecta videri potest uxot marito; quia naturalem patvrnae pietatis ordinem prae oculis habens fialium suum heredem instituit, uxori solum legatum reliquit. Gravior disti eis Itas est in casu, quo neque heres instituta sit mater cum filio, neque tigato honorata: deest enim voluntatis conjectora ex mariti in uxorem liberalitate desumpta. Sunt, qui distinguunt , utrum substitutus imp beris ejusdem testatoris filius sit, de pupilli frater, an extraneus quilibet rex traneum utique repellunt , fel filium ad substitutionem admittunt , quia verosimile non sit, mulierem a testatore praelatam fuisse filio . quae ne quo coheres, neque legataria est i 6 j xat quo argumentantur a contrario sensu ex responso Pauli, ajeatis, reciprocam substitutionem inter filium legitimum impuberem , de filium naturalem non prodesse substituto filio naturali , si legitimus in pupillari aetate decedat, sed hereditatem ab intestato matri deberi, quia subiti tutio pu-pi .laris i a persona sit. i naturalis locum habere non potest , videlicet ob defectum potestatis ). Ergo, inquiunt. si altet quoque filias legitimus fuisset, atque ideo substitutionis pupillaris copax , mater ab hereditate fui siet ex is

elusa. Alii indistincte sentiunt , nullam pupillarem tacitam substitutionem in vulgari expressa contineri, quoties pupilli matur saperest i atque ex ipsa rum legum sanctionibus argumentantur etenim , inquiunt , leges in successio. intestata matri filium non anteponunt; sed aequo iure matrem , & fratres admittunt 83: cur ergo praesum Liar tustator . contra legum dispositionein voluisse in casu substitutionis neutiquam inpressis filium praeferre matri; cum ininio in dubio quisque potius legibus se su accommodare judicandus sit N. Quamquam argumen

ta haec non leve pondus habent, receptum tamen in foro est, ut mater

per tacitam sabstitutionem pupillarem non secus ac per compendiosa ui ab omni successione , atque ipsa legitima excludatur favore filiorum , qui test tori magis des lecti praesum uatur viro .

156쪽

De impuberum , O aliis subsitutionibus, seu Oe. a13

Atque inde colligit Faber, matremuoque a substitvio extraneo excludi, primo gradu substitutus sit filius , secundo vero gradu extraneus si r); qui ex persona niti consequetur , quod ex propria persona habere non pose

Qio) Lb. eod. hoe tit. de impuber. , O aliis Iubstitui. lib. 6. tit. s. d. definit. II., Decis 23. anu i r 679. refer. V. Gabuti in ea la soror. de Fanchis contra Massinam Fancham dictarum sororum novercam , p v. sis. iii Fab. d. desnit. II. num. O seqq. in eo . , O definit. 2 3.

DEFINITIO VII.

Fidisieommissum ruiprocum inter plures heredes ι ιtutos non indueitur . ni substitutio facta sis ultimo morienti , O ια tota hereditate , vel in tota ce ta re; nisi aIiud ex eo ectaris ap

ra eas.

Iuamquam fidei comissum recipro cum inter plures coheredes regulariter non inducitur . nisi duo co currant I nempe I. Substitutio tacta sit ultimo morienti. 2. Eadem substitutio facta sit in tota hereditate; vel iatota certa re , quam testator forte legaverit, seu praelegaverit si quia, cum voluntas testaturis aliter exitum sortiri non possit; ut eadem conser vetur , dispositio ad fidelaommissum necessario flecti debet: ex conjecturis tamen aliud interdum admitti potest i): maxime favore descendentium, pro quibus, quantum licet, interpretatio facienda est t3ὶ e puta si testator , quamvis non ultimo moriunt i , in omnibus tamen bonis substituens, prohibuerit omnem alienationem, & detractio aem. ut ita in easu purifieati fidei commii si

restitutio possit integra fieri Ut qui

enim vult consequens, nece issario viat

αὶ Fab. eod. de fideicommis d. δε-

157쪽

diitione si . i. . L. ulti coae s major facius alι enotionem sacram sine decreto ratam haltierit is. 74-)DEFINITIO VIII. fit titio pupillaris expressa matrem

excludit a legitima.

Jum pater pupillariter impuberi fi

lio suo substituens ipse pro h lio testa. mentum facere visus sit Papiniano si , sive intelligatur pater de re sua potius , quam filii disponere; ipse autem uxori suae neque legitimam relinquere teneatur, sponte sequitur matrem per expressam pupillarem substitutionem non a succeinone tantum ,

sed ab ipsa quoque legitima excludi

Q 2ὶ: atque jure nostro etiam per pupillarem tacitam; cum expressa haec substitutio tacite subintelligatur , quod pertinet ad ejus effectus, in omnibus

casibus , in quibus tacita inest jure Romano s33. i) L. Papinianus 8. g. Sed nee impuberis s. g. de inclyte. testamenι. s. a in D. L. 8. f. s. Thesauri L cif

r 679. refer. D. Gahati in caussa sorortim de Anchis contra Massonam Faniaram earum novercam , S. Primo quia favore. Reg. constitur. lib. F. tit. I. f. 18.

DEFINITIO IX.

Suffittitus pupillaris habet benefeium Iustimonea Gnstitutionis ad obtinendam bonorum postusoncm.1'upillati substituto non sucus ac cuilibet heredi teliaulentario competit beneficium Jultinianeae sansitio uis ti): videlicet , ut jure petat mitti in posses.sionem bonorum hereditariorum , exinclusis aliis sΦ1ὶ; subit: tutus enim vere heres testamentarius usi l3ὶ : immo in pupilli hered.tate non secundus, sed primus heres eii, cum impuberi potius, quam patri, substitutus pupillatis succedat si in Qua hubetur in L. ult. eod. de edιa D. Adraan. tollend. 6. 33. ibi in Decis 2 s. august. I 679. refD. Gaburi ιn caussa de Anchis contra Novercam in prancip., Brunneman in cod. ad La tιt. num. II. 3 L. Sciendum est To. de Verborissenseat. , L. Iulianus 42. in princip. sil. de aequirend. hereditat. lay. a.)

ὶ L. Sed si plures io. F. Flio imis puberi 1 , O F. Ad substitutos s. f. hoc tit. de vulgari, O pupillar. βι- stitution. si 8. 6. I, princιρ. infit. Eoetu. de pupιllar. Iubbitur. a. i 6 DEFINITIO X. Substitutio pupillaris vim habet, liere non nascatur ille , qui primo gradu substitutus fuit, nisi duplicem Iubsi-

tutionem restator Ordinaverit.

Substitutio pupillaris non ideo cor ruit, quod non nascatur ille, qui primo loco substitutus fuit ; puta si fingamus , a patro impubuti silio subiti-

158쪽

De impuberum, O aliis substitutionibus , G c. 1 II

tas esse filias, atque, his decedentibus, Titium, etiam non natis filiabus, i itius ad substitutionem admit. titur sisei in; nam in substitutione qumque pupillari viget iuris regula, ex qua subibitu tus substituto intelligitur subiti tutus instituto si . Exceptio admittenda esset, si testator duplicem substitutionem pupillarem ordinasset , alteram filio, alteram filiae , uti filiae, non uti jam filio substitutae i hoe quippe casu Titius filiae utique here. ditatem consequitur , quamvis haec nata non sit s33, non vero filii, cui nec per mediam filiae per naui est substitutus si j. Qiὶ Arxum L. Iam hec iure 4. f. hoc tit. de vulgar. , O pupιlliar. Iubstitui. s et 8. 6. ὶ , Deri . i. junii

TITULUS XLVI.

De substitutione exemplari .

DEFINITIO I.

Substitutio exemplaris vires non habet , nisi conpet de amentia duplici

tempore, nimirum eondiu testametui , O mortis.

Cum substitutio exemplaris mente- captis , & furiolis liberis potissimum fiat si) , amentia autem res facti sit,

praeter consuetum naturae ordinem cou

t ingens, sponte sequitur, ad vim hujusee substitutionis inprimis requiri , ut constet de amentia, duplici tempore , videlicet conditi testamenti, ut vires habere incipiat, atque tempore, quo filius moritur , ut etactum habere possit tis 1 in ; namque res facti non praesumitur, sed argumentis , vel indiciis sunt demonstrandae s 3ὶ . si in L. mmanitatis s. eod. hoc fit. cod. de impuber. , O aliis Dbstitutionib.

159쪽

Codie. lib. II. tit. XLVI.

DEFINITIO II.

Amentia satis non probatur , ut vires habeat exemplaris substitiatio, ex assertione patrιs . Quare aeque ex communi, de verosimili sententia sussicit assertio patris, ut filius amens habeatur, indeque liceat ei exemplariter substituere sil i , quem admodum animadvertimus, cum de

curatore dando quaestio est sa) ; tum quia de re gravissimi momenti agitur , videlicet de auferenda potestate tellandi ι quae publica lege conceditur ; tum quia suspecta esse potest patris fides, ut perperam sibi adierat substituendi licentiam ι tum denique ,

quia, data etiam amentia , eo te in Pore, quo pater testamentum condit, atque substituit. non necessario consequitur, filium in eodem mentis statu usque ad supremum vitae spiritum perseverasse , quod tamen Omni no necessarium est desinit. praeced.). Atque proniores esse debent iudices, ut quemlibet sanae mentis habeant , nisi aliud edoeteatur . ita ut potius credatur testibus , qui de mentis integritate deponunt , quam ceteris . qui fatuitatem asserunt I cum D mo vitio corporis insectuli praesuuia tur 3 quippe quod praetor consiletum

naturae ordinem contingit I uo vel maxime, quod fatentur omn . exemplariter substitui illis tantum liberis posse , qui vere fatui sunt ;.non qui hebete, & tardo ingenio laborant cum enim liis testamenti iactio non denegetur , prout alibi demonstravi. mus in , cessat humanitatis ratio , quae Iustinianum movit , ut parentibus substituendi facultatem tribue

refer. D. Demorra , O d. loco.

3ὶ Argum. L. Nec codicillos s. eod. de eodicillis s 6. 3 6. V. supra lib. II. sit. XL. quil

flament. Deer. de . II. 1ὶ D. L. Humanitatis s. eod. hac titi de impuber. , O atius subpιιation. 6. 26.

DEFINITIO III.

Substitutus amenti datas consequitur omnia ejus bona , undequaque pr

fecta , s unus tantum paren3 Iubia stituerit . Quid si tum Pater , tum

mater, quisque in Prorriιs bonis, amenti

in quaeritur, an substitutus exemplaris amenti datus consequatur ominnia omnino amentis bona , undequa inque prosecta, an ea tantum , quae a

patre, vel a matre si in substituente ad ipsum pervenerunt , distinguere Oportet; ulrum pater solus , vel mater sola amenti filio substituerit: an uterque simul Si substitutus amenti filio a solo patre , vel a sola matre datus sit, una niuiis fere eli omnium sententia , huic acquiri bona unive sa , quae mentecaptus decedens relinquit, unde quaque profecta sint i ); ita enim suadent tum generales juris civilis regulae, quae non sinunt , ut paganus partim testatus, partim intes latus decedat si i atque etiam speciales hujusce subiti tutionis indoles ad exemplum subiti tutionis pupillaris

inductae t 3 , quam ad omnia popilli

bona extendi, nemo est, qui neget. Disticultas ergo est in eo casu , quo pater simul , & mater amenti lilia

160쪽

Dι subsituriona exemplari.

emancipato substituerint , atque diis

versa a personas ad ejus succeruonem vocaverint , cum enim ad singulos substitutos omnia mentecapti bona perinvenire nequeant, dubitatur de modo.

quo fieri debeat bonorum diviso . Quidam existimant, potiorem esse caussam substituti a patre dati; ita ut a substitutionis beaeficio excludi debeat

substitutus maternus , quia in patre non naturaIia tantum, sed etiam civilia jura concurrant ; nimirum tum naturalis affectio, tum patria potestas

is a cum in matre sola pietas locum habeat s 6 . Sed alii rectius defendunt , in hoc substitutorum concursu ita faciendam esse bonorum mente-

capti filii distributionem , ut substitus a patre bona paterna consequatur; materna vero perveniant ad tu, stitutum a matre datum , cum enim

Iusti manus hanc substituendi facultatem matri non secus ac patri, humanitatis ratione motus , indulserit s7ὶ , nulla apparet ratio , cur mater, bona sua amenti filio relinquens , prohibeatur , ne rebus suis legem dicat , quam malit 8ὶ ; adeoque , cur spreta matris substitutione, quam leges probant syὶ , omni successionis emotu .

mento fruatur substitutus a patre n minatus. Nec movent contra sententiam obiecta, quod enim aiunt de patriae potestatis jure , ut probent

substitutum datum a patre praeserendum esse substituto a matre dato , nullam omnino vim habet in hoc argumento, quod humanitatis ratione, non patriae potestatis jure regitur , quemadmodum aperte profitetur Iustinianus; qui ideo matrem , & maternos ascendentes patri , & paternis ascendentibus exaequavit tio . Majorem utique vim habere videtur , quod ex juris axiomate, seu potius ex R

manarum legum subtilitate obiiciunt. semel admina sententia hac, futurum esse, ut quis cum duobus testamentis

decedat sit et sed responderi potest .

duo haec testamenta unius vice fungi, respectu ipsius amentis , cujus voluntas partim a patre, partim a matre suppletur ; non quidem ex iuris severitate, sed humanitatis ratione, qua

exemplaris substitutio nititur tra). Neque , etiamsi fictio haec , qua duo

testamenta unius vice fungi dicimus . obtinere non posset, idcirco in contrariam sententiam abeundum esset ;sicut enim humanitas suasit Iustinia no i 3 , ut recederet a regula juris. quae alterum pro altero tellari non

patitur, nisi impubes sit ille . pro

quo alter testatur ιέ; ita, eadem regula posthabita, aequi talis contemplaistione dici posset, non repugnare, qu minus amens filius cum duobus testa, mentis decedat.

qua humanitate nititur , non patria potestate , permittitur ascendentibus tum paternis , tum maternis cujuscumque gradus, non vero miraneis, L. Rama. nitatis s. eod. hoc tit. de impuber. , O

SEARCH

MENU NAVIGATION