장음표시 사용
181쪽
3ὶ Argam. L. Vbi est verborum 2I ,
L. cum in telamento 24. F. de rebus
Notarii singularis consuetudo , nou coinmunis ceterorum inspicienda est, cumdu iratur , an quoedam solemnitates adhibita sim , nec ne .
Cum dubitatio emergit , au quae dam solemnitates in testamento adhibitae fuerint, atque res et ex indieiis adjudicanda, an nempe solemnia fuerint adhibita, necne; dubitatur, inquam, quia praetermissae apparent cautula quaedam passim a notariis servari solitae, inspiciendus non est mos,& agendi ratio aliorum notariorum ,
qui diligentiores sunt ; sed ejusdein notarii , qui testamentum subscripsit 1 ; ita ut si in ceteris actibus, quo-ii .m vis in dubium non revocatur, eadem occurrant menda sutique actus subitani iani minime laedentia 4 ex his perperam inferretur ad omissionem .solemnitatum , quae ad testamenti formana pertinent Φχὶ: ex trito axiomate
validiutina est praesumtio, quae deducitur a solitis 3 . . a) Argum. I. Item , s fundi p. g. Instrumenti autem 7. f. de usus clu
4 1ὶ D. Decis 27. Ianuarii i s s.
refer. D. Buqano in caussa Arnutii de Meditis contra fratres de In vitiatis , f.
3ὶ L. Quod si nolit 3 i. f. Quia
DEFINITIO XVIII. Testamenti deperditi series potes probari
per duos testes, dummodo conpet de Osu fortuito , O duo saltem testes, qui te mentum subseri r um, referant,
Dissicilis est quaestio , utrum , &quibus modis probari pol si testamen. latiae dii politionis ratio , si testamentum casu fortuito , puta incendio . a in illa ui sit. Quidquid autem diversi diversa senti aut , placuit olim Pede- montano Senatui , testamenti serietaper duos testes probari posse sub duplici conditione. i. Ut testes deponant de casu sortuito , vel saltem aliunde de eo certo constet. a. Ut duo saltem testes, qui praesentes suerint testamento, refcrant, quod in cocontinetur si in . In primis requiritur, ut ex testium dictis, vel certo aliunda conli et de casu fortuito , ex quo deperditum asseritur testamentum: hancent in . conditionem expresse requirit Iustini amis , agens de solutione probanda ex scriptura , quae fortuito casu, incendii, naufragii, vel alterius infortunii peremta dis a tu a); ne alioquin admittatur, ut aiunt pragmatici, praesumtum de prRsumto, atque veritas in re gravis Iimi momenti , ad cujus probationem leges tot solemnia praescripserunt, solis praesumtionibus judicetur; quod a recta ratione alie num .est 3ὶ . Probato casu fortuito , ipsa quoque testamenti series ex duorum testium dictis probari permittitur ). Unius qiidem dumtaxat testis mentionem facit Iuttinianus, cum de modo probandae solutionis agit s1ὶ :verum ex communi omnium sententia, Imperator testem commemorat,
182쪽
179Tes amenta quemadmodum ordinentur Oc.
non ut significet unum sussicere, conintra gem rates juris regulas , sed ut demonstret, solutionem , cujus instru-na virium casu deperditum fuerit, te- istium dictis recte probari. Hinc censuit Senatus, nullam adhibendam esse fidem testamento , cujus priores tabulae . non aderant, α tantum post notarii mortem fuerat insinuatum: m xime quia aderant fallitatis quaedam signa i nec e Iies de testa in ento concludenter deponebant so .
s ) A gum. Auth. Si quis in ali suo
post L. 7. cod. de edendo a. r. ), cujus auctoritate passitas utiamur Pragmatici .
Exemplum testamenti probat in anti. quis, ιmmo etiam scriptura .ι Ormis, dummodo conset tepamentiam condi-
um leviores' probationes passim Iccipiantur in illis, qua: dissicilis sunt probationis si); quae autem longe distant temporis spatio, plerumque bscura fiat ; S tempcrum progressu multa pereant , idcireo ii quaestio iit de testamento, quod a diuturno tum pore conditum asseratur , ii inplex exemplum, imulo scriptura into imis te tamenti probare potest, dummodo aliqua concurrant adminicula, ex. quibus ejus veritas adstruatur, atque constet illud factum fuisse Φι). iὶ L. Non omnes s. S. Si quis a barbaris s. f. de re militari s 9. 16. s Φαὶ Decis. is. maii i7ao ref D.
Bricheanteau in caussa Marchion. Burgi de Solariis eontra Marchion. Missetd' Aix , j. unc videmus, num. 28, d. Atiis. Si quιs in aliquo pos L. 7. cod. de edend. a. I.
DEFINITIO XX. Quid si matrix scriptura dissentiat ab
Dii se ullas eis, cui potius scripturaeae lubenda sit fides , si matrix seriptura, seu , ut aiunt, minuta dissen- at a testamenti exemplo , quod in archivio insinuationis servat ut , videlicet ceterata in illa , ad extensum in hoc enarreatur. Priori quidam putant majorem inessu vim , tamquam subro.ptionis vitio minus obnoxiam ; quia tamen eommodius , adeoque diligentius conscribitur exemplum , huic potius in dubio fides aes hibenda videtur. Hinc , cum Senatui proposita fitisset quaestio de teli amento , quod in printocollo tantum subscriptum apparebata duobus tellibus , nee facta esset menti O, cur ceteri non subscripsissent; clausula autem fideleoni missi ad extensum posita non erat in protocollo, utique vero in exemplo insinuationis; Senatus pro fideicommisso proauacia
183쪽
Clausula reservativa in testamento apponi potest, atque valent Huo ιιιOnes inde facta. A rclua est, quae in utramque partem a pragmaticis, non secus ac ab interpretibus disputatur quaestio, utrum licita sit clausula reservativa, ut ajuut, seu utrum postit tellator, in ic stamento rite, & secundum leges condito subiicere clausulam, qua sibi reservet facultatem addendi , vel detrahendi
illis, quae jam disposita sunt, vel legata relinquendi; ita ut rata habeantur , quae deinceps in privata scriptura statuerit, perinde ac si solemni testamento inserta essent. Sunt, qui generatim putant, hujusmodi dispositiones reiiciendas esse , quia fallaces o. mnino stiit; atque fraudibus obnoxiae impiorum hominum , qui manum testa totis imitari,& fingere possunt. Addunt , testatorum praecipue interesse ,
ne, hujusmodi privatis scripturis semel admissis, facile subvertantur ip
ruin voIuntates: quemadmodum rein
scripsit Imperator Trajanus de testanaen to militis, de quo plene non constet si . Excipiunt tantummodo legata quaedam tenuia in pios usus; aut ex commiseratione hoc modo data si in; quia in his naturalis potius aequitas,
quam juris subtilitas spectanda lit: nec
grave malum immineat, etiani si prae . t et testatoris mentem legata haec sorte solvantur. Sententia haec aequitatem
quandam utique pro se habet, atque fortassis optandum , ut publica auctoritate firmetur: sed aliena videtur a generalibus iuris regulis, quae ab aequitate non disientium . eo excepto , quod pertinet ad mutationem eorum,
quae solemni testamento uisposita sunt,
atque ideo contra eam pronunei vitSenatus Φ3ὶ, nec immerito; neque enim ab interpretum arbitrio pendet majoris aequitatis si cie , reprobare, quod leges non respuunt. Inprimis generalibus juris regulis licet testatori, in tei tamento sibi reservare facultatem quaedam adjiciendi , seu legata relinquendi , aut Clarius Explicandi, quae subobscure in testamento disposta
sunt, cum ipsa heredis institutio, quae caput es , atque basis testamenti ,
fieri possit per relationem ad privat. inscripturam ; quia nihil .implius leges requirunt , quam ut de licrudis persona certo constet sc): si autem valet heredis institutio extra testamentum demoustrata : multo magis rata debet
esse huiusmodi voluntas in legatis .
quae minoris momenti sunt. Hinc relinqui posse legata , relatione habita
ad aliquam scripturam testamento minime insertam, apud veteres receptum
fuisse, auctor est Paulus 6). Praeterea ex sententia iureconsultorum potest
testator explanare ea , quae in testamento obscurius dicta sunt, corrigere,
seu declarare . quod scriptum est, si
forte erraverit in nomine, praenomine , vel cognomine s7ὶ: adiicere quoque notam legato, vel sua voce, velliteris, vel summam , vel nomen Iegatarii , quod non scripserat , vel nummorum qualitatem s1. Cur ergo non licebit tellatori, sibi reservare ta- cultatem priori dispositioni, quae testamento continetur, adjiciendi, cum haec fere liceant , etiamsi hujusce rein servationis mentionem non fecerit . Praeterquamquod scriptura , qua testator dei neeps aliquid statuit praeter id, quod testamento continetur , ipsus testamenti veluti pars est sy) : & proinde ex ipso testamento valet tro . Metuendae utique sunt fraudes , de insidiae impiorum hominum alienis su
184쪽
Testamenta quemadmodum ordinentur Oe. I 8 a
stantiis inhiantium: sed &hisce fraudibus obviam facile ire potest testator apposita scripturae, qua hae dispositiones continentur , singulari aliqua nota , atque eam diligenter custoliendo. Quamquam non dubium , quominus cautius, & tutius se gerat tellator, qui additiones , & obscuriorum verborum explanationes duorum tuitium fide firmati curat; ut ita non iusidiis tantum, sed litibus quoque aditus omnis praecludatur: a iiDC sup ruit a voluntas faciliorem , & feliciorem exitum habeat . Ab hoc tamen arburio excipiendam dicimus immutationem eorum, quae testamento legitime condito
disposita sunt; perpetua enim est iuris regula , unumquodque eodem modo distolvi debere , quo fuit colligatum ii): atque ideo scripsit Ulpiatius, o-mma ex integro facienda esse, si quid post factum testam ea tum mutare velit testator si χ)- i) g. r. in fin. institui. de militar. telament. 2. I l . 1ὶ Get. in pandea. hoe sit. qui testamen. sacer. lib. 28. ait. I. Nun. 29.
ne, O advocat. Sinei contra Principissas a Sabaudia, g. Supersua erat, in princip. decision. in s. Ante heredis institutionem 3 4. inlittit. de legat. a. io . 13 L Quoties voleas 9. 6. Si quis nomen S. F. de heredib. instituend. sis sin.
6ὶ L. Si ita sex fero 38. in fae
s de condit. , O demonstrat. F. I . τὶ L. Heredes palam 2 r. f. I. in prine . F. hoc ιit. , qui resument. D-
8ὶ D. L. ai. f. r. verse. Sed si
ρὶ L. Si quis ira 36 , L. Asse toto
de reg. jur. e L. Omnia Ioci . L. Fere quibuscumque modis Is 3. f. eod. tit.
iii Si quid post factum isamentum
muta/i Haeuiι, Omnia ex integro facienda junt, D. L. Heredes palam a I. g. i. in princi . f. hoc tis. quι testament. Deer. 13. I .
Te mentum nuncupativum quo disserata script ο ὶ An I)raptura etiam olim necessaria fuerιι apud nos ad vim testamenti nuncupativi λΙ'taeter seriptum testamentum aliud
est, quod nuncupativum appellatur;
quia testator palatu viva voce suam voluntatem uno contextu declarat ,
videlicet tum heredum institutionem . tum legata , si quae relinquere velit, coram testibus septem idoneis, rogatis, atque in conspectit testatoris politis , usque ad supremam contestationem i); etenim solemnitates Omnes, quae in scripto testamento desiderantur, ad nuncupati vi quoque formam necessariae sunt, illis exceptis, quae pertinent adtestatoris , & testiuin subscriptionem r); cum in hoc nuncupatio vietes scripaturae gerat s3 . Quamquam hoc testamenti genus ex eo potissimum commendatur, quod breviore temporis spatio confici potest, cum seriptum testamentum non nis longiore mora compleatur , quam vis morbi aliquando non permittit. Apud plerasque tamen gentes usu receptum est. vel legibus municipat. bus inductum, ut testamenta omnia a notatio scribi debeant. atque a testibus subscribi , ne ex te-
185쪽
stium morte, vel absentia contingat, ut amplius certo sciri nequeat , quod testator cavit in t adeoque . scriptura potius ad probationem , quam ad solemnitatem pertinui; quamquam apud nos ex scripturae Omi Ilione nullum fit testau enlum. An vero olim ante Regias sanctiones ιcriptura ad vim testamuntinuncupati vi necessaria esset , anceps quae itio est; certissimum tamen est, te instamenti seriem in desectum testiuin , por scripturam probari non potuisse, nisi haec vivente testatore facta appareret
mum. Ordinans. a. Io . . 1 in L. Hac consulta Frana 2I. f. Per nuncupationem a. eod. hoc tit. de testament. , O quemadmod. testament. ordinent.
His in Decis. ir. januarii I 677. reinfer. D. Gabuti in caussa De Seghinis , O Ferteriis in princip. , V. Eι conclusA2νocat. Generalis 6. Ieptembris r 763. in eausa Rossi contra Miaratorem . Osen:entiam senatus 21. februarii I 769. rejer. D. Ga νυ Io V. Bores. tit. delle P Qve pag. 46. F. Otire a cio.
Testamentum nuncupativum non valet,
nisi testator coram septem testibus ν luntatem suam voce declaret. . estator ergo, qui per nuncupationem disponere constituit, palam ex-rrimero debet, quid de rebus sitis poli mortem suam fieri , elit Qi ;ita Ri non quidem ab omnibus iustibua audiatur, si sorte plures sint , quam leges praeseribunt, ses a tellibus sep . tem; luci it enim solemnem num rumexaudire st). 4 i) L. Heredes palam 2 I. in primcip. ff. hod est . quι te tame etI. sacer. 18. I.ὶ , Decis '. masi 176O. refer. D. Selarandi ιn ea visa fratr., O soror. Seiolotti contra soror. Carmagnoia niam. 9 , ιε , O 17. sa) D. L. a r. in priycip. 3. hoc eis. qui testamenti facere.
Valere potest testamentum iura scripti.
quamvis repator dixe/ it, se per nuncupationem testari νelle.
Cum heredis publica nuncupatio adsormam nuncupati vi testamenti nuce Diaria sit, ea praetermissa , nullius m menti est tes t amentum e proinde si testator propria manu scripserit, at tua subscripserit testaineatum, teitibus et lain adhibitis; tum declaraverit, se velle , ut ea seriptura valcal iure te stamenti nuncupativi; voluntatem vero suam non uisi ad futuram memoriam scriptis demandasti; non' tamen hereisdem , ceteraque ad testamentum per liuentia palam nuncupaverit, tostamen tum hoc neque nuncupati vi iure sustineri poterit ; quia deest . solemnis torma, neque jure scripti ; quia testator in scriptis testati noluit i) ; actus
vero agentium ex trito apud pragmaticos axiomate. ultra ipsorum lateationem operari nequeunt a). Neque placuit Saba udo Senatui testamentum in line si ecie probare, quamvis testator clausulam adlecisset, ut si eo juro testamentum non valeret , defunde Ictur omni alio meliori jure , quo valere posset s); tum quia cla ulula tu defectum utique solemnitatum si p-pleat , non autem voluntatis ; crim
186쪽
Testamenta quemadmodum ordinentur Oc. 183
no n possit operari ultra id, quod testator voluit; tum quia ex communi
testatorum voluntate memorata clausula ad minus solemnes voluntatis species refertur . non ad solemnes . Sed haec ita se habeat , si apertissime constet de voluntate testatoris ; alio. quin , eum in dubio nemo praesumtur id genus testandi elegisse, per quod sua voluntas destruatur , valebit tella mentum iuro nuncupati vi , quamvis testator dixerit , se velle inscriptis testari. & vicissen ; prou lemnitates ad alterutrius testamen ii genus requisitae adhibitae fuerint sil s) . Ab H Fab. eod. hoe sit. de testament.
Gabuti in ea a Murchion. Grimidiri Bolio contra Noveream . S. Vt nuncupativum , ex quo .
αὶ L. Non omnis i s. f. de rebus
ereditis si 2. I. 3ὶ Fab. eos. hoc tit. de testament.
lib. c. tit. s. d. de . 4. alte t. uti. , bet in pande l. hoc tit. qui testament. Deere lib. 18. tit. I. uum. IO. in
medio , d. Deeis 2 o. decembris I 673. refer. D. Gabuti in caussa Marchion. Grimidi de Folio contra Noveream ,
6 At quia justitia , d. Decis 27. maii
jug. R etsi contra conjug. de Authier, 3. Non mietus inconsulto , Decis. 29. avsii a 3 s. refer. D. Grondona in ea la utranqtie ἀe capellanis , 3. Licet
Nuneupationis implicitae testamentum va. lere reatus defenditur, atque apud nos receptum est.
Quaestio est ab interpretibus , dc
pragmaticis in drversas partes instituta . utrum valeat testamen tu iununcupativum , quo testator proprio ore heredem non nominet , sed relatione habita ad aliquain scripturam , aiens , se instituere heredum eum , qui in determinata quadam scriptura nominatur; quod testa inentum nuncupationis implicita vocant , ut dii linguatur ab altero, quo tollator explicito declarat heredis personam , a que Cetera , quae ad postremam suam voluntatem pertinent , dc nuncupatio explicita nominatur. Consentiunt uti-quc omnes, relationem hanc recte fieri in testamento scripto ; atque valere institutionem heredis, etiamsi illius persona in testamento explicite demonstrata non fuerit , sed tantum per relationem ad aliam scriptura in testamento commemoratam I puta
ad codicillos si in; quia, ut scite rati cinatur Papinianus, hereditas utique codicillis dari non potest, sed in hac
specie data videtur ex testamento sa); quatenus in eo fit mentio codicili tum , qui heredis nomen continent sed in testamento nuncupativo neutia
quam permitti , sentiunt aliqui ) ;quia remissio ad aliqua in schedulam ,
seu scripturam vere nuncupatio heredis non sit ; sed illa tantum , quae fit palam , exaudiente solemni testium
numero, viva voce, vel memoriter vel ex scripto pronuvetiatur , aut recitatur; ita ut heredem nuncupar ,& scribere inter se opponantur ). verum contraria sententia aliis plu-
187쪽
ribus magis arridet , atque apud nos jamdudum recepta est , atque firmata de merito ; quid enim interest, utrum qcid certum ut per se, an perte lationem ad aliud , dummodo de voluntate testatoris certo constet Atque, cum valeat institutio , et lainti tu- stator heredis nometa non patefecerit., dummodo indubitabili aliquo signo eum demonstraverit, quod contumeliae caussa adjectum non iit H 6ὶ; cur idem facero non licebit per relationem ad aliam seripturam Heredis nuncupatio viva utique voce facienda est in ; nec de hoc disputamus ; sed quaestio ia eo vertitur ;utrum nuncupatio hae: explicita esse debeat , ita ut a testibus perspicue cognoscatur heredis persona , an sus.ficiat, si testator palam n uuzuper, seu dicat, se heredem instituere eum, cuius nomen in determinata quadam schedula, seu seriptura continetur zatque postremuin defendimus a quia aeque certur fit heres in postumore specie, ae in priore et aduoque cogendus nou est testator, ut heredis non eo , quod consulto, & fortassis ex gravissima caussa ignotum esse interest , omnibus patefaciat. Addi potest argumentum a te iramento seripto ad nuncupativum; quemadmodum enim Iustinianus permittit ei, qui in seriptis testati vult , ut heredis nomen scribat; vcl si scribere nolit , aut non polsit , palam nuncupet is), ita licere debet, in iustamento nuncupativo heredis personam demonstrare, relatione habita . ad schedulia tu . vel scripturam . Neque interest , utrum scriptura jam facta sit , an adhuc fa cienda; tum quia eaedem militant rationes in utroque , adeoque idem ius
statui debet sy, , tum quia leges scripturam adhuc faciendam ex prcile commemoraut si O .
i) L. Si quis ira 36. st de heredib.
f. Per nuncupationem 1. , L. In testamentis 26 cod. hcc iit. de testamenti, O quemadmodum testament. ordinentur Reg. eonstitui. tib. I. iat. 22. P. a. f. r. , Deos I 8. decembris
ment. Dcere , d. L. 21. g. 2. , O L. 26. cos. hoc tit. de testament. , O
Quemadmodum enim cod. hoc tis.
188쪽
Testimema quemadmodum ordinentur Oe. DEFINITIO XXVI.
Testamentum nuneupativum implieitum non valet, nisi certo constet da identitate schedulae , seu feriptura ; Osimul certum sit , nahit prater ν tantatem testatoris in ea scribi ρο-
I Iulo autem schedulae , seu Priva
tae scripturae in testamento relatae fides adhibenda non est, nisi duo concurrant . r. Ut certa sit identitas schedulae, ad quam se refert testator.
a. Atque simul certum sit , nihil in ea scribi potuisse . inscio testatore; lioquin , si dubitatio emergat de alterutro, nullius momenti erat; ne heredis institutio ab alieno, non te ita toris arbitrio pendeat; quod leges omnino
heressib. insituend. g. U.) , d. Decis. δε ιι praeced. I8. decembris l727. in causta Equit. Plos ehi a None refer. D. Baluuino , ε. Nec minus relevat , d. Deris. 1. septembris II o. refer. D. Demorra in caussa utrinque Revelli.,. Verumtamen , quia ex haeresiandi consuetua ne , O sequentib.
DEFINITIO XXVII. An necessaria sit schedula traditio , O
Sed neeessaria non est materialis schedulae traditio sq. i) , aut exaratio rogitus , seu publicarum testimoni lium, praesentibus testibus , ipsoque
nuncupationis momento, cum immo
i in meis. I 6. martii ITIO. refer. D. Briaco in caussa Deearoli Bellat contra Psron, s. Neque etiam illud . post num. 1 F. Bi3 Deeis. 17. maii I 63. refer. D. Va*erga tu eausta conjugum Rosse ui eontra eonjuges de Authier i f. Quapropter, post num. is . , O ali
Testamenta , quae clauo appellantur ad nuncupaιιva nuncupationis impliaeita poιιus referri debent, quam adscripta . An scriptis , an nuncupati vis acincenseri debeant testamenta , quae a testatore, vel ab alio ipsius iussu seripta clausa exhibentur tabelli odii , Atellibus; atque testator limul declarat, hisco tabulis contineri supremam suam uoluntatem I tum notarius iussu te-ltatoris tabulae obsignatae inscribit a parte exteriore , testatoris declarationem , seu professionem : deinde t stes , & notarius subscribunt, quae testamenta clausa , seu obsignata appellantur . quaestio est , in qua non omnes idem sentiunt ; omnes quidem fatentur, testamenta haec probanda esso si et atque apud nos iamdudum recepta sunt Bain, nec non regio iuro
firmata s3ὶ . Quidam ergo seriptis
haec accensent, alii nuncupati vis. Quit et tamenta nuncupativa per relationem
ad aliquam scripturam , seu schedulam fieri posse negant, consequenter de fendunt testamenta clausa, de quibus disputamus, inter seripta recenseri in; cum enim usu pati a recepta sint 3 nec tamen, si ipsis cedimus, ita vim teliamenti nuncupati vi subsistere possint, inde concluduat, scripti indo-
189쪽
lem habere. Verum , cum perspicue demonstratum sit, a Romanae juri pruindentiae principiis aliena non esse te stamenta nuncupati nis implicitae. qua testator is ad schedulam , seu stripturam refert definit. XXV. , de usu sori apud plorasque gentes Pro bata, inter nuncupativa implicitae nu cupationis potius referenda sunt, quam inter scripta sὶ r quamquam non multum interest . quo nomine donentur , si modo de re ipsa constet. a in Vo/r in pandes. hoc iam qui te uanent facera pus. lib. 18. ιit.. l.
Φαὶ Deeis. 11. martii Iss . refer. D. Ciprando in eatissa MibaMι conua Almignaeum, s. Huci non obstantibus. Decis is . junii I739. refer. D. Honorato in caussa Bugellenses Proeou Hii contra maricum a Puteo . in princip. 3ὶ R g. consitat. lib. F. tit. 2 2.
De testimento parentum ingerliber SaDEFINITIO I.
Testamenta paremum inter liberas priamum tenent locum inter ea , quap/i,ilagiata dicuntur: parens autemsνe per nuncupation m , sive yer seriapturam inter liberos d pouere potastasque Iolemniavi.
Quamquam tegulariter in testamen
iis ordinandis , optimo quidem consito, prascriptae sucit Lilemnitat s. tum ut supremae hominum voluntates exitum tutius sorti amor , tum ut via praecludatur fraudibus , quae immodelata auri cupiditato facile imminent , interdum tamen eas remittere consulistius visum fuit. cum saepe aequitas ipsa suadeat, ut a legum severitate pauIlisi per recedatur; ne haee in iniuriam vertatur. Inter haec autem privi lcgiata testameuta primum fere locum tenent testamenta parentum inter liberos . cum in his omnes remitium ur soleis a nitates; atque id unum requiratur, ut de testatoris, vel testatricis voluntate Iegitimo modo constet sis ij. Licet ergo parentibus inter liberos de rebus su is disponere non tantum per lipturam . sed ei iam per nuncupationem ἔ tum quia lus , ceteris , qui
nullo speciali gaudeat privilegio ,
concessum , ut duplici hoc testamentigonere uti possint . parentibus denegari nou debuit , eum quia aperi. cautum est ab Imperatoribus Di te tiauo , & Maximiano . ut patris v luntas adimpleatur, quibuscumque ud
190쪽
De tesamenis parentum inter libaros. I 8 INs fuerit declarata si . Si pater de
rebus suis in t r Iibetos disponere ilatuerat per nuncupationem , fossicit duos luties adhibere , qui de ea isdem facere possint i quemadmodum observatuζ sn testamen os militum s3x quae amplissimo privilegio gaudent , ita ut sola militis Eoluntas inspiciatur, dummodo do ea legitime con
est , ex sola partis confessione probari
rens. lib. 4. quast. 3 Α. num. 4.
Testamenιum scriptum ρatris inter sis ros nullas quoad formam desiderat solemnitaees, sed tantum as probatisnem. Quid si dubitetur , an parens in scriptis . am per Mncupationem resari volueril Cum autem parens per scripturam teliari inter liberos vult, sancivit Justinianus, ut inprimis subscriptione sua
demonstret tempus, quo testamentirincondit: tum propria manu scribat nomina filiorum, partes, in quibus eos dem heredes scribit ; & quidem per
per integras literas, non signis nume- Torum , ut erroris , aut dubitationis occasio omnis praeludatur ti): atque eandem regulam seruati iubet a test lora . qui res sivi gulares, quae in ha- reditate inperiuntur, in toc libaros suos ditide te velit, arat tu rebus certis eos instiuiera , videlicet clare , Sc per uciae omnia demonstrara, ne ullam λIiis coaluationis occalionem relinquat 1 . Hi ac dubitari posuist . utrum sinlemnitates, a Iustimana in strino i stamento parentum inter liberos praescriptae, omnino se reari debeam, foturum alioquin, uι viribus ea reat; a potius ad probationem. ita ut suificiat alio modo voluntata ui tellatoris certam esse. Testatoris sabstriptionem ad vim hujus testamenti noci pertinere receptum passiva ea apod magmatlaos, si modo testa tot id a se seriptum d
xerit , atque duos testes adlaeibuorit 3ὶ; de merito, eam seriptura testa oris non ad solam uitatem desideretur, sed ad probatiociem Defin. praeced. . Atque inde inferunt valere testamen tum hoc , licet testator non dixerit,
sua mui, scriptum fui ta, si avido per duos testes la probetur λὶ ; eadem enim semper favet ratio, nihil in te esse quoad modum probandi, si de re
coultat. Imo valet testamentum patris
inter liberos , quamvis adhibiti non fuerint duo testes; adeoque nulla e trinseca probatione constet, illud propria testatoris manu seriptum fuisse . si modo pater testamentum sua manu scriptum, tabellioni tradiderit ad publicandum ; quia reaestio haec aequi. pialere possit solemnitati adhibendo. rum duorum testium sin. Pertinent
haec adi casum, quo dubitetur, utrum propria testatoris maenu scriptum fuerit testamen tuu , nec, ne. Quos si ce to constat, illud aliena manu , iussu tamen testatoris seriptum suisse , cen set post alios Thesaurus, valere ic in menta parentum inter liberox, quamvis eorum manu neutiquam scripta , A a a