De attritione ex metu Gehennae eiusque cum sacramento poenitentiae sufficientia juxta mentem S. Concilij Tridentini contra dissertationem dogmaticam exim. P. Christiani Lupi et quaestionem quodlibeticam exim. P. Francisci Farvacques ... auctore Maxim

발행: 1667년

분량: 131페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

2쪽

OCCASIO SCRIPTIONIS

LECTOREM.

ANni jam sunt circiter viginti septem, cum occassone

quarumdam dententiarum rursus in lucem emissarum,

quas iam pridem Doctorum onsensus ut alia taceam

sopierat aut extinxerat, gravissime exortae sunt hic &in Galliis inter Theologos concertationes. Inter illas una suit, quam hic tractandam suscepimus, de Attritione ex metu gehennae, quae asserebatur nec esse actus supernaturalis seu ex gratia per Christum, neque ullo modo excludere posse voluntatem peccandi, adeoque nec ad justificationem sussicere accedente Baptismi aut Poenitentiae Sacramento. Verum quia, ut fieri assolet, minores curae pelluntur aut sopiuntur a majoribus ac gravioribus: cum quaedam recens exortae doctrinae capita essent, quibus periculum, imo & exitium jam jam videbatur imminere, ad ea praecipud utriusque partis studium, & acrior concertatio conversa est: refrigescente interim disputationis ardore circa alias quas dam quaemones, quae minoris momenti videbantur, ut de Abtritione, de ignorantia invincibili, &ejusdem generis alias: quae tamen resumptae postmodum fuerunt, praesertim post decisam a legitimo Iuuice circa praecipua dogmata controversiam. Illas acerrimd propugnandas susceperunt, ac oppositas omnium end Catholicorum sententias earumque Auctores calumniis ac insigni maledicentia impetierunt iam pridem in Gallia Montaltius& Nendrochius larvati hostes r horum tamen auctoritate, sat scio, pro sua sententia non utentur Adversarii, si veslibrum ipsum, vel iudicium Episcoporum ac Doctorum P sensium ad examen illius libri deputatorum inspexerint. In Belgio ante quinquennium prodiit solium chartae impresilam. nomine Parochorum Gaudensium,ia quo nituntur Olien'. et dere.

3쪽

0CCASIO SCRIPTIONIS.

dere, Atintionem ex metu gehennae conceptam, sine ullo Delpropter se dilecti motivo, non lassicere adveniam peccatorum cum Sacramento impetrandam , quod scriptum suo calculo approbavit Facultas Theologica Lovaniensis. Verum cum in illo assereretur potius, quam sirmo aliquo aut verosmili argumento firmaretur, nemini ex communis sententiae propugna toribus curae fuit, isti solio quidquam reponere. .

Tandem circa mensem Iulium anni proxime elapsi serὸ s- l

mul in lucem prodierunt duo iustae pro materia molis libelli, quorum alteri titulus est : Dissertatio dogmatica de germano, in avito sensu saηctorum Patrum, universsa semper Ecclesia, ae Sacrosanctis praesertim Tridotina Sunodi, circa christianam contritionem D' Attritionem. Alteri vero sturessirio 2uodlibe- .rica de Attritione Illa Auctore Eximio Patre Christiano Lupo: .

haec Auctore Exim. P. Francisco Farvacques; utroque Sacrae

Theologiae Doctore Oidinis Eremitarum S. Augustini. Ad

praeviam horum opusculoium famam, avide multi illa expectabant, tum ut ex illis discerent, quaenam tandem esct communi .

sententiae ad versentium mens. quam usque ad illud tempus, saltem quoad multa, non habebant satis perspectam, utpote ab Adverseriis non pleno explicatam, &, uti in sententiis malεsundatis fieri solet, diversis diverso modo & non satis constanti ac unanimi sua sensa exprimentibus : tum etiam ut intelligerent, quibus tandem &quam solidis nixi fundamentis, lententiam

apud omnes passim receptissimam tentarenr convssere. Comperi autem tum duos hos Auctores , tum alios passim omnes, qui Attritionem ex metu gehennadi conceptam, tamquam in Sacramento insessicientem ad veniam , rejiciunt, licet alias quasdam rationes diversi diversas asserant, omnes tamen in haec duo praecipua illius sententiae sundamenta unanimiter comstiatire. Alterum petunt ex Concilio Tridentino sess. 6. cap. s. .

ubi ait ' Illumque tamquam omnis iustria fontem diligere incipi- unt. Alterum vero & primarium ex eo , quod metus gehennae, Attritio inde tamquam unico & adaequato motivo concepta,

4쪽

mon possit excludere nimirum positivd voluntatem peccandi: amo volunt ex ipsis aliqui dolorem peccatorum ex metu γ- , n' 'adsit Dei super omnia dilectio propter se, necessario ac inseparabiliter sibi conjunctum habere actum voluntatis peccaminosum; quin ipsum quoque talem dolorcm pcccaminosium esse. VCum autem hoc anno scholastico juxta distributionem materiarum Theologicarum in scholis nostris observari solitam,

tradenda mihi obvenisset materia de Sacramento Poenitentiae,ex--illimavi operaepretium sere, fusiorem solito disputationem instituere de Attritione ex metu gehennae, ut sic plene instructi essent Auditores in tota hac quaeritone, quae hoc tempore apud quoidam hic maximὰ controvertitur, & a duobus S. Theolog: Doctoribus eodem tempore. junctis quasi viribus, impetebatur. Quare iundamenta illorum singula ac rationes, quibus aut suam Istabilire conamur, aut nostram oppugnant sententiam, proposui ac dissolvi, communemque doctrinam stabilivi. Ea quae discistulis tradideram, cum ad aliorum quoque m

nus pervenissent, & hi lecta approbassent: visum fuit iis, ad quosia pro muneris ratione spectat, illa, quae dictavera praelo subjicienda, quo ad plures pervenirent, ut si qui Doctorum praefatorum rationibus, vel ut apud multos usu venit) auctoritate pintius moti, sententiam communem vel ut falsam, vel ut dubiam habere caeperant, hoc tractatu perlecto clare intelligant, quam ro Doris insit argumentis, quae contra illam intorserunt, nihilque omnino ab illis essectum esse contra eam, quam oppugnarunt, ex metu gehennae conceptam Attritionem, huiusque cum Sacramentis Baptismi ac Poenitentiae susscientiam.

Videbor fortasse aliquibus de illa quaestione, an metus gehennae excludere possit voluntatem peccandi, egisse pluribus, quam in re per se nota, omnibusque adeo manifesta opus sit. Necessarium tamen id duxi, quia opposita sententia primarium est partis adversae sundamentum, quod proinde radicitus con-

5쪽

gustini testimoniis. plurium Patrum adduxi testimonia, quo manifestum omnibus fieret, quies hac in parte sit communis ac

unanimis eoi im consensus, reterunt etiam, P praecipuis nonneminem asseruisse, nostram de Attritione sententiam Concilii Tridentini placitis consormem esse , si modo ostendi possetimetum gchennae excludere omnem peccandi voluntatem. .

Id unicum in hoc tractatu specto, ut suus sit veritati locus, ac omnibus constet, quae peccatori ad reconciliationem cum Deo lassiciens sit dispositio ac praeparatio: sussciens, inquam , neque enim quaestionem hic instituimus, quaenam praeparatio majori vsit perfectionis ac meriti apud Dcum certissimum enim apud Omnes est, actum charitatis Dei propter se suamque bonitatem, reliquos omnes long0 antecellere. Uinc, qui aci persectionem nituntur, comparando charitatis servori sommo itudio incumbunt, nectue contenti peccata cx amore Dei detestati, eumdem

'uoque scopum reliquis actionibus praefigunt. Charitatis studium passim inculcant Scriptulae, SS. Patres, & quotquot de Vita spirituali ac perscctione tractarunt. Eamdem, & quidem quam fieri potest persectissimam, in suis passim requirunt Sancti Religionur Fundatores. De illa hanc habet Societas S. P. N.

IGNATII istitutionem pari. 3.Constit. c. l. s. 26. quam Ieserticaque tamquam gemma opusculum suum concludit & constranat Erim. P. Farvacques. 0 res RECTAM habere INTENTI0NEM sud xl, non setam circa vita sua statum, vcrum etiam circa res omnes particulares, id emper in eis Dicerὶ spectantes,m serviant Ilaceant Zυina bonitati PR0PTER SE IPSAM E T'Irolter charitat eis eximia beneficia. quibus pravexit ηoso in , qt im Ob TIMOREM PCENAR M vel SPEM PR in Ret M quamvis hinc etiam juvari aebeant ocrebro ad-'Moneantur ut in omnibus quarant Deum, exuent esse, quώntum scri poten, amore omnium a rur aurum : ut Hum universum in i crum creatorem conferant: Ubi r cto Edvertit P. Parvaeques

in actionibus omnibus includi haud dubi Θ confessionem pecca' tin una. Hinc tamen nemo in ict id esie Abiolutae obligationis,

6쪽

seu de necessitate sacramenti, nisi qui crediderit, nihilo plus a Religiosae vitae sectatoribus eorum Regulas ac Constitutiones requirere , quam quae on Votis fidclibus sunt absoluid necessaria. Optandum prosccto esset, ut, quam a nobis requirit Fundator noster charitatis pers ctionem, ea in fidelibus omnibus reperiretur, ad quam proinde pii ac prudcntes animarum directores tum in concionibus, tum in consessionibus , tum in aliis spiritualibus instructionibus ac Exercitiis provehere alios conamur,& cum fructu conati sunt hactenus.. Verum, ut in omnibus plane is sit charitatis servor , optandum potius est, quam spei andum: neque, licet id impctrari iaci id ab omnibus posset, idcirco ea, quae consilii &persectionis sunt, a veritatis amante confundi deberent cum necessariis. Videamus igitur, qui noster est scopus,

non qnid persectius sit , sed quid requiratur ac sussciat ad gratiam in Sacramento impetrandam. Eo utar ordine ac proponendi ac probandi ratione, quae mihi visa sunt, posse maxime ad claritatem conducere, ut cum quaestio omneS concernat, omnes quoque etiam vix in Theologicis versati, vςritatem conjiciant: quod an assecutus sim, Lector benevolus judicet.

INDEX

7쪽

INDEX

CAPITUM ET PARAGRAPHORUM.

P. I. Proponitur doctrina Tridentini opposita doctrinae Lutheri. pag. I. CAP. II. Quid significetur per vocem Attritio. 3. CAP. III. An timor gehennae solum possit retrahere d peccatis externia. ν CAP. IV. An Attritio ex metu gehennae habeat necessario conjunctum aliquem Ioluntatis actum

peccaminosum. Io

CAP. V. An clari positi timor gehennae qui excIudat

Far.q. Re Donlio ad testimonia D. Avustini. 34 AP. VI. An timor gehennae &. dolor peccati inde conceptus bonus sit & honestus.

conceptus sit supernaturalis. FaGAP. VIII. An attritio concepta ex metu gehennae in acramento Poenitentiae justitico.

Par. I. Primum agumentum.

8쪽

Par. a. Alia evas P. Lupi. 19 'Par. 3. Alterum a umentum. QPar. 4. An in qui nostram sententiam domerint ante Tridentinum. 6s

Par. s. Duo alia argumenta. 7i,

P. IX. Solutio eorum quae proponuntur in Qua stione Quodlibetica: ubi sequentibus novem Paragraphis novem argumenta Patris Farvacques dissolvuntur. 7ψ .Par. I P. Argumenta quinya ex Tridentino conglobata 91

CAP. X. Satistat aliis argumentis, potissimum iis quae a P. Lupo proponuntur in Dissert: dogmat 9

P XI. Quae fuerit mens DD. hujus Academiae de

CA P. XII. Quodnam sit discrimen Attritionem inter

9쪽

R. P. PROUINCIALI sEGo instrascriptus Societatis I E S IJ Praepostus

Provincialis in Provincia Flandr Belgica, potestate ad hoc mihi facta ab Admodum R. Ρ. N. JOANNE PAULO OLivA Praeposito Generali ejusdem Societatis, concedo Gisberto Lintsio Typographo facultatem typis mandandi Tractatum de Attritione ex metu gehenu , ejusque cum Sacramento Paenitentire suscientia cim. a R. P. MAXIMILIANO LE DENT Societatis nostrae Theologo scriptum, & a deputatis ejusdem Societatis Theologis examinatum & approbatum. In quorum λdem has manu mea subscriptas & ossicii viei sigillo munitas dedi Autvevia i1. Fumarii accr.

AEGIDIUS VANDER BE .

CVm Tractatus is Attritione ex metu geheuua, ejusque cum Sacramento paenitentiae susscientia, a R. P. MAXlMILIANO LE DENT e Societate JESUS. Theologiae in Universitate Lovaniensi Prosesibre compositus, doctrinam S. Concilii Tridentini firmissationibus tueatur, &quae in oppositum adseruntur, solide diluat , typis metito mandari posse censeo. Tr die is 8. Teb aris iccr.

10쪽

DE ATTRITIONE

EX MET GEHENNAE EIUSQUE

cum Sacramento paenitentiae sussicientia

CAPUT PRIMUM.

Proponitur do Dina Tridentini opposita docum

gentiam conseri, scire quinam illi sint, & qui eorum erro- .rcs, quos Concilia impetunt, do pro bibunt: operae printium crit ante omnia uno quasi intuitu si celandam exhi- bore doctrinam Luthcri, cique oppositam Tridcntini; ut cx ipsa vcinorum intcr se collatione manis sitim fiat, id a Concilio approbari , quod reprobarat Lutherus a ut dum inde aliquando petemus argi monta, necelle non sit Luthcri vcrba saepius i cretere. a. Lutheriis sermone a. de poenitentia ita habcte Contritio enim cor πτο aripaenitentia interior plici via paratur. Primo per difi JUnem , G2cii nimbritesIazionem Icuctorum , qua qws, ut dicunt, re Citat annos stos in amaritia eanimaesiuae,pon rando peccatorum graestatem , damnum, soraeiarem, multiIudinem, d inde amylonem aeternae Matitudinis, at aeterna damnationis acquisitionem, alia quaepsunt tristitiam O dolorem excitare si e sati,scciendi per bona opera. Haec aurem contritio ast hypotritam. imo masu peccatorem . qica siolum rimore praecept OZosore Lmni id facis. Et tales amnes induae abs et untur communicant m. Et libero de serent remoto praecepto omnis poenari ius is ubi, ce rediterem sibi nou do cere eam vitam praeteritam,quam coguntur Erllicere conseri, ima quo magis Iim ι parva criniore jamni sic conteruntur, eo magis peccor, utuntur suis precaris, qua co-ἷuntur, πηα arerem volunt Oide. EI haec est illa contricio, quam ipsi vocant extra thar ratem non meritoriam, alii Cmant. attritionem proximi distonentem a conrrisionem, φῖς im ipsi opina ita , eham opinionem errorem ego judico. 3. Secundo paratur per intuitum contemplationem fleti Imae justitiae, qua quis inpiathrynlne sterie justitit m iturus in eam a d sis rapietur, in pitque cum Salomonefert amazer apientia, injus su Mituin vi v I rat. Haec sinit vere pueri ca- , rura ηm rejsivae Uss it, hi tint Agni ab retitae. In tequentibus dicit

Aquod

SEARCH

MENU NAVIGATION