장음표시 사용
201쪽
DE PARTICULA αν ut ὁ αν, να γαρ ἄν, de qua re eS libro primo dictim . .
ni aeteris autem Verbi modis coniurIctu in sequitur eamdem regulam, ut Verbo ad quod pertinet subiiciatur ut εἶχον αν, χοιμ αν, ἔχειν αν εχ ξον ἄν. Sed horiam verborum quoniam ea oolutili est, ut Plerumque non sola per se sententiam compleant, sed coniuncta demum cum
aliis vocibus integram notionem conficiant, Perinde est quo loco ponatur αν, dummodo locetur Post unam earum vocum, ex quibus constat illa quae inicienda est noso. vi quod est ειχονα προφασιν, licet etiam sic diei, προ- φασιν αν ειχον, vel προ-οιν ειχον αν, vel εἶχον πρ . φασιν αν, ui apud Dem m. p. 1105 2. εἰ μέν τοίνυν προςεμαρτυρουν προκλησε την διαθήκην ουτοι, λογον ει τιν' ἄν, φευγειν με ἀνοίγειν τό γραμματεῖον Consentaneum es autem, sere post unam ex iis vocibus poni, in quibus maius aliquod momentum est. Ut apud Lycurgum p. I 65. 242. g. 39. Beis. καιτοι κατ' ἐκείνους τους χρονους, ἁ ἄνδρες, τις Ου ἄν τῆν πολινηλέησεν Alalui sic, quam τίς ἀν- - λε σε, quia non
quas misericors non j iit, sed quis immisericors iacere volebat Thucyd. II. II. υκουν χρη, ει TF-δοκουμεν
πληθει ἐπιέναι καὶ ἀοφάλεια πολλὴ ἶναι μη ἄν ἐλθεῖν τοις ἐναντίοις ήμῖν διαμάχης, τουτου ἔπινα ἀφιελέστε-- τι παρεσκευασφιένους χωρεῖν Demosui. p. 295, 8 τις ovi κατέπτυσεν αν σου. Periine autem ad hoc genus vitam γέ quum quidem haec vocula non es simpli- esse copula, sed paullo fortiorem habet min, ut quasi pro affirmatione quadam sic em ius IV. 118. καὶ ανικλου. Ei fortasse Thucyd. VIII 68. de quo loco V. supra lib. III. c. 4. Sed non cadit hoc in ἀλλὰ apud S phoclem A g. 465.
Id enim Propterea sic dici debuiu quia ἀλλ' ἄν elliptice
202쪽
dixi pro ἀλλ' I ἄν ἄλγος, sed eam ellipsin deinde e plei additis κώνοις ἀνήλγουν. Sed inuit aliae quaedam loquendi sermae, in quibus
ἄν videri Ροies extra eam sententiam esse, in qua media Ροm debebat. Quae formae facile expedientur, si cogitaveris, duas sententias per attractionis figuram quam Vocant in unam conivngi. Earum formarum ulla est, quum inquia aliquis dicere volumus, Verha illius asserentes. Plato Hipp. mai. p. 299. A. μανθάνω ν σως φαίq.
Phaedonei ST. A. τλουν ἄν φαίη ὀ λογος ἔτι πιστε la; quod est, ουν ἀπιστεις, φαίη ἄν ὀ λυγος. Qualia non sunt interpulictionibus disiungenda, quibus pervertitur m structio. Exempla vide alia apud He dorsium ad haedonis locum p. 135 qui non debebat Sophoclis Oed. R. 93τ
huc referre, interpuligique iubere πως Ουκ ἀν Esχuλλοι δ'Ἀσως. Hoc enim harbarum foret. Adde vero Demosth. 13 s. hi kukke uis ordinem verborum cum libris quibusdam, sed secus quani usus postulabat, mutavit; 4,
24. I 45 I . et paullo aliter P. 1097 8. τι, -
Eiusdem generis est hoc apud Xenoph. Histi Gr. VI. I, s. Dum καὶ τὰ σωματα καὶ τὴν μεγαλοψυχίαν ρών,
simile aliud exemplum vide apud L et ornum. Vix ulla vero frequentior sema est, quam illa, quod mireris, ignota Porsono, in οἶδ' ἄν εἰ πείσαιμι, quod eston.οιδα εἰ πείσαιμ έν Exemplis quae Elmsteius ad ed. 9II auulit, adde Demosth. p. 441, 21 1423, 3 5. Alia ratio est, quum inSeritur sententiae aliquid, quod proprie non ad eam Pertinet, ut apud Aristoph. Pac. 137. appellatio, ἀλλ' ὁ μέλ' ἄν μοι σιτίων διπλων δει.
203쪽
D DE PARTI cvLAAe, Moisi eodem reserentium .ii, quod in Eccles 218. et libri ei Sindas, rinis τώς - scriptum exhibent: ει τουτο χρηστῶς χεν, --εσώζετο, εἰ μή τι καινον α α περιειργάζετο;
Elmstetit iii addendis ad Acharn. 23. coniiciebat traεoωζε ' ἄν. Id quidem minus metri, quam sensus Caussa Praestat non enim num perdita esset, sed num non
esset salva diei Sed id vide an sic dixerit, εἰ τουτο χρηστάος άν v ἐσώζετο. quod est, τουτο ἀν χρηστῶς ἔχουσα -κ ἐσωζετο mque
modo defendi posset, quod lagebatur apud Andocidem p. n. 150 4 6 meis. θ' ἔνεκα, ω Ἀθηναῖοι, ἀνθρωτίνως περ ἐμου γιγνωσε οντες ἄν εῖντε ἄνδρες
γνωμονέστεροι. ni inibi nunc ex iribus codd. quorum uno ad eum finem iam Schneideres nisus ad Xenoph. devectigal. 6, 2 editum esset ειητε ἄν. Quae ei simplic dixtinus cadunt etiam in iteratum. Itaque vehementer enarit,erferus Act. Μοnac. I. p. 252 quum illud Isocratisi. 5. D. quo supra usi sumus, α τοι ἄλλοις ἁ πραττουσιν ἐπιτιμωης, sic scribi voluit: α τοι αλλοι e, ἄν πραττουσιν , ἄν ἐπιτιμωης. Paullo melius, certe non ab linguae ratione alienum esset,
τοι ἄλλοις ἄν, πραττουσιν ἄν, ἐπιτιμ Sed id
significaret ques caeteris, si facturi sint, em fres. Nunc aulam, duplex ἄν ponendum est, inhaerentia τοὰ λοις ἄν πραπτουσιν ii que quod reliquum est, δετιτι -
μφης, non potest diei ἄν ἐπιτιμ is, quia ἄν in principio positum esses, sed dicendum es ἐπιτιμ η ἄν. Paucade nullisis id exempla docebunt. Demosin. p. 49, 22. ἐτι δἐ το πρῶnι' ἄν ἐξελέγξαι ζητῶν ἐξήτησεν ἄν φιε τον παιδα. 1132, 28 msi ἄν ουν μῆ-ίδως ὀ πατὴρ αυτον
λέοντος ἔγνω ἄν ου λεοντος ἐστιν, ε μῆ ἐωρακει ποτε
204쪽
LIB. IV. CAP. τλέοντα δεον Sed alio addiis vocabulo quod ad illud ve bvii pertineat, praeponere postris verbo parsiculam, μα τοις αλλοις α πράττουσι μεγαλ- αν ἐπιτιμήγ. D m m. p. II59, 14. καίτοι πῶς ἄν εἰ μὴ πεπορισμένον--κοι ἐπηγγέλκειν αυτοις -- αν πέλαβον In eum in enorem, in quem exserus, etiam P sonus, adolescens quidem, inciderat, quum Advers. P. 43. Amsphanis versus apud Athenaeum p. a. F. sic putabat sembendos esse:
Vulgo του γάρ τις ἄλλου προς- ων περ υνεγμα ea codd. non habent περ Vi indoini addenda ad Athenaeivn, ubi quae proposita est coniectura, postrumenta mibi videtur ei, quae in adnotationibus eat allata: του γάρ τις ἄλλου προς - αν ---.
205쪽
244. 326. 383. 430. 447. 506.542.611. 628. 437. 983. Pers. 450. Sept. ad Theb. 344. Suppl. -- 735. Alciphron III. 21. Andocides p. u. Reia. 2L
Aristophanes Ach. 294.1ssi 873.
206쪽
960. 106 192 22. 1861057. 161 196, 20, 1107. 191 204, 241. 183
1131. 2 242. 9, 50 Lys. 1025. 26 260, a. 571098. 26 284, 17. 184Ν 465. 33 293, 12. 631154. 26 353, 22, 701157 3 378. 5. 130 1232. 13 395 14. 31338. 75 467, 28 180 PQ G. 23 492, 21. 158137. 195 525, 15. 1437. 101 19, 91450. 101 554, 1. 701028. 44 569, 27 68 1198 48 747, 13. 1M Plui. 474. 158 749, 2. 186438. 158 776, 3. 181 nam 'ra 133 780, a. 137866. 66 814, 18, 148 1281. 105 849 A. 55Thram. 284. 121 860, 8. 181814. 3T 865, 22 1 8Vesp. 286. 44 901 13. 73919. 106 21, 1. 158 942. 56 1017 21 62. s60. 67 1055. 2. Io1094. 166 1105, 2. MCallimachus h. Dian. 27. 134 1106, 28 27 Clinias ap. Stob. 47 1109. a. 70Cratinus δείτοσι 96 1169. S. MDemosthenes 1225, 21. 181
p. 13, si Besa 195 1229, 22 55 15 4. 42 1352, 27. 18524, 27. 62 1374, 24. 4540 8 62 . 1404 14 Μ 54, 29 6 17. 15966 12. 176 1451 v. si TL 19, 87 1467, 3. 3995, 24, 182 ephantes ap. Stob. 4797, 4. 62 Epicurus epist u. 53, 118 12. 4 M tym M. 471, 6. 35128. 29. 18 Euripides Alc. 53, is
207쪽
Iph. Aul. 488 104 66. 116944. 61 118. a. 1941192 11 157 108 1210. 162 195. 165 1238. 1m V 43, 2Iph. ur. 894. 45 67. D1024. 176 82. 93
208쪽
549. 172403. 8 P. 250. 170 P. 2.292.
209쪽
Lycurgus P. IU, Reish. 166164.
Maximus Tyrius diss. VILL 178 Menander Thrasyleonte
292. E. 164 Hipp. mai. 299. A. 195 Legum I. 647. A.
210쪽
Aiace h554. 110741. 103964. 1085 1089. 1191182. Huυχαιων συλλογιν 107 Antigona 215. 27465. 194604. 158666. 242710. π1025. 1 mElectra 10, 211223. 111771. 13913. 721061. 131505. 59 Oedipo Cotoneo TL ID 188. 138 404 138580. 1141075 1801365. 11446. 96Oedipo Rege 198, M255. 60 325. 27 446. 185834. 11873. 96937. 1951062. 1m 1074. 1251230. 151438. 501515. 132
917. na1075.117 1089. 161329. 112Trachiniis 147. 111251. 114604.1036724