Fragmenta.

211쪽

iunctissi inum suisse; ol,linobat enim etiam mythologino colendae duplex ista, quam do proverbiis et do epigrammatis significavi, ratio, ut alias sabulae ex poetarum, maXime ex epicorum carminibus haurientino essent; quo perlinet Apollodori bibliotheen, tota illa ex opicis opicorumque interpretibus derivata: nlino ex iis, quae passim et Per Singulas rPgiones oro hominum vel per perlegetus locorum et sacerdotes tradebantur, deducerentur; quo faciunt ii, do quibus modo memoratum est. Fabulas vero gingulorum locorum exponendi sicuti eorum perlegetarum, do quibus supra dictum est, qui hospites circumducebant, Inunus. praecipuum fuisso vidimus, i in Porum quoque peri egetarum, qui litteris nrtem suam colebant, hoc niteo erat ut Pausanias dicat necesse esse se sabulas populares peracribere, neque tamen ipsum ideo, quia quid narret, hoc verum habere, VI. 3, 4. ἐμοὶ μὲν οὐν λθειν ιιὲν τα ίου Ἐλλὴ r- λε - ιεΦα ανάγγ', πείθεσθαι δε πατιν Ουκ ἀναγρος. Do quibus sabulis quum nunc ferme ea opinio invaluerit, ut ei antiquiores Plorumque quam eae quae npud POctas inveniuntur et ad omnem mythologiae usum et rationem utiliores eSSo putentur, Iongo ut in npud ipsos veteros obtinebat existimatio, quam otiam ipso ille sequitur, quo recentiores ninximo de talibus subulis auctore utuntur, Pausaniam disto: qui semper solet eorum, quae ipsi

passim narrata erant: τὰ imo των ἐπιχωDίων λεγόμενα), επικοισιν quandam exercere poetarum testimonia comparando et si quid

discropent sino ulla dubitati otio praeserendo. Qua in re Plurimum, sicuti saciebat Oinnis nittiquitas, Ilomori testimoniis tribuendum osse ipso nTirmat II. 24, 10. θῶ δε, πρόσκειuαι riso πλέον τι ἰὶ οἱ λοιποὶ τῆ nou ποι σει, δοκω τῆ των παι- δων μηδένα μολοιστον γενωίγαι: ubi in eo tantum salsus est, quod quidquid non concinit cum IIo mero, id pro commonto habet, nescius illo, sicuti omnes antiquorum grammatici erunt, varios flexus ni quo nuab os vivacem quo istam volubilitatem sequi, qua solent sabulae, nb antiquissima aliqua specie Paul lim dolithenios, luxuriaro quodammodo incrementis Suis et in

novas fisemper formas pro divorsis nut temporum aut locorum nusis Seso insinuaro. Sed Noniseri posissimum colororumqueBPicorum nucioritate nisus eos, qui inles fabulas peregrina utiq- ny Coos

212쪽

bus narrnro solebant, plus semel nPorti mendacii coarguit, veluti Λrgivos eo loco, qui supra laudatur, II. 23, 6, Et ullo loco Megarenses, I. 41, 5, ubi vulgatis Megarensium narrationibus ex poetis resulatis adiiciuntur haec: άU.α γαρ τον οντα λογον es Imrαρεῖς εHoτες ἐπικρυπτονGν, Οὐ s ovio υνοι δοκεῖν ἁλωται σφισιν ἐπὶ τῆς ἁ χχῆς τῆς Νωον τῆν πολιν. uualia exempla velim recordentur ii, qui omnem Graecorum mythologiam ex una eademque, ut loqui solent, stirpe nntiquissima, cum ipsis

Graeciis nationis originibus coniunctissilua processisse contendunt, eosque qui Seeus xl aluant indigere vera ingenii acinussirmant, qua debeat is, qui sabulas interpretari volit, intimos

Priscorum populorum sensus unimo ni quo ingenio percipere

posse. Recto faciunt quod talem indolem in sabularum into Preto requirunt, sed cnveant de priscis illis populis intimisquo sensibus, ne sucum ipsis laciat superbiens ista, qua solet

quaeque sabula involuta esse, antiquitatis species, neque suos potius quam sabularum sensus sectentur. Tu si Omnem sal u- Iarum illarum, quase Vulgo et passim narrabnntur, conditionem reputaVeris e quo maximiam partem Per Perlegeias istos, qui Peregrinantibus monimen in locorum praeire solebant, si non ossicias, corio narrando valde mutatas nique detorias esso Consideraveris, malueris eonfido Inecum os cum Pausania statuero vehementer ne nimium his narrationibus tribuamus cavendum esse, quam recentioribus fabularum interpretibus nurem praebere, qui dum antiquissimnni religionem nescio quam naturalem rimantur ex ubditissimis priscorum Eneculorum populariun quo rogilntionum recesSibus eruendam, P Vernnil aliud saciunt nisi sunm sapientiam caseno vetustatiS commendatio no Vendiiunt.

q. 26. Deniquo pnuca subiicienda do alio littorarum genere, rhetoricum dico et pophisticum, quod item multum

traxit ex commenturiis portegetnrum. Namque inter varia argumentn, quibus hi ariis oratorias professores deficient ii in usu sorensi eloquentino ostentutionem captare consu verant, erant etiam laudati Onos singuli rum civitatum, d quibus respiciendus Menander rhetor de Encomiis p. 81 sqq. ed. ΙIecren. , et picturarum Signorumque deseriptiones et Dipitiam by Cooste

213쪽

mirabilium quae appellabantur enarrationes, quno modo ex historia nni multum, modo ex chorographia, modo ex singulorum hominum civi iniumque memoria repetebantur. In omnibus linoc studia multam copiam in portogos arum commontariis

inveniebant, et videntur mihi rhetores ut plurimum nihil aliud Deisso nisi ninteriam istam a perlegetis potissimum suppeditn- - rhetorico calamistro exoriansse. Exemplo git do primo loco Balo Sinopensis ni . Athen. XIV. 45. p. 639. D. Sqq., d altero Philostra ius, do tortio Asel innus. Baio quum ἐν τρῆ πε aEεσσαλίας κω Ais Ormo Saturnalium originem vero Graecam osse demonstrat, Peloria a Thessalis eelebrata describit, do quibus, nisi rhetoris nomen iidiectum esset sLoων δ' ὁ -Dωπεύς, ὁ ἡ τωρ), unum ex perlegesis narrantem nudire putares. Ad Philostrali aliorumque descriptiones imaginum quod uitinet, Supra sq. 21. monitum est eas toto genere R PPrieg larum descriptionibus discropare. Nihilominus etiam in his rhetores corio exemplorum multam pariem ab illis petiisse crodiderim; velut do Philostrati imaginibus, unde ducta ossot

unla exemplorum copia et Narietas, multum inter viros doctos dissonsum est. Alii omnia fieta esse existimaverunt, alii omnia ab ipso suis oculis inspecta Psse contendunt; cs. Iaeotis opusc. Vol. III. p. 470. Mihi in modio veritas quaerenda videtur; suspicor enim porticum illam Neapolitanam, quam tot innaque praeclaris ornamentis ille excelluisse narrat, nemo unus yrneter eum memorat, hanc igitur porticum nil nisi figmentum Philostrali esse, imaginum vero descriptiones Ex antiquioribus scriptoribus, velut Antigono, Adaeo, Polemotio compilaias rhetoricisque do indo colori hus sexornatas esse. Aoli nnus deniquo quum et in historia nnimalium ot in variis historiis inlia potissimum exempla Pro Polant, quae mirasionem maximo facerent et undo Praecepta possent iidvirtutem pietatemque derivari, ipSR exempla ex eorum Commentariis , qui θανιείσια Et παράδοξα Scripserunt, congeSSit. uuao nanteries quantum secerit ad studia Poriogetarum et sex Polemonis fragmen iis corni potesi, cf. lim. LXXXIV. c. Pra L, et sex multis locis Pausaniast, qui Eolet talia nominar