장음표시 사용
51쪽
32 BENEDICTI XIII. pientia, & pro Domo Dei Zelus tantam apud
omnes vim authoritatemque haberet, ut li-henter ei omnes obsequerentur. Itaque XXIX. Maji anno MDCCXXIV. suffragantibus omnibus , Pontifex Maximus renuntiatus est. Plura ille electioni suae objecit, aetatem gravem, fixumque propositum, propter suae infirmi, talis conscientiam, Romanum Pontificatum non capessendi, & haec quidem non specie , quadam ac simulatione virtutis, sed ex antiam O. Verumtamen Cardinalibus urgentibus ut Christianae Reipublicae opem ferret, tam dem acquievit, ac Benedicti XIII. nomen assumpsit, ut Beatum Benedictum XI. ex Ordine Praedicatorum, virum sapientia ac vitae sanctimonia celebrem, qui brevi paucorum
mensium Pontificatu multa praeclara complexus est, in memoriam hominum revocaret.
Ubi primum res Populo rite nuntiata a Benem dicto Cardinali Pamphilio Diaconorum Priamo , ingens omnes incessit laetitia, ac mirum gaudium universam pervasit Christianam Rempublicam, omnibus inde non temere sperantibus magnum publici boni incrementum. Cum enim in ore hominum versarentur, quae& quanta in Archiepiscopatu Beneventano, Min toto longaevae vitae decursu hene ac sapienter
52쪽
VITA 83 ter Cardinalis Ursinus fecisset , atque ejus animi religio, fortitudo, liberalitas ubique Praedicarentur, quid non sperandum ab illo Pontifice Romano, qui tot ac tanta Cardinalis & Archiepiscopus Beneventanus praestitisset Quod si exempla recte vivendi ac singulis
henefaciendi in minori fortuna ab eo petebanetur, quanto magis in maxima i Si Beneventum Terraemotibus quassatum his restituerat, si Clerum ac Populum ad religionis cultum,& meliorem vitae rationem traduxerat , eadem merito quisque sibi ab illo pollicebatur in Ecclesiae universae administratione . Inter plaudentis igitur Populi acclamationes, cum jam advesperasceret, ad Vaticanum templum deductus , ubi primum ad sacrae Basilicae limina venit, e gestatoria sella descendit. pronus oravit, & sacra limina non sine lacrymis osculatus est , ac nonnisi pedes ipsam Basilicam ingredi voluit, in qua gestatoria sella uti ex verae humilitatis studio recusavit. Iv. Junii Dominica sacratissimae Pentecostes ad eamdem Basilicam solemni apparatu deri
scendit: ibi ab Annibale Cardinali Albano
ejusdem Basilicae Archipresbytero hac salu
tatione exceptus: Factus es etiam nuper, ut olim
nalix Albanus Benedictum XIII. in Pentecosta vatieanam Basilicam ingredien tena alloquitur.
53쪽
Benedictut XIII. Cardinalibus gratias agit de electione
adbenientis spiritus vehementis , cum omnium eligentium mentes, cor vota D, Beati meriter, intitum licet ac reluctantem adegerunt ad supponendos Ap olicae sarcina humeri os pares. Imperii igitur tui auspicatus initia , Basilicam hanc sacros
Tetri cineres Generaturus ingredere, cui in Teipso dignissimum Successorem exhibes et Ecclesiae amiem toti Tasorem optimum, nec sacrae doctricae copia , et absoluta vitae sanctimonia primis eiusdem saeculis inoidendum. Post solemne Sacrum, ante fores ejusdem Basilicae a Petro Cardinali Othobono more majorum coronatus est. XIX. Principibus electionem suam significavit. Cardinalibus in consueto Senatu die xl I. Junii gratias egit his verbis Patres allocutus et Henerabilis Fratres: Esi quidem Dietinis institutionibus traditum , ut glorietur Frater humilis in exaltatione sua; quo dextera Domini magnificetur in laude , o qui dixit de tenebris imeem splendescere , mirabilium suoraim gloriam is figmenti infirmitate luculentius ostendis Cideatur . Nos tamen dignis Isto olico mini serio virtutibus desitutos, no rique reatus conficientia pavidos, Tracem magis nostram dolere decet, atque a iudiciis ejus potius timere, quam de exaltatione gloriari. opterea cum primum de sollicitudine omnium Ecclinarum Nobis imponenda agere coepistis, mer
54쪽
to verebamur, ne Deus terribilis in consiliis super fios hominum e Cans allideret nos; ac ne fortiora suscipientes incuso pondere contereremur, aut i rumpentes in sancta, opprimeremur a gloria. Itvero dum ingenti metu perculF ministerium nostrae imbecillitati jure formidandum detrectaremus 3 m, ra illa, o osscii plena Fraternitatum vesrarum comsens certi imo Nobis argumento suit euelisium mandatorum , quibus nefas esse duximus diutius obluctari. Trimum igitur Omnipotenti Deo , qui per vesra su fragia humilitatem nostram in hac sublimi apsolatus Cathedra collocatait, immortales submiso corde gratias agentes, fore confidimuS, ut qui vocatione sancta sua compulit ad inchoam dum , vires quoque sussciat ad perficiendum,
virtutem conserat , qui contulit dignitatem . Trinclara deinde Fraternitatum etsi arum de nostra tonuitate judicia , fraternaeque beneColentiae osset
fimam contentionem , eis nulla verborum vi satis ornare posumus, grato certe semper animo recolemus , neque ullam reserendae gratia, victique reponendi opportunitatem elabi aut excidere patiemur.
Superes , Uenerabilis Fratres , ut qui pro sudiis , ' judicissique et ris nos, quoque adminifrationis rationem Tasorum Trincipi reddituri sis, ordinis ac muneris Cesri memores infirmitati nos;
subfidium sedula vera, o sapientibus confiis coim E a ferm
55쪽
feratis , o qui Fontisci eligendo tanta animorum alacritate Afragati sis, trepidantem vero ac d fugientem tam sudiose erexisis o confirmasis; et clam jam demum, impositaque sarcita laborantem ac fatiscentem pari pietatis, studiique contentioneafuvetis. Dt autem inde ducamus fostolicae semetitutis initium, unde habent bona cuncta , velut aperenni fonte claritatis o salutis originem, v r rum in primis obsecrationum apud Tatrem mis ricordiarum Afragia requirimus; caeteros autem Chrsimeles diubilaeo proxime indicendo ad dis nam clementiam pro salubri Dominicae Flebis regramine per supplicationes, eleemo anas , jejunia , aliamque Chrisianae paenitentia'religionis opera nobis conciliandam excitabimus . Exhibeamus igitur , Venerabiles Fratres, nosmetipsos ficut Dei uni- . si os , o Sacrosanctae Ecclesiae necessitates , quas fine lacrymis intueri non possumus , sedulo reputamies , in omnibus praebeamus nos ipsos exemplum bonorum operum, ut Chrisianorum moribus, o Ct
ricali praesertim disciplina ad pristinam sanctimo
niam reformatis, certius nobis auxilium de sancto polliceri Galeamus. Nec steritis, nec ad speciem tantum gratiarum actio fuit s cum enim ipse, caeteras inter virtuteS, gratum animum, beneficum, ac maxime liberalem pro viribuS exhibuisset semper, jam ad summum rerum a bitrium
56쪽
VITA FIbitrium evectus coepit cum omnibus liberaliosime agere, & post auctas fortunas Cardinalbbus illis , qui tenuioribus proventibus Dignitatem suam aegre tuebantur , Praesulibus quo
que , qui in ministerio Sedis Apostolicae sunt, honesta pro modo laboris, atque industriae
stipendia aut dedit, aut auxit. Siquidem Romae multis & gravibus muneribus, Re Publicis procurationibus nulla erant constituta stipendia . Carebant enim his omnes ferme Praesules, qui Sacris Cardinalium Congregationibus a Secretis erant, quique in iisdem Congregationibus causas aut Proponebant, aut dirimebant, viri sane de Republica optime meriti, & multis nominibus illustres. His . Profecto omnibus , aliisque Magistratibus Benedictus XIII. certos ac liberales proventus attribuit xx. Interim sicut statim post electionem suam per aliquot dies, caeteris sepositiS euris, segregatus ab hominibus, consilium & opem
a Deo rogaverat, ut universae Eeciesitae regimen feliciter auspicaretur , ita etiam in eamdem causam ab omnibus Christifidelibus pias Preces & bonorum operum suffragia postulavit,indicta in Urbe ad xxv. Junii supplici Processione ab Ecclesia S.Mariae supra Minervam
Dei opem implo,rat. Jubilaeum inis dicit . Ecclesias Regni Neapoliistini spoliis Epi
scoporum et Aniis mas purgatoriit in locis detentas
57쪽
Facilitas & ordo singulis audicum dis s
ad Ecclesiam S. Mariae in Vallicella, peccatorum omnium Indulgentia , & remissione concessa , sicut Anno Expiationis Romani Pontifices largiri solent. Tunc Regni Neapolitani Ecclesiis consuluit, quibus ipso authore, primi Beneventani Concilii Patribus rogantibus,Innocentius XII. spolia decedentium Episcoporum, quae olim ad jus Apostolici aerarii
referebantur, attribuerat: cavitque ne Metropolitanae , aut Cathedrales in eo Regno Ecclesiae hujusmodi spoliis privarentur, etiamsi Archiepiscopus, aut Episcopus extra Dioece- sim suam diem obiret. Mox Fidelium Animabus, quae purgatoriis locis detinentur, piam adhibuit curam, potestate facta Orthodoxis Praesulibus totius Orbis, ut in unaquaque Patriarchali Metropolitana seu Cathedrali Ecclesia unum ex Altaribus seligerent, in quo ex Apostolico privilegio (si eo Ecclesia careret quotidie posset quilibet Sacerdos uni ex
illis incruento sacrificio suffragari, ut a poenis ignis Purgatorii erueretur. XXI. Cum autem ipse natus omnino esset ad sublevandas generis humani calamitates, adeo facilem audiendis cunctis , adeo benignum excipiendis singulorum votis se exhibuit , ut naturae necessitatibus tempus subduceret,
58쪽
ceret, quod aliis benefaciendo impertiretur. Multis diebus a prima luce usque ad vesperam nullo sumpto cibo, nulla indulta corpori quiete, omnibus ad se accurrentibus, nulla majestatis suae objecta specie, volens libensque se impendit, ac superimpendit i nec tot ad se confluentium, si non plane iniqua postulassent, vacuum ullum, tristemque dimisit. Deinde vero ut facilius & ex ordine posset facere omnibus latis, hebdomadae dies pro unoquoque hominum genere distribuit , pro Praesulibus, Pro Clero saeculari, pro Regulari, ac denique Pro laicis, ut unicuique stata die liceret ad ipsum accedere. His sane laboribus in plures
menses, atque inter aestivos calores exantiatis,
publicam addidit populi audientiam, ut nullus plane esset, cui copiam sui non faceret. XXII. Enituit praesertim summa ejus
animi benignitas, atque clementia in exciapiendis Episcopis, quos non tantum nomine, sed & re dilexit ut fratres vi agens cum ipsis familiariter, non passus est illa sibi ab eis exhiberi obsequia, quae a caeteris exhibentur. Lbhentius ad fraterna oris, quam ad communia pedum oscula admittere, nec flexis genibus, sicut reliquos homines, sed stantes, aut sedentes Episcopos audire decentius duxit. Quatuor
Episcopi a Bede dicto XIII. benigne excipiuntur
59쪽
.e , tuPr primis Patriarchis Constantinopolitano, Alexandrino, Antiocheno, & Hierosolymiatano, ut exomide super amiculo breviori in Urbe, & ubique uterentur, induisit. Ipse enim prae omnibus Episcopalem dignitatem maximi semper fecit. Propterea tot sub initium ejus Pontificatus exteros Episcopos, fama ejus benignitatis illectos Roma vidit, quot fortaD se post ultimum generale Concilium Latera-nense vix unquam viderat. Multas eorum
causas, quae jamdiu in Romana Curia magnis sumptibus, nec levi Ecclesiarum incommodo agebantur, mira sapientia brevi explicavit, atque diremit, ut qui plures in annos inter multarum litium anseactus Romae detinebantur , compositis rebus ad commissi sibi Gregis
curam , atque custodiam alacres, atque omniabus difficultatibus una Summi Pontificis voce expediti regrederentur. XXIII. Animum tunc adjecit ad imminuenda subditis vectigalia, quae superiorum
temporum calamitas invexerat . Inter haec populo maxime grave ac plebi acerbum vectigal erat, quod ex unaquaque libra carnis, qua quis uteretur ad vescendum, pendebatur, non solum quia nec miser ullus, aut infimae plebis homo immunis ab eo habebatur, v
60쪽
VI T A I. rum etiam quia pauperibus rusticis injuriae opportunis durus instabat exactor, si forte aut ovis, aut vitulus extinctus statim non fuisset repraesentatus. Hujusmodi itaque vectigal plane sustulit j & cum nonnulli publici aerarii angustias objicerent, quod vix ferendis sumptibus par esse poterat. si hujusmodi vectigalis redditibus ad septuaginta & amplius
aureorum millia quotannis excurrentibus minueretur , Pontifex sapienter respondit, malle se a superfluis sumptibus temperare, & exhausto aerario parcere , quam tanto subditorum incommodo parari sibi unde sumptus faceret, & pecunia in aerarium inferretur. Alia etiam vectigalia Romae abolevit, quae plebi injuriosa videbantur. XXIV. Ipso Pontificatus exordio coepit Benedictus detestari usum comae fictitiae, qui, rarus olim inter laicos, Paulatim in Clerum irrepserat adeo frequens, ut nonnulli viri, Ecclesiasticis Dignitatibus etiam primariis conspicui, comis supposititiis uterentur. Siquidem Pontifex existimabat, hujusmodi morem Clericali tonsurae adversaris quibus enim propriam comam nutrire interdicitur , fas esse non potest assumere alienam. Ubi haec Pontificis sententia innotuit. statim Ecclesiae F Prin-