장음표시 사용
71쪽
Id omnium uua vox, e 'gulorum omnis Plurimis, o eae inuumeris firmat argumentis . Sed Populi fileant, mireutur Priscistra , Et sacri tantum refouerat coraceratus,
Ne sublimis, o constans tua manis, quas semper respuit, laudibus risetur inmilitas: me Te nam docuit Aritos fugere , Sed ut celsi fimo, licet in reum , Muneraret Prisci tu . Ad Aram vero maximam haec habebantur t
cende primum Maiestatis Solium, Summos , o plures quod adhuc Pontifices
Gemino tibi sanguine cognatos redolet Tarentum Utri que dignus, ac non impar Avis , suos inter satis Felix, o Gregorius. Sanctorum , - Magni celebres Insignibus , osolorum Tetri, ac Tauli Capita , Ei Chrisum Tacis hic Largitorem Tari quo Troavus tum Nicolaus III. . Cultu supplex adora , Ut Tacem Tibi, Sponseque servet Tua , Quam in Te uno , plurimo sique in annos ure dum datus es proximiori Et experimur, o deprecamur omnes.
72쪽
VITA 33XXXI. At Benedictus de spirituali s
lute illorum , qui aegritudinis causa in Valetudinariis Urbis commorantur, sollicituS,Clementem X. imitatus, singulos Praefectos Regularium ordinum ad se accersitos paterne monuit, ut per vices aliquos Religiosos viros
ad Xenodochia submitterent, qui spiritualem opem Infirmis ferrent. Inerat dictis non solum imperantis auctoritas, sed & illa, quae
efficacior est, vis exempli, cum ea Pontifex aliis mandaret, quae frequenter ipse exequeretur . Templum S. Mariae in Domnica propriis sumptibus instaurandum curavit. C
thedrali vero Ecclesiae Civitatis Aquilae in Aprutiis jampridem, anno scilicet MDCCIII. Terraemotu dejectae, spolia Clericorum illius Dioecesis ad decennium attribuit, ut tandem
XXXII. Anno MDCCXXI v. jam ad finem vergente, consilium iniit Synodum celebram di cum Episcopis peculiaris Romanae Provinciae , quae inter Capuanam , Senensem, & Pusanam ad inferum, inter vero Firmanam, &Urbinatem ad superum Mare sita est, & cum aliis, qui nulli Metropolitae subsunt, ut rogatis Episcoporum sententiis, certiuS de communi Ecclesiae bono statueret, atque Primae
Infirmorum spiritualem latutum in valetudinariis Urbis Benedictus
Concilium Provinciale Romam uum indicit .
73쪽
Sedis exemplo caeteros Metropolitas ad cogendas Provinciales Synodos vehementius excitaret. Cum enim Romae , ubi primis E clesiae temporibus frequenter hujusmodi Episcoporum conventus agebantur, jam a pluribus saeculis cessarent, & post Innocentii III. Pontificatum nulla Provincialis Synodus habita fuisset, alii etiam Metropolitae ab hujusmodi conventibus abstinebant, quamvis &Sacrorum Canonum authoritas , & Generalis Tridentinae Synodi Decreta, ut singulis trienniis a Metropolita Provincialis Synodus celebretur, diserte praecipiant. Ut itaque restitueret rem , communicato prius in Consistorio secreto cum Cardinalibus conssilio suo, in pervigilio Nativitatis Domini anno MDCCXXIU. Concilium Provinciale indixit in alma Urbe
ad diem Dominicam in Albis proximi tunc
XXXIII. Cum autem post ornatos Sacra Purpura Praesules in Romana Curia emeritos Joannem Baptistam Alterium Clementis X. pronepotem, & Clericorum Camerae Apostolicae Decanum, Alexandrum Falconerium Urbis Gubernatorem, & Vice-Camerarium ,
Vincentium Petram S. Congregationis Episcoporum & Regularium consultationibus
74쪽
praepositae a Secretis, & Prosperum Marefu-schum Auditorem suum, eumdem honorem decrevisset Fratri Augustino Pipiae ordinis Praedicatorum Generali Magistro , ut Ordini honorem redderet, quem ipse Pontifex in eo acceperat, magnifice contenderunt Beneductus, & Nepos ejus Philippus Ursinus Gravi- natum Dux in proferendis grati animi erga inclytum ordinem argumentis: quem enim Patruus inter Cardinales promovit, Nepos ejus multis largitionibus est prosecutus, annua etiam oblata pensione sexcentum ducatorum, Primo ipsit, deinde uni ex Cardinalibus Ordi.nis Praedicatorum ab Ursimae Familiae Principibus solvenda . XXXIV. Annus Jubilaei XV. prae foribus erat. Hunc Benedictus Apostolicis literis universis Christifidelibus denuntiaverat in natalitiis Sanctorum Apostolorum Petri & Pauli: subinde Episcopos monuerat de ii S, quae agenda erant, ut qui religionis causa Romam peterent, rite ac recte piam peregrinationem aut susciperent aut prosequerentur. In Pervbgilio vero Nativitatis Domini. possc indictum Provinciale Concilium, Portam Sanctam Vaticanae Basilicae solemni ritu, magnoque Populi accursu aperuit . Sacrae actiopi duo Ba-
Gravinatum Dux in Cardinale Oris diuis Praedicat ru beneficia confert
Annum Iubilaei Benedictus indicit, & Puriam Sanctam in vaticano aperit.
75쪽
Annua Iubilaei perstringitur Benedicti laut &pietatis opera a
D E N E DI cI I X III. variae Principes, qui devotionis causa Romam Venerant, interfuere. In aliis vero Patriarchalibus Basilicis idem praestiterunt o cium Legati ab eo Cardinales de Latere, scilicet in Basilica Divi Pauli via Ostiensi Fabricius Cardinalis Pauluctus Episcopus Po tuentis, aegrotante tunc Francisto Cardinalide Judice Episcopo Ostien. ac Velit. Sacri Collegit Decano: in Lateranensi Benedictus Cardinalis Pamphilius Archipresbyter, & denique in Liberiana Petrus Cardinalis Othobonus Archipresbyter & S. R. E. Vice-Cancellariu S.
XXXV. Optatissimus & frequens advenis ac Peregrinis fuit annus Jubilaei & remissionis.
Horum enim plurimi etiam ex magnis Principibus (inter quos Violantis Beatricis de Ba- varia Magno Hetruriae Principe viduae pietas enituit) Romam venerunt religioniS Cau Sa , fama sanctitatis Summi Pontificis illecti . Unum Hospitium Sanctissimae Trinitatis tot Peregrinorum millia in singulos menses excepit , quot ducta totius anni ratione tercentum& amplius millium numerum eXcederent Pia etiam Sodalitia charitatis ossiciis decertarunt , quibus unumquodque posset Confratres de longinquo Romam venientes liberalius aetsplen-
76쪽
splendidius excipere. Summus vero Pontifex post adhibitam rebus omnibuS, & advenarum, 'Peregrinorum, ac pauperum commodo singularem providentiam, caeteriS eXemplo praeire, sacras Basilicas religiose ac frequenter invisere, peregrinorum hospitia adire, pedes Peregrinis lavare, atque eorum mensae mini. strare in deliciis habuit, mirantibus exteris in Pontificia majestate culmen verae humilitatis. Plures eorum post explorata Romae, quae &quanta Pontifex aut egerat, aut agebat, aut in dies agere meditabatur, iisque non ex vulgari
fama (quae summis Principibus quandoque invidet, quandoque blanditur acceptis, sed proprio oculorum perspectis intuitu, asserere de Benedicto non dubitarunt quidquid olim de Rege Salomone Regina Saba , dicebant
enim e Verus es sermo, quem audivimus in terra--. x.
no ra super sermonibus tuis, o super sapientia tua, o non credebamus narrantibus nobis, donec ipsi Cenimus , o vidimus oculis nomis, o probavimus, quod media pars nobis nuntiata non fuerit. Massoror sapientia o opera tua, quam rumor, quem amdisimus . Beati Ciri tui, o beati servi tui, qui flant coram te semper, o audiunt sapientiam tuam. Sit Dominus Deus tuus benedictus , cui complacui
sti, o posuit te super thronum hirael. Pontificis
77쪽
Funeribus Cardi-mlium , & an niversariis Exequiis Clementis x. Benedictus in-Mrestas S BENEDic TI XIII. exemplum Cardinales, & Praesules statim secuti. Unum illis fuit in explendis religionis &charitatis operibus commune certamen . Sed
nec Praetereundum, quam religiose Jacobus III. Magnae Britanniae Rex, & uxor ejus Regina Clementina Sobieschi, Romae degentes, sacris actionibus interesse, Basilicas visitare, aliisque pietatis operibus, sicut semper, ita &hoc anno magis operam dare studuerint. Ne autem ob suspensas juxta veterem morem Indulgentias omnes populus, statis ad lucrandam Jubilaei remissionem Sacrarum Basilic
rum visitationibus contentus, ad caetera to
Pesceret, Pontifex indulsit, ut quisque posset consuetas Indulgentias lucrari, non sibi tamen , sed Animabus in Purgatorio igne detentis, suffragii jure applicandas . XXXVI. Cum autem hujus anni initio Franciscus ab Aquaviva & Aragonia Cardinalis Episcopus Sabinensis Romae diem obiissset, Pius Pontifex, vetus quoddam Benedicti III. decretum in mores revocare cupiens, funebribus Exequiis voluit interesse, & solemni supra cadaver absolutionis ossicio fungi , quod deinde aliis omnibus S. R. E. Cardinalisbus in Urbe decedentibus praestitit,quos etiam aegrotantes invisere consuevit. In his Vero , aliis
78쪽
aliisque funebribus actionibus, ac praesertim in anniversariis Exequiis Clementis X. quibus interfuid semper, gratus & memor Purpurae, qua ab illo fuerat donatus , pluviali veste vio-
lacet, non autem rubri, ut antea, coloris ei placuit uti, quod & violaceum & atrum aut nigrum colorem sacras summi Sacerdotis vestes decere, pro temporum ac ossiciorum ratione , juxta veterem Romanae Ecclesiae disciplinam sit arbitratus.
XXXVII. Interim celebris aetate nostra Comaclum rem
Sedis Apostolicae causa, ex justitia & aequitate , ii s. Caesaris . Benedicto summopere urgente, mnem accepit. Res erat de Comaclo in Ferrariensis Legationis Provincia non obscura civitate in palustri ad Adriacum mare sinu condita , piscationibus divite, & ad Pontificiae ditionis fines protegendos opportuna: insignis quoque ex ea census in Apostolicum aerarium quotannis inferebatur. Hanc Pipinus Francorum Rex, e potestate Aistulphi Longobard rum Regis vindicatam, Stephano II. Romano Pontifici anno DCCLV. restituerat. Carolus deinde Imperator ex rerum gestarum amplitudine cognomine Magnus , interceptum a Desiderio Longobardorum Rege Comaclum Adriano I. anno DCCL xxiv. reddiderat. Inde
79쪽
fo BENEDICTI XIII. Plurium saeculorum decursu Sedes Apostolica
Comaclum tenuit, donec sub initium saeculi XIV. Principes Atestini, recepta a Romanis Pontificibus vicario jure Ferraria, Comaclum quoque, tamquam Ferrariensis ditionis oppidum seu civitatem a Ferraria dependentem obtinuerunt. Paulus II. Borsum Atestinum Ferrariae, aliorumque locorum illuc pertinemtium, Ducis titulo ac dignitate ornavit ; ita deinde Atestini Principes Ferrariam una cum Comaclo, beneficio Sedis Apostolicae, fiduciario jure tenuerunt, praestita clientela, & censu quotannis soluto. Sed Alphonso II. postremo Ferrariae Duce defuncto, Clemens VIII. anno MDXCVII. universum Ferrariae Ducatum
Una cum Comaclo, tamquam ad Sedem Apostolicam jure directi dominii devolutum , rem cepit . Exinde Romani Pontifices pacifice Comaclo potiti sunt, quamvis interdum Princia pes Atestini modo sibi, modo Romano Imperio in Civitatem & valles Comaclenses jura
obtendere non intermiserint. Tandem anno MDCCVIII. cum universa Italia magno bellirum incendio conflagraret, de Hispanicae Monarchiae successione summis Principibus Gemmanis & Gallis decertantibus, Caesariani milites , nihil tale Clemente XI. suspicante , ex
80쪽
improviso Comaclum adorti sunt, atque oppido nullo negotio occupato praesidium imposuerunt. Quae & quanta Clemens XI. tum paternis ad Caesarem adhortationibus, tum
prolatis Apostolicae Sedis juribus, atque iis ,
quae ex adverso inferebantur, rejectis, ad rhcuperandum Comaclum gravi & assidua hinjus rei tractatione praestiterit, non est hic na rationis locus. Porro sub finem Pontificatus, Alexandro Albano ejus ex fratre nepote cavisam hanc apud Caesarem solerter agente, spes erat recipiendi Comaclum, quae magis etiam sub Innocentio XIII. confirmata fuit sapientissimi Pontificis cura. Res tamen adhuc infecta erat, Divino Numine postremam , sed maximam servante confectae rei gloriam B
nedicto XIII. & sacri Jubilaei anno, quo apud
Hebraeos unicuique licebat ad agrorum suorum possessionem redire. Hoc enim anno,Compositis inter Pontificem & Caesarem rebus, mense Februario Caesariani milites ultro C macto excesserunt, & Apostolica Sedes prumaeva possessionis suae septemdecim integris annis interceptae jura recepit: atque hinc facile patet, quam alte summis Principibus insita sit erga Apostolicam Sedem reverentia , ut siquid unquam, quod & alias retroactis temporibus