C. Cornelii Taciti Opera quae exstant, integris Beati Rhenani, Fulvii Ursini, M. Antonii Mureti, Josiae Merceri, Justi Lipsii, Valentis Acidalii, Curtii Pichenae, Jani Gruteri, Hugonis Grotii, Joannis Freinshemii, Joannis Frederici Gronovii & selecti

발행: 1721년

분량: 742페이지

출처: archive.org

분류: 전쟁

201쪽

li usiu fuit. labantibus Vitellii rebus Vespasianum secutus, grande momentum addidit, strenuus manu, sermone promptus, serendae in alios invidiae artifex, disco diis Sc seditionibus potens, raptor, largitor, pace pessimus, bello non spernendus.

Juncti inde Moesici ac Pannonici cXercitus, Dalmaticum militem traxcre, quam quam consularibus legatis nihil turbantibus. Titus Ampius Flavianus Pannoniam, a Poppaeus Silvanus Dalmatiam tenebant, divites senes. 3 Sed procurator aderat Cornelius Fusirus, vigens aetate, claris natalibus. ' prima juventa , qui ctis cupidine, senatorium ordinem exuerat. idem pro Galba duX Coloniae suae, caque opera procurationem adeptus, susiceptis Vespasiani partibus, accrrimam bello facem praetulit. non tam praemiis periculorum, quam ipsis periculis laetus; pro certis&olim partis, ε nova, ambigua, ancipitia malinat. Igitur movere & quatere quidquid usquam aegrum foret, I aggrediuntur. Scriptae in Britanniam ad quartadecimanos, in Hispaniam ad primanos epistolae r quod utraque legio pro Ollione, advesia Vitellio fuerat. sparguntur per Gallias litterae; momentoque temporis flamabat ingens bellum, Illyricis exercitibus palam dcsciscentibus, coteris fortunam siccuturis.

8'Dum haec per provincias, is Vespasiano ducibusque partium geruntur, Vitellius

. contemptior in dies AEcgniorque, ad omnis municipiorum villarumque amoenitates resistens, gravi urbem agmine petebat. Sexaginta millia armatorum idquebantur, liccntia corrupta. calonum numerus amplior; ν procacillimis etiam inter tervos lixa

rum I maiianus. J Malui quam . Miamis. Farneissianum codicem audio, de raeitum ipsuin, qui non aliter sequenti libro appellat. Li ui. Titus Fabianus Pannoniam. J initio lib. conseq. idem dicitur T. Avius Flavianus r ubi rectius, non liquet. Vertrahius. Addidi nomen. Ampius, ex Flor. Ita enim Tacitus eum nominat, mitio lib. seq. Achena. χ Pompeius Sullanus. J Imo silvaenus. Ita enim

libru proximo : Sex milias Dalmararum ducebat Pompejus Silvanus, eonsularis senex. LIpsius.

Poppeus Silvanus Dalmatiam. J ita relli tuendum uit. nam insta l. 3. N 4. sic appellatur. Male in vulgatis, Pompeius Sullanus. Pichem. 3 Sed procuratis aderat Com. Fuscus. J Malim Iegere, Et procurator Sc. nam extrema proxime praecedentis vocabuli litera elχ S. Hinc errori prae-hita ansa. Rhenanus. Cujus provinciae procv:ator esset, Pannoniae, an Dalmatiae , minime traditur. Ideo credendum est, utriusque. nam infe- lrius appatet, eum apud utrumque exercitum auctoraalcm habuisse. Pichena. 4 Prima iretenta , quietis ci i. me. J Non sane quieti lite homo ingenii, ut sequent a ostendunt. Lege qu sius cupidine, δc expone ex i. O loco I 6.

Ann. Mela quibus Gallia Q Seneca parentdus nasus, petitione .uorum ab murrat. per ambιιιonem seposteram e ut e ues Roman:is Conj, tribus potentia aquaretur. Finia acrurrenda tec nia brevius iter credebat νιν procurationes adminibi ranis Principis nι-

rotiis. Grotius. Cujus nec judicium . nec mutatio approbari potest. Neque enim ordinem 1enatonitru exuit, ut in equestri agens procurationem a Caesare impetrare posset, sed tantum ut ab negotiis 3c republica porro abesset, nondum liausto pecuniae studio, quod etiam sortasse nunquam habuit, quamvis procurationem adeptus. Utique

enim procurationis munus non statim traduciti unumquemque ut quaelius cupidine ardentem. Fuere dc procuratores non utique alienorum avi

di. Sane pervellas est erga fidem codicis MS.

s Id mlua pro Galba. J Selipsimus . idem pro

Galba. Rhenanus. 6 Nava, ambigua, Cr ancipitia mulat. J Induximus particulam G ; ut legas, nova, ambigua , ancipitia malabat. Rhenanus.7 Aggrediamur. J Procul dubio verius ex Tota quam, aggreditur, ut in vulgatis. Cave enim haec ad Corn. Fuscum referas, sed ad Vespasianum, caeterosque suaru in panium duces. ρkbena.

S Sexaginta millia armatorum. J Valens ex Ger inania collegerat xc. millia armatorum, praeter legionem italicam re octo cohortes Buavorum 5 c. Caecina triginta millia, praeter alam Syllanam 5 c. Visutam sola mola belli secuturus, ait Tacit. I. hiat. 6 I. dc hoc lib. reli uas Germanici exercitus vires trahobat. praeter octo millia e Britannico delectu. Ex multitudine in hune locum collecta. nidiit in Tacito occurrit, quod persuadeat ,

quidquam cumulum , praeter cohortes Bata Orum, dc lainen sexagmta tantum armatorum millia hienumerantur. Sacilius. 9 Precati mri etiam inter servos lixarum in inni s. J Velim discere a quoquam , quomodo haec accipienda filat. Sed ne longius a carditatem ii

202쪽

HISTORIA R. Lin. II. I99

rum ingeniis. tot legatorum amicorumque comitatus inhabilis ad parendum; etiams summa modestia regeretur. Onerabant multitudincm, obvii ex urbe senatores equitesque: quidam metu; multi per adulationem; ceteri ac paulatim omnes, ne aliis proficiscentibus, ipsi remanercnt. Aggregabantur C plebe, flaaitiosi per obsi quia I itellio cogniti, scurrie , histrioncs, aurigae, quibus ille amicitiarum dehonestainentis mire gaudebat. Noc coloniae modo aut municipia se congestu copiarum; sed ipsi cultores, arvaque, maturis jam frugibus, ut hostile solum vallabantur. Multae & atroces intcr se militum tacdes, post seditioncm Ticini coeptam manente legionum auxiliorumque diicordia, ubi adversius paganos certanctum so-ret, consciatu . Sed plurima itrages, ad septimum ab urbe lapidem . singulis ibi militibus Vitellius paratos cibos, ut gladiatoriam saginam, dividebat. 3 α cuuia plebes, totis se castris miscuerat. incuriosos milites, vernacula, ut rebantur, urbanitate quidam spoliavere, F abscisis furtim balteis, an accincti forent rogitantes. Non tulit ludibrium insolens contumeliae animus : inermem populum gladiis invalci c. caesus inter alios pater militis, si cum silium comitaretur; deinde agnitus, dcjus Ieictionis prosequar, veram , ut confido, pr . riint posteriores , ausi excidere illud verbum. mam; unde statim patebit receptae salsitas: re-l quum utique Offerretur ab vetustissimo codice Meseribo igitur; Procaci simis etiam inter seieros hoc diceo eadem fide, qua reliquus universus Taei est, retinentes disciplinae lixarum ingeniis. Hoc tus; ut illorum Maae manus nihil juris in eo ha- ait, ut intelligatur quantum damni intulerit ista berent. Quia nihil hic appotitum ab patre video.

hominum tax, inter omnigenam omnium licen- existimo eum renuntiavi illa illis , quae edidit in tiam, quae etiam inter severos disciplinae custo- Pecunia Vetere .l, Io. utpote tunc de I.ipso aut des vix continetur. Similia sere statim subjicit: oblitus aut ignorans. Caere: um vide, an non Li- tot te atorum ami rum inia comitarus inhalilis ad psiana posthabenda sint, & simplicitet fruendum parendum, etiamsi summa modeina re retur. Adde eo, quod exstat in MSS. In narrationibus enim intra H. 4, Io. lixarum procax manus. Frei niue- Vidoas interdum talia praecisa , abrupta. & seri ius. l amputatis nonnulla interposita : Incurios mili-I Tor I atorum.' Non legatos accipio a civi- l res, et eruacuia utebantur urbanitate , quidam , tat bus Vitellio mjtas honoris re obsequii causa, li: aveo dee. L. Piso apud Gellium 6, 9. O in sed legatos legionum. Picia. . conclate tosiluam introivit, adolescenus illi comptio 2 Gladiatoriam saginam. J Gladiatores & Athletae res sede aut colitemnentes eum, assurgere ei nemo apud Veteres delicite habebantur, de quodaminin i voluit. Plautus Casina. D servus, sed abhinc annos do saginati. Atque eo digitum velut intendit uli- l factum est tredecim, exm conspicatus es primo eretata phrasis, Athroticus halitus, & gladiatoria fagi-lpuscula pucllam exponi. Sic & Lucianus in Dialona. Cic. cum stadiater a totius corporis senulaete i so Apol inis N Bacchi. U' He αι Πωαο λ,

s A risio furtim bati ii J sic debui edere, qui

in vetu: lil imo Mediceo non aliter scriptum esse reperirem, non abscisis, ut Vulgo est apud omnes, praesertim quum de Livii & Senecae membranis idem testarus suerit pater. Ita rursus scriptum eiat 3. hist. 7 . Absciso capite truncum , non absciso,

quod obii et editiones, idque solum est, quod a

Incuriosos milites, vernacula urbanitate.J Aliquod me in sciaedis me:s noratur, ut unicuique etiam- vitium hic latere suspicor, cum Floreotin .ae Ven. t num Iiquere potest; adeo ut ego nequaquam e verbo sint auctiores. τervacuia utebantur urbani- plicuerim . quo pacto Rychius illic scribere po- rata. Tamen vulgalam lectionein mutare nolui. t tuerit in F ota non eue xocem abscis , quum& satis mihi suit, de scii plura vetere fidem ia-i sola odiava litera abiit, reliquis septem ordine cere. Piche na. Atqui eam firmaverat jam Beroal- quo debent rite constri pris. Ibidem 3, 'S. Abdus in editione Romana, vel, ut scribit Itychius, scim omnAus prolatis. Jac. Gronovius.

Edd. ante Rhenanum. Sed perfidi dc saevi lae-l 6 Cum filium comitaretur.ὶ Haec non sunt sne mea P.

Cyprianus, impletur in succum cibis fortiori us cer pus, o amina assidui nidoris moles membrorum robusta pinguesit, ut saginatus in paenam caraus P reat. Savilius.

3 Fι ossa plias.J Fere semper scribitur in Fl

rent. plebes. Prisco more. Achena. 4 Vernacula urbanitate. J Libri aliquot veteres, ternacula aIebantur urbanitate. Fuit Omnino , ut rebantur. Illi secari se urba rim censuanι: G milites rusticatim tetigerunt. Lipsius.

203쪽

ado C. CORNELII TACITI

dc vulgata caede, temperatum ab innoxiis. In urbe tamen trepidatum, praecurrentibus passim militibus. Forum maxime petebant, cupidine visendi locum, in quo, Galba iacuisset. Nec minus scaevum spectaculum erant ipsi, tergis serarum &ingentibus telis hoirentes, cum turbam populi per inscitiam parum vitarent, aut tibi lubrico viae vel occursu alicujus procidissent, ad jurgium, mox ad manus &senum transirent. Quin dc tribuni praesectique cum terrore & armatorum catervis

89Volitabant. Ipse Vitellius, a ponte Milvio, insgni equo, 3 paludatus accinctusque,

senatum dc populum ante se agens, quo minus ut Captam urbem ingrederetur, amicorum consilio deterritus, sumpta praetexta dc composto agmine incessit. AE Quatuor legionum aquilae per frontem, totidemque circa e legionibus aliis vexilla, mox duodecim alarum signa, & post peditum ordines, eques: dein quatuor dc triginta cohortes, ut nomina gentium, aut species armorum serent , discretae. 4 Ante aquilam proe secti castrorum tribunique, & primi centurionum, candida veste : ceteri juxta suam quisque centuriam, armis donisque fulgentes. Et militum phalerae, torquesque splendebant. 6 decora facies, & non Vitellio principe dignus exercitus. Sic Capitolium ingressus, atque ibi matrem complexus, 7 Augustae nomine honoravit. mendo. Si filium eomitatus est pater, quomodo ignotus, ut deinde agnosci eum oportuerit 3 In telligo joeatum suisse in filium, quem non Rove

rat, a quo nee ipse agnitus, nisi post laetam eae. tat se Deisse eap. ix. obem ad classes rnrrosia patidarus smoqua succinefas inter 'na atqtia meritila . Iurti Iaris comisistis. ae datellis eommilbro marmis. Videtur hie mos suisse introeundi urbem dem. Malim igitur, eonticiaretur. Remesius. Pater i armis victam. Josephus 4. e. 3 s. hujus undecumque filium prosecutus . non a filio, sed ab alio milite hominem ignorante. irato autem

omnibus paganis , quod alicujus illorum haudex onam perdidi set, & in obvios saeviente, caesus est: deinde intellectum non hune in ea eu a, neque e sevitis illis suisse, sed filio comitem hinsisse. Gonoetius.

x me minus sitim θι Iamiam. J Notaveram in schedis meis ex unieo illo Med:ceo sea m. mmittebamque id Rychio, non opinans hactenus id ab eo pluris aestimatum iri, quam ab Pi-ehena & aliis, qui istis membranis inhaeserunt ut publicaret. & ssatim transiret, quas debuisset accipere pretium ex interpolatissimo ejus exem quoque ingressus meminit. Salisitis. Ex his ver bis satis patet, inter nasexsam & paladiamentum longam esse differentiam. Nam paludati erant Comsules . exercituum duces . Ec ipsi Imperatores. Valerius de Crasso loquens, eum in Parthos proficisceretur: Palluis ei ιradiitim es palaciamentum, quum in pratium exeuntibus unu- purpureum dia ei solaret. Id quoque melius S linii exemplo in Paneg. demonstratur : Gesus Consulastis non Meiarsis otio. Cr intimo sinu pacis, sed iuxta barbaras gentes. ωι Γι stibans, quibus eraι mos patarimanis to murare irerexram. Asconius quoque uotat in Verrem prasax am fuisse nobilium virorum & mu.

herum gestamen. Tacit. I:bro 3. hist. s d Mimis plari, di voce hae non nisi per margines Osten- l cinna prinxta lutoribu ue insignis dimora stiria inistata. Aliter judicavit magnus vere aculae linguae t illi . . Vera xij oras. Lupanus. ab Amllelodamo inte*res , qui licet ignoraret hane esse antiquam & veram lectionem eam. 4 luatuor titionum maxilla. J Octo legiones . quae hie ila ali hi velut in partibus Vitellianis no-que exstare in illo monumento, vertebat. Ende i tantur. fuerunt Italica septem legiones e Ge rearen αγ ΡΥ imm/rs Eoo Drγi om t aaccheu Men, mania, nulla licet integra. ni 1i sola Rapax. C se palam consessus Q. sitim non bene convenire. saevum spectaculum est gladiatorum .& ubi cruor effunditur sine modo. Quod etiamnum hie non fit; unde vocem spuriam expuli, vera & prisca reposita. Donati verba sunt ad Adelphos, 4, 2. Oniantiare nuηι- . cum as Mid mali ominis saetim rue liuerint, ut hoc loco belluarum tergis inclusos vultus humanos & armatus. Iae. Gν

1 spe laetitiam erant ipsi ιιegis. J pronomen ipsi non est in Budensi cod ee. Rhenanus. 3 Paludarus attinesus M. a Sueton. diserre nar-terae omnes imminutae, relicta militum parte. quihus tamen divisis nomen utrinque prileum , di velut suo loti. manet. Savilius.s Anta Artillam. J Accipe , ante quamque suam Aquilam. Alioqui verius Aquilas: quatuor nam erant simul. Lipsius. 6 Derora De es. O non intellis principe Arnu exertiitis. J Hare tota clausula non est in MSC. libro. suspicor e margine in contextum relatam.

Rhenanus.

iit. Idem.

204쪽

ravit. Postera die, tamquam apud alterius civitatis senatum populumque, magnifi-ρIcam orationem de semetipso prompsit, industriam temperantiamque luam laudibus attollens: consciis flagitiorum ipsis qui aderant, omnique Italia, per quam somno& luxu pudendus incesserat. Vulgus tamen vacuum curis, & sine falsi verique diserimine solitas adulationes edoctum, clamore & vocibus adstrepebat: abnuentique nomen Augusti, expressere ut assumeret , tam finistra quam recusaverat. Apud civitatem Cuncta interpretantem, ' funesti ominis loco acccptum cit, quod maximum pontificatum adeptus Vitellius, de caeremoniis publicis quinto decimo Kalendas Augusti edixisset, antiquitus infausto die Cremerensi Alliensique cladibus. adeo omois humani divinique juris eXpers, Pari libertorum amicorumque cordia, velut inter temulentos agebat. Sed ' comitia consulum cum candidatis civiliter' et sim DII GHqua discrimisa selitas adtilationes edoeIum. J Quid si seus p quod requirere illa videntur . sine fas ιιrique discrimina. Nec tamen

mutaverim. Acidalius.1 Abnuentiqua minen August. J Augusti nomen felix faustumque habebatur. 8c ut bonum aliquod omen atque etiam honoris causa, Imperatoribus , populo Rom. tribui solebat. Vitellio autem parum congruens fuit, cum infelicem exitum brevi sortiturus esset. Frustra ergo illi tributum , ab eoque assumptum, quia nihil ei profuit: frustra recusaverat . quia assumpsit. Vel potius intelligas, tam frustra . id est, tam temere, eademque levitate. Achena. 3 Tam frusra quam recusaverat. J Augustum nomen religiosum faustumque est. Tranquillus

Aug. Pravatait , ut Augustus vocaretur , mn tam rum novo sed etiam ampliore cognomιna: quod uca

uoque religiosa , in quibus augurata quid consecratur, augusta iacantur. tam frustra ergo assumpsit nomen sortunati Sc boni ominis, quam frustra recusaverat: coegit enim vulgus, ut accipe

ret. Fa rettus.

4 Funem ominis locis. J Livius lib. 6. Tum ridi bus religiosis aritari ea tum , diemque A. D. XV. X I. Sextius duplici clade insignem , quo dis ad G meram Fabii ea si . quo riinde ad Auiam eum existo urbis Dde pugnatum, a posteriore clari Alliensem appellarunt. insignemquo nulli rei publica privarim. qua agenda fecerunt. Dionys. lib. v. de clade Cre

πήλιιὶ η κεινὸς αν anu Δ -ύτη κρητοῦ α ξασυ , i. diem , in quem incidis ista clades, populus Rom. insalicem σ nrfastum dixit, quo quicquam rei se ria illo dis inceptari valvarunt. Savilius.s Pari libertorum amicorumqua Deordia. J Sed N S. Mediceus testatur auctorem asyndeto usum, pari libertorum , amiceram scordia . quod ut saepe illi blanditur, ita certe nunc satis amoenum. Dc Gono s. 6 Comisia Consulum tum candidatis ciuiser ω-

librans. J Quid per Comisia Consulam hoc Ioco

intelligatur, cum in nullam rei p. partem admitteretur populi suffragium . aut non capio, aut Comitia Consulum civiliter celebrare tantundem valet ac munera a candidatis Consulatus edita sive ipsi sive alii ederent civiliter celebrare. Libera rep. candidati captandis populi studiis dabant gladiatores, donec prohiberetur, lata in id a Tullio lege . de crimen ambitus haberetur. Cic. in Vatin. Ego δε ambisu ex m. tuli, qua dilucide vetat biennio , quo quis petat Diitur is D, π Iiadiatoras dare, nisi ex tu mento. Ubi vero iis, quae petere instituissent . potirentur, non licitum modo fuit, sed aliquo modo in omnibus muneribus necessarium populo ludos edere, excogitatis quae eunque in oblectationem publicam valerent. Eximio igitur de sumptuolis apparatu omnia instruebantur, quoties res posceret. Sub Imperatoribus populo licet excluso , conserendis honoribus, tamen δ: candidati Be designati de qui iam dignitate iungebantur, consuetas gladiatorum , Circensum δce. voluptates ei exhibuerunt, solo popularis gratiae aucupio. Tempore Alexandri Mammaeae, Quasores eandidari munera populo dederunt. Sub Nerone, Duastoria. designaris gladiatores edendi aurassisas eraι , inquit Taeit. Consul iasigna uses o munus ediait. Marcellus IC. l. 36. interelle autem spectaculis in Principe arguebat animum popularem , Xiphil. de Oth. εδε - λατνω συνεχώι

IU Circenses sperealat: speetaculo plurimas horas,

aliquando totos disi aderat. Tacit. I. Ann. de eodem . Citati rebatur misceri voluptatib. ei. Sic ruo ibidem conspici. arrogantis erat, tetricique

Ze populatitatem fugientis animi. Cujus rei seipsum damnat Iulianus in Misopogone: μισοῦ

regrinatur . aut aliud agit, ut Caesar. qui vulgo reprehens es, narrante Sueton. quod mire speetan-C a d m

205쪽

etor C. CORNELII TACI ΤΙ

viliter celebrans, omnem infimae plebis rumorem, in the atro ut spectator, in ei co ut fiutor affectavit. quae grata sane & popularia , si a virtutibus profici lcerentur, memoria vitae prioris, indecora & vilia accipiebantur. Ventitabat in simatum, etiam cum parvis de rebus patres consulerentur. ac sorte Priscus Helvidius, praetor designatus, contra studium ejus censuerat. Commotus primo Vitellius, non tamen ultra quam tribunos plebis in auxilium struae potestatis advocavit. Mox mitigantibus amicis, qui altiorem iracundiam ejus vcrebantur, nihil novi accidisse respondit, quod duo IAM: es tu re dissentireni: solitum se etiam Thraseae cantradicere. Irrisere

dum quoci lib. sit 3M Iurassis ac rescribendis τμή- atque ita a Principe sperarent honores, si a Sena: ἀνια si e Vitellius non adiutile tantum Videtur spe, petissent. Quo quidem in Lea. si quibus opus exemeticulis Dequens, quae candidati Consulatus aut plo, alec; M, ut te imitarentur. cap. 7o. Quorauis designati edebant, sed & suas partes egi ila. I x. dio exceptum est, cum candidatis , ut quemque naia

tr. Mirotionum centra Thraces in Theatro, aut minaveras, osculo occurreres devexus quidem in Venelorum conira Prasin's in Circo, & lic omnem planum, o quasi unus ex gratulantibus. Et mox rins lebit rumorem a bsessasset ingens hoc tem- Contigit ergo oculis nostris insolita facies, Printvspore argumentum ad popularitatis iam m. Sue candinius crualis G simul stantes: initieri uaton. Tito 8. Mollius. Nusquam jejuntus & inse' parem accipientibus honorem, qui dabat. Denique:

Ite iis . --,.. Imnio cum suis candidatis circum' Cum orationi oculos, vocem, manum commodares r

iens Ee prensans Patres, penes quos tum erant ut si alius eadem ista mandasset, omnes comitatis comitia. Livius 39. Claudius consul sine uiri usinumeros obi ait atque etiam , cum sussi atores no- eum staira lato foro volitando , clamantibur a ver l mina, honore quo solent, exciperent: tu quoque insanii σ maiore parte senatus, meminisse eum ebo ter excipientes eras. Cr ex ore Principis ille senatora prius, se consulim populi Rom. quam se trem P, rim assensus audiebatur. Hoc est. Hυiliter cunicanis

Claudii eo. t quin ille sedens pro tribunati aut arbi-id Maris comitia celibrare. Et sic gratiam quaerebat triam aut tacitum spinatorem comitiorum se trabe- in senatu. Quod sequitur, delinimentum ad pleret, coerceri tamen ab G o studio nequiit. Val. bem est , & a praecedenti differt toto generedi

Maximus libro s. 2. Metellus nan dubitavit e R Gronoruus.

DI pro α Callia natura candidato se illi δυ ρρ- r Drisere Nerisue impudentiam cinulationis. Jpulo, quod tribunus pl. legem, quo pater ejus in ci Fuit Thrasea semper si pectus Nironi. ideoque

uitatem resilueretur, sulerat. C.cero pro P ancio minus potens: quamobrem merito impodoliam c. 6. Si quatiescumrue praeteritus erit is, qui noni mularionis irriserunt: ita enim malim quam im-

deIuit prate iri , toties vorasiit eum . qui Dotas i purintiam: nam si similiter Vitellius olim se o erit. conrimnari: nihil iam s. quod popula sui tib l p osvit Thraseae, quemadmodum Helvidius illi: cetur; nihil quod distiatio. nihil quod sus alisio ponuit Helvidium suisse Vitellii similem, Thra- magi ratuum, renuntiatio su ariorum exs et r. l seam vero Helvidii. Sed Thrasea in lumino p Sie enim legendum. Et in eadem: precibus atl- j tius odio fuit Neroni. & Vitellius ob smilitudi-

quid adtulimus etiam nos, appellata ivulum . iri ne in morum, & propter patrem , in summa gra-

bubus submis me o supplicatii: ultro meherculer,itia. Imprudenter igitur contulit Thraseam. &fe mihi etiam oserentes , ultro pallicentes rogavi. Helvidium, &e. Ferret tus. AE: nylio magis placet Sueton. Aug. 86. Quoties mari iratuum comitiislscribi, impru .ntiam: ego nihil muto. Si quidemini Dest, tribus eum candidatis suis circumibat, sinu meum Helvidius a Vitel io d illanssi t. dixit Vite, plicabatque more solenni. Prorsus sic postea civilio ilius, solitum se ei iam Ibrasea contrad cire. Quo res principum agebant inter Patres. Plinius 3. dicto a plerisque irrisus eit; non quod Thraseam ep. χo. Exe eramus sane manisestis illis alerti iuri& Helvidium contuli fiet , ut alii putant, sed Dora iis licentiam eonci num. non tempus loquendi,iquod a Thrasea integerrimo viro dissmillimus. non tacendi maristia, non denique sedendi dignitas impudenter illius similis videri vellet, cui sic cone .g disiam . Magni uni rua doni ue clamores: tradiceret Helvidius, ut Thraseae olim ipse. Aprocurrebant omnes eum seis candidatis e multa ἀ- Eis id ipsum purebat, scit. impudenter dictum , mina in medio. mulitque eis si indecora con-iquod pro exemplari verae gloriae Thraseam refusio. Ex his immodicis studiis homini prudent titulisset, non eorum quemquam, qui plus illo

Deile colligere est fimile quid, licet non tam ve- apud Principes superiores potuissenti fuerat au-hemens. etiam severos fecisse. Idem Plinius Pa- tem ob virtutes Ee invictam libertatem animi in-neg. 69. Nec ideo segnius Iuvenes nostros exhorta- visus Neroni Thrasea. ideoque in minori digna m/ει, denatum circumirent, Senatui suppιιcarent ritione. De quo Annal. I 6. multa. Veraranius.

206쪽

plerique impudentiam aemulationis: aliis id ipsium placcbat, quod neminina ex

praepotentibus, sed Thrascam ad exemplar vcnu glori u lcgisset. 3 Praepol velato ptietorianis P. Sabinum a priae icctura cohortis, 3 Julium Priscum dum centurionem:

x euod nemisum ex prosentibus. J Auctoritate

Florent in . scripsi, neminem. Vulgo, quod non ex εce. Pichena. 2 P. Sabinum , ae prased rura cohortis. J Bene Mercerus , P. Sabinum a Prestatura cohortis: Cr

ullum i id est, qui dumtaxat cohorti prae sue rat , de docet alium hunc Sabinum a satre Vespa sani esse. Li ius. Praeposuerat Pratorianir P. Sabinum. J Non fratrem Vespasiani, ut viri docti, repugnante historia . scribunt. Ille Sabinus in carcerem conjectus erat ob amicitiam Callina, 3. hist. Vespasiani stater erat trilicetus urbis. & libertate huebatur, donec in Capitolio obsideretur de caperetur. Sa-

uisitis. Non es le hunc Sabinum , qui praesectus urbi de Vespasiani frater, recte monuit Savilius. Nam hic vineius deiecta prod:tione Caecinae , llib. seq. at Flavius Sabinus liber in urbe. 8c in

suo magistratu, usque ad civilem tumultum, quo crematum Capitolium. Itaque mancb t per hunc Sabinum vera onustii nola. de praenomine Flaviae gentis. Et hic igitur legendum t P. Sabinum

a prastetura cohorris, Iulium Pri cum, dum centurio esset. hoc enim vult, praetorio praepostos

duos a Vitellio: Sabinum hunc, qui antea praefectus cohortis fuerat. Pliscum, qui tum centurio. Et cohortis. scit. auxiliaris : nam iis praesecti, ut legionariis Tribuni. Tacitus saepe &unibversa historia prisca. Mercerus. Libenter Merce- iri emendationem sum amplexus, nam cum ea sere congruat i lor. qui habet, ad praeferetura cohoriis. Observavit etiam Mercerus , ilium P. Sabinum , a iam esse a Flav o Sabino Vc spasani fratre , quod Liptio causam erroris dedit. I ichena. Quot hie tricas invex: t hyperbatica locutio, quibus usus non erat, si Tacito Latinorum magniscentissimo caconcederemus, quae saepius in Thucydide miramur. Si tenuem characterem noster affeeiasset, ea pro laeto sic exarasset: Prap. prat. P. Sabinum . a Iul. Prisc.m , dum centurio egere horais prasees ste . am ho enim praefecit praetorio. lib. 3. hist. P. Sabinum preterio prooesum ob amicitiam Catine Linciri juber, Iussituro in lacum eius

hortibus o suere Genninum iubet. At is Priscus dantequam praesectus praetorio, erat centurio unius praetoriae cohortis, ut Sempronius Densus, ilib. I. hisi. 43. Et tri se Iura facta praetorii mentione , non se inel a nollio usurpatur, lib. . ann. 2.

Doctiss. vir credit hune P. Sabinum alibi diei Fra. vium Sabinum, fratremque esse Vespasiani, post urbis curam praetorianis praesectum: indeque Pan. vinium carpit , qui negat praeno inen Ptiόlii unis quam in Flavia gente receptum fuisse. Verum P. ille Sabinus. alius est a Flavio Sabino fratre Vespasiani , qui nostro semper seribitur Flavius Sabinus, aut Sabinus tantum , r. hist. 46.& 77.2, 63.& 99. 4, 6 . Flaec pace doctiss. viri a me dicta

snt. Caeterum adversus pervicaces his uterer. si

Flavius Sabinus praesectus praetorio suit post urbis

praefecturam , quando redditur urbanae praesest rae 3 paulo enim ante mortem. 5e in ipsa morte agebat praefecturam urbis. Hune scit. Vitellius vinxi Tet ob suspicionem amicitiae cum Caecina, ut accidit P. Sabino quem nee Flavianis jam urbi imminentibus cui odire sustinuit Z Salinerius. Nititur emendare Lipsius. Sed nimium licenter addidit de suo, quod libuit : ut phrasin taceam non Taciti, 'Menere prese tura. Neque Lipsi uxeam religionem hic servavit in mutando, quam solet: etiam sentent:ae ambetuus, duplicem lectionem dedit. Mihi & verba de sententiain dili,

gentius pens tanti sic videtur voces duas pras-erura cohortis trajectas esse, alteram ea tum N leviter mutatam , quas si licea mihi sic vicissimmutare & trajicere, credam locum sanum fore: Poposuerat prιtor. P. Sabinum, ac Iuli iam Pr

scam , dum praetoria cohortis centurio esset. Certo

enim id colligitur e proximo libro collegas hos praetorianae praefecturae fuisse. Et de Prisco veris mile est, quia Centurionem sui se dicit, fuisse

praeto: iae cohortis. Atque ideo tanquam rem novam & magnae promotionis exemplum addit, ex Centurione praetoriae cohortis , praesectum ipsus praetorii Letum. Acidalius. 3 Dum centurio esses. J In Tamesano , non erat vocula, es s. itaque ex facili & vero emendavi , tum cer Iurionem. Significat utrumque ex parvo aut modico ad primam dignitatem promotum. Lipsius. Iutiiam Procum tum renturionem. J Ita Lipsius correxit, eum inepte in vulgaris legeretur, dum

centurio esset. ortus enim eli error, quia in T de in his Florent. habent, dum centurienem. Pichena.

Haec quum ab viro docto tam d:stincte sat annotata , miror quid recoquat Ryctius quae sum- eit semel patefieri. Id non intelligo, quemadmodum ab utroque contemnatur illud diam, quod si iterando adseverant in Mediceo scriptum. Si tale

est, ut mereatur non amari, certe nec Opus erat

indicati. Sed est quanti xis prerii. ut ex colloquiis in scena distinius ustatissimum Romae fuasse, unde restitui. Asconius Pedianus in argumento Mi Ce 1 loni

207쪽

Priscus, Valentis , Sabinus, Caecinα gratia pollebant. Inter discordes, vitellio nihil auctoritatis. munia imperii Caecina ac Valens obibant, olim anxii odiis, quae

bello & eastris male dissimulata , pravitas amicorum, & secunda gignendis inimicitiis civitas auxerat, dum ambitu, comitatu, & immensis silutantium agminibus contendunt, comparanturque, Variis in hunc aut illum Vitellii inclinationibuὴ:ε nec unquam satis fida potentia, ubi nimia est. Simul ipsum Vitellium, subitia offensis aut intempestivis blanditiis mutabilem, contemnebant metuebantque. Nec eo segnius inva aerant domps, hortos, opelque imperii: cum fictilis & egens nobialium turba, quos ipsos liberosque patriae Galba reddiderat, nulla Principis misericordia juvarentur. Gratum primoribus civitatis, etiam plebes approbavit, 3 quod

reversis

Ioniain: Et ob id mense Ianuario nulli dum M.que consulas ne rue pratores essent. Iaz. Gron Ovius.

I Nee unquam satis fida. J Non bene divelluntur haec a praecedentibus. Distinguo: Variis inhianc aut illum inclinarionibus r nec unquam satis f.

da potentia, ubi nimia est: simul ipsum Vitullium. Freinshemius. v x Ubi nimia es. J Volumen regis Corvini, ubi minima es. Legerim, ubi animus. Rhenanus. 3 R ess ab exilis jura libertorum concelsisset. J interpretor. Cum Galba exsules restituisset : non tam ea etiam bona. credo, quia in fiscum illata,& pleiaque jam per prodigentiam Neronis consumpta. Sed nee pars quae accusatoribus sententia iudicum semel donata, temere eripienda videbatur. Itaque egebant. Vitellius eos miseratus, huc decurrit ut largiretur Jura libertorum , dupliciter quidem: redderet inquam jura libertorum veterum, daret & eorum qui postea manumissi.

non aliter quam si ab illo justo domino manumissi sui sient. In speciem igitur ingens hoc donum. Nam operas liberti domino debebant, alimenta si egeret. denique teli amento bonorum lsemissem. quae omnia prompta & obvia tibi apud JCtos. Hoc vulgo etiam appellant, Ius patronatus, & Jus pation omni . Plinius epistola x I. li. bio Io. Ejusdem sententiae versus illos Martialis censeo Princeps JCtorum hodie varie eos tamen traxit in ad Traianum: Qui sis restiuis spoliato iura patrono , Libertis exsul non eris ille s. s.

Nec dissimilis, imo major benignitas Augusti in Iulum Antonii hostis sui filium . de quo Dio lib.

niabat . flatim dare jussit. Non enim dedit solum ea jura, sed repraesentavit. Lipsius. De hoe Iulo Antonii 3t quam recte se Lipsius Dionem imitetur, vide ad I. ann. IO. Iac. Gronoesus.

Quod ravosis ab exitio iura libortorum. J Libertus alere patronum tenebatur. Si quaecunque illum bonis sortuna evolvisset. post mortem quoquo jubent priscae constitutiones facere ex semisse haeredem. Si fraus intervenisset, patrono lex

dabat omnium bonorum possessionem etiam eontra ta

bulas. Atque haec duo, praeter alia obsequia i lex vocat operas in praecipue constituebant libertorum jus, ut docet 38. Dig. Vitellius autem ut reve Iis ab exilio Iura libertorum concessis ex beneficio . ita consecutis temporibus in sua venisse videntur ex jure communi. Ulpian. Dig. 38. iit. de honis liber t. l. 3. Et eodem tit. l. 4. Paulus. Messius Ius patronis dederunt leges veteres amplum de multiplex in libertost obsequium enim praestare tenebantur. N Operas: aliter tamen atque aliter si ellent ossiciales operae vel obsequii. item sendi libertis erant patroni egentes: Modestini verisba sunt: Cum probatum sit contumeliis patronos a libertis esse violaros , vel illata manu atrocius esse pulsatos r aut etiam paupertate, vel eorporis valetu dine laborantes, relictos e primum eos in potesatem patronorum redigi, o miniserium prabere dominis cori: sin autem nec boc modo admoneanlur, a P siue emptori addicantur, o pretium patronis tribuatur. Ex quibus puto facile intelligi, quid senserit Cornelius: nam eum exulib. quibusdam bona ablata fuissent. Se jus in libertos, iis ab exilio reversis, jura libertorum Vitellius concessit: hoe

est, inter caetera ut alere patronos egentes tene rentur: quod tamen corrumpebant ingenia servilia abditis pecuniis. Ferreuus. Ius liberiorum T

cito, Marcello, Ulpiano, id est, quod aliis jus

patronaius, scit. quod patronus in manumitas habet . Sunt enim manumissoribus permulta in liberari

concessa, inquit Ulpianus. His autem fere jus illud libris studii nostri legitur constitisse: impositis libertatis causa dono, munere . operis, Vel ossicio , vel obsequio, vel alimentis exigendis. vel ex paeta societate liberti honorum dimidia 1 superstite exigenda, vel defuneii liberti bonis exsuccessione accipiendis. Proinde ex hoe Taciti loco discere oportet, eum exulibus ablata bona fuissent omnia. mobilia & immobilia; jura quoque ablata fuisse, ut quae in libertos haberent.

Vitellius 1b exsilio reversis jura libertorum rellia tui tr

208쪽

HISTORIAR. Lia. II. 2 os

reversis ab exilio jura libertorum concessisset: quamquam id omnimodo servilia ingenia corrumpebant, abditis pccuniis per occultos aut ambitiosos sinus. dc quidam in domum Gesaris transgressi, atque ipsis dominis potentiores. Sed mileς, plenis castris, & redundante multitudine, in porticibus aut delubris, & urbe totatuit: hoc est, ut ii libertis patroni eolerentur; inopes alerentur, illisque, si decessissent, succederent. fraudabant tamen Vitellu edictum & patronos liberii. qui pecunias & facultates abderent, & potentioribus adscriberent. Tum illo se modo jus, de adversus id vafrities servilis habebat : seeutis autem seculis omnia mutata. Neque enim hona cuiquam, nisi in perpetuam ea illi poenam damnato ablata sunt l. 39. D. de jure fisci.& restitutus ex exilio patronus ipso facto amin sum jus patronatus recepit: cujus sententiae sunt Ulpianus de Hermogenes I. 3. D. de bonis libertorum & χr. D. de jure patronatus. Vertranius.

Genuinum certe sensum Veritanius assequutus est: at verborum dissicultatem non ademit. Patrono egenti tenebatur alimenta praebere libertus, i. 2. C. de libe it. & eorum lib. tenebantur & libertorum filii petere tutorem a patronis. l. 2. F. liberii. C. qui pet. tui. libertus quoque tenebatur obsequia honoremque ξe reverentiam praestare patrono, l. s. C. de obseq. . lib. pat. pracst. Plato lib. de legibus i I. jus es patrono propria auctor tate capere libertum, si ab eo sufficienter non colatur. Item lis a liberto moveri adversus patronum non poterat; nec eundem actione famosa in jus vocare poterat, saltem nisi venia a Praetore impetrata l. 4. s. I. D. de in jus voc. l. 2. C. eod. Poterat εe patronus libertum ingratum ac contumacem in servitutem revocare, l. I. C. de ingrat. lib. Tenebatur Ac libertus operas praestare ad nutum patroni. I. I. 8c 3. 8c xx. D. de ope

lib. Sed quod magis ad rem praesentem facit, erat 5e successonis jus parronis in bonis liberii, ex l. ix. tab. si is decessisset sine legitimo haerede, S. I. de suce. liberi. Dein L. Papia cum filiis patroni libertus in virilem partem vocatus si HS.C. esset patrimonium, S. Postea. eodem. Iustinianus, decedentibus libertis sine liberis, ah intestat O patronis ex l. xt r. labb. de satam successi nem reiervavit. Sed nostra constitutio avid. Succedebantque liberto non solum patronus. sed etiam conjuncti, vel proximi patrono, usque ad quintum gradum. f. sed nostra. His stantibus quum Galba nobiles exulantes patriae reddidisset, minime tamen bonis reuitutis, egenique Ideo essent, nee a Vitellio bonorum traditione juvarentur, tumen jus libertorum illis concessit, quod parum vel nihil profuit calliditate libertorum, qui pecunias, quibus potissimum eorum divitiae constabant, transierebant in potentes amicos, sicque vagus

patronos fraudabant. ita enim interpretor ambiariosos er oecutios sinus. Namque intimos amicos senus quandoque appellatos observamus. Ita Cic. ad Att. in sinum o familiaritatem adolescentis. Et iterum : Bibulum noli dimittera ex sinu tuo. Et in Veri. 3. Calumniatores de sinu suo apposuit, id est. samiliares & amicos. Sic. Tac. 4. Hist. quos ubi spoliis sanguineque expiaverint, mutari, exquiriqua novos sinus, id est, amicos. Addit autem Tacitus ambitiosos. hoc est, per ambitionem conquisitos, ut eorum favore & gratia tutarentur. Sic Jurisperiti ambitiosa decreta dixere per gratiam favoremque elicata. Ulpian. l. 4. de decret. ab Ord. faciend. & l. 3. D. de minor. l. 6 s. f. Σ. D. ad SC. Trebell. Dixit autem Tacitus non solum ambitiosus sinus, sed & occultos, haud contrue, si quialem apud eosdem Italus mus , in snu habere, id est, in occia io l. 17. D. de prob. Lamprid.

in Comm. tradam omnem in sinu contulit, hoc est, occultavit. Iterum: t ui etiam condemnationes in

sinum vertisse dic. etur. Tertul. in lib. De fuga in persee. Patiscens eum celaiore, etia milite, vel mini sera alitu. prodis, sed tunica tar sinu, quod alant. Et Tae. l. 3. Hist. Sed opes Cremonen min sinu praferiorum legatorumqua fora, id est , Oc

culta potestate. Marc. Donatur.

I Luamquam id omnimodo. J Probavi vocem omnimodo ex Hor. Vulgo, omnino. Pictena.

1 Ambitiosos sinus. J Λrgui olim de mendo.

ipse fortasse arguendus. Sententiam nunc expedio: Vitellium quidem exsulibus reversis jura reddid lia vetera in libertos: sed non cum magno fluctu. quia pecunias suas occuliabant per varias artes di recessiis. ita in alimentis , aliisque, patronos fraudabant . ut modici ipsi Be inopes. Voci Sinus, ea vis subest fraudandi , subtrahendi, Occulendi. Tacitus libro I v. infra: Tradi θρη solis eantu Gnibu M, quos ubi spoliis expleverunt,

mutari: exquiriqua nouos sinus m varia prauandi vocabula. Plinius libro xxxvi. Unde M. Scaurus pater, toties Princeps civitatis, π Marianis sodaliciis rapinarum provincialium sinus 3 Sinum vocat hominem ipsum, in quem rapinae omnes collatae velut in sinum. Plura exempla huic rei vide, si lubet, apud Bam. Brissonium in Lexico: 8e lumen ab eo faenerare, qui vere Europae lumen. ri u . Abditis pecuniis per occultos avit ambitiosos sinus. JSinus ambitiosi vidcntur. cum pecuniae depositae essent apud potentioIes. Piciana.

209쪽

m,s C. CORNELII TACITI

vagus, non principia noscere, non servare vigilias, neque labore firmari: per illeacebras urbis, & inhonesta dictu, corpus orto, animum libidinibus imminuebant. Postremo ne salutis quidem cura, R infamibus Vaticani locis magna pars tetendit. unde crebrae in vulgus mortes. Et adjacentia Tiberi Germanorum Gallorumque obnoxia morbis corpora, fluminis aviditas, & aestus impatientia labefecit. Insuper consulus, pravitate vcl ambitu, ordo militiae. Sedecim prictorix, quatuor urbanae cohortes seribebantur, quis singula millia inessent. Plus in co delectu Valens aud bat , tamquam ipsum Caecinam periculo CXemisset. sane adventu ejus partes convaluerant, & sinu trum lenti itineris rumorem prosi cro proelio venerat: Onanisque inserioris Germaniae miles Ualentem asscchabatur. unde primum creditur Ciecinaems des qui rassis. Ceterum non ita ducibus indulsit Vitellius, ut non plus militi liceret. sibi quisque militiam sumpsero , quamvis indignus, si ita maluerat, urbanae

militiae aciscribebatur: rursus bonis remanere inter lcgionarios aut alarcs volentibus, permissum. nec deerant qui vellunt, stili morbis, & intemperi cm caeli inculantes. Robora tamen lcgionibus alisque lubtracta; convu sum castrorum decus, viginti mil-r Animam libidini ui imminu bant. J Reete selegi in MS. Medico; recte id testituit C. R y l ius. quem in hoc sequi non dubitavi, tum quod

ita scripsit Tacitus . tum vel varietatis causa. quam valcte sectatur. Utique doelius. quam sup positum imminuebat. Ita mox similiter consenti in mis adiacenta Ti eri, ut ex eodem notavi, pro vulgato adiacentia. Jac. Gronovius.1 Infamibus Vaticani tuis. J Ob aerem parum putum: quod etiam hodie experiuntur. Frontinus lib. it. De Aquaeductibus, vult id emendatum in tota urbe , suo aevo , idque ablutione aqua-Tum : Ne pereuntes quidem arua otiosa sunt. Nam immunditiarum facies.kimpurior spiritus . . caussa gravioris tali, quibus apud veteres uallis INFA-Mis AER fuit, sunt remota. Lipsius.

Infamibus Vaticani locis. J Vaticanus collis non procul a Tibeii est. conterminus Ianiculo supra molem Adriani; in quo D. Petri Basilica nunc est. εc pontificum aliorumque nobilissimae aedes. Quomodo itaque illius locos infames vocet Tacitus, dii ficultatu non caret: praesertim quum an-i

liscus fuerint, tradente Plinio lib. I 6, 4o. & 36, II. nee non & celeberrima illa Ilex, de qua idem llib. I 6, 44. ibidemque etiam laudabiles persee- lrenitur pato: ar, scribente Iuven. Sat. 6. Vatican fragiles de monte latillas. Et quod pariter de ieio- lsus haberetur, innuere videtur Horat. lib. r. Od. lvo. Itaque cur infames illius locos scripserit Tacitus, indagandum. Ego sane ab effectu sic appel- llatos exillimo. eo quod Vitelliani milites. talus ita sitis impatientes. libidinibus quoque Operam

dantcs, numinis vicinitate allecti, crebris mortibiis occalionem praebuerint, vires concubitu frequenti imminuentes, copiam aeuae ingurgitantes. nam tunc sorte a merctricibus loci illi frequentibus incolebantur: scu:i ea Tiberis fumenalaeentem habuisse constit. Quod si haec expositio non placet, aliam subjicimus, Tacitum non universum Varieanum infamem appellasse, sed

tantum partem . hoc est , locos infernos, quos tunc aquis pii: ribus Je carno multo abundage credendum , ob idque insalubres habitationes habuisse, piaesertim aestivo tempore caloribus aestuantibus. Cujus rei aliquod lumen li :bemus ex Gellio. I 6, 17. Aram o statuam AD Deo locatam in Vaticano in infima nova via. Lamprid. in Heliogabalo : Fertur Eliphantorum quatuor 2 drietas in Vaticano agitasse. dirutis sepuli, is, qua obsistebant. Ex quibus colligere possumus, poll- quain Romae sepeliere mortuo , quod antea, ut alibi ollendimus, vetitum erat Vaticani locos sepeliendis cadaveribus destinatos, ob idque, T

cito intimes vocatos. Marc. Donat. 3 Germanorum Gallorumque obnoxia mauis com

pora. J In volumine resis Corvini leg tur. Gese

manstrum Ga lavorum Iue. Lego, Batavorum Iue. ut per Germanos etiam transrhenanos intelligamus.

Tencteros, Bructeros. Usipetes, de Chamavos, qui in exercitu Vitellii erant. At hodie Galli inediae, artius, frigoris, subis 8e alieni coeli longe

tolerantiores. Secus tamen produnt audiores de vetustissimis Gallis, quos Germanos laciunt pers- miles. Rhenanus. Beatus, Baraverum. Sed meminium potuit ejus, quod supra eodem Cornelius dixit , cohartes Batatorum, ne quid trucule rius auderent, in Germaniam remissas. quae si non

in te redierunt, non possunt videri Tiberi a secuisse. Igitur nihil ex recepto scripto mutandum

censeo. Veritam s.

Conuuipum castrorum detur XI. millibus e toto exercitu Iermiviis. J Mutet. couzussumque. Mihi duri:er e: iam dictum videtur, permixtis e toto exercitu. Nec tamen facile mutarim i nisi

sorte nova voce, sed valde significante scripsit

210쪽

millibus e toto exercitu permi Stiis inagis quam electis. Concionante Vitellio, postulantur ad stipplicis si uisu , S liazius, i, Rossis duces Gis i. ii iis, quod pro diae benassent. Nec coercebat riusmo ii voces itellius; super insitam animo ignavium, conscius libi instare donativum & decisic pecuniam, omnia alia militi largiebatur. 3 Liberti Principum, Guferre 'o nis vero M. :nc prorum ut tributum jussi. Ipse sola perdendi cura, istabula aurigis exii ruere: Circum gladiatorum serarumque spectaculis opplcre: tamquam in sumina abundantia, pecuniae illudere. Quin uitalem Vitellii diem, ' Caecina ac Valens, editis tota urbe vicatim gladiatoribu , eelebravere: ingenti paratu, S ante illum diem insolito. Laetum foedit imo cuique,npud bonos invidia: fuit, quod = cXltructis in campo Marito aris, ' inserias Neroni fecisset. caesae publice victima: cremataeque : 7 seces Augustales subdidere: quod sacerdotium , ut Romulus Tatio regi, ita Caesir Tiberius Juliae venti saer vit. Nondum quartus a victoria mensis, ta libertus Vitellii Asiaticus, Polycletos, Patrobios, dc vetera odiorum nomina aequabat. Ncino in illa aula, probitate aut indui tria certavit: unum ad Potcntiam itin prodigis epulis, dc ' sumptu gane que

Taeitus mixto. Quod dicere vult. vix sane expretitus pariter Sc acutius alio verbo dixerit. A lauritis.1 S ιν ix si iam animo enatia n.J Fror. inserit

vocem, infimam me νιι aximo. Putatem , Asiam δε ιι ea si foe ad cauilam sequentem traho. I μι. σὸν insitam an mo igna:ium. J Corruptam vocem addit Fror. in ram mone aximo. Unde divi. nabam , an lcgcndum : super lx ram ia/bri aut olimVam. Quod Vitellio cerre non incongruens, cum lib. praeced. de eo Tacitus dixerit: srιώ- nam pristigatus inerit laxu . ac proaui, eptitis pra semelas. Et ne cui surrasse idem videatur, uιν ria, atque ignavia. Ciceronis locum reseeto, qui lib. tr. epist. ad Cornificium ait: κec tua enatia

1 omnia di a mir ii. J Hunc quoque locum li-hetare inusta nota possumus. Ait en im hoc: Vitellium . quia pecuniam dare militi non poterat, impunitatem re licentiam omnis culpae dedisse: ut hac saltem bland dia cum retineter. Nee aliter sane iit in paupeie in li: ia ti sui. Consis, s bi is clara inari m. o disse Deu-niam . omnia alia. t Liberare hune locum ili-gmate Lipsius vuἰt interpretatione e an liberet, plane nescio. Illud scio. quidquid illis postremis sit, sententiam puncto finiendam post vocem I/-

num. Neque enim sermonis textus a ter patitur. Sequentia integra prorsus ego non cen:eo. Quod si ea illorum, quam Lipsus vult, sententia: tamen minimum una vocula deerit. & talis : Iuthram omnia alia maritι largietatur. Sed cet. te . sententia haec . dissicale est, ut vera st: quando neque eum praecedentibus neque sequentibus

cohaeret. Ae datius.

3 Lucrii Pr nidtim. J Non muro : N scio multos Romae, eosque praedivites, prior um Principum libertos. Videatur tamen & lectio & rapina proclivior . s libertos 'atram subitituas: aut de ais

P intipos hie ea pras. Lipsius. Liberii principum consterre. J Verbum, conferre , non est in libio Bud. RAenanus. 4 Cacina ae Vulens. J Ita nos, Vulgo, ta . idem s ras est, in eampo. 4 scriptor incertus apud Suidam in voce B. M. s. hane rem se narrat r

ιιι Aut latis. J Tae. I. Ann. Idam annua notus Gremonias accepit, audito sedulium Augu bum saceritis, ut qu naam Iistis Tatiias resinendis Sabinorum seris sautis Titios insiluerat. Ubi videmus a 'Facito illud tribui Tatio, quod hie R mulo adscribot. Suiliis .. Forte recte se habet. faces, eo quod plures arae fuerint exstruelae. Fl rent. tamen habet, fatem. Sic lib. I s. Struria ante Augurata arum subdita Iate attendis. Pichena. Mur. facem. leve nimis hoc. Adidalius. 8 VHera od ortim nomina . quia Ias. J Divitias scir.

quas congesserat. Pitheaea.

9 Sum am aqua. ' De Cajana aqua. id est, ut volunt. aquaeductu illo sumptuoso; nugae magnae. Nec Ferretii quadem emendatio ad genium meum aut librorum. Caiana aura. Nobis suboluit mendum N ejus caussa e deductione copulae r quam reddimus . legimusque, sumpta saginaque. Sapinae vox apri. quoi es de helluone Vitellio r de Tacito velut de indullita usurpata.

SEARCH

MENU NAVIGATION