장음표시 사용
2쪽
Bartholonisus Divinius. S. P. D .
V A M iustis de causis hunc tibi libellum,ino vero pridpsed ingenio meo elaborari potest, quod lamen sentio P sit exiguum,perpetuo tibi nuncupa
dum existimem, non solum constarebs arbitror,qui testessunt amoris erga
me tui ed se etiam quos ea legere quae alias ad te scripsimus nequab piguit.
Nam cum tuus ipse sim,ηοn immerito' mea omnia tibi deberi intelligo. apropter nihil εβ ρs te in praesentia plurubus morer. latum quid egerim accipe. Ammo nium Hermeam in Predicamenta Aristotelis iam bienium in Ialmumsermonem verti.placinit nunc eundem in librum peri hermenias latine explicarereum a Philosophorumscholis magnopere expeti videretur,tum ob eximiam eius eruditionem acumeηφ 1sserendi, tum sopus Vt omnibus Philosophiam discere voletibus apprime necessarium interpretetur,sic in ter caeteros Aristotelis libros Iove difficillimum. Et qum minime eram nescivi s grouemibi onus hoc aggressu subeundum esset,cum quod circvertur graecum exemplar non satis integrum esse compertum haberem,hanc tomen prouinciam iuuentutem demerendistudio noinuitus suscepi par timinue vetusti ope exemplaris,licet exigua, partim diuturna c5mentatio ne sic castigatum versum , spero,ut displiciturus non plane omnibus sit . tamen ego latum mili arrogo ut Ammonium ossirmare ausim prorsus incolume euosse,omniasque per
sanata eius vulnera sed multo melius habere se vera nostra:nes id fieri edem sine mήgnis laboribus sis immodico temporis dispendio potuisse. Quin nec hactenus latum nobissuit laueorandum sed ο Aristotelis liber latina oratione interpretandus:cum nec veteri transa tioni Ammonium nostrum,ut que barbarie apit,ac mendosior est,atque ob id minus perspicua,nec Arnronti, cum ipse liberius aliquanto id egerit satis commode cohaerescere posse animaduerterem. Idque eo libentius feci quod haec nostra pro veteri illa publico usui inm/nasiorum esse poterit,nisi illam dedignentur.Eo nas teperament eas nos hoc fecimus Mde,ut nihil adbentes, nihil adimentes verbum verbo expresserimus:non quidem seruato Hse graece babent Ordine: fgiridem O ineptum hoc G ridiculum esse iudicorsed illis ea ratione dispositis ut latine orationis speciem referari. Accipies igituro Aristotelem de Interpre talione meae in te obstruantiae vere interpem:eiusque explanatorem Ammonium ea qua cαε teras quos lucubrationes nostras humanitate amplectistitus es. st ubi feceris,putabo non
rarum illis gratie at sauctoritatis accessisse. Vale. ε θ
3쪽
Quae admissa sunt sic Conigito.
deri aut .4 o.Prs finitarum as rationum partirularis.r aa.dinint nimirum. .con tinetur assirmatio .vel lol. uniuersalem affirmationem acciduL13.14.videtur. n*4I .patet posse non.31.4 preces. indiuinorum inmutias .eauce adiunctς.3r. .ambigueas ilifinite 43 diuit .atm 3r tr.mentitur 3Do. obire quoir profectu; alivde nil L34. o. belluqI gereret. .alios.3 s. nun*. n. Pod non semper agant.36.33.illis quae. .sit.33. a .paucioribus assimatione transposititia priuati .m.simplices propositiones no 3'. II.ammiationes ac Nationes.s3 et Theaetet non. o. r3.nunc se in inmationis. o. poceptuni.44 39.ex finito. si.dividant v .inraliquist. s. i. Aliain ex veris. 6.Iot .demum propositio Isus. χ43 rursus homine atq; albo. s.sti nuchum virum simul &non Virum. y.I . ipsum non ens inquit non esse ri. χ -ffabile esse et inopinabile asseveratiat quoniam quod numerabilem. id eriri. ir aliquid. r.r dicitur.3 o. hae ration so. 3. alio imor . si . 3.non illud. sa. ro possibile. i. finitu quiestor naici omnes homines. φιεν.impossibilis negationem similiter sese habentem costituit necessarii.hoe est. σε. i. no minantur sed. s.;s diximus. 6 relinquatiar ea quidems s. o. t. iniusti. so qugstionem yst.2Iussi prodinani.Q.I.Myconixisi utraq3.3 .nulla bonum.3τ. temptradi rici
4쪽
C C E N T V s an mutet Propositio
Αecidentibus ex solis signi fritis fieri
non potest oratio. Recidentia coli rescunt Substat ijs: no Substatis Lbsta. ti,s: neq; Aecidentibus accidentia. o. I. Recidentia naturam aduentitiam obtinent.eid 3 inesse apta fiant ac non inesse. ri. D tAccidentia cur psertim de indiuiduis Dicentur: de Specubus vero non proprie. ri D. Accidentia non adsunt Speciebus ob incorpoream iniurabilemq; fuit irum naturam n . D. Recidentia plura inui te serta Subiecta vel Pudia Ora propositionem non faciunt V m. s.Κl. 46. A. Aecidentia praedicantur de substantiis non quidem psentiam sed per naturam. I. inccidentia duo si de eode fidicentur subiecto,de se inuatuo praedicantur per accidens 47. Κ t eidem per naturam ris dicatur de Substatia Substan. tia de Aecidente pier naturam. 4'MAeetis qn per se pescetur. Subst tia vero P accns. 43.C. in hiemes vel ammixa verbis signifieantur. .C.
Aetionibus passionibusu priores Substanti . . fAetiora vel altimis primu significans vertat. deinde tempus a B. ii G Amoesti passiora quatenus significentur Nominibus.
Amones et passiora quae in subiectorum ordine acti pia tur. soli, infinitivi modi verbis significa mus i D. Retiore psultoris cur laude vrvitu troe digris. 3o.Q rimo inop viis et simplex prorsiisq; imulauitis.1 i. D. inctioni biis eum constitoria electione periungentium trii est consulere. aliasq; alia facere. II. D. inmones ciuiles qua mensura. 3c quo inrito cognoscat mens humana 3 i. G tin his sine potestate cpii. s. HIAEetibus quibus eontrarium vel non. Aelii uno fimplici euncta sim perqt stante intuetur Ites lami alitia Dei ratio to E Ami est quod ex necessitate es .e . D./C. M' cur por facultate aptitudine referete tr.n G H. Aetiis qui potestate careantiqui non. D tRA' ita se hue ad Nit visen iterna ad gnabile. triret Aetiis natura prior potestate. e .ll. rictus qui se eri .qui tales dicant .sν.HA. vrae ii
Actu semper est forma potestate materia: coposita actusue forma impertitum. I.I. Aetiis in quibus scirematur a 2bstanti vel non. t .LI Amis substantia esse veros Deos. 7.I. inmis. in dim otestas. in bi ritas Nisu eaeips tu quod pia te habes. ss. B. in hii 3c male Nita utraq; sit ori cotrario arti s .F. AEd aliquid relata an simul natura is Η. Additiones arctant ubii 4s. G. AEddubitantia oratio Stoicorum ouatinuis ab Inim gatiua disserat. φ E.
num appellari a nonullis. s.c.
Adverbii significatio a C IAduerbia os conferatu ad Enunciationem: cius non. sed ad Grationes alias. 3. C. H. Adverbium cur non proprie pars orationis.3 I. Adverbium pars Locutionis. non Orationis. Κ Adverbia an in Noibus censeantur. ut Alexa- Aphrodisiensis arbitratuL4. Α. Adverbium unde dierum 4 D. t Aequale. in dire Iiis quale. Non quale. Aequiu s v es cuim consequentes eorti sunt q ab ipsis indicantur. vi genera speciebus. so. Α. Aequivocae vocis definitio nulla is G. das. 1 f.C.' Rioes uoces nitq; astiscuntur ad definiti es relena Aequcuum et V niuersale quo differat i . E. t . I9. Requivocis vocibus quaec eritat doctai i exit . Α muruma cocm nullam natura declarat. 13.I. Aeliuioratio.in Verbis quoq; es .is K. Aequoeus terminus multiplice Pio ne redditiastω Aeterna.in die . Sininterna. Reuo in uno instate collocata sui apud Deos Oia. 1l.CIA Metam substantialiter rem coniplecti nori potes Anio mo.quindi ipsam assectior coric pras. 6.H. Affetius indielione Anima. Passio. Aelio. Affirmatio ppositio . Negat Odiuis Onε ligilat. 4;.B. Affirmatio uniuersilis quomodo in Negationem uanoleat particularem. P.M/Αffuniatio uris quo in negotiε traseat v&m. v. h. R ffirmatio et Negauo quia si nos. unum ra principiis unciationis. r.D. IATirmatione 3c Negationem mai. et an vere dicat speci es'Enuciationis . Tos. GIL. 8.I. Amrmatione et Negone. qc an vere dicat tauriationis aequivoca significata 4. E. It s. G. Iv.tis.I IAffirmationem et Negationem cur nemo partes dixerit Enunciationis. 4 EI
5쪽
n. l. I. Κ λffirmatio ac Nemri oppostar sint simul HV. 11.Η. I. Affirmationi uniueriali an particularis Negatio in masteria conueniat impossibili. u.D. Affirmationes habitibus analogae . Negationes priuarionibus. II. E.
in Firmatio notior Negatione 1r. E. in Firmatio in qbus vera uniuersalis. 11 FIAEFirmatio in sibus vera particularis. M. F. tHTirniatio particularis quando particulari Negationi
Affirmatio i Nepati sq5 3c quacese traseat negativa particula tu a P dicato. 6. E . to H. Rffirmatio in Nepationem quado & cpiaobre transeatri thia particula iugeda a titiae Pire finit Hi rLC.t Affirmatio in Nepatione ado di qua obre trarseat negativa particula iugenda Appredicato. 3'. c. Affirmatio in Negisone quado et qua obia transeat patiua pinicula Modo iugeda. o. F. I. t t. fC IR Firmationi ci tot modis opposita Negatio is C I instirmationem 3c Negationem ς faciant viuuertara Propositiones penes Predicatos. rLΗ. tinffirmationse et Negationem que Deiani H es Prri mstiones penes p finitiones ascititias ri H. Affirmatio Negatioq; oppositae quando maxime eona uarietatem significentin C. t tinffirmationum nomine vocari finita etiam Verbae Ne
Affirmatio particularis in qliani transeat negationem. adhibita negativa particula es/mbo. ir E. RTirmatio seicii laris in qua traseat negat ges. adhibitare aliua parti uia astitiuae praefinitioni. i . E. ATtniatio.in dict. Negatio. RHrmationem inter et Negationem quae ambigus vi deantur Propositiones. t . C. t F. instar matio uris in quat traseat Neirationε addita nega. ima particulaest ina .L. 36. Η. Affirmatio uris in qua transeat N ario addita nega vi partitula Prς uioni. ix K. 16 H Afficiliatroi Negatio in qb'eade quatit alia seni et .rxCJ infirmationi Negatio in quibus contradicat. u CI . in stirmationi Negatio in Ous t entiatur. u. CIR si mrationi Negatio in quibus concordet. S.CIR Smiaticii quo opposita Negatio i singularib': quoamodo vero in uribus ra.CIR 'irmationis unius una Negati .ra I. 44.D. in mi mationique refra tur Negationes uri. s. MIRUrmatim q res agere Nigatiora particulari. H. x IAssirmatio mae vel Nego st vG ae uno smar. αξ tinflirmetic de se mutuo nereue est vla noniiquar.oino vero ea parte ea in Ous Propositio una re potest.ro. I AHirmatio 3c Negatio quomodo opposis in uniuersa ibus uniuersaliter. it. HI: A. io. B.t Assirmatio 8c Negatio quomodo opposits in uniuersis libus non uni saliter. r6. A. 3o. BIAsirmatio ae Negatio quom do oppositae in sinu
vel infinito Nomine Sc Verbo./3I Affrinatio Negatioq; nulla sine Verbo. 36.s Assimi rationesti Negationes ex Nom ne finito priores iis os ex isinito. 16.s lG. Assirmationu& N Mus diuersas sistit Subiectus sinitus ves infinitus Praedicato eodem mancte. PH a tus manente eodem Subiecto. non .isi IRffimationes quas quae Negationes sequata. 3 .F Assirmatione sinplici amplior traspositicia Nei iraso posititiam Amrmati; huiplex Negatio.ιν C. Assirmatio notior negone ceu magis fritia. a. c. Hssirmationes vel Negationes γε Lo simpliciter dico tur sed cum additione 39 B. Assirmatisin Enegonei ci veraee quo ites ligia to E. Rssirmationibus in simplicibus copositum parcatu ita bentibus cui fdicatu c6ponent ni notum applicata negans particula ut tras stitia fiat Assirmatio. 1 FIR Trinatio infinita an simplici un* concurrere in eoodem possit. s. C. Assirmatiois una oppone i finitu ad finita ta posse ex iis confiderari quodlibet qus ad compostam prςdreationem accipiuntur effendam 3 Η. Affrinio et NNatio uniuersalis uniuersaliter neque s nivi vers nem in eodem. in Assirmationes quae ex quibus scolair Negationibus,svice obuersa quς non I. F. Assirinalio clis cur in seipsa non resectatur. 4 .P. Assirmatione transposititia simplicem Negationem esse ampliorem.quomodo intelligendum. 3 B. Affirmare quoq; verum esse in singulariuus si rogatus inficiari verum sit. 43. D. Assilan ai Hi verς cui sir vera eodem quato Nei. 4r. Affrinatione qua sirpi:ci mei tete vera ex tras situ su. Assirmatio in istae rei minis Squa o quae D .a A. Affrinatio trasposilitia i Singularibus Negat tot simpli ei tatuae valet. in uribus n5 tradi ini. e 1 pri L αδ sit mitio quasi finis qda et Assirmatio visaertilis cur non reciprocet.si itatu sita Nomina et Verba ide significam. 44. N. Afirmare ae negare reia de pluribus. ves plura de uno quando Assirmatio atq; Negatio unas . ro.4e F. Affrinationi post ira et rogat s quomodo responde dum quom o vero toti conti adimoni 46 C. Afirmatione interrogata Negationem quoque facultare
Assiimatio quae eui Negaticli consonet uri. 4 i. M. Assirmatione hse Negario. Onungit nullum tu stum hominem. I.F. Assirmationes mastis finiis Negationibus. suC. Affirmatio uniueisdis an eum iniuersali Negatio conuertatur in materia Contingente. Uc. Assirmatiὁi utru Negatio magis yria.an Assirmatio G. trarii. u.F. Il.Ity.A. B. . E .HGι o. P .l.l. Ol.
Amrmatio an contraria Negatio. y F. R Trinatio Frii et alteri inegatio D idem Ves M.εο. MAmmatio contrarii quia asserat.o G. Agentia non semper Le. 3s .F. Agere cur quadom nriqueant sempiterna it B. Agere sinis idem potest circa Astaap.Η.δε lauxi. x po i Oo natura inet nonaea I. Albus quomodo Verbum ti . Alexa dii Aphrodisi ei loca.erratam. A M. P sic, i atis. v. KI3M I4 Η.s D. Aliquis subiecto semper iungitur. 11 .
Aliquis infiniti Nominis v lini R
6쪽
AElius 8c unus inio conueniant
δε liquis siue ullus potestate continetur in impri finita
Ril logia quoq; scii codictu Post tot nole dra.C. Rmmonii diuinus preptor Proclus successor Platonis.
Ammonii in hune Iibrum coinctatio funim magna ex parte ex errarrationiblis Procli. . B. Anmionius cur eoru ρος hoc triaut volumine studeat scitem sequelaem comi imitatem omndere. Rnalytica in dictione R esolutoria. Andronicus R hodius undecimus ab Arist. t. h. Andronicus Rhodius cur librum hune lassis attributu3 putauerit Aristoteli i. LAngulares. in dict.Contradictoris. Animariarum in nobis cognoscendi vel appe i saeui latuiti instrumentum vocifera facultas. s.A. Anima quae si rapte industria moues artificiosem agere potest particeps Homo est solus mortalium i s. A. Animae cogitatricis instrumentum Oratio. is. Α. Anima in dict. Rationalis. Animi ad perfectioneni consert Ara. N.F. Riama cur tanti.generi . 3.K. Ais ronalis idagatiopaeat nota Na et quo. I.t. sal. Animi conceptus in dict. Mentis. Hia tua duplici pdita facultatum genere. .I. Animς vires qnae cognoscendi. . I. Anii e vires quae medi cocupistendi . I.I. Resura a concupiscente quo species orationis aliae pro deant pter Enunciati min. . l. Anima nihil intelligit sine passivo intellemi a. s. Animi affinus G lata signatio apud Aristotelena. r. s. Amnis rationat is intelloionem quo vocet iniectus nomine Aristotelexti C. Animae pars quae expers assem:um. r. D. Aio insitorum asseetusi notae ea q voce minen .4. I. Animi amestiis iidem omnibus. 4. I. Hesmi Hemia signa primu sunt voces & liters.4. I. Animi a semis rerum simulacra .I. Animi in v eone tussicin dire Mentis. δε nimi conceptuum finis comphenso renam. .RHnimi conceptus quando re vera sunt. . s. Hnimi conceptus quid. .RAnimi conceptus he res natura eotistanet vinis et literi positione et rem. Vt...C. inimi concepta saliuatus,e de res agnosci n5po
Animi conceptus quilibet imago rei cuius est, in Antismo velut tabula depictus. I. Animi copositi ex pruria absoluuns simplicium.ς. C. Hesmi e piissi primu nullo 3 medio atm hora notev ib' minit Dicari subiiciis ad Dicatione. s. H. Animarius intellectualis. Diuinus 5. gradus tres pinor diales superioni naturalibus fissistantiarum. 6. E. Animi pceptus ab intellectu nigni voces ab Aia. 6. E. Animae ronalis motioni q dδruiat instrumeta. o. F. in nimi conceptui qui sne compositione est ac diuisione similia Nomina Verbam. Φ. H.l LMAnimi conuetus ut simplices nihil veri aut falsi significant.copositi autem lanificat. sic tua Voces.c. linia. Animi simplices an nihil significent veri vel sals. o.I. N simplicia poema signati ira sint et pposita nota. S.C. Animi cocepti e5positorii Q uscatrices citone a. c. Animam a mente illustrari.s. Anima rationalis et immortalis et non. O.L. AEnimalia. in dict. Bruta.
Animalis inmortalibus potissimum proportio Maris& Feminae. I. Animal cur neutri generis. RB. Animal quomodo verbum. r. H.
Animati cuiuslibet no quaevis lablata particula totu labefiatauinsed ex praecipuis aliqua. to I. Antropos. i. homo unde a Graecis dactus. se Apparetis summo atque opinabilis Propositio disputatoria quando. o. I.
Appellativa oratio quae a Stoicis G a. i. D. Appraedicatum. in dict. Est. Appraedicato quando iungenda negativa particula ut
Appraedicatum quomodo tertium dicatur.3 .F. Apprataiicatum pdicatur secundo I O.D. F. Appraedicetur cur solii verbii est 13. C. 4t. A. 43. A. Amtudis potestas nulla in itelligibilib' so G.ls . l. Arsi Patui pssitatio Nola postione no te predξtis.f. F. Araneola tela tot exit ex nati Lia ex arte is. B. Archedam' i domitor pricipii quo na pstri nouarit. H. Archis laus. i. cev populi quo ni costis nonica M.
Rristotelis liber. in dictione liber. Pnta. R esolutoria. Aristotelis librorum explanationi quot di qus capita P
Aristoteli funiliare praeceptorum genus artificiosum ae
Aristoteli librum hune tur salso attributum Andronia
Aristoteles Nola studet cosona reb ostendere. s. D. Aristoteles quae ipse utipoliati ix nomina.M9.lio. LI.II.
Aristoteles amator breuitatis. a X. l. i D.ls .f. Aristotelis docendi modus Ordove.il. l. t. P. H. Aristoteli reclamanἰes. 6. s.
Aristo. ubi Gottis vias existis. vel M. et Jobre. IOI. Aristotelis Dialectica qualis. 7.I. Aristoteli disiunctive pronunciatas Hypotlices sese inauicem sequi 47. K. Aristo. an sit caput huiusce libri postrenaum. est. Aristoteles contraria iis que postremo huiusia libri ea,pite disseruntur sentire vides in libris sitis o b'. san. Armipotetu nulla sui pie laue signante, Ut potensa.C. Arte ex lata no agat bruta, stat ex natura. s. F. Ars ex sa ista nobiu gredi vi q natura se a. l. s. Ars Naturae ages varib ,rialia usi irpat instra: paratq; arii fietalia sibi alia adrptias actiora ob das. s. B. Ars. in diei oratio. Ars e fert ad Animi permonem .3r. s. Ars et Nae causae circa Gquens pungens II. F.
Ars quandoque py sibi esu stra ibilitatem materiae aberis
Arteriae asperae usis. 6. F.t.14. I. Rrticulata. in die voLArticulus nihil smisca 3. LArticulus cur non proprie pars orationis. I.I. Articulus pars Locutionis.non Orationis. s. h. Articulus unde dimas. 4. D. Articula quado Verbis Curiia iungant. 13.5 1 F. c.
Arriculus proprie Nominibus addicit. RIc.
7쪽
Anicii liis similatis et ois ascitula Praefinitio quo con Atticillus stimuis qui diu iungatur vel non. II. .lis. Α rticillus singularis vim obtinet uniuersuis Prς finitio Ariitri dirales prile quo disterat ablois p finit . M. IAnicilli viarpandi rariis M. G.
Asctaus insit iusta; ide subro sunt: respectu differ a.
δε thenienses sapientes. Ol. h. Attica locutio. i. D. Ruium voces an literatae 6 C. inuis et non aiata Uas αἰ illo 3 H. Axioma in dira Fffatum. Pronunciatum. BASI LIS mi. Regulus quo ria id reri noti ε.R. Blityri vox nil ut ii Ξ: . s. alit. 4. l l .H IK. ronus Oo Verbuni dicatu' , zμ lx H. Pona ex sese nobis tribuunt faculta es Dei si T. Bonus e Sutor seorsum de quom praedicata non Ponus medicus est ilippocratis. Hisne haec praedicatio. an plures. 43. B. Bonum quot modis capiatur. 4s. s. Fonu serius q5da Artis aut Artis sonu lpectatur in Pro MBona Dieat si de medico. p accus pdicat de Hippocrate neq; de eo sine medico pdicari pol sicut nee micaru3- de Hippocrate vi hole pol p se S medico Dicari. s.c.
Bonum forma finisque est ni alum nori 6. G. Bono quomodo contrarium Malum . G. Porio quando oppositum malum per contrarietatZ qii
Certiitalia obtinAres sempiternae exsilii Nap Q ii. E. ciuiles actiones qua mensiara di quo modo cognoscat
Mens humana. I l. G. Ciuitatis eur non eiuslem tonsortes qui non illae Viniis tur vocibus. . B. Cn .vox nihil significans. . Na r. E. Cnemo odio prosequens homines r . P. Cogitatrix ratio qualium. D.
Cogitatrix ratio hominis est. . D. Cogitatioe an vias Na ut istro ad exitii actionii. 34. F. Cogitatricis Animae inmumerum oratio tr. A. Cogitatio in quo genere ficultatum A nimri .I. Cognitio coniecturalis ira intibus ve riori. i.C. Cognolcendi vires Anti quε .l .I. Cogitoscendi ordo nobis ab imperti ad piacia, .u. Cognitio media inter tognoscentina 3c rem qus cognostitur. 33. G.
Cognitio quid. t.C. Cognitio ouando re quae cognoscitur par. praestantior.
Cogitatio Dei. 3c Prophetidis quo dis Tant. r. A. Coloni nulla inter se oppositio qua sunt coicires. 61.q. Comoedia brutorum animaliti votexmrmiar. 6.C. Comparari quς nequeant. M .E. Competere quia significesit r. F. Copositio simplicia vocii. quae prima.' secunia. . G. Coni sitionem circa ac diuisionem falsium verumq;
Compositio 3c diuiso pro Asprinatione Sc Negatione
compositione elaea vel diuisionἴ oino vena 3c salsiur: non in eopositio vel diuisio utriusq; hora ea ν. . A. Compositio vel diuisio si bstantiva sola capax veri l ἡ-.A. copositio vel diuiso substatura qualia r. A. Compositici vel diuiso substantiva enuntiathm orationis est tiaraxat. . A. Coponi ne diuisioni as insit omne verum. .p. Compositio 3c diuiso an in huelligibilibus apud Piscantur Aristotelia. A. Plura cur note ferarii dicta ab Aria o et Platone. ro. A. Brutis marisuetudo asestitia. io. A. Bruta no ex arte.sed ex ria agere.Intellestia orbara i s. p. Bruta an a ius atque itelligibilia priel taloe inartiis.ai .D. Brutorum eur non sit Puesectio. 3.C. CAO HINNVS vox natu: a ii .Ecaia1. .H. Cflestium an materia. s. s. cli sa C. Caelestii a facultate sola rone eooratio 3 ab actu diuel. Cςlestia corpora no Oino imortallar γ. E. cflectibus an inst vis aptitudinis. to. G. caelestium motus stinper absolutus. 6.C. cflii cur nias .ge Graeci pronuncientia C lum. in dist Corpus.
O indict. Nomen. Verbum. Casus Aristoteli si nolite signare pii panta vitia . Cassi rion constat rerum natura δέ Θνdoris a casus et rorium ae circa rami is i insen 93.c. Casiis et romana quomodo differant 3 s. c. cat rem quid fiet λει bio eis. o. I. Causa olim pura cur apud Craecos neviti ceneria.os.
ces nihil spum in note inactrocelacta . Copone quo signiscet ipsum Non gem Η.c ostiora mio sunt Praedicata eo magis a Aarint C. Conterm tam Posi mini nomine vota PCoclusione p Propones petit iMa.i .eogitat Vm m. Concupiscendi vires Animae ct e. . I.
Cocupiscendi vires Anin dem 3c Piuendit .I. Concupiscendi a facultatibus qui profici cantur orationes 3c quonam .I. condimini quoque Postionis diei nomine. C. Coniectiiralis notitia in tribus uti r . Ii.C. Conuinctio nil iis g Mi a 3. Iconiuctio cur non proprie para Ooti m r. I.7. Con immo pars l O tionis. ion Orationis. I K. Coniunctio unde die mi D. Coniunctione qsio una sit oratio ut Sole terram illuost ante dies in o. A. Coiunctione una OomoL F. f. te . Coniunctione per copularium una oratione cur LPpothetica malis unxi .C. Coniunctio disiunctui a pεω copuia . . r. Consensus quom diri positionum nomine DC. Consequens ac 'a: a z l ,4 . E. consilium desectus prudentiae est. 33 .D. consilio nec nobis praestantiores egent nee conia lere possiunt pruta. 3.C. Consulant ne de rebus Dij. 33.D. Consilere alias alia 3c fuere quorumst a'. conlauotiae voluntates actioneso cur laude uti viri Pera rotae
8쪽
Istrat ire digri'. o. C. Consuli orta ratio potens ea oppositorum.s3.D. Consultoria in diet. Voluntas 'Nesectio. Contingenti esse monesse quod eonum riuuniuersas Ietur contingit omni vel nulli. D. E. Contingit nullium esse lumini homin . Assirmatio ne
Contingens α Neeellarium opposita tr. H. Contingentis Necessariim Propositionum inuetiomuolup consequeritiae. r. I. Cont: ngentis Nec Mariique e sentotes Proposit ora. an aliqua in parte disiant. I. Coiigus uris Nego an vri Assirmatioe pueris tr K. Contingit nullum esse pennatum Hominem cur proprie Negatio esse oleatur. si κ. 5tingetiquo iis Impossibile quo Necessaria. sa.F.C. Contingens α Possibile cotiuerti. I. a Contingens et Postibile inedia inter Neces tum ram. pol si brietis. H. Iso. E MContingentis affrinationi cur consequeris videatur Magatio Necessarii. I. q. Contingens an consequens Necessimo. φλI. Contingentis diuisio. 6 P. Contingens a Possibili solo note discerni ab Arist . vi. Contingens quod. 6. φ . A. deri. λα coni iiiva qo mediii inter Necessuiu et Impinis.
Contingeris. in dact. Non. Contingens expullulat a materia. E. Contingentibus omnibus comune. s.c. Contingens cir d. t l. H. te . I Contingente in quo magis vera A ratio in quo Nogatio,in quo utraq; pariter. 36. A. Contingeniis cuius Ars binatura. I. B. contingentis cuius Fortuna di casus. C continetentis cuius Pre lect io. i. D. Contii gens quod utriuibet vocetur. 33. D.
contingo Impore. Necesilaiuin quo diruant n E. contingentis velut centrum Virilibet. Ir Contingentia non definite a Dijs nosti asserentium ra. tio esuidemq; confutario avs Contingente proonini dictum Vtrulibet. 33. Contingens in quibus situ vel non. . K. Is A.
contingens materia quae . l. A.
Contingente in materis quae Propositionci simul Alsae:
Cotigete in ilia q Propones veru et falsu3 diuidat. Io. c. Contingere in inateria q Propositiones verae. F. Cotingente in materia quomodo imp fitiata Negatio a viuuersali usurpenu. 17. A. Cointingitia satura definiat veru vel salsu3 3o P. T. contingentibus de futuris Tlieorema quomo ad partes omnes pertineat Philosophis.Io. G. Contingo negantes quo refcrant causis rerum 3 . H. Contingis negates in diist. Necessitate fieri ola dicetes. Contingens tollentium rationes Ioa lyrae. Contingentes tollentiam conlatationes.3i .G. Ii p. contingentia eum certo a Diis nostanc. an eueniant obia nereTario. 3 F. I. contingentia momodo norint Dij.u .li
contingeris nobis anceps indefinituitam: Diis vero defi
Contingeris quado Stobis desinite eognobile si .
Contingens futurum. in dict futurum. Contii gens triplex. N. B. fis I. H.C. Contingens quae verseritur causae circa rarius. Contingens ibae versentur cause circa seequentius. c&inges q veriene causae circas iter. 33. s. c. D.
continges A Possibile quo pueniat di arum stu. continuum sectile in Insestum sola aptitudine. 1. Contradictio quid si nosse. unum ex principijs En
Contradictio quid st. in B. F tN 'M MContradictio Aristotelicum vocabulum. Ο Contradictioni essiciendς quae requirantur o. tro MContradictiones quot eirea idem subiectum. ro. MContradictionem quae faciant oppositae Propositiones:
Contradictio in dict. Verum et falsiim diuidere. cotradiceres bi mutuo q videri possint inaffinit g. ri. h. Contradicere sibi inuicem qui impraefinitas arbitreniri
vivomodo. rocontradicant quo modo sibi inuicem inafflat .rri C. Contradictio quo latius, pressi ue capiatur ra. F.try.D. Contradictoriae propOfitiones quae et Quaobrem. ri. G.
CHtradictorias quom eur votet Aristoteles uniuersalita
uniuersaliter a Pelliuione. φ . I. m. F. t r. C.
Contradictio no omnis vera ves nisi a I sis F. Contradictoriarum quae qua in materia vera fit aut fuis
contradicere in dict.Verum a salsum diuidere. Cotradictisis adignitate in nrones ora depromi ta Cὁtradictio q no Ofinite vep ac falsii; diuidat. E. F. M. B C5tradictiones spes diuersu facit subiectus finitus vel infinitus Praedicato eodem trianete Praedieatus finitus vel infinitus Subiecto eodem nianente.Non. 36. B. Contradi eant quo imp finitae & Particulares a I Cotradictissis pie altera: i oi ver re mi Oitelligedii io P Contradictione simili faciunt Propositiones vel 'est potestate habentes idem actu haberit bus a LAI C Contradicenti an contrariς Negationi simplici transpostitia iuribus par Am ΠΤatio et contradictionis partis alterius postulatio est Interrogatio disputatoria. 46. s.
Contradictionis Oo partem,qsso vero Contradictiorat omni proferenti Interrogationi occurratur. 6 C. Contradictionis partem utram vel actu vel facultate inclisputatoria interrogatione contineri a 6 l . I. Contradictionis pars ne tantu altera.disputatoriast inoterrogatio.ari Vtraqq. 4 μία a Contradictoria oppositio Proponum omnium modo earentium .peries ipsemine ac non esse. so. A. Contradictiones quot hoc libro tradantur. D. I. Contradictiones quae videatur simul verae. tr Contradictoris opponis celebratio. 3.F.l MA.l62. A. Contradictio pro Propositione. 63 F. Contrariae unciationes quae &junde dictae. Io.C.DI.
Contrariς quae non sint Propositiones. licet quandomeontraria sint quae indicantur. ro.C. Contrariae quoniodorum sint Inis laetasgnificet aliis rem quand contraria. t I. F.IC. Euaris simplici Negaticini traposititiati La allat Age Cotrarisii videan sit terg. st D. smatio. r. αContrariae m5i dirae quae dictς Aristoteli. 4.C. contrariae non eo demtr sint eouariorrum. Q. Contrariae opiniones quae. 6 .D. Contrariacin dire polita Subcontraria. contrariorum distermitiae. ii .LContraria nulla satis Hilat vacare medio.ri .h. contraria sines in eodem sabiecto esse nequeunti pes sunt autem simul inde abesse. ri. K. contraria madiimo interuallo distant inter ea quae sim
eodem sunt genere. ri. K. 61 E.
9쪽
contrarium quiues non sit.η. H. contraria cur signi sin qum Alae
Contrarietatem nullam significant astititiae Praefinitiones quouis modo OppolHς. N.I. Contrarietate qn mane in t impfiniis opposite .r3.I. couaris Affrinatio an magis opposita * NNatio st.
F. I. sq.A.tB. c. T H. too F. I . l./ι i. C. I. 6LA.' P. Contrarium eur vinam m. y.F. or .H. Contrarioru differentia esterarum maxima. v. c. Contrariorum differentia cur perfecta sy. C. Contrariorum mediae negationes eamdem. RC. Coiitraria cur fiant ex contrarijs s.C. Contraria finita cerim; sinit. o. . F TH.
Contraria quo ex iis q in medio simi fiat noni .ss. c. Contraria ne Amrmationi NNatio.ls.F. couaria pprie dicta qlia sint oporteat eαF. 61 .LI62. D. Contraria O infinito significatu Nonii .sy.C. Cotrarii Amrmatio et alteri Nem qn ira.vel m. o.A. Conuario ex ipso potissimum generatio ex negati potissimum.sed quando. ε .I. contrarii Assirmatio quid asser ci C. Contrarium nihil hi finito fir D. Contraria nuqua simul in eodem.6t. E. Copulatiuae loco disiun tiua. ετ Κ. Corpus q5 in orbe circu imortale et non. lo.E. Corpus indict.Cςleste. Corru'io in dict.Generatio. Crat li sententia de Notum naturali linposit .s. Cupido in quo genere facultatum Ariims .r.I. DAEMONIAM ad prouidentiam qui reserat ea
De meae coniunmonis seniscatio. ti.I De subiecto 3c Insubiecto pii strue dici quad 3 apud optio i iis est q min' a seinuicem disten .6o.Η.
Definitio Rationis note vocata Aristotelia r.D. Definitiones principia Ceometriae. .D. Definitiones eur Postionum nomine vocentur. .c. Definitiones eorum quae simi uniuscuiusu subsi intiam significant. V. De in ' cur si biiciatur Demostrationibus. C. Definitiore compl& genera suarum spe tuli . .f. Definitio nulla vocis equivo . .C. Desnitionib'ppledis nil astatim voces satio .is.C. Definitio nisi Verbum addatur vel casus Verbi. nunqua transbit in Enuntiationem. 16 p. Definitio unum quia est.& non multa. 6.F. Definitio unum non est quoniam verba omnia quibus constat fine intermissione proisantur. 6.C. Definitio quilis Oratio. 6L Definitio quis cur una orario non plures. 6. E. Defitutio quom est pro termino in Subiecto in Praea
initio Oid indicet. t I Definitio subiecta vel praedicata.eum multa.dicat. o. postionem ne unam faciat an trualta I. Definitioni insta plura illa de se mutuo necesse est uni nonun*.cimiano vero ex parte assi eri .rs I De itione &biecta ves Dieat iastans Propo. fi unus tomidi liri sit. una est significatu 3c mce. ε .I. Definitio labiecta vel praedirata quando Proposition m faciat quando vero plure 4 . Definitionem seniper arctant additiones. 4LG. Definitio ipsum quid fili tege pro id est dicis. I A. ineameloru seu Diagrimatu elemera crux. 3. Demetrio Phalereo qd senisere titulus m Interpreta
Demostrat Ionis lauetio tali lo il 13 et 1 C. Demostrationis inuentionem antecedenria. .c. Demostratio sub qua specie orationis. .D. Demonstratroci ex quibus persciantur. .C. 1 emostrationibus eur subiiciatur Definitiones DC.Den rationii sempia q note Ponti didia Aristoteli 3 C. Demrone sola licet exacte cognoscererem Nam. is L mrones oes d promi ex dignitate c&radictio. N.ADemratiua Propone quo iterior Dialectica.as k
Demostrativa Propositio unde Petatur. 46. I. . Demosthenes. FT moisthenis Paeanicus. 1.D. Demosthenis Iocl. . oet A. Dentium Has.f. F. ' H fit C
Depeatiua oratio qus a Stoicis dicta. .D. Deucaliua oratio neque vera. nmitissa. a H. De tiua oratio ad quos pertineat. 4. u. Descensiis et Ascensus idem subiicio iandrejectu disso
Deus studiorum ae literarum prsstra .F. Deus eur mala. erra. Rha Diu nobis uni pactio nulla. O F. Deorum prouidentia quomodo fruamur nobis eo
Devi bona lappeditat luctis liberaliter. p. . Dii an ignorare Uqua possint ex iis quae lant. 3ο.K. Dii tractes impinista omnino materiς sunt.3o a Dii supra intellectualem ipsam proprietatem vers ta forum essentis sedem statuere. o. v. Deorum vita an implicita negociis putanda si citret particulariaal. A. Deorum quae sint non ex iis qus ad nos pertinent aesti
Deoru facultas incorporea Pr&03 imateriata. II. A. Deorum prouidentia quomodo arceria nostra ineptia dicariar. l.Α. Deoru aut identiam Iatere qui, nusquἱ potest. 3. P. Deoru prouidentia ves minima quaeq; inspectar. t. Deorunc vates bona ex sese nobis tribuunt.3i p. Deoru sese abdicentes facultatibus quid ps quanc 3 r. Deorum an incerta defuturis notaria. o.L.
Diis nihil praeteritum aut laturum It . I. Diis nec quod mutatum est.nee quod natura est aptum mutationi non sint apud Deos. 1i.c. Dii ad ea quς simi rationem principii obtinent.3 . C. Deos apud ipsos omnia in uno sinat aeuo instante coloiocata 3 . Dii auctores rerum omnium uel eausis adiunctae Ir. Dii quomodo prouideant.3I . Dii an consillant de rebus. 3i D. 33.C. Deorum una sin ditaque actio.yrsi ses inaurabilis.33 .D. Deorum a prouid a magis par esset despici res sempiternas.m fluxili praeditas natura. l T. Dii eum certo norint eontingentia an ob id euenium illa necessario. .F. LDii comoscunt vincertam eognitione atque indeclina
Dii si1bstantiari causae sempitertiarum: genera iuri
Dii non solum ipsas velut remunt 2bstantias.sed ear quom facultam iuncti sim tum quae secudum nam ram tantitum quae ster naturam. .H. Dii quomodo cognoscant contingentia. II.Η. Dii res diuiduas notui indiduae multiplicia sorma sino plicet emporalia Enpitente generabiliam is generabis
Des re Prophetidis cognifici quomodo disserat. αDii nobis utuntur ceu se te mobilibus. M.A.
10쪽
1 Immortalis tEtum. o. Decim sicilitares fi ronis minime sent repte,.qsso sempeode pacto sese tabeii ab Oi mutatim excepte.to.D. ma ratio qualis. es D inciis 3c diuellectualis ratio an idem. σώα inos incis sabstantia esse a se . Dii an humana specie praediti. sv KDeorum concubitus quomodo intelligantur. sa. A. Deus cum sit. quae fieri nequeant. 3.C
Uectione cimi emtalloria actionibus Gm minitum est e sellaretaliam alia iacere. t D. Tementa diagril tum quae dicantur Aristoteli.i D. Elementum dicita quo conueniant.differantus. s. s. Tementorii seu liarum causa erictrix α eriliaris .
Empedoclis locu . λαEns non contrarium Non enti. v. . t. Ens non comparatur Non enti. ει.ε.
in cum qu p interronitione xferas an no.46.KDialecticae propositionis iniis as I mat ea Propo quo inferior G Ihmostrativa. 6 P. Dialemea Propositio unde siunatur. ιο. Dialectica interrogatio.Proposito qdana est as. Dialectica in dict. Disputatoria. alectic'ui si Aristotelees vero Platoni 46.LDialectus uuia 6. E. malesti instrumenta. O TDictile quid significet stolais a. V. Dictio quom o disserata Nominqverbo.VOcesma
Plici.Trimino I. D. l .A. Dictaeis note cur ps vocitur Eminetati nix a F. Lumio lignificatioque in omni orati ex necessitate spe
Dicti is vocabulo tiri appellatur Nomen aut Verbi7, non etiam Enunciationis. ιλα Diut quid. P. C.
Atist fpositu Nome pties Enaciatigia. s.f. Dietio quid significet Platoni. 13. P. . Different.a ysertim postrent specifica propriaem post
Dicteittitia contrariorum maxima on riti ri . s.c. Disserentia eontrariorum eur persecta ly.C.
Dignitas.iti die .Pronuntiat una Contradictio. Diodori dialectici confutatio vocem omnem smisca. am esse existimaniis. F.
Discedit et si primum deinde quissi. 4 ν D. Disiuciive proniiciatas Hypothesis Aristoteli sese ituria
Disiunctiva pro eopulati .4χk. Eisi ositio*ximae qdam materiae se a Ua.t ε.C. Disputatoria interrogatio quad/o.B. Disputatoria ne interrogatio ipta quid est 46.F. Disputatoria ad interrogationem quomodo redigatur
ipsum quid est 46. B. Platoria interrogario quae. 6.C. Di Uitatoris interrogationi quomodo occurratur pro serenti contradictionis parietil. 46. . Disputatoriς interrogat:cni quomodo occurratra prosserenti contradictionem totam. εD. Disputatoria in interrogatione partem virili Contras dictionis vel actu vel facultate eontineri εοα I. Disputatoria Propositio quid. 46A. Disi minoria interrogatio pars ne tantu altera contraa
Disputatoriam ad interrogationem quomodo muncta tris redigariira A. Diuina qua mensuraeognos at Mens humatis. 3 .QDiuinus Intellectitati.&Animarius. tres primordiales Substantiarum naturalibus superioru gradus.6.E. unis competit rebus Necessarium .i synceri sint actus.non tales actuL RH. Divisionum modi.4RPiuiso in Propositione quid significet. 6.L
Ens magis Enti an Non enti oppositum. 6 . E. Entiu qua simpliciter Entia lant mutuam opposuis non esse quapiam. 6i. E. . ς Entis primi di ima facultas re HIR o. A.
Dii, primi facultas quous, porrigatur. I. A.
Entia supra omnia non ens Od. s. F.
Ptia stiirpiterna nequeunt quandom non ageret B. Ens comunius in verbum Esi. I. D. te ab ipse desumim verbum eta. io.II13.D. Em non dicit rem esse.I .Qti ἔ.D. Emi comistiam non Em.t v. F. Entibus de quibus fiat in dicario.d . A. Entibus in quibus sit.aut non fit vera &falsum. .M
Entium quodpia an ignorare Dii possint.1 o. h. Ens unum me. positio Parmenidis.1.C. Em. in dict. Neriens. Em non significat quid* esse. a M. Entia prima ac plane summa quae e Entelechea Arsitotelicu nome serniae Pumiens. v. D Enunerationem eur nemo in Affirmationem c Negationem ut totum in partes diviserit.a .E unciatiois Spes Asprinatio &beto. 4. F.JG fu A tit metallois geli Oro t. 4 F. H. v c. C. ipC Fnuciationis pars ea note Dictionis appelletur. ta.E. Ensificiationis definitio. it. G.tis.I l
Eruinciainiae species orationi . REnuciativa deqorone aga vel noua hoc libro. tae unciationes suppositius ortum praedicatiuis se ac
En clatrones hoe volumine.non Propositiones ins eramur in R esolutoriis contra.I.C. unciatio sola ex orationibus a eo nos i soliare
oritur. 1.K. Enunciationis usus. . . .
unciatio eur tala exorationib'rapax vor e &T.ia Enuneiatius orationis principia Pace. 1.D. Enhelatio omnis ex Nominibus & Uerbis. t s. Tnunciationi ii partes orationis necae ima no .F. Eniiciationiqputes oronis utiles quae non. G. M. Enunciationi qeonferfit Adverbia quae n&xam. unciationi quavis adhibitae.*ue non propriepartes Orationis putentur. .I. unciatio Nomine prorsu eonstat 3 verbo: non esua tamen pus omnino est Vribum .4.C.