장음표시 사용
21쪽
Prononibili usu In rnuntiates . . C. Pronominis signi fi alio t. C. ' D. Pronois smisi ratio quo dissiluant 4 P. Praedicerm quomodo Hrniatiue aliquid de ijs Uaae
Praedicari vel non. quod possit No ens. 43. A. Praedicatio de qui s fiat ruta a. 4 , Δ, Praedicata vel labia infinit age Pstas arm. si termin' alato sit inus.vna est significatu voce. 4 . I. Praedicata vel subiecta Desilitio quando propositione
Praedicata seorsiim qus simul pudicari A possint: quae
tionabit Iter editatis eonlun n.s. e finitiones quibus non eoptuentur Suttis. ra .P. Praefinitiones quouis modo oppositu nullam significit
Praefinitionis uniuersilis significatio momodo difforat ab uniuersalis Nominissgnifical one. 4 A. Praefinitio praedicata adhibita an speciem alia iaciat propositionis. HSubiecto ad ne a ' .il. . Prς finitionii aliqua pdicato iuditi si ε ponsi cur solam extrudat Aristoteles ea q oinnis pinitionem illi coma Praefinita propositio quae. i. Pudicata seorsia nisi iuncta quom vnhrersm prsdices. ρος sequatitur Masurda 4 . D. C. Pudicata pessentiam vel sint r. vel ra parte e frest reuulicem natura idonea sui L. 'M. Pudicata issentia quo nectantur ordine.axu. Prophetidis δε- Dei mreognitio *ao diac*ti. a. A. Pudicatio q p se vel per mentia qus P acci. . p. Pridicatio quae per naturam quς prmer. .' I Prs dicans accidentia desia Mantiis non quidem per es. similam sed per natu am. 4 R. l. Pudicamur de se mutuo duo Meldentia. s de eode prs dicentur subiccto. p. I. Prs dicatio una ne hse an plurest Hippocrates est bonus
Pudicetur quando Aecidens per se : Substantia vero p
Pudicatu bonii de medito. pacens Odicatur de Hippocrate. neque de eo sidicari sine medico mi. sicut M i. otii de Hippocrate ut homine, non potest p se de me dico praedreari. 43.C. Pudicatio q subas via. Dii et smplimn quae vero. Pudicatio q sebam una siniscet quanta μία. Pudicatio quomodo una ex hole &albo. is D. Praedicata eomposita quae prs dicari et separatim queat:
Pudicatio quae quς danxqus vero sinpliciter as.C. Pudicata quo copositiora.eo magi a res Pudicariores petraraturan . 43. h. Pudicatorum uniuersilium ni irre: ἔ Pudicato ciso iungatur solum. o. D. PNiscit quo veru Medici de futuris circa retrotosa ac Pirricto in quo mere facultatu As,M Hri . Puelectro cur in solis Hominibus.33 C. Puelemo circa quod contis stens. .ri. D. Puriflo in dict. Voluntas tonsistoria. Praefestionibus ex sibus tosteti solumis C. Humitae nFatrones eum modo qsio si Cur nito γ iuctio mutuae e5sequestir modali ivs Mi Prs finitam iuAio mutuς e se luctit inexi stetia. r.K. Praefinitiones astititiae seu oroidiorismi cuius Vsiis N in ia .l l 14 A. - - ityis finiis pines oppostae q snt iatradictoris .ii a Praefinitae propositiones oppositae quae sint simul sals quae simul ver .ri U. I. Praefinitae r nes quae vers in manecessaria. n. v. r. Praefinit xyponesq vers in materia iurpi illibili. ri. l. Praefiniis p nes q veri in m a Pt in te. ri .H. l. tu. F. Prs finitis ina, positioib'ut ex Ammiatiae fiat Negatior cur negativa particula praefinitioni iungatur: q subiracto ad Estet it L .lU. Prs finita propositio unde dicta. r. l. Praefinitionu ex distributioe sin utruq I terminu3 quot fiant propositiones:& ρος veri, q non. r4 TlΗ. Praefinit: ualiqua Dicato iligetib rponi nictitataniam pest q/ois p finitione eadem copularat B. Praefinitione pdicato copulates E pones is verae. mitinus in falsis deuit ad .m seruacus sunt.rs.C. Praefinitio ab Auctorib' Dicato addita O si clari M.
Pis finitarum Oppositiones M P sitronunt. s. l . Praefinitas ad ipsas materiae QRἡhtit Imprefinitae. r6D PVsmitatu fiteriorib'cur talude valeat ilI:ἰ filii I .ri . U. Praesitatarii animiationu micularis sterior ut .ro. D. Praefinitam negationum utra deterior. IRE.
Pre finitioni addita negativa particula * faciat Negatio
Pis snitio rone habet tarnig in Nosti ne. 6 D. Prae filius Negatione est verbo negativa in res riticula cur rariores apud veteres. s. s. Praefinita Negatio qualia asii a , e rPusnitum vel ire prs finitiun quomodo cui erat a finiato vel insuia . c. i. . Pre finitionis uniuersalis vim obtinet apud Urseo MisPrs fritia eur rieoueat praedicatum fieri Subiecto ei triti. secus addica 39. iv finitς hς simplices Infinitae priuatius quomodo si, se inuicem liabean 39 Prsfinitis in Negationibus faetendis eautio adhibe daemestutiones asellitiae ouae uniuersites. particulares. E. Praefinitio indict. s. uus. Alim. Non omnis.
Praefinitiones ascititis quando diuinmones faciant in Indiuiduis quado in in spebus primum. ri. B. Q t finitiones adhibiis Suttis an eo ν les .rr.s . Ivix finiti Subti velut sorma adepti a i finitioni M.
Dii iii, in onibus cardo est et cara pfinitio. ii.Η. Psensitiones licet partes sint Subiectorum iningum meri quodam pacto 3 Praedicata. ii Ne Pr, itς prouosium es non particulam pudicato ilia gerites quid signifiLLI. u. I. Di finitiora singuis cur primo sitas adhibean .is. A.
Pit itiones nessi pridi in petr se valent . neque ali, ra vis finitis in simplicibus transposititiisq; oppositis Negariones sequuntur ex Assirmationibus A iatra. rae Pi ae finita cur tota fieri predicatum nequeat subiecto extrinsectis 1 Praefinitio quibus iungatur. 4 . A. Praefinitiones transpositi quando propositiones immatem vel non. s. A. Praefinitio asellitiae hiPsimi solum. φο.C. Dra postici nihilsgnificat. I. Praepositio pars Locutionis.non Orationis. I. Praepositio unde dia: A- .lin. Praesciri quotuplex.t r. G.
praeter nam esse io sese insinuarit rebus.M.u. Praeteritum tithil in xu. C. R Prima oim ea cur pud Crscos neutri generis. R - l-Primordiales gradus tres superiorum naturalistus sit Princeps A non princeps iudex. Me
22쪽
Priiratio oblinarior Materia. .E. Priuuioni cui non insit impossibile tr. Privatio necessaria ad yenerationem. .E. Privativa et sin ira spo quo pueniat differat G.3 .ὲ DPrivati propositio Os I .K. Privativa r ω qua significet priuationem. I .K. Pruratrue quomodo sese habeat ad simplic quomodo ad trani sititias. 3.M. Priuatius Assirmationes vel Negationes no simpliciter Assirmationes Nigationesve. Is s. Priuathiς Infiniis staplices quo sese tui celie rit . t . . Priuatiuos eme oportet non terminos.sed propositiora fulandis Negationibus. LC. Priis inqbus posteriusq; est an de iis ices Cen'.rsa Priora natura.t re pollariora quae. e Pro tempore sd serit hcet. .E. Proetus successor Platonis diuiniis do r Ammonij.
Proclus Veterii placita iterstadi facultate ac sciari unastos rera ludiciu ad humani igent; tanta exercuit. 3.Α. Procli ex enarrationibus magnaex parte sumpta est lite
Proniiciatum.Estatuue quid significet stoieis 3 D Proniiciato similis Orci ρος mcatur a Stoicis.r.D. Pronuriato sim oro strenus differat ab Enuerat ea DPronunciato ex quo Demonstrationes 34. A. Pronunciatu ui quod euidentissimum a. A. Propositionesquς.3c inde dictae. LQ auro sitiones non hie.sed Enunciationes inspectantum. in Resolutoriis multa i C Propositionia diuiso a vocum qb'pstat multitudie. F Propositiones quom positionu dici Nomine . 3. C. Proponis partesqnlint aut non sint esse et Media .C. Propositionis pars non omnino est Verbum. a. C. Propositionis pars potior qui i6 E. Propositio una ne an multae sint quomodo a significa,ti, diiudices p. Propones quς simvliciores eosos iore e E. tr Propositionum spretes quatuor comunissime Pqui H ri filii qualitate speremit. 9 E Proponibus dus species insent opponsi missime lo.E. Prodi in dict.Terminus. biemis Pirdicariis. Oratio. Tniiciitio, Assirmatio. Negatio. Vn Particulares.Impo. Mita.Singularis, cotra'. subcontrariae. Cotradicto. rix. Applicato tertio cosisto. M5 pdita. Infinita. Tra.
spostilia .Privativa.Subal te . Dialecti ea. D tat via. Demonstrati .Possibilis Impossibiis . Necessaria. contingenianexistens. Propositionum ex Subiecto tantum &prs dicato eonfia, stentium diuisiones unde.I .K. Proponiam niueriς .in dict.Materi . Propo orimis vel singulari vel viiliterialis. n. Propo quς Theophrasto finita que infinita n .F.
Proponii dicteretia fieri Om Et a tisorib'. ii F. t .s Propqsitiones et Subi esto tanti prs, istam . eis, tes quot sint. ι P. I .E. . Propositionum opponendariun modi N.C. Propositiones opposts. in dict. Assirmatio et Nesso.
Hopo vera me iantis retialia.rentis hiatici sac. Propositionis parti potiori Enp-negativa particularita Asirmatione fiat metatio.t M tio. it
Propositionis an freni aliam iaciat mittio Dicato applicita. ut subiecto adiuncta. M. B Proposito preter naturam quae. 4. C. Propo pfinition Ois Dicato copulans cur sola ex ijs si praefinitionum aliquam pdicato adnectunt expilaatur Aristoteli. .CI. Proponti quot fiat rapsestionii fim Hrsim terminum distributione et 'ue verae.que non E IN Pr ρος Umnis psititionem prsduato copulasimestitat antis omnibus P t prae itionum aliquam praedirato iungentibusas.B. Pro nes phnitione sdicato addAes is vers.ia minusta salss deuit adς.*ii seperuacus iant.rs.C. Proposito infarta instipataq; Naalia. φ .H. Pro tu in positam quς pars dignior in quato quae. Proponum oppostarii qus pars dignior in dii.ro E.
Propositionis naturam an mutet accentus. r6. I
Propositiones qus ambigue videantur inter Assumatio
Propositiones quot ex diuisione Subiecturi.B. E. Proposticines quot ex diuisione prsdicati a. F. Propones quo simul vor sint no ide significales. a. l. Propo multa dices monote uti is . n eo es. v. I. Prom in cae una repor. e vel ut i iij. oino vero ex parie de se mutuo necesse est assi entur. i. I. Pro nes cpiom5 opposis In singularib' to. B Propositiones quomodo oppositu in uniuertitibus uniuerialiter.quomodo in non viter ri Hi r6 A to B Propositionum diuisci penes irrat rias M. H.
pro αξ duplex op on Xbulest 'aptaica tr. A. Pro nes ex tertio a cato e stetes is di . . . D. Proms ex tertio 'Nicato psillotes quot. I . E. εο ν. Propone qua vocet Arist simplice M. xo i finita. tr. Pro simplex et mali quo pueniat disterante I π ι Propositiones smplices quomodo sese habeant ci uaris sitit 37.C. u. c. 4r.C. I3. propontiones simplices velut exemplaris. .3. Κ. Pro num tonsequetis cognosi cndς Vsis. o C. Propositione ex tota quaddo fieri risdicatis possit si biecto extrinsecus addito quado non. O.C ar. C.
Pro a terim amicatii iiiiiiii oppones quot. o. I. Pro nes pictis et gi finito statiuino .lo. at A. Pro nibus verbum est actu lintibus dictionem μιliter facuant 3c potestate ipsum haberi .a . A. G. Pro ni cuim psequentis inuenie .regus s. r. Propositionsi partes dup. II. Propones circa totas ut totas qle et quatu spectas i. D Pr 1 ostiones ut recte inuissimas. et C. Propositiculum oppones quot modis rapians 41 T Pro num diuiso ab eam quantitate et qlitate ax E.
Pro nim' in simplicibus tra sititiis' oppostissiniis sint Negatiora ex Assirinati5ib'sequutis et F. si iiii.
sfiniis. Assirmat: 5esia ex Metati 5ibias. 1. E. t Hopositiones ei rea essequelit esse mutuo nulla a Subiectis discrimen. LI. Proponum essequentia quomodo in iis qui non sunt ut Hir ceruo seruetur 4xΗ. - 'Pro num de consequentia proditi reguli quoivi initi λβfinitis pro ian .ar I Proponii potia Subto ut titi finito vel ifinito 4.3. 'Proponis nota et bastrusi onansi signant 4 α' Pro nes qdiuerse ininsere videati cano sint. a.
23쪽
, Propositione os mutatu poterminor: uno. 44. F C. Propositione quomodo immutet transposita negati
irinicula. 44. C. Propositione cur non immutet negati particula cum est verbo transposita . . .G.
Propones quin ut Atrant posts psinit Hexvel no. e. A. Propositio qdam est Dialectica ipsi interrogatio. s. D. Proponis unius non iniusque dissuentis. r. Propositio constans uno Subiecto 2 Dicata definitio. ne. una est fg aificatu 3c voce. a .l. Propone qualido ma, quando vero plures faciat Defi. nitio subiecta vel prsalcata. s. v. Propone unam riuo faciunt plura accidetia inuice conserta Bbiecta vel pr dicata. s. c. Propositionis res delici postulatio est iterrogatio diis sputatoria cui Propositionem ra tertio appridi caro e silentem sciat lini verbum integram ristat s.A. Propones sine materiis subsistere Decueunt 4 I. Propones modi expies ab ipso inhibe i formari s a. A. Proponum Oium modo carentium opposito contradioctoria penes ipsium esse ae non esicis .A. Propositionum disteretis e sistentium ex Subiecto ae pridieam. o. . Proponti dris psittati ex tertio Apris dicato. lo.C. Propositiones quot hoc libro tra tur. v. . Propona eiusde s i olum regula una opponis. o.C. Propones mo Diis di earctes cruci differant. l.C. Proponibus in in lib' io duobus modis fiant Nogationes quo in pfinitis sine modo.si. A. Propositiones non terminos priuatium esse oportet f eiendis N ironibus. φ LC. Propones quot modis sibi inuite optoriantur. II. Proponib' in iis4modo earct que subieetae res ac Di eam ad ipm esse dc no esse hiit ordine.eude hoc eue αnon esse ad modos obtinet in modalibus.s, A. Propositionibus ab ipsis ad conclusionem nostra Ita cogitatrix progredirur. φώ E.
Propo q in vore est ris illi Q in triete. t 3 C ti'.I.lI.D. Proponum de quam oppone agat postremo suiusce im
Proponu societas aedistidium unde. 0.Η. Propositio vera nu* vos contraria. 6 B. cdΗ.lQ. E. Protatorum .ii, di Pusim Prooectrix causa quoruplex l. r. Prosyllogismus-ld.63. F. Prouidentiam tum ad diuinam. nim ad dimoniam quir sint eausorer l. o. u. Prouidentia Deorum qualis. It.D. Prudentis defectus consilium.u. D.
uanto definito nihil contrariu Π. q. q. Q itannim in dict.continuum. Numerus. inuid est interrogatio no est disputato a.46. B. 47.Α.
.uid est liuerrogatio quomodo ad disputatoriam re
mora quid est in deseivionibus dici as. A.
R. alioqus cogitatrix. Q .c. Wario quae intellectualis 1M Porio γε Hon, αγε vero Dei 1M . Ratio intellectitatis et inop mens an idem. ssin Rone earetes et piates qda opposta sissesci pratissae. Ronalis nostri sita imortalibus squivoca. E.
Ratio nostra potest agere et nonagere. s.C. Ratio vostra quoruplex. 6. R atio nostra causa.s t C R atio pro infinitione I D.
Rationalis atque artifex in nobis vis excellentior O M.
Ronalis facultatis suta a corpore separabilisas P.R ationalis.in dict. Anima. Reponere quid.3 C. Resu it optes voces ob dm ipsaν imitant nam I. Rebus in omnibus Non eris quod. s. s. Res in dict.tas. R es sempiternas magis par esset a Deorum prouidentia despici * iluxili meditas natura. .E. Rerum eum necestaria defici Eliu remissioe in insinu
uit rebus ipsum esse uter naturam . l. l. Rei ex rentia veritas Oronis no B. 4.H. I .ln.C. LA.
R em substatialiter assinam coplecti no potes Animo. quin 3c assectionem eoncipias. 6. Η. R ei essentis imago est veritas.r .s. Rem pinstes5is gra colinias voces Philosophus. rvri Rem naturas non inspici in Logi ea ficultatesed vocii per seipsarum potestatem. o. q. Reisi cassi refctatqex necessitate ola fieri putatiso. H. R em natura d ordo cassi non e stat ro M. R erum olum auctores Di, vel tauta adiutame et . D. R es cuique assignatum a Natura oome dicere . R ees psona studet Aristoteles ostendere Nola s. D. E. Rem vel Notus smati&s instrumetu Oro l .A. Rem natara exacte eognobilis sola D ratione. sae.
Rei Oslibet quomodo una. 16 αRerum naturae familiarissimi modi cui. s. SRem saccessiva generatio a lapiorib ad istriora.ls. s.
R erum naturae aerio. 3.D. Rerum 2bstantias indicant di mi . .C.
Res a Deoaeonceptus Animi ab Intellectu. v es ab .
Rerum existenila degenerationis ordo.s Rerum sex iure appellata materia. α Rex qualis simple eompostauci C. Res di in ras Animi omnibus iiden .LR erum simulacra assectus Animi a I. R es signans a vocibus p medios Animi co eptus d. . Rebus Mentisv conceptibus an quid medium uitella
Rebus ne in simplicibus compositi te verum GEM. . s.A. G. H. iRerueomphenso finis Animi conceptuum I. Rerum imagines Aio inst .mentis eptus i . . Res Animim conceptus natura e stanti voces 3c litea
Res eadem aliis alijsq; nequit agnosti eo epribus .
RGlutoria de orationibus agiit ut Projinib' non ut
Enaciationibus. liber de Inter in . otra. t.C. R Glutoriorum propositum. .H. I. C.
Resblutorioν lores inter caeteros Iogicae facultatis Ibbroxi Responso hi di Interrogatio. Rhetorica quas Orationes ni editetur. isD. F. Rhetoricae principia inspicere cuius Artis sitiis. E. Robustiori biunatiuis m exilioribus cur maior debeae
cura quo minus corrumpannu. s. s.
24쪽
sapistre Athenis-61. h. scimtia prius.an sibile. Η Scientiae capra etaim Homine quatur. φ.C. Serentia tu traturae mu iudicium ad humani ueniimum exercuit Proeliis diuin' preptor Ammoni j. . Semdamus vox nihil significans. I. Scriptura q costat signa sunt voce eotis steritium a I semen di mictus ide subiecto sunt. res ictu disserui. 3D.
Semen cur neutri generis. v. s.
Semper quot modis capiatur.3 .also C. Serii piternum uti se habet ad generabile, se actus ad D.
Sempiterne norunt dij temporalia et . LM iternas res magis a Deoni prouidentia despici par esset ob fluxili praeditas natura 3t. E. Sempiterna ex sui natura certitudinem obtinendit .E. Sempii ema cur nequeant quando is non agere. I .F. Sempiterna quae sunt, ea priora.s o. D. H. sempiternis divini'; competit rebus necessarissis . E. Sensus in quo genere facultarum Animae. 1. Sensus quomodo ab Imaginatione di Grat. r. α sensibus feriantibus cur Imaginatione per somnus aga
sensuum prineipiti quoddam Imaginatio.r. B. Sensus an sensibile prius. 1. H. Sedui quid.; .F. Semio iii dict.Oratio. Sibilus quando significativa vox, aut non. l . Significarexadsignificarescidisserarit. B. C. simi Matio dictioque in omni Oione ra necessitate spo
Signationeque Ptineatur Gonis disseretia. in A. I 3.C. Signum.in diei. Nota. Si iq; cur ubiq; quae specie eadem. .C. Similim errorem Parium ε . H. Simulacrum et ota quomodo disserant s. Simplicium voca copositioqsiris.' si daa. C. Simplici mrma norunt di multipliciali. Simplex in dict. 5positu.Orci Assirmatio. Prop&Simpliciter quid senili et . . E. Singulare diuiduani et . . in mutatioe versa Il.G.
Singularis Propositici quae.n. B. γ . Singulares 3 articulares ἔν nes*io dissostri .E. Singulare eur finita Theophrallus nonabar N. F. Si aris a sin se uti exaduerso diuiditur.ri .F. Singulares oppositae ari Pritu tradictoriae. I .C.It . singularium oppositio propositionum ouatis. 13. C. u.
Singularia q vera vel falsa in qua materia i .E singulares quomodo veruin ac falsum dividant inflaturis contingentibus.3 F.
Singularis negatio qualis. Is singularis cur nequeat Ptaedicarii fieri Subiecto exuli,
singularia circa naturam temporis mutationem Uectari non uniuersilium. 43. B.
Singularia. in dict. Indiuidua Particularia. Si aribus in ipsis rogatum si inficiari verum sit. Harum quoq; esse affrinare. 3T . Singularibus in ipsis Assirinitio tra postitia viri M NOgationi simplici par. in uniuersalibus non contradicia
ti. verum Contrariae.4r. G. Socratis simulacrum. . E. sol cur m se generi β. K. Sol Rex. 'G. Ii. A. Solis ciuitas nomen.an oratio. E.
Solum quid signiscet eum indilomeri r Solum quid significet cum est Adverbium. OaLSolum, quomodo Praedicato iungatur. toa .
Solum cutitia Praefinitio glis:& O significet σος.
tum quando modus. o.QSolum ex ous constet Praefinitionibus. so.C. Sonus λυ ox quomodo dicta l. p. . Sonus Guid. . G. stotelix A. Sonop illiterato ν note cur Gans Emisit voces Ario si istae quot modis fallere conentu ria. B. Species pro ratione. .E. Species vimq; sit oportet CEtrariorum. φαF. 6αι
Species inter eouarias maior dinareo.* in specie qlibet ab eo quod est ad id-non estor.D. Species. in dict.Cenus. Specie eadem ubique similia. s.c. Specifica est disserentia psertim postrema. Io G Spebus in iras primu qn distinctioes faciat astititit res finitiones quado vero in Indi uiduis. ii B. c. Speciebus de solis quando enutiem .non etiam de In
diri iduis. D. Speciebus expertes Aecidentium ob incorpoream im tabilemque suu arum naturam. ι.D. Spes tu una ex sui na sit.eOniphedere mirem phiabes p petuae Induatauoru generatrois i filii tudine. o.
Speciem supra omnem non ens quod εο s Speculatrices vim NM.; C. Sperma cur neutri generis. s B. S: ciAώ.Lc:cnQa unde a Crscis dictum: 6 Pet Stoici mio species nominent singulas orationis. 3.D. Stoiei quot species enumerent OτAMG u , .D.
Stoicis quid sit tactile a Stoici rene ne di quo R emi cassis re ammientit o T. Stoicorum velut assecis Craniati ei. io. F. Stoleo , pstitutio de sit is termis in Pponiblis. Ioa Subalternae quae 3c unde dictae.M. A. Subcontraria quae D. Subcontrariae quae et unde diste. n. v.tas.K. subcontrariae quando simul verae 1s I subiecto potior priorque Praedicatus.1 . A. Subiectum circa idem Contradictiones quo Io. I subiectu vel materia. vel materiae analogo ol. B. Subiecti disserentiae in Propositione. ii B. Subiectis atatae Praefinitiones seu graece Procii oriani quid fgnificent. ri. B.ta .H. Subiecti ex diuisioe Propones quot 3c quae u .F. E. Subiecto ne addatur negativa particula in Proponibus praefinitis: ut ex Α natione fiat N ari N Subiectu indiet tae. Praedicari.ge In. Subiectus ternitivis in xpone qui. r. E. v.G. 4l A. Subiectus Ormiis in spone. Nomen emit. s. Subiectum nun* Verbum .i t. Subiectus in Propositione vel No . vel casis Nomtitus. ut Nomen infinitum. vel Or Q. . .
subiici pdiearique nequa* couenit retax prepti ad orimum nulloque medio atque horia nomine voci: V M. subiiciatur ne m* Verbum in Pro M.ti. B tii. B. D. Subiecti statii vehit forma adepti a Drs finitio th' 13 C. subiectis eur mi ip adhibeάρ asi titila Pu finiti ias. 13. A. Subtuq iaconicen astititur Praefinitione .rsa -- subiecto i finito mi ae Pro nes toties qt finito astri subiectus finitus vel infinitus Praedicato eode manente ecies divom sicit Proponu Pudicatus finitus vel lis
Mitus manente eodem subiecto.non. Isi
subiecto infinito utentes Negationes quomodo ut ea Ammationi u. 1 A iu
subicctus et fratrinsecus addi quin Proponi
25쪽
positio tota Praedicinini fiat, qbus nO.3RC. . . C. Subiectu ab ipsis distrinen titilluni circa propositiora
Subiecto Heruiu Pro Tu consequentia finito C. Subiecto nentiu Proponum pisuetis infinito. 44 S.
Subiecto non copulatur modus. O.C. Substantia quando praedicetur per accIdens. 3.C. Substantia una significet Dicatio simplice. s. D. Substatis una 4 vptui cet pauario quandata . 43 D. substatia nostri rotiale imori Ib' squivoca tris o E. Subit Minae priniae actus site potestate.s , Substati uer eoalescentia plura Pudiuata vel rubi Propositione uni iacuit sigiuscatu di voce. ae. I. Substanti uitre praedicata cohaerescere inuicem vel sim.pliciter vesta parte natura idonea sunt. 4 .ll. Suhiliter pr dicata quo nectantur Drduie O .H. Substantis in dict. Acelde .Praedicatio. Substatia de Aecidente preter naturam pdicas. r. X. substativa conlpositio vel diuisio sola veri capax et fata Substativa copositio vel diuisio viis. . A. sti A Substativa cod vel diuisio istiliit Eniiciatisiis. . A. substantias rerum indicant Nonat . . . Subsutiae priorra actionibus passionibu' . . G. Substanti sex talis significatis nequit Graiio fieri. 36.I. substat ijs couresciit Arentia non Substatiae substanos: nem Aecidentibus accidentia. o. I. Substanti s nihil est contrarium. N. H. Substanti js quae non opposita priuatio. I.Η. Substantiarum sempiternarunt causae sivit Di, unerasiatium vero causae adiunet e. i.Η.
Sutas solii ipsas velut remunt j. rara sis iacula rates functiorem tuq sinnam sint,tum a ter naῆ. N. H. Substatia uniuscuiusque eop q sum Osinitiora signantis.CSubaru natissi' stipiora tres putordiales pradus. λΗ. Sumin distest. e suderit. Supponem se Positionis nomine voraria.B C. sui indisiiutiuae platas Aristo.tae ruicestu a G. Si Dositiva oratio Stoicorum quacidi quaten diuerat ab Enuncia a. ia .
Supposta orone cur no tradat hoc libro Missii Suppositivae oroni perfectio a praedicati . . E.
Suppositivi syllogismi quo fidem Diarrogem. Suppositivi syltimi impliciter nequeat syllogismia .F.
Dpmsiciua oraclo Praedicatius ortu refert acceptia. .F. Suppositiva oratio coniunctione una. .C. Suppositiva oratio quomodo magis una m orario illa quae mutabet per eo laturam phanctione. 7. Syllogistis .indictui praedicativus suppositivus. bylla sino nouua inuensiones edat M.tironix C νμogium simpliciter notitiam antecedentia. .C. Sysso a simpli dicant,et non sine additione. I.
uita: M uo pars vel non Propositio
Symbama quid significet Stoici io. .
verbo bonarinon Quem si Tot pus ne sani scri tritiora: nox. Tempus quomodo Rineri . . . Trinpus quo adsim&enu a verbor .E. Tempus.in GhPraeteritum.Prsscias. aurum. Temporibus ab ipsis fieri etiam . mu Propos a
Tempus quae metiaturi vel non. N.C. Ternim'.m dict.Subicct'.Prsdreatus. Nomc.Vob Termini in propositione quot esse possint. .F. Terminus quam differat a voce simplici.Nomine. et .inctione 3.D. Tramini qua misceantur inuicem, vel non. .E. Tei inmus Aristotelicii nonae signati rei si drans. p. Terminus quid significet Aristoteli o D. Terni morum c lurentia quae.ro.I. 3c quotuplex. Terim notum colistentiae. in di m Materiae. Temii norum traii positio quae Propositionum non mu
Terminorum transpositio quotuple . 44. F. L. L.
Terniinorii differetiae penes vocem et ligniscat s.E. Terimnoru alter vel uterque si infinitio sit. quonis Pr positionem unam faciat. vel plures. 4 . I ac. Terminos priuata uos esse non oportet se drpost grata eiendis Negationibus sLC. Terminis in ipsis est spatium marinium haud vero non
termini ad terminum. 6. O Terracur tam generi s.K.
Theologicia quo sit theorema de futuris piigeti .io. CTheophrasti nomen Tyrtamus.s a. 'Theophram dicta. H. F. u.F. I E. G. Timo odio prosequens honuncia AN .in die Articulus. Tolerantra Lacedaemonii.6LETotius diuiso in partesqualis. .L. Totum.in d.Partes. Transpositio.in dict. Nolneria. I.
Trasposititi opori cur dicas a Theophrasto.3ritas Traspositim Nego simplici Assirinatiui e sentiti Assirmatio* Grani. 3 .F. Traposititia in dii LInfinita. Transposititia Negatio amplior est simplici Agrinatione et Nnsfimplex Asfirmati&trasposititia 37.C.1 .v. Traiis simiae quo sese habeant ad uama 1USJU Tran stitiae Mirmationes Negationesiae non simpliciter ammationes vel Negatio ara. 39.F. Transposititiam ad faetendun Hssi montan cui Prae iratum componentium Nominum negans particulahmgenda in simplicibus Assirmationibus composit
Transposititia Ninnatio an simplia concurrere m.
Trasposititiae Privativae 8 Simplices positi quc modo sese habeant inulam. 3RLI4 .c. Tra sutia uniuersalis uniuersaliter Assirmat:o et hinino vni I salis uniuersissit Negario simul verς α Transpostitin simplicibus i in oppositis praefinitis Negationra sequuntur ex Assirmationibus Ec cotu inimpnfinitis non Assirinatio res ex Negati nim Transposititiam Negationeni ampliorem eue Asilam rione simplici.vel simplicem Negationem Amrmati ne transposititia. quo intelli dunt. 3.F. Tran sinua quae vera sit Ani acto qua simplici mentiente in alione in iisdcin termitiis δέ quanto, quae
Traii titia in si aribus Ammatio
Puri tantudem valeton uniuersilibus non contradice
26쪽
Tyrtamus.Theophrasti nomen sv Α C V V M' Aristotelicu nomen significatae res con
Udeis apud C eos. i. nullus quo compos ius sitiet quid
seni ficet M. I. cuis et Viis quo pueniat .dis crant T. u. Α .lc. vel pro G. 4 .F ver in in ium
eris te solus ne itegra silat Ut tertio apydicato eo verbi finitio quae .s6. G. sis Re 4LΑ. verbii aliud pdicarii xbo est Dicas. i. RID. verbum infinitum an Negatio sit. 43. H. Verbo i finitorie o minus veri si ' cli finito. 3I. verbo i finito qd admisi ut v aut falsu3sigi l. 44. A.
verbi definitio se. udum Platonem. λα verbi eastis an siit o. C. verba q pstructa casib otonε verat aut sin reddat.i o.I. Verbum quando veniat appellatione Nominisar αverbum quid. il .E. verta semp nota eoru q de alio dicuntur qisio. i i T. Verta quo adsignificare tempus dicatur. i. E. verbo quae comunia eum Nominta quaen .s Α. vectu qd significet sima iane ad secunda. s s li t C. verbi signatio quo differat a tralis Noiss gnati&. s. s. verbia cur adsi are to dicas,no aut signare a. B. ii .a verbum infinitu pinus vocavit Arilloteles. s. D. verbi genus. v. I. verbi ma quae voc quae genus eiula . . C. Verta. in d. Nome.Termin'. Pridica . VOR Orcinis Ps. Verbum una ex paci piis Enuciat i5i I. Verbii quo disserata No: e. Dicta .Termio. voce sma Verba Ox dieantur. 3.E I. plici I. D. verbum non omnino pars Enuntiationis. L. verbi duplex usus in Propositione. 4.C. verbum est in Animo, voce.& isiptura. . I. verborum cum Nominibus quae copulatio in Enuntia. rione verum aut falsum non indicet. . A. verbia quot modis capiatur. . ti a C. 4.R. Verba que per se veru talsum istiscare videas. G. Verbo cur pinu Nomen. naverba quid significent. . G A. Verbis mi Gr ei iungat articul&r i .F. a s. i. o. A. Verta rura cari nullii proq. ip3.e. possit V. G. t. Αverbo mirativi modi op ee oino ad psecta iniiciatio
ectu notae vocabulo dim a Platone ati Artia ii M. Nerbum quo praedicetur ut in cibiecto. ix A. Verta quo praedicetur ut de subiecto.i r. A. vitis in sub elatur OG in ypositione. ii.B. DILB. verbis qienus significens Actiones Passo. 3.tLC. verba Infinitivi modi quo M. aut Nota. ixta verbum pateatu piado nihil a Note disserat. ixta et ru infinitivi modi significatio irx verba idiotici modi quo uibra fieri possit ippoclia . verbum proprie quod. r.C. verba si psepserans. Nola sunt. LI.l3 . A. t ILH. t significat alio no in sit ne an no sit. tr. Vomitu simplices voces veptasimq; admitte posse Verta comunissiimu 3. C. , maxie vides lx Α. et γε partes nihil signi M.qiri ista prominiatione
partes sunt non etiam vi significandi. i C. Verbo vel casti verbi pstat Enuciatio Ois Oro. t 6. B.
Verba oino es . vel casa verbi.larte vero ali ii 3c Inrunita verbii Praedicar in Pro M. io. Io S. verbum Dimonis tantum appellatur vocabulo.non AEnunciationis.1 C. Verbo re vera non continetur Interrogatio. a
Verbis quoque inest Aequivocatio. s. h. Verba etiam finita note vocari Assirmationum: Neg tionum vero infinita is a Verbo ptermisso nulla pstat Assirmatio vel Ne .lsis. Verbo ne ex i finito fiat Negatio. 36.F. tot Verbii qti fidicari nequeat sine verborest. 11.c. Verum S tassim omnino circa copone diuision e notame c5positio vel diuisio utrius, hoν capax. in . Veri di falsi quae capax oratio.quae non. D. ΠΑ. veri et falsi cur sola iter Otones capax Enuciatio. .h. Vetu 3: nisus i qbrantib'.qb'n 4.M . A. C. Vis et salsus ani rebus sinplicissi' postulae. t.Α. C. H. Verum εsse O aut fallam quado dicatur. s.C. Verum 3c falsiim quot uplex. l. C. .Η. 7.s. Veritatis di falsitatis gradus in entibus. r. l. Vetu 3c falsiim in eopone est ac diuisione. o. H.
Veri nihil significat aut falsi Nominaves Verba et ue5 posita. nisi quid eis addatur. 6 Η.
Veri rapax ves falsi compositio in diuisio qui si qui.
Vetu 3c falsiim diuidere in dict. contradictio. Vetu aut falsusqn5idicet Notus copulatio eum Verobis in Enunciatione. . A. Verum ne omne in conlpositione 3c diuisione. ν.R.
Verum quod ab Omni fus Oppone exemptum. B. Verde fallam q P se Verba fgnificare videantur. TC. Vetu falsum admittε pose maxie vr verbia iter sinplices Ve*filsum an sim et Psexba. 13. R. V es. I. Vetu falsumve simi iterrogatio rictoi piuncta irin Vm c fh diuidiit affiniano et nego ut i illae imisa s. Ave; et filsu qt nisiis tia diuidata malio et neg5.is. αVeritas in oest ementis res. n. h. Veritatis inuentio finis Logicς facultatis. .c. verti vel fusum no definiuiis tatura ptingentia. 3 .P. Versi vel falsisn diuideret in dict. contradicere.
Vetep placita iterptam facultate ad humi igenii suma exercuit Proclus diuinus praeceptor Amnoni j ain. Videre 3c G videre quot modis opposita a QVir 3c non vir Eunuchus. M. Virtutes pririficae. I .QVirtutes speculatrices 31. C. Virtuti quomodo contrarium vitium .ss. C. Virtutes agunt adyxima vitia Gratores accusando:
fendendo. vitia trofersit ad ypinquas virtuteλο .I. Virtutesque quibus confines viti x. Oo.LVitium extremus delapsus a Uinuicis sal. vitium in dict. Virtus. Vniendi vires Antinae in. 1. LVi di vires Aninis eque de concupiscendi. I. Vitaxin dict. Aliquis. Vniuersalis Ast ratio in quam traseat Netationem negatura addita particula est verbo. 7.LVniuersalis Assirmatio in qua transeat intam nega tiua addita particula sinutis Pu finitioni M. Vniuersalium eoniphesone an Bruta impliancita . Vniuersalis Negatio qualis.Io. C.
27쪽
rer In seipsi reflectati Astimatio no. 3.3. Vniu ilibus in i s si verum si interrogatum iniat
ri. verum esse etiam negare. 3.D.
Vniuersalii'i ipsis Ammatio trasposititia simplici Ne
Vniuersili quomodo muriemus in uniue i. ro.C. Vniuersalis Hopositio quae.13. B. Vniuersales vli Propones.& no vliquo disierat.il .E. Vniuersales ut Particulares propositiones quae.1 E.
Vris simpliciter ex aduerso a Singulari diuidis uniuersalis autem uniuersalitera particulari. ii .F. Vniuersales uniuersaliter an iaciat Cotradicti .ri.Η.I. niuersales uniuersaliter qn simul falsae.ri .H.th. Vniuersales uniuersiliter cur Contraris vocens. N.I.
Vniuersales cliter nuq; simul ver qn simul tast .v.MVniuersalis in dict.Rnlamatio. Negatio.
Vnimet salium diuisio Propositio m. 3. Vniuersales non uniuersaliterquae. I.E. niuertales no vniuersaliteriindict.Impsinitae. Vniuersales no vniuersaliter uti di me. 13.F. M. Vnu no vis appellatioe eur rio veniat & rticulares. 3. F.
Ibsq ΑStinatione ac Neponentiat penes Pu finitio.
niuersalibus uriter an viribus pares impfini ae. t.I. Vniuersali Macare veru no est iri uri Praedicato. .B. Vniuersalium uniuersaliter appellati cur vocet Aristoteles et Contradictorios. s. IJr6 B.,C. Vniuersale an pliculare deterius in Nerani b'.: TILVniuersalia pticularib priora in Nicando 4 .H. Vniuei saltu Subtoru& Predicatorii numerus. 49. R. Vniuersale tingenti conueniat. I.E.
Tis Assirmatio 3c Nem an eouertas i ptigrities.s r. h. viii uersi in subsistetia smul apparet tris melarg.3i.C.
Vnum quotuplex. 61 . unum quoisodo sit infinitum Nomm.36. D. vocat tua oratio qualis. 1.C. Vocatio oro Appellatius note a Stoicis dicta. i. Vocativa oraclo iso a eoncupiscedi facultate cadi .LVocativa oratio vel solo uno constans casu. o.Η. Vocativa oratio unde dicta. o.Η. de. 34s vocativa MO an χlo constare possit Nominet ut Atria vocativa oratio quo a Vocatione disterata .
Volucrum voces an literatae 6.C.
Voluntas consilioria in dict.Prae Hemo . Consilioris. Voluntatis ne liberae sit opinio. D. Voluntas in quo gerieres cultatum Antime. .Lvolutates Multoris tur laude avdupati digne3o.CVoluptas quot uplex. .I. Voluptas Os magis vera vel filia r.I. Vox limplex Oodisserat a Note.Verbo Miltiadi mivom si Qq mappinqsca assia cno. . vox an simpliciter genus Orationis. G. 'C. vcn q Oroius m Not'; 3c Verbi quae genus. H.s. voce ' enhistoar Aio sunt asterium notae. .l. voce psistentiu notae sunt ea quae stat mar 4.I. voce 'nabus eaedem.Vt nem literae. .L
Voces de possunt aliis aliasque describi Vocib is aliisque enuciari piit iide preps Animi.s. E. Vocibus eo enit praedicari subij 5 ad praedicatione
propter conceptus Animi. . H. V es natura ee.Nomina autem et Verba excomposito.
unde palam talasi A. Votra ab Aiayficisci Ai preps ab itella res a Deo. 6. E. Vox humana quad.6 E. Vocis instrumentorum disserentis. 6.Fdτ.Η.
Ox Brutorum Vnde.6.F. Vox artieulata unde. 6 F. Voces brutorum an literat . 6.C. Vocra brutorum imitatur comoedia.6.C.
Vocis unde materia.6.F. Vocis unde grauitasga me. 6.F. Vocis unde articulata explicatio.ε.Fd M.
Vox quid. G. Voces natura significantes quae. Η.Voera natura significantra an Nomina. .H. Voces natura significates in Nomine quae. .H. Voces infantium conceptum Mentis nullsi.sed inestiis quosdam ae dispositiones notant. . I. Vox articulata cur aliter liata dicarurninarticulata vero aliter illiterata. LVox articulata vel inarticulam unde dicta. .LVox quae significatiuati literata. .K. Vox quae significativa ae illi Ierata. .K. Vox quae non sgnificans literata. .K. Vox quae non significans nec literata. . K. .
Voxylata ex coposito Holum fimmo est dutarat. s A. Voco Brutoria est soni illiterati dicans Aristoteli s. A. Vox ois ex pposito rei cuiusq; signatrix.Nome rit t. A.H. Voxola subiecta in Propositione.Nomen est. ii B. Vocii signatiuapos trii spes et sui Platone. Nomen ac
voco simplicra simplicib'At meptissi' sis.6M. D K. Vocre inter simplices veru falsumque admittere posse maxime videtur Verbum. 3. A. Vox articulata ex nostro instituto constat. s. v.
Vox sim .in dire Nomen. erbum.Dictio. Vocis simpliciter instiuinem quae sinu.
Vocilara facultas animariam in nobis cognoscendi ves petendi iacultatum instrumentum. s. A. Voces conleplatur Orator Cramatisim ut vocessii Philosophus reta comptinois o . l.D. u.TVom p sipiam potestat ei Logica iacultate is ciss reis
Vtheis i nullus quid fgnificet 3: Oo coponacuo Viis et Vesu quo pumi addi fitiat M. i. ας virilibet quod di unde dictum. II. D. Vtriuibet velut centrum contingentis asae Vtrulibet pro omni acceptum contingς 33.ε. Vulgaremio sit Theorema defit uiris migines.s . H.
28쪽
P R AE F A T I o AMMONII HERMEAE PRAEFATIO IN ARISTOTELIs LIBRUM DE INTERPRETATIONE.
aELEBRIS quidem apud Philosephos,nec quail ignobilis Aristol telis de Interpretatione liber est tum praeceptorum qus in eo tradun i tur frequentia,tum dictionis di cultate.Eos factum est,ut comptu
stres in hunc studii multum Interprem contulerint. c comentationis.
Quod si Procli diuini Puceptoris' tri,pinonici successistis,qui Velierum placita interpretandi secul hi,ac metiarium naturs rerum
4 iudicium ad humani ingenii sumum exercuit,memoris proditis enara rationibus,quidquaquia ad Iibri perspicuitatem faciat in mediii asst ducere uel nobis liceret magnas certe Deo studiorum ac literaru praesidi gratias ageremus.Sumatur nobis ita expositionis exordium,ca Pitum quinque allom explicatio quae Auctoris explanatione antecedere consueuerunt: ac quod nam libra de Interpretatione propositum si,quem inter caeteros Logicae AristotcIis tractationis libros locum obtineat quae huius ipsius de Interpretatione tituli causa habeatur, germanum quom ac legitimu opus hoc re Aristotelis, postremost, omniv q libri huiusce in capita diuisio si aperia/mus. Na m liber de interpretatione philosophari uollati afferre utilitatis possit Iesirere,uba ipsius nobis propositum apparueri superuacuae esse ostendet diligentis.Quod igitur hoc tadem est D/positum. id enim definire prae caeteris necessum esteas deinceps cuncta conectere.Atm hoc ut di Iuncte culatest; percipiamus,ra sunt memoria repetenda quae in Praedicamentorum praelemonis praeratione disseruimus: inuctionem inquam Demonstrali n6 finem eri Logicae facultatur huic autem simpliciter syllogismi notitiam anteuerat priorem hac rursum ec smplicium orationum conretriplationem suae I gismum componunt:hii te uero com csionem praeciam sim plicium vocum per genera,ex quibus simplex oratio constituitur. Itas cum in Praedicamelorum libro simplicium nobis tractationem vocum tradiderit Aristoteis hic simplicra nos orationra dorere instituit, quae ex uocum simplicium absoluuntur contextur ueluth, in medium pro
teruntur ab iis qui in congressibus syllogisino pinare quidpiam uolunt: quae ueteribus Propositiones nominantur.Uerum cum species quinque sint orationis, catiua,ut Attide o beate. Imperativa, ut I celeris pyla.Interrogatiua,ut Qui genus: Unde domo. taliua,ut Iuppiter&nain io utinam pater. p terea'; Enunclauua,qua de re quacus decernimus,ut Et Dii ucro omnia no ivum:immortalis est omnis Animus,non de smplici nos oratione omni docet hoc tractatu Aristo mct,uerum de sela enuntiativa.nes id iniuria:quando capax veritatis falsitatisq; species haec solaeli orationis: sub ea'; Demonstrationes censentutiquarum causa Logica omnis concinnata Phalo. Iopno eli pertractatio. Porro Enunciatiuam orationem Axiomatis hoc est Enaci uel P nunciati Domine uorant Stoiri:Optativam Deprecativae: catiuam Appellative: addunth; his quinque crationum species alias:quae ad aliquam earum quas enumerauimus plane reseruntur. Quanda . enim Iurandi nuncupant,ut Hoc scito nunc Terra. Aliam Exponendi,ut Esto recta hec linea. Alia . Σupponendi ut Suppositum sit Terram Solu orbis centrum esse. Alim Pronunciam similem. ut
Fortum quam humanis sibi in rebus placet.Qus omnes cu uerum falsum 5, admittantus uncia. 'Liuae subiim Dr,lum' nimirum illa testimonio,ea uerbqPronunciatos lis est quami 'intentiui Aduerbiisiectu Enunciationem superante. intam aurem praeterea esse Addubi/ ,
latium diciant,ut uus ueniaquidnam futurum ut nunciet.quae Interematius eade plan esumdo umias e S, propositionem interrogationi anteponat. ursum uerorum orationis duae altera P icativa, Suppositiva altera notetur, signi stante memmi insit uel no i sit Praedicati :ut cum ambulat Socratre dicimus uel Socram non ambulati: o Stamus enim ambulare uerbum de Socrateaffirmative quando , gatiue Gnsiquam, Sup Iitrua au , quo mstente quid sit,aut non sinuet quo no existente quid non st,aut si indicanter
Melut m alcimus./Si ho est,est animal quo*.Si est homo lapis non estDin nisi sit, nox est. Si dies m sit,non est sol tium terram . Prmitatiuam solam nobis AristoteIct orationis e clauux rirraditaui qus per seipsa persecta absolutas sit,a ad Demonstrationα usum afferat. Suppositi Dam aut ,uelut mancamarasessionemque a primicare prorsus expectant , nusquam hono
29쪽
re in primis assiciendam tensuerit. Nam suppositivi syllogis inaesumptionem quam uocant si/ue Assumptionem,quandos uerbαconiunctum disiunctu ue,quod rationem postula abso domohstratione capiciates,fidini sibi ex suppositione arrogarun siquis primas eorum suppositiora admittat. Itas ad suppositiones has confirmandas si suppositivo alio quis utatur syllogisino, huic alia rursus ad si1ppositionum eius assertionem probatione opus erit:alias ad illam:ids in infinitii prodibit si suppositiones munire suppositionibus uelit. Quint si perfecti,nec quaquam inops fi ri debeat Demonstratio usus plane exposcitur P dicatiui syllogismi: quippositam rem abis ubia suppositione demonstrare profitetur. Eapropter Pudicatium quis simpliciter sich logismos,
Suppostium aurem hoc totum, illogismos ex suppositione,haud uero etiam simpliciter appellamus: cum de alioquin suppositi Enunciationes ortum praedicatiuis acceptum reserant. Nam alterius ad aliam praedicatius propositionis uel consequentiam,vel auersionem declarant: quas inter se conectunt uel copulatiua uel disiunctiva quam uocant coniuctione:ut una quae ex ipsis costat oratio esse uideatur: ais has ob res Praedicatiuam muciatiuae speciem orationis pertractat solam Aristoteles. Est ergo huiusce propositum libri,ut semel cxplicem,de prima vocum simpliciucompositione dimere,quae in Praeclitativa specie enunciatiuae fit orationis. Primam uero inqua, quoniam facit de compositio simplicium vocum syllogismosmon tamen prima: scd ea quae P orationum complexum in prima factarum compositione perficitur.Qmobrem simplices hasce ora tiones hoc quidem libro ipsas per se contemplando,ut Enunciationes durarat, nec ut Propositiones inspectabit.in Resolutoriis autem,ut partes eas rapiens syllogismorum,simul quos ut propinstiones iure censebit considerandas. enim quasi ab iis proponatur qui syllogismo quidquam affirmare colloquentibus uolunt,sic Propositiones Antiqui nominant. terum quoto liber hic loco etiam sit collotandus, per sese ex iis quae prodidimus nobH perspicuu est.Nam simplices ora tiones si inter uoces smplices mediae fiant ac syllogismos,tradunt autem Praedicamenta simplicui vocum contemplationem,orationum uero simpliciu hic qui in manibus liber est,Resolutoria syllalogismorum medius est is inter Praedicamenta S Resolutoria dubioprocul statuendus: ut suco dat Praedicamentis: Resolutoriis uerbiac caeteris omnibus facultatisLogics comentationibus antecedat.Quod aute praesens liber ad Logicam hanc tractutionem utilis,haec uect ad totam sit Philo/sophiam exsuperioribus dilucet.Ad haec igitur tituli causam inspicientes dicamus quid tandem in*ligens Aristoteles interpretationis uocabulo hoc pacto De Interpretanoe librum inscripserit.
Haud enim sane uel ipse,perinde ais Demetrius, qui uolumen de scribendg orationis forma composuit,eis scim Interptatione titulum indidit,orationis conficiendς rationem,quasi de ea dispu/raturus hoc uolumine sit Interpotionis nomine censet uocandam.Dicedum itas est, cum nostra facultatum duplici genere praealta Anima si tum cognoscendi,tum uect etiam uiuendi quod taconcupiscendi nominamus. Cognoscendi eas uoco quibus res singulas nouimus: ut Intellestiam, Cogitationem,opinionem, Imaginationem,ac Sensum.Concupiscendi uerb eas quibus bona qus uel sunt,uel uidentur expetimus,ut Voluntatem inquam, relectionem Iram Cupidinem. spe cies quatuor illas orationis,praeter Enunciatiuam, ab imp prodire concupiscendi facultatibus:
non agentis per se quidem ipsius,sed ad alium se conuertentis qui conducere ad id uidetur pose quod illa cupit assequendum tars uel sermonem ab ipse exigentis:utin Interrogatiua qua uocant orati ciues rem. Quod si res sit aut ipsum illum indipisci ad quem sermo est exoptatis:ut in Vocativaeaut aliquam eius operam.eam* ues a praestantiore,ut in Optatione.uel inferiore, ut in ea quam proprie nominant Iussionem. Solam uero Enunciatiuam a cognoscendi s ultatibus ema/narcienunciatiq; ab hac inolitam nobis rerum cognitionem ueram,uel uero simile,atse eo ficti ut lata haec etiam capax veritatis sit ac sal statis: reliquarum nulla. proinde Aristotelem speciem hanc rationis munitium Interpretationis appellatione nominare,quasi quid sentiat Animus inter pretantem,ope recium esseducere.Quandoquidem igitur,ut ipse in huiusce libri docebit exordiossunt & aliae puter Enunciatiuam orationes nam depretatio quom oratio est inquit: unciatim autem promtis est contemplationis iccirco De Interpretatione libra inscripsit rerinde quanhoc modo, an in Enunciativa inscribas oratione , nihil interstiAn uerbst legitimum opus Philoseph nemo in Aristotelis lectione uersatus si tum oratio is probabilitatem Artificiosum'; de seuerum ac similiare Philosopho praeceptorum genus quae in eo traduntur tum cum aliis eius libris consensum respicia dubitandum existimabit: er Andronicum Rhodium:qui cum ab Ari notcleui Mecimustumi, i ivn autem inter huius e libri initia conceptus mentis Animi affectus
30쪽
audiuisset Uent m esse de iis in libris de Anima disputatum, quoniam ubinam Ioco metitu Philosophus Anis affectus minasset nequari uis
reiici oportere. teriam sciendum est loca in comm/
Intellectus q-intra seipsam cognobilem rora obtinentisreom dita cognoscit,illorum,ut circa ipsa agat,prorsus egens relan/simul π κὶ ulas imitata per sensus Imaginatio, ipsa in se habeat,atm exreri u r opem nequaa posta ns possit incumbere.Qilo etia fit ut sensibus seriantibuζ imaginatione T. a corpore separabilim quaqua obtineat:ac princisimium. Aristoteles ergo cum nihil Animo nostro xelligi earum que hic rerum sunt sine passivo in Intellectit prodat in libris de Anima,nimirum cum inqui Non memi quidem imp xibilis:corruptibilis uero passivus Intellectus cura que , Til intelligitin deinde:Intellectiva itaq; formas intelligit in phantassitatibus.&pretere;:Alcon. π tus mentis primi quid intererit quo minus sint phantasmata An nrs alii pharasmata sunt: ue 3,
quisquam sit uel ipsius Anims proprius.qua soluenda difficultatesubiungit:Ex plurimis aurem uuintutautirasciraudere: ncu scere: num sentire. is At intelligere promum uidetur maxime esse. Quod si qumam hoc quom sit Imaginatio uel no is
iam si natest ut sit sine corpore.Et ante tineiusci 1 etiam tranaturam ais substaciam requirimus. ud in quae circa eam accidunt:quoriam alii proprii esse Anims affectus alii uti ipsis inesti Anim, is
presecto imperfectum putre dixeris:quo scilicet ab eius In Oimpatibi impermistust; dici ais ab omni corpore separabi Equi
a uocaturiqui ab Imagina ut dicetati,
neutra differt. Eadere cur nos non meminerimus causam exquires partem Animae illam Guaec
: Iz ζΠ assectuum esse inqui Upassuum uero Intellectum pone corrumpitilateid
coniugatam,obliuionis causam habere. quapropter
non iure Afronicus salso librum sem acceptum Philosopho suspicatus est Residuu nobis eo/Tum quae ab initio proposuimus ut libri huiusce diuisioilia in Uta fragmu, Otiare m n quatuor segmenta perspicue diuidatur,primum de principii se clati ora is Ea drin
cipia Enunciarius orationis uoco. Quae ad eius din eo m- a
mpla dixeris Finitiones: Postulata:& quos Me tu Gmune, concWiu tim ' uti m '
rorum,seu gr e Diagramatum elementa appellandas censuit in Pudicamentis Aristotcles OuDdiuidem igitur inter docendum De Propositionibus quiddam nomec quiddam tau abi metito quid singula is hi haec uelint nomina prius nos edocet quam de propositionibus quidqua loquatur Am Erimum et,quod de principis,quae diximus, unciatius digentor D sequutur,Propositiones postea nobis ipsas tradunt.Verum quonia Propositiones ex uocibus solis aliae simplicibus duabus emciunturωtextis una subiecti praedicata alterminus dicitur Socialesta bulat Pu citatus:quoniam in Pra icaci omni oratione aIiud est id de quo sermo habeturi aliud ad claquid de quo fit sino:quale hoc inexolo est Sonen edicitum.ut quod de illo praedicetur celebretur . Qisidoquid igiturali ut dicebam Pentat. mo. A iiDiffi