Monita Isocratea Jacobi Facciolati studio collecta et explicata

발행: 1741년

분량: 92페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

fieri'. Udeturque m in Distribai 2. σ MPraefatione ad Isocratis Orationes eorum Cria

Pisum sequi suspiciones, qui Has quoquae a senione Isocrate abjudicant, oe ad alium

quemvis traducere conantur. Ao de Oratio .

ne quidem ad Demonicum facile inter nor uvenis ' quia multi in ea sunt dicendi modi paullo duriores, oe a summi illius AG nienses Oratoris consuetudine valde alienἱ rat in duabus His quia es, non plane nitia dum σ statum V modisque omnibus m numeris expolitum Z ubi sane, cum eas in manus sum sem , ut civilis doctrinae praecepta quaedam excerperem , non ipse mo

verborum totiusque Orationis sonus visus ess

senioris Isocratis Rilo dignus I sed multae

msuper occurrerunt sententiae , quae eaedem prorsus, totidemque expressae verbis , in reliquis ejus orationibus reperiuntur . Harporro sententias suis locis adscripsi , tum ut monitis ipsis majorem quandam lucem

Uferrem, tum etiam ut omnem de Auctore controversiam tollerem Controυersam disco Z Si qua est, aut esse potes , eam se Rusit Isocrates ipse, qui in Orat. περβι τῆς ἀντιδόσεως perspicue declarat , se Oratio-

12쪽

nem de Regno ad Nicoclem scripsisse Hus

que argumentum assent, sententias quasidam. Nunc quid opus es pluribus 8 HAM duos Isocrates, o ab utroquo munus egregium, ides sapientiam. Ea paucis conseat, nisi fallor. Siquid tamen fusius aut ad mnimi oblectationem . aut ad . vitae usium. aut

etiam ad disendi artem , quam sententiae ammo retentae plurimum ju iant, ut scribit Arseoteles in tertio Rhetorico ' squid, in quam , fusus requires , ex iis locis petere poteris, quae tibi in nofris adnotationibus significantur Ne illud quidem tacere minis , me in bac interpretatione, non Ingulorum verborum 'c quam sententiae rapionem babuisse οῦ ut σ. Latina minore cum Iaedio legerentur . , Graeca ad prilinguae hujus exercitationes in scholis, adhibita, negotii aliquid pueris serrent. Ex mors commoris , animo in

scribendo proposui , minimum quodvis pretio sis operam tam levem superabit. Vale.

13쪽

II. Divos praesides Ia Graeeo est δωμονιον , qu n mine intelligebant loei Genios & semideos. In carminibus Pythagoreis , quibus tota haec sententia exprim tur , habemus ἡρωοιο ἀγαυους , & κατα σνιους λώμονας De his Cieero l. a. de leg. e. Ir. Ex bominum genam eonsecratos, sisust Hereuum reteros , eoIs ex iube . Ego vero iis verbis reddidi , quae moribus nostris insti tutisque conveniant. MIII. sumptum est ex Thalete lib. r. apud Diog. Laert. n. 3 . Non dissimile est illud Ecclesiastici e. s. n. 6. 2υι

bonorat patram suum , iuςunda uis in filiis . Nomino

14쪽

i EX ORATIONE

IV. Suscipe exercitationeS , non quae Corpus robustum faciant , sed quae sanum . Hoc autem assequeris, si laborem intermittes nondum plane fatigatus. CV. Neque risiam effusum ameS, neque sermone utaris nimis audaci. Illud enim stolidi

est, hoc furiosi. .

VI. Quaecunque facere turpe est, ea dicere

quoque turpe eXistima. t --.

VII. Noli esse tristis & vultuosus, sed potius cogitabundus. Per illud enim ipse tibi pla-Cens ac superbus, per hoc prudens videber1s . , VIII. Velim tibi persuadeas, decere te Vel in primis modestiam, verecundiam, justitiam,

continentiam. His enim omnibus' adolescentum mores contineri videntur.

IX. Noli sperare, si quid turpe facias, la- ore te posse . Ut ut enim aliis lateas, ipse . tibi non latζbis.. .

autem parentum intelIigit Isocrates illos omnes , qui nobis Inatura, vel a parentibus ipsis loco parentum dati sunt . Magistri quoque hao voce sigmficantur , ut est apud Clementem Alexandr. l. r. strom. sub init. IU Ita Celsus lib. I. c. a. Exeret arismis p strumque finis eme debet sudor, aut certe Iastudo , qu citra farieationem sit . Id praesertim eo spectat , quia corpora, fatigationes, si nimiae sint impediunt studia & eeter

mentis opera, ut scribit Plutarchus de liber. educat. - eorpus robinum in Notat, opinor, Laceda onas, omnes exercitationes ad corporis robur referebant : ia avo k ab Aristotele reprehenduntur I. g. Polit. c. 4. V. Ecclesiasticus c. 23. n. 23. Fatuus su rasu exores vocem suam : vir autem sapiens Uix tacite ridebit. Epictetus: Enchir. c. 43. με πολυς', μή πο οῖ - μηδι αν-ενos , Risus m multus m , nec μ

15쪽

μετὰ θράσους ἀποδέχου ' μεν ψ αν-- , τὸ I

tibi piaeens j Ex Proverb. Catonianis apud Cl. U. Alb. Fabrietum in Bibl. med. & inf. Lat. t. s. P. So. Non piscet . illa mibi , qui uis placeat Fbi multum.

μία, m κοσμιον . Sed multa sunt in hac oratione singularia IX. Seneca ep. a . Gelara etiamsi non sint deprehensa. eam ferens , solueitudo non etim iras abis . Iuvenalis

fiat. 13. . . . . , - -

Nocta diequa tuum gestar in pectore νessem. Attamen quoto euique inquit Plinius l. 3. ep. ao. ea dem honesatis eura δεινeso, qua palam t Muni famam , consciantiam pauci veramur.

16쪽

X. Deum time , parentes honora , amicos observa, legibus obtempera. XI. Voluptates quaere , quae cum aliqua filoria conjunctae sunt . Quod enim delectat, i ho nestate non caret, optimum est; si caret, pe lsimum.

etiamsi falsae sint. Populus enim veritatem ignorat, & opinionem sequitur.

si nullo modo latere debeant . Etsi enim in praesenti latere possint, postea in lucem ve

nient.

XIV: Vir probus & honestus eo vel maxime videberis, si ea non facies, quae alii cum faciunt, ipse reprehendere soles. XV.

X. Solon apud Diog. Laert. lib. I. n. ε . Θελ-, γονεας ωδu . Quam sententiam carmine expressit Pho- cylides et πρωτα Θεον m- , μωτέπω- δε σεῖο γονεως. Primum eole Deum, pinea suos parenses . Isocrates dixit φοβου , sime . In s. litteris passim Dei timoν , id est cultus ti religio, inculeatur . observandum est enim, analogiam quandam esse inter timorem & religionem rquod notavit Servius ad Virgilium AEn. a. v. 73s. Apud Persium sat. a. v. 3I. Metuens Divum materpera, id est religiosa. Apud Silium l. r. v. sa. Templum patria D- viis formidine etiItum . idest religione. Eodem sensu usurpat Dimidinem Horatius l. I. epist. 6. U. 4. XI. Eamdem fere sententiam expressit Isoerates senior in Oratione , quam habuit Nicocles . πώ τπρο-ομ- τῶν μανῶν , a e t meis εοσις μ δεμιαν mμην ἐχουσας , αλλὰ -τ ἐπἰ τως δόξαις τως δι ἄνδρα-νnini ἄν γινομώναε . Eas mihi voIuptates deIegi, non quamuIιam actronum ιaudem contineren , sed qua ex recto sissendi gloνia ex fleνene. Ex Distichis Catonianis, cuius. cunque sint auctoris:

17쪽

e fugias anἰmo , qua fune maIa gaudia in a. XII. Ecclesiastes c. I. n. 8. Calumnia conturbas sapie rem, edi prodet robur eo dis illitis. Cicero de amic. c. II. vero negligenda in fama . opinionem sequitur in Hiria Syrus 4n Mimis n. Realamitatem quilibet rumor vafer ω. D. Hieronymus Epist. Select. 4o. Caυeto omnes finieD-

nes ; ει quidquid probabiliter fugi potes , ne fugatur ,

' XIII. Uetus est apud Graecos sententia I ποτ' αναεαλύπτων o χρόνος προς φως φερω .' Omn a retegens tempus A lueem profert. D. Matthaeus e. Io. -ia es opertum, quod non revelatur e ει oeeu tum , ε quod non fefatur. In

P.' Syri Mimis n. 374. Nullum fine rese putaveris suo Ioeum. XIV. Idem monebat Thales apud Diogenem Laert. Iib. I. n. 36. unde sumsit Isocrates. Auctor Distich. Cato n. l. I. uua eu*are DIex , ea tu ne foreris ipse. Id ipsum significatur in Epimythio fab. 3. apud Avia.

18쪽

α8 E X . D R A T Io N EXU. Si eris discendi cupidus , plurimum

' XVI. Quae scis, cura ut retinea messitando 'D quae autem nesciS , cura ut petas ex discipliniS. XVII. aeque turpe est utilem 1ermonem cum audis. nihil discere, ac boni aliquid ab amicis datum non acciperet, .' XVIII. Confer vitae otium in studia l1tterarum & artium . Sic enim tibi continget s cile discere, quae ab aliis cum labore ac difficultate sunt inventa. . XIX. Tute tibi persuade , multas acroales multis pecuniis esse meliores . Iliae enim celeriter dilabuntur ; illae autem per omne aevum durant.. Siquidem sapientia sola possessio fir

XX Ne ibi mesestum sit, Iongum . iter suscipere ad eos sequi utile aliquid .se docere

profitentur. Turpe enim est, mercatores tam

' XV. Hue pertinet illud Proverb. s. n. I 4. Cor sapientis quarto doctrinam . Ex hoc fortasse. Isocratis loco sumtum est illud Distich. Caton. l. 4. . apud.ar , ευν nescieris, te selle docerι : ---- . . . t. . Seiro aιiquid ιgus O, pudor es niι dissicero veID. Itaque Plinius hae de caussa laudat Avitum l. 8. epiri. 23. Haec ejus praeeipua erudisio , quod discere voleor. v. S. Meam Epist. γεδ . . m aera. XVI. Salomon Proverb. c. 19. n. 27.. Pyon cesses saudire doctrioam, ne ignores sermonem scientiae . Ita Plirnips Basso suo lib. . ep. a 3. Cognoυi pe muIlum divae rare, multum audire , multum iactitare ἰ eumque plurνmum θιas , suo idie amen aliquid o u re - . X vi II. Socrates apud Diog. Laerta l. 2. n. 3I. a evatu cum bonum , scientiam , uuicum malum incr-tiam. Quamvis enim scientia, ut ait Mnesa gelu: dy-

19쪽

ξ' κτημάτων ἀθανατον.

B a , νεω- ωIutitem dare non possi , animum tamen ad aeeipiendam k iam praeparat. Ex Distich. Catonia n. l. 4. Difeeνe ne eelses evra sapientia erescit. XIX. Ex Distich. Catonia n. l. ε . Diste aliquid: nam eum subito fortuna reeedit , remanet , vitamque bominis non deserip unquam . Idem docet Phoedrus lib. 4. fab. 2I. per Simonidis naufragium, in quo ipse unus nihil amisit, quia ejus opes sapientia dumtaxat continebantur. In saeris litteris saepe comparatur sapientia cum divitiis , iisque praeponi-.xut, praesertim vero in Salomonis Proverbiis s. 3. n. Is .

XX. Veteres longa itinera suscipiebant ad eos , qui doctrinae fama eelebrabantur. Cicero de Fin, lib. s. c. a 9. Cur Plato 2 ntum peragravit , ut a sacerdotibus barbaris numeros tir caeloia areiperet 8 Cur post 'raransum ad arebiam 8 Cων ad eetepos 'thagoreos , Ac. car me 'thagoras oe AEgyptum Ioraυit , oe Persarum Magos adiit , cur tantas regiones barbarorum pedibus obiit , tot maria transmisit i itaque sapiens , ut dicitur Ecelesiast. s. 32. s. In terr m alienigenarum sentiωPrrtraosin.

20쪽

vasta metiri maria, ut augeant opes suas; adolescentes autem ne i terrestre quidem iter ferre posse, ut meliorem animum faciant.

XXL Fac sis moribus ossiciosus , ' sermone blandus & comis. Est autem ossicii eos salutare., qui obviam fiunt; comitatis benevole

appellare. . . '.

. XXII. Humaniter age cum omnibus, sed utere optimis . Sic enim & his amicus eris, nec aliis inVisuS. . . ... XXIII. Ne frequenter cum iisdem Verse ris; nec de rebus 1isdem longos sermones habeas. Omnia enim satietatem afferunt. XXIV. Exerce te laboribus voluntariis , ut ferre possis non voluntarios . r. XXV. Quibus animum teneri turpe est , in i his omnibus continens esto, in quantu, in ira, in Voluptate , in dolore . Eris autem in

quaestu talis, si ea tibi utilia putabis , quibus, bene audias, non quibus dives fias: in ira, si

NXI. Cieero I. a. offetor. e. I . D. Felis dictv ess, quantopere eone Iiel animos hominum comitas affabilitasque fermonis. Itaque Plutare hus de liberor. educat. vult adolescentes esse φιλαπρο 1γυους , & eomiter alloqui compellantes se. Huc spectavit Dionysius Alicarnasseus, cum seripsit initio metnodi orationum προσφωυρορ ταῶν

πας. h. e. Usterates quidem , tvur oe metis Ddaiis, Eebeerates , oportere ait inesse bonis υἰris , F qu equom aliud, in adhortaeione ad filium Hipponiel , etiam a=biit axem ; quae in eo eon it , ut obvios auoquamur. Hinc apparet si orationis huius auctorem fuisse Isocra-

tem quendam Dionysii aequalem. '

SEARCH

MENU NAVIGATION