In M. Tullii Ciceronis orationes Paulli Manutij commentarius ...

발행: 1579년

분량: 373페이지

출처: archive.org

분류: 로마

301쪽

etoo Commentarius P. Manuti

in meriti saltu deferenda est. sed ego inerens caecum me, praecipitem ferri confitear in caussi, si te ta Plancio. aut at tillo dignitate potuissὸ stuperari dixero rhaque discedam ab ea conlptione, ad quam tu me vocas; veniam ad illam, ad quam me caussa ipsa deducit. Quid e tu non inanem dignitatis iudicem putas esse populum ρfortasse nonnumqxam est: utinam uero peresseri sedes perraro, o si quando est, in tu magistratia

buses mandandis, quibussalutem suam committi putat his leuioribus , diligentia, O gratia petitorum honos paritur, non js omanentis, quae esse in te videmur.

nam, quod ad populam pertinet, simper divisu is in quus iudex est, qui aut inuidet, aut fauet. quamquaUnihil potes in ιe Laterem constituere, quod sit proprium laudis tuae, quin id tibi sit commune cum Plancio. Mhoc totum agetur alio loco. nunc tantum distulo de iure

populi: qui ct potes ,σ solet non numquam dignos

praeterire: nec, si a popolo praeteritus est, quem non oportuis; a iudicibus condemnandus est, qui praeteritus non es . nam, si ita esset, quod patres apud maiores no-sros tenere non potuerunt,ut reprehensiores essent comiatiorum. id haberent iudices; uti quod multo etiam mianus es serendum. tum enim magistratum non gerebatis, qui ceperat, si Dires auctores non erant facti: nunc postulatur a uobis, ut eius exsulis, qui creatus sit, iudicium popali R. reprehendatis. itaque quamquam, qua nolui, ianua sim ingressus incal sam; sterure uideor , tantum abfutuni esse orationem meam a minima smstitione ossensionis tuae, te ut potius obiurIem, quod iniquum in discrimen adducas dignitatem tuum, quam ut

ego eam ulla contumelia coner attingite. Tu conliseu-tiam, tu industriam, tu animum in remp. tu uistutem,

tu innocentiam, tu fidem, tu labores tuos, quod aedilis non ses factus , iactos esse, abismi, o repudiatos pia e uidet via , Lucrenses, quantum a te dissentiam .s messius fidius decem soli essent in riuitate uiri boni,sapientes, iuni, graues, qui te indivum aedilitate iudicauissent i grauius dete iudicata purarem, quam ess hoc, quod tu metuis, ne a populo iudicatum es uideatur . non enim comiti's iudicat semper populus ;βd m vetur plerumqaegraria; cedit precibus ; sicit eos, a quia bus est maxime ambitus I denique si iudicat, non delectu aliquo, vivi sapientia ducitur ad iudicandum, sed impetu

non numquam , c quadam etiam temeritate . non ea enim considium in uulgo, non rasis , non discrimen, nomdirigentia et Iemperq.sipientes ea, quae populus fecisset,

serenda, non semper laudanda duxerunt. ut aere, cum te aedilem fieri oportuisse dicis; populi culpam, non competitoris, accusas. At fueris dignior, quam Plancius et de quo ita tecum contendam paullo post, ut construem dignitatem tuam: sed ut fuerit dignior ; non competitor, a quo es uictus,stdpopulus, a quo es praeteritus, in cu

pa est. in quo primum illud debes putare. eomit ijs, pra sertis aedilis s, studium esse populi, non iudicium et eblandita illa, non enucleata essesuffragia ; eos, ut si se fragium ferant, quid denique ipse debeant, consederare saepius, qzam 1uid cuique a rep. hideatur deberi. Da'tem maius esse iussiciam; non tibi id resindendum est, Adserendm. male iudicauit populus: at iudicanis . noudebuit : at potuit. non fero: at multi clarisimi, Os piratissi Mi ciues tulerunt. est enim condisio liberorum populorum, praecipueq. huius principis populi, mniumgentium domini, atque victoris , posse suffagi' uel dare, uel detrahere quod velit, cuique et nostrum a tem est, qui hac tempesta epopuli iactemur. cfluctibus, ferre modice populi uoluntates, a licere alienad, rem partas, placare turbaraa; honores se magni non pati mres, notiIervirepUxio ;sn eos capetamus, non desa

ligari supplicando .

EXPLANATIO

N γε RARi τ .l in petitione aedilitatis. LAR cirro Nisi de qua plancius accusatur . nam si dignitate non uicit; reliquum est, ut comitia corruperit. Quo D ille mesagitat, i quod me L

terensis cogit dicere. huc pertinent illa superiora: Quaerit Laterensis, atque hoc uno maxime urget, qua se uirtute, qua Laude Plancius, qua dignitate superarit. AM 1 C i S s i M t homini si Laterensis. SI illam accusationis condicion Muar: 1 si illum a Plancio dignitate superatum esse dicam. quod Latere iis a me flagitat. Coru τε vetto NEt comparatione. AD illam. l quae sit in populi comitiis, cum populus, competitores dignitate non distinguens, aut inuidet, aut fauet arbitratu suo. T v . M o Ninanem l tu non inanem, nec leuem, sed grauem,&sapientem inhonore mandando iudicem putas esse populum' sertasse non inanis non numquam est. Eadem sententia legunt alii: Tu ne aequum: sed mutati ne magna. PATREs senatus. V T reprehensores esseri comitiorum , t ut liceret ijs r rehendere comitia. AUCTORES non erant Hai et non probaueram. Postea mutata ratione, priusquam populus Affragia iniret, in incertum eomitiorum euentum patres auctores sebant. Liuius lib. i. Q A nolui, lquia loquor de tua dignitate: quod nolebam. Quo D, tu metvis,nea populo iudicat esse uideatur. t tu metuis, ne, quia praeteritus es, ideo, te esse indignum aedilitate, a populo iudicatum esse uideatur.ego coritra, si te deceni soli uiri boni, sapientes, iusti, graues, indignum aedilitate itidicassent, grauius de te iudicatum putarem, quam quod est a populo iudicatum. pluris enim apud me esset decem elusinodi hominum iri dicium, quam populi uniuersi: quod tu metuis,ne minuerit existimationem tuam. NON enim comiti iudicat Iemper populus; l non semper uereta simpliciter iudicat. DISCRIMEN, i non enim disce nit, non distinguit eos, qui petunt, ex meritis,&dignitate. DILIGENTIA:l in examinandis cuiusque meritis. PRAEsER Tisi aedilictis, i iudicat enim diligentius consiliaribus,&praetoriis. Ea LANDir At blanditiis quaesita. EN v CLEATA, I libera, ec a uero animi sensia profecta.

302쪽

In Orationem pro Cn. Plancio. 2 9 IORATIO

VE N et ex iam ad ipsius popispartes; ut illius cint te Gasi epomu, quam mea, d putem. quisiteca con rediatur, si ima uoceloquimist, haec dicat: Ego tibi eten*Jl Hum non anteposit;siccum essetis aeque boni uiri, meum bene cium potius aseum detuli, qui a me contenderat, quam ad eum,qui mihinon nimissummi Iesu Ficarat . Restondebis, credo, te, Mend-e, o uetustate a miliae sietum, non ualde anistre Uput . at uero te illa ad uaisItituta, --m maiorum exmpla reuocalit. si perse dica rogari uoluisse emper placuisse; M. Seium, quine eques rem quidem stlendorem incolumem a calamitate iudicii retinerepotuissetino mini nobili imo nnocentiis tetro . Pia

i praetulis;praepositis est Catulo in summa fa milia nato api tib Ner sum fimo uiso ,non dico C.

Serenum .subtili mum imminem, cfuit enim O Misitis mavi, o consiti' sed . Manlium no lum Lanobilem,uerumsine uirtutesne ingenio, ι ita etiam con

tempta resordudaresiderarunt te inquit,sculi m cum tu e ges Cyrenis. me enim, quam socios , tu uiuirtute majebam: O quoplus interreat, eo plus abenas a merceraenon vi am. deindestientem me uirtutis tuae

defrenistinc derelis sit. coeperas enim petere tribunorumpi temporibus iis, quaeisum eloquetiam, o uirtutem requirebant. quam Disionem cum reliquosThuiudicasti, tota in tem, te te gubernare non pisci de viri Atertia bisaui:s nolle, denotantiae: Im, quod magis intelligo, temporibus te aliis reseruasti, ego quoque inquam, o resp. ad ea te tempora reuocam,ad quae tu te ipse seruaras. pete ureum ma 'unm, in quo

mihi magnaeutilitari e possis. aediles quiremquerunt. idem mihi, quod o tendero: aut si, quod mea mianus interest, id te ni tu forte delectat, reddo tibi istam aedilitarem etiam negligenter petenti. sed amplissimos

honores ut pro duritate tua consequare, condisias ,α-

fecimihi pati ante diligentius supplicare.

NATIO

NE Q Ubem quidem l dorem I damnatus enim partem tam starum sortunarum amisit, quaere

sum equestrem, qui quadragenta millia nummum erat, imminuite ut inter equites Romanos deinde

censeri non potuerit. ideo dixitHoratius: is Si quadringentis sex septem millia desint, ,, Plebs eris. Noni Lissi Mo,i patricii generis. M. P i s o N i M. PiiDpio Piseni,si ii bicnnio post Ciceronem consul fuit. in eo cum antiquae uitae similitudinem, tum litteras tuisse multas,Pedianus auctorest.eruditum sutile graecis doctrinis maxime ex omnibus, qui ante cum suerunt, Cicero ait in Bruto. Triumphas. se praconsulem de Hispanis, idem ostendit in orata in Pisinem. PRAE TvL SSE; I in aedilitate: quod infra narratur. C. S E R E N vM, I cum inuatur incntio Cn. Mallii, suspicor legendum, C. Se ranum, qui consuli ait ante Mallium proxime. ut non modo remum Catulo practi tum csse, quod uideri possc tolerabilius, Cicero dicat, uerum etiam Cn. Mallium posteriore anno. IGNoni LEM , t ignovit Mallii, nobiles Manlii deeadem re sic pro Murena: Quis L. Philippum, summo ingenio opera,gristia. nobilitate, a M. Herennio superari posse arbitratus este quis Catulum, humanitate, sapientia, int Fritalcant cilcmem, a Cn. Mallio. Et hic autem,&in ea pro Murena, ciccto Manlio, Mallium restitui. de 3n ca quoque pro Sex. Roscio, Mallius Glaucia quidam. cum antea legeretur, Manlius, repositi. quia Ma tiorum nota nobilitas, Mallii autem perobscuri: in quo nostram opinionem uete m librorum adiuuat a cturitas. IN Uvir, t populus. C. M tu esses Cyrenis i quaestor. sequitur enim mentio tribun tu 'um cum peterecoepisset, omisit & infra: Cyrenis li alem in publicanos, iustum in secros fuisse. Qv pias inιererat, i adei se te mea caussa. No M uidebam. I quod proxime dixit, Desiderauerunt te culi mei. TEMPORi stvs hs, coepit enim petere tribunatum pl. Caesare&Bibulo cos. dei dς Priere dei titit, ne iuraret in agrariam Caesaris legem. huius mihi sensum loci aperuerunt uerba Cicer vis in ep. ad Art. lib. r. Habet, inquit, Campana lex execrationem in coitione canaitatorum, si mentionem D rint quo aliter ager possideatur, atque ut ex legibus Iuliis non dubitant iurare ceteres Laterensis existimatur rectu fecisse, quod tribunatum pl. petere det titit ne iuraret. Atque hoc est , quod in hac ipsa orati ne intra, ait Cicero: Noli existimare, non magnum quendam motum fuiste illius petitionis tuae, qua ne aliquid iurares, destitasti. Q y A x istam eloquentiam o virtutem requirebant .l quia secuti sunt consa les, Piso, d Gabinius, qui salutem Ciceronia, contra mentem smatus,& bonorum omnium prodiderunt. T ANT A intempestaret anno tam turbulento. Euri magis D I tribunatum pl. AEDi LES quicumve erunt: 1 coniungerem cum sequentibus, & ita locum hunc , si quid cinis serrent antiqui libri, labenter corrigerem: Aediles quicumque erunt: tu da mihi, quod ostenderas . hoc sensii: Sint acdiles quilisbet: tu da mihi, quod ostenderas, ut cum petas magistratum , in quo mihi magnae utilitati esse possis. Quo D mea minus intereri, i minus enim prodeste mihi potes in aedilitate, quam in tribunatu. PAv Lo antel quod ni isti,omissi tribuiratus petitione, quam non omiserat Plancius.

HA ac populi oratio est: mea uero Iaterensis haec: done Drytionesis uictus 1 si quotiescumq'epra et quare Maus H, non debere iussicem quaerere, mo ritus eris is, qui non debueris praeteriri; toties oport-

303쪽

29 a Commentarius P. Manuti

bit eum, quis Bu eris,condemnari: Gil iam est,quod potius, quam ego e uel nescio, uel non rico, uel denisue, populo Iupplicetur, nihil quod direptis , nihil quo fudi quod i graui fimum est dicere, M impune tamen

plicatio magistratuum, renunciatio suffragiorum e s deberem dicere, non recte. nam quid assequerere , si illactetur, simul ut quisent profest, uideo quid duam: hic extrema defensione uterer, populum, quod uoluist, i

similiaconsulari est, ille praetoria: reliquos uideo es cisse, non quod debui t e quiris populi quoque D m

eqsestri loco : unt omnes sine macula, sunt aeque - defendo, Laterensis, doceo, Cn. Plancium non obse

ruini, atque integri: sed soruari necles adum. c ad honorem, scd eo uenisse cursu, qui semperpatu du consulari generi praetorium,nec contendat cum prae rit omnibus hoc nostro equestri loco; polsum ne eripere toris equester locus :sublatasium studia, ea tinctae suf- orationi tuae contentionem uestram, quaetractari sine sagationes , nullae comtentiones, nulla libertas po- contumelia non potes, te ad caussam crimenq. dedi puli in mandandis magistratibus , nulla exstinatio cere 'si, quod equitis R. lius est , instrior esse debuit: sinagiorum et nihil, ut plerumque euenit, praeter omnes tecum equitum R. sit' petiuerunt. nihil dico ansopinionem accidet, nulla erit posthac uarietas com plius: hoc tamen misor, cur tu huic poti Mum hasta tiorum .sim hoc persaepe accidit , ut O factos aliquos , re, qui Anisi mea te it . equidem, si quando, ut fit, O non factos esse miremur ; si campus , atque illae . iactor in turba, non illum accuso, quies in sum a S

a dae comitio rum, ut mare pro undum, O tamensum, cra via, cum ego ad Fabianum fornicem impellar ; sed sic esse emi quodam quas aestu, ut ad adios accedant, eum, qui in me ipsum incurrit, atque incidit. tu nequeas aliis autem recedandi in tanto nos impetu studiorum, a Pedis,forti uiro succensis, neque huic. . Plotio, o est motu temeritatis, modum aliquem, eronsilium, o nati mo homini, familiari meo: ab eo, qui hos d rationem requiramus e quare noli me ad contentionem mouit, potius,quam ab νs,qui in te ipsium incubuerunt, Destra reuocare, Laeterensis. etenim, si populograra est te depulsum putas. sed tamen haec tibi est pinnacum tabella, quae frontes aperit hominum , mentes tegit; Plancio generis usisi iliae' contentio, qua abs te

datq. eam libertatem, ut, quod uelint,6ciant, promit - uincitur et cor enim non confitear, quod necesse est edrant autem, quod rogentur : cur tu in iudicio exprimis, non hic magis quam ego a meis competitoribus et alia

quod non sit in campo ' hic quam illa, di or. perquam O in con utitus pustione uincebar. sita uide, ne haec graue est Hau . quo modo igitur est aequum sic credo, ipse, quae desticis, huic suffragata sint. ια con-0βω agitur, quod suis es iudici hic facius es. cur iste seramus.

EXPLANATIO

Nisit quod diremptis, nihil νοdsiupplicario mari ratuum, renuntiatio fugis dirum exspectetur . ' Di

remptio desumagiis dicitur. nam cum, postea quam lata sunt, enumerantur, ut ex numero,quid ius serit, aut quid noluerit populus, cognoscatur: dirimi tunc dicuntur. unde Horatius: Et non admissae dirimit suffragia plebis. Quod cum ita sit: qtiem locum inter , Diremptio, de Renunciatiosiussi agi oram ha repos int illa uerba. Nihil quod supplicatio magistratum , non equidem uideo : interdumq. uenit in mon tem suspicari, ne, supplicatio magistratuum , in margine scriptum tuerii glossematis loco illorum uerborum, Nihil iam est, quod populo supplicetur. certe, ii tollatur, nihil obscuritatis in sententia supererit. S i M v L tu qui sint pro esse, I totus nic locus nec menda fortasse uacat, nee interpunctis recte iustinctus cst. ego, ut medear utrique uulneri, mihi non arrogo: tantum dicam, quod sentio. crederem enim hoc modo non inepte posse corrigi, &distingui. Si, simul ut qui sint professi, uide quid dicam:Lie similia cons

Iari est, ille praetorix reliquos uideo esse ex equestri loco: sum omnes sine macula sunt aeque boni uiri, at que integri: sed seruari necesse est gradumo cedat consulari generi practorium, ncc contendat cum practo rio equester locus: sublata sunt studia. Sic cnim coniungo, ut ex duobus membris cohaereat sententia . Si, simul ut qui sim prolassi, cedat consulari generi praetorium, nec contendat cum praetorio equester locus: sublata sunt studia. Quemadmodum & supra locutus est. Nam si, quotlcscumque praeteritus crit is, qui non debuerit praete iri, toties oportebit eum, qui factus erit contamnari: nihil iam est,quod populo supinplicetur. TABELLA, i sui fiagis. F Ro NT Es aperit hominum, mentes teget,l quia licet uniculisque liberaliter α laeta seonte polliceri, quod praestare tamen in suffragio nolit. ideo autem licet, quia tabe la mentes tegit. Cu in tu in iudicio exprimis, i ut contentio de dignitate stati Q OD agitard non enim agitur, uter dignior, sed, uter factus sit: quod iudici scire satis est: caussam, cur iit factus, non exquibrit. Cust i epotius, quam C, i ex persona Laterentis. VEL nestrii expersena Ciceronis. CON-τxNrio NEM uestrami paullo ante dixit, Contentionem uestriam: quod magis placet. est enim, contentionem, pro comparationem:&quod caput est, Malisianus liber habe GVestrum. N i R i L dico am-

bustii tacite significat,Eos dignitate inscriores fuisse Plancio, ausos tamen esse cum Laterensi in aedili tatis petitione conicndere. Qui longissime a te abfuit. I quia populus de alijs prius, quam de Planci sui3ragium tulit. Huic a Plotio, i qui cum Plancio aedilis designatus orat: ut infra. Huic: quia Plancti aduocatus aderat. iudicem enim fuisse non arbitror. quia Laterentis eum, competitorem suum,dc cum Plancio designatum aedilei iudicem non edisset.

304쪽

In orationem pro Cn. Plancio. 293

ORATIO

S τ tuam n meten ut rarefamilia c ulare . ni dubitas bisur, quin α res, qui foret nobilitati, qui id putant essepulchereta qui imaginibus, quin minibus uestris ducuntur, te aedilem fecerint λ equidem non dubito. si sparum minisunt, qui nobilitatem

ment. num isa es nostra culpa e etenim ad caput, O ad font- utriusque neris Mutamus. Tu es ex municipio a squissimo Tusculano, ex quo plurimae familiae 1 tco sutiles, in quibus est etiam Iuventia, quote reliquis Ucip s omnibus nonsunt: hic est epraffectura At, nati, non tam prisca non tam honorata, non tam suu bana. quantum buci esse uis ad rarionem petent e priamum, utrum magis auereputas Atinates, an Tusculanos suis' alteri inare enim hoc propter uicinitatem facile possum cum huius, o tissmi, atque optimi uiri, Cn.

Saturnini patrem aedilem , cum praetorem uiderunt, quod primus ille non modo in eam familiam , sed etiam in praefecturam illam fellam curulem attulisset, mira dum in mota laetati si ut alteros ccredo,quia refertum est municipium consularibusviam madeuotis non esse certosis numquam intellexi uis entius hospitum suorum honore laetariiubemus hoc nos rabet nostra municipia. quid ego de me, de fratre meo loquarequorum honoribus prope dicam ipsi, montesq. fauerunt. tu aliquando uides Tusculaistim aliquem de M. Catone illo,

in omni uirtuteprincipe, num de Ti. Coruncanio, municipe suo, num de tot Falijsgloriari uerbum nemo O- est. at, in quemcumque A inatem incideris, etiamsi nolis. it tamen tibifortasse δε nobis aliquid, aliquid Ode C. Mario oriendum . Prisum igitur hic habuitam dia Horum ardentia: tu tanta,quanta in hominibus iam saturaris homoribus esse potuerunt. deinde tui municiami fuat illi quidem olendidis mi homines,sed tamen

pauci, si quidem cum Atinatibus conferantur et huius praefectura plena visoru fortissimorum, sic, ut nulla tota Italia sequensior disi fissi.quam quidem nunc multitudinem uidetis, iudices, in qualore, o luctu suppi cem vobis. hi tot equites R. tot tribuni aerar nam plebem a iudicio dimisimus, quae cuncta comitijs adpulo quid roboris, quid dignitatis huius petitioni attulerunt'

non ensen tribum Terenti U,de qua dicam alio loco, sed dignitatem sed oculorum coniectum, si solidam, O r buuam O assiduam sequentia praebuerunt. iam municipia coniunctione etiam uicinitatis vehementer m uentur. Omnia, quae dico de Plancio, dico expertus in nobis: sumus enim finitimi Atinaribus laudanda est,uel etiam amanda viciestas retinens ueterem illum oscii morem, non infusitata malevolentia, non assueta me daciis et fucata, onfido, non erudita artificiosi lationis uersuburbano,uel etiam urbano. nemo Arpinas non Planciostuduit, nemo Soranus, nemo capias, nc Aquinas: totus illa tractus celeberrimus Venafranus, . Hanus, tota denique nostra illa aspera,Vmontuosa,

at fidelis, Osimplex, o fautrix siliorum regio se huius

honore ornari,st augeri insitate rubitrabatur: Dde . nunc a muri pys ad unt equites R. publice cum legationis testimonio nec minore in Golicitudine, quam tum erans dis. etenim est In ius stoliari fortunis, quam non avnia Aguitate.

EXPLANATIO

UT RA Us familiat paterna, materna. F AvE REI honore sitoriim laetari. ALTE RiIA Gnates. P Ro p T E R uicinitat I nam Atinatibus finitimisi int Arpinates. Huius, 1 qui aderat: ut infra: Cum hoc Cn. Saturnino. HAzEMvS hoc nos, i ut laetemur honore municipum nostrorum. NuM de Ti. Coruncanis,l hic in omnibus, qui iuris adepti scientiam sunt, profiteri primus coepit. Pomponius de Orig. iur. FABI si Tusculo Fautos in urbem uenisse, auctor nemo est . itaquς uir summae doctrinae, praestantis ingenii, nunc Episcopus Ilerdensis, tonius Augustinus legendum putat, Aliis. VER avri ne faciti quia resertum est municipium consularibus,&prope iam saturari honoribus Tusculani sunt. quod aliis municipiis non contigit. TR revΜ Terentinam,i in qua suffragium Atinates serebant. Non, inquit, hi tot equites , hi tot tribuni aerarij tribuerunt Plancio tribum, sed dignitatem. Q As eunt comitqs assuit I praeficcturae sust agri ius non habebant: hic tamen, plebem Atinatem comitiis affuisse, plane constat. quid putandums hoc, opinor, Atinates ciuitate donatos esse,& in municipiorum hira transisse. nam & insta ut de municipio non ut de praesectura, Cicero loquitur, cum ait: Sic te Plancius hoc non solum municipii, uerum etiam uicinitatis genere uincebat.

' R c o, ut alia in te erant illustricta, Iaterensis, quae tibi maiores tui reliquerant: sic te Piaritas

hoc non silum municipq, uerum etiam uiti initatis genere uinceba . nisi forte te Lauicana, aut Bouiliana , aut Gabina vicinitas adiuvabat: qnibus e munus s uixtim, qui carnem Latinis petant , inveniuntur . Adiun

Iam,si uis, id quod tu etiam huic obes epulas patrem, publicanum-qγio do quaento adrimento sit in honore, quis nescies flos enim equitum R, ornamentum riuitatis, firmamentum rei p. publicanorum ordine continetur.

quis est ergo, qia neget, ordinis rius stud um sui se is honore Tianwρη neque iniuria: uel quod erat pa toris, qui es princeps iamdiupublicanorhm: uel quod is BDors senice diligebatur: aes quod diliaemiis e rogabat : uel qreia pro is f plicabat: tiet quia huius ipsius

in illum ordia summa Vicia quaesurae, ibunatu se constabant:

305쪽

z94 Commentarius P. Manuti

erest ri uel quod illi in hoc omodo ordinem β omnare, o consulere liberis suis arbis intur. aliquid praeterea: timide dico, Ita tamen dicendum est:non iam opibus, non inrudi a varia, non potentia vix μνenda. Ad commemoratione benefici, sed inserit ordia, sed precibus aliquid attulimus etiam nos appellaui ρ stilum: tribunus sinet: misit me.o plicaui: altra m

hercules β mihi etiam ostierentes, uisopo licentes roga-xi. ualuit caussa rogandi, non gratia : nec, si uir tripli μου δε cui nihiles quod rogantico edi non iuremst. de aliquo, ut duis, non impetra is,egosum arrogam , quod me ualui se dico. nam, ut omistam istud, quod eo

pro eo aborabam, cui uarebat impersisti rogaristinast exestgraiiasi lima, quae est ossio nec udinis couiunctam me. neque ego sic rogabam , ut petere uiderer, qui amiliaris esset meus,quia uicinus, quia huius paventesi perplurimum s*m iis,st ut quasi parencustodi meo .nonpotentia mea, cuti a rogati Q uityuciosa nemo mea resistitione laetatus est te, miniuria dolait, cui non huius in me misericordiar tafuerit . etenim, si ante reditum meum Cn. Planciost uulgo uiriboni, cwm hic tribunatum peteret, ultro fera ant: cui nomen meum honori fulset, ei meus p . sentispreces non putas profui eo Minta me es cinioni, Pod GMariti colli errore, atq- ex imp sin nibus eripuerunt, quod recto receperunt, quod fessum laedia,fluctibusq. recrearunt, quod iciaticum canges runt, quod nostium dederant, quod eum si umtenet

terram eum,quam struauerat acrumis lotisq. omibus Prosecutisunt, et a is laride ne raturi Plocis, Fod me, uel uipui jum, uel ratione cedentem tempori, in perit, iuueri custorierit, his, si natui, populaφὶ ut haberent quod resticerent, consimarit, honori ham

dem, mi'icordium, uirtutem , fuisse miraeris e uitia meherculeres hae Cn. Planci, de quibus dixi egerep

tuerunt; ne tu in ea uita, de qua iamdicam, tota tanta adiumenta huic honoris omisere.

EXPLANATIO

CVt carnemratinis petant,l ex Liuioe,&aliis minime': Acrisies , Acto in monte Albano seriis

In rite, dimini caesitum hostiarium municipibus, quia issent. distribui liram As s νιε' quod perquam rarum,ut ab sectis publicam diligantur ubi enim ucetigalia eriguntur, ibi in con

ORATIO

Miuus ille declararet ,quam hic, illius Iraeter patνuelis, strer, T. Torquatus, illi omniat tute O laude par et quies quidim tam illo maximis uinculis propinquia o uis, σ nitatis e iunctus,Misa magni amoris, ut; laenei e litudinis cans eleues esse uideranar - mitiu ratam ea contuberealis Saeturamῖ, propinqui fuimiale, se ius Q-Metelli. quibus cm fueris probarianus,

i ad Q. sit; omnibus se probaram debet orare . In

ea prauitata ligatus fuit c.Sacerdos, qua uirtute , qua conflantia uir e L. Flaccus, qui homo e qui ciuis Z p ut in bum putent, as itate, testimonios declarant IuMacedoniatribunus militum fuit: in eadem pro uiauia posteaq'aesor. imum Macedonia se eum Aligit , ut indicant hi principes ciuisarum suarum: qui cum missis ob aliam comm , tamen huius repentino periculo

commoti huic dent, pro hoc taborant ; huic si praesto fuerint,natius cia tibvssuis factu ros Diat, quam

siegatione o mandatasa co secerint. Wro Artuleius sunc laetificit,nt morim illum maiorum pii praescribis in parentum loco quaenoribus suismael eresse ποαexe, Q iri, boc levitat. superreis. Tribonuspl. fuit, no Ortose tam uehemens, quam VI quos tu iure laudas ista certe talis,quales se omnes Aversus t numquam de derasus uehemens esset tri nus. omisto illa, qtiaes minus necessariasunt, ac certe, msunt prolata, laudantur: ut uiuat cum suis, primum cum parente, Dam meo iudicio Pietas Jod motum est omnium uirautumo quem uererer ut dom, neque multostos parens liὐerio amat uero nisodalem , ut Durem, ut aequatim. quid i m cum patruo e cumoribus e cum propinquis e chm hoc . Saturnino, natismo uiroe cuius quantam honoris huius cupidis

tenet suisse creditis,cum uideatis luctus societatem ZQuid de me dicam quid mki in huius periculo reus se ui- Δον. Quid de bis tot uiris talibus, quos uideris ueste mutata Z atqui hac strent indicia Alida ,iurices, est e

pro haec signa probitatis , non sucata forensi sterae,

seu domesticis inusta notis ueritatis . facitis es ilia orsitis, blanditia popularis e alicuis, non attrectatW et procul appaTet, non ea tisur,non hi munus simitur.

EXPLANA ΤΙ Ο

A. TOR et v A Tot qui post praeturam Africam rexit, consit numquam suit. SAτvRNr Nil qui uidetur cum s Metello, cui postea Cretici cognomen a Creta deuicta suit, quaestor fuisse, i

gatus enim non fuit i qui alegati infra nominantur. Huius in Meturi. qui uel aduocatus, uel iudex aderati C. fACER Dos,1 Liciniae gentis. Os aliam caussami cum prouinciae mandatis. L. v ERO inpuleias I cuius in Macedonia quaestor Plancius fuit. TALas I moderatus, αρο-

dens.

306쪽

In Orationem pro Cn. Plancio. 29s

u. QVALES si Omnesset, e . t,l nonio extribi ini pl. absurdum enim&salsum esset,ideo uel, ratem desideratum esse tribunum pl. quia reliqui omnes nec moderati, nec prudcnt ex fuissent . Omnes igitur ciues significari bitror : qui quoniam insolentes, & superbi suerunt, propterea potestas tribunicia desiderata M. OccvRs Ario, i facile est, ad colligendam populi gratiam, occursare,dc blandiri. ΛDS PICI T v R, nonam e ur: I ideo certa non putatur, nec ei ualde creditur.

M N I a v s igitur rebus ornatum hominem , maledicto mendacium. raptam mimulam. quod quem externis, quem domesticis nonnullis rebus citur iastinae ctum a iuvenciuetere prodam infimicosiorem quam te, generis o nominis dicoduperiorem iure, maximeq. opidano. o adolescentiam traductam elealijs, municipum, uicinorum,societatumstudio, tempo ganter, cui quidem cum, quod licuerit, obiiciatur,t rum meorum memoria, patris uirtute, int sitate, mo- men id ipsi salsum reperiasu r. missua adisi is ec destia, aedilem factum esse miraris e hunc tu uitae pen- re. o quidem emissus, ut eos 'ostis, necessari, hominis, rem maculis adstergis istis eiacis adulteria, ιν ae ne- opthnici. adolescentis rogatu . idem post praemandatismo non modo nomine, sed nes picione cuidem possit requisitus .atque haetinet ulla alia, sunt coniecta mal vinere e maritum appellas, ut uerba fingas,non solum dicta in eius uitam, de cuius uospndore, religione, im crimina. ductum esse ab eo inprouinciam aliquem dicis ditate dubiretis. libidinis caisae quod non crimen est,sita impudicum in

EXPLANATIO

MARiτvM a petas.' eius, quem in prouinciam libidinis caussa duxit. V T verba singis .iquia seminarum mariti dicuntur, non marium. NON crimmi est, i falsiim enim. I v j rei ilmima enim illa de scena rapta, uetere quadam licentia, in semicos, praesertim in opidis, permissa. Eu i s-sust a Plancio, cum tribunus phesset. V T cognosis, i iiobis enim nota illa res. P R A a manis. tisi mendi suspicio non abest. malim, Propere mandatis: aut, Per mandata . nam si legas, Practi idest liraetoris: non excusabitur Plancius, quiu paenituerit eum. α corrigere factum uoluerit . at si mandata iiDa Plancii fuerunt: excusabitur.

PA T E R uero, inquit, etiam obessestio debet. ο -- rint,summu m in praefectura florentisma vadum t rem duram , atque indignam tua probitate, Late- tinerint o digestatis, o riae; deinde, uti eis legiorensis. pater ut in iudicio capitis, pater ut in micatio- vibus P. Cras imperatoris inter ornathsimos homines, ne fortunarum, parer ut apud tales uisos si e filio O- equites 'summo pendore fuerit; ut postea princeps imbeat e qui si esset turpissimus , sordidismus, tamen ipsio ter uos, plurimarum rerum sancti us , O iuni mus

nomine patrio ualeret apud clementes iudices, o miseri iudex maximarum societatum octo ritu innarum ma cordes, ualeret, inquam , communi sensu omnium , ct gilior .s non modo in eo nihil umquam reprehensum, sed dulci a commendatione naturaestricum sit Cn. Plan laudarasiunt omnia amen is oberit honestissimosiopa cius is eques R. ea primum uetustate equestris ordisis,ut ter, qui uel myrus bonestum, alienum tueri uel auctο- pater, ut avus, ut maiores eius omnes equites R. su ritaresua,uel gratia pilae

ter Plancit. P. CRAssit patris M. Crassi, qui eum Pompeio consul bis sitit. bie de Hispania triumphauit, & in dominatione L. Cinnae, ne in manus inimicorum incideret, seipsum interemit. utrius. que rei auctor Pedianus.

ORATIO

AS p a Ri v s , isquis oculus es aliquidaliquo do recreat erigere debebate equitum ego R. etiam hi . hnmo Iortasse liberius. at id ipsum, inquit, homines nobili reos maledicta , ρublicanorem in non es ferendum. ergo hi ferendi sunt, qui queruntur si Scaevolam uirem omnibus inmus HInitia, istegritatebertatem equitis R.boei non posse 'ubinam ille mos e praeruntem, agere serociter, edi libere ricta com-ubim aequitas iuris c ubi illa antiqua libertas, quae memorem e consuli P. 2 sic praeco Granius medio in malis oppressa ciuilibus ea torrere iam caput, O ati suo soro, cum illa, edicto institio, d tim de udos rogasset

307쪽

296 Commentarius P. Manuti

cranium, quid tristis quod auctiones essω; --mo ureo, inquit, quod legiones. idem t utro P pote tit mo homini, M. Drusio ,Jed multa in remp. molienti, crum isse eum salutasset, ut fit, dixissetque quid agis Granie restondit rimo uero tu Druse quid agis ' ille L Crassi ille M. Antomi voluntatem a perioribus secetiis aspeperstrinxit impune. nunc inlue eo oppresse uesia adi rogantia ciuitas est, ut,quae fuit olim praeconi inridendo, nunc equitii . in plorando non sit concessa libertas. quae erim umquam fuit Plancio uox contumeliae portus, quam doloris e quid si autem umquam quelius, nisi cum a soci s, a se tauriam propulsaret' cum seni. tus impediretur, quo minus, id qdia hostibus si per Grat tributum,rcyonsum equitibus R. redderetur. Omniabus illa iniuria dolori publicanis suit : sidetim imum doti irem hic tulit paullo a retius . communis ille sensus inae s fortasse latuit: hic, qaod cum ceti. t animo sienti bat, id magis, quam ceteri, o uultu promptum habuit

er lingua . quamquam , iudises, cavso enisu ex me) permulta in Plancium, quae ab eo numqream dicta fiunt. confici 'untur . ego quia dico .iquid aliquando non studiis adductus V eontentione dicendi,aut lacestus; o quia, iust in mAliis, exit aliquando aliqηid, si non perisce, turaintamen seclasse non rusticum: quod quisque dixit,

me id dixisse dicunt. σο autem,si quid est, quod mihi filitum esse uideatur, es homine ingenuo dignum, atque docto, non asternor ; stomachor uero,cum alio rhm non me

digna in me conseruntur . IV , quod primus scistis legem depublicanis,tum cum utra repli mus consul id italiordiriperpopulum dedis, quodpexfmatum, si sicussit, dedisset: si in eo crimen est, qμia si ragium tulit ;quis non tulit publicanus e si , quia primum siluit utrum id fortis esse uis, an eius,qui illam legem Ierebar esi fortis : nullum crimen est in casu Isi conpulis : blendor etiam Plancij, hunc a summo uiro principem ordinis.

iudicatum

NATIO

IN Q. Scaevo i qui Asiam rexerat. & ab iniuriis publieanorum prouinciales defenderat. qiram ob

caussam postea uiriam innocentissimum, qui Scaeuolae quaestor fuerat. P. Rutilium multo Romani, cum line Lempronia iudicarent, condemnarunt. in ep. ad Lentulum : Scis, quam inimici illi ipsi Q Scae Nolae uerint. P. NASICAst Serapionis filio, qui, ut in Bruto scripsit Cicero, mortatus cst in cor sulatu. alium enim Granii aetate Nasicam consulem non reperio. EDicro iustitist propter bellum Iugurthinum: quod L. Bestiae, Nasicae collegae, mandatum est. Do Muu des eudens I in forum descendebant, non e soro domum . quare, Discedens, omnino reponendum censeo. sui3 atur nostrae se tentiae Mai et anus liberia Qvo D. uumone essent,i iocus in Granium. qui laetus esse dincrct.cum at ctiones essent,unde ipse tamqua praeco lucrum faceret. Qv o D ut quae scribuntur edicto iustitio- M. DRusol qui belli socialis initio domi suae tribunus pl.anescio quo est intersectus. Tu . DRvSSpro, quid turbas 'quid in rep. moliris ς Nouas enim les ei, de ciuitate praesertim Italis danda, quadriennio ante lege Licinia &Musica pulsis, Drusus ferreconabatur. PLANCI ob patri, non stio, ute superioribus, ta sinuentibus intelligitur . dixerat enim Laterensis, quaestum esse de senatoribus Plancium patrem, v eas querellas apud senatores iudi es obesse filio debere. A. socii si a societate publicanorum, qui Asiae uectigalia conduxerant. ET . A. SEt qui erat in ca societate. I Niv-RiAΜl quod petentibus publicanis, ut induceretur locatio, quia nimium magno conduxisscrt,nulliin, a senatu responsum daretur. hac de re sic ad Au ep.is. lib. i. scripsit Cicero. Asiani , qui decinsoribus con-- dux unt, questi sunt in senatu se, cupiditate prolapsos, nimium magno conduxisse: ut inducerctur locatio, postulauerunt. Et ep.r 6.Cato miseros puolicanos tertium iam mensem uexat, neque ijs a senatu r poni sim dari patitur. H L C l de Plancio patre adhuc loquitur . nam filius publicanus non erat,sed senator. o D p, imus fiuiti &hoc de Plancio patre. Sciscere, est probare: unde plebiscitum. L GEM OpuIEcanti l quam tulit C. Caesar consul, ut publicani tertia pecuniae debitae parte releuarentur. quo A- .eio equestrem sibi ordinem adiunxit, cum & populum ameraeneret. ita ficilem adscensem ad eam, de quae semper cogitauit, singularem potestatem parabat. Suetonius. S i lici isset, i non licuit, in primis obsistente Catone. Qui A p. imhmsiuit,l Omnino legendum, Primus. Si consillis qxti legem tulit. SPLENDOR etiam Planci , non dubito, quin is,qui primus leselios istebat, desigcretur ab eo, qui legem serebat: ut sedulius a Clodio tribuno pl. legem in Ciceronem ferente delectus est. de quo licinea pro Domin Consulari homini P. Clodius, euma rep. ciuitate adimere potuit, concilio aduocato, conductis operis non solum Notium, sed etiam seritoriam, Sedulio principe, qui se illo die confirmauit Romae non fuisse, quod si non fuit: quid te audacius, qui in aes eius nomen incidcras s quid dest cratius, qua ne mentiendo quidem potueris auctorem adumbrare meliorem sin autem is primus sciuit;quod facile po aluit, Propter inopiam tecti in ro pernoctans: cur non iure se Gadibus fuisse, cum tu te suisse Intera nae probaueris A. sv MMo uum, a Caesa egenufer te. ORnINisi equestris. primus mi in sciscebat, qui sui princeps taetordinis. SED aliquando veniamus ad culssam: i hactenus respondit maledictis: viae sint intra caussam.

SE D citrando ueniamus ad c agam i in qua tu lo bitus leges complexus es. neque Cnim Didiuam aliud nine stata liciniae, quae Odesodalis si omnes arum in hacuae, ni se editicios iudices , essecutus. quod genua

iustiorum

308쪽

Ιn Orationem pro Cn. Plancio.

Di rerum si es aequum ulla in re, nisi hac tribuaria: nota intelli , qK.: obrcis sienatus hoc uno in genere tribui edina luerit alac fato te, neque eandem editionemiranstuleris in ceteras caussas; de ipso denique ambitu, de resectione eri uoluerit tutatum alternorum; cumpnullis genus acerbitatis praecermitteret , hoc tamentinum praetereundum putaris. quide huius rei obstura ossa est, an o agitata, cum ista in senatu res agebatur, dicti hiata hesterno die copiosius a Q. Hortensio e cuietum es stratus assensus. hoc igit ur striimus: missium fixe tribtis logitoreset, Oper consiensionem magia ruum q reboarstes talitas nominatur, quam qui uerribum turpi largitione corramperet,eum maxime hs ho inibus, qui eius tribus essent, nse notum . ita putavit Anatus, cum reo tribus ederentur eae, quas is largiti ne dea QTo haberet. eodem fore testes,ct iudices . acerbum omnino grvus iudic : sed ramen, suessiua, uel ea, quae maxime esset cuique coniunctauribus ederetur,uix recusandum. tu autem Laterensis quas tribus edidissi e Terentinam, credo . fuit certe id aequum, o caerte exi Natum es, fuit digni m constantia tua. cuius tu tribus uenditorem, o corruptorem , sequestrem τι--cium si se ilamitas, am tribum profecto,stueri morupraesertim homin m er graui . morum, edere debuisti. aut Volitinium. libet enim tibi, nes o quid etiam deliati tribu criminari. hanc igitur ipsam cur non edidisti equid Planciscum Iem tae quid cum Vesentina quid chm Crustumina 8 nam tertiain etiam, non quae iudicaret, sed quae re ceretur, esse uoluisti . dubitatis uisuis iudices. quia vos M. Iutore sis suo iudicio non ad sente tiam legis, sed ad suam spem aliquam de Huitare delegerit o dΜbitatis, qhin eas tribus, in quibus magno neceFDudices habet Plancius, cum Ela non ediderit, iudic rit ossiciis as hoc obseruatas, non largitione e quid enim potest dicere, cur ista editio nou summam habeat aceo

talem, remota ratione Ela, qu.rm in decernendo siecutiovus e tu deligas ex omni populo aut a icos tuos,aut inimicos meos, aut denique eos, quos inexorabiles,quos imhumanos, quos crudeles exi times elu,me e raro, nec opinante, insito, notes O tuor , O tuorum necessarios, uel. λ' os meos, uel etiam debensiorum meorum e eodemq. adiuvos, quos natura putes aleros itque omnibus in quos s deinde e luridas repenae . ut ante conscium eorum

iudi rem Aideam, qstam potuerim, qui essent futuri, fusi icarie apud eosq. me. ne quinque quidem reiectis, quod in proiisno reo de consil ententia constitutum est, cogas tu sam de sentinis omnibus duere e non enim, si aut

Plancius ita uixit, ut os deret sciem neminem; avt Iutta errasti, ut eo ederes imprudens, ut nos, inuito te en ad iussices, nc u ad carn ifices ueniremus; iccirco ista editio mi si non acerba est. aη vero nuper clariis mi cnues nomen editi iudicu non tulerunt, cum re C xxv iudicibus . prinii bus equestris ordinis, quinque o Lxx reus re ceret. L. sie et ',omniaq. potius permisiuerunt, quam ei lexi, conccion'. parerent: nos neque ex delectis iudicibus, sed ex o inai populo; neque editos ad rei'-ciendum, sed ab accusatore coactituros iudices ita sex mus, ut neminem re ciamus h neque ego nunc legis iniquitatem queror, sed i actrem tuum a sententia regis doceo disirepare: illisd aia Hum iudiciis m. si, qreema. modwm senatus censuit, eo ulus i. is rit. ita fetisses, ut in hunc Er suam, o ab hoc ob epuatas ederent, non m do non quererer,sed hunc, iudicibus editis, qhi testes j-

dem esse possent, absolutum putarem . neque nunc mu to secus existimo. cum enim has tribra edidi i , motis te iudicibus uti malle, quam, notis, iudicastini; Α, lisententiam legis, aequitatem omnem reiecisti; in ten bris, qream in luce, caussam uersari maluisti. Votitinia tribus ab hoc corrupta. Terentiniam habuerat umalem. quid diceret apud Volisinienses, aut tribules Dos iud ces' immo uero tu quid diceres equem iudicem ex illis aut tacitum tessera haberes, aut uero etiam excitares e etenim, si retis tribus ederet, Volisiniam Drtasse Plam citis propter uicinitatem, ac necessitudinem suam edidifisit O, si quaesitor edendas fuisset, quem tandem p tius, quam hunc C. Alfium, quem habet, cui notissimure e debet, uicinum, tribulem, grauissimum hominem, iustissimumque,edidi et 3 cuius quidem aequitas, O meae similis voluntas erga Cn. Planc salutem , quam illas ne ulla cupiditatis fusticione praeseseri, facile declaerat, nonfuisse fugiendum tribulem huic iudicem, cui quaesitorem tribulem exoptandum fuisse uideatis. neque ego nunc consilium reprehendo tuum, quod non eas tribus, quibus hic maxime notus erat, edideris: sed a te doceo consilium non seruatum senatus. etenim, quis te tum audiret illorum Z aut quid diceres Uequestrem ne Plancium

restuerent aures, nemo agnoseret, repudiaretur . an gratiosium' illi libenter audirent, nos non timide confiter mur . noli enim putare, Laterensis, legibus istis, quasse natus de ambitu sancire uoluerit, id esse aestim, ut fusa ratio, ut obseruantia, ut gratia tolleretur . semperfuerint boni uitri qui apud tribules suos gruisse esse uellent. n que uero tam durus in plebem noster ordo fuit, ut eam coli nostra modica liberalitate noluerit: neque hoc lab ris nostris inserescendum es. ne obsentient tribules suos, ne diligant, ne reficere necessariis uis suam tribum possint, ne par ab his munus in sua petitione restinent.bare enim plena funt ossic3, plena obseruantiae, plena etiam liquitatis. isto vi genere o fuimus ipsi, cum ambiti nis nostra tempora postulatuini, o clarissimos uiros esse uid us, hodis esse videmus quampluris nosgratiosios. Decuriatio tribulium, desicriptio populi, suffragia largiatione deuincta seueritatem Fenatus, όonorum omniuuim,ac dolorem excitarunt. haec doce, haec profer , huc incu-be Laterensis , decuriasse Plancium yconscri isse, sequestrem fuisse, pronuntiasse, diuisisse: tum mira ori eqs armis titi, quae tibi lex dabat, noluisse. tribulibus enim iudicibus, non modo seueritarem illorum , si ista uera sunt,sed ne vultus quidem ferre possemus . hanc tu ra tionem curn geris ; cumq. hos iudices habere nolueris, quoram in huius delicto cum scientia ceriis m, tum dolor graui sinus esse debuerit: quid apud hos dices, qui abs te taciti requirunt cur hoc fissi oneris imposueris, cursὸ potissmum delegetas cur denique Ae diuinare malueris, quam eos, qui scirent, iudicare e uo Planciam. Dierenys, ct i u ratissum esse dico, habuisse in petitione multos cupidos sui gratiosios. quos tu se sodales uocas; ossiciosam amicitiam nomine iniquas criminoso .se,quia gratiosi sunt , accusandos putas: noli mirari te id, quod tua dUnitas postularit, repudiandisyatiosorum amiciat s non esse assecutum. Iam ut ego doceo Drariosium esse tribulibus Plancium, quod mνltis benigne fecerit, pro multis spoponderit, in operas plurimos puris auctoritate, O gratia miserit, quod denique omnibus σιηs per se, per patrem, per maiores suos totam Amatem praesecturam comprehenderit: sic tu doce sequesrem sube, lar

309쪽

1o 8 Commentarius P. Manutis

situm esse, cosscripsisse, tribules decreriam e . quodsi n3

potes 1 noli tollere ex ordine nostro liberalitatem; nolima scirem putare esse ratum ; noli obsiere tiarasa Ore poena. itaqne haesitantem te is hoc sodaliciorum tribuaris crimine ad commvnon ambitus caussam contuliasi . in qua desinamus alii πει , si videtrer, nudari,

pervagata decla mitione contendore. sic enim tecum a-

. quam tibi commodum est, unam tribum delige turdoce id, quod debes, per quem siquestrem, quo diuisore

corruptast cera, si id facere non potucris, quod ut opianio mea fert, ne incipies quidem; per quem tulerit, do cibo . en ne haec vera contentio λ placet ne sica, non posuiu ma spedem consore, ut aiunt, aut propius accedere. quid taces e quid d fraulas ' quid tremuersaris e

etiam atque etiam iusto,atque urgeo, in fictor, posco, a que adeo flagito crimen . quamcumque tribum, inquam, delegeris, quam issierit Plancius; tu ostendito, si poteris,

nitium; ego,qua ratione tulerit, docebo. nec erit haec Ea ratio Plancis,ac laterosi vam ut, qua; tribus tu tulisti, si iam ex te requiram, pessis, quorumstudio tui ris, explicare : sic ego hoc contendo , me tibi ipse adue fario, cui rescumque tribus rationem poposciris, redditarum . Sed, cur ego cago' quasi non comitiis iam superioribus sit Plancius designatus aedilis . quae comitia primum habere coepit consuctum omnibus in rebus pumma a ctoritate. um harum ipsarum legum a itus a

ctor: deinde busere coepit si bito , prac: π opinionem μ

mniumr ut, nesic lasset quidem qui tiam Iamri, doretur Otium compar. . uocatae tribus, latum fus min, Osaiptae, renuntiatae. longe plurimum ualuis Planciet s. nulla largitionis Mouit, necessentuit si

cis . tandem una centurianare uiua tantum b. bet auctoritatis, ut nemo umquam prior eam tulerit,

quin renunciatus sitratu aut his ipsis comiti's consuti ribus, aut certe in illum annum aedilem Plancium H-ctum miraris,ia quo non exigua pars populi, sed unis sus populus uoluntatem suam declararit, cuius in bon re non unius tribus pars, sed comitia tota comitiis fus

int praerogata e quo quidem temtores id Lareret ira

me uinuses,aut simultaris esse putasses tuae, Pod multi nobiles saepe femunt, ut, cum minus valuissent si r 's, quam putassent, postea potatis comitiis pro

ste erent m populo istacto animo, atque humili

Replicarentra non dubito, quin omnis ad te conu ura festierit multitudo. numquam enta nobilitas, integra

praesertim, atque innocens , a populo RGpplex repudiat aluit .sied stibi ravitas tua, o magnitudo animi pluris fuit, sicut ese debuit, quam aedilitas: noli, cum habeas id, quod mulareis, desereare id, quod minoris putaris. equidem primum, ut honore dignus essem, maxime pre laboraui: strando, ut existimam: terti

inibi fuit illud quodpi sique primum est i e bonos: qui

ijs denique debet σὲ iucundus, quorum di itari populus testimonium non beneficium ambitioni dedit.

Mi Net te Ariciniael Laterensis Plancium accusatrerat de sodalitiis lege Licinia, quae non ad

uniuersum ambitum, sed proprie ad sodalitia, quod in ambitu grauissimum crimin erat, item ut in maiestate perduellio, pertinebat. nihil autem Latercnsis, cum ea lege Plancium in iudicium uocauit, praeter hoc spectauit, ut ederet reo iudices quos uelle ex quibus uellet tribubus: quod Ciceronis uerba illa d clarant: Neque enim quidquam in hac lege, nisi cditicios iudices, secutus es Acerbum porro iudicii genus hoc crat, quippe cum acculator iaci suos, uel si torum necessarios, uel eius etiam, qui accusabatur, inimicos edere i udices posset. quam facultatem legis lator ideo dederat, ut accusator, cuius homines tribus pecunia corruptos esse suspicaretur, ex ea tribu iudices caperet eos, iii eorrupti non incnt, quorum iii delicet sciemtia certissima, dolor autem e tribulium suorum culpa gratiissimus deberet esse. O M N x s ambitus legis complexus es. t uideris accusare Plancium uoluisse Licinia lege: nec tamen, vio de crimine lata lex est, itulud attingis: nil id, inquam, in Plancium de sed alitiis altera: sed consera te ad eas leges, quae de ambitu sunt, cum alia, sodalit ijs omissis, ambitus crimina Plancio conaris intendere. infra: Haelitantem te in hoc sed littorii in tribuario crimine ad communem ambitus caussam contulisti. N E crv K enim quidquam aliud, leum non haberes crimen, quod Plancio Licinia lege obiiceres, accusasti tamen ea line, ut odendor in iudi cum facultate uti posses. nihil praetcrea secutus es: unum hoc spectasti. EDiri Ciosi quos in hac una de sodalitiis caussa, delectos ex omni populo,accusator edebat reo. Si . EST aequum ulla in re etsi hae tribuaria: l reprehendit Laterensem , qui cum rcliqua potius ambitus crimina , quam sodalitium , in Plancium constrat, iudico tamin ediderit arbitratu suo : quod in una tribuaria re, idest in crimine sed litii, in quo tribus edebat accusator, aequum crat. quod ii, inquit, hoc aequum esset in aliis robus, praeter Itane tribuariam: non id fieri hoc uno in genere senatus uoluisset, sed e dcin iudicum edendorum rationem ad ceteras quoque caussas transtulisset, praesertim ad ambitum, qui cum sodalitii cauila qua ii assinit 1- te quadam coniungitur. Tu, inquit, sin xisti uelle te accusare Plancium Licinia lcge de sodalitiis, ut ederes iudices, quos ucsscs: quod assecutus es: accusas tamen reliquis potius de ambitu legibus: cum uel agere d e sodaliciis Plancti debeas, ut, beneficio Iegis in aedendis iudicibus iure ac merito usus ei se uidearis: uel, si te crimen ipsum, quo accusas, descit ideo l. accusationem tuam ad communem ambitus caussam traducis. confiteri,nsi recte a te iudices editos esse,quos tantu in caussa des alitiis c li senatus censuit, populusq. iii cst. D s ipso denique ambitu , t si aequum est edi iudices in aliis rebus,nisi hae tribuaria , idclini si incausta de sodalitiis: non uideo, cur senatus non modo in ceteris dissimilibus caussis, sol in ipso ambitu, ad quein dalitia pertinent, editicios iudices non probauerit. non probauit autem, quia non aequum csse iudicauit. cur igitur tu contra sententia senatus in ea caussa iudicos cili disti,in qua, legis Liciniae simulatione,reliquis de ambitu legibus accusas' DE reiectione iudicum fori uoluerit alternorum in omnibus caussis, exceptis sodalitiorum criminibus, reiectio iudicum sciat ab accusatore, di reo. quod Cicero iudicum alte

norum

310쪽

In Orationem pro Cn. Plancio. 299

norum de reiectione appestat. Iudices enim, cum senatorius ordo lege Cornelia L. Sullae solus iudiearet, ecuria senatoria conscribebantur: postea lege Aurelia ECottae clita iudicia inter tres ordines csim unicata, e atii. ex equitibus, e tribunis aerariis. hi selecti iudico uocabantur, de qui biis in oratione pro Cluentio, apud Pedianum,& Plinium. horum nomina in urnam coniecta, sortite deducebantur a quaesitore, id est ab eo, qui de maioribus criminibus, ambitu, repetundis, inter sicarios, mai cstate, quacrcbat . ita de pluribus confecto per sortitionem necessario numero, permittebatur accusatori, ac reo. ut in illo numero reiic rent, quos putarent tibi aut inimicos, aut aliqua re, ut Pediani uerbis utar ncommodos fore. Post rei ctionein, subsortiebati iridem quaesitor in locum resinorum alios, quibus ille iudicum legitimus numerua compleretur. crat igitur prima sertitio, secunda reiectio, tertia subsortitio. His persectis, iurabant iudice in leges, ut obstricii religione iudicarem. cum iurassent omnes. praeter ipsum praetorem.qui iudicio pra erat, nam praetorem non iurasse, tum ex Cicerone, tum in P cdiano constat nomina corum libcllis con

signabantur, & ubique habcbantur; ne pro selcctis iudicibus. ut sit in multitudine, aliqui sibi politi corni

piissime iudicarem. eorundem iudicum nomina in codicem relata practor asscria abat. lua de re sic in ea pro

Cluentio Multam a Iunio petiuit: qua lege' quod in legem non iurasset: quae res nemini umquam traudi fait: & quod C. Verres, praetor urbanus, homo canctus & diligcns, subsortitionem eius in eo codice non baberet, qui tum inici litus proserebatur. Quibus uerbis illud quoque planum fit , si ibsortiri Glitum cum, qui iudicio praeesset, si te praetor esset, siue non cilci. nam Iunius ille a quo multam petitam esse Cicero dirucit, praeturam nondit m adeptus erat, cum in Oppianici iudicio iud x quaestionis sivit. itaque miror, quod a Pediano scriptum est,&ibrii tum esse iudices, di subsortitum praciorem Verrcni in Oppianici iudicis: contra quam α ipsius uerba Ciceronis, iam a nobis proxime recitata , demonstrant , de illa praetcrea , qu. edixit in Verrem lib. i. De subsertitione, inquit, illa Iuniana, iudices, nihil dico. Cum igitur. ut redeam unde diuerti, reiectio iudicum sacra, in omnibus caussis , laia est Licinia lex ex S. C. in sentcntiam in Hortensii oratoris facto , ut in caussa de desit ita iudices ab accusatorcediti, nulla in topositarcicctione, iudica rent. quod insta Cicero docuit his uerbis: Quid ' huius rei obstura caussa est, an & agitata , cum ista in s natu res agebatur, de disputata besterno die copiosius a Q. Hortenso cui tum est senatus assensus. Ex eo autem S.C. Latam csse legem, nam multae leges & sine S.C. & contra scnatus uoluntatem serobantur ii dicat id, quod infla scriptum ci Si qucii admodum sci aliis cci suit, portilus i. iussit, ita incisi cs,ut in bucde suam re ab hoc obseruatas tribus ederes: non modo non quererer, sed hunc, iudicibus editis, qui testes ijdem esse posscnt, abGlutum putarem. Cura ista res hisci tu agitatur,t hoc ipsis anno. nam Domitium . huius anni consulein, lcguin ambitus auctorem fuisse, infra dicit. A. Ho te ins o Zi qui cauia sim egit Planci j anic Ciceroncm. hoinese sodalitas nominati r,l honesto ii ocabulo sodalitas, uere autem es proprie sodalitium dicitur: quod honestum uocabuloni non est. Hoc intur Orsimhs: nos senatores tum cum illa res agebatur. TERENT i NAH, Gedo. 1 Plancti tribum: quam in primis edere debuit, nec tamen edidit. C vhi Iom lati quam Laterensis edidit. Tsstri Aui Crustitia minam. Q. AE re cineris,l indicat bic locus, ubi irca tribus accusator cderet tertiam a reo reiici pituisse. NON ad sime ti m Icns,l ideo enim iudices editicios lex accusatori dabat, ut edocleos, qui largitione deuincti suffragium pro aliquo tulisse putaremur. at Latcrensis iudices edidit ex tribu Lemonia. ex Veientina, e Crustumina: cum quibus Plancio nihil fuisse, is scinci Latcr sis in sermone ostende rat, cuni de Terentina, uec Voltinia crinirnaretur, bas aut in non nominarct. An suomst alii rham: quam nos ignoramus. Tacite iudico admonet de consilio Laterentis, eos iudices edentis. quos putaret aut amicos suos, aut inimicos Plancti, aut denique in hora bilas, inhumanos, crudcles. Da ciuitate I de omni ciuium numero, in omnibus tribubus: quod infra dicit: Ex omni populo. Qv LM in de eo exdo fremi unius' i cum in senatu decrevimus, ut accusator tribus ederet quae de reo iudicarent, id secuti si mus, ut quae maxime reo conuinciae tribus essent, cas citcrct; quod cas maxime corruptas csse uerisimile uideretur. tu a uicin Later iis eas edidisti, cum quibus Plancio nihil est: qui Terentinam, di voltiniani o sic iis ab eo, non largitione, obseruatas iudicares. N o T s s l deligas. DEFENso Ruri meonini' Ciceronis. iv primo I ipse quoque de dati tib caussam dicente: cui iudices concesserunt, ut ex iis, qui editi erant iudices, quinquu rcij cerct: quod Plancio conccsum non est. VT . Nos, lavitote, tamen adiutices, non ad caruisces Deci emus; l conciliat Plancio iudices; cum eos laudata iustitia; de ait editos esse. a Later se imprudenter quos non edidisset, si tales se reputasset: cius enim consilium suit, ed re inexorabiles, inhumanos, crudeles, amicos suos, inimicos Hancti. Icci Rco idia editio per se non acerba est, 1 quia neminem possit musrcij ccre. P. ci OB v S equestris ordipis, i non est credet dum, hoc tempor clara iam Aurelia lege, quae iudicia inter tres ordines communicabat, solum equestrem ordinem iudicasse: sed est intelligendum, totum illum numerum equitum Romanorum, qui diuertis iuditicijs assignati crant, futile. cxxv. cum iis praetcrea senatorcs, ct tribunos aerarios iudicasse: rerum autem ex cxxv. iudicibus cflucstris ordinis potui sic reiicere quinque N Lxx. de L. referre: rescrebat autem eos ipses, qui de cxxv. superarant, qui, dcmptis Lxx v. crant L. quam pol citatem licet reus haberet, ciux tam cit amici, clarissimi ciues, non cit editi iudicis in ca causa non tulerunt . Hic quacro, cum dicat Cicero, Nomen editi iudicis: ex quo ordine edurciatur ab accusatore illi iudices . ex muci iri uerisimile uix uidetur . nam illi cxxv non edcbamur accusatoris arbitrio. Sed deligebantur a praetore, ut arbitror, id l. summa diligestia: quod ex eo conliat, Principibus muci iris ordinis: ex ijs aut in L. quos reus , Lxx v. reicinis , rcferebat, accus Morem edidit se, puto, quos uolebat. quod o non uidctur obcue potu ille, cum edercntur cx iis L. quos

ipse probasset. recte igitur dixit, Nomen editi iudicis: quasi nomen ipsum tantuni in caussa uersaretur, res

SEARCH

MENU NAVIGATION