장음표시 사용
221쪽
Nam cap. 2 . Si Abraham noluit viseris is leum illlic duceret: iuuitoniagis ne ipse illiini dii xiti Denique hoc patet ex tota lit- lilotia , bc fa ctur Pere ius pag. col. λ. lntini. lin vlt. No i ubstantia. Nam pet totam historiam patet, quod nusquam alibi ldiuitia, habuit a primo egre is indi Haran. Non denique Sara, ut patet histo in intue- lti. Secundum quae ei sci dici potest A braliam translatus illa potitis secunda vice , quam
primat Annon potius contradicenduiti m rito videretur, eum colonum suisse per 5o dc plus annos, imo per totam vitam extra Harata: peregrinatum veto solum inodo in Haran ii quando illuc tuisset visendi Ptrem, alit quid simile agendi , sotia, cium solus de absque familia illuc tui siet: neque verbinibi remansisset ullatenus 'Confirmatur, necnon amplitis declaratur, ex his quae habet Salianus num. 7. Quaro, inquit de hac priore prosectione, solusne ic-rit Abraham, an eum omnibus suis, icut post. mortem patris a Si solus, Puta relictis uxore, Lotho, M tota similia apud patre, per annossio quomodo ergo ex Sara in terra Chanaan genuit Isaac cc-narius d clxvigesimoquin- ito anno peregit irationis suae M i . annis an- lte,inuitatu Saraecum qua suerat in Egypto, lex Asar Empii a genuit in eadem Cha - lestide Isin aetem y Et si solus crebro reui litpatrem , quomodo non plurimae proscctiones, de non una tantium introducunturi Si lautem cum omnibus rebus suis, initia prima lprosectione prosectus est, quando erat 7s. lannorum, ut habetur in textu G .ra. Quae- lro, cum visitabat patucin, ubinam eos deierebat apud quos quid illi agebant interea omnia diuinanda sunt. Num omnia sua semper circumduxit, ut Nomades hamaxobii 'Tot ergo admittendae sunt 'proiectiones, quot vicibus adluit patrem,& repetiit Cha - inanitidem: de quidem prosectiones totales latq; integrae uxoris, Lothi, gregum omnium, lomniumque famulorum , atque uniuersae f
supellectilis. Nonne prodigis instar est, si hic
contigerunt totis co . annis, penitus sileri a Moyse, qui omnia eius vestigia assectatus est in historia su a, de omnes pene notauit locos, ta quibus castrametatus cui Hactenus Salia
summai E ex omnibus his. Aut Abraham veniens prima vice de Haran in Cha naan, duxit omnia secum: aut non. Si dica,tur uon: manifeste fit contra scriptura Gen. Ita testantem eum hinnia dux iste tunc. Si sic: cium reuersus et in Haran visendi causas strum, vel omnia secum ducebat:vel non. Di- creeum duxisse omnia secum: sane ridicii luest. Si non: ergo non potest in eiusmodi teucri ione ex Hvan dici transsatus, collocatus, colonus factus, S c. Denique vel seu -
: sq: est semel tantum : vel pluries. Dic ei mel et tam ridiculum et ita da stetere pro fra itio annorum 6o. Si pluties in quanam et a-
rum allignabitur illa translatio , collocatio l&e. tam de his omnibus silet Moyses FACIT IV. de inuictisti me. Quod il- Rcii tui. la transtitio suerit facti longe antea amini. iiii Abraham centesina amitigestiuum quintum. ostenditur his modis. istam Primo. Titani latio Abraham et i i m. Nam A t. r. a Veri .
ean passi operis sed repromisit dare i ieci in usi bionem, novha et ibum. Trani lationem illam suisses a. iam, antequam habe: et filium: conuineutilla verba , transeulit eum , cum nou h 'in ilium. Atqui Abraham habuit filium Ion-
se ante annum aetatissu. xcentesimum trigesimum quintum, nimiium antecem clim una, seu etiam antς octogesimum ex iuri. Siquidem Gen. ip. vcici T. M p. 2 l. Vers. .ha buit Isaac anno a tati, suae centesimo: α cap. ic vers. is. Ismaesem octogesimos to. Ergo translatio illa facta est longe ante anni: metus centesmumtrigesimum luintum. Hocat umentum habet Salianus,alijsse breitio ribus verbis , num. 1 r. init. Si Ab bani, inquit, natus est anno septuagesimo pan is tergo moriente Patre annum Vcbat cente si inum trigesimum quintum quia nempe apo. ad ros sivit ias:) Ergis iam genuerat Isma lem M l saacum. Nam priorcin gemiti anno octogesimo sexto , posteriorem centcsinio. At S. Stephanus est translatum ij uni intιν irim chinaan, e iue 'immi donem actam, cum nondum habere iram 8 Sicine . secundo. Transatio illa facta est nt . Di .rmi, omissio te mi Chanaan insi facti sui siet.
vers. repro sit dare illi eam Ui - in ini iaspo ipsum: translationem filiam sui ne factam ante promisionem de qua agit S. Stes lianus de ter Clianaan pos sidenda: conuincunt illa verba , trans utit ieum, repromisiit daret eam in posse si Aneni. l . Atqui promissio icta facta est longhante an-i . num Abrahae centesimum trigesimum quintum. Siquidem,imprunis promisso illa facta les antequam haberet filium. Nam ibid. ad ditur ca m non tabe et filium. Ostensum est autem Abraham habuisse filium, long E ann centes inum esmum quini una mi- mirum ah nocet simo quo habuit Isaac, seu etiam octogesiunos exto, quot obuit Ismaelem. Deinde, promissio illa de qua agitur
terr .ae Chanaan,facta in anno praecise Abra haeserui agesimoquimo. Nam Gen. I 2. postquam diciam est vers. . Septua inta quiniuc
222쪽
ra hanc. Ergo i institio illi sacta cisti ii
ante annum eius centesimum trigesimu quin tum nimirum septuagesimo luinto. Hoc ar- lguinent una habet Salianus ibidem breuioribu scd obscurioribus etiam vobis Tertio. ad homine. Iuxta authorcs istos, translatio uiri facis,inox a morte Thare, id ibi l boc , inqui tint, anno Abrahae centesimo trigesimo quinto. Consequent mors Tharet praecessit paulo annii Abrahae centesmaum tri sesim titti quintiam,seu annus Abrah e -l teli mustrigesimus quintus secutus est prui
me mortem Thare: ad que concurrit, auti se concurrit, cum illa morte Tliare, 6 cunal illa inmitatione. Hoc autem consequensi ei se falsum, nimirium mortema hare praecessi ii iii se paulo annum Abrahae centcsimum trigesimum quintum , seu annum Abrahaec te limum trigesimum quintum secutum fuisse se proxime in oriem Thare: adeoque concurrisse, aut serὸ cocurrisse cum morte Thare &cu illa translatione ostenditur sic Mors
Thare euenit , antequam Abraham habe et lilium: M antequam promissio terrae Cha naan sacta suisset ei. Na ibidem Act.7.a ys. . Et in . pos uam mortuus est pater eius
ers. s. re misi dare illi eam in pus sit non
dec. cum non habo filium : mortem Thare euenisse anteqi iam liaberet siluim, conuincunt illa verba, mortuus es pater u .ssum nouhaberer lium maenis lacua antequa promissio terrae Chanaan facta suisset ei, couincunt illi, mo tuus e i pater ει', retro sit Die illieuin in Atqui Abraha habuit filios ab g am annii aetatis suae centesimum: ri- simumqu, tum , vel Abraham non ha-i buisse filium ostensum eii verum non habel re , nisi lon cante annum eius centesimum-l xxige imum quintum . nimirum etiam antes centesmum etiam vero ante octogesimum-l sextum. Promissionem item terrae Chanaan, ostensu est sui ei a iaci, longe amcci: fidem l annii dentesii istina triges nimi quintu, nimit tum,& rursus antequam haberct filium, A l denique anno ipsius septuagesimo quinto Ergo mors Thare eueni onge ante annum Abrahae centesimum iri innum quinuini. Clim cri transsatio illa factast mox a mo, e Th. eii mors Thare praecesserit paulo tras i lationem illam: consequenter translatio illa A mors Thare conci irrerim, aut scro cJ- currerint, simul: manisci iunicii, argumen tionem anteced cntis, tranitationem illam fuisse longe anth annum Abrahae centesimumiri tutium qui una, nimirum
ante annum eius ccntesimum, etiam vero an-
iEoctogesimum sextum 1 α denique anno
ipsius i tua gelim luinto: nranifestu in con sc luenter eii, neutrum liomm mill concurrille, aut i re concurrisse, id est, ne pie translationem illam manno Abraliae ccn-l testatio trigestitio quinti. neq; annimi Abr. haec emclinatim: rigesim uini intuin, cum it lla trani larione. i lc oris λ, AN TU . haec, iam inuicti se Consim .
sim . Nam translationem illam suis evnteam Let: ''eand in ite cum illa quae describitur Gen. ri. saeta anno ipsilis is tuagesimo quinto, conuinciti ir ex Uictis. Silii dein imprimi , re istitio illa Act . factae est antequa A braham haberet filium. Atqui translatio quae describitur Gen. a. facta est etiam antequam h. ibet et filium. Ergo utraque translatio viri ci de eadem est. Deinde , transsatio illa Act. . facta est circa promissionem terra Cha naan promistio haec circa annum Abrahae septuagesimi linquintum. Atqui translatio qliae d cribitur Gen. ii. sam ei irca promissionem illam Me Ergo vitaque u statio unica Se eadem est NLQvε his ossTAT Responsio, siue expolitio quaedam Pelei ij, nempe verba ista, cum non hab et ilom,n esse resereri da ad omnia quae praecedunt: quod sic intes-ligendum vult. vi non sint reserenda adilla transtulit illum: adeoque non esse illa simae conii ingenda. NAM imprimis contrarium manifest Epatet ex serie contextus. Deinde, esto quod tamen non conceditur in verba ista, cum non haberet lium, non referremur immediate de per se, ad illa, iram lusit illum: attamen adhuc reseruntur ad ea me. te, M per promissi ionem. Nam promissio ipsa facta est post
translationem illam, adeoque ad eam reser iur. initi uam mortuus es pater eius, traii tulit eum d . O nis δεῖ rei h ditarem. c. di sed e romistionem illam i e sciri ad translationem coma incit illa textat ra, trais tulit, Lon dedit ea repromisi &c. At qui promisso illa iacta cil. antequa laaberet filium: siquidcinita X piesse dicit hir, scire remis 3 c. um non lium. Ergo verba illa,c n non litim , reserimi ur a ad illa , ii an ut i illum. Deniq; Pereritis non potest id a serere nisi recurrendo ad notiam anticipationem dc recapitulationem , quai tirati titio post mortem Thare, dicta filariti' anticipationem ante verba illa, non odii illi hae est item 5ce sis repromist 5 c. Ahaec per recapitulationem post illa, indet postquam mortuus es pateretus,tra istulit illum c. At hoc gratis de abi ite sundamento.
di liiiius. Respondet Tomiellus num . i or Caietano, litteram non dicere Abrahamum
non pessediise nec passum peris, sed Dcum non desisse illi h. editatem in ea, nec passi m
223쪽
a i Secunda Temporis Periodu S. 1, 39. 3
pcdis, sed repromisit se dare illi eam in posses sionem, se semini eius post ipsum si ii od intcilio, is sit in semine suo : nam neque ipsel post eda cain, nec Isaac, nec Iacob δ c. in itaque Abraham habuit spelu am , nec solum hoc .sed nemus longe antea, cap. 2 i. i. 3 s. quo non obstante dicitur ibidem colonus. ei uni nemus illud non habuit iure,nec emptorio , nec haereditario , sed conductorio. Speluncam autem iure quidem emptorio, α solum in ius sepulchri,ca P. 23. a Mi . . Nas. . '. de cap. ε7. vcrs. O. E cap. o. i scis sed non
haereditario ; nam Hebr. i I. vers. S in locum exire quem accepturus συι u haereditatem , de vers. v. Demoratus esi in terr rom Lants,tanquam in aliena, anc ulla ha tanti cum Iacia cohaeresibus repromisi cos eiusdem. Non ergo ex tune solum dicendus est colonus: vel
non obstante hoc, semper dicendus cst pere riuus. Nam quod ipse nihilominus, nec so- im ipse, sed de Isaac,& Iacob consequenteri posterorum multi semper manserint peregrini,clarum in Gen. 23. Vcris 4. 26. vcrs. s. p. vers. 9. EXOd. 6. vers. .dc denique cxpressissime verbis praecitatis Heb I vers. 3.
AD II. Respondetur, esto.vocabulum illud significet , collocauit , colonum iecit ecc. At illa collocatio , seu colonia, facta est cx r.egreisione,prout manifestum est ex Gen. I 2. vers. s. Tulitque Sarai uxorem suam O Lουῖ-humfratris ut, uniuersamque sublantia quam
possederant animas quas fecerant in Haran: dc cap. 21. vers. vlt. colonus terrae Palae- tinorum dicus multis dec. Haec vero egressio
prima facta est post mortem tris,ut dei cribitur cap. it. fin. Ec cap. II. init. vel mortuus es pater eius. ut expressis vel bis asseritur, Achz vers. q.
Ad, . AD III. Respondetur, congruentiam illam militare contra hunc ipsum modum. Nam si Deus iussit Abraham exite de Haran, quia Thare decidit in idololatriam : er-l go Abraham non debuit illum inutiere, cum
idololatra mansit. 1. Mi Maa. V. MODI S. Dicit , errorem esse in
Act. N B. Stephanues ibi locutum fuisse ex
sentenna non sua .sed aut Septuag. In te pretum, aut Rabbinorum,tunc suorum aduersa
Bochulce, Ita sectarii Buchol certis 5c Calui si iis .in suis liagogis. Et Buchol cerus quidem, a sol. ' i'. pag 2 mit sic habet: De loco in Actis, Res pondeo qxiod ipse Stephanus responderet iii
viveret. Examina Acta ad Genesiim, non Genetim ad Acha: lignum ad normam exige, non normam ad lignum. Stephanus ibi lon' se aliud agit, quani, ut vel tempora supplitet, vel Molis lupputationem excutiat, aut
colligat. Mutuatur ex Mose narrationem suo n. Quo conuenientem dc obiter meminit mortis Tliarae : hic certe δ: integras lu-storiarum nai rationes, dc exactas temporumi stipputationes ex Mosis praeceptoris sui scri piis depromi voluit. Sunt autem in Stepilant narratione plura,quae cum grano salis sui loquuntur accipi cnda, dc commoda interpretatione lenienda sunt uod etiam alis obseruarunt. Vt, quod Ur Cnaldaeorum no-l minat flatiore significatione, ut scholae loquuntur urbem Mesopotamiae: M, quod ait lacobum transtulisse in .Egyptum T . animas, cium Moses contra astumet, idqtie bis repetat, ibist e tantum 7o. Hic itaque nemo dubitat, numeros ex Mose corrigendos, Ac suae integritati restituendos esse. Cur idem non liceret in eiusde in narrationis parte al-l tera de migratione Abrahae 3 praesertim cum ea in re non periclitetur, vel argumentum
1 Stephani, vel Scripturae fides, vel hominum salus. Pergit i ecfarius.
Aliud est, cum ex professi, quid tractati itali traditur, quod Moses facit: aliud, clim.
tam uni obiter , ac velut in t an sciit ita ait: n-gitur, doliunde citatur aliquid, de lector vel auditor eo remittitur, ut inde rei propositae declarationem ac fidem, id eius, quod integrae expositioni deest, complementum pe-l tat. Moses ex professo agit historicum, de
aetates patrum annotat. Stephanus vero exi Mose recitat sua, nec id facit accuratissime, utpote in re aliqua Iudaeis nota. Si ergo cxMose sumenda est declaratio & fides nati a-tionis Stephani, ossicio nostro destincti erimus, si supputationem nostram ex Mosa a narratione desumptam esse comprobauerimus. Dixit ista Steph. anus , communi quadam opinione ductus: quam inde natam csse apparet, quo cum Thara commoratus sit in Hesan vique ad obitum suum, ut author est Moses, putarint Iudaei, Abrahamum quo lquc amore dc pietate in parentem senio con tectum, haesisse in Haran , quamdiu viueret ille ei que mortuo tum demum solutis quasi compedibus, quae hactentis eum tenuerant, perlustrasse terram proinissam. Verum hanc opinionem consutant verba Mosis, qui na-l talem Abrahae refert ad Io.Tharae: dc Abrahamum anno septuagesimo quinto migrasset scribit ex Haran. Ideoque necesse est, Tharam so. reliquos vitae suae annos exegisse in Haran. Minfra. Est itaque summa sententiae nostrae, de loco in Actis 7. Stephanus verba ista ρ quam mortum est pater eius in recitat, non ut asseverationem , sed ut opinionem communem: δc tamen cut ita loquar libet ram, qua non faciat praeiudicium sententiae
meliori : dc de qua non magnopere contendat,assii mei, aut disputet: s in liberum cuiquel sit sentire, si queat, rectius. Tales plurimae in nostro Ec vulgi sermone audiuntur voces, Mi sententiae liberiores: de quibus citra veritatis
224쪽
dispendiunt, adeoque citra omnem discepta, s otionem per nos licet aliis alit et sentaret: α de iquibus ipsi facile cedimus admoniti. Hacte.
Similli Calvisitus cap. 3q. scua pag. i. fin. Quod ad locum Stephani attinet inquit longe aliud ibi Stephanus agit, quam vitem pora supputet, vel Molis supputationem ex- lcutiat id corrigati Nec enim haec controuer- ista inter ipsum & Iudaeos agitabatur. Sed lo- quitur ibi Stephanus , quod ad tempora de lalias circumstantias attinet, secundum sen- tentiam suorum aduersariorum, qui haec vel P ex versione Septuaginta Interpretum vel ex Rabbinis, in Synagogis suis docebat. cm- admodum α hoc in eadem defensitone pro- latum ostendit, quando inquit Iacobum in Egyptum transtulisse animas septuaginta quinque, clim iamcn Moses scptuaginta tan
i tum binis in locis: debebat dicere trinis dc quidem in specie eas numerando, si apputet. Sic Stes lianus etiam dicit, Deum apparuisse Abrali amo in Mesopotamia, prius quam moraretur in Charan. Cum tamen haran urbs sit in Mesopotamia sita, de apparitio se- lcundum Mosensacta sit in Ur Chald orum. Habuerunt suas opiniones Rabbini, per cabalam a maioribus per manus traditas, qui- lbus pertinacissune inhaeserunt. Et cum Iu- ldaeis in hisce circumltimiis multi senserunt inprimitiua Ecclesia, qui in ipsorum Syna- igogis instituti erant ae iam huiusmodi opinio. nes , si obiter, sobrie, & absque praeiudicio,
it Mentur,fidem Christianam non cuertant. Septuaginta Intei pretes o Rabbinos in an- luis a condito mundo numeradis, quod scia, inemo sequitur. Merito igitur etiam in his, si Daliquid prater sacrae 'tripturae sensum insontibus ex prcssum, tradunt, suspecti liabentur. Ex aetate Lothi nihil asserti potest, quod ostendat Abrahamum fratrum suorum minimum fit ille, atque ita anno septuagcsimo aetatis Tharae non nasci potuisse. Si quidemetiat nisi Loth suisset quadraginta vel pluribus annis minor Abrahamo: tamen potitisset Ee fratris Abrahaini filius esse , dic annocentesimo aetatis Abrahami filias nubiles habere. Ex aetate Sara: quod esset tur, si probari potitit, Saram fuisse sororem Loihi, tum fa- hcsse euerteretur sciatentia Mossis. Verum Abialiam ipse eam tam iuri vocat sororem suam, filiam patris sui, sed ex diuersa matre, quae sciat emta facit, ut Sarae aetas prorsus ni hil pugnet cum anno natiuitatis Abrahae. Quod ais r matur ex Stephano, Abrahamum post defunctuin Tharam ui terram Chanaaniandem proscctum esse, id ex versione Scptuaginta Interprctum mutuatum est. Sed paraphrates Septuaginta Imcrprcium, spugnent cum sontibus od textu, cum grano sal iis sunt accipiendae. Hactentis Caluilius. Sic
nimirum tr. actat Sciis turas sacras isti resormati. Paulo sapientius suis ciat imitali Func-cium. qui lib. i. adan. 1273. circa diis alta tem de s s. an miabus memorali. Gen. -6. vcrici S. qua, cani et esse tantummodo si. fieait. Sod de eo sentiam aut na x Lea Lia natos ait AI e, cum tantummodo se . ibi ιnueniantur,ptine Iuceri MI .m. Et quamuis in si a dicata. Lιbenter dicerem numerum idi cesse δε- prauatum : tamen addit: Verum de hoc do Aio.
Facit regula quam saepius in superioribus ladduximus, x quam vide L s. ex S. Augi iii - DO, nimirum cx Filiis epistola s. dc nec- lnon lib. a. contra Pauli. Manich. habeturque i Canone Si ad Scripturas Dilf 9. hoc modo. Si ad Scripturas in lasa ilia tierint et elοοῖ- i
tis Sc. In quem locum vide Glois confirmantem, ex iuribus variis simile declarantibus circa temporalia. His iunge regulam quam ex Concilio Tridentino ac eius Decia. rationibus tetulimus s. 2.
terum ad istorum sectariorum argu menta melius respondebitur si b sequenti semeruia per modum obiectionum. Obiter tantum aduerte, hoc quod dicunt de sentemtia Septuaginta Interpretum , ex qua suam desumpserit B. Stephanus, nullum habere in ipsis Septuaginta Interpretibus vestigium; ni sorte divinent ipsi , translationem eorum ita qirandi, que habuisse. Sed vel ex hoc resutarentur 1 nam signum esset historiam Moysis, eo isensu, vcl ea scite su inendam esse qua simpliciter tiamur ab eo cotexta. Siquidem hoc inseri et trantiatio septuaginta super vero sensu MMysis adaptata. Cuniq e series Moysis teponat cycisum Abraliam de Haran, eiusque 7 s. annos post in Oricina hare: seque icturo inninis historiam Moysis prorsus esse hoc modo sumendam
I, IS 3 vera. Dicit. Abrahamum sui sic na
sum anno vitae patiis, non scptuagesimo tan o mi anno
ratione natiuiratis cius. addendos esse clito nolo Vae suprapo. annos Thare, 6 o. uireperiuntur inter pO. Mi 3o. annos vitae eiusdem Thare. lita S. Chi ostomus in Gen. Hom. 3 i. iversus med. de Hom. 6. post init. clim nimirum ex prosciso docet, Abraham e Charrunon discessisse, quin mortuus esset Thare. Ita Theodore ius apud Lipolitan. Lipomanus ipse, Lyramis, de Caictanus, in Gen. in . lNactantus lib. Arcanorum Christi, tradi. dc iannis s. aetatis circa init. Chronic. Alex. iGraecO-lat. Pontac. in Chrono log. Eiis ii, fBalad. rom. i. lib. 3. cap. li. scii pag. αῖ .col. la. Maret illa in Paraphr. quam edidit in Pen- l
225쪽
3 s Secunda Tem Maris perici ius. 1 39.
PROl. TVR Haec semctia iiiii is a ' L , naentis. Et vident i. qu darmi gumen- .i tum liabet iis obiter apud Salia n. num. q. sui suis apud Tolniel l. num. i. ex Act 7. A Gen. H.&ii. Pettium a tr qui Abra iam seum essu eius de Haran ,& ingressu in t crram Chanaan , ut morio patrii: de hoc, anno α tatis septuagesimoquinto. Sic autem habet illud Salianus. Ex Scriptura constat Abrahamuin septu sesimo quinto aetati anno Dei iussu exisse de Haran, ut veniret in terram Chanaan G . 12. ers. .ὶ eadem etiam Scripturas a ra)constat inde exisse, postquam incit tuus est patet eius, ut firmat S. tephanus A i. r. vers. . qui mortuus est zo . aetatis anno, Vt actu mat Moyses non e Gen. II. vericvlt. γ
quibus consequens est Abrahat a natum
esse anno centcnmotrigesimo vitae patri sui. Nam iso.d 7 .saciuntoninmb ao . Haec Silianus. Torniellus autem sic. Abraham 73. erat annoru, quando egressus est de Haran Gen. I 2. vers. q. M tunc iam mortuus crat pater' eius.Thare , quemadmodutii in calce pracc- demis capitis traditur, de apertius Adi cap. r. vers. 4. asscii cur : usi cadem histo Aa a Sancto Stephano relata describitur. Desunctus cst aute Thaire, anno vitae suae du&ntesimoquinto in Hara Gmi. cap. ii. in fin. α ratiosita t eodem mei anno obitus patris tui A brahamum ex ille de Haran. M venisse in terram Chanaan , prout Dominus in peraue rat non enim erat cur mplius mortuo pa- ire, morari deberet in Haran, de Dei obc-dientiam protrahere . Igi urii Abraham 7s.
annos habet it aetatis, quando parocius annum aῖens duantcssimum quinium , mortuus eis; utique eonsequitur, eundem Abras hamum nai qm esse anno centesimotrigesi-
mo vitae patiis sui Tliare,ut dictu id est Nam
i ii sidc m anno centesimotrigesimo aetatis Tliare, adieceris p . filii eius Abranae, habebis tum mani annorum 2'. quos vixisse ipsum Tliare iam diximus. Haec Tornicitus.' . Si. autem potest deduci plenii. ex Ach. 7.
ubi uic ii uiri . . Tum exiride terra Chald irum, Iolutauit in Cliaran, indepo i qua re ratius si ater Gus, tran solidum in terram' i uni& constat, Abrahat translatiimi uti se scii egressum esse de Haran, M ingressumi a terram Clianaan mortyo Patre. Idemque nitrinatur ex serie narrationis historicae ii Gen. II. Se tr. ubi mors a nate describituri an degressum Abraliam de Hai an Stingi . li Dina eius in chanaan , vel, ubi describit ut legressus Mitis testiis Abraham post mortem l. Thrre. At si ex Gen. ia. δε 7. constat, Abia litana egressum esse de Haran ingrcssviri in i
Chanaan, cium cssct tantummodo annotiim fp .Ergo constat Abraham suisse tanti ut in O- , do annorum, quando pater eius mortuus est: adeoque natiuit item A brahae hqri poticinitium unim AEius petere intra annos Patris, quam 7 . Hoc polit O. cum EX Gen. ii. vers. vlt. constet Titate suisse mortuum anno aetatis ducentesimo quinto : M ab annis ros. ii detrahas 73. lollina, remanere iso. sequitiit hac ex parte, riuitatem Abrah. y non rose initium suum alitiis repetere intra annos patris, quis, anno iplius ccntesimo: rigesimo. orro omnis ratio suadet , Abrahamum exiit sede Haran ipso anno obitus patris Ibi Non cnim crat cur c 5 mortuo in Oramiretur in Haran, spectato Dei praecepto. ip s isque Abrahae obedientia prompta. Ergo Abraham navis est anno Thare centesimo trigesimo. Vno verborso. aratis Thare, Ti. Abi aliam, completuros. vitae Titare. Verum , ioc argumentum ita Postum
non videtur ni cere. Quoniam nullam continet connexionem et cccsariam , 'concludati iri exituiti Abraham de Haran an-l no aetaris suae septuagesimoquinto, cssecun-l dem qui postquam mortuus est pater civis si ue exitum eius de Haran mortuo patre, cisc. cui dem exitum qui anno aetatis suae septua- gesimo quinto. Vnde qui responderit ad il- D lud, Abraham ui xi iste de Haran anno x- atis septuagesinaoquinto, A rursi iniexi iste postquam mortuus est pate crus panno xlatis suae centes motrigesimo deoque utrumque verita esse, sed diues dici diuertis temporibus acta: profecto sumetenter soluerit argumenti in ut habeatur per picacius, respondeat ut ad singula, tum Saliam, timi To intelli, hoc modo. Ad argumentum Saliani respondetur: Mii qnidem dicat ut tae syllogismus .ad maio-rca concedendo illam ii nuutii exScriptu- ra sacra constare, Abiathamum sep tyagesil moquanto aeta: is anno , Dei iussit exisse de Haraia , ut venit eun ternin Shanaan. Gen. ia. vers. . Ad minorem, concedendo par l iet illam: 5 primam quidem eius part cm,ni , mirium ex ea tem etiam Scriptura sacra constare, inde existe postquam 1 o us est pa-l ter eius, ut ais at B. Stephanus Act.7.verc . sed inserendo , prosectionem lianc esse aliam ab illa primi , secundam autem eius par in similiter, ni sim, qui Thare mortuus est ros. aetatis amo, ut immat Moy ses,
226쪽
Gen. ii. vers. vlt quid inde : Nam v umque potuit verum esse, M tamen diuersum reni nere. Concluditur quidem sie, ex quibus co- equens est Abraham natum cise anno centcsimotrigesimo vitae patris sui. At negati r xc conclutio. Siquidem debuerant praemii i ae continer c connexionem aliqua pcr Oam necessario poneretur vel assumeretur, exitu illum anno scptuagesimo quinto , cile cundem qui post mortem Thare. Hoc autem non fuit piaestitum. Sic enim dcbebat diei v. g. ex Sin is tura sacra Gen. ia. Vcrs. - . habetur exitus Abraham de Haran qui e litterit anno aetatis suae septuagesimo quinto. Atqui ex cadem Scriptura sacra Act. p. vers. q. habetur eundem exitum nota eundem , in hoc enim inesset connexio γ cxtitisse post mortem patris. Erg , exitus Abrahae post morte patris extitit anno aetatis suae septuagesimoquinto. Quod si dicatur, argumentum illud este in- tbym cinxi: cuius antecedens sit, exiit Abraham de Harati anno aetatis suae septuagesimo quinto cxiit de Haran postquam mortuus est pater eius: ergo exitu anni septuagesi iniqui mi est idem exitus qui post mo i in patris: negabitur consequentia. Quod si ad probationem eius, recurratur ad syllogicuum praecedentem: ostensum est um non concludere sufficienter intentum.
Ad argumentum Tomi et Ioeum sit idem iste quod Saliani, nil aliud speciale habens
quo probetur exitum anni aetatis septuage-timi quinti, eundem esse 'liti post mori partis, nisi seitem narrationis Mosaicae,per quac essus anno aetatis s*ptuagesimoquinio, traditur post traditam mortem Thare: utique respondendo, id narratum sic fuisse pet figuras anticipationis in recapitulationis , manebit similiter , argumentum illud sic po sinum non conci fidere tui scienter intentum. Idcm porro dicendum est de eodem argu mcnto plenius a nobis expolito. ualet, alia via nobis est procedendum: nimirum, eadem fere qua rosulatus suit . Modus sententiae praecedentis sub num. 6.contra illam. Itaque est ,
inuicti sui uni de breuissicium, ex A. . 'MGen. D. M i 1. Petitur ab illis vcib:s,stin es si ram nisus est luter eius, trans ulit dum dcc. , ic autem construi potest argumentum. Abi aliam transtatia est, vel colonus factus cst in tetra Cnnaan, quado pater eius mortuus cst i. . Atqui tonitatus est vel colonus factus est in illa terra, ab iliso tempore quo babebat annos aetatis F. Gen. i'. Verca. Ergoba crat annos ri. quando pater eius mortuus est. Rursus. Atqui patet eius habe
bat annos dicis quando mortuus cst, Gen. t i.
vel vii. Eig. Abi alia inhabcbat anno, an tum 7S. cum pater ei Q haberet ios. Ergo i A non ce natus anno eius ivtuagesimoi I annis s. ante mortis': siue i3u. vii sed
vitae pa- . si 'Dic As. Ne sic guimen O i a 1 tum illud comi nccre; quoniam nullam inal uoluit necessitatem , qua B. Stephanus fueritiqqia litus deprimania colonia in qua Abraha in factus cst colonus anna sua catis septuagesi inoqii into. . R E s r o N P ε 3 1 T v κ. At unicii. Re . inci tum inuoluere necessitatem illai , triplici
modo. i. 'mia S riptura fac rati se spectata, hi nullam ne spcciet enus conicinii am habet, Abraham bis colonum suis e factum in terrat Chanaan. a. Quia iti ipium serret secum aliquam replignam iam, ut pluries colonia stituet sactus, cum ex pinna vice qua transtatus est cum rota sua substat ilia M iamilia, fa- lctiis fuerit simpliciter colonus. Vnde si ui busdam alijs vicibus cogitaretur eadem iubstantia de sana ilia transata . non propriὸ dice-ixetur imc colonia facta eusini pliciter colo-lnia, sed solum inodo quas colonia perambu- llans, iue peregrinans. 3. QEi alio ipsum sa-
l te ut auctores sententiae contrariae: nimi
C rtim , Abialiamum suisse factum colonum
I una vice tantum. Vnde si conuincatur apud
ipsos, ei nisse hoc ex eius prima prosecti
ne, scilicet, ann uae aetatis septuagesimo-l l quinto, nihil habent amplius quod obii stant. l l Porro haee omnia locum non habent in ar-l l gumento saliam&Tomielli,vel prout ano bis superi ius exposito. Quoniam Scripturai si a prae se fert, saliena speciete ius, duplis cum Abrahae pro iv tionem, alteram si inpli-l i cem, alteram pct modum coloniae; nequei hqe pugnantiam aliquam secum scri ex ra tioii e s sectionis, sicut fert ex ratione co-l loniae te denique hoc ipsum contcndi in tau - ctores contiaciae sent uotiae Vnde quamuis in re quidem ita sit, ut per argumentum prae- tenditii non tamen vis et ipsum illo sol unii modo fabricariim concluditur.
pariter inuictissimum, ex Aci. 7. & Gen. ii. t Petitur iterum ab annis aetatis Abra- l hae 7s. ut concuriclint om ano spo . mor- li l tis Thare. Hoc autem rursi s cx co quod Abialii: lt mors Thare cenerit, ante , de circiter omi- il .lsionem terrae Chanaan, si caute deduci potest ,
argumen'ma. Ex Aa . p. constiti, mortem id hare enisse ante circiter , promisti. nem ter L Chanaan. fama vers. Ati e postquam mortuiss est pater eius , transulit i ii in terram ill v inqui nunc vos halitatis. vers. s. Et non diti iri haereditatem in ea ne a se
siue letis: es repromist ire t ira: in posse Δο-lnem c semini eius ps ipsem , cum non ha ret lium: mor: In Tha: e euenisse E, dc circi- er promissionem ter Chanaan : conuincutit illa , bal iqua mortuus es pater eius, . repromisi
227쪽
te euenit antequami Abraham haberet L. si . . i
repromisit dare illi eam in pu sionem: idem quo confirmatur ex serie narrationis Gen. tr.ec Iz. ubi postquam dicitam est Gen. II. vcriculi. EGasii unt Arari are a os a morum, mortuus est in Haran. dicitur cap. I 2. vers.7. . paruit autem Domnus dixit ei:
Semini tuo tabo terram hanc. Atqui promissio ista terrae Chanaan, cst anno aetatis, Abrahae septuagesimoqii into. Nam Gen. . postquam dictum est vers. 4. Septus inta
uinque annorum erat A ram cum reseretur
Maran. subditur mox insti vers. ruit aut Dominus Abram . dixit eis minituo dabo terram hanc. Ergo mors Thare euenit circiter an mim aetatis Abrahae septi agesimum quintum. Hoc pUto consequens est, natiuitatem Abrahae non posse initium suum altius repetere intra annos vitae patris sibi Thare, quam 73.Nam si anni 7s concurrunt
cum morte Thare : utique manifestum est primum annum illorum pS. seu annum quo Abraham natus est, non posse alti is repeti intra annos vitae Thare, quam 7S. Hoc riar sum posito, cima ex sicia. ii. vers. vlt. constet Thare vixisse ros .annis: M ab annis ros. si detrahas s. sequatur remansuros annos i 3o. manifestum est Abraham non suisse natum ante annum patris centesimum trigesimum: seu, quod idem est, natum fuisse aris no eius centesimotri sino.
pariter inuictis snnini. Ex iisdem locis Acbr.& Gen. it. & ia. insuper verb Gen. 16.i7. M2r. Petitur ab annis ro . aut etiam, Abra hae, quos praeccssit mors Thare. Hoc autem rursiis ex eo, quod mors Thare similiter eue nerit ante auum Abrahant , estet filium. Sic autem deduci potest argumen m. Ex Act verbis illis, Et inde, postquam mortui uesil pater erui, tran bt illum cum non haberet constat, mortem Thare euenisse ame-
quam Abraham haberet filium, siue etiam. Abrahamum non habuisse filium nisi post
mox;em patri sudemquc confirmatur, ex serie narrationis habita a Gen. i i. Scit. A deinceps, ubi mors Thare describitur antequam
Abraham haberet filium . seu etiam ubi des cribitur Abraham non habuisse filium nisi
post mortem patris. Atqui ex Gen. 17. vers.l7. Sc cap. an vers. . Abraham habuit filium Isaac anno aetatis suae centesimo: dc cap. 6. vers. 16. I limaciem anno aetatis suae octogesimo sexto. Ergo Mors Thate euenit ante annos Abrahaeroo aut etiam 86. Hoc posito, consequens est natiuitatem Abrahae no ponse initium suum sumere alii is intia annos vitae patris, quam ioc aut etiam 86. Nam si an ni io o. vel etiam 86. Abrahaecxcedunt mo i tem Thare ; vlique manicitum eii, primum annum illorum ioci. vel 35. seu annum q: oi Abraham natu est non posse altius ici etiintra annos vitae Thare. Hoc rurium posito. clim ex Cen. ii. vers. vlla constet, Thare vix se ro . annis, εοῦ ab annis s. si detrahas ioci. vel 36. sequitur remansuros annos ros. vel ii'. manifestum est Abraliam honsu sienatum ante annum patris centesimum quin l tum, vel centesimum decimum nonum, adeol l que non anno eius septuagesimo. Hoc deni l que posito, clim, quando ex duabus senten l . iiis controuersis una secluditur, altera probat ac atiit per haec om no sequitur, Abra- b ham natum esse anno patris centesimo trige
pariter inuictissimum. Ex ii dem locis, petitum ab illa tran latione Abraham post mortem patri, tiae describit lar Act.7. quatenus unica
.se adenique est cum ea lilae descril)itur Gen. ia.
l l sic autem de lici potestare mentiam. liti l l primis, illa translatio quae describitur Ac . . facta est ante. use, Aliabam aberet filiam Atqui translatio quae describitur Gen. t 2. A l l cta est etiam antequam haberet filium. Ergoc utraque transtatio unica ac eadem est, di noni diuersa. Deinde, illa transatio quae describi tur Ac facta est ante de circiter promisiιο-nem terra Chanaam de promulso haec circi annum aetatis Abraham septuagesimumquintum. Atqui' an satio quae describitur Gen.
ita facta est umiliter anted circiterpromi donem terrae Chanaan. Ergo, utraque transatio
unica dreadem est, dc non diuersa. Propositiones quae locum habent pr. xmisi arum huius duplicis argumenti, ostensae sunt necessa riae sub duobus argumentis praecedentibus de in reputatione q. Modi sentcntiae praec ldentis. sub num. 6. contrὶ illum. Forma au- item argumenti est valida in syllogismo ex ipositorio. Ergo conclusio est nccessaria. His autem positis, optime valet ista sentctia uno verbo sic potita. aso. Thare Se 7s. Abrahae complent ros. Thare. optime εc non alit et argumenta, seu argumentum primum Tot-ntelli& Saliani, relatum supra ini: io huius
Nε avet OasTAT his argumentis, Resp5sio, siue expositio Peterii superius ita dita,voletis illa verba, cum non hal et hum, non esse reserenda ad illa, siquam mortuus es pater eius, transtulit illum. Nam contrarium sus E demonstratum est superius in resutatione 4. Modiisententiae praecedentis
lidissimum. Petitura conuenientia melioris expositionis , seu conciliationis, Scripturae. N in iuxta hanc sententiam, sacra Scriptu sumitur prorsus ad litteram , tum iis selienarrationis historiae Gen. H. M tr. tum maxi-itie. in verbis expressis Act. 7. vers. q. dc s. neque opus est ad eam exponendam , con-
228쪽
sugere,vel adsensus mysticos: vel ad figuras anticipationis A recapitulationis: vel, multoque mimis . ad errorem admittendum nActis: aut saltem locutionem admittendam in n. Stephano, ex seia tentia Rabbi nonam. Porro Scripturam sacram, eiusque seties narrationum historicas, sumendas esse ad litte- iam , quando nihil manifestum repugnat, nullus est qui non concedat,aut certe concedere debeat, ex regula communi Theologorum . de S. Aug.idibris de doctrini Christiana. Hic autem nihil manifestum repugnare constat ex fusius hucusque expolitis: constabit planitis ex responsionibus ad bbiectio
VI. ARGUMENTVM. M suadens. Petitur ex eo quod Abraham non sit it primogenitus trium illorum filiorum Thare Abraham Nachor de Aram. Hoc enim Probabilius eise, suaderipo; est istis modis
Primo , pr. abiliter sar suit silia Aran,
de consobrina ipi ius Abraham , ut tenet communior sententia, assciens eam significati sub nomine Iesiliae . cum dicitur Gen. ii. vcrs. 2'. Nomen uxoris Nachor, Melchas
Melchae ρο ρatris Ieschae Iti enim senti ut Ioseph i. Antiq.7. Lat. I . Hebraei insederolam. S. Aus.16. civ. . dc I9. xlib. 22 contra Faust. S. Hicton. in ep. II. Gen.
de lib. contri Helvid. S. Ci sint. Hom. s.
in cap. zo. G n. Procop. in L O. Gen. ran. de Tostat. in Gen. Genebrard. in fin. s. aetatis. fuse Perer. ad cap. I i. versa7. num. 2O . M
Tomiel. ad ann. 2o p. a num. 2. 5c senique Salianus an . at 9. anum. s. Porro ex Gen.
ap. vers. 17. ubi cum Abraham dicitur centenarius, ipsa dicitur nonagenaria, constat eam sui illa tacitum io. annis iuniosem Abrahamo. Hoc autem pacto si Abraham esset prinio genitus necesse esset Aran genuisse saram anno aetatis '. vel ad plus io. quod esti incredibile. Ad hane probationem. Respondept Tinstatus in Gen. Solus in a. sentent. 8c Pero. num. 229. seu pag. 68. l. 2.init.qitibus Ω- uel Dctrio in Gen. set manum d vetissimum i intellectum iniboruui illorum, Vixit Tharei Abram, Nachor, ran, hunc esse, cium Tharo ei set 7o annorumi iam genuerat istos ires filios, sed ita ut sep - tuagesimo anno genuerit Abraham, teipi sunt vero sc nucis Nactior, Mant E utrum- . qtie genuerat Aran , qui quadragesimo vel quinquagesimo anno Thare genitus esse cret di. potest. Itaque concedent Abraham; ii non sciis septi inopenitum, ut autem conteni dant genitum nihilominus anno septuagesii mo patris , sic exponent hunc Scripturato . cum . Hunc etiam tentam indicat Messaeus lib. 2yag. 2L sin. dicens, iste Titare in iuueri tute ilia genuit Arande Nachor, postea vero ex alia uxore suscepit Abraham. At me tb res ut an ura Tornicito num. .fin. de a Salian. num. 3. Nam sensus hic est nimium cxtortus: nec ab ullo unquam auiti e praeter istos indicatus. Contrarius autem a S Lug. supra de ciuitate Dei, 3 vel ait: horiqq. in Gen. a Lipoman. Caiet. dereliquis Omnibus huius loci de Historiae expositoribus. Mirum vero cur authores illi non similiter exposuerint locum similem de Noe cap.
C iam, P Ia lui. Denique contrarius est ille eo una sensus omnibus locis in quibus pro singulis gener ponibus dicitur et ixit ue
Respondet Genebrardus, vel Saram dici
nonasenariam numero rotundo,uci non esse absurdum aliquem generare ccxpisse octauo etiam anno , prout ipse ostenilit variis exemplis profert dc quaedam exempla Tox-niellus ipsemet an . x 298. num. i. ec 328 . num. i. Denique Hebr.in sua chropolo; ita censent de Aran. Versia ala e Responso de Sara nori enatia numero rotundo, est improbabilis , de contra solitum scriyturae morem. Degenertatione autem facta anno aetatis adeo tenero, n est pien hoc loco: quidquid si de aliis exeinpus quae praetenduntur ab istis
Respondent Calvisius, 3c multi alia, non constare Saram iniisse filiam Aran, 5c indicatam per nomen Ieschae : imo contrarium P tius constare ex cap. 2 o. vos. i2.Vbi Abraham dieit Regi Abimelech: aliis autem c vere eror aes , ilia patris mei, G, nonsilia matri meae. Atq; itas lianus ita pra num. 7. dicit non carere probabilitate aram suisse filiam Thare, sororem Abrahae, sed ex alia matre genitam. Idemque sentire S. Hieron. in cap. ir Gen. sub fili. quasi corrigentem priorem expositionem capitis ii . ubi dixerat Saram fuisth filiam Aran. Item Clem. Alo. lib. 2. Stromat. dc ipsum Gentianum Heruet interpretem 'Caleian. Lipoman. Oleast. ac denique Sol in eam etiam valde esse propensum : eamque Tostat. indicare scripturae x rationi consentaneam. Contra hoc sus e Pererius supra, alii ue,
dicunt, illa,ciba non posse intelligi de filia proxima Thare, nisi per aliquem sui filium
Salianus item aestimat de demonstrat aliam seu communiorem sententiam esse longEprobabiliorem. Veritan quia id non agimus expresse hoc loco, sufficiat saltem hanc probationem urgere ad hominem: dc quis is per se probabile iit Abrahamum non sui serti
mogenitum in respectu ad alios nominatos.
Interim videtur id etiam illa deri pone ex
229쪽
aliti circuntiantiis. Itaque iit secuti io,postquam ilicium est cap. t c. Thare,5 c. protinus adduiit. Pod in te ivit Ioth: sicque eius feneratio amo aliqs texitur. Item, immedii te lubumsitiae, mortuit i e est Arari ante Pa- trem tuum torra natio ratis suae in Ur Ch.:
i daeorum : sicqtie mors eius primo similiteri narratur. Per haec ergo instituari videtur Aran fuisse natum ante Abraham.
Tettio bidein sequitur vers. 29. Dux ι rat
l an Sarai, nomen uxoris Nac ior Meta lia Aran atris patris Iesi c. Per hoc ostenditur Aran duxisse uxorem logo tempore ante alios: quippe qui filias procrearit, quarum unam duxerit Nachor, nec- . non secundum multos, ait cram dux t Abrahann. Ergo M Aran suis te seniorem. Quarto, paulo poli subinscitur veis. 3I. Tulit itaque Thare fluum suum ,
autem omnium, Aran crat mortuus, saltem remanserat in Chaldaea . Nac ruem renia
sit in ea, saltem uno anno. Per hoc ostendividetur, Aran ut primogenitum ibi remansi se: Nachor ut primum post eum, Abraham vero x Loth filium Aran, quasi coaetaneos, exiui c. Ergo Abraham iuniorein suisse. imo, cap. 13. a veic '. Abraham dat optioni Loth ut eligat quam voluerit te o-nem,&c. Loth. autem eligit plinius. Per hoc credibile ostenditur Abrahamum adeb op
tronem Se electionem alteri obtulisse docesime, quia filius esset si atris sui maioris, nempe Aran.
i tur semper per minores natu excepto forsan
vnb Sem, processisse. Et quidem in Evangelio, hoc patri in t aac. Iacob, Iuda, Phares,
Dauid, Salot non, dcc quos constat non suis se ita ogenitos , sed minores ira tu , si non
abso litE , salte in respec ii ad alio cum ipsis liub eadem generati ne nominatos. Mem - ue notatum est supra de Seth filio Adae Vi e Tormeli .d an isi. num .3. Ergo proba- lbiliter idem de Abraham septimo, S. Augustinus vi tur idem exi- Estimat seq. s. in Gcia nix stabim, sed Abra- ihamum sui illa inter illos , natu minimum. Subdit enim ipsum ante alios suisse nominatum, non quia esset natu maior, sed quod cari teris dignior, α quia ab eo deducenda erat
prosi pia Salitatoris. Octauo denique, A ran suisse piimogeni- itum censent Theodoret. apud Lipoma en. Desri ldit probabilius, hac ratione, tuod Aran non sol a stater fuit Nachor, sed etiam socer: idebque instat patris fuit ipsi Nditior, Sci stater eius minor. Pergit,obiiciens. Et ne di-l cas valde priniectum aetate diixiis puellam.
Quia respondet ex Melcha filia Aran susce
t pit octo liberos , adeo ille Hus primogeni tum suum. Nec obstat , quod postponaturl Nachori; quia hic multitudine filiorum fo- ruit, ille unicum habuit: hic diu si perstes' mit ille aiat E patrem suum mortuus est : huius filiae aisnitate cum patriarchis contracta, populit in Dei genuerunt, illius aut eis filiae' ex incestu , imites alienigenarum suerunt. Haec Salianus.
primogenitus: δc tamen non natus anno patris septi agesimo : sicut ii, simili dixerunt Caiet. Malii, de Sem 'Rhspo NDro. Non posse hoc dici nisi valdE improbabiliter. Quia mi annum sep. t tuagesimuru Thare, si cenissimum Migesinium ipsus eii et hiatus annorum 6 o. Privital autem dixis et Scriptura,vixit 7 . 'muit, si tantuni genuisset hos post annum centcsic munites simiani. Vide quae dicta sunt det Sem, Cham, de lapi et g. 33.&36.
I Sententiam plurima. Et I. a Peretio a num l I92. vi pie aci num. 196. perquam incongruu
videri, cum in ciuiciis generationibus prio
' rocop. Gaz. in Gen. Caici. in Gen. Detrio. quoto quilque an non aliis sit crit, pro-l prie M explicat E Moses exposuerit, noc ipsum in generatione Abrahae cuius gratia
periora luerant contexta, cum saccie neglxiis . iam acit Buctu icer. sol .ls. pag. i. ni ed.
dicens: Quod si quis excipi. it, id , Steptra no )oceri ti annotati in Actis: quid hoc est . 'aliud quam sentire quod non possit Moy is se contexi perpetua annorum ala, ab Adami ab Abratiam , quod quam sit vertim vel eris sit Ole, nihil attinM dicere RIS PONDETVR . Moyseni non Responsomnimode clare id obseruasse in omnibus
generationibus: v visum est in generatione Sem: ut omittam generatio aena 2. Cainan
omissam. Attamen id sui scienter tradidisse, quando conscripsit in serie liti loricae, Abraham sitisse annotum 7 . post patrem mortuum : si cete autem ii rem ita esse colliga tur ex circumstant ijs,vel ex alijs loci ς, ostensum suit in ior. annis Sem quibus genuit Arphaxad. Vnde verum non est, id solum asserit B. Stephano. Verum quidem est, id ab eo asseri clari iis ,&extra omnem contro: usti iam, sed hoc non ossicit, quin Moy scsidem pro sui parte sussicienter tradiderit iis, qui ituri seriem narrationis su ae, tum similemi ali ρος innumeri. In singulari vero Salianus' modum ipsi iis in Noe M Sem obser iratum,
an i979. anum. q. ubi etiam Aran fuisse ma-
iorein natu Nachor contra Tomi ellii osten- sequerentur perspicacius. Quare clim I set A et Bucholceriis ibidem. Nee sane
230쪽
xliquid erat causae, cur eius rei adnotatio in noui testametrii reusationem differretur ;eu uent nolle ad Veseris, re non ad noui testamenti tempora pertineat. Rr spora Πετ v R. Non propter hoc eius rei adnotationem in noui testamenti reuelationem si ille dilatam simplicitor: bene lquidem aliquam adnotationem maxime claram. Quod nil ossicere priori reuelationi per Moysen , fateri cogatur Buchol cerus ipse i met qui in illa graui disputatione demantio, inentiorum Israel in aegypto, locum inspei cie, ii iiis unquam, clarissimum , habitum Exod. ra vers. o. quo videtur absque dia. bitatione propuntiari, mangonem illam suis. sc Io. annorum, exponat per epistolam ad GH. cap. 3. vers. 16. M 7. intcrigendii mali- iter quam verba serunt ad rigorem. De qua re sub Periodo sequenti. Idem dici poteti suo modo, de annis quibus regnarunt Samuel Et Saul, simul limpiis, qui licet Pertinentes ad testamem imis eius, attamen non habentur nisi ex Act i; . vers. ro. dc 2 t. de quibus
sub eadem sequenti Periodo. OBIICITVR II. ab eodem Pererio , a Buchoicero, Ma Calvisio, incertam rechronologiam.N mellii constet, Abrahamum venisse in Chanaan post mortem patris i incertum tamen erit, an illo anno , an aliquot A quotannis post mortem illam , atque ita incertum erit tempus natiuitatis ip- itu
RESPONDETVR.. Abratiamum venisse in Chanaan, ipso anno mortis Thare, Que sussicienter colligi. Primum, ex Scriptura Gen. tr. ubi immediate Potirenortem Thare dicitur vers. i. si xit autem Dominus iad Abnim, Hoc ere δε te, si tu. Ecc. Et et hi in terram quam monstrabo tibi 5 c. vers. . Eti sis esse ita lue avi, sicut praece perat ei Domnus c. Item, Aci I veis. . Achab tauit in
Charan, 9 indepositu mi. b, tuus estpuer eius lira sutit eum lec. In priori eo im locet sonalia de causa coniungitur mors Thare pr.ecepto Dei, Regressio ad praeceptum illud, Min poliet ioci mors Thare,& translatio Abraham: nisi ut indicetur, egressionem proxim Esuccessisse morti Tlaarc, pCesertim clim alias nulla ite coniecturnit in Scriptura, egressio- .neni illam tardas re diutius. Deinde Oilendetur infra, Abi alia recepisse dirae ceptu. illud, vel simile nouu in aran ta est aute credi bile Deum protraxiste plus pra ce usi suum,
ad euocati duillume Hatan . 'ira mort crat sis. Praeterea, ita celet. S. Chrysost. Hom. 3r.
u: Addin P triarcha astem tunc ad imperi Dei in Chanauram cou it. Denique, colligitur ex propt1 Abrahae obedientia ,de ratione iam stiperitis dicta , quod nihil suberat cur diutius tardaret. Vnde egregie Sciant .ao; nuna. ii. Vniu se, inquit, liata et fili, ltatem refellit eximia Abrahae obediae via , re ii in Deli in pictas, quae cunctationem, te iras irespii bat moras. Coni matre a simili. obedientia per cam praestita post . A dei, in quit, uti uisus abire in terram visionis vi Q-i ferre: unigerii tum I ac in holocatisium, ne tadcxoriam quidem ilicetia distulerit prose. lctionem, sed de io te consurgens iit a uerit asinum suum, Se properans illuc cu filio per-
rexerit,ut ait Moses in Gen. p. ra. In quem
locum refert Orig. S. Ambros de S. Chry- liost. verbisque illorum propriis in commendationem huius obedienti Apro immo- lando filio allatis. subdit. Si ergo, in re tanta tamque dissicili, illico paruit, ne expectato quidem ortu turgentis aurora: : cur hircum itine causa incusabimus tarditatis ' Confit mat irem a simili pietate prae tua. Quod ii, in quit, prae studio obtemperandi diuinae vocationi, ctiam patri qui separationem non serebat, suasit nec iegni ei intelligoὶ ut exiret etiam ipse de Ur Chaldaeoriam. 5e vcnire: in terram Ct aaan, dc cum ad Charanus.
quξ perduxit, ut postea ostendemus, qui dubitat, sublato impedimento prosectionis, statim illum se ad iter accinxisse Tandem addit responsionem, in specie notabilem. Sed demus inquit, cum vel decennium distulisse prosectioncm prosectum
tamen septuagesilas quinto aetatis anno, Vtasse it Moses, quis hoc contrariam semen tiam iuuat quae vult septuagesimo Thare an nυ natum Abraham: ciam ex hac mora sequatur, natum anno centes uno quadrasessimo, A tardius etiam si longiore, induxet moram Haec Salianus. Dice i mora intercessit inter annum diacente iii numquintum vit harae qui si itoc mortis eius M exitum Abraliam de Ch ran: non ergo Abraham natus fierit anno Tirare centesimo trigesimo. lRespondebitur, intercesserit tantai ra 'quanta libuerit, seque ut quidem natiuitatem Abrahς prorogandam esse pro spatio id. lius morae, non tamen hoc ol stabit quin egressiis fuerit de Haraia ann aetatis suae septuagesimo quinto. Vigebis. Data mora quorundam annorum : sequetur alio; annos superaddendos esse adcliron ologiam , ni miri,in qui excrescent supra spatium ab annis ro. Thare, ad
Respondetur, propterea rationem iliam Sabani non evacuate obiectionem: esseque solummodo intelligendam ad hominem pro illa parte qua hoc nihil sententiam illi, - imi uiuat, proiit verba eius expressa serunt.' a iam semper illuc est reuertendum , ut istatuatur Abraham quam cito patre mortuo exisse de Haia, ob rationes supra dictas, qua-